Obudź w sobie jednorożca. Jak wzmocnić wewnętrzną siłę i wypełniać życie magicznym brokatem - ebook

Wstęp

Tylko czyste serce jest w stanie dostrzec jednorożca.

Jednorożce zbliżają się wyłącznie do osób o najszlachetniejszych intencjach i jedynie z nimi mogą się zaprzyjaźnić.

Róg jednorożca potrafi zmienić nawet najbardziej cuchnące bagno w krystalicznie czysty staw.

Róg tego zwierzęcia neutralizuje najgroźniejsze trucizny.

Jednorożec potrafi dokonywać cudownych uzdrowień, usuwając z organizmu człowieka źródło wszelkich chorób i infekcji.

Dopóki na świecie żyje choćby jeden człowiek, który z całego serca pragnie kochać i pomagać innym, dopóty gdzieś w głębi lasu żyje co najmniej jeden dziki wolny jednorożec.

Czy znasz te legendy? Nawet jeżeli nie, to zapewne w głębi serca odczuwasz ich symbolikę. Niektóre mity nie są wyłącznie mitami – to po prostu rzeczywistość, na którą się jeszcze nie natknęłaś… choć niewykluczone, że dane ci już było spotkać jednorożca.

Być może spotkałaś go, gdy ujrzałaś promienie słońca tańczące na powierzchni wody lub gdy poczułaś subtelny aromat kwiatów jabłoni albo kiedy pławiłaś się w blasku pełni księżyca.

Tam, gdzie połyskują krople deszczu uwięzione w pajęczynie, gdzie pryzmat wije tęczę z promieni słońca i gdzie bryza pieści uszy delikatnym szmerem, tam można spotkać jednorożca.

Obserwuje cię, czeka i wzywa cię do siebie.

Nawet w tej chwili jednorożec zaprasza cię do będącego twoim prawdziwym domem magicznego królestwa.

Możesz nie zdawać sobie z tego sprawy, ale jesteś potężnym czarodziejem lub czarodziejką. Emanujesz mocą. Wszędzie, gdzie się pojawisz, roztaczasz wokół siebie piękno i zachwyt.

Prawdopodobnie już nie pamiętasz, że to twoja prawdziwa tożsamość, a może zlekceważyłaś głos intuicji i wspomnienia o swoim potencjale, ale jednorożec nigdy o nim nie zapomina. Wiernie przechowuje tę pamięć, czekając, aż wrócisz po to, co twoje, i ponownie zaczniesz wykorzystywać swoją prawdziwą moc.

Jednorożce to istoty nieskazitelnej cnoty, zajmujące niepowtarzalne i niezwykle wartościowe miejsce w naszej kulturowej świadomości. Wspaniale jest obserwować, jak w ostatnich latach zyskują na popularności, ponieważ tak bardzo potrzebujemy uosabiających je wartości. Mowa tu o miłości i szacunku wobec wszystkich istot tworzących naszą sieć życia, odwadze i gotowości do czynienia dobra, empatii i współczuciu oraz niepohamowanej determinacji w chronieniu wszystkiego, co czyste, w tym naszej ukochanej Matki Ziemi.

To nie przypadek, że jednorożce ostatnio znowu pojawiły się w naszej kulturze. Są one bowiem potężnym remedium na wszystkie problemy trapiące współczesny świat.

Podobnie jak wy, już od dziecka czułam głęboką więź z jednorożcami. Zapragnęłam badać związaną z nimi symbolikę i wybrać ścieżkę duchowego rozwoju, która umożliwiałaby mi kontakt z tymi istotami. Jak się wkrótce przekonasz, te niepowtarzalne stworzenia w niezwykły sposób łączą w sobie niezłomność i odwagę z delikatnością oraz czystością.

Wiele lat uczę magii i przekazuję wiedzę o sferze duchowej, pisząc książki, tworząc materiały wideo oraz prowadząc warsztaty, blog i internetowy serwis społecznościowy o nazwie Good Vibe Tribe Online School of Magical Arts. Zasady i cechy, które pragnę wpajać ludziom – miłość, autorefleksja, czystość i rozwijanie potencjału magicznego – doskonale odzwierciedlają przymioty jednorożca.

