- W empik go
O języku dawnych Prusaków - ebook
O języku dawnych Prusaków - ebook
Klasyka na e-czytnik to kolekcja lektur szkolnych, klasyki literatury polskiej, europejskiej i amerykańskiej w formatach ePub i Mobi. Również miłośnicy filozofii, historii i literatury staropolskiej znajdą w niej wiele ciekawych tytułów.
Seria zawiera utwory najbardziej znanych pisarzy literatury polskiej i światowej, począwszy od Horacego, Balzaca, Dostojewskiego i Kafki, po Kiplinga, Jeffersona czy Prousta. Nie zabraknie w niej też pozycji mniej znanych, pióra pisarzy średniowiecznych oraz twórców z epoki renesansu i baroku.
Kategoria: | Klasyka |
Zabezpieczenie: | brak |
Rozmiar pliku: | 231 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
JANOWI SEWERYNOWI VATEROWI,
Teologii Doktorowi, Professorowi w Królewskim Uniwersytecie Halskim, Współ-Członkowi Uczonych Towarzystw w Berlinie, w Monachium, w Filadelfii, w Warszawie i t d… i t… d.
Kawalerowi Orderu S. Włodzimierza i t… d.
Szanowny Przyiacielu!
Z tą samą ufnością, z którą JWWCPan Dobrodziey ważne Dzieło Swoie o ięzyku dawnych Prusaków raczyłeś na moie ręce dla Królewskiego Towarzystwa Przyiacioł Nauk w Warszawie przysłać, wzywaiąc mnie do uczynienia należytego o niem Towarzystwu przedstawienia; z tą samą przyiacielską ufnością składam ia teraz w ręce JW. WCPana Dobrodzieia Rozbior tegoż Dzieła przezemnie uczyniony, w skutku i Jego własnego życzenia, i polecenia naszego Towarzystwa. Nikt bardziey na de mnie czcić nie może niezrównane starania JWWOPana Dobrodzieia tak o nauki w ogólności, iak mianowicie o posunięcie badań nad mową ludzką, nad licznemi poiedynczemi iey gałęziami, w szczególności nad Słowiańskiemi, a między temi i nad ięzykiem naszym Polskim. Winienem ia nad to osobiście hołd wdzięczności Jemu, i za naukę, którą w znacznym przeciągu czasu z licznych pism Jego, obfituiących w gruntowne wiadomości wyczerpałem, iako też za mnogie dowody łaskawey przyiaźni, któremi mnie od tylu lat zachęcić, zaszczycie, i uszczęśliwić raczyłeś. Między innemi podobało się JWWCPanu Dobrodzieiowi w przeszłym roku w przypisaniu uczonych swoich Analektów ięzykowych, imie moie umieścić w Towarzystwie dla mnie naychlubnieyszem Adelunga, Böttigera, Dobrowskiego, Doktora du Ponceau w Filadelfii, Kopitara, Doktora Montuooi, Morrissona Misyonarza w Kantonie. Niechay mi wolno będzie za ten nowy dowód uprzeymey przychylności publicznie Mu tu wyrazić wdzięczność moię, z nieśmiałem życzeniem, żeby ninieyszy móy Przypis mógł bydź uważany przynaynmiey za nieiakie wywdzięczenie się.
Niezmordowanych badań JWWCPana Dobrodzieia celem iest prawda: w każdem z uczonych Pism Swoich, wzór wystawiasz, iak do iey wykrycia dążyć, iak zastarzałe błędne zdania zwalczyć, iak nowym zapobiedz należy, trzymaiąc się nieodstępnie zasady, Amicus Plato, Amica Veritas. Za tak świetnym przykładem postępuiąc ia w rozbiorze Dzieła o ięzyku dawnych Prusaków, z wszelką wolnomyślnością wystawiałem z iedney strony wielkie i sprawiedliwe zalety uczoney tey pracy a z drugiey przeciwne Autorowi przekonanie moie. Pod wątpliwość poddaiąc to, co mi się zdawało zbyt skwapliwie wystawionem za dowiedzioną prawdę, nie miałem niestety! w ubóstwie moiem nic, z czembym na mieysce tamtego wystąpił; lecz i to iuż poczytuię za nieiaką zasługę, bronić, by się nie ukołysały umysły w przyięciu na wiarę, prawdy nie ze wszech stron dowiedzioney.
