MENU
Nasze ceny
Przeczytaj fragment on-line
Ochrona środowiska w przedsiębiorstwie. Zbiór najważniejszych informacji - ebook
Ochrona środowiska w przedsiębiorstwie. Zbiór najważniejszych informacji - ebook
Każda działalność przedsiębiorstwa wiąże się mniej lub bardziej z oddziaływaniem na środowisko naturalne. Warto wiedzieć pod jakie obowiązki i przepisy podlega firma. Pozwoli to uniknąć konsekwencji finansowych w razie ewentualnej kontroli organów ochrony środowiska.
W lekturze omówiono zagadnienia:
• obowiązujące przedsiębiorców przepisy prawne w zakresie ochrony środowiska,
• dokumentacja, którą należy prowadzić,
• opłaty i sprawozdania,
• odpowiedzialność za wyrządzone w środowisku szkody,
• kalendarium - istotne, z punktu widzenia ochrony środowiska terminy.
| Kategoria: | Ekologia |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-8344-785-8 |
| Rozmiar pliku: | 259 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Wstęp
Specjalista ds. ochrony środowiska jest odpowiedzialny za organizowanie i nadzorowanie działalności przedsiębiorstwa związanej z ochroną środowiska. Do jego obowiązków należy przygotowywanie odpowiedniej dokumentacji, sporządzanie raportów i sprawozdań, kontrolowanie przestrzegania przepisów prawnych, w tym weryfikowanie i składanie wniosków o uzyskanie wymaganych prawem pozwoleń, zezwoleń czy zgłoszeń.
Działalność każdej firmy wpływa w określony sposób na stan środowiska naturalnego, dlatego przedsiębiorcy powinni zdawać sobie z tego sprawę i mieć stosowną wiedzę na temat obowiązujących przepisów dotyczących ochrony środowiska. W praktyce dotyczy to szerokiego spektrum działań, którym warto przyjrzeć się z różnych perspektyw. W niniejszej książce prezentujemy praktyczne omówienie pięciu zagadnień, w ramach których specjalista ds. ochrony środowiska powinien mieć wiedzę i umiejętności. Są to:
•obowiązujące przedsiębiorców przepisy prawne w zakresie ochrony środowiska,
•dokumentacja, którą należy prowadzić,
•opłaty i sprawozdania,
•odpowiedzialność za wyrządzone w środowisku szkody,
•możliwości pozyskania zewnętrznych środków inwestycyjnych.
Szczegółowe zdiagnozowanie obowiązków przedsiębiorcy w zakresie ochrony środowiska nie jest prostą sprawą. Duża liczba przepisów, które bywają nieprecyzyjne, jak również ich częste zmiany powodują, że właściciel firmy może mieć problemy z poprawną interpretacją obowiązujących go wymogów.
W pierwszym rozdziale opisujemy najważniejsze obowiązki wynikające z ochrony środowiska, dotyczące przede wszystkim przedsiębiorców zaliczanych do sektora małych i średnich przedsiębiorstw. Przedstawiamy również zadania organów państwowych, z którymi firmy muszą w omówionym zakresie współpracować, i podpowiadamy, czego może dotyczyć kontrola w obrębie ochrony środowiska (charakteryzujemy stosowne instytucje oraz ich uprawnienia kontrolne).
Drugi rozdział przybliża praktyczne zasady prowadzenia dokumentacji związanej z ochroną środowiska w firmie. Opisujemy w nim zarówno wymogi formalne, jak i najważniejsze kroki, które należy podjąć w celu uzyskania stosownych pozwoleń, zezwoleń lub decyzji administracyjnych w trzech podstawowych dziedzinach:
•gospodarce odpadami,
•gospodarce wodno-ściekowej,
•ochronie powietrza.
Rozdział trzeci także odnosi się do ww. dziedzin, ale dotyczy zasad naliczania opłat oraz realizacji obowiązków sprawozdawczych. Za nieprzestrzeganie przepisów prawa przewidywane są dodatkowe opłaty, a także kary pieniężne, dlatego w tym rozdziale podpowiedziano, jak ich uniknąć.
W rozdziale czwartym wyjaśniono, na czym polega odpowiedzialność za szkody w środowisku. Zawiera on zagadnienia związane z odpowiedzialności cywilną, administracyjną, a także odpowiedzialnością karną i karnoskarbową. Warto poświęcić czas na lekturę tego rozdziału, ponieważ wskazano w nim, w jakich sytuacjach odpowiedzialność może spocząć na osobie zajmującej się ochroną środowiska w firmie.