Pisanie tej książki było dla mnie pouczającym doświadczeniem, ponieważ wszystkie aspekty magii jednorożca jawiły mi się w postaci strumienia mądrości energetycznej, który przepływał przez moją świadomość, aby następnie przybrać postać słów, które właśnie czytasz. Poznałam legendy o jednorożcach, zanim jeszcze postanowiłam napisać o nich książkę, ale i tak zaskoczył mnie bijący od nich blask mądrości pod postacią żywego kanału świadomości. Ze zdziwieniem odkryłam też, że jednorożce pojawiają się nie tylko w kulturze zachodniej, ale także wschodniej, w tym w Indiach, Chinach i Japonii. Jak widać, jest to siła, z którą należy się liczyć w kontekście ogólnoświatowym i historycznym, i która stanowi również część naszej indywidualnej i zbiorowej świadomości.

W każdym rozdziale tej książki przedstawiłam inny aspekt potęgi i magii jednorożców. Znajdziesz tu inspirującą wiedzę oraz wskazówki dotyczące medytacji, rytuałów i ćwiczeń, które pozwolą ci zsynchronizować się z królestwem tego stworzenia i pokażą, jak w praktyczny sposób wykorzystywać jego energię w celu dokonywania pozytywnych zmian zarówno w kontekście osobistym, jak i globalnym.

Gdy już dostroisz się do świata jednorożców, w ostatnim rozdziale znajdziesz zbiór satysfakcjonujących zaklęć, które możesz wypowiadać w określonych intencjach.

Jeżeli czujesz nieodparty pociąg do piękna i tajemniczości jednorożców, nie lekceważ tego uczucia, uznając je za coś niepoważnego. Jednorożec wzywa cię do wstąpienia na bardzo istotną duchową ścieżkę. Prosi cię o uczestnictwo w procesie wielkiej przemiany świadomości, która sprawi, że nasza planeta w końcu zacznie wracać do zdrowia, i to w sensie wielowymiarowym. Jednorożce uznały cię za jedną ze swoich.

Czy kiedykolwiek zastanawiałaś się, dlaczego czujesz tak potężny pociąg do świata tych stworzeń? Teraz już znasz odpowiedź na to pytanie. Czy chciałabyś wiedzieć więcej?

Czy chcesz przekroczyć wrota?

Czy pragniesz żyć w świecie magii?

Czy jesteś gotowa być tym, kim naprawdę jesteś?Rozdział 1

Zachwyt

Czym w istocie jest świat, w którym żyjemy? Dlaczego każdego dnia budzimy się w tym samym ludzkim życiu i w tym samym zakątku wszechświata nazywanym przez nas Ziemią? O co w tym wszystkim chodzi? Jaki tkwi w tym sens?

Jeżeli jesteś ze sobą szczera, to zapewne zauważyłaś, że nikt nie zna odpowiedzi na te pytania.

Mimo wszystko zapewne zgodzisz się ze mną, że jeżeli istnieje w tym jakiś sens, to z całą pewnością nie polega on na imponowaniu innym tytułami naukowymi, liczbą skoków ze spadochronem, wielokrotnym udziałem w programach typu reality show, posiadaniem ładnego domu czy nawet regularnym uprawianiem medytacji. Niewątpliwie nie jest naszą rolą bycie konsumentami, recenzentami pracy innych ludzi ani punktem statystycznym w zbiorach danych.

Pomimo natury tej tajemnicy i niespodziewanych form, w jakich ujawnia się ona w naszym życiu (od wygrania wycieczki do tropikalnego kraju po przebicie dwóch opon na samym środku mostu), po dłuższym namyśle można dojść do wniosku, że nuda, zblazowanie czy brak zainteresowań także nie są racjonalną reakcją na igraszki losu.

Jakkolwiek bezlitosne i nieprzewidywalne bywa życie – niezależnie od tego, jak często przechodzi od piękna w grozę, od rozczarowań po akceptację – nad światem, w którym żyjemy, roztacza się bezkresne niebo pełne migoczących gwiazd. Czas skrywa tajemnice, których nigdy nie zgłębimy. Nasze oczy płoną z emocji. Poszczególne chwile pojawiają się, aby po chwili zniknąć na zawsze, jakby były jedynie snami. Światło rozszczepia się na pełne spektrum kolorów. Serca cierpią z miłości, z piękna i z żalu. Rośliny wzrastają. Kwiaty rozkwitają. Liście opadają z drzew. Drewno rozkłada się w ściółce, odżywiając las przez dziesiątki i setki lat, a cały ten cykl powtarza się bez końca.

