Scooby-Doo i Potwór z wesołego miasteczka - ebook
Wydawnictwo:
Tłumacz:
Seria:
Data wydania:
27 maja 2020
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
Scooby-Doo i Potwór z wesołego miasteczka - ebook
Diabelskie koło, beczka śmiechu, kolejka górska! Scooby i jego przyjaciele doskonale bawią się w wesołym miasteczku. Że też w środku najlepszej zabawy musiał się pojawić potwór ?! Czyżby urwał się z Domu Strachów ? Karuzele pustoszeją, na strzelnicach nikt nie strzela, wata cukrowa przestała się kręcić. Tajemnicza Spółko, ratuj! Musisz zdemaskować potwora, bo bez twojej pomocy bajkowy lunapark zamknie swoje podwoje, a my stracimy mega atrakcje!
| Kategoria: | Dla dzieci |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-66620-41-4 |
| Rozmiar pliku: | 4,7 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Rozdział 1
Jesteśmy na miejscu! – oświadczył Fred, zatrzymując Wehikuł Tajemnic na parkingu przed wejściem do wesołego miasteczka, a Scooby od razu wyskoczył z samochodu.
– Ale super, ale super! – cieszył się Scooby. – Pospieszcie się! – poganiał przyjaciół.
– Hej, Scooby, poczekaj na nas! – zawołał Kudłaty. – Dokąd tak gnasz?
Kudłaty wygramolił się z wehikułu, a za nim wyszli Daphne, Velma i Fred. Cała piątka przyjaciół ruszyła w kierunku wielkiej, kolorowej bramy. Scooby pędził na przedzie, kilka kroków przed innymi.
– Ciekawe, co mu się stało? – Daphne dziwiła się nagłemu przypływowi energii Scooby’ego.
– Scooby uwielbia wesołe miasteczka – wyjaśnił Kudłaty.
– Chyba raczej jest miłośnikiem jedzenia, które można tam kupić – wtrąciła się Velma.
– I co w tym złego? – obruszył się Kudłaty. – Przecież można tu znaleźć cztery podstawowe kategorie produktów żywnościowych.
– Doprawdy? – zdziwiła się Velma. – A jakie?
– Popcorn, orzeszki, wata cukrowa i lody – odparł Kudłaty, a Scooby oblizał się zamaszyście.
Członkowie Tajemniczej Spółki podeszli do budki z biletami. Stał w niej starszy mężczyzna o krótkich, ogniście rudych włosach. Ubrany był w marynarkę w biało-czerwone pasy.
– Witajcie w naszym wesołym miasteczku – powiedział. – Nazywam się Pops Warner i jestem jego właścicielem. Życzę wam dobrej zabawy! – dodał, wręczając Fredowi bilety.
– O rety! – zawołała Velma. – Spójrzcie na ten diabelski młyn! Ale wielki!
Po lewej stronie obszernej polany ciągnęły się rozmaite karuzele, strzelnice i inne stanowiska gier zręcznościowych, po prawej stronie były rozstawione namioty w jaskrawych kolorach. Na stojakach na wprost bramy głównej rozwieszone były plakaty reklamujące inne rozmaite atrakcje i przedstawienia. Na jednym z plakatów widniał wielki uśmiechnięty słoń.
– Bossie, Wesołe Słoniątko – Fred odczytał napis na plakacie. – Zastanawiam się, co trzeba zrobić, żeby rozweselić słonia.
– Może trzeba go… eee… połaskotać w trąbę? – zgadywał Scooby-Doo i razem z Kudłatym zaczęli chichotać.
– Ojej! Spójrzcie na to! – powiedziała Daphne, wskazując kolejny plakat. Przedstawiony był na nim muskularny mężczyzna, trzymający ponad głową samochód. – Astoundo, Najsilniejszy Człowiek Świata – przeczytała.
– O rety! Jeśli to jest prawdziwy samochód, to ten facet rzeczywiście musi być niezwykle silny – zauważyła Velma.
– Och, to nic nadzwyczajnego – wzruszył ramionami Kudłaty. – Prawda, Scooby?
– Pewnie! – odparł Scooby.
– No bo cóż to za sztuka podnieść samochód? – kontynuował Kudłaty. – Ciekawe, czy ten siłacz potrafiłby podnieść megawielką, wielowarstwową scoobykanapkę i zjeść ją jednym kęsem. Scooby, pokaż im, co potrafisz!
Scooby stanął na tylnich łapach i zaczął udawać, że przygotowuje gigantyczną kanapkę. Dokładał do niej kolejne warstwy, pokazując łapami, jakie rozmiary przybiera ta coraz wyższa piramida jedzenia. Scooby stopniowo coraz bardziej pochylał się i uginał nogi pod ciężarem niewidocznej kanapki. W końcu położył na samym szczycie ostatni kawałek chleba, wziął głęboki wdech, udał, że z całej siły ściska wszystkie warstwy kanapki, otworzył pysk najszerzej, jak umiał, i jednym potężnym kłapnięciem pyska połknął całą wyimaginowaną kanapkę.
– Mniaaaaaam! – podsumował Scooby swój występ i usiadł obok Kudłatego.
– Brawo, Scooby! – zawołał z uznaniem Kudłaty. – Mógłbyś pokazać temu osiłkowi, kto tu jest naprawdę silny.
