Mecz wygrywa się w szatni! - ebook
Mecz wygrywa się w szatni! - ebook
Mecz wygrywa się w szatni! to zapis bezcennych doświadczeń Mike’a Smitha – trenera drużyny NFL Atlanta Falcons i Jona Gordona – wybitnego konsultanta wielu uczelnianych i profesjonalnych drużyn sportowych, ukazujący siedem fundamentalnych zasad, dzięki którym liderzy każdej instytucji, firmy, jednostki oświatowej czy drużyny sportowej mogą zdopingować swój zespół. Ich błędy i niepowodzenia, tak jak i zwycięstwa, stanowią bezcenne lekcje, z których możemy czerpać, by wzbogacać własne organizacje.
Krok po kroku autorzy wprowadzają nas w tajniki budowania dobrze prosperującej organizacji, oferując jasną strategię działania oraz praktyczne narzędzia, dzięki którym zwierzchnicy mogą stworzyć doskonałą kulturę organizacyjną, inspirować swoją postawą, wzmacniać relacje, usprawniać pracę zespołową, osiągać imponujące wyniki oraz unikać błędów, które nazbyt często paraliżują organizacje i niweczą działania ich liderów.
Bez względu na charakter grupy – czy jest to drużyna sportowa, kierownictwo najwyższego szczebla, jednostka wojskowa, grono pedagogiczne, czy szpitalny oddział ratunkowy – skuteczni liderzy to ci, którzy szkolą, motywują, służą radą i wspierają rozwój członków swojego zespołu. Dzięki takiej postawie umacnia się nie tylko zespół, ale również sam lider, jego relacje zawodowe i cała organizacja.
Mecz wygrywa się w szatni! to książka, która nie tylko oferuje nieoceniony wgląd za kulisy jednej z najbardziej stresujących i obciążonych największą presją funkcji kierowniczych na świecie, ale również podpowiada, jak każdy lider może wykorzystać opisane w niej doświadczenia, by doprowadzić swój własny zespół do zwycięstwa.
*****
JON GORDON jest autorem bestsellerów biznesowych i mówcą motywacyjnym, którego wystąpienia inspirują publiczność na całym świecie. Propagowane przez niego zasady zostały przetestowane przez liczne firmy wyróżnione w rankingu Fortune 500, szkoły, szpitale, drużyny sportowe i organiza-cje non profit. Z autorem można się skontaktować poprzez stronę JonGordon.com lub konto Twitter @JonGordon11.
MIKE SMITH był w latach 2008–2014 głównym szkoleniowcem drużyny NFL Atlanta Falcons. W swoim pierwszym sezonie z Sokołami otrzymał nagrodę dla najlepszego trenera Ligi (NFL Coach of the Year Award), przyznawaną rokrocznie przez agencję Associated Press. Portal Sporting News aż trzykrotnie przyznał mu tytuł Trenera Roku NFL (w 2008, 2010 i 2012 roku).
Spis treści
Okładka
Strona tytułowa
Strona redakcyjna
Spis treści
Dedykacja
Wprowadzenie
Rozdział 1. Zacznij od kultury
Zbuduj zwycięską kulturę
Kulturę buduje się na wszystkich szczeblach
Każdy jest częścią kultury
Nie przeceniaj roli strategii
Trwała kultura = trwały sukces
Kim jesteśmy i co reprezentujemy
Proces i kamienie milowe
Skup się na korzeniach, nie na owocach
Walcz o swoją drużynę i o waszą kulturę
Rozdział 2. Zarażaj dobrą energią
Zarazek czy witamina C?
Zarażaj wizją i poczuciem misji
Zarażaj wiarą i przekonaniami
Zarażaj pozytywnym nastawieniem
W szatni potrzeba charyzmatycznych liderów
Wampirom energetycznym wstęp wzbroniony
Zakaz narzekania
Rozdział 3. Imponuj konsekwencją
Konsekwencja wygrywa w szatni
Konsekwencja popłaca na dłuższą metę
Nie ma miejsca na humory
Konsekwencja w dążeniu do wielkości
Samozadowolenie to groźna choroba
Nieustający rozwój
Pokora i ambicja
Rozdział 4. Komunikuj się
Najważniejsza rzecz w pracy trenera
Komunikacja w cztery oczy
Słuchanie to podstawa komunikacji
Jaką dziś mamy temperaturę?
