Największy skarb. Rzecz o Eucharystii - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
29 października 2019
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
PDF
czytaj
na laptopie
czytaj
na tablecie
Format e-booków, który możesz odczytywać na tablecie oraz
laptopie. Pliki PDF są odczytywane również przez czytniki i smartfony,
jednakze względu na komfort czytania i brak możliwości skalowania
czcionki, czytanie plików PDF na tych urządzeniach może być męczące dla
oczu. Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na laptopie
Pliki PDF zabezpieczone watermarkiem możesz odczytać na dowolnym
laptopie po zainstalowaniu czytnika dokumentów PDF. Najpowszechniejszym
programem, który umożliwi odczytanie pliku PDF na laptopie, jest Adobe
Reader. W zależności od potrzeb, możesz zainstalować również inny
program - e-booki PDF pod względem sposobu odczytywania nie różnią
niczym od powszechnie stosowanych dokumentów PDF, które odczytujemy
każdego dnia.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
Największy skarb. Rzecz o Eucharystii - ebook
Eucharystia to centrum życia katolika, a przynajmniej powinna nim być. Nie wynika to z żadnego prawa, a z prawdy o Jezusie i życiu wiecznym. Post eucharystyczny, komunia pod dwiema postaciami oraz na rękę, katolicy na nabożeństwie protestanckim, znaczenie 9 pierwszych piątków – to m.in. przedmiot rozważań ojca Jacka Salija, podanych w formie krótkich esejów i listów pisanych żywym językiem.
Na mszę świętą przychodzimy, żeby czerpać miłość, którą okazuje Jezus ukrzyżowany i zmartwychwstały. Ojciec Salij spieszy z pomocą, by każdy uczestnik mógł z niej w pełni korzystać.
| Kategoria: | Wiara i religia |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-7906-327-7 |
| Rozmiar pliku: | 220 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
On jest z nami przez wszystkie dni aż do skończenia świata
Pokarm na życie wieczne
Najpierw zwróćmy uwagę na dwa najbardziej pospolite błędy, które mogą zniszczyć w nas wiarę w życie wieczne. Otóż niektórzy chrześcijanie współcześni trochę wierzą w życie wieczne, a trochę nie wierzą. Trudno im w życie wieczne uwierzyć dosłownie. Skłonni są raczej przyjmować pewną bliżej niesprecyzowaną możliwość, że człowiek jakoś jednak przetrwa swoją śmierć.
Drugi błąd w równym stopniu świadczy o naszym niedowiarstwie. Mianowicie wydaje nam się niekiedy, iż życie wieczne należy się każdemu, kto żyje uczciwie – mniej więcej tak samo, jak stopień magistra należy się każdemu, kto rzetelnie przejdzie przez studia. A przecież życie wieczne to jest absolutny dar. Po prostu Bóg kocha nas niewyobrażalnie bardziej, niżby to wynikało z tego, że nas stworzył jako ludzi. Obietnica życia wiecznego nie jest bynajmniej zawarta w fakcie, że jesteśmy ludźmi. Bierze się ona z miłości, jaką Bóg nam okazał w krzyżu Jezusa Chrystusa. Życie wieczne polega na czymś więcej niż tylko na tym, że ci, którzy je osiągną, będą niewyobrażalnie szczęśliwi. Życie wieczne jest to bezgraniczne wypełnienie się miłością, jaka płynie do nas z krzyża Chrystusowego, miłością, jaką Przedwieczny Ojciec okazuje nam przez swego ukrzyżowanego i zmartwychwstałego Syna, a naszego Pana.
Żeby cokolwiek zrozumieć z sakramentu Eucharystii, trzeba dosłownie i w całej prawdzie wierzyć w życie wieczne, które zostało nam obiecane w Jezusie Chrystusie. Przecież Eucharystia została nam dana jako pokarm na życie wieczne. Sam Pan Jezus nam to powiedział: „Ja jestem Chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Kto spożywa ten Chleb, będzie żył na wieki” (J 6,51).
Naszą ziemią obiecaną jest wiekuiste zanurzenie w Bożej miłości
Pan Jezus porównuje sakrament swojego Ciała i Krwi z darem manny, jaką lud Boży otrzymał w drodze do Ziemi Obiecanej. Zauważmy, że już manna nie była zwykłym chlebem. Stanowiła ona szczególny znak opieki Boga nad swoim ludem. Po prostu sam Bóg wziął w swoje ręce sprawę doprowadzenia synów Jakuba do Ziemi Obiecanej. Manna stanowiła jeden z realnych dowodów, że Bóg wywiązuje się ze swojej obietnicy. Toteż manna, która przecież zaspokajała głód całkiem fizyczny, przypomina zarazem, że nie samym chlebem żyje człowiek, bo tym więcej w nas życia, im bardziej otwieramy się na to, co Boże.
