Otępienia i organiczne zaburzenia psychiczne w praktyce lekarza POZ - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
1 stycznia 2018
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
Otępienia i organiczne zaburzenia psychiczne w praktyce lekarza POZ - ebook
Pierwszą osobą, do której zgłasza się pacjent ze swoimi dolegliwościami, jest lekarz POZ. Jego zadaniem jest rozpoznać chorobę i zastosować właściwe leczenie. Czasami konieczne jest określenie, czy istniejące objawy mają swoje źródło w psychice pacjenta, czy odwrotnie – są związane z jego stanem somatycznym.
Zespół autorów pod kierunkiem prof. Marka Jaremy (byłego konsultanta krajowego w dziedzinie psychiatrii) podjął się przygotowania cyklu publikacji, które będą wsparciem dla lekarza POZ w jego codziennej praktyce.
Zawarta w książce wiedza pomoże podjąć decyzję, czy leczyć samemu, czy skierować pacjenta do lekarza psychiatry.
„Otępienia i organiczne zaburzenia psychiczne w praktyce lekarza POZ” są czwartą publikacją z tego cyklu.
| Kategoria: | Medycyna |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-200-5628-0 |
| Rozmiar pliku: | 1,0 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
1 Definicje: co to jest „organika”
Marek Jarema
Mianem „organiczne” określamy objawy, które wiążemy ze strukturalną zmianą w organizmie. Oznacza to bezpośredni związek pomiędzy stwierdzoną (albo podejrzewaną) zmianą w organizmie a występującym objawem. Ważne jest, aby móc określić, jakiego rodzaju zmiana leży u podłoża takich „organicznych” objawów. Należy przyjąć, że nie tyle charakter samego objawu, ile związek tego objawu ze zmianą decyduje o jego „organiczności”.
Przykładem może być objaw bólu, który z reguły ma ścisły związek ze strukturalną zmianą w organizmie. Próchnica i ból zęba, zawał serca i ból zamostkowy, zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa i bóle korzonkowe to typowe przykłady związku pomiędzy zmianą strukturalną a objawem.
Jak to się ma do objawów psychopatologicznych, które w większości są bardzo trudne do obiektywnego zweryfikowania? Można ogólnie powiedzieć, że objawy psychotyczne (np. omamy czy urojenia) nie mają obiektywnie stwierdzalnego podłoża „organicznego”, więc fakt ich wystąpienia nie zmusza do weryfikacji podłoża tych objawów. Jednak w niektórych sytuacjach objawy takie mogą występować w związku z istnieniem procesu chorobowego obejmującego zmiany strukturalne i czynnościowe organizmu. Tak dzieje się np. w przypadku omamów w halucynozie alkoholowej. Z dużą dozą ogólności można przyjąć, że halucynoza jest przejawem organicznego uszkodzenia mózgu spowodowanego uzależnieniem od alkoholu. I w takich przypadkach omamy słuchowe mają „organiczne” podłoże.
„Zespół psychoorganiczny”
W psychopatologii jest wiele objawów, których stwierdzenie sugeruje ich organiczny charakter. Dzieje się tak dlatego, że objawy te występują najczęściej u osób, u których stwierdza się strukturalne i czynnościowe zmiany w mózgu. Dawniej zespół takich objawów określano jako „zespół psychoorganiczny”. Rozpoznanie to sugerowało, że występuje określony zbiór objawów, które mają wspólne organiczne podłoże. Obecnie termin ten został zarzucony, z wielu względów. Przede wszystkim sugeruje on „organiczność”, czyli nieodwracalność stwierdzonych zmian oraz objawów. Wprawdzie w odniesieniu do odwracalności zmian organicznych mózgu można mieć różne zdania, ale już co do nieodwracalności objawów „organicznych” nie ma żadnej pewności, że objawy takie raz stwierdzone będą się cały czas utrzymywały. Poza tym pojęcie „zespół psychoorganiczny” jest zbyt szerokie i mało precyzyjne.