Jaka więc powinna być racjonalna reakcja na to całe tajemnicze piękno i cierpienie, ogień i popiół oraz śmierć i odrodzenie?

Życie to cud, którym wszyscy powinniśmy się zachwycać.

Gdzie ten cud?

Nie jest tajemnicą, że większość z nas nie idzie przez życie, nieustannie zachwycając się cudem stworzenia. Nawet jeżeli czasem ulubiona piosenka sprawi, że uronimy łezkę albo pełnia księżyca w bezchmurną noc na chwilę zapiera nam dech w piersiach, niewielu z nas ma przeświadczenie, że życie jest cudem.

Biorąc pod uwagę fakt, że nieustannie otaczają nas cuda, logicznie byłoby zadać sobie pytanie: o co tu chodzi? Dlaczego częściej nie zachwycamy się wspaniałością życia? Gdzie podziała się nasza fascynacja?

Prawdopodobnie mnóstwo ludzi jest święcie przekonanych, że (A) nasza kultura znajduje się obecnie w stanie desperacji i obłędu, a (B) ich osobisty pogląd na życie jest ukształtowany w dużej mierze przez otoczenie, w którym się wychowali. Zamiast więc tracić miejsce na wyjaśnienia, załóżmy, że oba powyższe zdania mają w sobie sporo prawdy.

Okażmy więc zrozumienie dla naszego znieczulenia na cuda świata wynikającego z przekonania, że urodziliśmy się i wychowaliśmy w świecie, który oszalał.

Już samo uzmysłowienie sobie tego oznacza, że nie wszystko stracone. Dostrzeżenie tej rozbieżności daje nam okazję do świadomego kultywowania poczucia zdumienia otaczającym nas światem. W ten sposób możemy przywrócić rozsądek i zachwycać się pięknem.

Uwielbienie dla świata to nie tylko prawidłowa i racjonalna reakcja na rzeczywistość, ale coś, co pozwoli nam na nowo rozpalić iskrę radości w naszych sercach. Dzięki temu staniemy się latarnią emanującą pięknem i prawdą. Będziemy mogli wypełnić świat miłością i natchnieniem, co da natychmiastowe i niezmierzone korzyści.

Mimo wszystko nawet w tym szalonym świecie twórcy wciąż tworzą, wynalazcy konstruują nowe maszyny i narzędzia, a uzdrowiciele uzdrawiają. W każdej dyscyplinie, każdym medium i każdej metodzie terapii rezultaty są proporcjonalne do entuzjazmu obecnego w sercu osoby będącej katalizatorem zmian. Bez zachwytu i pasji efekty naszych wysiłków są najczęściej banalne. Pomyśl o pracy osoby, którą podziwiasz, a uświadomisz sobie, że to właśnie uwielbienie życia podsyca w niej płomień odwagi i pomysłowości, podnosząc nawet najbardziej przyziemne przedsięwzięcia do rangi geniuszu.

Mając to wszystko na uwadze, musimy odnaleźć i odzyskać jak najwięcej naszej zdolności do zachwycania się światem. Tylko gdzie jej szukać? Gdzie się ukryła?

Okazuje się, że cały czas mamy ją przed oczami. Kryje się wewnątrz tajemniczej duszy każdego z nas, zamieszkuje jej najcichsze i najmniej znane zakątki.

Cisza i nieznane

W naszym świecie mamy do czynienia z mnóstwem dźwięków, ale mimo to przeważa w nim cisza. Istnieją też miliony planet, ale więcej jest pustej przestrzeni między nimi. Występuje ruch, ale znacznie więcej bezruchu. Mamy światło oraz ciemność, ale przede wszystkim rozległą ekspansywną pustkę, z której obie te siły rodzą się i w której istnieją.

Nawet teraz twoje ciało zawiera w sobie więcej pustki niż treści, a większość jego elementów pozostaje niewidoczna. Atomy składające się na organizm zawierają więcej wolnej przestrzeni niż materii. Gdy wrócą już do ziemi, nieba i morza, co wówczas dzieje się z nami? Przestajemy być częścią tej czasoprzestrzeni i w gruncie rzeczy powracamy do wieczności, z której powstaliśmy – dzikiej, tajemniczej nieskończoności, będącej naszą prawdziwą tożsamością i naszym prawdziwym domem.