Pan Jezus powiada: Ojcowie wasi jedli mannę na pustyni, ale pomarli; kto spożywa ten Chleb, który Ja mu dam, będzie żył na wieki. Bo jaka ziemia obiecana, taki i chleb, mocą którego lud Boży do niej dąży. Żydzi pod przewodem Mojżesza szli do Ziemi Obiecanej poprzez pokonywanie kolejnych kilometrów i poprzez przezwyciężanie rozmaitych uciążliwości pustyni. W drodze do tej ziemi potrzebny był chleb, który wzmacnia siły fizyczne – i właśnie takim chlebem Bóg obdarzył wtedy swój lud.
Ale Chrystus Pan otworzył nam drogę do innej ziemi obiecanej. Jest nią wiekuiste zanurzenie w Bożej miłości. Do tej ziemi nie idzie się poprzez pokonywanie kilometrów, ale poprzez zrzucanie z siebie grzechu, poprzez radosne poddawanie się woli Bożej i coraz większe otwieranie się na Bożą miłość. Bez specjalnej pomocy Bożej na tę drogę nawet wejść się nie da, a cóż dopiero nią iść. Na drogę do życia wiecznego wchodzi się przez przyjęcie chrztu, bo chrzest zasiewa w nas pierwsze ziarno naszego uczestnictwa w Bożej naturze. Żeby zaś dążyć tą drogą, musimy się wzmacniać Ciałem i Krwią samego Syna Bożego. Zauważmy, że Pan Jezus mówi wyraźnie: „Jeżeli nie będziecie spożywać Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie” (J 6,53).
Kto tyle tylko wie o życiu wiecznym, że będzie ono niewyobrażalnie szczęśliwe, ten nie potrafi zrozumieć tych słów Jezusa. Nie zrozumie, dlaczego aż Ciało Syna Bożego musi człowiek spożywać, ażeby osiągnąć życie wieczne. Ale spróbujmy sobie uprzytomnić, iż życie wieczne będzie polegało na niewyobrażalnej miłości i jedności z Bogiem. Pan Jezus powiada wręcz, że daje nam własne Ciało do spożywania, ponieważ chce nas doprowadzić do takiej jedności z sobą, że będzie ona podobna – aż strach to powiedzieć – do tej wiekuistej jedności, jaka Jego Samego, Jednorodzonego Boga, łączy z Przedwiecznym Ojcem. Przypomnijmy sobie te Jego słowa: „Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie” (J 6,57).
Kiedy sobie o tym wszystkim dobrze pomyśleć, od razu staje się jasne, dlaczego tak ważna jest dla nas coniedzielna msza święta i dlaczego należy w sobie rozwijać tęsknotę za komunią świętą. Niektórzy ludzie mówią: „Jak ja sobie pójdę do sadu albo gdzieś za miasto, to ja się lepiej pomodlę niż na mszy”. Ale przecież na mszę świętą przychodzimy po coś nieskończenie więcej niż tylko po to, żeby się pomodlić. Podczas mszy świętej staje się realnie obecna ta miłość, jaką okazał nam Jezus Chrystus ukrzyżowany i zmartwychwstały. Przychodzimy, ażeby wręcz dotknąć tej miłości, ażeby ona nas ogarniała i przenikała. Czasem młody chłopak albo młoda dziewczyna powiada: „Nie będę chodził na mszę, bo co mi to daje?”. Żal słuchać takich argumentów, bo świadczą one o tym, że my, kapłani i rodzice, nie potrafiliśmy przekazać temu młodemu człowiekowi czegoś, co w wierze najważniejsze: orędzia o Bożej miłości do nas. Przecież na mszę świętą nie przychodzi się z interesu. Przychodzimy tu po to, żeby wejść w najszczególniejszą przestrzeń Bożej miłości.
Pokarm na życie wieczne
Najpierw zwróćmy uwagę na dwa najbardziej pospolite błędy, które mogą zniszczyć w nas wiarę w życie wieczne. Otóż niektórzy chrześcijanie współcześni trochę wierzą w życie wieczne, a trochę nie wierzą. Trudno im w życie wieczne uwierzyć dosłownie. Skłonni są raczej przyjmować pewną bliżej niesprecyzowaną możliwość, że człowiek jakoś jednak przetrwa swoją śmierć.
Drugi błąd w równym stopniu świadczy o naszym niedowiarstwie. Mianowicie wydaje nam się niekiedy, iż życie wieczne należy się każdemu, kto żyje uczciwie – mniej więcej tak samo, jak stopień magistra należy się każdemu, kto rzetelnie przejdzie przez studia. A przecież życie wieczne to jest absolutny dar. Po prostu Bóg kocha nas niewyobrażalnie bardziej, niżby to wynikało z tego, że nas stworzył jako ludzi. Obietnica życia wiecznego nie jest bynajmniej zawarta w fakcie, że jesteśmy ludźmi. Bierze się ona z miłości, jaką Bóg nam okazał w krzyżu Jezusa Chrystusa. Życie wieczne polega na czymś więcej niż tylko na tym, że ci, którzy je osiągną, będą niewyobrażalnie szczęśliwi. Życie wieczne jest to bezgraniczne wypełnienie się miłością, jaka płynie do nas z krzyża Chrystusowego, miłością, jaką Przedwieczny Ojciec okazuje nam przez swego ukrzyżowanego i zmartwychwstałego Syna, a naszego Pana.
