-
W empik go
Opowieść - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
1 stycznia 2011
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
LUB
24,99 zł za tytuł
Tytuł dostępny w abonamencie Empik Go już od 24,99 zł / 30 dni
Sprawdź
Słuchaj i czytaj w abonamencie Go Standard już za 24,99 zł / 30 dni. Subskrypcja Go Standard daje możliwość dodania do biblioteki 3 dowolne tytuły w danym okresie rozliczeniowym (30 dni). Wybierasz z ponad 200 tys. audiobooków, ebooków i podcastów.
Opowieść - ebook
Klasyka na e-czytnik to kolekcja lektur szkolnych, klasyki literatury polskiej, europejskiej i amerykańskiej w formatach ePub i Mobi. Również miłośnicy filozofii, historii i literatury staropolskiej znajdą w niej wiele ciekawych tytułów.
Seria zawiera utwory najbardziej znanych pisarzy literatury polskiej i światowej, począwszy od Horacego, Balzaca, Dostojewskiego i Kafki, po Kiplinga, Jeffersona czy Prousta. Nie zabraknie w niej też pozycji mniej znanych, pióra pisarzy średniowiecznych oraz twórców z epoki renesansu i baroku.
| Kategoria: | Klasyka |
| Zabezpieczenie: | brak |
| Rozmiar pliku: | 155 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Za dużym, o jednej szybie oknem światło wieczorne dogasało zwolna wielkim prostokątem bezbarwnej jaśni, obrzeżonym gęstniejącymi mrokami pokoju.
Pokój był długi. Nieodparty przypływ nocy przenikał aż do najodleglejszej jego części, gdzie poszept męskiego głosu, namiętnie przerywanego i namiętnie wznawianego, zdawał się ścierać ze szmerami odpowiedzi, pełnych nieskończonego smutku.
W końcu szmery odpowiedzi przycichły. Powolnym ruchem podniósł się z kolan obok głębokiej, niewyraźnie majaczącej sofy, w której zacierały się kształty spoczywającej na niej kobiety, i stanął wysoki pod niskim sklepieniem. Był cały ciemny prócz jaskrawo odrzynającej się bieli kołnierzyka poniżej kształtu głowy oraz nikłego, przelotnego skrzenia metalowych guzików, co tu i ówdzie migotały na jego mundurze.
Stał nad nią przez chwilę, męski i tajemniczy w swej nieruchomości, zanim usiadł na pobliskim krześle. Widział tylko nikły zarys jej odwróconej twarzy i opuszczone na czarną suknię jej blade ręce, co przed chwilą oddawały się jego pocałunkom, a teraz były jakby nazbyt znużone, żeby się poruszyć.
Nie śmiał się odezwać, wzdrygając się, jak zazwyczaj czynią mężczyźni przed prozaicznymi koniecznościami życia. I jak zwykle, kobieta zdobyła się na odwagę. Głos jej rozległ się pierwszy – niemal konwencjonalnie – chociaż jej istota drżała jeszcze od sprzecznych wrażeń.
– Opowiedz mi coś – rzekła.
Ciemność ukryła jego zdumienie i uśmiech, co po nim nastąpił. Czyż nie powiedział jej właśnie wszystkiego, co warto powiedzieć na świecie – i to nie po raz pierwszy!
– Cóż mam ci opowiedzieć? –- spytał głosem poniekąd spokojnym. Począł odczuwać względem niej wdzięczność za coś, co było jakby zakończeniem w jej tonie i koiło nerwowe napięcie.
– Czemużbyś nie miał opowiedzieć mi powiastki?
– Powiastki! – Naprawdę osłupiał ze zdumienia.
– Tak jest. Czemu by nie?
W słowach tych odezwała się lekka pustota, nakaz kapryśnej woli ukochanej kobiety, która jest kapryśną jedynie dlatego, że czuje się prawem, kłopotliwym niekiedy, a zawsze trudnym do ominięcia.
– Czemuż by nie? – powtórzył przedrzeźniając ją z lekka, jak gdyby żądała od niego, żeby dał jej gwiazdkę z nieba. Ale był już nieco zły na nią, za tę kobiecą ruchliwość, co równie łatwo rozdziewa się z wrażeń, jak ze strojnych sukien.