Inne zaburzenie psychiczne spowodowane uszkodzeniem lub dysfunkcją mózgu albo chorobą somatyczną
Obecna klasyfikacja chorób i przyczyn zgonów ICD-10 nie zawiera kategorii „zespół psychoorganiczny”. Można z dużym prawdopodobieństwem przyjąć, że pojęciu temu odpowiada kategoria F06 „Inne zaburzenie psychiczne spowodowane uszkodzeniem lub dysfunkcją mózgu albo chorobą somatyczną”.
Aby ustalić rozpoznanie zaburzenia psychicznego spowodowanego uszkodzeniem lub dysfunkcją mózgu albo chorobą somatyczną, muszą być spełnione następujące warunki:
1) potwierdzone obiektywnie lub znane z wywiadu: choroba, uszkodzenie lub dysfunkcja mózgu albo ogólne zaburzenia somatyczne,
2) zachodzi przypuszczalny związek pomiędzy objawami zaburzenia psychicznego a leżącymi u ich podłoża: chorobą, uszkodzeniem lub dysfunkcją mózgu,
3) usunięcie prawdopodobnej przyczyny powoduje powrót do zdrowia lub istotną poprawę stanu psychicznego,
4) brak przesłanek wskazujących na alternatywne uwarunkowanie zaburzeń psychicznych.
Jak widać, aby rozpoznać „organiczne” tło stwierdzonych objawów, konieczne jest obiektywne stwierdzenie podłoża tych objawów (albo wiedza o uszkodzeniu w wywiadzie), objawy i podłoże są ze sobą powiązane i nie ma danych pozwalających na stwierdzenie innego podłoża dla tych objawów.
Najwięcej kontrowersji budzi punkt 3. Można zrozumieć, że usunięcie organicznej przyczyny, która spowodowała wystąpienie objawu, jest dowodem na ścisły związek pomiędzy tym objawem a tą przyczyną. Dzieje się tak np. w przypadku zaburzeń świadomości spowodowanych działaniem jakiejś substancji chemicznej – substancja przestaje działać i pacjent wraca do pełnej świadomości.
Jednak w większości „organicznych” stanów usunięcie przyczyny albo jest niemożliwe, albo nie powoduje powrotu do zdrowia. Przykładem mogą być zaburzenia psychiczne na tle miażdżycy naczyń mózgowych. Przede wszystkim miażdżyca naczyń wywołuje określone zmiany w krążeniu mózgowym, które z kolei powodują zmiany strukturalne w tkance mózgowej. Nawet przy założeniu, że uda się uzyskać poprawę w procesie leczenia miażdżycy, to pewne zmiany w tkance mózgowej nią spowodowane mają charakter trwały. Tak więc poprawa w zakresie objawów miażdżycy będzie widoczna, ale w zakresie zaburzeń psychicznych związanych z uszkodzeniem mózgu w przebiegu miażdżycy – już nie.
Marek Jarema
Mianem „organiczne” określamy objawy, które wiążemy ze strukturalną zmianą w organizmie. Oznacza to bezpośredni związek pomiędzy stwierdzoną (albo podejrzewaną) zmianą w organizmie a występującym objawem. Ważne jest, aby móc określić, jakiego rodzaju zmiana leży u podłoża takich „organicznych” objawów. Należy przyjąć, że nie tyle charakter samego objawu, ile związek tego objawu ze zmianą decyduje o jego „organiczności”.
Przykładem może być objaw bólu, który z reguły ma ścisły związek ze strukturalną zmianą w organizmie. Próchnica i ból zęba, zawał serca i ból zamostkowy, zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa i bóle korzonkowe to typowe przykłady związku pomiędzy zmianą strukturalną a objawem.
Jak to się ma do objawów psychopatologicznych, które w większości są bardzo trudne do obiektywnego zweryfikowania? Można ogólnie powiedzieć, że objawy psychotyczne (np. omamy czy urojenia) nie mają obiektywnie stwierdzalnego podłoża „organicznego”, więc fakt ich wystąpienia nie zmusza do weryfikacji podłoża tych objawów. Jednak w niektórych sytuacjach objawy takie mogą występować w związku z istnieniem procesu chorobowego obejmującego zmiany strukturalne i czynnościowe organizmu. Tak dzieje się np. w przypadku omamów w halucynozie alkoholowej. Z dużą dozą ogólności można przyjąć, że halucynoza jest przejawem organicznego uszkodzenia mózgu spowodowanego uzależnieniem od alkoholu. I w takich przypadkach omamy słuchowe mają „organiczne” podłoże.