Przedstawione poniżej ćwiczenie pomaga odblokować naszą magiczną świadomość poprzez wytworzenie silnej więzi z cichą tajemniczością.

Pierwszy klucz do portalu jednorożca:

obserwacja nieba

Zapewne już się domyślasz, że moja książka ma na celu zachęcić cię do uaktywnienia swojego potencjału i wkroczenia w świat jednej z najpotężniejszych form magii: do istnienia pełnią życia, przebudzenia się i otwarcia swego serca na opalizujący urok naszej egzystencji. Nazywamy to przekroczeniem portalu jednorożca.

Nie chodzi tu jednak wyłącznie o czytanie słów zapisanych na stronach książki. To świetlista, wielowymiarowa przygoda, wymagająca od ciebie proaktywnej zmiany świadomości i poziomu energii poprzez podejmowanie konkretnych czynów w świecie fizycznym.

W każdym rozdziale znajduje się klucz. Dobrze jest wyobrazić sobie, że są to prawdziwe klucze, które możesz wziąć do ręki i przypiąć do wielkiego breloka lub powiesić sobie na szyi.

Ten konkretny klucz wykonano z migoczących gwiazd granatowego nieba. Gdy trzymasz go w dłoni i spoglądasz na niego pod pewnym kątem, na chwilę zmienia noc w dzień, ukazując błękitne niebo wypełnione światłem słonecznym, tęczą i chmurami, a po chwili wraca do swojej pierwotnej postaci.

Ten klucz bardzo chce do ciebie trafić, ale aby go pozyskać, musisz wykonać następujące zadania:

Usiądź w miejscu sprzyjającym odprężeniu, gdzieś na zewnątrz. Nieistotne gdzie – miejsce powinno być jedynie bezpieczne, w miarę oddalone od ludzi i musisz mieć z niego widok na niebo. Wyłącz telefon lub przestaw go na tryb samolotowy i ustaw minutnik na pół godziny.

Teraz zacznij wpatrywać się w niebo. Skup na nim uwagę. Pomyśl o uroku chmur, błękitnego nieba lub gwiazd. Kontempluj bezkres nieboskłonu i podziwiaj jego tajemniczość. Pozwól, aby twój umysł błądził, obcując z pięknem, zachwycaj się widokiem lub po prostu skup się na firmamencie. Gdy zauważysz, że twoja uwaga koncentruje się na czymś innym niż niebo (na przykład na tym, co zamierzasz zjeść po powrocie do domu lub o wpisie wcześniej opublikowanym na portalu społecznościowym), postaraj się wrócić do ćwiczenia i nie miej sobie za złe tej chwilowej dygresji.

Po pewnym czasie zapewne zaczniesz się nudzić. Jeżeli tak będzie, uśmiechnij się. Patrz dalej w niebo i zastanów się, czy na innych planetach może istnieć życie. Spróbuj sobie wyobrazić, jak mogłyby wyglądać te światy i zamieszkujące je istoty.

Gdy zadzwoni alarm (o ile postąpiłaś zgodnie z poleceniem), zasłużysz na pierwszy klucz. Spróbuj go zwizualizować i zbadać go wyobraźnią. Obejrzyj go z każdej strony, po czym wyobraź sobie, że przyczepiasz go do swojego breloka lub zawieszasz na szyi.

Ze względów praktycznych pamiętaj też o następujących kwestiach:

- Uważaj na oparzenia – posmaruj się kremem z filtrem, nie wychodź z cienia lub obserwuj niebo w nocy.
- Aby chronić oczy, nie patrz prosto w słońce.
- Zabierz ze sobą koc, składane krzesło, matę do jogi lub cokolwiek, co sprawi, że wpatrywanie się w niebo będzie wygodniejsze.

Rozniecanie ognia

Jednorożce są strażnikami naszego zachwytu – dbają o to, abyśmy nigdy nie przestali dostrzegać piękna. Działa to także w drugą stronę – im częściej podziwiamy świat, tym bardziej korzystają na tym jednorożce.

Warto jednak pamiętać, że nawet te zachwycające, widowiskowe i płomienne cuda zaczynają swój żywot od pojedynczej iskierki.

