Moc empatii - ebook

WSTĘP

Odczuwanie tego wszystkiego, co czujemy my, empaci, potrafi być miejscami potwornie bolesne. Powszechnym zjawiskiem występującym pośród nas jest poczucie przytłoczenia, a czasami dochodzi do tego borykanie się z depresją i niepokojem. Bardzo często moi klienci, którzy są empatami, wierzą, że popadają w obłęd przez te wszystkie doświadczane przez nich wzloty i upadki. Bycie empatą może być bardzo alienujące i dezorientujące, przez co towarzyszy nam wieczna krytyka tego, co już zrobiliśmy. W rzeczywistości jest tak, że całe to doświadczenie może być zbyt dotkliwe dla wielu osób, przez co te zwracają się w stronę alkoholu i narkotyków, które mają rzekomo pomóc im uciec od tej codziennej przejażdżki emocjonalnym rollercoasterem, na którą się nie godzili.

Moc empatii pomoże ci zakończyć ten przejazd. Poznasz techniki, narzędzia i triki, które dadzą ci więcej siły do radzenia sobie z tym, co czujesz. Będziesz miał o wiele większą kontrolę nad swoimi emocjami i szczęściem oraz wejdziesz w posiadanie głębokiego zrozumienia i uznania do samego siebie.

Osobiście doświadczyłam trudności, jakich doświadcza większość empatów. Wychowywana przez narcystycznego rodzica, jak wielu empatów, przez wiele lat borykałam się z depresją i niepokojem. Doszło nawet do tego, że próbowałam zakończyć towarzyszący mi ból przedawkowaniem leków na receptę. Skończyłam pod respiratorem, bliska śmierci. Ostatecznie wyzdrowiałam i wróciłam do domu, czując się gorzej niż przez próbą samobójczą.

W następnych miesiącach, bliska osoba i mentor nauczyła mnie, co to znaczy być empatą. Im więcej się uczyłam, tym więcej eksperymentowałam ze swoją rzeczywistością. Im więcej eksperymentowałam, tym więcej się uczyłam. W ciągu roku moje życie zmieniło się o 180 stopni. Znalazłam sposób na oswojenie tego emocjonalnego rollercoastera, dzięki czemu mogę do niego wsiadać i z niego wysiadać, kiedy mi się żywnie podoba, a nawet cieszyć się przejażdżką.

Obecnie, już jako licencjonowany profesjonalny doradca, pracuję ze społecznością empatów. A co najważniejsze, jestem szczęśliwa – prawdziwie i ogromnie szczęśliwa. Jestem podekscytowana, mogąc podzielić się z tobą tym, czego nauczyłam się zarówno na drodze zawodowej, jak i na własnym przykładzie. (Zmieniłam w książce wszystkie imiona i informacje, które mogłyby pomóc w zidentyfikowaniu klientów, których opisuję. Wszystkie historie dotyczą moich klientów, ale szczegóły zostały zmienione ze względu na szacunek do ich prywatności).

Jeśli chodzi o empatów, słowa nie są dla nas nauką. To właśnie doświadczenie jest tym, co do nas przemawia. I to właśnie z tego powodu gorąco zachęcam cię do zrobienia wszystkich ćwiczeń i quizów, jakie znajdują się w tej książce. Te ćwiczenia zachęcą cię do eksploracji i poszukiwań, dzięki czemu będziesz mógł zdecydować sam, co jest dla ciebie najlepsze. W ten sposób zmniejszysz ilość negatywnych aspektów, a zwiększysz pozytywne strony bycia empatą. Te ćwiczenia pozwolą ci również wdrożyć w życie to, czego nauczysz się w każdym rozdziale, zwiększając zrozumienie przyswojonego materiału.

Mam nadzieję, że niniejsza książka da ci wiedzę oraz umocni twoją wiarę w siebie. Liczę też na to, że dzięki niej odnajdziesz swoje szczęście i będziesz posługiwać się wrodzonymi darami do polepszenia życia swojego i swoich bliskich. Gdyby empaci na całym świecie mogli okiełznać swoje umiejętności, to żylibyśmy w naprawdę niesamowitym miejscu.