W ostatniej części dokonano przeglądu zagadnień, których znajomość może się dla przedsiębiorcy okazać wyjątkowo cenna. Podpowiadamy w niej, w jaki sposób efektywnie pozyskiwać środki zewnętrzne na inwestycje. Sukcesy w tej dziedzinie są warunkowane umiejętnym przygotowaniem wniosku o dofinansowanie, sprawnym przejściem przez postępowanie proceduralne, a także znajomością rodzajów konkursów i instytucji, w których można ubiegać się o dofinansowanie.
Dodatkowo poradnik zawiera użyteczny słownik pojęć oraz kalendarium, w którym znajduje się przegląd najważniejszych obowiązków sprawozdawczych wraz z obowiązującymi terminami.
Zapraszamy do lektury
redakcja Wiedzy i PraktykiSłownik pojęć
Bateria przenośna, akumulator przenośny – bateria i akumulator, w tym ogniwo guzikowe lub zestaw, które są szczelnie zamknięte i mogą być przenoszone w ręku oraz nie stanowią baterii przemysłowej i akumulatora przemysłowego albo baterii samochodowej i akumulatora samochodowego, w szczególności określone w załączniku nr 2 do ustawy z 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (tekst jedn.: Dz.U. z 2024 r. poz. 1004).
BDO – baza danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami.
Emisje – wprowadzane bezpośrednio lub pośrednio, w wyniku działalności człowieka, do powietrza, wody, gleby lub ziemi:
a) substancje,
b) energie, takie jak ciepło, hałas, wibracje lub pola elektromagnetyczne.
Ewidencja odpadów – obowiązek dokumentowania ilości oraz sposobów gospodarowania odpadami. Do ewidencji zalicza się:
a) prowadzenie kart ewidencji odpadu (dalej: KEO),
b) prowadzenie kart przekazania odpadu (dalej: KPO),
c) składanie rocznych zestawień o odpadach do właściwego urzędu marszałkowskiego (zbiorcze zestawienia danych należy przekazywać marszałkowi województwa właściwemu ze względu na miejsce wytwarzania, zbierania, odzysku lub unieszkodliwiania odpadów corocznie w terminie do 15 marca roku kolejnego za poprzedni rok kalendarzowy, tzw. rok sprawozdawczy).
GIOŚ – Główny Inspektorat Ochrony Środowiska.
Gospodarowanie odpadami – zbieranie, transport, przetwarzanie odpadów, łącznie z nadzorem nad tego rodzaju działaniami, jak również późniejsze postępowanie z miejscami unieszkodliwiania odpadów oraz działania wykonywane w charakterze sprzedawcy odpadów lub pośrednika w obrocie odpadami.
Gospodarka odpadami – wytwarzanie odpadów i gospodarowanie odpadami.
Instalacja to:
a) stacjonarne urządzenie techniczne,
b) zespół stacjonarnych urządzeń technicznych powiązanych technologicznie, do których tytułem prawnym dysponuje ten sam podmiot, i położonych na terenie jednego zakładu,
c) budowle niebędące urządzeniami technicznymi ani ich zespołami, których eksploatacja może spowodować emisję.
KEO – karta ewidencji odpadu. Służy do udokumentowania działań związanych z gospodarowaniem danym odpadem – począwszy od jego wytworzenia do ewentualnego zagospodarowania we własnym zakresie lub przekazania do utylizacji.
KOBiZE – Krajowy Ośrodek Bilansowania i Zarządzania Emisjami, który odpowiada m.in. za Krajową bazę o emisjach gazów cieplarnianych i innych substancji, gdzie przedsiębiorcy składają raporty (raport do KOBiZE).
Korzystający ze środowiska – do podmiotów korzystających ze środowiska zalicza się:
a) przedsiębiorcę w rozumieniu przepisów ustawy z 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz.U. z 2021 r. poz. 162 i 2105 oraz z 2022 r. poz. 24, 974 i 1570) oraz przedsiębiorcę zagranicznego w rozumieniu przepisów ustawy z 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2022 r. poz. 470), a także osoby prowadzące działalność wytwórczą w rolnictwie w zakresie upraw rolnych, chowu lub hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego,
b) jednostkę organizacyjną niebędącą przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów ustawy z 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców,
c) osobę fizyczną niebędącą podmiotem, o którym mowa w lit. a, korzystającą ze środowiska w zakresie, w jakim korzystanie ze środowiska wymaga pozwolenia.