Dlatego musimy jak najczęściej zadawać sobie pytanie, co – poza oczywistym bezkresem kosmosu i niezgłębioną naturą wszechświata – podsyca nasze zdumienie otaczającym nas światem. Naturalnie każdy z nas odpowie na to pytanie inaczej, ale poniżej przedstawiam kilka kwestii, na które warto zwrócić uwagę.

Kup piękny zeszyt i równie piękny długopis. Już samo to może cię natchnąć zachwytem, więc nie spiesz się i postaraj się znaleźć najpiękniejsze przedmioty, które sprawią, że radość zacznie z ciebie tryskać niczym woda z oświetlonej blaskiem słońca fontanny. Gdy już wybierzesz odpowiedni zeszyt oraz długopis i poczujesz w sobie iskrę zachwytu, napisz o niej.

Zanim to zrobisz, w górnej części kartki umieść nagłówek Iskry zachwytu. Następnie sporządź listę.

Kolory, faktury i wzory mogą pobudzić twoje zmysły. Wiele osób kochających jednorożce lubi błyszczące, mieniące się akcesoria oraz barwy, takie jak opalizująca biel, ametyst, akwamaryna czy zielononiebieski, tęczowy albo srebrzyste odcienie światła księżyca. Powinnaś jednak wiedzieć, że zachwyt może w tobie wzbudzić każdy kolor, nawet jeżeli znajduje się on poza spektrum widzialnego światła.

Dźwięki i piosenki to dla wielu z nas niezawodne bodźce inicjujące podziw i uwielbienie. Pomyśl o dźwiękach, które przenoszą cię do świata cudów. Miłośnicy jednorożców najczęściej lubią dźwięk wietrznych dzwonków, wiatru szumiącego pośród drzew, śpiew ptaków, trzepot skrzydeł kolibra, cykanie świerszczy, odgłosy trzaskającego ognia, morskich fal i szum górskiego strumyka. Muzyka to rzecz gustu, ale prawie każdy z nas ma ulubione piosenki, ulubionych artystów i gatunki muzyczne, które nieustannie przypominają o splendorze, wspaniałości i tajemnicy życia. Co ty lubisz?

Naturalne przedmioty, czyli szyszki, żołędzie, pióra, kryształy, skały oraz miejsca, takie jak wodospady, plaże, łąki i jaskinie, skutecznie rozbudzają w nas zauroczenie otaczającym światem. Jeżeli masz jakieś ulubione przedmioty i miejsca, które są dla ciebie źródłem inspiracji i podziwu, zapisz ich nazwy w zeszycie.

Rośliny i zwierzęta wszelkiego rodzaju (w tym także te legendarne) wyczulają nas na piękno oraz łączą z bezkresnym i mitycznym wymiarem świadomości pozaludzkiej. Czy wiesz, co inspiruje ciebie?

Zapachy, na przykład powietrza tuż po deszczu, ulubionego mydła twojej babci, kwitnącego bzu i świeżo upieczonego ciasta z jagodami – to wszystko wpływa na nasze zmysły, otwierając przez nami bramę do wspaniałego świata cudów.

Cokolwiek, co kojarzy ci się z tajemniczością, więzią i objawieniem. Mogą to być słowa, wiersze, ubrania, posiłki, napoje, miasta, kraje, języki, symbole, pojazdy, wycieczki, planety, obrazy i wszystko inne, co rozpala w tobie iskrę zachwytu.

Podsycanie płomienia

Osobom, które zdecydowały się podążać ścieżką jednorożca – tym, którzy pragną nie tylko przekroczyć portal, ale także stać się poważanymi mieszkańcami królestwa jednorożców – zachwyt jest niezbędny niczym tlen, woda czy światło słoneczne. Chcąc podtrzymać w sobie wystarczającą dozę fascynacji, musimy podejmować odpowiednie kroki i choć jest to spora odpowiedzialność, nigdy nie staną się one dla nas ciężarem. Wręcz przeciwnie, wkrótce przekonamy się, że to dar.

Po pierwsze (więcej dowiesz się w jednym z kolejnych rozdziałów), kultywacja umiejętności podziwu dla świata wymaga bycia miłośnikiem piękna.