„Zespół psychoorganiczny”
W psychopatologii jest wiele objawów, których stwierdzenie sugeruje ich organiczny charakter. Dzieje się tak dlatego, że objawy te występują najczęściej u osób, u których stwierdza się strukturalne i czynnościowe zmiany w mózgu. Dawniej zespół takich objawów określano jako „zespół psychoorganiczny”. Rozpoznanie to sugerowało, że występuje określony zbiór objawów, które mają wspólne organiczne podłoże. Obecnie termin ten został zarzucony, z wielu względów. Przede wszystkim sugeruje on „organiczność”, czyli nieodwracalność stwierdzonych zmian oraz objawów. Wprawdzie w odniesieniu do odwracalności zmian organicznych mózgu można mieć różne zdania, ale już co do nieodwracalności objawów „organicznych” nie ma żadnej pewności, że objawy takie raz stwierdzone będą się cały czas utrzymywały. Poza tym pojęcie „zespół psychoorganiczny” jest zbyt szerokie i mało precyzyjne.
Inne zaburzenie psychiczne spowodowane uszkodzeniem lub dysfunkcją mózgu albo chorobą somatyczną
Obecna klasyfikacja chorób i przyczyn zgonów ICD-10 nie zawiera kategorii „zespół psychoorganiczny”. Można z dużym prawdopodobieństwem przyjąć, że pojęciu temu odpowiada kategoria F06 „Inne zaburzenie psychiczne spowodowane uszkodzeniem lub dysfunkcją mózgu albo chorobą somatyczną”.
Aby ustalić rozpoznanie zaburzenia psychicznego spowodowanego uszkodzeniem lub dysfunkcją mózgu albo chorobą somatyczną, muszą być spełnione następujące warunki:
1) potwierdzone obiektywnie lub znane z wywiadu: choroba, uszkodzenie lub dysfunkcja mózgu albo ogólne zaburzenia somatyczne,
2) zachodzi przypuszczalny związek pomiędzy objawami zaburzenia psychicznego a leżącymi u ich podłoża: chorobą, uszkodzeniem lub dysfunkcją mózgu,
3) usunięcie prawdopodobnej przyczyny powoduje powrót do zdrowia lub istotną poprawę stanu psychicznego,
4) brak przesłanek wskazujących na alternatywne uwarunkowanie zaburzeń psychicznych.
Jak widać, aby rozpoznać „organiczne” tło stwierdzonych objawów, konieczne jest obiektywne stwierdzenie podłoża tych objawów (albo wiedza o uszkodzeniu w wywiadzie), objawy i podłoże są ze sobą powiązane i nie ma danych pozwalających na stwierdzenie innego podłoża dla tych objawów.
Najwięcej kontrowersji budzi punkt 3. Można zrozumieć, że usunięcie organicznej przyczyny, która spowodowała wystąpienie objawu, jest dowodem na ścisły związek pomiędzy tym objawem a tą przyczyną. Dzieje się tak np. w przypadku zaburzeń świadomości spowodowanych działaniem jakiejś substancji chemicznej – substancja przestaje działać i pacjent wraca do pełnej świadomości.
Jednak w większości „organicznych” stanów usunięcie przyczyny albo jest niemożliwe, albo nie powoduje powrotu do zdrowia. Przykładem mogą być zaburzenia psychiczne na tle miażdżycy naczyń mózgowych. Przede wszystkim miażdżyca naczyń wywołuje określone zmiany w krążeniu mózgowym, które z kolei powodują zmiany strukturalne w tkance mózgowej. Nawet przy założeniu, że uda się uzyskać poprawę w procesie leczenia miażdżycy, to pewne zmiany w tkance mózgowej nią spowodowane mają charakter trwały. Tak więc poprawa w zakresie objawów miażdżycy będzie widoczna, ale w zakresie zaburzeń psychicznych związanych z uszkodzeniem mózgu w przebiegu miażdżycy – już nie.
więcej..
