Mahabharata - ebook

Podziękowania

Do wydania tej książki znacząco przyczyniły się następujące osoby:

Greg Stein, Kaishori Devi Dasi, Chris Glenn,

Roy Richard, Yamaraja das,

Ron Marinelli oraz Ananta Shakti.

Na szczególne podziękowania zasługuje

Advaita Chandra das (Alister Taylor) – mój przyjaciel i wydawca,

który poświęcił wiele godzin ciężkiej pracy,

by doszło do opublikowania tej książki.

Chciałbym również podziękować swojej dobrej żonie,

która od początku mojej pracy dostarczała

mi nieocenionego wsparcia i inspiracji.Od wydawcy

Mahabharata jest niezwykłym dziełem literackim. Nie tylko dlatego, że pierwotnie była zapisana w sanskrycie kilka tysięcy lat temu, choć to też warte jest odnotowania. Ponad 100 000 wersetów czyni z niej największy epos świata, ośmiokrotnie dłuższy niż Iliada i Odyseja razem wzięte. Mahabharata zawiera wszystko, co tak fascynuje ludzi Zachodu w kulturze Indii: duchowość, mistycyzm, świat bogów i demonów, jogini, wierzenia, miłość, erotyka, opisy bitew. Tematyka ta została przedstawiona na tle konfliktu dwóch gałęzi rodu Bharatów.

Mahabharata jest nie tylko niezwykłym opisem starożytnej historii, kultury i cywilizacji, jak Iliada i Odyseja, lecz jest ona nadal częścią żywej tradycji hinduistycznej, która do dziś zachowała się nie tylko w Indiach, ale na całym świecie.

Duża objętość Mahabharaty sprawia, iż niezwykle rzadko publikuje się jej pełne tłumaczenie. W 1911 r. nakładem Księgarni Feliksa Westa ukazało się polskie wydanie Mahabharaty w opracowaniu Antoniego Langego. Edycja ta zawiera niewiele przekładów dosłownych pisanych wierszem lub prozą i streszczeń. Do tej pory było to jedyne wydanie Mahabharaty.

Przekłady na inne języki zwykle podają jej treść w formie zbeletryzowanej. I w takiej właśnie formie przedstawiamy Czytelnikom to ponadczasowe dzieło, które należy do dziedzictwa kulturowego świata.

WydawcaWstęp

Spodziewam się, że większość osób, które będą czytać ten wstęp, po raz pierwszy spotyka się z tekstem Mahabharaty. Ci, którzy już ją znają, nie potrzebują żadnego wprowadzenia. Z pewnością będą woleli natychmiast przystąpić do czytania tej kojącej serce i umysł historii. Jeśli jest to Wasze pierwsze spotkanie z tym dziełem, pozwólcie, że zaproszę Was do czytania może nieco utartą formułką: „Witam w świecie Mahabharaty”.

Witam w świecie bohaterów i bogów, prawych królów rządzących ziemią, gdzie życie postrzega się jako jedynie krok na drodze wiodącej do świata wiecznego szczęścia. Oto historia, która Was oczaruje, a jednocześnie dostarczy wiedzy z różnych dziedzin życia. Pięć tysięcy lat temu po raz pierwszy spisał ją w języku sanskryckim Wjasadewa – mistyk żyjący w Himalajach. Jej głównym wątkiem jest historia życia pięciu potężnych królów – Pandawów. Przeplatają się z nim inne opowieści o mędrcach, królewskich wojownikach i wielu innych barwnych osobistościach. Jedną z nich jest Kryszna, wcielenie Boga, bardzo ważna postać w tej książce. To właśnie z jego powodu Mahabharata ma charakter religijny. Zawiera Bhagawad-gitę, którą wygłosił Kryszna i która stała się źródłem duchowych wskazówek, nadal czytanych codziennie przez miliony ludzi (tak jak i Mahabharata).

Moja książka nie jest pracą akademicką ani nie zawiera wszystkich szczegółów. Ma ona raczej formę powieści, mającej pomóc Czytelnikom zapoznać się z akcją i doświadczyć wzniosłego nastroju starożytnych czasów. Zauważyłem, że nawet Czytelnicy, którzy bardzo pragną zapoznać się z Mahabharatą, nie są w stanie przebrnąć przez obszerne tomy dostępnych naukowych przekładów. Dlatego starałem się, by moje opracowanie było jak najbardziej przystępne dla każdego, a jednocześnie zawierało wszystkie ważne szczegóły historii. Uważam, że moja książka jest jednym z najbardziej autentycznych przekazów, ponieważ zawsze pozostawałem wierny dostępnym mi tłumaczeniom.

Na końcu umieściłem krótkie wyjaśnienia, biografie oraz słowniczek głównych bohaterów. Mogę tylko dodać, że Mahabharata ujęła mnie swym wzniosłym przekazem i sprawiła, że moje życie stało się bogatsze i pełniejsze. Mam nadzieję, że Wam też dostarczy wiele przyjemności.

Dharme czarthe cza kame cza

Moksze cza bharatharszabha

Jad ihasti tad anjastra

Jan nehasti na tat kwaczit

„Wszystko, czego można nauczyć się z tej powieści na temat dharmy, arthy, kamy i mokszy (etyki, rozwoju ekonomicznego, przyjemności zmysłowych i wyzwolenia), można dowiedzieć się z innych źródeł, lecz to, czego nie można w niej znaleźć, nie jest nigdzie dostępne”. (Mahabharata, Adi parva 56.33)

Krishna Dharma

wrzesień 1998