Masz prawo być szczęśliwy. Masz prawo kochać siebie. Masz prawo zmienić swoje najskrytsze pragnienia w rzeczywistość. Wiem to, ponieważ sama tego dokonałam. Dasz sobie radę, przyjacielu.ROZDZIAŁ 1
EMPATA W GŁĘBI DUSZY

W tym rozdziale wyjaśnię różnice pomiędzy posiadaniem empatii a byciem empatą, jak również różnice pomiędzy osobami wysoko wrażliwymi a empatami. Ćwiczenie zatytułowane „Czy jesteś empatą?” pozwoli odkryć ci, jaka jest twoja natura.

Wyjaśnię również, co mam na myśli, mówiąc o supermocach empaty albo o „jasnościach”, które są unikalnymi intuicyjnymi zdolnościami i które posiadają wyłącznie empaci. Następnie przedstawię listę 8 różnych typów empatów i opiszę każdy z nich. Zamieściłam dwie aktywności, które pozwolą ci określić, którym typem jesteś oraz jakie supermoce możesz posiadać.

Empatia a empaci

Jako że sama jestem empatką oraz pracuję z innymi empatami, jestem zafascynowana tym, jak empaci i empatia mogą uleczyć świat. Empatia to zdolność, która pozwala nam na poczucie więzi z innymi oraz umożliwia nam ocenę emocji i przeżytych doświadczeń innych osób. Kiedy posługujemy się empatią, leczymy rodziny, przyjaciół, nawet obcych ludzi, co buduje silniejsze poczucie bycia częścią społeczności. Osoby empatyczne są zdolne do posługiwania się empatią, jak i własnymi unikalnymi, intuicyjnymi darami, do leczenia ludzi, ziemi, zwierząt i roślin.

Empatia

Słowo empatia pochodzi od greckiego słowa empatheia, które oznacza po prostu uczucie. Ma to sens, że właśnie empatia pozwala nam zrozumieć, a czasem nawet doświadczyć tego, co czuje inna osoba. Kiedy jesteś empatyczny, to odczuwasz smutek wraz z kimś, kto przeżywa emocjonalne zranienie. Jeśli kiedykolwiek miałeś przyjaciela, który przechodził przez ciężki okres w życiu i mu współczułeś, to była to empatia. Większość z nas posiada zdolność do stawiania się w sytuacji innej osoby, wchodzenia w jej buty i rozumienia tego, co odczuwa.

Empatia jest niezwykle ważnym doświadczeniem. To właśnie ona pozwala nam zrozumieć innych, jak i siebie. Nie idziemy przez życie celowo, krzywdząc otaczających nas ludzi, ponieważ odczuwamy empatię. To właśnie ona utrzymuje nasze więzi z innymi ludźmi. Empatia umożliwia łączenie się z innymi, tworzenie społeczności i odczuwanie sensu w świecie zewnętrznym.ROZDZIAŁ 2
EMPATA W ŚWIECIE

Jednym z przykładów granicy fizycznej jest twoja sypialnia. To miejsce, w którym śpisz, a więc prawdopodobnie to właśnie tam jesteś najbardziej bezbronny. Ściany twojej sypialni rysują fizyczną granicę, która mówi „nie wchodź do środka”, oczywiście, o ile drzwi twojej sypialni nie są otwarte. Inną fizyczną granicą jest niewidzialna bańka, która otacza każdego z nas. Kiedy ktoś przekracza naszą fizyczną granicę, możemy doświadczyć dyskomfortu albo nieprzyjemnego uczucia.

Granica psychiczna jest tym, co pozwala nam kształtować nasze myśli i opinie, zamiast wierzyć wszystkiemu, co mówią inni. Te granice pozwalają nam również odróżnić nasze myśli od myśli innych osób. Ludzie ze zdrowymi granicami psychicznymi potrafią przeprowadzić spokojną, pełną szacunku wobec innych polityczną dyskusję. Wyobraź sobie taki scenariusz: dwoje ludzi rozmawia bez krzyku, szanując zdanie interlokutora, po prostu dzieląc się informacjami i pomysłami.

Granica duchowa pozwala ci ukształtować osobistą relację z tym, co nazywasz bogiem: może to być na przykład wszechświat, matka natura, źródło energii. Zdrowa granica duchowa pozwala ci eksplorować twoje wierzenia o stworzeniu, życiu, śmierci i duszy. Osoba posiadająca taką granicę nie pozwoli innym na definiowanie jej relacji z religią, duchowością albo intuicyjnymi darami.