Zarządzanie przez spacerowanie
Sztuka skutecznego przekazu
Siła głosu z zewnątrz
Wrogowie komunikacji
Komunikacja musi iść w parze z kooperacją
Rozdział 5. Zbuduj zażyłość
Komunikacja, kooperacja, komitywa
Podejście zespołowe wygrywa z talentem, jeśli za talentem nie stoi zespół
Wszystko pod kontrolą
Przełącz się na ludzi
Zadbaj o relacje w szatni
Wzmacniaj relacje poza szatnią
Trzymaj rękę na pulsie
Rozdział 6. Nie stroń od poświęceń
Poświęć się, jeśli oczekujesz poświęcenia od innych
Ofiarność rodzi się na górze
Poczuć, znaczy zrozumieć
Droga do wielkości prowadzi przez poświęcenie
Poświęcenie zaczyna się w domu
Poświęcenie = czas
Pomagając innym, sami stajemy się lepsi
Człowiek w kasku
Tu nie chodzi o ciebie
Porzuć swoje ego
Cena poświęcenia
Rozdział 7. Pokaż, że ci zależy
Troska to wygrywająca strategia
Daj z siebie jeszcze więcej
Stwórz kulturę opartą na wzajemnej trosce
Udowodnij, że ci zależy
Coś więcej niż numer na koszulce
Transakcja czy transformacja
Kochaj i wymagaj
Odkryj swój unikalny dowód troski
Staraj się, a inni też będą się starać
Złota zasada. Coaching
Druga złota zasada. Charakter
Siedem Przykazań to nie wszystko
Uczciwość
Kieruj się pasją, nie emocjami
Rozwiń własny styl przywódczy
Przywództwo w skali mikro i makro
Prowadź swoich liderów
Skoncentruj się na drodze
Zapomnij o przeszłości; Skup się na podstawach
Nie skupiaj się na wygrywaniu mistrzostw; Skup się na wychowaniu mistrzów
PrzeGraNa: Przecież Grasz Nadal
Skażenie kultury
Tu i teraz
Szukając Murphy’ego
Nacisk, nie stres
Walcz, a potem się jednocz
Wiele mediów, jeden głos
Ucz się przez całe życie
Zostaw po sobie ślad
Plan działania
Wprowadź w życie Siedem Przykazań Lidera i poprowadź swój zespół do zwycięstwa.
Wykorzystaj Siedem Przykazań Lidera i wzmocnij kulturę swojej organizacji
Zbuduj zwycięski zespół
| Kategoria: | Zarządzanie i marketing |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-8087-130-4 |
| Rozmiar pliku: | 1,8 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Mojej córce Logan za wykazanie anielskiej cierpliwości, kiedy pracowałem z Jonem nad tym projektem.
Moim rodzicom za ogrom waszej miłości i wskazanie mi drogi.
Wszystkim trenerom, graczom i członkom personelu pomocniczego, których spotkałem na swojej trenerskiej drodze, dziękuję za to, że pomogliście mi lepiej zrozumieć ten wyjątkowy sport
Mike Smith
Mojej żonie Kathryn z podziękowaniem za to, że jesteś częścią mojej życiowej drużyny.
Moim dzieciom Jade i Cole’owi za pomoc w staniu się lepszym trenerem i rodzicem.
Moim rodzicom za pokładaną we mnie wiarę.
Wszystkim liderom, trenerom i zawodnikom, którzy podzielili się ze mną swoimi doświadczeniami i mądrością. Ta książka nie powstałaby bez waszej pomocy
Jon GordonWprowadzenie
Mike Smith
Jestem trenerem od 32 lat, z czego połowa to czas spędzony w NFL. Pracowałem z drużyną Baltimore Ravens, kiedy zdobyła mistrzostwo ligi, i tylko jedno zwycięstwo dzieliło mnie jako głównego szkoleniowca Atlanta Falcons od finału Super Bowl. Przez pięć lat zajmowaliśmy drugie miejsce pod względem liczby wygranych spotkań w NFL – tylko New England Patriots pod wodzą Billa Belichicka mogli się pochwalić lepszym wynikiem. Nie ukrywam też, że zostałem wylany po tym, jak w dwóch sezonach z rzędu Sokoły odnotowały zaledwie 10 zwycięstw – i to łącznie. Patrząc wstecz, dostrzegam przepaść między tymi pierwszymi pięcioma a ostatnimi dwoma sezonami. Rozumiem, dlaczego wygrywaliśmy i dlaczego przegrywaliśmy. Pisząc tę książkę, Jon i ja chcemy pomóc ci zbudować zwycięski zespół i ustrzec się błędów popełnianych przez zbyt wielu liderów, ze mną włącznie. Często mówimy o tym, że sukces to efekt skupienia się na drodze, nie na celu. Zanim w ogóle wyjdziesz na murawę, wygrywasz dzięki kultywowaniu silnej kultury organizacyjnej, wzorowego przywództwa, trwałych więzi oraz właściwych oczekiwań, sposobu myślenia, przekonań i nawyków. Najpierw wygrywa się w szatni. Potem dopiero zwycięża się na boisku.
