Polak za granicą - ebook

AFGANISTAN

(Islamska Republika Afganistanu)

Stolica: Kabul

Waluta: afgani (AFN), 1 AFN = 100 pul (nominały poniżej 10 AFN są używane rzadko);

Język urzędowy: paszto, dari

Inne języki: używanymi językami są również urdu, w większych miastach popularny jest język angielski

Uwaga: w związku z niestabilną sytuacją polityczną w Afganistanie oraz związanymi z nią poważanymi zagrożeniami dla bezpieczeństwa przebywających tam cudzoziemców Ministerstwo Spraw Zagranicznych zdecydowanie odradza wyjazdy do Afganistanu. Obywatelom polskim, których wyjazd do Afganistanu jest absolutnie konieczny, zaleca się zapoznanie przed podróżą z aktualną sytuacją w tym kraju oraz kontakt z Ambasadą RP w Kabulu ([email protected]) i zgłoszenie swojej podróży w systemie e-konsulat.

WIZA, PRZEPISY WJAZDOWE

Obywatele polscy objęci są obowiązkiem wizowym. Przed wyjazdem należy uzyskać wizę w Ambasadzie Islamskiej Republiki Afganistanu. Nie udziela się wiz na przejściach granicznych. Przy wjeździe i wyjeździe podróżni wypełniają karty przekroczenia granicy. Po uiszczeniu odpowiedniej opłaty kartę należy przekazać do Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, po podstemplowaniu zwracana jest przy wyjeździe z kraju.

PRZEPISY CELNE

Wwożenie i wywożenie większej ilość gotówki może wzbudzić zainteresowanie służb celnych. Przepisy w tym względzie nie są jednoznaczne. Należy pamiętać, że nie wolno wwozić ani wywozić bez specjalnych zezwoleń broni palnej. Szczególną uwagę trzeba zwrócić na przewożenie do Afganistanu środków łączności (radiostacje, radia itp.) - należy wystrzegać się przewożenia sprzętu radiowego bez pozwolenia. Nie obowiązują usługi typu Tax free lub Tax return. Możliwość płatności kartami płatniczymi lub kredytowymi jest niezwykle ograniczona.

PRZEPISY PRAWNE

Za przewożenie, posiadanie i konsumpcję narkotyków grozi kara więzienia. Przepisy co do wwozu, posiadania i konsumpcji alkoholu nie są jednoznaczne, należy mieć jednak na uwadze, że Afganistan jest krajem muzułmańskim.

Homoseksualizm jest nielegalny. Współżycie z osobą tej samej płci jest nielegalne i zagrożone kara długoletniego pozbawienia wolności lub karą śmierci.

UBEZPIECZENIE

Przed przyjazdem do Afganistanu konieczne jest wykupienie ubezpieczeń osobowych z opcją pokrycia kosztów transportu chorego na leczenie w innym kraju. Nie ma obowiązku ubezpieczenia samochodu od odpowiedzialności cywilnej.

SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA

Problemy sanitarno-epidemiologiczne oraz niedostateczny stan opieki medycznej (niedostatek personelu medycznego, podstawowych leków i środków higieny) stwarzają realne zagrożenie dla zdrowia. Przed podróżą do Afganistanu należy zasięgnąć rady służb medycznych w kraju co do wymaganych szczepień. Na niektórych obszarach Afganistanu istnieje zagrożenie malarią. Powszechna jest gruźlica. Poważny problem stanowią takie choroby jak żółtaczka zakaźna, leiszmanioza (biały trąd), denga, dur brzuszny, krymsko-kongijska gorączka krwotoczna, cholera i infekcje dróg oddechowych nasilające się w okresach suchych miesięcy letnich. W związku ze stwierdzeniem na terenie kraju ognisk zakażeń wirusem polio, przed podróżą należy poddać się właściwym szczepieniom. Dotyczy to w szczególności osób planujących pobyt ponad 4 tygodnie. Specjalne zalecenia Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) określają optymalny czas szczepienia na 12 miesięcy do 4 tygodni przed przyjazdem, a w wypadku pilnej podróży nawet tuż przed jej podjęciem. Powszechnie występujące zanieczyszczenie wody pałeczkami E. Coli powoduje częste i przewlekłe zatrucia żołądkowe. Woda z wodociągów i studni miejskich nie nadaje się do picia. Zalecane jest spożywanie wyłącznie wody butelkowanej.

