- W empik go
Rodzina Mansona. Część 1 - ebook
Rodzina Mansona. Część 1 - ebook
Charles Manson to zapewne najsłynniejszy przywódca sekty w historii. Z łatwością przychodziło mu uwodzenie młodych kobiet, faszerowanie ich narkotykami i wykorzystywanie seksualnie. Bez żadnych oporów nakłaniał swoich wyznawców do brutalnych czynów. Członkowie tego kultu zapisali się w zbiorowej pamięci przede wszystkim jako mordercy Sharon Tate, żony Romana Polańskiego.
Jest to pierwszy z dwóch odcinków poświęconych Rodzinie Mansona i popełnionym przez nią bestialskim morderstwom, które w latach 60. wstrząsnęły całym światem.
Seria „Potęga kultu” przybliża historię najosobliwszych i najbrutalniejszych sekt w historii. W poszczególnych odcinkach dowiecie się między innymi o religijnych wspólnotach wierzących w UFO czy dziwnych rytuałach okultystycznych. Niemniej, jedna rzecz pozostaje niezmienna: na czele każdego kultu stoi charyzmatyczny przewodnik, który potrafi przyciągać do siebie rzeszę wyznawców.
Kim byli ci przywódcy? Czym się kierowali? Jak to możliwe, że zawładnęli umysłami zwykłych ludzi?
Kategoria: | Literatura faktu |
Zabezpieczenie: |
Watermark
|
ISBN: | 978-91-8076-161-1 |
Rozmiar pliku: | 1,4 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Te trzy rozśpiewane i uśmiechnięte młode kobiety są oskarżone o popełnienie z rozkazu Mansona brutalnych, makabrycznych morderstw. Prasa ochrzciła je jego „aniołkami”. Teraz, idąc obok siebie z szerokim uśmiechem, z piosenką na ustach, wydają się pogrążone we własnym świecie. Nie widać po nich oznak żalu czy skruchy.
Prasa szczególnie interesuje się Susan Atkins. Podobno to z jej ręki zginęła aktorka Sharon Tate, będąca w ósmym miesiącu ciąży. Dziennikarze proszą kobietę, żeby nazwała swoje uczucia albo żeby zdradziła im coś o Mansonie – pytają o wszystko, począwszy od współudziału mężczyzny w morderstwach po jej uczucia względem niego. Atkins to jednak ignoruje. Odpowiada, że Manson, tak jak ona, czuje się dobrze, i z uśmiechem daje się odciągnąć funkcjonariuszom od tłoczących się wokół niej przedstawicieli prasy.
Czytasz serię Potęga Kultu. Przybliża ona sylwetki budzących największą grozę przywódców grup wyznaniowych w historii. Kim byli? Czym się kierowali? Jak to możliwe, że zawładnęli umysłami zwykłych ludzi i byli w stanie ich nakłonić do mordowania innych osób lub popełniania samobójstw? Spróbujemy zrozumieć człowieka kryjącego się za tymi potwornymi czynami.
Część ta opowiada o Charlesie Mansonie, zapewne najsłynniejszym przywódcy sekty w historii, i o jego fanatycznych zwolennikach zwanych Rodziną. Wśród nich są przede wszystkim kobiety – uwiedzione, wykorzystywane, faszerowane narkotykami i nakłaniane do okrutnych czynów. Jest to także opowieść o ruchu hippisowskim, który stracił niewinność, o Hollywood i wielkich gwiazdach tamtych lat.
W dość nieoczekiwany sposób ta historia będzie też dotyczyła Beatlesów, muzycznego fenomenu wszech czasów. Spróbujemy wejrzeć w psychotyczny umysł mężczyzny mającego tak dużą obsesję na punkcie brytyjskiego zespołu, że uważał ich wręcz za półbogów i proroków, tworzących specjalnie dla niego i w swoich piosenkach przekazujących mu zaszyfrowane proroctwa.
Oto Manson i jego aniołki – hippisowski sen, który zmienił się w jeden z najbardziej absurdalnych i mrocznych rozdziałów historii Stanów Zjednoczonych i który do dziś nie przestaje przerażać i fascynować.
Charles Manson przychodzi na świat w 1934 roku na sennych peryferiach stanu Ohio – w środowisku zdominowanym przez przemoc, narkotyki i alkohol. Jego matka ma wtedy tylko piętnaście lat. Biologiczny ojciec to alkoholik, z którym syn nigdy nie będzie miał styczności. Matka Mansona nie umie sprostać zadaniu wychowywania dziecka i oddaje je pod opiekę różnym osobom, podczas gdy sama znika z domu na całodniowe libacje razem ze swoim bratem Lutherem. W okresie, gdy Manson wciąż jest niemowlęciem, kobieta wychodzi za mąż, ale rozwodzi się w 1937 roku, gdy Charles ma trzy lata. Zaledwie dwa lata później ona i jej brat zostają zatrzymani za napaść oraz próbę kradzieży i skazani na odpowiednio pięć i dziesięć lat więzienia.