Znam Jona od ponad 10 lat. Zostaliśmy sobie przedstawieni przez Mike’a Ryana, głównego specjalistę medycyny sportowej drużyny Jacksonville Jaguars, w której pełniłem funkcję koordynatora defensywy. Cały zespół czytał Autobus energii autorstwa Jona, który wygłosił również prelekcję podczas naszego obozu treningowego. Zaliczyliśmy wtedy niezapomniany sezon, dostaliśmy się do play-offów i w pierwszej rundzie pokonaliśmy drużynę Steelers w Pittsburghu.
Kiedy zostałem trenerem Sokołów, wiedziałem, że muszę przedstawić im Jona, dlatego kazałem chłopakom przeczytać Autobus energii i zorganizowałem spotkanie z autorem. Potem sukcesywnie wdrażaliśmy zasady opisane w książce. Przeszliśmy długą drogę od negatywnego bilansu 4:12 po rekordowy wynik 11:5 i zakwalifikowaliśmy się do play-offów. O tym fenomenalnym zwrocie opowiem nieco później. W tej chwili najistotniejsze jest to, że Jon towarzyszył mi podczas ośmiu obozów treningowych i za każdym razem poruszaliśmy kwestię Siedmiu Przykazań Lidera, które leżą u podstaw sukcesu drużyny. Jon ma swoje ulubione przykazania, a ja swoje.
Od chwili, gdy zaczęliśmy razem pracować, Jon pomagał nie tylko Sokołom, ale również ogromnej liczbie innych zespołów w NFL, MLB, NBA oraz NCAA. Dzięki temu miał okazję obserwować wybitnych trenerów, gromadząc tony wiedzy i najlepszych praktyk z różnych aren sportowych. Z biegiem czasu Jon stał się żarliwym wyznawcą swoich ulubionych przykazań, a ja bazując na własnych doświadczeniach, umocniłem wiarę w nadrzędną rolę moich. Często dyskutowaliśmy o tym, które są najważniejsze.
Po moim finalnym sezonie z Atlanta Falcons, świadomi tego, co w ciągu ostatnich dwóch lat stało się z kulturą drużyny, nie mieliśmy wątpliwości, że to przede wszystkim kultura jest kluczem do wygrywania w szatni. Dlatego zacznijmy właśnie od niej. Jon i ja podzielimy się z tobą wszystkim, co wiemy o budowaniu zwycięskich zespołów, żywiąc głęboką nadzieję, że pomoże ci to stworzyć twoją własną drużynę marzeń.Zbuduj zwycięską kulturę
Mike Smith
Wstyczniu 2008 roku zostałem głównym szkoleniowcem drużyny Atlanta Falcons. Nietrudno się domyślić, że nowo zatrudniony trener najczęściej zastaje w organizacji dość niestabilną sytuację. Niezmiernie rzadko zdarza się, że szkoleniowiec, który dopiero co wygrał Super Bowl, odjeżdża w blasku zachodzącego słońca, tak jak Bill Walsh po wygranej w XXIII finale ligi, czy też Bill Cowher, który po zwycięstwie w 2006 roku pozostał w klubie tylko na jeden sezon. Kiedy mianowano mnie trenerem Atlanta Falcons, drużyna miała za sobą trudne chwile i wciąż zmagała się z wahaniami formy. W 42-letniej historii przynależności do NFL Sokołom nigdy nie udało się wygrać dwóch sezonów z rzędu. Z jakiegoś powodu ich problemem zawsze był brak konsekwencji i regularności. Na przykład w latach 2000–2007 na ich ławce trenerskiej zasiadało kolejno aż pięć osób i w rezultacie sezon roku 2007 okazał się katastrofalny. Nowy trener zrezygnował po zaledwie 12 spotkaniach – w trzech czwartych sezonu – i wrócił do szkolenia drużyn na szczeblu uniwersyteckim, a rozgrywający, który był nie tylko twarzą Sokołów, ale też bez wątpienia jednym z najpopularniejszych zawodników w NFL, wylądował w więzieniu federalnym. Choć żadna z tych historii nie była winą zarządu czy właścicieli drużyny, takie niefortunne i ekstremalne wydarzenia rzutują na całą organizację i sprawiają, że środowisko pracy staje się niemal dysfunkcyjne. Bez wątpienia kultura zespołu była w ruinie.
