Scooby-Doo i Mistrz w masce - ebook
Wydawnictwo:
Tłumacz:
Seria:
Data wydania:
27 maja 2020
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
Scooby-Doo i Mistrz w masce - ebook
Czy wierzycie w magię? Scooby i Kudłaty są przekonani, że warto w nią wierzyć, zwłaszcza kiedy iluzjonista wyczarowuje wykwintny obiad złożony z dwunastu przepysznych dań – mniam, mniam. Członkowie Tajemniczej Spółki są zachwyceni wizytą w Magicznym Pałacu. Ale co to?! Czary Mistrza w Masce powodują zniknięcie kosztownego klejnotu! Abrakadabra, czary-mary, czas wyjaśnić te koszmary!
| Kategoria: | Dla dzieci |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-66620-38-4 |
| Rozmiar pliku: | 5,0 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Rozdział 1
– Popatrz na to, Scooby – powiedział Kudłaty. Przyjaciele podróżowali w tylnej części Wehikułu Tajemnic i jak zwykle świetnie się bawili. – Oto mała sztuczka. Nauczyłem się jej od tego sztukmistrza, którego widzieliśmy wczoraj wieczorem w telewizji.
Kudłaty podniósł pusty papierowy talerz. Następnie z tylnej kieszeni wyciągnął czerwoną chusteczkę i pomachał nią w powietrzu.
– Spójrz na tę zwyczajną chusteczkę – powiedział do Scooby’ego. – Zakryję nią teraz ten zwyczajny papierowy talerz.
Kudłaty przykrył chusteczką talerz i prawą dłonią trzykrotnie zatoczył nad nim koło.
– Abrakadabra, raz, dwa, trzy – skandował Kudłaty. – Niech zwykły talerz stanie się porcją pizzy.
Kudłaty jednym błyskawicznym ruchem zerwał chustkę z talerza. Talerz pozostał jednak talerzem.
– Kudłaty, nie możesz po prostu wymówić kilku słów i spodziewać się, że stanie się cud – powiedział siedzący za kierownicą Fred. – Potrzeba lat, by umieć sprawić, aby rzeczy pojawiały się bądź znikały.
– Jeżeli to prawda, to Kudłaty i Scooby są sztukmistrzami od lat – zauważyła Daphne.
– O czym ty mówisz? – spytała Velma.
– A kto jeszcze potrafi sprawić, że na naszych oczach znika cała pizza? – spytała z uśmiechem Daphne.
Wszyscy w Wehikule Tajemnic wybuchnęli śmiechem.
– Z technicznego punktu widzenia nie ma takiej rzeczy jak magia – zauważyła Velma.
– Ależ jest, Velmo – oponowała Daphne.
– Absolutnie nie ma – upierała się Velma. – Każdą sztuczkę magiczną, jaką nam pokazują, da się logicznie wytłumaczyć.
– Jak by to powiedzieć… wolę nie znać logicznych tłumaczeń – odparła Daphne. – Tak jest o wiele ciekawiej.
Fred skierował Wehikuł Tajemnic na parking.
– Oto jesteśmy, szanowna ekipo – powiedział. – Przed nami Magiczny Pałac.
Fred zaparkował furgonetkę dokładnie naprzeciwko pałacu i Tajemnicza Spółka wysiadła. Wszyscy ubrani byli wyjściowo, w biało-czarne stroje. Przybyli, by pomóc na balu charytatywnym odbywającym się tego wieczoru.
Nad nimi wznosił się Magiczny Pałac, w którym miała się odbyć impreza. Pałac zbudowany był z kamienia i miał olbrzymie drzwi frontowe, które wyglądały jak most zwodzony. Rząd wież wznosił się nad pałacem.
– O rany! – westchnęła Velma. – To wygląda jak jakiś zamek.
– Cudowny! – dorzuciła Daphne. – Po prostu jak z bajki.