KPO – karta przekazania odpadu. Jest dowodem zdania odpadu uprawnionemu odbiorcy.
LZO – lotne związki organiczne.
NFOŚiGW – Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
Odpady – każda substancja lub przedmiot, których posiadacz pozbywa się, zamierza się pozbyć lub do których pozbycia się jest obowiązany.
Odpady komunalne – odpady powstające w gospodarstwach domowych, z wyłączeniem pojazdów wycofanych z eksploatacji, a także odpady niezawierające odpadów niebezpiecznych pochodzące od innych wytwórców odpadów, które ze względu na swój charakter lub skład są podobne do odpadów powstających w gospodarstwach domowych; zmieszane odpady komunalne pozostają zmieszanymi odpadami komunalnymi, nawet jeżeli zostały poddane czynności przetwarzania odpadów, która nie zmieniła w sposób znaczący ich właściwości.
Odzysk odpadów – proces, którego głównym wynikiem jest to, aby odpady służyły użytecznemu zastosowaniu przez zastąpienie innych materiałów, które w przeciwnym przypadku zostałyby użyte do spełnienia danej funkcji, lub w wyniku którego odpady są przygotowywane do spełnienia takiej funkcji w danym zakładzie lub ogólnie w gospodarce.
Opakowanie – wyrób, w tym wyrób bezzwrotny, wykonany z jakiegokolwiek materiału, przeznaczony do przechowywania, ochrony, przewozu, dostarczania lub prezentacji produktów, od surowców do towarów przetworzonych. Za opakowanie uważa się:
1) wyrób spełniający funkcje opakowania, o których mowa w nagłówku, bez uszczerbku dla innych funkcji, jakie opakowanie może spełniać, z wyłączeniem wyrobu, którego wszystkie elementy są przeznaczone do wspólnego użycia, spożycia lub usunięcia, stanowiącego integralną część produktu oraz niezbędnego do przechowywania, utrzymywania lub zabezpieczania produktu w całym cyklu i okresie jego funkcjonowania;
2) wyrób spełniający funkcje opakowania, o których mowa w nagłówku:
a) wytworzony i przeznaczony do wypełniania w punkcie sprzedaży,
b) jednorazowego użytku – sprzedany, wypełniony, wytworzony lub przeznaczony do wypełniania w punkcie sprzedaży;
3) część składową opakowania oraz złączony z opakowaniem element pomocniczy, spełniające funkcje opakowania, o których mowa w nagłówku, z tym że element pomocniczy przyczepiony bezpośrednio lub przymocowany do produktu uważa się za opakowanie, z wyłączeniem elementu stanowiącego integralną część produktu, który jest przeznaczony do wspólnego użycia lub usunięcia.
Opłata produktowa – opłata obliczana i wpłacana w przypadku nieosiągnięcia wymaganego poziomu odzysku i recyklingu.
Opłata za korzystanie ze środowiska – opłata pobierana za wprowadzanie gazów i pyłów do powietrza atmosferycznego lub składowanie odpadów.
OOŚ – ocena oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko to postępowanie oceniające wpływ planowanego przedsięwzięcia (głównie szeroko rozumianego budowlanego czy wydobywczego) na środowisko (łącznie z wpływem na zdrowie ludzi), na które składa się: weryfikacja raportu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko (dostarczonego przez inwestora przedsięwzięcia) i uzyskanie wymaganych prawnie opinii i uzgodnień. W postępowaniu OOŚ musi być zapewniona możliwość udziału społeczeństwa.
Posiadacz odpadów – wytwórca odpadów lub osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej będące w posiadaniu odpadów. Domniemywa się, że władający powierzchnią ziemi jest posiadaczem odpadów znajdujących się na nieruchomości.
POŚ – prawo ochrony środowiska.
Pośrednik w obrocie odpadami – każdy, kto organizuje przetwarzanie odpadów w imieniu innych podmiotów, w tym również podmiot, który nie obejmuje odpadów fizycznie w posiadanie.
