Na ratunek kociętom - ebook
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
Na ratunek kociętom - ebook
Amelia i Sylwek zostają wciągnięci w wir nowej przygody! Przyjaciele mają ręce pełne roboty. Czy uda im się odgadnąć, gdzie ucieka króliczek szkolnej koleżanki Izy i dlaczego tak dziwnie się zachowuje? I czy zła pani Żurawska może być tak naprawdę dobrą, kochającą zwierzęta osobą? Jak świat światem, takiego zamieszania jeszcze nie było. Na szczęście w rozwiązaniu zagadek pomaga przesympatyczna lecznica Zwierzakowo.
Zwierzakowo to ciesząca się ogromną popularnością i sukcesem wydawniczym seria dla najmłodszych, wypełniona po brzegi zabawą, śmiechem, pozytywnymi emocjami i miłością do zwierzaków. Dzięki niej poznacie mnóstwo ciekawostek i rad, jak dbać o swojego pupila.
| Kategoria: | Dla dzieci |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-8203-029-7 |
| Rozmiar pliku: | 4,7 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
ROZDZIAŁ PIERWSZY
Amelia Bukowska nachyliła się do drzwi samochodu i przytuliła tatę.
– Bądź grzeczna dla mamy i babci – powiedział. – A jeśli nie możesz być grzeczna…
– …bądź ostrożna! – dokończyła dziewczynka, a tata zachichotał.
Amelka nadal przyzwyczajała się do życia z dala od taty. Po rozwodzie został w ich starym mieszkaniu w Yorku, a Amelia wraz z mamą wyprowadziły się na wieś do babci. Tata zawsze żegnał się z nią w ten sam sposób.
Zmierzwił długie blond włosy córki.
– Do zobaczenia za dwa tygodnie – powiedział. – Powodzenia w szkole. Dasz sobie radę.
Amelka poczuła ucisk w żołądku. Jutro pierwszy dzień w nowej szkole.
Gdy tata odjechał, Amelka odwróciła się w stronę czerwonych drzwi wejściowych swojego nowego domu. Przy ganku rósł głóg, a młody kos właśnie wydziobywał ziarenka z zawieszonego na niewielkim drzewie karmnika. Pszczoły pracowicie krążyły nad kępką lawendy. Po weekendzie w zatłoczonym Yorku, pełnym tętniących życiem sklepów, Amelia dziwnie czuła się z powrotem na wsi, wśród zwierząt. Cichutko otworzyła i zamknęła za sobą drzwi, by nie przestraszyć kosa, i weszła do kuchni. Babcia zbierała szklanki po herbacie, a mama siedziała przy stole i kroiła warzywa na kolację. Uśmiechnęły się, gdy Amelia weszła do kuchni, a ona odwzajemniła uśmiech. Babcia i mama były do siebie takie podobne. Włosy babci były krótkie i schludne, a mamy długie, tak jak Amelii, ale obie miały tak samo roześmiane niebieskie oczy.
_Niebieskie, takie jak moje_, pomyślała Amelia. Tata zawsze mówił, że przypomina mu mamę.
– Opowiedz nam, co robiłaś w weekend – powiedziała mama. – Wygląda na to, że świetnie bawiliście się z tatą.
– Było naprawdę super – powiedziała Amelia. – A najlepsza była wyprawa do kina. Ale tęskniłam za Welford, i za kociakami!
Ona i jej nowy przyjaciel Sylwek znaleźli maleńkie kocięta w garażu chłopca, ale nigdzie nie było ich mamy. Całe szczęście, że udało im się ją odnaleźć i połączyć w porę kocią rodzinę, bo dzięki temu ocalili maluchy. Kocia rodzina mieszka teraz w Zwierzakowie, miejscowej lecznicy dla zwierząt, gdzie weterynarze zajmują się nią, dopóki kociaki nie urosną na tyle, by opuścić matkę.
– Mogę je odwiedzić? – zapytała Amelia. – Po drodze skoczę do Sylwka i zapytam, czy też chce pójść.
Babcia wyjrzała przez okno.
– Nie będziesz musiała. Właśnie tu idzie!
Amelia uśmiechnęła się szeroko. Przez okno zobaczyła swojego przyjaciela oraz Maka, jego małego teriera, idących ścieżką przez ogród. Pobiegła otworzyć im drzwi.
Mak wspinał się jej na kolana, skamląc radośnie i machając pękatym ogonkiem.