Taki iest wypadek tych uwag przezemnie uczynionych przy Rozbiorze Uczonego Dzieła JW. WCPana Dobrodzieia: te składam na Ołtarzu Przyiaźni w przekonaniu iż
Diversum sentire duos de rebus iisdem,
Incolumi licuit semper amicitia.
Dan w Warszawie w miesiącu Marcu 1822 roku.
Linde.
Jmć Pan Seweryn Vater, Członek Królewskiego Towarzystwa Przyiaciół Nauk, dotąd w Królewcu, teraz z powrotem w Halli Professor Teologii, przysłał na moie ręce Królewskiemu Towarzystwu w dowód szacunku i przywiązania, exemplarz świeżo, bo w tym roku, przez siebie wydanego dzieła, w ięzyku Niemieckim, którego napis dosłownie przełożony tak brzmi: (1).
"Język dawnych Prusaków; wstęp, zabytki, grammatyka, słownik; ułożone przez Jana Seweryna Vatera, Professora w Halli, Współczłonka uczo- – (1) Die Sprache der alten Preussen, Einleitung, Ueberreste, Sprachlehre, Woerterbuch, aufgestellt von Joh. Sev. Vater, Professor zu Halle, Mitglied der Akad… d. Wissenschaften u… gel. Gesellsch… zu Berlin, München, Philadelphia, Warschau u… a.; Braunschw. in der Schulbuchh. 1821; 8vo majori.
nych Towarzystw Berlińskiego, Monachskiego, Filadelfskiego, Warszawskiego i t… d.; w Brunświku w Księgarni szkolney 1821 in 8vo majori."
Ważność dzieła tego, które nas tem więcey obchodzić musi, im większa zachodzi styczność między iego przedmiotem, a naszą narodową historyą i mową, okaże się naylepiey z samego iego rozbioru, w którym trzymać się będę porządku Autora, mieszcząc oraz własne moie iakiekolwiek spostrzeżenia, uwagi, dodatki, tara gdzie wypadnie, a nakoniec dopiero ogólne zdanie położę: pamiętny łacińskiego wiersza:
"Diversum sentire duos de rebus iisdem,
lncolumi licuit semper amicitia."
W krótkiey, bo tylko trzy karty zaymuiącey przedmowie wyraża Pan Plater: że wydaiąc Adelunga pośmiertne dzieło pod napisem: Mitrydates, umieścił w drugim tomie cały artykuł o Słowiańsko-Germańskiey gałęzi mowy ludzkiey, prawie bez odmian tak, iak go wypracował był Współczłonek nasz ś… p. Hennig, Dyrektor tayney Metryki Królewieckiey, któremu przyznaie, iż wiadomość naszą w tey mierze znacznie dalej posunął, aniżeli przed nim Hartknoch (1) w rozprawach załączonych do Kroniki Duysburga (2), i w dziele (3) dawne i nowe Prussy, toż Lilienthal (4) w Pruskich Dziesiątkach, Michał Praetorius (5), w aktach Pruskich; lecz że i po Hennigu ieszcze wiadomość ta tak została niedokładną, iż powiedzieć można ięzyk dawnych Prusaków był dotąd nieznanym.
Niechay mi wolno będzie tu zawczasu uczynić tę uwagę, iż i teraz ieszcze po pracach dwóch naszych Współczłonków Henniga i Vatera, wyżey wspomnieni w tym zawodzie poprzednicy ich, nie bez korzyści użytymi bydź mogą, iak się to w dalszym ciągu naszego rozbioru okaże; że – (1) Selectae dissertationes historicae de variis rebus Prussicis, opera et studio Christoph. Hartknoch a. 1679. 4.