Pozwolenie zintegrowane – decyzja administracyjna regulująca zasady wprowadzania substancji lub energii, powodujących zanieczyszczenie, do wszystkich komponentów środowiska z niektórych rodzajów instalacji, wskazanych w rozporządzeniu ministra środowiska z 27 sierpnia 2014 r. w sprawie rodzajów instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości (Dz.U. z 2014 r. poz. 1169) wydanym na podstawie art. 201 ust. 2 ustawy Prawo ochrony środowiska (tekst jedn.: Dz.U. z 2022 r. poz. 2556). Posiadanie pozwolenia zintegrowanego warunkuje w praktyce możliwość prowadzenia (funkcjonowania) tego typu instalacji.
Prowadzący instalację – podmiot uprawniony na podstawie określonego tytułu prawnego do władania instalacją w celu jej eksploatacji zgodnie z wymaganiami ochrony środowiska, na zasadach wskazanych w przepisach o ochronie środowiska.
Przegląd ekologiczny – szczegółowe opracowanie określające, czy i w jakim zakresie przedsiębiorca przestrzega zasad i przepisów ochrony środowiska.
Przetwarzanie – procesy odzysku lub unieszkodliwiania, w tym przygotowanie poprzedzające odzysk lub unieszkodliwianie.
Składowisko odpadów – obiekt budowlany przeznaczony do składowania odpadów.
Sprzedawca odpadów – podmiot, który nabywa, a następnie zbywa odpady, we własnym imieniu, w tym również podmiot, który nie obejmuje odpadów fizycznie w posiadanie.
WIOŚ – wojewódzki inspektorat ochrony środowiska.
Władający powierzchnią ziemi – właściciel nieruchomości, a jeżeli w ewidencji gruntów i budynków prowadzonej na podstawie ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne ujawniono inny podmiot władający gruntem – podmiot ujawniony jako władający.
Właściciel nieruchomości – rozumie się przez to także współwłaścicieli, użytkowników wieczystych oraz jednostki organizacyjne i osoby posiadające nieruchomości w zarządzie lub użytkowaniu, a także inne podmioty władające nieruchomością.
Wprowadzający opakowania – przedsiębiorca wytwarzający opakowania, importujący opakowania, dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia opakowań lub wewnątrzwspólnotowej dostawy opakowań.
Wprowadzający produkty w opakowaniach – przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie wprowadzania do obrotu produktów w opakowaniach, w szczególności:
Więcej znajdziesz w wersji pełnej publikacji
Tematy publikacji w pełnej wersji
Słownik pojęć
Rozdział 1. Monitorowanie prawa
Rozdział 2. Prowadzenie dokumentacji
Rozdział 3. Naliczanie opłat i obowiązki sprawozdawcze
Rozdział 4. Odpowiadanie za szkody w środowisku naturalnym
Rozdział 5. Pozyskiwanie zewnętrznych środków inwestycyjnych
Kalendarium
Podstawa prawna
Przygotowanie do wersji elektronicznej: RASTER studio, 603 59 59 71
Specjalista ds. ochrony środowiska jest odpowiedzialny za organizowanie i nadzorowanie działalności przedsiębiorstwa związanej z ochroną środowiska. Do jego obowiązków należy przygotowywanie odpowiedniej dokumentacji, sporządzanie raportów i sprawozdań, kontrolowanie przestrzegania przepisów prawnych, w tym weryfikowanie i składanie wniosków o uzyskanie wymaganych prawem pozwoleń, zezwoleń czy zgłoszeń.
Działalność każdej firmy wpływa w określony sposób na stan środowiska naturalnego, dlatego przedsiębiorcy powinni zdawać sobie z tego sprawę i mieć stosowną wiedzę na temat obowiązujących przepisów dotyczących ochrony środowiska. W praktyce dotyczy to szerokiego spektrum działań, którym warto przyjrzeć się z różnych perspektyw. W niniejszej książce prezentujemy praktyczne omówienie pięciu zagadnień, w ramach których specjalista ds. ochrony środowiska powinien mieć wiedzę i umiejętności. Są to:
•obowiązujące przedsiębiorców przepisy prawne w zakresie ochrony środowiska,
•dokumentacja, którą należy prowadzić,
•opłaty i sprawozdania,
•odpowiedzialność za wyrządzone w środowisku szkody,
•możliwości pozyskania zewnętrznych środków inwestycyjnych.
Szczegółowe zdiagnozowanie obowiązków przedsiębiorcy w zakresie ochrony środowiska nie jest prostą sprawą. Duża liczba przepisów, które bywają nieprecyzyjne, jak również ich częste zmiany powodują, że właściciel firmy może mieć problemy z poprawną interpretacją obowiązujących go wymogów.
