Rozmówki włoskie ze słowniczkiem. Jadę do pracy - ebook

WSTĘP

Wstęp

Coraz wię­cej Pola­ków wyjeż­dża do pracy za gra­nicą z pod­sta­wową lub bar­dzo słabą zna­jo­mo­ścią języka obcego. Z myślą o takich wła­śnie oso­bach przy­go­to­wa­li­śmy pod­ręczne kom­pen­dium nie­zbędne pod­czas pobytu we Wło­szech. W naszym opra­co­wa­niu zna­la­zły się nie­zwy­kle przy­datne ter­miny i zwroty.

Całość podzie­lono na trzy czę­ści:

– ROZ­MÓWKI, czyli słow­nic­two ogólne przy­datne pod­czas m.in. podró­żo­wa­nia, robie­nia zaku­pów, pyta­nia o drogę, zawie­ra­nia zna­jo­mo­ści, szu­ka­nia pracy, wynaj­mo­wa­nia pokoju.
– KATE­GO­RIE ZAWO­DOWE, czyli spe­cja­li­styczne słow­nic­two doty­czące poszcze­gól­nych pro­fe­sji m.in. opieki medycz­nej, prac w gospo­dar­stwie domo­wym, admi­ni­stra­cji biu­ro­wej, budow­nic­twa, gastro­no­mii, hote­lar­stwa, tury­styki, rol­nic­twa, infor­ma­tyki, moto­ry­za­cji, ochrony obiek­tów.
– PRAK­TYCZNE PORADY I INFOR­MA­CJE, czyli wzór umowy o pracę, wynajmu miesz­ka­nia, CV oraz naj­waż­niej­sze numery tele­fo­niczne i adresy pla­có­wek dyplo­ma­tycz­nych.

Mamy nadzieję, że zebrane słow­nic­two i infor­ma­cje uła­twią Pań­stwu pobyt za gra­nicą oraz pomogą w poszu­ki­wa­niu pracy.

_Wydawca_ZASADY WYMOWY WŁO­SKIEJ

Zasady wymowy wło­skiej

W Słow­niczku nie podano wymowy wyra­zów hasło­wych. Wymowa wło­skich wyra­zów jest na ogół pro­sta dla Polaka, jest bowiem zbli­żona do języka pol­skiego. Oto w skró­cie zasady tej wymowy:

C + SPÓŁ­GŁO­SKA = K CLASSE (klasse), CRE­DENTE (kre­dente)

C+A, O, U = KA, KO, KU CACAO (kakao), CORNO (korno), CUCULO (kukulo)

C+E = CZE CENA (czena), CENTO (czento)

C+I = CZI CIMA (czima), CIPOLLA (czi­polla)

C+H+E = KE CHE (ke), SCHEDA (skeda)

C+H+I = KI CHI (ki), SCHI (ski)

G+E = DŻE GELO (dżelo), GESTO (dże­sto)

G+I = DŻI GIORNO (dżiorno), GIACCA (dżiakka)

G+H+E = GE LAR­GHE (large), LUN­GHE (lunge)

G+H+I = GI LAR­GHI (largi), LUN­GHI (lungi)

G+L+I = LLI FAMI­GLIA (famil­lia), DEGLI (delli)

G+N = Ñ, NJ GNOMO (njomo), GNOCCO (njokko)

S+C+E = SZE SCENA (szena), OSCENO (oszeno)

S+C+I = SZI SCIM­MIA (szim­mia), SCI­ROCCO (szi­rokko)

Z = C; DZ AZIONE (acjone), MANZO (man­dzo)

Podwo­jone spół­gło­ski wło­skie wyma­wia się jak prze­dłu­żone lub wzmoc­nione spół­gło­ski poje­dyn­cze.

_Hanna Cie­śla_