Nasze szalone otoczenie zdaje się nam wmawiać, że piękno jest czymś powierzchownym, tymczasem jego prawdziwa natura wcale taka nie jest. To kluczowa cecha Dzikiej Boskości, znanej także jako Nieskończoność, Energia Źródła, Wielka Święta Tajemnica i Nasze Prawdziwe Ja. Oznacza to, że pozornie błahe czynności, takie jak pielęgnowanie ogródka, dekorowanie domu czy czesanie włosów są w istocie aktami nabożnymi, niczym palenie kadzidła na ołtarzu, rozlewanie wina na ziemię czy wysyłanie pocałunków ku niebu.

Ponadto jako wielbicielka piękna powinnaś jak najczęściej się zatrzymywać i kontemplować urodę napotkanych na swojej drodze kwiatów, upajając się ich zapachem oraz widokiem płatków delikatnie kołyszących się pośród gry światła i cienia. Pamiętaj, aby zwrócić uwagę na srebrny półksiężyc, jego sędziwy i pełen mądrości blask albo na odbicie pełni w kałużach. Miłośnicy uroków świata nie przygotowują sobie kawy bez delektowania się aromatem świeżych ziaren, nie zaparzają herbaty bez myślenia o ziołach wchodzących w skład mieszanki oraz bez wyobrażania sobie gleby i słońca, które umożliwiły im wzrost.

Aby podsycać płomień zachwytu, trzeba też ćwiczyć uwagę i umiejętność skupienia się na teraźniejszości. Innymi słowy, zamiast nieustannie planować przyszłość i zamartwiać się o nią albo ciągle wspominać minione wydarzenia, musisz w pełni angażować się w to, co tu i teraz. Zwracaj uwagę na to, co masz przed sobą, kto ci towarzyszy i co czuje twoje ciało.

Ludzki umysł ma oczywiście skłonność do dygresji, ale jeżeli chcesz, aby poczucie zachwytu wypełniło twoją świadomość, musisz jak najczęściej koncentrować się na teraźniejszości. Instruktorzy medytacji porównują to zadanie do tresowania psa, który nigdy nie zostanie wyszkolony, lub oswajania małpy, która nigdy nie da się oswoić.

W gruncie rzeczy w doskonaleniu umiejętności koncentracji nie chodzi o osiągnięcie perfekcji, lecz o systematyczne, cierpliwe i pieczołowite sprowadzanie umysłu na właściwe tory.

Istnieje wiele sposobów, które pomogą ci wyćwiczyć tę umiejętność. Jeżeli nigdy dotąd nie medytowałaś, poszukaj w sieci filmów instruktażowych i aplikacji wspomagających takie ćwiczenia. Znajdziesz ich wiele. Być może zamiast oglądać programy i materiały wideo, wolisz z różańcem w dłoniach powtarzać mantrę albo wyobrażać sobie, jak twoje ciało wypełnia się światłością. A może preferujesz ustawienie alarmu i powtarzanie afirmacji do momentu, aż zadzwoni budzik? Nawet pięć minut dziennie takiego treningu ma duże znaczenie. Możesz zacząć od krótkich ćwiczeń i utrzymać ten nawyk lub stopniowo wydłużać kolejne sesje – wedle upodobania.

Joga również pomaga trenować świadomość teraźniejszości, podobnie jak wyłączenie telefonu komórkowego (lub zostawienie go w domu) i wybranie się na samotny spacer w pogodny dzień.

Już samo skupienie się na własnym oddechu to nieoceniony sposób na ćwiczenie koncentracji. Jeżeli zauważysz, że twój umysł zaczyna błądzić, możesz pomyśleć: „Robię wdech, robię wydech”. Spróbuj też ćwiczyć skupianie się na oddechu w trakcie prowadzenia samochodu, spaceru lub nawet czasu spędzanego z bliskimi. Poczuj, jak powietrze przemieszcza się po twoim ciele i z każdym kolejnym oddechem coraz bardziej rozluźniaj mięśnie. Gdy poczujesz dekoncentrację, po prostu ponownie nakieruj umysł na odpowiednią ścieżkę.