– Cóż, jak dla mnie wygląda trochę podejrzanie – powiedział Kudłaty. – Może lepiej Scooby i ja poczekamy na was w Wehikule Tajemnic – dorzucił. Obydwaj zawracali już w kierunku furgonetki.
– O nie, w żadnym wypadku! – zdenerwowała się Daphne. – Jesteśmy tutaj, by pomagać na imprezie charytatywnej. A poza tym musimy zobaczyć pokaz magii.
– Kto wie, Kudłaty, być może nauczysz się jakichś prawdziwych sztuczek – dodał Fred.
– Na przykład jak sprawić, by pojawiła się pizza… – rozmarzył się Kudłaty.
– Pizza! Mniam! – zaszczekał Scooby.
Kudłaty i Scooby wymienili znaczące spojrzenia.
– Przekonaliście nas – powiedział Kudłaty.
Po chwili Tajemnicza Spółka w pełnym składzie dotarła do potężnej bramy. Zanim jednak Fred zdążył sięgnąć i przekręcić gałkę u drzwi, te, skrzypiąc przeraźliwie, otworzyły się powoli.
– O nie! – krzyknął Kudłaty. – Mam nadzieję, że ten pałac nie jest nawiedzony!
– Oczywiście, że nie – odpowiedziała Daphne. – To tylko magiczne drzwi.
– Właściwie to drzwi otworzyły się, ponieważ nadepnęliśmy na reagującą na nacisk płytę umieszczoną pod chodnikiem – wyjaśniła Velma. – Nie było w tym żadnych czarów.
Członkowie Tajemniczej Spółki przeszli przez bardzo małą i ciemną sień, minęli jeszcze jedne drzwi i znaleźli się w ciemnej komnacie.
– To dziwne – zauważył Fred. – Wydaje się, jakby tutaj nikogo nie było.
– Jesteś pewna, że bal jest dzisiaj?
– Oczywiście, że jestem pewna – odpowiedziała Daphne, ale niepewnie rozejrzała się wokół. – Przynajmniej tak mi się wydaje…
Nagle ciemności przeszył jakiś niesamowity głos.
– Abrakadabra! – zawołał ów głos.
Po chwili – BŁYSK! i zapaliły się wszystkie światła. Przyjaciele stali na środku gigantycznej sali balowej. Olbrzymi żyrandol zwisał z sufitu nad ich głowami.
– Witajcie w Magicznym Pałacu – powiedział głos.
– Popatrz na to, Scooby – powiedział Kudłaty. Przyjaciele podróżowali w tylnej części Wehikułu Tajemnic i jak zwykle świetnie się bawili. – Oto mała sztuczka. Nauczyłem się jej od tego sztukmistrza, którego widzieliśmy wczoraj wieczorem w telewizji.
Kudłaty podniósł pusty papierowy talerz. Następnie z tylnej kieszeni wyciągnął czerwoną chusteczkę i pomachał nią w powietrzu.
– Spójrz na tę zwyczajną chusteczkę – powiedział do Scooby’ego. – Zakryję nią teraz ten zwyczajny papierowy talerz.
Kudłaty przykrył chusteczką talerz i prawą dłonią trzykrotnie zatoczył nad nim koło.
– Abrakadabra, raz, dwa, trzy – skandował Kudłaty. – Niech zwykły talerz stanie się porcją pizzy.
Kudłaty jednym błyskawicznym ruchem zerwał chustkę z talerza. Talerz pozostał jednak talerzem.
– Kudłaty, nie możesz po prostu wymówić kilku słów i spodziewać się, że stanie się cud – powiedział siedzący za kierownicą Fred. – Potrzeba lat, by umieć sprawić, aby rzeczy pojawiały się bądź znikały.
– Jeżeli to prawda, to Kudłaty i Scooby są sztukmistrzami od lat – zauważyła Daphne.
– O czym ty mówisz? – spytała Velma.
– A kto jeszcze potrafi sprawić, że na naszych oczach znika cała pizza? – spytała z uśmiechem Daphne.
