Odnowiona nadzieja. Eseje o misji Kościoła - ebook
Odnowiona nadzieja. Eseje o misji Kościoła - ebook
Bp Robert Barron lokuje katolicyzm na mapie współczesnej kultury intelektualnej Zachodu. Konfrontuje myśli wielkich współczesnych teologów (m.in. Hansa Ursa von Balthasara, Guardiniego, Ratzingera) z najważniejszymi postaciami nowożytności (m.in. Foucaultem, Habermasem). Wychodzi poza ramy suchego dyskursu akademickiego i dzieli się osobistym doświadczeniem wiary. Wnikliwie komentuje zmagania współczesnego Kościoła, w tym skandale seksualne, problemy liberalizmu i relatywizmu. Przygląda się obecności chrześcijaństwa w kulturze masowej.
Kategoria: | Wiara i religia |
Zabezpieczenie: |
Watermark
|
ISBN: | 978-83-7906-520-2 |
Rozmiar pliku: | 507 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Nie ma co do tego wątpliwości: ks. bp Robert Barron, biskup pomocniczy Los Angeles1, jest utalentowanym popularyzatorem Dobrej Nowiny. Apostolat Word on Fire, jak również cykle programów Katolicyzm i Pivotal Players rozsławiły jego nazwisko w Stanach Zjednoczonych. Przyciągając na równi wierzących i niewierzących, ludzi młodych, pracowników Google, ustawodawców w Kongresie i wszystkich, którzy natrafiają na jego filmiki wideo na YouTube, bp Barron doskonali sztukę przekazywania tego, co w katolicyzmie najlepsze.
Biskup Barron posiada talent sięgania po skomplikowane idee i upraszczania ich. Podaje przykłady ze współczesnej kultury, sztuki czy żywotów świętych, by odpowiedzieć na to, czym żyją mężczyźni i kobiety naszych czasów. Podjąwszy apel trzech ostatnich papieży, by zaangażować się w nową ewangelizację, głosi naukę o Jezusie w nowych mediach.
Te umiejętności wyrastają z głębokiej formacji intelektualnej. Przez dwadzieścia lat, jako wykładowca seminaryjny i rektor Uniwersytetu St. Mary of the Lake (Seminarium Mundelein), bp Barron kształtował i formował umysły oraz życie duchowe licznych kapłanów, posługujących dziś w parafiach Stanów Zjednoczonych i całego świata. Będąc niezmiennie krytykiem „uproszczonego katolicyzmu”, odsłania on swoje zdolności intelektualne w książce Odnowiona nadzieja. Eseje o misji Kościoła.
W lipcu 2017 roku bp Barron podzielił doświadczenie wielu z nas: opóźniony lot i spóźnienie na przesiadkę. Z tego powodu nie mógł być obecny na zjeździe liderów katolickich, który odbywał się w Orlando na Florydzie. Musiał wygłosić swoje przemówienie inauguracyjne ze studia za pośrednictwem satelity. Słuchając, jak bp Barron zajmuje się zjawiskiem „nieprzynależących” – ludzi, którzy nie wyznają żadnej religii – w kontekście nowej ewangelizacji, zapoznałem się ze sformułowanym przez niego rozpoznaniem i krytyką trzech przeszkód, stanowiących jednocześnie punkt wyjścia do ewangelizacji: scjentyzmu, kultury „e tam” (tzn. relatywizmu) oraz kultury autokreacji.
W niniejszym zbiorze esejów odkrywamy, że bp Barron nie tylko reaguje na potrzebę ewangelizowania „nieprzynależących”, lecz także angażuje się w debatę teologiczną w sprawie skomplikowanych zagadnień, takich jak prostota Boga. Jego celem jest zawsze ewangelizacja. Barron odsłania przed czytelnikiem bogactwo i rolę Tradycji, szczególnie św. Tomasza z Akwinu. Święty Tomasz nie jest dla niego człowiekiem przeszłości, lecz teologiem, filozofem i świętym, który może wejść w spór z dzisiejszą kulturą, podsuwając odpowiedź intelektualną na ideologie takie jak scjentyzm i relatywizm, proponując obiektywność jako antidotum na kulturę autokreacji i otwierając drogę do dialogu z filozofami okresu nowoczesności, takimi jak Jacques Derrida, w kwestii problemu daru. Biskup Barron ukazuje, jak istotne znaczenie ma dzisiaj tradycja teologiczna.