(2) Petri de Düsburg Ord. Teut. Chronicon Prussiae etc; Chr. Hartknoch recensuit, notisque illustravit, Francof… et Lipsiae 1679. in 4to.
(3) Altes und Neues Preussen, oder Preussischer Historien zwey Theile etc, durch Christ. Hartknoch, des Tbornischen Gymnasii Professor; Francf, und Leipzig 1684. folio.
(4) Lilienthals Preussische Zehenten. Koenigsberg 1740. 8vo; 3 voll.
(5) Acta Borussica ecclesiastica, civilia, literaria, oder sorgfaeltige Sammlung allerhand zur Geschichte des Landes Preussen gehoeriger Nachrichten. Koenigsb… und Leipzig 1730. 8.
zatem wdzięczność się należy Panu Vaterowi i za to, iż tę część pracy Praetoryusza:, która w aktach Pruskich wydrukowaną nie była, z oryginału, znayduiącęgo się w Królewskiey Bibliotece Berlińskiey, przynaymniey po większey części do dzieła swego załączył.
Lecz i do tey teraźnieyszy pracy Vatera dał powód i stręczył iey główny materyał szanowny Hennig. W Mitrydatesie ieszcze zwracał on uwagę powszechną na Katechizm Pruski z wykładem Marcina Lutra, którego on iedyny exemplarz, chociaż bez końca (bo tylko 52 kart) sam posiadał; a pomimo iego kilkoletniej go, a po nim Vatera dotąd ciągłego starania, nie można było nigdzie odkryć drugiego exemplarza do uzupełnienia tamtego. Atoli i ten iedyny tak główny zabytek ięzyka Prusaków, zagrożonym był zatratą, a to ze strony samego iego posiadacza. Mocno schorzały Hennig wybierał się dla poratowania zdrowia do wód Pirmonckich, a niemogąc się rozstać z ulubionym przedmiotem, pomimo uczynionych mu ze strony przyiacioł, a mianowicie Vatera usilnych przełożeń, by iedynego w świecie tak drogo cenionego skarbu na przypadki podróży nie wystawiał, zabrał go z sobą, chcąc pozostaiące chwile i siły życia wyłącznie poświecić badaniom językowym na nim zasadzanym. Obawa o życie przyiaciela nieszczęściem ziściła się, doiechał tylko do rzeki Warty, i tam we wsi dni swoie, tak użytecznym pracom ciągle poświęcone, nagle zakończył. Niechay pamięć zasług tak szanownego Współczłonka naszego w Towarzystwie Przyiaciół Nauk nie zaginie; prace iego iak dążyły do rozprzestrzenienia nauk w ogólności, tak też miały szczególnie wielką styczność z naszemi dawnemi dzieiami, których badanie iest iednym z głównych celów naszego Towarzystwa.
W skutku uczynionych Hennigowi przełożeń, zostawił ten przed odjazdem z Królewca, mimo wiedzy Vatera, w ręku Archiwaryusza Fabra, dokładnie zrobiony odpis (czyli facsimile ) owego nieocenionego dzieła, zapieczętowany z napisem, żeby na przypadek niepowrotu iego, iako własność oddanym był Vaterowi. Ten odebrawszy drogi upominek po zmarłym przyiacielu, nie poprzestał atoli potrzebne czynie starania o odzyskanie drukowanego oryginału, które tez po upłynieniu więcey niż roku pomyślnym skutkiem uwieńczone zostały. Liczą teraz to dzieło do naydroższych skarbów tayney Metryki Królewieckiey, gdzie Autor nasz porównywał go z darowaną mu kopiią; tę zaś po wydaniu mnieyszego dzieła, którego rozbiór przedsiębierzemy, złożył w Bibliotece Królewskiey Berlińskiey.