Duże niebezpieczeństwo stwarzają występujące zwierzęta jadowite, w tym węże, pająki, skorpiony, skolopendry i solfugi.

PODRÓŻOWANIE PO KRAJU

Zdecydowanie zaleca się podróżowanie drogą lotniczą. Z Kabulu funkcjonują połączenia do wszystkich większych miast w Afganistanie. Ze względów bezpieczeństwa, w związku z przypadkami porwań obcokrajowców oraz podkładanymi przy drogach ładunkami wybuchowymi, zaleca się rezygnację z transportu lądowego przy podróżach pomiędzy poszczególnymi regionami kraju (w szczególności dotyczy to drogi Kabul - Kandahar oraz pozostałych szlaków na południu i wschodzie Afganistanu).

BEZPIECZEŃSTWO

Afganistan pozostaje obszarem szczególnego zagrożenia atakami o podłożu terrorystycznym, a także kryminalnym. Poza obywatelami państw koalicji antyterrorystycznej celem ataków zbrojnych i zamachów bombowych mogą być nadal wszelkie miejsca zgromadzeń, instytucje międzynarodowe, biura organizacji pomocowych i misji humanitarnych oraz ONZ, a także restauracje, sklepy oraz hotele, w których przebywają bądź zatrzymują się cudzoziemcy. Ze względu na pozostałości po działaniach wojennych (miny, niewypały itp.) należy unikać poruszania się po poboczach dróg i nieznanych terenach, zwłaszcza poza obszarem miejskim Kabulu. Nie zaleca się wyjazdów poza tereny miejskie kontrolowane przez centralne władze afgańskie, jeśli nie jest to niezbędne z ważnych względów zawodowych i służbowych. Szczególnie częste incydenty terrorystyczne oraz zagrożenia typu wojennego i kryminalnego odnotowuje się w południowych i wschodnich prowincjach Afganistanu.

Podczas wykonywania zdjęć lub nagrań wideo należy zachować ostrożność. Choć większość Afgańczyków chętnie pozuje do zdjęć, fotografowanie kobiet może prowadzić do kłopotów, a nawet do zagrożenia ze strony członków rodziny. Warto się upewnić czy dana osoba wyraża zgodę na fotografowanie. Władze utrzymują też zakaz fotografowania instalacji militarnych, budynków rządowych i siedzib członków administracji.

RELIGIA, OBYCZAJE

Afganistan jest krajem muzułmańskim, w którym przestrzega się zwyczajów i praw wynikających z zasad islamu. Inna niż islamska misyjna działalność religijna jest zakazana. Względy bezpieczeństwa osobistego przemawiają za tym, by podporządkować się ogólnym zasadom noszenia ubiorów zakrywających ciało (odnosi się to zwłaszcza do kobiet). Dla kobiet wskazanym jest nosić ubiór zakrywający włosy i szyję (chusta, szal). Zaleca się, w miarę możliwości zakupienie i używanie ubiorów miejscowych, by uniknąć zbędnego wyróżniania się z tłumu. Zbyt kuse spodnie, czy inne części garderoby, są niedopuszczalne.

Należy unikać wdawania się w dyskusje o charakterze religijnym. Każda wypowiedz na temat religii może zostać źle zrozumiana. Mężczyźni powinni unikać bezpośredniego odnoszenia się do nieznanych im kobiet.

Należy wystrzegać się samotnego poruszania się po ulicach miast.

ŚWIĘTA

Dniami wolnymi od pracy są czwartek i piątek. Poza tym w Afganistanie oficjalnymi dniami wolnymi od pracy są dni ważniejszych świąt muzułmańskich.

PRZYDATNE INFORMACJE:

System bankowy Afganistanu jest w stadium organizacji. Karty bankowe i czeki podróżne praktycznie nie są respektowane poza centrami dużych miast; powszechną praktyką jest wwożenie środków finansowych na pobyt w gotówce (USD, EUR). W ostatnim czasie sytuacja pod tym względem poprawiła się, jednak wciąż nie należy liczyć na możliwość korzystania z bezgotówkowych systemów płatności.

