- W empik go
Matka - ebook
Matka - ebook
Leonowi Węgorzewskiemu nie przeszkadza finansowe uzależnienie od matki – Janiny. Kiedy kobieta traci zdrowie przy mozolnej pracy rękodzielniczki, syn nie poczuwa się do obowiązku własnego utrzymania. Leon spędza czas na filozoficznych rozważaniach i tworzeniu własnego manifestu ideologicznego. Wszystko zmienia się, gdy przez kontakty z półświatkiem staje się bogaty. Nowe realia zdają się jednak nie wpływać pozytywnie na los bohaterów.
„Matka" to jeden z najbardziej uznanych dramatów spod pióra Witkacego. Opublikowany w 1924 roku wpisuje się w katastroficzną poetykę artysty, który w swoich utworach często wplatał elementy autobiograficzne.
Kategoria: | Literatura piękna |
Zabezpieczenie: |
Watermark
|
ISBN: | 978-87-263-2291-0 |
Rozmiar pliku: | 266 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
-
-
JANINA WĘGORZEWSKA – matrona lat 54. Chuda, wysoka. Siwe włosy. Ma dwa sposoby mówienia: pospolitawy i istotny – i więcej dystyngowany i powierzchowny.
-
-
Pierwszy (1), drugi (2).
-
-
LEON WĘGORZEWSKI – jej syn. Przystojny brunet, lat 30. Ogolony zupełnie.
-
-
ZOFIA PLEJTUS – panna, lat 24. Bardzo ładna brunetka.
-
-
JÓZEFA BARONÓWNA OBROCK – siostra Janiny. Chuda stara panna, lat 65.
-
-
JOACHIM CIELĘCIEWICZ – dyrektor teatru. Siwy. Tłusty i czerwony. Broda i wąsy.
-
-
Lat 60.
-
-
APOLINARY PLEJTUS – ojciec Zofii. Siwy. Sumiaste wąsy. Lat 75.
-
-
ANTONI MURDEL – BĘSKI – podejrzane indywiduum. Wąsiki. Bez brody. Brunet lat 35.
-
-
LUCYNA BEER – bardzo duża i bardzo piękna dama, lat około 40. Typ semicki.
-
-
NIEZNAJOMA MŁODA OSOBA – lat 23. Bardzo piękna i uderzająco podobna do Janiny.
-
-
NIEZNAJOMY MŁODY MĘŻCZYZNA – brunet bardzo przystojny z czarnymi wąsami. Głos – bardzo piękny baryton.
-
-
GŁOS ZZA SCENY – podobny do głosu Nieznajomego.
-
-
ALFRED HR. DE LA TRÉFOUILLE – arystokratyczny bubek, lat 30.
-
-
WOJCIECH DE POKORYA – PĘCHERZEWICZ – typ bogatego ziemianina i żuisera. Lat 32.
-
-
SZEŚCIU ROBOTNIKÓW – zawzięte gęby, brodate i ogolone.
-
-
DOROTA – służąca, lat 40.AKT PIERWSZY
W I akcie wszyscy są absolutnie trupio bladzi, bez cienia koloru. Usta czarne,
rumieńce czarniawe. Ubrania i dekoracje tylko i jedynie w tonach czarno-białych.
Jedną rzeczą kolorowa jest robótka włóczkowa, którą robi Matka – mogą być
kolory: niebieski, różowy, żółty i jasnopomarańczowy. W razie pojawienia się kolorów
dodawane będą osobne objaśnienia
Scena przedstawia salonik skombinowany z pokojem jadalnym. Urządzenie dość
nędzne. Kanapa ceratowa pod ścianą wprost. Przy kanapie stół, pokryty ceratą w
desenie. Za stołem siedzi Matka, sama, i robi robótkę w kolorach: niebieskim,
różowym, żółtym i jasnopomarańczowym. Okno na lewo, drzwi na prawo.
MATKA
_odkładając na chwilę robótkę i wpatrując się przed siebie. Wolno, z jadem (1)_
Podły wampir. Wdał się w ojca. A może jestem niesprawiedliwa w stosunku do nich obu – może to moja wina, że on jest taki? Czymże ja zasłużyłam na inną egzystencję niż tę, którą mam? Czy dokonałam czegoś nadzwyczajnego? Nic, nic…
Jestem pospolita kwoka i nic więcej. Ale za co znowu mam tak strasznie cierpieć?
O, Boże! Życie moje przemyka jak sen okropny obok mego drugiego, prawdziwego istnienia, które umarło. Muszę sobie uświadomić wszystko. Może to da mi siłę do przetrzymania jeszcze gorszych rzeczy, które mnie czekają, _(nagle zaczyna wyć_
_dzikim głosem następującą piosenkę)_
Ja byłam kiedyś piękna, młoda,
Ja miałam duszę, a nawet ciało,
Wszystkiego dla mnie było mało.
To niestety koniec bezpłatnego fragmentu. Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki.