Nadzieja - ebook
Ebook
38,99 zł
Audiobook
44,99 zł
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
Nadzieja - ebook
Opowieści o kobiecych sekretach i tęsknotach.
Mężatka na nowo odkrywająca swoją kobiecość. Seniorka rodu przeżywająca drugą młodość. Rowerzystka mierząca się z własnymi lękami w starciu z agresywnym psem. Wreszcie Elizabeth Costello – ulubiona postać pisarza – w obliczu śmierci. W snutych przez Coetzeego historiach każda z tych bohaterek staje się przewodniczką po świecie uczuć, gdzie strach i nienawiść splatają się z miłością, pożądaniem i potrzebą wolności.
Przemierzając wąskie Nicei, zaglądając za mury hiszpańskich i prowansalskich domów, badamy granice moralności, pragnień i tożsamości – tematy od lat obecne w twórczości jednego z najważniejszych na świecie żyjących pisarzy.
I odkrywamy, że każdy człowiek nosi w sobie tajemnicę, której nie potrafi w pełni pojąć.
W Nadziei Coetzee patrzy na świat oczami kobiet, ukazując najgłębsze ludzkie tęsknoty. Bez patosu, lecz czułością, która zachwyci każdego wrażliwego czytelnika.
J.M. Coetzee – powieściopisarz, eseista, tłumacz i krytyk literacki. Uhonorowany Literacką Nagrodą Nobla w 2003 roku i dwukrotnie Nagrodą Bookera (1983 i 1999).
| Kategoria: | Proza |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-8367-236-6 |
| Rozmiar pliku: | 1,2 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Ostrzeżenie na płocie głosi: _Chien méchant_, i rzeczywiście, pies jest bardzo _méchant_. Na jej widok zawsze rzuca się na furtkę i aż wyje, jakby chciał rozszarpać ją na strzępy. Wielkie zwierzę, konkretnej postury, jakiś owczarek niemiecki albo rottweiler (średnio rozróżnia rasy psów). Z żółtych ślepi bije ku niej najczystsza możliwa nienawiść.
Później, kiedy podwórko _chien méchant_ zostaje w tyle, ona rozmyśla nad tą nienawiścią. Wie, że to nic osobistego; każdy, kto zbliża się do furtki, kto przechodzi albo przejeżdża obok na rowerze, pada jej ofiarą dokładnie tak samo. Ale jak głęboko pies przeżywa to uczucie? Czy przypomina ono prąd, włączany na widok obiektu i wyłączany, gdy obiekt znika za rogiem? Czy spazmy nienawiści nadal wstrząsają zwierzęciem, kiedy zostaje samo, a może furia nagle odpływa i psa na powrót ogarnia spokój?
Jest zmuszona przejeżdżać koło tego domu dwa razy w każdy dzień roboczy, najpierw w drodze do szpitala, gdzie pracuje, a później po zakończonej zmianie. Ponieważ zjawia się tak regularnie, pies wie, kiedy jej oczekiwać: stoi przy furtce i dyszy z niecierpliwości, jeszcze zanim ją zobaczy. Dom znajduje się na wzniesieniu, więc poranna jazda pod górę trwa długo; wieczorami na szczęście można się już rozpędzić.
Niewiele jej wiadomo o rasach psów, ale satysfakcję, jaką pies czerpie z tych spotkań, rozpoznaje bez trudu. Jest zadowolony, że ją zdominował, że wzbudził w niej strach.
Pies jest rodzaju męskiego; na ile udało jej się zaobserwować, niewykastrowany. Czy zdaje sobie sprawę, że ma do czynienia z samicą, czy w jego oczach człowiek musi należeć do jednej z dwóch płci, odpowiadających jednej z dwóch płci u psów, i czy to z tej przyczyny odczuwa dwa rodzaje satysfakcji zarazem – zwierzęcia dominującego inne zwierzę oraz samca dominującego samicę – tego nie da się odgadnąć.
Skąd pies wie, że pod jej maską obojętności czai się lęk? Odpowiedź: bo lęk śmierdzi, a ona odór lęku wydziela i nie ma jak tego ukryć. Za każdym razem kiedy pies rzuca się ku niej, po plecach przebiega jej dreszcz, a z ciała bucha zapach, który zwierzę natychmiast podchwytuje. Wystarcza najlżejsza smużka, płynąca od istoty po drugiej stronie furtki, by wpadło w ekstatyczną furię.
Ona się go boi, a on dobrze o tym wie. Pies może wyczekiwać tej chwili dwa razy dziennie: przejazdu stworzenia, które czuje lęk, nie potrafi tego lęku zamaskować i roztacza wokół siebie zapach strachu, jak suka zapach seksu.
Czytała świętego Augustyna. Augustyn twierdzi, że najoczywistszym potwierdzeniem naszego statusu istot upadłych jest fakt, że nie potrafimy kontrolować odruchów własnego ciała. A konkretnie – to mężczyzna nie jest w stanie kontrolować ruchów jurnego członka. Członek ten zachowuje się, jakby miał własną wolę; a może nawet jakby opętała go wola zupełnie obca.
Dojeżdżając do stóp wzgórza, na którym stoi dom, ten z psem, rozmyśla o Augustynie. Czy tym razem zdoła się opanować, czy będzie miała dość samokontroli, by uratować się przed wydzielaniem upokarzającego zapachu przerażenia? Za każdym razem kiedy słyszy wzbierający głęboko w psim gardle warkot, mogący równie dobrze świadczyć o wściekłości jak o pożądaniu, za każdym razem kiedy czuje łomot czworonożnego ciała, walącego o furtkę, dostaje odpowiedź: nie dziś.
_Chien méchant_ przebywa w ogrodzie porośniętym jedynie chwastami. Któregoś dnia ona schodzi z roweru, opiera go o ścianę domu, puka do drzwi i czeka, czeka, a pies, kilka metrów od niej, cofa się i rzuca na ogrodzenie. Jest ósma rano, o takiej godzinie ludzie raczej nikogo się nie spodziewają. Mimo to drzwi wreszcie odrobinę się otwierają. W słabym świetle widać twarz, twarz starej kobiety o surowych rysach i oklapłych siwych włosach.
– Dzień dobry – zagaja do staruszki w miarę poprawną francuszczyzną. – Czy ma pani chwilę na rozmowę?
Drzwi otwierają się szerzej. Wchodzi do środka, do skromnie umeblowanego pomieszczenia. Przy stole siedzi mężczyzna, też niemłody, w czerwonym swetrze na guziki, ma przed sobą miskę. Ona wita się z nim; ten kiwa jej głową, lecz nie wstaje.
– Przepraszam, że zawracam państwu głowę o takiej godzinie – zaczyna. – Dwa razy dziennie przejeżdżam obok państwa domu na rowerze i za każdym razem, na pewno to państwo słyszą, państwa pies na mnie czeka.
Cisza.
– To trwa już od dłuższego czasu, od miesięcy. Zastanawiałam się, czy nie warto już czegoś z tym zrobić. Może zechcieliby państwo go ze mną zapoznać, żeby się trochę oswoił i zrozumiał, że nie mam złych zamiarów, że nie jestem jego wrogiem?
Para zerka po sobie. Powietrze w pomieszczeniu ani drgnie, jakby nikt od lat nie otwierał tu okna.
– To dobry pies – oznajmia wreszcie kobieta. _Un chien de garde_.
Pies obronny.
To jej uświadamia, że żadnych zapoznań nie będzie, żadnego oswajania z _chien de garde_; że kobiecie odpowiada traktowanie jej jak wroga, i właśnie dlatego dalej nim będzie.
– Zawsze, kiedy przejeżdżam obok państwa domu, pies wpada w furię – próbuje tłumaczyć. – Nie wątpię, że uważa to za swój obowiązek, żeby mnie tak nienawidzić, ale ja jestem jego nienawiścią wstrząśnięta i przerażona. Każdy przejazd tą drogą to dla mnie upokorzenie. Bo to upokarzające, żeby odczuwać taki strach. Nie móc się temu oprzeć. Nie móc tego lęku powstrzymać.
Staruszkowie przyglądają się jej niewzruszenie.
– To droga publiczna – ciągnie. – Mam prawo, na drodze publicznej, mam prawo nie czuć przerażenia, nie być upokarzana. A państwo mają możliwość to naprawić.
– To nasza droga – mówi kobieta. – Nikt pani tędy nie każe jeździć. Może pani zmienić trasę.
Po raz pierwszy odzywa się staruszek.
– A kim pani jest? Jakim prawem pani tu sobie przychodzi i rozstawia nas po kątach?
Już ma coś odpowiedzieć, ale on nie jest zainteresowany.
– Idzie pani stąd. Już, już, już!
Wełniany sweter ma nadpruty mankiet; kiedy starszy pan macha ręką, by zakończyć nieproszoną wizytę, rozsupłany koniuszek włóczki wpada mu do kawy. Ona w pierwszej chwili ma ochotę zwrócić gospodarzowi uwagę, lecz ostatecznie tego nie robi. Wycofuje się bez słowa; słyszy, jak zamykają się za nią drzwi.
Pies rzuca się na siatkę. Pewnego dnia, przekazuje jej, ogrodzenie tego nie wytrzyma. Pewnego dnia, mówi pies, rozszarpię cię na strzępy.
Najspokojniej jak potrafi – choć cała się trzęsie, choć czuje fale strachu, bijące od jej ciała w przestrzeń – staje twarzą do psa, mówi ludzkimi słowami:
– Niechże cię piekło pochłonie!
I wsiada na rower, by znów ruszyć pod górę.
2017
_Dalsza część dostępna w wersji pełnej_
Później, kiedy podwórko _chien méchant_ zostaje w tyle, ona rozmyśla nad tą nienawiścią. Wie, że to nic osobistego; każdy, kto zbliża się do furtki, kto przechodzi albo przejeżdża obok na rowerze, pada jej ofiarą dokładnie tak samo. Ale jak głęboko pies przeżywa to uczucie? Czy przypomina ono prąd, włączany na widok obiektu i wyłączany, gdy obiekt znika za rogiem? Czy spazmy nienawiści nadal wstrząsają zwierzęciem, kiedy zostaje samo, a może furia nagle odpływa i psa na powrót ogarnia spokój?
Jest zmuszona przejeżdżać koło tego domu dwa razy w każdy dzień roboczy, najpierw w drodze do szpitala, gdzie pracuje, a później po zakończonej zmianie. Ponieważ zjawia się tak regularnie, pies wie, kiedy jej oczekiwać: stoi przy furtce i dyszy z niecierpliwości, jeszcze zanim ją zobaczy. Dom znajduje się na wzniesieniu, więc poranna jazda pod górę trwa długo; wieczorami na szczęście można się już rozpędzić.
Niewiele jej wiadomo o rasach psów, ale satysfakcję, jaką pies czerpie z tych spotkań, rozpoznaje bez trudu. Jest zadowolony, że ją zdominował, że wzbudził w niej strach.
Pies jest rodzaju męskiego; na ile udało jej się zaobserwować, niewykastrowany. Czy zdaje sobie sprawę, że ma do czynienia z samicą, czy w jego oczach człowiek musi należeć do jednej z dwóch płci, odpowiadających jednej z dwóch płci u psów, i czy to z tej przyczyny odczuwa dwa rodzaje satysfakcji zarazem – zwierzęcia dominującego inne zwierzę oraz samca dominującego samicę – tego nie da się odgadnąć.
Skąd pies wie, że pod jej maską obojętności czai się lęk? Odpowiedź: bo lęk śmierdzi, a ona odór lęku wydziela i nie ma jak tego ukryć. Za każdym razem kiedy pies rzuca się ku niej, po plecach przebiega jej dreszcz, a z ciała bucha zapach, który zwierzę natychmiast podchwytuje. Wystarcza najlżejsza smużka, płynąca od istoty po drugiej stronie furtki, by wpadło w ekstatyczną furię.
Ona się go boi, a on dobrze o tym wie. Pies może wyczekiwać tej chwili dwa razy dziennie: przejazdu stworzenia, które czuje lęk, nie potrafi tego lęku zamaskować i roztacza wokół siebie zapach strachu, jak suka zapach seksu.
Czytała świętego Augustyna. Augustyn twierdzi, że najoczywistszym potwierdzeniem naszego statusu istot upadłych jest fakt, że nie potrafimy kontrolować odruchów własnego ciała. A konkretnie – to mężczyzna nie jest w stanie kontrolować ruchów jurnego członka. Członek ten zachowuje się, jakby miał własną wolę; a może nawet jakby opętała go wola zupełnie obca.
Dojeżdżając do stóp wzgórza, na którym stoi dom, ten z psem, rozmyśla o Augustynie. Czy tym razem zdoła się opanować, czy będzie miała dość samokontroli, by uratować się przed wydzielaniem upokarzającego zapachu przerażenia? Za każdym razem kiedy słyszy wzbierający głęboko w psim gardle warkot, mogący równie dobrze świadczyć o wściekłości jak o pożądaniu, za każdym razem kiedy czuje łomot czworonożnego ciała, walącego o furtkę, dostaje odpowiedź: nie dziś.
_Chien méchant_ przebywa w ogrodzie porośniętym jedynie chwastami. Któregoś dnia ona schodzi z roweru, opiera go o ścianę domu, puka do drzwi i czeka, czeka, a pies, kilka metrów od niej, cofa się i rzuca na ogrodzenie. Jest ósma rano, o takiej godzinie ludzie raczej nikogo się nie spodziewają. Mimo to drzwi wreszcie odrobinę się otwierają. W słabym świetle widać twarz, twarz starej kobiety o surowych rysach i oklapłych siwych włosach.
– Dzień dobry – zagaja do staruszki w miarę poprawną francuszczyzną. – Czy ma pani chwilę na rozmowę?
Drzwi otwierają się szerzej. Wchodzi do środka, do skromnie umeblowanego pomieszczenia. Przy stole siedzi mężczyzna, też niemłody, w czerwonym swetrze na guziki, ma przed sobą miskę. Ona wita się z nim; ten kiwa jej głową, lecz nie wstaje.
– Przepraszam, że zawracam państwu głowę o takiej godzinie – zaczyna. – Dwa razy dziennie przejeżdżam obok państwa domu na rowerze i za każdym razem, na pewno to państwo słyszą, państwa pies na mnie czeka.
Cisza.
– To trwa już od dłuższego czasu, od miesięcy. Zastanawiałam się, czy nie warto już czegoś z tym zrobić. Może zechcieliby państwo go ze mną zapoznać, żeby się trochę oswoił i zrozumiał, że nie mam złych zamiarów, że nie jestem jego wrogiem?
Para zerka po sobie. Powietrze w pomieszczeniu ani drgnie, jakby nikt od lat nie otwierał tu okna.
– To dobry pies – oznajmia wreszcie kobieta. _Un chien de garde_.
Pies obronny.
To jej uświadamia, że żadnych zapoznań nie będzie, żadnego oswajania z _chien de garde_; że kobiecie odpowiada traktowanie jej jak wroga, i właśnie dlatego dalej nim będzie.
– Zawsze, kiedy przejeżdżam obok państwa domu, pies wpada w furię – próbuje tłumaczyć. – Nie wątpię, że uważa to za swój obowiązek, żeby mnie tak nienawidzić, ale ja jestem jego nienawiścią wstrząśnięta i przerażona. Każdy przejazd tą drogą to dla mnie upokorzenie. Bo to upokarzające, żeby odczuwać taki strach. Nie móc się temu oprzeć. Nie móc tego lęku powstrzymać.
Staruszkowie przyglądają się jej niewzruszenie.
– To droga publiczna – ciągnie. – Mam prawo, na drodze publicznej, mam prawo nie czuć przerażenia, nie być upokarzana. A państwo mają możliwość to naprawić.
– To nasza droga – mówi kobieta. – Nikt pani tędy nie każe jeździć. Może pani zmienić trasę.
Po raz pierwszy odzywa się staruszek.
– A kim pani jest? Jakim prawem pani tu sobie przychodzi i rozstawia nas po kątach?
Już ma coś odpowiedzieć, ale on nie jest zainteresowany.
– Idzie pani stąd. Już, już, już!
Wełniany sweter ma nadpruty mankiet; kiedy starszy pan macha ręką, by zakończyć nieproszoną wizytę, rozsupłany koniuszek włóczki wpada mu do kawy. Ona w pierwszej chwili ma ochotę zwrócić gospodarzowi uwagę, lecz ostatecznie tego nie robi. Wycofuje się bez słowa; słyszy, jak zamykają się za nią drzwi.
Pies rzuca się na siatkę. Pewnego dnia, przekazuje jej, ogrodzenie tego nie wytrzyma. Pewnego dnia, mówi pies, rozszarpię cię na strzępy.
Najspokojniej jak potrafi – choć cała się trzęsie, choć czuje fale strachu, bijące od jej ciała w przestrzeń – staje twarzą do psa, mówi ludzkimi słowami:
– Niechże cię piekło pochłonie!
I wsiada na rower, by znów ruszyć pod górę.
2017
_Dalsza część dostępna w wersji pełnej_
więcej..
BESTSELLERY
Wydawnictwo: Świat KsiążkiFormat: EPUB MOBIZabezpieczenie: Watermark VirtualoKategoria: ProzaZagadkowa, dynamiczna miejska odyseja, pełna zaskakujących zwrotów akcji i splotów wydarzeń, skłaniająca do zastanowienia, co znaczą w dzisiejszych czasach podstawowe wartości: miłość, przyjaźń czy wierność. A może raczej… ile ...EBOOK
22,90 zł 28,00 Rekomendowana przez wydawcę cena sprzedaży detalicznej.
Wydawnictwo: Wydawnictwo LiterackieFormat: EPUB MOBIZabezpieczenie: Watermark VirtualoKategoria: ProzaŻydowski gangster. Polskie piekło. Warszawa 1937. Nowa powieść Szczepana Twardocha Piękne samochody, kobiety, zimna wódka i gorąca krew. Boks, dzielnice nędzy i luksusowe burdele, błoto Woli i eleganckie ulice Śródmieścia. Żydzi i ...EBOOK 31,90 zł 44,90 Rekomendowana przez wydawcę cena sprzedaży detalicznej.
Wydawnictwo: Świat KsiążkiFormat: EPUB MOBIZabezpieczenie: Watermark VirtualoKategoria: ProzaMiłość pokazuje nam, kim chcemy być. Wojna pokazuje, kim jesteśmy. Światowy bestseller już w Polsce! Dwie siostry, Isabelle i Vianne, dzieli wszystko: wiek, okoliczności ,w jakich przyszło im dorastać, i doświadczenia. ...EBOOK 26,90 zł 32,90 Rekomendowana przez wydawcę cena sprzedaży detalicznej.
Wydawnictwo: Świat KsiążkiFormat: EPUB MOBIZabezpieczenie: Watermark VirtualoKategoria: ProzaDojrzała książka autora kultowych powieści Ślepnąc od świateł i Zrób mi jakąś krzywdę oraz współtwórcy serialu „Belfer”. Zimna, ciemna warmińsko-mazurska prowincja. Na jej tle doskonale skonstruowany mroczny thriller: ...EBOOK 29,90 zł 36,90 Rekomendowana przez wydawcę cena sprzedaży detalicznej.
Wydawnictwo: RebisFormat: EPUB MOBIZabezpieczenie: Watermark VirtualoKategoria: ProzaSłynne dzieło Michaiła Bułhakowa – jedna z najważniejszych powieści XX wieku. W tłumaczeniu Andrzeja Drawicza Mistrz i Małgorzata – jak wiele genialnych utworów – wymyka się jednoznacznemu opisowi, prowokując mnogość ...EBOOK 27,90 zł 39,90 Rekomendowana przez wydawcę cena sprzedaży detalicznej.