Urzędy i instytucje państwowe funkcjonują według lokalnego kalendarza respektującego muzułmańskie święta religijne i dni wolne. Podczas ramadanu ich działalność jest ograniczona. W tym okresie od wschodu do zachodu słońca zabronione jest publiczne spożywanie posiłków i napojów oraz palenie tytoniu.

Dosyć dobrze rozwinięta jest sieć telefonii komórkowej. Sieć naziemna jest w fazie rozwoju.

W związku z drobiazgowymi kontrolami przy wylocie z Afganistanu, w przypadku zakupienia przedmiotów o wartości kolekcjonerskiej lub historycznej, niezbędne jest posiadanie poświadczenia nabycia tych przedmiotów w sposób legalny (np. rachunek z oficjalnie działającego sklepu).

Brak polskiej placówki dyplomatycznej.

Państwo podlega kompetencji terytorialnej Ambasady RP w New Delhi (Indie).ALBANIA

(Republika Albanii)

Stolica: Tirana

Waluta: lek albański (ALL)

Język urzędowy: albański

WIZA, PRZEPISY WJAZDOWE

Obywatele polscy mogą wjeżdżać bez wizy i przebywać na terytorium Albanii do 90 dni w ciągu 180 dni licząc od dnia pierwszego wjazdu. Obywatele polscy mogą wjeżdżać do Albanii na podstawie ważnego paszportu lub ważnego dowodu osobistego. Przedłużenie pobytu można załatwić w Urzędach Imigracyjnych (tylko na podstawie paszportu). Podstawą do uzyskania przedłużenia pobytu mogą być np. małżeństwo z obywatelem Albanii, prowadzenie firmy lub legalne zatrudnienie. Dokument wjazdowy powinien mieć zapas ważności 3 miesiące od planowanej daty opuszczenia Albanii. Od obywateli polskich nie pobiera się granicznych opłat wjazdowych. Dotyczy to również kierowców tirów i autobusów. Nie wymaga się od turystów posiadania powrotnego biletu ani określonej kwoty pieniędzy.

PRZEPISY CELNE

Nie ma specjalnych uregulowań dotyczących wwozu pieniędzy i materiałów. Przepisy nie precyzują ilości: muszą to być bliżej nieokreślone ilości do użytku własnego. Wywóz pieniędzy ograniczony jest do kwoty 10 tys. EUR na osobę. Nie ma restrykcji celnych odbiegających od powszechnie przyjętych standardów.

MELDUNEK

Nie ma obowiązku meldunkowego dla osób przebywających w Albanii poniżej 90 dni w ciągu 180 dni od daty pierwszego wjazdu.

UBEZPIECZENIE

Ubezpieczenie osobowe nie jest obowiązkowe. Zaleca się jednak posiadać ubezpieczenia pozwalające pokryć koszty leczenia w prywatnych klinikach czy transport medyczny do kraju.

SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA

Od przyjeżdżających do Albanii nie wymaga się świadectwa szczepień ochronnych. Nie występują zagrożenia sanitarno-epidemiologiczne odbiegające od zagrożeń powszechnie obecnych w Europie. Infekcje wirusowe są groźne jesienią i wiosną. Aktualne informacje o epidemiach chorób zakaźnych dostępne są na stronie internetowej Światowej Organizacji Zdrowia. Zaleca się picie wyłącznie wody przegotowanej lub butelkowanej. Żywność najlepiej kupować w sprawdzonych miejscach. Polska ma podpisaną umowę z Albanią o bezpłatnym leczeniu. Jednak publiczna służba zdrowia z powodu niedoinwestowania jest w Albanii na bardzo niskim poziomie. W Tiranie i większych miastach powstały prywatne przychodnie lekarskie o dobrym poziomie diagnostycznym (z możliwością hospitalizacji). Koszt wizyty wynosi ok. 20-30 EUR.

Dla załatwiania spraw związanych z opłatami za usługi medyczne za pośrednictwem firm ubezpieczeniowych placówki służby zdrowia wymagają posiadania paszportów.