– Cześć, Sylwek! – przywitała się Amelia. – Cześć, Mak!
Uklękła, by pogłaskać gęstą białą sierść pieska i podrapać go za uszkami.
Ciemnobrązowe oczy Sylwka błyszczały z ekscytacji.
– Cześć, Amelko! – powiedział. – Mak chyba za tobą tęsknił. Chcesz z nami pójść do kotków?
Dziewczynka się zaśmiała.
– No pewnie! Chodźmy, nie mogę się doczekać, aż znowu będę w Zwierzakowie!
Amelia Bukowska nachyliła się do drzwi samochodu i przytuliła tatę.
– Bądź grzeczna dla mamy i babci – powiedział. – A jeśli nie możesz być grzeczna…
– …bądź ostrożna! – dokończyła dziewczynka, a tata zachichotał.
Amelka nadal przyzwyczajała się do życia z dala od taty. Po rozwodzie został w ich starym mieszkaniu w Yorku, a Amelia wraz z mamą wyprowadziły się na wieś do babci. Tata zawsze żegnał się z nią w ten sam sposób.
Zmierzwił długie blond włosy córki.
– Do zobaczenia za dwa tygodnie – powiedział. – Powodzenia w szkole. Dasz sobie radę.
Amelka poczuła ucisk w żołądku. Jutro pierwszy dzień w nowej szkole.
Gdy tata odjechał, Amelka odwróciła się w stronę czerwonych drzwi wejściowych swojego nowego domu. Przy ganku rósł głóg, a młody kos właśnie wydziobywał ziarenka z zawieszonego na niewielkim drzewie karmnika. Pszczoły pracowicie krążyły nad kępką lawendy. Po weekendzie w zatłoczonym Yorku, pełnym tętniących życiem sklepów, Amelia dziwnie czuła się z powrotem na wsi, wśród zwierząt. Cichutko otworzyła i zamknęła za sobą drzwi, by nie przestraszyć kosa, i weszła do kuchni. Babcia zbierała szklanki po herbacie, a mama siedziała przy stole i kroiła warzywa na kolację. Uśmiechnęły się, gdy Amelia weszła do kuchni, a ona odwzajemniła uśmiech. Babcia i mama były do siebie takie podobne. Włosy babci były krótkie i schludne, a mamy długie, tak jak Amelii, ale obie miały tak samo roześmiane niebieskie oczy.
_Niebieskie, takie jak moje_, pomyślała Amelia. Tata zawsze mówił, że przypomina mu mamę.
– Opowiedz nam, co robiłaś w weekend – powiedziała mama. – Wygląda na to, że świetnie bawiliście się z tatą.
– Było naprawdę super – powiedziała Amelia. – A najlepsza była wyprawa do kina. Ale tęskniłam za Welford, i za kociakami!
Ona i jej nowy przyjaciel Sylwek znaleźli maleńkie kocięta w garażu chłopca, ale nigdzie nie było ich mamy. Całe szczęście, że udało im się ją odnaleźć i połączyć w porę kocią rodzinę, bo dzięki temu ocalili maluchy. Kocia rodzina mieszka teraz w Zwierzakowie, miejscowej lecznicy dla zwierząt, gdzie weterynarze zajmują się nią, dopóki kociaki nie urosną na tyle, by opuścić matkę.
– Mogę je odwiedzić? – zapytała Amelia. – Po drodze skoczę do Sylwka i zapytam, czy też chce pójść.
Babcia wyjrzała przez okno.
– Nie będziesz musiała. Właśnie tu idzie!
Amelia uśmiechnęła się szeroko. Przez okno zobaczyła swojego przyjaciela oraz Maka, jego małego teriera, idących ścieżką przez ogród. Pobiegła otworzyć im drzwi.
Mak wspinał się jej na kolana, skamląc radośnie i machając pękatym ogonkiem.
– Cześć, Sylwek! – przywitała się Amelia. – Cześć, Mak!
Uklękła, by pogłaskać gęstą białą sierść pieska i podrapać go za uszkami.
Ciemnobrązowe oczy Sylwka błyszczały z ekscytacji.
– Cześć, Amelko! – powiedział. – Mak chyba za tobą tęsknił. Chcesz z nami pójść do kotków?
Dziewczynka się zaśmiała.
– No pewnie! Chodźmy, nie mogę się doczekać, aż znowu będę w Zwierzakowie!
więcej..
