Mezoterapia w praktyce - ebook
Mezoterapia w praktyce - ebook
Publikacja prezentuje tytułowe zagadnienie w sposób nie tylko teoretyczny, ale przede wszystkim praktyczny. Treści – oparte na naukowym piśmiennictwie – pozwalają na zgłębienie wiedzy w tym zakresie oraz zapoznanie się z dowodami naukowymi działania mezoterapii. Z publikacji dowiesz się, dlaczego to właśnie mezoterapia stanowi podstawowy zabieg przygotowujący skórę do innych zabiegów estetycznych i utrzymujący podstawowe parametry skóry. Poznasz najnowsze techniki pracy oraz metody ich łączenia. Istotnym elementem publikacji są załączone filmy instruktażowe, które pozwolą na łatwiejsze zrozumienie treści. Całość dopełnia studium przypadków oraz przykłady rezultatów zabiegowych zilustrowane licznymi fotografiami. Publikacja jest przeznaczona dla specjalistów wykonujących techniki mezoterapii oraz dla osób chcących w przyszłości zajmować się tym zabiegiem.
Kategoria: | Medycyna |
Zabezpieczenie: |
Watermark
|
ISBN: | 978-83-01-23281-8 |
Rozmiar pliku: | 4,7 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Szanowni Państwo
Mam nie tylko ogromną przyjemność, ale także niewątpliwy zaszczyt oddać na Państwa ręce publikację, której tematyka jest mi wyjątkowo bliska. Mezoterapia w praktyce to kompendium wiedzy w dziedzinie mezoterapii, czyli zabiegu, który jest swego rodzaju preludium do innych zabiegów iniekcyjnych. Warto dodać, że technika pracy przy tym zabiegu jest wykorzystywana także w innych terapiach oraz stanowi uzupełnienie niedoborów w naszej skórze, nie tylko tych związanych z procesem starzenia. Całość zebranego dla Państwa materiału to wiedza oparta na najnowszym piśmiennictwie naukowym z całego świata, wynikach prowadzonych badań czy doświadczeniach specjalistów, z którymi miałam przyjemność pracować czy wymieniać doświadczenia i spostrzeżenia.
Mezoterapia w praktyce to kompendium wiedzy, począwszy od kwalifikacji do zabiegu, przez omówienie mechanizmu działania, technik pracy czy możliwych rezultatów zabiegowych. Całość książki uzupełnia materiał filmowy przedstawiający możliwości zabiegowe i stosowane techniki pracy. Swoją publikację przekazuję wykwalifikowanym specjalistom w dziedzinie estetyki, osobom, które zaczynają drogę w tym sektorze, studentom, ale także pacjentom, którzy chcą w pełni świadomie korzystać z zabiegów estetycznych.
Życząc miłej lektury, mam ogromną nadzieję, że mezoterapia stanie się dla Państwa równie ważnym, a zarazem bliskim zabiegiem dzisiejszej nowoczesnej i holistycznej estetyki.
Izabela Załęska1
KRÓTKI RYS HISTORYCZNY
Początki mezoterapii sięgają starożytności. Pionierem zastosowania igieł w terapii bólu był bowiem Hipokrates ok. 400 p.n.e. Stosował wówczas igły kaktusa, uśmierzając w ten sposób dolegliwości nocyceptywne barku. Nie był on jedyną osobą wykorzystującą mechanizm nakłucia, bowiem również w praktyce dalekowschodniej medycyny chińskiej od 2000 lat stosuje się akupunkturę na rozmaite dolegliwości.