Ludzie pragnący rozniecać w sobie uwielbienie dla świata powinni też często spędzać czas na łonie natury. Niebo nas wzywa. Strumyki kuszą. Nawet ziemia domaga się naszej uwagi. Matka Natura wciąż wabi nas do siebie. Wszystko jednym głosem przypomina ci (niczym kochająca rodzina), że powinnaś częściej dzwonić, wpadać lub dać znać, że jesteś w pobliżu. Na dobrą sprawę głosy natury mówią: „Kochamy cię, dziecko. Nie oddalaj się od nas. Lubimy, gdy jesteś wśród nas”.

Jesteś dzieckiem ziemi i gwiazd. Rodzice o tobie nie zapomnieli. Twoim rodzeństwem są wody, rośliny i zwierzęta; wszyscy traktują cię tu jak swojego.

Budynki doskonale chronią nas przed zimnem i upałami, deszczem, śniegiem, wiatrem, pleśnią, komarami i wężami. Nie pozwól jednak, aby całkowicie zastąpiły twój prawdziwy dom. Nawet kilkuminutowy spacer na zewnątrz pomoże ci utrzymać więź z naturą. Piesze wyprawy, pikniki, spacery, a nawet herbata wypita na tarasie.

Natura to nasz sprzymierzeniec, nasza rodzina i nasz przyjaciel – bez niej twoja zdolność do afirmacji świata z pewnością osłabnie. Pamiętaj więc o jej regularnym odwiedzaniu i podziwianiu licznych uroków, które przed nami roztacza.

Chcąc w pełni dostrzegać piękno wokół nas, musimy uwolnić wyobraźnię i z całego serca uwierzyć w świat z naszych snów.

Sny to obrazy, które objawiają się nam, gdy śpimy, ale na jawie nasza wyobraźnia też może śnić. A co z naszym tak zwanym prawdziwym życiem? Czy w niczym nie przypomina naszych marzeń i snów? A może to też tylko sen? „Oczywiście, że to nie sen”, podpowiada rozsądek. „Sny to sny, a rzeczywistość to rzeczywistość”. Takie założenie nie jest jednak przekonujące. W którym miejscu dokładnie objawia się nam ta cała „rzeczywistość”? Podobnie jak w przypadku snów, wizji i fikcji powstaje ona w twojej świadomości i nigdzie indziej. Jak więc można być pewnym, że to jest prawdą, a tamto nie? Czy powinniśmy polegać na opinii innych ludzi, którzy twierdzą, że „rzeczywistość” jest rzeczywista? Ale kim w istocie oni są? Przecież także istnieją tylko w naszym umyśle. Być może są też gdzieś indziej, ale nie ma co do tego pewności.

Jeżeli więc w twoich drzwiach pojawi się jednorożec, to czy będzie on bardziej prawdziwy i żywy niż te, które widzisz w snach, o których czytasz w książkach i które malujesz na płocie w swoim ogrodzie? Równie dobrze to wszystko może się dziać tylko w twojej świadomości, więc sama możesz o tym decydować. Prawda zależy wyłącznie od ciebie.

Naturalnie, jeśli chcesz, możesz powielać powszechnie obowiązujące przekonanie o obiektywnej zewnętrznej rzeczywistości. Nie ma w tym nic złego i pewnie z twojego punktu widzenia będzie to wygodniejsze. Jeżeli jednak chcesz wkroczyć do świata jednorożców, musisz wykazać się nieco większą dozą fantazji. Powinnaś zrozumieć, że wszystko, o czym śnisz i co możesz sobie wyobrazić, także może być rzeczywiste.

W kwestii urzeczywistniania marzeń i snów trzeba podkreślić, że warunkiem podążania ścieżką jednorożca jest wiara w magię. Można ją zdefiniować jako moc wywoływania pozytywnych zmian siłą woli. Do zjawisk magicznych zaliczamy także świętą moc drzew i roślin, uzdrawiające wibracje kryształów oraz mistyczne właściwości ziół (o tych wszystkich zagadnieniach napiszę w kolejnych rozdziałach).

Jeżeli więc postanowisz czytać dalej, otwórz swój umysł na świat mistycyzmu. Nawet jeżeli już wierzysz w magię, bądź gotowa poszerzyć swoje horyzonty. Przypomnij sobie cytat z Szekspira: „Więcej jest rzeczy na ziemi i w niebie, niż się ich śniło waszym filozofom”*.

* Szekspir W., Hamlet, królewicz duński, tłum. J. Paszkowski, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1973 – przyp. tłum.