Kilkakrotnie rozmawiałem z Jonem o kondycji Sokołów i doszliśmy do wniosku, że jeśli mam dokonać rewolucji w Atlancie, muszę przede wszystkim skupić się na kulturze. Część mnie aż rwała się do pracy nad ustawieniami i do omawiania składu na przyszły sezon z nowym menedżerem Thomasem Dimitroffem. Wiedziałem jednak, że absolutnym priorytetem było zbudowanie silnej kultury, w której każdy mógłby rozwinąć skrzydła i brylować. To oznaczało, że moje działania musiały skupić się nie tylko na zawodnikach, ale również na pozostałych członkach organizacji.
Kulturę buduje się na wszystkich szczeblach
Mike Smith
Zawsze byłem zdania, że kultura jest definiowana odgórnie, ale to u podstaw tchnie się w nią życie. Oznaczało to, że muszę pracować jednocześnie z grupą zarządzającą (tj. właścicielem, głównym menedżerem i personelem kierowniczym) oraz kadrą trenerską i zawodnikami. Żeby wzmocnić kulturę na najwyższym szczeblu organizacji, kluczowe było przywołanie tych wszystkich wspólnych wartości, przekonań i oczekiwań, o których dyskutowaliśmy z właścicielem, prezesem i głównym menedżerem drużyny podczas mojej rozmowy kwalifikacyjnej. Niezbędne były regularne spotkania, w trakcie których omawialiśmy bieżące zmiany i to, dlaczego musiały zostać wprowadzone.
Główna zmiana na poziomie zespołu polegała na tym, że obok umiejętności futbolowych zaczęliśmy również zwracać uwagę na cechy charakteru i postawy zawodników. Roszady w składzie były wynikiem skrupulatnej oceny nie tylko zdolności prezentowanych na boisku, ale również niepostrzegalnych wartości, jakie każdy gracz mógł wnieść do naszej szatni. Chcieliśmy mieć zawodników, którzy godnie reprezentowaliby organizację tak na boisku, jak i poza nim. Zależało nam zarówno na wartościowych graczach, jak i na przykładnych obywatelach.
Dopilnowaliśmy, żeby nasz właściciel, Arthur Blank, nie miał wątpliwości, dlaczego dokonywaliśmy tych zmian i w jaki sposób miały one wspierać kulturę, którą zamierzaliśmy stworzyć. Musieliśmy wszystkim dać jasno do zrozumienia, że ta reorganizacja miała na celu ustalenie składu, który będzie optymalny zarówno na boisku, jak i poza nim. Wszystkie podjęte decyzje pozostawały w zgodzie z filozofią, wartościami i zasadami, o których rozmawialiśmy, zanim przyjąłem posadę głównego szkoleniowca Atlanta Falcons. Nie zamierzaliśmy przyjmować nikogo, kto odstawałby od wizji naszej organizacji, bez względu na to, jak bardzo byłby utalentowany. Przy wsparciu właściciela i najwyższego kierownictwa, zacząłem wraz z Thomasem od podstaw budować zupełnie nową kulturę w zespole Sokołów.
W trakcie pierwszego sezonu przygotowawczego Thomas i ja bardzo ściśle współpracowaliśmy, spotykając się nierzadko nawet kilka razy dziennie. Każdy dzień obowiązkowo zaczynał się i kończył omawianiem wszystkich aspektów poszczególnych operacji futbolowych. Kiedy poruszaliśmy kwestie personalne, zawsze skupialiśmy się na tym, co dany zawodnik mógłby wnieść do naszej szatni i kultury. Obydwaj zdawaliśmy sobie przecież sprawę, że zbudowanie drużyny marzeń będzie wymagało czegoś więcej niż ściągnięcia do Atlanty najlepszych, dostępnych zawodników. Na bieżąco omawialiśmy też pracę ekipy asystenckiej oraz przebieg interakcji między działem operacyjnym a resztą organizacji.
