Neurorehabilitacja. Zaopatrzenie ortopedyczne - ebook
Neurorehabilitacja. Zaopatrzenie ortopedyczne - ebook
W książce przedstawiono nowoczesne i tradycyjne rozwiązania problemów związanych z funkcjonowaniem aparatu ruchu w przypadku uszkodzenia układu nerwowego. Omówiono działania zmierzające do zniesienia lub zmniejszenia powstałych trudności przy użyciu sprzętu zaopatrzenia ortopedycznego jako jednego z elementów kompleksowej rehabilitacji. Przykłady konkretnych rozwiązań – wraz z ich zaletami i niedogodnościami – są bogato ilustrowane fotografiami i szkicami. Odbiorcami książki jest personel medyczny pracujący z osobami niepełnosprawnymi - lekarze specjaliści rehabilitacji medycznej, ortopedzi, neurolodzy, fizjoterapeuci) oraz studenci medycyny, fizjoterapii i pielęgniarstwa.
Kategoria: | Medycyna |
Zabezpieczenie: |
Watermark
|
ISBN: | 978-83-200-5691-4 |
Rozmiar pliku: | 16 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Nic nie obiecujecie, ale wierzycie w nas.
To bardzo wiele - DZIĘKUJEMY II!
Wiemy, że to za mało. Chcielibyśmy sięgnąć dla Was po najpiękniejszą z gwiazd w podzięce za Wasze serca i bezinteresowne oddanie.
Nie znajdziemy słów, które choć w maleńkim stopniu mogłyby oddać naszą radość, szacunek i wdzięczność za to, że jesteście z nami."
(z listu wdzięcznej rodziny pacjenta Kliniki Paraplegii 10WSZKzP w Bydgoszczy)Wstęp
W rehabilitacji zaopatrzenie ortopedyczne jest jednym z ważnych elementów wspomagających terapię. Dział rehabilitacji zajmujący się usprawnianiem ruchowym osób z uszkodzeniem ośrodkowego lub obwodowego układu nerwowego w sposób szczególny korzysta z dobrodziejstw zaopatrzenia ortopedycznego. W zależności od miejsca i rozległości uszkodzenia układu nerwowego można się spotkać z różnego rodzaju nieprawidłowościami w funkcjonowaniu aparatu ruchu. Pacjenci ze względu na złożoność problemu wymagają niejednokrotnie wspomagania w postaci m.in. zaopatrzenia ortopedycznego. Sprzęt ten zwiększa szansę osiągnięcia samodzielności lub jej części, wcześniej niemożliwej do uzyskania. Trzeba przy tym pamiętać, że zaopatrzenie powinno być:
- skuteczne;
- dyskretne;
- proste w obsłudze.
Zaopatrzenie należy stosować w takim zakresie, aby było go „tak dużo, jak to jest ko-nieczne,atak mało, jak tylko się da”; ma ono wspomagać,anie przeszkadzać; wreszcie pacjent powinien z niego korzystać, a nie tylko mieć je do dyspozycji.
Celem tej publikacji nie jest omawianie poszczególnych chorób związanych z układem nerwowym. Głównym jej zadaniem jest przedstawienie problemów, które pojawiają się w funkcjonowaniu aparatu ruchu w sytuacji, gdy układ nerwowy został uszkodzony (niezależnie od przyczyny uszkodzenia) oraz zaproponowanie działań zmierzających do zniesienia lub zmniejszenia problemu przy użyciu sprzętu zaopatrzenia ortopedycznego jako jednego z elementów kompleksowej rehabilitacji. Wskazano przykłady konkretnych rozwiązań wraz z ich zaletami i niedogodnościami. Tekst uzupełniono bogatym materiałem zdjęciowym.
Adresaci. Książka przeznaczona jest głównie dla personelu medycznego pracującego z osobami niepełnosprawnymi (lekarze specjaliści rehabilitacji medycznej, ortopedii, neurologii oraz fizjoterapeuci, studenci fizjoterapii, medycyny i pielęgniarstwa). Ma służyć pomocą w ocenie i rozwiązywaniu zaistniałych problemów. Wartość szczególną tej publikacji stanowi opis zalet i wad proponowanych rozwiązań, które mogą mieć wpływ na podejmowanie decyzji w zakresie zaopatrzenia pacjenta w sprzęt pomocniczy i ortopedyczny. Informacje te są istotne i przydatne, ponieważ niejednokrotnie wielopłaszczyznowość i stopień komplikacji przypadku każe wybierać „mniejsze zło” i skłaniać się ku rozwiązaniom kompromisowym. W takich sytuacjach niezbędna jest wiedza pozwalająca ocenić, czego można się spodziewać po zastosowaniu konkretnego sprzętu zaopatrzenia medycznego. Konieczne jest przewidywanie zarówno skutków pozytywnych, jak i negatywnych towarzyszących danym rozwiązaniom. Trzeba pamiętać, że w medycynie nie ma dwóch takich samych przypadków i nie ma rozwiązań „złotych”. Można korzystać z dobrodziejstw myśli technicznej, ale należy robić to rozsądnie i indywidualnie rozpatrywać każdy przypadek, biorąc pod uwagę przedstawione zalety i wady.