Podczas pracy z osobami wysoko wrażliwymi i empatami zrozumiałam, że jedną z najważniejszych rzeczy, jakie może zrobić osoba, by stać się dobrze funkcjonującym empatą, jest rozwinięcie zdrowych granic we wszystkich czterech obszarach: fizycznym, psychicznym, emocjonalnym i duchowym. Choć z początku może się to wydać straszne, odkryłam, że kilkukrotne wyznaczenie granic przez empatę sprawia, że z czasem jest to coraz łatwiejsze zadanie. Czasami zdarza się, że przyjaciele lub rodzina negatywnie zareagują na takie zmiany, prawdopodobnie dlatego, że sami nie są przyzwyczajeni do wyznaczania granic. Jednakże, jeśli będziesz kontynuował określanie swoich potrzeb, inni się dostosują i zaczną respektować twój czas, opinie, przestrzeń i inne granice.

Nauczenie się tego, by stawiać siebie na pierwszym miejscu jest nie lada wyzwaniem dla empaty. Mówię wszystkim moim klientom, że ich potrzeby są równie ważne, jak potrzeby innych ludzi. Każdy z nas jest odpowiedzialny za dbanie o własne potrzeby oraz za proszenie innych o pomoc, kiedy takowej potrzebujemy. Jest takie stare powiedzenie, które mówi: drzewa, które są zadbane dają najlepsze owoce. I to samo tyczy się empatów: ci, którzy dbają o siebie, mają wiele do zaoferowania innym.

Rozpoznawanie własnych pragnień i potrzeb

Zanim będziesz mógł przystąpić do wyznaczania zdrowych granic, musisz być w stanie zidentyfikować, jakie są twoje pragnienia i potrzeby! Ta sekcja pomoże ci to osiągnąć.

Ustaw alarm, który będzie rozbrzmiewał trzy razy dziennie przez tydzień. Wybierz takie godziny, kiedy to możesz poświęcić dwie minuty na połączenie się ze sobą. Kiedy zadzwoni alarm, zadaj sobie następujące pytania:

1. Czy czegoś chcę w tej chwili?

2. Czy czegoś potrzebuję w tej chwili?

3. Czy jestem w stanie sam wypełnić swoje pragnienia/potrzeby, czy powinienem poprosić o pomoc?

4. Jeśli potrzebuję pomocy, to kogo mógłbym o nią poprosić?

Możesz zapisywać wszystkie odczucia, jakie towarzyszą ci podczas myślenia o swoich pragnieniach i potrzebach. Użyj miejsca poniżej do zapisania niektórych ze swoich pragnień i potrzeb z tygodnia:

Jak wyznaczać zdrowe granice

Możesz wykonać następujące ćwiczenie tylko wtedy, gdy wykonałeś poprzednie.

Posiadanie zdrowych granic zawiera w sobie rozpoznawanie własnych pragnień i potrzeb, mówienie „nie” oraz proszenie innych. Przez tydzień ćwicz wyznaczanie granic na kilka różnych sposobów.

Poniżej znajduje się tabelka, w której możesz zapisywać: powiedzenie komuś „nie”, określenie pragnienia, określenie potrzeby oraz poproszenie kogoś o coś (w kontekście twoich pragnień/potrzeb). Dla przykładu:

Dzień 1

Mówienie „nie”.

Kiedy zostałam poproszona o zrobienie obiadu dla mojej rodziny i dwóch przyjaciół mojej córki, odpowiedziałam „nie”.

Czego pragnę?

W południe miałam ochotę na coś słodkiego, więc pozwoliłam sobie zjeść ciasteczko.

Czego potrzebuję?

Po stresującym dniu potrzebowałam czasu tylko dla siebie i kąpieli relaksacyjnej.

Poprosiłam o pomoc w spełnieniu potrzeby.

Poprosiłam męża, by pomógł dzieciom w odrabianiu pracy domowej, dzięki czemu mogłam wziąć kąpiel i pobyć sama.

Rezultat.

Po kąpieli jest o niebo lepiej. Mąż był zadowolony, że jestem zrelaksowana.

Zapisuj swoje przeżycia w odpowiednich rubrykach, a w miejscu rezultatu zrób notatkę o tym, czy wyznaczenie granicy było dla ciebie pozytywnym czy negatywnym doświadczeniem.