W pierwszym rozdziale opisujemy najważniejsze obowiązki wynikające z ochrony środowiska, dotyczące przede wszystkim przedsiębiorców zaliczanych do sektora małych i średnich przedsiębiorstw. Przedstawiamy również zadania organów państwowych, z którymi firmy muszą w omówionym zakresie współpracować, i podpowiadamy, czego może dotyczyć kontrola w obrębie ochrony środowiska (charakteryzujemy stosowne instytucje oraz ich uprawnienia kontrolne).
Drugi rozdział przybliża praktyczne zasady prowadzenia dokumentacji związanej z ochroną środowiska w firmie. Opisujemy w nim zarówno wymogi formalne, jak i najważniejsze kroki, które należy podjąć w celu uzyskania stosownych pozwoleń, zezwoleń lub decyzji administracyjnych w trzech podstawowych dziedzinach:
•gospodarce odpadami,
•gospodarce wodno-ściekowej,
•ochronie powietrza.
Rozdział trzeci także odnosi się do ww. dziedzin, ale dotyczy zasad naliczania opłat oraz realizacji obowiązków sprawozdawczych. Za nieprzestrzeganie przepisów prawa przewidywane są dodatkowe opłaty, a także kary pieniężne, dlatego w tym rozdziale podpowiedziano, jak ich uniknąć.
W rozdziale czwartym wyjaśniono, na czym polega odpowiedzialność za szkody w środowisku. Zawiera on zagadnienia związane z odpowiedzialności cywilną, administracyjną, a także odpowiedzialnością karną i karnoskarbową. Warto poświęcić czas na lekturę tego rozdziału, ponieważ wskazano w nim, w jakich sytuacjach odpowiedzialność może spocząć na osobie zajmującej się ochroną środowiska w firmie.
W ostatniej części dokonano przeglądu zagadnień, których znajomość może się dla przedsiębiorcy okazać wyjątkowo cenna. Podpowiadamy w niej, w jaki sposób efektywnie pozyskiwać środki zewnętrzne na inwestycje. Sukcesy w tej dziedzinie są warunkowane umiejętnym przygotowaniem wniosku o dofinansowanie, sprawnym przejściem przez postępowanie proceduralne, a także znajomością rodzajów konkursów i instytucji, w których można ubiegać się o dofinansowanie.
Dodatkowo poradnik zawiera użyteczny słownik pojęć oraz kalendarium, w którym znajduje się przegląd najważniejszych obowiązków sprawozdawczych wraz z obowiązującymi terminami.
Zapraszamy do lektury
redakcja Wiedzy i PraktykiSłownik pojęć
Bateria przenośna, akumulator przenośny – bateria i akumulator, w tym ogniwo guzikowe lub zestaw, które są szczelnie zamknięte i mogą być przenoszone w ręku oraz nie stanowią baterii przemysłowej i akumulatora przemysłowego albo baterii samochodowej i akumulatora samochodowego, w szczególności określone w załączniku nr 2 do ustawy z 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (tekst jedn.: Dz.U. z 2024 r. poz. 1004).
BDO – baza danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami.
Emisje – wprowadzane bezpośrednio lub pośrednio, w wyniku działalności człowieka, do powietrza, wody, gleby lub ziemi:
a) substancje,
b) energie, takie jak ciepło, hałas, wibracje lub pola elektromagnetyczne.
Ewidencja odpadów – obowiązek dokumentowania ilości oraz sposobów gospodarowania odpadami. Do ewidencji zalicza się:
a) prowadzenie kart ewidencji odpadu (dalej: KEO),
b) prowadzenie kart przekazania odpadu (dalej: KPO),
c) składanie rocznych zestawień o odpadach do właściwego urzędu marszałkowskiego (zbiorcze zestawienia danych należy przekazywać marszałkowi województwa właściwemu ze względu na miejsce wytwarzania, zbierania, odzysku lub unieszkodliwiania odpadów corocznie w terminie do 15 marca roku kolejnego za poprzedni rok kalendarzowy, tzw. rok sprawozdawczy).
GIOŚ – Główny Inspektorat Ochrony Środowiska.
Gospodarowanie odpadami – zbieranie, transport, przetwarzanie odpadów, łącznie z nadzorem nad tego rodzaju działaniami, jak również późniejsze postępowanie z miejscami unieszkodliwiania odpadów oraz działania wykonywane w charakterze sprzedawcy odpadów lub pośrednika w obrocie odpadami.