INFORMACJE DLA KIEROWCÓW

Respektowane jest polskie i międzynarodowe prawo jazdy. Kierowca musi posiadać ubezpieczenie OC - tzw. zieloną kartę. Uznawane są zielone karty wystawiane przez polskie towarzystwa ubezpieczeniowe. W przypadku podróżowania autem będącym własnością osoby trzeciej lub firmy należy posiadać notarialne upoważnienie w j. angielskim od właściciela auta. Ostatnio zmodernizowano część dróg głównych. Nie zaleca się poruszania po drogach po zmroku ze względu na nieoświetlonych użytkowników (motocykle, rowery, piesi) oraz nieoznakowane i nieoświetlone przeszkody na drodze (m.in. otwarte studzienki kanalizacyjne, osuwiska kamieni i inne). Stosunek miejscowych kierowców do zasad ruchu i przepisów bywa niefrasobliwy, wobec czego auto należy prowadzić ze wzmożoną ostrożnością i starać się przewidywać niestandardowe zachowania współużytkowników drogi. Do podstawowych wykroczeń drogowych należą: przejazd na czerwonym świetle, niesygnalizowanie skrętu i wymuszanie pierwszeństwa przejazdu. Wiele samochodów jest w złym stanie technicznym, nierzadko brak im tylnych lub przednich świateł, lusterek wstecznych. Bez świateł i często pod prąd jeżdżą rowerzyści i motocykliści na skuterach. Należy zwracać szczególną uwagę na pieszych, przechodzących przez jezdnię w niedozwolonych miejscach lub zwierzęta.

W Albanii stosuje się rygorystyczne przepisy drogowe. Za wykroczenie drogowe (nawet nieznaczne) grozi oprócz kary grzywny pozbawienie prawa jazdy i dowodu rejestracyjnego samochodu na pół roku.

Przy kolizji lub wypadku drogowym należy skontaktować się z konsulem. Likwidacja skutków wypadków drogowych może ciągnąć się przez kilka miesięcy, dlatego warto upewnić się wybierając firmę ubezpieczeniową w Polsce czy współpracuje ona z firmą albańską.

W Albanii słabo jest rozwinięty system serwisu samochodów - nawet najbardziej popularnych marek. Stacje obsługi mają minimalną ilość części zamiennych i z reguły dopiero po zgłoszeniu naprawy je zamawiają. Może to potrwać nawet kilka tygodni.

BEZPIECZEŃSTWO

Należy zachować ostrożność z uwagi na możliwość kradzieży mienia lub samochodu. Do miejsc szczególnie niebezpiecznych zaliczyć można górskie tereny północnej Albanii. W ostatnim okresie zauważa się wzrost przypadków przestępczości pospolitej. Poprawia się stan plaż i kąpielisk morskich.

RELIGIA, OBYCZAJE

W Albanii obowiązują normy obyczajowe podobne do norm przyjętych w innych krajach bałkańskich. Albania to kraj tolerancji religijnej, a kwestie natury religijnej nie stwarzają problemów przyjezdnym. W Tiranie działają 4 kościoły katolickie, kilka meczetów i cerkwi prawosławnych. W całej Albanii przeważa islam, religie chrześcijańskie są zakorzenione w części południowej (prawosławie) oraz północnej (katolicyzm).

ŚWIĘTA

Dniami wolnymi od pracy są początek i koniec muzułmańskiego postu ramadanu - tzw. Mały i Duży Bajram, ponadto Boże Narodzenie (obchodzone dwukrotnie: w grudniu wg wyznania katolickiego - 1 dzień, w styczniu wg wyznania prawosławnego - 1 dzień), Nowy Rok, 1 maja, 28 i 29 listopada - Święto Niepodległości.

PRZYDATNE INFORMACJE:

Jest coraz więcej bankomatów, jednak zaleca się korzystanie z bankomatów ulokowanych na terenie banków, ponieważ w automatach ulicznych często zdarzają się przypadki zatrzymywania kart. Na licznych stacjach benzynowych, w hotelach lub restauracjach można płacić rachunki w EURO.

W Albanii praktycznie nie podróżuje się koleją: istniejące nieliczne połączenia obsługiwane są przez zdezelowane składy. Nie ma połączenia z międzynarodową siecią kolejową.