Układ. W celu zachowania klarowności opisu oraz przekazania najważniejszych informacji przyjęto następujący układ treści:
PROBLEM
CEL ZAOPATRZENIA ORTOPEDYCZNEGO
ZAOPATRZENIE:
- zalety;
- minusy;
- uwagi.Problemy funkcjonalne dotyczące stawu skokowego
Stopa opadająca
PROBLEM
Stopa nie ma możliwości wykonania ruchu zgięcia grzbietowego lub jej ułożenie to zgięcie podeszwowe bez możliwości osiągnięcia pozycji zerowej. Mięśnie unoszące stopę są porażone lub niedowładne (ryc. 1).
Sytuacja taka doprowadza podczas chodu do zahaczania stopą o podłoże, a w konsekwencji do potykania się. Chód staje się niemożliwy lub musi stać się patologiczny. Pacjent przenosi masę ciała na nogę zdrową, przesuwając jego oś symetrii – chodzi przechylony w kierunku nogi zdrowej (ryc. 2).
Ryc. 1.
Stopa opadająca.
Ryc. 2.
Zaburzenia postawy jako skutek m.in. wystąpienia stopy opadającej.
CEL
Utrzymanie stopy w pozycji zerowej, tak by wyeliminować zahaczanie stopą o podłoże oraz związane z tym konsekwencje.
Zaopatrzenie
Łuski typu AFO (ankle foot orthosis) (ryc. 3)
Zalety:
- łuska wkładana do buta, utrzymuje stopę w pozycji zerowej.
Minusy:
- łuski są twarde, w przypadku osób z zaburzeniem czucia w stopie mogą powstawać otarcia, rany czy odleżyny; w takiej sytuacji pacjent nie może z nich korzystać;
- w przypadku pozytywnych wyników terapii i powracającej czynności mięśni unoszących stopę brak możliwości zmniejszenia udziału łuski na rzecz działania mięśni;
- brak możliwości uzyskania propulsji (łagodnego przetoczenia) stopy podczas chodu.
Ryc. 3.
Łuska na stopę typu AFO (ankle foot orthosis).
Uwagi
- W nowoczesnej rehabilitacji odchodzi się od stosowania łusek sztywnych.
- Jeśli już istnieje konieczność stosowania łusek, słuszne wydaje się stosowanie łusek wykonanych z tworzyw, utrzymujących stopę we właściwym ułożeniu i dostatecznie elastycznych podczas fazy przetoczenia, gdy dochodzi do zgięcia w stawach śródstopno-paliczko-wych stopy (ryc. 5). Łuski te zwane są dynamicznymi (dynamic ankle foot orthosis) (ryc. 4).
Ryc. 4.
Dynamiczna łuska na stopę typu DAFO (dynamic ankle foot orthosis).
Ryc. 5.
Faza przetoczenia stopy.
Aparat podnoszący stopę foot-up (ryc. 6)
Jest to sprzęt składający się z opaski zakładanej nad kostką oraz doczepianej patki z gumą umieszczonej w bucie. Po połączeniu tych dwóch miękkich elementów stopa zostaje uniesiona do pozycji zerowej (ryc. 7).
Ryc. 6.
Aparat foot-up.
Ryc. 7a, b.
Działanie aparatu foot-up.
Zalety:
- sprzęt jest bardzo miękki, nie uciska, nie uwiera;
- daje możliwość łatwego dostosowania stopnia uniesienia stopy;
- jest bardzo estetyczny i dyskretny w użytkowaniu;
- umożliwia prawidłowy ruch stopy (propulsja – płynne przetoczenie).
Minusy:
- aparat można stosować jedynie w obuwiu sznurowanym;
- przy długiej eksploatacji może ulegać uszkodzeniu i należy go wymienić na nowy; dotyczy to zwłaszcza elastycznej patki wkładanej do części sznurówkowej buta.
Uwagi
- Koniecznie należy sprawdzać prawidłowość zamocowania patki w części sznurówkowej buta (ryc. 8a i 8b) oraz kontrolować wysokość jej zamocowania; umieszczona bliżej palców będzie mocniej unosiła stopę do góry.
Ryc. 8a, b.
Prawidłowe zamocowanie elementu foot-up.