Manson ma tylko pięć lat. Nie zna ojca. Najbliższym mężczyzną jest ten, z którym rozwiodła się jego matka, obecnie odsiadująca wyrok razem z bratem. Manson zostaje wysłany do Wirginii Zachodniej, ma zamieszkać u ciotki i wuja. Zostaje u nich do 1942 roku, gdy jego matka zostaje warunkowo zwolniona z więzienia. Kobieta próbuje wrócić na właściwą drogę, ale szybko dają o sobie znać dawne nałogi. Kiedy jest pijana, zapomina o zrobieniu zakupów, nakarmieniu dziecka albo położeniu go spać. W kolejnych latach Manson towarzyszy matce, która nigdzie nie zagrzewa na stałe miejsca, nie jest w stanie utrzymać żadnej pracy, spotyka się z podejrzanymi mężczyznami wykazującymi skłonności do przemocy, pomieszkuje z synem w grożących zawaleniem bunkrach albo tanich motelach. Żeby zdobyć pożywienie, posuwa się do oszustw oraz kradzieży – i tego samego uczy syna. Na dłuższą metę nie da się tak żyć. Ostatecznie do akcji wkraczają odpowiednie służby, które kierują kobietę na przymusowy odwyk, a jej syna umieszczają w domu dziecka.
Chłopiec wchodzi do dużej, zimnej sali sypialnej. Pozostałe dzieci praktycznie go ignorują. Od mężczyzny w garniturze dowiaduje się, że ma siedzieć cicho, nie wybrzydzać przy posiłkach i kłaść się spać po zgaszeniu światła. Manson szybko się przekonuje, że jeśli nie będzie słuchał dorosłych albo jeśli będzie za bardzo hałasował, dostanie po głowie albo oberwie paskiem bądź pękiem kluczy. Nie mówi zbyt dobrze i jest młodszy niż większość otaczających go dzieci, które się nad nim znęcają, aby pokazać mu jego miejsce w hierarchii. W domu dziecka panują nie tylko brutalne zasady, ale także wszechobecna nudna. Nie ma tam miejsca na zabawę i śmiech, liczy się wyłącznie dyscyplina. Mansonowi trudno to wytrzymać i pewnego dnia ucieka. To czyn spontaniczny i desperacki. Chłopiec wraca do matki, ale ona odprawia go z kwitkiem, twierdząc, że nie może się nim zaopiekować. Zdruzgotany i odrzucony Manson kontynuuje ucieczkę bez żadnego planu. Włóczy się przez pewien czas na własną rękę, żywiąc się jedzeniem z kontenerów na śmieci, kradnie w sklepach, nagabuje ludzi na ulicy, napada na dzieci w poszukiwaniu pieniędzy. Służby ponownie interweniują i umieszczają go w kolejnym domu dziecka, z którego znowu ucieka – i również zostaje złapany.
Ostatecznie trafia do ośrodka wychowawczego w stanie Indiana. Jest to miejsce rządzone twardą ręką. Panuje tam przemoc, stosuje się kary fizyczne i psychiczne, codziennie trzeba godzić się na upokorzenia. Na szczycie hierarchii stoją najstarsi uczniowie, którzy bez żadnych konsekwencji znęcają się nad młodszymi, takimi jak Manson, a nawet dopuszczają się gwałtów.
Podczas jednego z pierwszych dni w ośrodku Manson zostaje złapany przez grupę starszych chłopców. Jako nowy musi się nauczyć, kto tutaj rządzi. Najpierw obrzucają go przezwiskami, wyzywają od brudasów, twierdzą, że od niego cuchnie. On ich zapewnia, że zrobi wszystko, co mu każą. Tamci uznają, że to dobrze. Ale obietnica nie wystarczy. Manson musi dokładnie wiedzieć, co się zdarzy, jeśli tylko spróbuje być nieposłuszny. Jeden z nich wyjmuje scyzoryk, podczas gdy dwóch innych przytrzymuje chłopca za ręce wykręcone za jego plecami. Ten ze scyzorykiem pluje Mansonowi w twarz, następnie zbliża ostrze do jego oka. Manson reaguje instynktownie – wyrywa się z krępującego uścisku i bez wahania rzuca się na napastnika, który upada plecami na ziemię. Manson rozdaje ciosy i kopniaki na prawo i lewo, ale nie ma szans. W następnej chwili zostaje obezwładniony przez grupę chłopaków, którzy go powalają i biją po całym ciele. Następnie chwytają go za ręce i wleką długim korytarzem do innego pomieszczenia, gdzie zamykają za sobą drzwi. Obecny tam strażnik udaje, że niczego nie widzi. Jego zachowanie jest częścią umowy. Chłopcy ściągają spodnie Mansonowi leżącemu z zakrwawioną twarzą przyciśniętą do podłogi bez możliwości bronienia się. Jeden z nich staje w kącie i zaczyna się onanizować. Manson już nie walczy. Pozwala, żeby stało się to, co nieuniknione. Przygryza wargę, żeby powstrzymać się od krzyku. Chłopak z kąta, ze spodniami spuszczonymi do kostek, przyklęka i zaczyna go gwałcić. Wszystko przebiega bardzo szybko, trwa zaledwie parę sekund, ale ból jest potworny. Manson nie jest w stanie stłumić krzyku. Później leży na podłodze, zwijając się nie tylko z bólu, ale także ze wstydu, pozostawiony przez starszych uczniów bez spodni w pomieszczeniu używanym do wymierzania kar.
------------------------------------------------------------------------
Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki
------------------------------------------------------------------------