Baza turystyczna jest dobrze rozwinięta. W Tiranie i większych miastach można zatrzymać się w kilku hotelach o wysokim standardzie. Powstały również hotele dla podróżnych mniej zasobnych. Na wybrzeżu jest duży wybór pensjonatów i małych hoteli. Pola kempingowe i namiotowe nieliczne.

Mimo że Albania jest krajem górzystym nie ma tu rozwiniętej infrastruktury narciarskiej - brak tras, wyciągów a nawet szlaków turystycznych.

Na terenie całej Albanii, a zwłaszcza na prowincji, odnotowuje się okresowe przerwy w dostawach energii elektrycznej i wody, dochodzące do kilku godzin na dobę.

Pewnym utrudnieniem jest niewydolna sieć telefoniczna i częste przeciążenia łączy internetowych. Sieć telefonii komórkowej nie obejmuje terenów północnych i górskich.

Znajomość języków obcych nie jest powszechna na prowincji. W dużych miastach można porozumieć się w języku włoskim lub angielskim, a na południu kraju także greckim.

Urzędy pracują w okresie letnim w godzinach 8.00-14.00 i 16.00-18.00, w okresie zimowym w godzinach 8.00-16.00.

Sklepy otwarte są w zależności od decyzji właściciela, zwyczajowo od 8.00 do 21.00; w okresie letnim niektóre sklepy zamykane są w godzinach 12.00-16.00.

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Albanii

Ambasador: Marek Jeziorski

Albania, Tirana, Rruga e Durresit 123,

Tel.: +355 4 4510020 Tel. dyżurny: +355 694022011 Faks: +355 4 2233364

[email protected]

(Algierska Republika Ludowo-Demokratyczna)

Stolica: Algier

Waluta: dinar algierski (DZD), 1 DZD = 100 centymów;

Język urzędowy: arabski

Inne języki: francuski

WIZA, PRZEPISY WJAZDOWE

Obywatele polscy muszą mieć wizy na pobyt i przejazd przez terytorium Algierskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej. Uzyskanie wizy turystycznej jest łatwiejsze w przypadku posiadania zaproszenia. Wizę można uzyskać jedynie w Ambasadzie Algierii w Warszawie. Okres ważności paszportu nie może być krótszy niż 6 miesięcy. Należy posiadać turystyczne ubezpieczenie podróży. Straż graniczna może żądać okazania biletu powrotnego lub środków na jego zakup. Nie ma obowiązku posiadania określonej kwoty na każdy dzień pobytu. Wwożone lub wywożone większej ilości dewiz należy zadeklarować.

PRZEPISY CELNE

Nie ma specjalnych restrykcji celnych. Należy wystrzegać się wwożenia większych ilości alkoholu i papierosów, ponieważ wiąże się to z ryzykiem konfiskaty przez służby celne.

PRZEPISY PRAWNE

Obowiązują wysokie kary za próbę wwiezienia i posiadanie narkotyków. Nie należy wywozić dzieł uznanych za dziedzictwo narodowe, koralowców i róż pustyni. Homoseksualizm jest nielegalny. Akty seksualne między osobami tej samej płci są zagrożone karą grzywny oraz pozbawienia wolności.

MELDUNEK

W ciągu 24 godzin od przybycia trzeba dopełnić formalności meldunkowych. Przy przekraczaniu granicy należy zgłosić cel oraz planowany okres i miejsce pobytu. Przed lądowaniem w Algierze rozdawane są formularze dotyczące pobytu w Algierii, które należy okazać podczas odprawy paszportowej. Organem uprawnionym do wydania decyzji o przedłużeniu pobytu jest policja.

UBEZPIECZENIE

Polskie ubezpieczenie drogowe nie jest uznawane. Wymagane jest algierskie ubezpieczenie komunikacyjne. Kara za jego brak jest wysoka.

SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA

W porze letnich upałów występują zagrożenia sanitarno-epidemiologiczne, co wiąże się z niedostatkiem wody i zanieczyszczeniem środowiska naturalnego. Należy pić wodę mineralną i dokładnie myć owoce. Społeczna służba zdrowia jest na średnim poziomie. Prywatne gabinety lekarskie oferują usługi o standardzie niższym od europejskiego; koszt wizyty u lekarza ogólnego wynosi od 800 DZD (ok. 6 EUR), wizyty u specjalisty - ok. 1300 DZD (ok. 13 EUR), wizyty u dentysty - od 700 do 3500 DZD (7-35 EUR).

INFORMACJE DLA KIEROWCÓW

Obowiązkowe jest międzynarodowe prawo jazdy oraz wykupienie miejscowego ubezpieczenia.

PODRÓŻOWANIE PO KRAJU

Granica lądowa z Marokiem jest zamknięta od 1994 r. w związku z czym nie ma możliwości przejazdu drogą lądową z Algierii do Maroka. Możliwe to jest jedynie samolotem. Sieć dróg jest dobrze rozwinięta, a główne trasy dobrze oznakowane, również w języku francuskim. Stan wyjątkowy w Algierii został zniesiony 22 lutego 2011 r. Istnieje możliwość poruszania się po kraju autobusem lub pociągiem, jednak odradza się samodzielne podróżowanie tymi środkami transportu. W ruchu drogowym zaleca się zachowanie szczególnej ostrożności. Natężenie ruchu, zwłaszcza w większych miastach jest bardzo duże. Dobrze rozwinięta jest sieć wewnętrznych połączeń lotniczych. Wyjazdy na Saharę należy organizować jedynie za pośrednictwem wiarygodnych agencji turystycznych. Do Algieru można również przypłynąć promem z Marsylii (linie promowe Algerrie Ferries i francuskie SNCM - czas podróży ok. 24 godzin) oraz z Alicante do Oranu (czas podróży ok.12 godzin).

Infrastruktura turystyczna w Algierii jest nadal słabo rozwinięta.

BEZPIECZEŃSTWO

Mimo stopniowej poprawy i stabilizacji sytuacji bezpieczeństwa turystom udającym się do Algierii zaleca się zachowanie należytej uwagi i czujności i powstrzymanie się od podróży w potencjalnie niebezpieczne rejony kraju. Należy ograniczyć do niezbędnego minimum wyjazdy do położonej na wschód od Algieru Kabylii, która nadal pozostaje rejonem newralgicznym. W zależności od aktualnej sytuacji należy liczyć się z możliwością czasowego zamknięcia niektórych dróg lub ograniczenia przejazdu przez władze miejscowe, a także z koniecznością podróżowania z eskortą policji lub żandarmerii.

Odradza się także samodzielne wyprawy w rejony górskie i zalesione.

W stolicy kraju, Algierze, istnieje zagrożenie przestępczością pospolitą (kradzieże, rozboje), ale nie odbiega ono znacząco od zagrożeń w dużych europejskich miastach. Zaleca się zachowanie standardowych środków bezpieczeństwa. Stolica kraju jest miastem, po którym turyści mogą poruszać się samodzielnie. Jedyną dzielnicą, do której nie należy udawać się bez ochrony jest Kasbah - stare miasto - za względu na zwiększone zagrożenie przestępczością pospolitą.

W Algierii jest wiele biur turystycznych oferujących podróże na Saharę wraz z kompleksową obsługą turystyczną na miejscu. Podróżowanie po południowej Algierii najczęściej wymaga asysty wojska lub żandarmerii, która dba o bezpieczeństwo turystów. Może się zdarzyć, że zaplanowany wyjazd zostanie w ostatniej chwili odwołany ze względów bezpieczeństwa. Stanowczo odradza się jakiekolwiek wyjazdy niezorganizowane.

Należy zdecydowanie wykluczyć podróże na południe od miasta Tamanrasset i w kierunku granic z Mali i Nigrem, a także granicy między Algierią i Mauretanią, zwłaszcza w kontekście niestabilnej sytuacji na północy Mali i wzrostem aktywności bojowników z ugrupowań terrorystycznych zapuszczających się na tereny przygraniczne południowej Algierii. Obszarem newralgicznym są także okolice granicy algiersko - libijskiej, a po stronie południowo-zachodniej tereny przy granicy z Mauretanią i Marokiem.