Gospodarka odpadami – wytwarzanie odpadów i gospodarowanie odpadami.
Instalacja to:
a) stacjonarne urządzenie techniczne,
b) zespół stacjonarnych urządzeń technicznych powiązanych technologicznie, do których tytułem prawnym dysponuje ten sam podmiot, i położonych na terenie jednego zakładu,
c) budowle niebędące urządzeniami technicznymi ani ich zespołami, których eksploatacja może spowodować emisję.
KEO – karta ewidencji odpadu. Służy do udokumentowania działań związanych z gospodarowaniem danym odpadem – począwszy od jego wytworzenia do ewentualnego zagospodarowania we własnym zakresie lub przekazania do utylizacji.
KOBiZE – Krajowy Ośrodek Bilansowania i Zarządzania Emisjami, który odpowiada m.in. za Krajową bazę o emisjach gazów cieplarnianych i innych substancji, gdzie przedsiębiorcy składają raporty (raport do KOBiZE).
Korzystający ze środowiska – do podmiotów korzystających ze środowiska zalicza się:
a) przedsiębiorcę w rozumieniu przepisów ustawy z 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz.U. z 2021 r. poz. 162 i 2105 oraz z 2022 r. poz. 24, 974 i 1570) oraz przedsiębiorcę zagranicznego w rozumieniu przepisów ustawy z 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2022 r. poz. 470), a także osoby prowadzące działalność wytwórczą w rolnictwie w zakresie upraw rolnych, chowu lub hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego,
b) jednostkę organizacyjną niebędącą przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów ustawy z 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców,
c) osobę fizyczną niebędącą podmiotem, o którym mowa w lit. a, korzystającą ze środowiska w zakresie, w jakim korzystanie ze środowiska wymaga pozwolenia.
KPO – karta przekazania odpadu. Jest dowodem zdania odpadu uprawnionemu odbiorcy.
LZO – lotne związki organiczne.
NFOŚiGW – Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
Odpady – każda substancja lub przedmiot, których posiadacz pozbywa się, zamierza się pozbyć lub do których pozbycia się jest obowiązany.
Odpady komunalne – odpady powstające w gospodarstwach domowych, z wyłączeniem pojazdów wycofanych z eksploatacji, a także odpady niezawierające odpadów niebezpiecznych pochodzące od innych wytwórców odpadów, które ze względu na swój charakter lub skład są podobne do odpadów powstających w gospodarstwach domowych; zmieszane odpady komunalne pozostają zmieszanymi odpadami komunalnymi, nawet jeżeli zostały poddane czynności przetwarzania odpadów, która nie zmieniła w sposób znaczący ich właściwości.
Odzysk odpadów – proces, którego głównym wynikiem jest to, aby odpady służyły użytecznemu zastosowaniu przez zastąpienie innych materiałów, które w przeciwnym przypadku zostałyby użyte do spełnienia danej funkcji, lub w wyniku którego odpady są przygotowywane do spełnienia takiej funkcji w danym zakładzie lub ogólnie w gospodarce.
Opakowanie – wyrób, w tym wyrób bezzwrotny, wykonany z jakiegokolwiek materiału, przeznaczony do przechowywania, ochrony, przewozu, dostarczania lub prezentacji produktów, od surowców do towarów przetworzonych. Za opakowanie uważa się:
1) wyrób spełniający funkcje opakowania, o których mowa w nagłówku, bez uszczerbku dla innych funkcji, jakie opakowanie może spełniać, z wyłączeniem wyrobu, którego wszystkie elementy są przeznaczone do wspólnego użycia, spożycia lub usunięcia, stanowiącego integralną część produktu oraz niezbędnego do przechowywania, utrzymywania lub zabezpieczania produktu w całym cyklu i okresie jego funkcjonowania;
2) wyrób spełniający funkcje opakowania, o których mowa w nagłówku:
a) wytworzony i przeznaczony do wypełniania w punkcie sprzedaży,
b) jednorazowego użytku – sprzedany, wypełniony, wytworzony lub przeznaczony do wypełniania w punkcie sprzedaży;
3) część składową opakowania oraz złączony z opakowaniem element pomocniczy, spełniające funkcje opakowania, o których mowa w nagłówku, z tym że element pomocniczy przyczepiony bezpośrednio lub przymocowany do produktu uważa się za opakowanie, z wyłączeniem elementu stanowiącego integralną część produktu, który jest przeznaczony do wspólnego użycia lub usunięcia.