Ale Barron nie ogranicza się do św. Tomasza. W niniejszej książce widzimy, że podejmuje refleksję również nad wpływem wywieranym przez Hansa Ursa von Balthasara. Barron często odwołuje się do estetyki szwajcarskiego teologa w swoich popularnych pracach, ale tutaj, w piątym rozdziale, Jak von Balthasar zmienił moje myślenie, napotykamy opis jego przejścia od Rahnera do Balthasara. Odwołania Barrona do Balthasara w tej książce, jak też innych pracach stanowią przypomnienie, że jeżeli Kościół ma dzisiaj prowadzić ewangelizację, to będzie się ona odbywać dzięki sile przyciągania, atrakcyjności Chrystusa oraz pięknu wiary. Ludzi w naturalny sposób przyciąga piękno, dobro i prawda. Odsłaniając przed czytelnikiem zdrową teologię, Barron prowadzi go na spotkanie Tego, który jest Dobrem i Pięknem, i który jest Drogą, Prawdą i Życiem.
Ta autentyczna praktyka duszpasterska wypływa właśnie ze zdrowych zasad teologicznych, a czasem z kolei doświadczenie duszpasterskie objaśnia i dopracowuje nasz sposób formułowania zasad. Z tego powodu papież Franciszek kładzie nacisk na rzeczywistość konkretnych ludzkich uwarunkowań; to tutaj Słowo Boże i dobra teologia muszą się przenikać. Teologia nie może pozostawać abstrakcyjna; musi ona prowadzić innych do spotkania z tajemnicą Boga, który może zmieniać nasze życie, otwierać nowe horyzonty i wskazywać nam kierunek. Przykładami tego rodzaju teologii praktycznej, do której wzywa papież Franciszek, są dwa eseje: W poszukiwaniu „nieprzynależących” i Ewangelizacja „nieprzynależących”.
Barron nie boi się sięgać w tych tekstach po teologię papieża Franciszka, proponując czytelnikowi obcowanie z rozważaniami Ojca Świętego na temat cnót żywionych i pielęgnowanych w rodzinie. Sposób podejścia św. Tomasza do cnót często jest ignorowany w teologii moralnej, a tymczasem ma on zasadnicze znaczenie dla życia chrześcijańskiego. Ojciec Święty przyznaje również, że to w rodzinie człowiek dojrzewa w cnotach, rozwijając habitus. I właśnie przez ten pryzmat – uważa Barron – powinniśmy starać się zrozumieć Amoris laetitia. Barron nie obawia się też korzystać z myśli jezuickiego myśliciela Gastona Fessarda, który obok Guardiniego wywarł wpływ na papieża Franciszka, prowadzący do sformułowania przez niego czterech zasad zawartych w Evangelii gaudium.
W świecie naznaczonym postępującym sekularyzmem część katolików sądzi, że lepiej będzie wycofać się z kultury niż się w nią angażować. W zawartych w niniejszej książce esejach bp Barron podaje inną odpowiedź: zamiast się wycofywać, musimy zaufać w zdolność Ewangelii do reagowania na kulturę i oczyszczania jej za pomocą tego wszystkiego, co najlepszego katolicyzm ma do zaoferowania. Dialektyka między objawieniem a kulturą uzewnętrznia się w tym tomie w wygłoszonym w 2019 roku przez Barrona w amerykańskim Kongresie przemówieniu pt. Liberalizm i katolicyzm – dlaczego rozziew? oraz w wygłoszonym w 2018 roku w Denver wykładzie zatytułowanym Relatywizm i jego niezadowolenie.
Przyjąłem tę publikację z radością. Stanowi ona przykład nauczania głoszonego przez biskupa, który jest jednocześnie znakomitym teologiem. Wydaje mi się, że Kościół w Stanach Zjednoczonych i jego zaangażowanie w prowadzenie nowej ewangelizacji mogą odnieść wielką korzyść z posiadania zajmujących się teologią biskupów. W książce Odnowiona nadzieja. Eseje o misji Kościoła bp Barron ofiarowuje nam spostrzeżenia nie tylko na temat przeszkód w wierze, lecz także istniejących możliwości głoszenia Ewangelii. Przecież przedmiotem tego głoszenia nie są jedynie słowa, ale Słowo, Osoba Jezusa Chrystusa, który daje nam zbawienie.
abp Christophe Pierre, nuncjusz apostolski
1 W 2022 roku został biskupem diecezji Winona-Rochester.