Punktem zwrotnym w rozwoju mezoterapii był wiek XIX, w którym to wynaleziono wydrążoną igłę, pozwalającą na jednoczesne podanie preparatu. W 1847 roku Karl Baunscheidt odkrył, że powierzchowne iniekcje leku na głębokość 2 mm pozwalają na osiągnięcie odpowiedzi tkankowej i co za tym idzie – stanowią efektywną metodę podania. Sześć lat później w 1853 roku Alexander Wood po raz pierwszy dokonał wstrzyknięcia morfiny w terapii bólu. Kolejna istotna data to 1867 rok, kiedy to w Neapolu Gaetano Primavera sprawdził przyswajalność leku podanego podskórnie poprzez analizę składu moczu. Rozwój techniki w XIX wieku obejmował także okres wojny francusko-polskiej, podczas której lekarze dokonywali iniekcji z wodą destylowaną w celu minimalizacji bólu artretycznego (1870 r.). W 1885 roku dowiedziono, że podskórne iniekcje wody sterylnej stanowią metodę miejscowego znieczulenia tkanek.
Wszystkie te odkrycia przyczyniły się do opracowania metody mezoterapii samej w sobie, za której ojca uznaje się Michaela Pistora, francuskiego lekarza, który w 1952 roku po raz pierwszy zastosował prokainę w terapii głuchoniemego pacjenta. Iniekcje na głębokość 3–5 mm, oddalone od docelowego miejsca działania prokainy, dawały satysfakcjonujące efekty, dowodząc dystrybucji preparatu podanego iniekcyjnie w tkankach. To właśnie M. Pistor w 1958 roku po raz pierwszy użył terminu „mezoterapia”, definiując ją jako leczenie mezodermy, czyli jednego z listków zarodkowych, rozwijającego się w mięśnie, tkankę łączną i układ krążenia. Za swoje odkrycie Pistor został uhonorowany najwyższym odznaczeniem we Francji „Légion d’Honneur”, a w 1964 roku założył Francuskie Towarzystwo Mezoterapii, rozszerzając technikę o terapię schorzeń weterynaryjnych, ogólnych i defektów kosmetycznych. W ten sposób Pistor przeniósł mezoterapię z początkowego, wyłącznego zastosowania medycznego m.in. do szeroko rozumianej kosmetologii estetycznej.
Obecnie mezoterapia stanowi zarówno najbardziej rozpowszechniony zabieg estetyczny, będący punktem wyjścia do kolejnych procedur, jak również technikę podawania innych preparatów w kosmetologii estetycznej, w zależności od oczekiwanych rezultatów.2
DEFINICJA MEZOTERAPII
Według aktualnych ustaleń w zakresie terminologii mezoterapia jest małoinwazyjną techniką, polegającą na lokalnej intradermoterapii (LIT) z farmaceutykami lub innymi składnikami bioaktywnymi, podawanymi poprzez wielokrotne iniekcje, w niewielkich ilościach na obszarze dotkniętym problemem lub w miejscach, gdzie rozpoczynamy naszą pracę o charakterze prewencyjnym. Definicja ta odnosi się do mezoterapii jako techniki samej w sobie. Warto w tym miejscu nadmienić, że w estetyce termin ten można rozpatrywać dwojako. Z jednej strony pod kątem techniki pracy, z drugiej zaś jako profesjonalny zabieg gabinetowy, poprzez który rozumiemy zadbanie głównie o ECM (extra cellular matrix).
Mezoterapia jako procedura zabiegowa odnosi się do iniekcji glikozaminoglikanów (GAG’s) − przede wszystkim nieusieciowanego kwasu hialuronowego (HA) i innych składników macierzy zewnątrzkomórkowej (ECM) w celu biorewitalizacji skóry poprzez uzupełnienie rezerwuaru wody. Zapewnienie optymalnego środowiska wodnego przekłada się na efektywność wszelkich procesów metabolicznych w skórze, a zastosowanie mezoterapii przedłuża efekt biologiczny wstrzykiwanych substancji aktywnych. Dodatkowo stosowanie igły uruchamia kaskadę procesów naprawczych w skórze z uwagi na uwolnienie trombocytów, co bezpośrednio przekłada się na przebudowę skóry (zob. film).