– Będziesz miał ku temu okazję – zauważyła Velma. – Zdaje się, że ten siłacz z plakatu właśnie do nas idzie.
Wszyscy członkowie Tajemniczej Spółki spojrzeli we wskazanym przez Velmę kierunku i ujrzeli zbliżającego się Astoundo.
– O rany! – jęknął Kudłaty. – Może następnym razem spróbujemy się z nim zmierzyć.
To powiedziawszy, razem ze Scoobym skryli się za plecami Velmy, Daphne i Freda.
Jesteśmy na miejscu! – oświadczył Fred, zatrzymując Wehikuł Tajemnic na parkingu przed wejściem do wesołego miasteczka, a Scooby od razu wyskoczył z samochodu.
– Ale super, ale super! – cieszył się Scooby. – Pospieszcie się! – poganiał przyjaciół.
– Hej, Scooby, poczekaj na nas! – zawołał Kudłaty. – Dokąd tak gnasz?
Kudłaty wygramolił się z wehikułu, a za nim wyszli Daphne, Velma i Fred. Cała piątka przyjaciół ruszyła w kierunku wielkiej, kolorowej bramy. Scooby pędził na przedzie, kilka kroków przed innymi.
– Ciekawe, co mu się stało? – Daphne dziwiła się nagłemu przypływowi energii Scooby’ego.
– Scooby uwielbia wesołe miasteczka – wyjaśnił Kudłaty.
– Chyba raczej jest miłośnikiem jedzenia, które można tam kupić – wtrąciła się Velma.
– I co w tym złego? – obruszył się Kudłaty. – Przecież można tu znaleźć cztery podstawowe kategorie produktów żywnościowych.
– Doprawdy? – zdziwiła się Velma. – A jakie?
– Popcorn, orzeszki, wata cukrowa i lody – odparł Kudłaty, a Scooby oblizał się zamaszyście.
Członkowie Tajemniczej Spółki podeszli do budki z biletami. Stał w niej starszy mężczyzna o krótkich, ogniście rudych włosach. Ubrany był w marynarkę w biało-czerwone pasy.
– Witajcie w naszym wesołym miasteczku – powiedział. – Nazywam się Pops Warner i jestem jego właścicielem. Życzę wam dobrej zabawy! – dodał, wręczając Fredowi bilety.
– O rety! – zawołała Velma. – Spójrzcie na ten diabelski młyn! Ale wielki!
Po lewej stronie obszernej polany ciągnęły się rozmaite karuzele, strzelnice i inne stanowiska gier zręcznościowych, po prawej stronie były rozstawione namioty w jaskrawych kolorach. Na stojakach na wprost bramy głównej rozwieszone były plakaty reklamujące inne rozmaite atrakcje i przedstawienia. Na jednym z plakatów widniał wielki uśmiechnięty słoń.
– Bossie, Wesołe Słoniątko – Fred odczytał napis na plakacie. – Zastanawiam się, co trzeba zrobić, żeby rozweselić słonia.
– Może trzeba go… eee… połaskotać w trąbę? – zgadywał Scooby-Doo i razem z Kudłatym zaczęli chichotać.
– Ojej! Spójrzcie na to! – powiedziała Daphne, wskazując kolejny plakat. Przedstawiony był na nim muskularny mężczyzna, trzymający ponad głową samochód. – Astoundo, Najsilniejszy Człowiek Świata – przeczytała.
– O rety! Jeśli to jest prawdziwy samochód, to ten facet rzeczywiście musi być niezwykle silny – zauważyła Velma.
– Och, to nic nadzwyczajnego – wzruszył ramionami Kudłaty. – Prawda, Scooby?
– Pewnie! – odparł Scooby.
– No bo cóż to za sztuka podnieść samochód? – kontynuował Kudłaty. – Ciekawe, czy ten siłacz potrafiłby podnieść megawielką, wielowarstwową scoobykanapkę i zjeść ją jednym kęsem. Scooby, pokaż im, co potrafisz!
Scooby stanął na tylnich łapach i zaczął udawać, że przygotowuje gigantyczną kanapkę. Dokładał do niej kolejne warstwy, pokazując łapami, jakie rozmiary przybiera ta coraz wyższa piramida jedzenia. Scooby stopniowo coraz bardziej pochylał się i uginał nogi pod ciężarem niewidocznej kanapki. W końcu położył na samym szczycie ostatni kawałek chleba, wziął głęboki wdech, udał, że z całej siły ściska wszystkie warstwy kanapki, otworzył pysk najszerzej, jak umiał, i jednym potężnym kłapnięciem pyska połknął całą wyimaginowaną kanapkę.
– Mniaaaaaam! – podsumował Scooby swój występ i usiadł obok Kudłatego.
– Brawo, Scooby! – zawołał z uznaniem Kudłaty. – Mógłbyś pokazać temu osiłkowi, kto tu jest naprawdę silny.
– Będziesz miał ku temu okazję – zauważyła Velma. – Zdaje się, że ten siłacz z plakatu właśnie do nas idzie.
Wszyscy członkowie Tajemniczej Spółki spojrzeli we wskazanym przez Velmę kierunku i ujrzeli zbliżającego się Astoundo.
– O rany! – jęknął Kudłaty. – Może następnym razem spróbujemy się z nim zmierzyć.
To powiedziawszy, razem ze Scoobym skryli się za plecami Velmy, Daphne i Freda.
więcej..