Słyszał, jak przemówiła nieco niepewnie, z jakąś pierzchliwą intonacją, co przypomniało mu nagle pląs motyli:
– Dawniej opowiadałeś mi nieraz… swe… swe proste i… zawodowe… powiastki bardzo dobrze. Lub przynajmniej tak dobrze, iż były dla mnie zajmujące. Rozporządzałeś niejakim. rodzajem artyzmu… za czasów. za czasów przedwojennych.
– Naprawdę? – rzekł z mimowolnym smutkiem. – No, cóż na to poradzić, że wojna się przedłuża – mówił dalej takim martwym, jednostajnym tonem, iż uczuła, że lekki ziąb ogarnia jej ramiona. A jednak nie odstępowała od swego. Nie ma bowiem rzeczy bardziej nieustępliwej na świecie od kobiecego kaprysu.
Pokój był długi. Nieodparty przypływ nocy przenikał aż do najodleglejszej jego części, gdzie poszept męskiego głosu, namiętnie przerywanego i namiętnie wznawianego, zdawał się ścierać ze szmerami odpowiedzi, pełnych nieskończonego smutku.
W końcu szmery odpowiedzi przycichły. Powolnym ruchem podniósł się z kolan obok głębokiej, niewyraźnie majaczącej sofy, w której zacierały się kształty spoczywającej na niej kobiety, i stanął wysoki pod niskim sklepieniem. Był cały ciemny prócz jaskrawo odrzynającej się bieli kołnierzyka poniżej kształtu głowy oraz nikłego, przelotnego skrzenia metalowych guzików, co tu i ówdzie migotały na jego mundurze.
Stał nad nią przez chwilę, męski i tajemniczy w swej nieruchomości, zanim usiadł na pobliskim krześle. Widział tylko nikły zarys jej odwróconej twarzy i opuszczone na czarną suknię jej blade ręce, co przed chwilą oddawały się jego pocałunkom, a teraz były jakby nazbyt znużone, żeby się poruszyć.
Nie śmiał się odezwać, wzdrygając się, jak zazwyczaj czynią mężczyźni przed prozaicznymi koniecznościami życia. I jak zwykle, kobieta zdobyła się na odwagę. Głos jej rozległ się pierwszy – niemal konwencjonalnie – chociaż jej istota drżała jeszcze od sprzecznych wrażeń.
– Opowiedz mi coś – rzekła.
Ciemność ukryła jego zdumienie i uśmiech, co po nim nastąpił. Czyż nie powiedział jej właśnie wszystkiego, co warto powiedzieć na świecie – i to nie po raz pierwszy!
– Cóż mam ci opowiedzieć? –- spytał głosem poniekąd spokojnym. Począł odczuwać względem niej wdzięczność za coś, co było jakby zakończeniem w jej tonie i koiło nerwowe napięcie.
– Czemużbyś nie miał opowiedzieć mi powiastki?
– Powiastki! – Naprawdę osłupiał ze zdumienia.
– Tak jest. Czemu by nie?
W słowach tych odezwała się lekka pustota, nakaz kapryśnej woli ukochanej kobiety, która jest kapryśną jedynie dlatego, że czuje się prawem, kłopotliwym niekiedy, a zawsze trudnym do ominięcia.
– Czemuż by nie? – powtórzył przedrzeźniając ją z lekka, jak gdyby żądała od niego, żeby dał jej gwiazdkę z nieba. Ale był już nieco zły na nią, za tę kobiecą ruchliwość, co równie łatwo rozdziewa się z wrażeń, jak ze strojnych sukien.
Słyszał, jak przemówiła nieco niepewnie, z jakąś pierzchliwą intonacją, co przypomniało mu nagle pląs motyli:
– Dawniej opowiadałeś mi nieraz… swe… swe proste i… zawodowe… powiastki bardzo dobrze. Lub przynajmniej tak dobrze, iż były dla mnie zajmujące. Rozporządzałeś niejakim. rodzajem artyzmu… za czasów. za czasów przedwojennych.
– Naprawdę? – rzekł z mimowolnym smutkiem. – No, cóż na to poradzić, że wojna się przedłuża – mówił dalej takim martwym, jednostajnym tonem, iż uczuła, że lekki ziąb ogarnia jej ramiona. A jednak nie odstępowała od swego. Nie ma bowiem rzeczy bardziej nieustępliwej na świecie od kobiecego kaprysu.
więcej..