Opłata produktowa – opłata obliczana i wpłacana w przypadku nieosiągnięcia wymaganego poziomu odzysku i recyklingu.
Opłata za korzystanie ze środowiska – opłata pobierana za wprowadzanie gazów i pyłów do powietrza atmosferycznego lub składowanie odpadów.
OOŚ – ocena oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko to postępowanie oceniające wpływ planowanego przedsięwzięcia (głównie szeroko rozumianego budowlanego czy wydobywczego) na środowisko (łącznie z wpływem na zdrowie ludzi), na które składa się: weryfikacja raportu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko (dostarczonego przez inwestora przedsięwzięcia) i uzyskanie wymaganych prawnie opinii i uzgodnień. W postępowaniu OOŚ musi być zapewniona możliwość udziału społeczeństwa.
Posiadacz odpadów – wytwórca odpadów lub osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej będące w posiadaniu odpadów. Domniemywa się, że władający powierzchnią ziemi jest posiadaczem odpadów znajdujących się na nieruchomości.
POŚ – prawo ochrony środowiska.
Pośrednik w obrocie odpadami – każdy, kto organizuje przetwarzanie odpadów w imieniu innych podmiotów, w tym również podmiot, który nie obejmuje odpadów fizycznie w posiadanie.
Pozwolenie zintegrowane – decyzja administracyjna regulująca zasady wprowadzania substancji lub energii, powodujących zanieczyszczenie, do wszystkich komponentów środowiska z niektórych rodzajów instalacji, wskazanych w rozporządzeniu ministra środowiska z 27 sierpnia 2014 r. w sprawie rodzajów instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości (Dz.U. z 2014 r. poz. 1169) wydanym na podstawie art. 201 ust. 2 ustawy Prawo ochrony środowiska (tekst jedn.: Dz.U. z 2022 r. poz. 2556). Posiadanie pozwolenia zintegrowanego warunkuje w praktyce możliwość prowadzenia (funkcjonowania) tego typu instalacji.
Prowadzący instalację – podmiot uprawniony na podstawie określonego tytułu prawnego do władania instalacją w celu jej eksploatacji zgodnie z wymaganiami ochrony środowiska, na zasadach wskazanych w przepisach o ochronie środowiska.
Przegląd ekologiczny – szczegółowe opracowanie określające, czy i w jakim zakresie przedsiębiorca przestrzega zasad i przepisów ochrony środowiska.
Przetwarzanie – procesy odzysku lub unieszkodliwiania, w tym przygotowanie poprzedzające odzysk lub unieszkodliwianie.
Składowisko odpadów – obiekt budowlany przeznaczony do składowania odpadów.
Sprzedawca odpadów – podmiot, który nabywa, a następnie zbywa odpady, we własnym imieniu, w tym również podmiot, który nie obejmuje odpadów fizycznie w posiadanie.
WIOŚ – wojewódzki inspektorat ochrony środowiska.
Władający powierzchnią ziemi – właściciel nieruchomości, a jeżeli w ewidencji gruntów i budynków prowadzonej na podstawie ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne ujawniono inny podmiot władający gruntem – podmiot ujawniony jako władający.
Właściciel nieruchomości – rozumie się przez to także współwłaścicieli, użytkowników wieczystych oraz jednostki organizacyjne i osoby posiadające nieruchomości w zarządzie lub użytkowaniu, a także inne podmioty władające nieruchomością.
Wprowadzający opakowania – przedsiębiorca wytwarzający opakowania, importujący opakowania, dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia opakowań lub wewnątrzwspólnotowej dostawy opakowań.
Wprowadzający produkty w opakowaniach – przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie wprowadzania do obrotu produktów w opakowaniach, w szczególności:
Więcej znajdziesz w wersji pełnej publikacji
Tematy publikacji w pełnej wersji
Słownik pojęć
Rozdział 1. Monitorowanie prawa
Rozdział 2. Prowadzenie dokumentacji
Rozdział 3. Naliczanie opłat i obowiązki sprawozdawcze
Rozdział 4. Odpowiadanie za szkody w środowisku naturalnym
Rozdział 5. Pozyskiwanie zewnętrznych środków inwestycyjnych
Kalendarium
Podstawa prawna
Przygotowanie do wersji elektronicznej: RASTER studio, 603 59 59 71
więcej..