Wybitna kultura zespołowa to nie wszystko. Żeby odnieść trwały sukces, potrzebowaliśmy zwycięskiej kultury organizacyjnej, a ja byłem przekonany, że mogliśmy ją stworzyć wyłącznie dzięki ścisłej współpracy z grupą zarządzającą, która miała tę kulturę zdefiniować i usankcjonować. Musiałem skłonić właściciela i najwyższe kierownictwo, by zaakceptowali mój plan rozwoju i stali się jego integralną częścią. Ich zaangażowanie musiało być tak głębokie, jak zaangażowanie wszystkich zawodników. Wiedziałem ponad wszelką wątpliwość, że aby zacząć wygrywać na boisku, potrzebowałem wsparcia każdego członka naszej organizacji.
Każdy jest częścią kultury
Mike Smith
Na kulturę składają się wspólne motywacje, przekonania, cele, wartości, praktyki, zachowania i nawyki, które definiują dany zespół lub organizację. Wielu trenerów skupia się wyłącznie na kulturze tworzonej przez zawodników, tymczasem kulturę organizacji kształtuje każda osoba odgrywająca jakąś rolę w jej działalności. Sukces osiąga się wyłącznie wtedy, gdy wszyscy członkowie organizacji myślą, czują, mówią i zachowują się w pełnej zgodzie z przyjętą filozofią. Wszyscy powinni stanowić jeden organizm, połączony wspólnymi przekonaniami, oczekiwaniami i praktykami. Szybko doszliśmy z Thomasem do wniosku, że dotychczasowe poglądy i zachowania muszą zostać wykorzenione, a w ich miejsce należało zaszczepić nowy sposób myślenia i zupełnie nowe postawy.
Kiedy więc w naszym pierwszym wspólnym roku wręczyłem chłopakom Autobus energii Jona Gordona, dałem go również wszystkim pozostałym członkom organizacji. Chciałem, żebyśmy wszyscy myśleli w ten sam sposób. Mam tu na myśli dyrektorów, koordynatorów, marketingowców, menedżerów sprzętu, pomoc techniczną, obsługę gastronomiczną i każdą inną osobę pracującą na terenie naszej siedziby. Dotarcie do każdego z osobna było wyzwaniem, ale uczyniłem to swoim priorytetem, a dystrybucja książki Jona była częścią tego przedsięwzięcia.
Poza przekazywaniem Autobusu energii w jak największą liczbę rąk, lwią część tych kilku pierwszych miesięcy poświęciłem na budowanie relacji z poszczególnymi pracownikami. Przedstawiałem się im, rozmawialiśmy o rolach, jakie pełnią w organizacji i dawałem im do zrozumienia, że to co robią, jest istotne dla dobra ogółu, i że w przyszłości będą integralną częścią sukcesu drużyny. To było ogromnie ważne. Nie chciałem dwóch odrębnych kultur: jednej w szatni, a drugiej w pozostałych częściach budynku. Chciałem, żebyśmy stanowili jedną drużynę spojoną jednolitą kulturą. Członkowie personelu pomocniczego i ludzie pracujący poza boiskiem pozostawali w stałym kontakcie z graczami, dlatego tak ważne było ich pozytywne nastawienie. Chciałem, żeby byli dumni z funkcji, jaką pełnią w organizacji, ponieważ wyraźnie zwiększyłoby to naszą szansę na sukces zarówno na boisku, jak i poza nim. Nie ulega wątpliwości, że w budowaniu zwycięskiego zespołu kluczową rolę odgrywali zawodnicy, ale nie mniej istotne było to, aby osoby spoza szatni również czerpały satysfakcję z uczestniczenia w tym procesie. Obiecałem wszystkim, że będę ich wspierał w tym, co robią, i że razem stworzymy wybitną drużynę. Potem przez lata robiłem co w mojej mocy, aby te słowa nie okazały się pustymi frazesami, i głęboko wierzę w to, że takie podejście miało ogromny wpływ na naszą kulturę i osiągnięty sukces. Jako lider musisz pamiętać, aby twoje słowa zawsze były poparte działaniem. Codziennie zadawaj sobie pytanie, czy twoje postępowanie pozostaje w zgodzie z tym, co komunikujesz i odwrotnie. Innymi słowy, rób to, co mówisz i mów o tym, co robisz.