RELIGIA, OBYCZAJE

Algieria jest krajem muzułmańskim. Należy zatem uszanować miejscowe zwyczaje religijne: nie wchodzić do meczetów bez uprzedniego zezwolenia, unikać noszenia krótkich spódnic lub szortów w miejscach publicznych, a podczas ramadanu wstrzymać się od jedzenia, picia i palenia tytoniu w miejscach publicznych, ponieważ narusza to ogólnie przyjęte normy społeczno-religijne. Pod względem religijnym i obyczajowym Algieria pozostaje krajem umiarkowanym i jednocześnie przyjaznym dla przyjezdnych. Planując podróż, warto pamiętać, iż ramadan w 2013 roku przypadnie na połowę lipca i potrwa do połowy sierpnia.

PRZYDATNE INFORMACJE:

Należy zachować ostrożność, robiąc zdjęcia i filmując nie tylko obiekty, lecz również osoby prywatne - należy uprzednio zapytać o zgodę. Bezwzględnie należy unikać fotografowania funkcjonariuszy sił zbrojnych i służb porządkowych, a także wszelkich obiektów publicznych i wojskowych.

W Algierii dniami wolnymi od pracy są piątek i sobota. Powszechnie obowiązuje przerwa w pracy urzędów i wielu sklepów w godzinach południowych. Muzea i inne placówki kulturalne w piątek i sobotę mogą być zamknięte.

Należy zaopatrzyć się w miejscową walutę, ponieważ euro i dolary nie są powszechnie akceptowane. W Algierii istnieje obowiązek wymiany pieniędzy w banku. Odradza się także korzystanie z sieci bankomatów, większość z nich nie obsługuje kart europejskich.

Z wyjątkiem miesięcy letnich, podczas których z powodu upałów wzrasta zagrożenie epidemiologiczne, turyści mogą bez większego ryzyka korzystać z licznych barów szybkiej obsługi oferujących arabskie i europejskie dania. Czynnych jest także kilka godnych polecenia restauracji z kuchnią międzynarodową.

Przyjazdy turystyczne do Algierii są możliwe, muszą mieć jednak charakter zorganizowany, a nie indywidualny.

W Algierze oraz w większych miastach zaleca się nocowanie w hotelach posiadających ochronę (np.: w Algierze: El Djazair, Sheraton, Hilton, Mercure, Al-Aurassi, w Oranie: Sheraton, Royal, w Konstantynie: Cirta, Panoramic).

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Algierskiej Republice Ludowo-Demokratycznej

ambasador: Michał Radlicki

Algieria, Algier, Rue Olof Palme, Nouveau-Paradou, 16-035 Hydra-Algier

Tel.: +213 21 609950 Faks: +213 21 609959

[email protected]ęto mnie lub okradziono

Jeżeli zostałeś napadnięty lub okradziony, przede wszystkim powiadom o tym zdarzeniu lokalną policję. Potem skontaktuj się z najbliższą polską placówką dyplomatyczną lub konsularną. Konsul może ułatwić Ci kontakt z krewnymi lub znajomymi w Polsce, którzy prześlą Ci pieniądze za pośrednictwem banku lub firmy świadczącej tego rodzaju usługi.

W uzasadnionych przypadkach, jeżeli nie ma innych możliwości przekazania pieniędzy, konsul może wypłacić poszkodowanemu polskiemu obywatelowi kwotę, jaka zostanie wpłacona przez krewnych lub znajomych na konto Ministerstwa Spraw Zagranicznych w Warszawie;

W szczególnie uzasadnionych przypadkach udzielić pomocy finansowej niezbędnej na powrót do Polski najtańszym środkiem transportu, o ile turysta zobowiąże się do zwrotu pożyczki po powrocie. Należy pamiętać, że przekazywanie środków pieniężnych przez polskie przedstawicielstwa dyplomatyczno-konsularne ograniczone jest do wyjątkowych sytuacji. Do zdecydowanej większości państw można przesłać pieniądze z Polski drogą bankową. Ponadto w kraju działają firmy świadczące płatne usługi transferu pieniędzy za granicę, które niemalże natychmiast po potwierdzeniu operacji wypłacają turyście za granicą równowartość kwoty wpłaconej w Polsce.