Wszyscy w Wehikule Tajemnic wybuchnęli śmiechem.
– Z technicznego punktu widzenia nie ma takiej rzeczy jak magia – zauważyła Velma.
– Ależ jest, Velmo – oponowała Daphne.
– Absolutnie nie ma – upierała się Velma. – Każdą sztuczkę magiczną, jaką nam pokazują, da się logicznie wytłumaczyć.
– Jak by to powiedzieć… wolę nie znać logicznych tłumaczeń – odparła Daphne. – Tak jest o wiele ciekawiej.
Fred skierował Wehikuł Tajemnic na parking.
– Oto jesteśmy, szanowna ekipo – powiedział. – Przed nami Magiczny Pałac.
Fred zaparkował furgonetkę dokładnie naprzeciwko pałacu i Tajemnicza Spółka wysiadła. Wszyscy ubrani byli wyjściowo, w biało-czarne stroje. Przybyli, by pomóc na balu charytatywnym odbywającym się tego wieczoru.
Nad nimi wznosił się Magiczny Pałac, w którym miała się odbyć impreza. Pałac zbudowany był z kamienia i miał olbrzymie drzwi frontowe, które wyglądały jak most zwodzony. Rząd wież wznosił się nad pałacem.
– O rany! – westchnęła Velma. – To wygląda jak jakiś zamek.
– Cudowny! – dorzuciła Daphne. – Po prostu jak z bajki.
– Cóż, jak dla mnie wygląda trochę podejrzanie – powiedział Kudłaty. – Może lepiej Scooby i ja poczekamy na was w Wehikule Tajemnic – dorzucił. Obydwaj zawracali już w kierunku furgonetki.
– O nie, w żadnym wypadku! – zdenerwowała się Daphne. – Jesteśmy tutaj, by pomagać na imprezie charytatywnej. A poza tym musimy zobaczyć pokaz magii.
– Kto wie, Kudłaty, być może nauczysz się jakichś prawdziwych sztuczek – dodał Fred.
– Na przykład jak sprawić, by pojawiła się pizza… – rozmarzył się Kudłaty.
– Pizza! Mniam! – zaszczekał Scooby.
Kudłaty i Scooby wymienili znaczące spojrzenia.
– Przekonaliście nas – powiedział Kudłaty.
Po chwili Tajemnicza Spółka w pełnym składzie dotarła do potężnej bramy. Zanim jednak Fred zdążył sięgnąć i przekręcić gałkę u drzwi, te, skrzypiąc przeraźliwie, otworzyły się powoli.
– O nie! – krzyknął Kudłaty. – Mam nadzieję, że ten pałac nie jest nawiedzony!
– Oczywiście, że nie – odpowiedziała Daphne. – To tylko magiczne drzwi.
– Właściwie to drzwi otworzyły się, ponieważ nadepnęliśmy na reagującą na nacisk płytę umieszczoną pod chodnikiem – wyjaśniła Velma. – Nie było w tym żadnych czarów.
Członkowie Tajemniczej Spółki przeszli przez bardzo małą i ciemną sień, minęli jeszcze jedne drzwi i znaleźli się w ciemnej komnacie.
– To dziwne – zauważył Fred. – Wydaje się, jakby tutaj nikogo nie było.
– Jesteś pewna, że bal jest dzisiaj?
– Oczywiście, że jestem pewna – odpowiedziała Daphne, ale niepewnie rozejrzała się wokół. – Przynajmniej tak mi się wydaje…
Nagle ciemności przeszył jakiś niesamowity głos.
– Abrakadabra! – zawołał ów głos.
Po chwili – BŁYSK! i zapaliły się wszystkie światła. Przyjaciele stali na środku gigantycznej sali balowej. Olbrzymi żyrandol zwisał z sufitu nad ich głowami.
– Witajcie w Magicznym Pałacu – powiedział głos.
więcej..