Żeby cokolwiek zrozumieć z sakramentu Eucharystii, trzeba dosłownie i w całej prawdzie wierzyć w życie wieczne, które zostało nam obiecane w Jezusie Chrystusie. Przecież Eucharystia została nam dana jako pokarm na życie wieczne. Sam Pan Jezus nam to powiedział: „Ja jestem Chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Kto spożywa ten Chleb, będzie żył na wieki” (J 6,51).
Naszą ziemią obiecaną jest wiekuiste zanurzenie w Bożej miłości
Pan Jezus porównuje sakrament swojego Ciała i Krwi z darem manny, jaką lud Boży otrzymał w drodze do Ziemi Obiecanej. Zauważmy, że już manna nie była zwykłym chlebem. Stanowiła ona szczególny znak opieki Boga nad swoim ludem. Po prostu sam Bóg wziął w swoje ręce sprawę doprowadzenia synów Jakuba do Ziemi Obiecanej. Manna stanowiła jeden z realnych dowodów, że Bóg wywiązuje się ze swojej obietnicy. Toteż manna, która przecież zaspokajała głód całkiem fizyczny, przypomina zarazem, że nie samym chlebem żyje człowiek, bo tym więcej w nas życia, im bardziej otwieramy się na to, co Boże.
Pan Jezus powiada: Ojcowie wasi jedli mannę na pustyni, ale pomarli; kto spożywa ten Chleb, który Ja mu dam, będzie żył na wieki. Bo jaka ziemia obiecana, taki i chleb, mocą którego lud Boży do niej dąży. Żydzi pod przewodem Mojżesza szli do Ziemi Obiecanej poprzez pokonywanie kolejnych kilometrów i poprzez przezwyciężanie rozmaitych uciążliwości pustyni. W drodze do tej ziemi potrzebny był chleb, który wzmacnia siły fizyczne – i właśnie takim chlebem Bóg obdarzył wtedy swój lud.
Ale Chrystus Pan otworzył nam drogę do innej ziemi obiecanej. Jest nią wiekuiste zanurzenie w Bożej miłości. Do tej ziemi nie idzie się poprzez pokonywanie kilometrów, ale poprzez zrzucanie z siebie grzechu, poprzez radosne poddawanie się woli Bożej i coraz większe otwieranie się na Bożą miłość. Bez specjalnej pomocy Bożej na tę drogę nawet wejść się nie da, a cóż dopiero nią iść. Na drogę do życia wiecznego wchodzi się przez przyjęcie chrztu, bo chrzest zasiewa w nas pierwsze ziarno naszego uczestnictwa w Bożej naturze. Żeby zaś dążyć tą drogą, musimy się wzmacniać Ciałem i Krwią samego Syna Bożego. Zauważmy, że Pan Jezus mówi wyraźnie: „Jeżeli nie będziecie spożywać Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie” (J 6,53).
Kto tyle tylko wie o życiu wiecznym, że będzie ono niewyobrażalnie szczęśliwe, ten nie potrafi zrozumieć tych słów Jezusa. Nie zrozumie, dlaczego aż Ciało Syna Bożego musi człowiek spożywać, ażeby osiągnąć życie wieczne. Ale spróbujmy sobie uprzytomnić, iż życie wieczne będzie polegało na niewyobrażalnej miłości i jedności z Bogiem. Pan Jezus powiada wręcz, że daje nam własne Ciało do spożywania, ponieważ chce nas doprowadzić do takiej jedności z sobą, że będzie ona podobna – aż strach to powiedzieć – do tej wiekuistej jedności, jaka Jego Samego, Jednorodzonego Boga, łączy z Przedwiecznym Ojcem. Przypomnijmy sobie te Jego słowa: „Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie” (J 6,57).
Kiedy sobie o tym wszystkim dobrze pomyśleć, od razu staje się jasne, dlaczego tak ważna jest dla nas coniedzielna msza święta i dlaczego należy w sobie rozwijać tęsknotę za komunią świętą. Niektórzy ludzie mówią: „Jak ja sobie pójdę do sadu albo gdzieś za miasto, to ja się lepiej pomodlę niż na mszy”. Ale przecież na mszę świętą przychodzimy po coś nieskończenie więcej niż tylko po to, żeby się pomodlić. Podczas mszy świętej staje się realnie obecna ta miłość, jaką okazał nam Jezus Chrystus ukrzyżowany i zmartwychwstały. Przychodzimy, ażeby wręcz dotknąć tej miłości, ażeby ona nas ogarniała i przenikała. Czasem młody chłopak albo młoda dziewczyna powiada: „Nie będę chodził na mszę, bo co mi to daje?”. Żal słuchać takich argumentów, bo świadczą one o tym, że my, kapłani i rodzice, nie potrafiliśmy przekazać temu młodemu człowiekowi czegoś, co w wierze najważniejsze: orędzia o Bożej miłości do nas. Przecież na mszę świętą nie przychodzi się z interesu. Przychodzimy tu po to, żeby wejść w najszczególniejszą przestrzeń Bożej miłości.
więcej..
