Scooby-Doo! I Uciekający Robot - ebook
Wydawnictwo:
Tłumacz:
Seria:
Data wydania:
24 czerwca 2020
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
Scooby-Doo! I Uciekający Robot - ebook
Kudłaty ma dziś urodziny! Z tej okazji cała Tajemnicza Spółka rusza do domu towarowego „U Howarda” kupić przyjacielowi prezent. Ale co to? W najbardziej szacownym sklepie w mieście grasuje robot, który kradnie biżuterię! Nikt nie potrafi sobie poradzić z osobliwym przestępcą pokolenia hi-tech. Czyli mamy pasjonującą zagadkę kryminalną w prezencie dla Kudłatego i jego przyjaciół!
| Kategoria: | Dla dzieci |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-66620-79-7 |
| Rozmiar pliku: | 4,7 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Rozdział 1
– Nie tak nerwowo, Scooby – pouczał przyjaciela Kudłaty.
Obydwaj siedzieli na tylnym siedzeniu Wehikułu Tajemnic pochłonięci budowaniem wieży z pustych kubków po budyniu czekoladowym, które ustawiali jeden na drugim.
– Jeszcze tylko jeden i nasza wieża będzie gotowa – powiedział z dumą Kudłaty.
Scooby miał właśnie postawić ostatni kubek, gdy niespodziewanie Wehikuł Tajemnic gwałtownie skręcił.
– O nie! – jęknął Scooby, tracąc równowagę.
Upadł prosto na szczyt wieży i kubki potoczyły się po całej podłodze furgonetki.
– Ech… – westchnął Scooby.
– Nic się nie martw, Scooby – powiedział Kudłaty. – Jak mawia moja mama, nie ma co płakać nad rozsypanymi kubkami po budyniu czekoladowym.
Kudłaty i Scooby zachichotali.
– Przepraszam za ten gwałtowny skręt – zawołał do nich Fred – ale jakiś pirat drogowy o mało nie przeciął nas na pół. Na szczęście jesteśmy już na miejscu.
– To znaczy gdzie? – zapytał Kudłaty.
– „U Howarda” – powiedziała Daphne.
– Kto to jest Howard? – dopytywał dalej Kudłaty.
– Howard to nie jest ktoś – odpowiedziała Velma.
– O rany! Nie wiem i właśnie dlatego pytam – zirytował się Kudłaty.
– „U Howarda” to dom towarowy – odpowiedziała Daphne. – Zatrzymaliśmy się tu, żeby kupić prezent urodzinowy.
– A czyje to urodziny? – zapytał Kudłaty.
– Twoje – odpowiedziała Velma.
– Niemożliwe, moje urodziny były w zeszłym tygodniu – odparł Kudłaty zdecydowanym tonem.
– Nic podobnego – powiedziała Velma.
– Na pewno – upierał się Kudłaty. – Pamiętam, że siedzieliśmy ze Scoobym w pizzerii. Powiedzieliśmy kelnerowi, że są moje urodziny i powinniśmy dostać darmową pizzę.
– Przecież ty zawsze mówisz, że są twoje urodziny, aby dostać dodatkową porcję czegoś do jedzenia – roześmiała się Daphne.
– Chyba już tyle razy używałem tego podstępu – zauważył Kudłaty – że zapomniałem, kiedy naprawdę są moje urodziny.
– Ale ja nie – odpowiedział Fred.
– I właśnie po to mamy przyjaciół – wtrąciła Daphne.
– No tak, to co mi kupisz? – zapytał Kudłaty.
– To niespodzianka – odrzekła Velma.
– Z której nic nie wyjdzie, jeżeli będziemy całe popołudnie siedzieć w furgonetce – dodał Fred. – Chodźmy.
Członkowie Tajemniczej Spółki wysiedli z samochodu i ruszyli przez parking. Nagle zobaczyli dużą szarą ciężarówkę zaparkowaną tuż przy sklepie.
– FILBERT – SYSTEMY BEZPIECZEŃSTWA – przeczytała napis na samochodzie Daphne.
– Moim zdaniem ten system bezpieczeństwa bynajmniej nie jest doskonały – powiedziała Velma.
– Co masz na myśli, młoda damo? – zapytał niespodziewanie męski głos.
Młodzi detektywi spojrzeli w kierunku, z którego dochodził, i ujrzeli mężczyznę stojącego po drugiej stronie ciężarówki. Miał na sobie długi biały fartuch laboratoryjny.
– Taką, że pozostawianie pojazdów ochroniarskich z szeroko otwartymi drzwiami, tak jak ta ciężarówka, nie jest szczególnie bezpieczne – odparła bez wahania Velma.
– To dlatego, że jeszcze nie aktywowałem systemu bezpieczeństwa – odpowiedział mężczyzna. – Jestem doktor Filbert, a to jest jeden z moich najnowszych wynalazków.
Mężczyzna wyciągnął z kieszeni płaszcza małego pilota. Nacisnął przycisk i poczekał chwilę. Nacisnął jeszcze kilka razy. Następnie zaczął uderzać pilotem o dłoń.
– Ech… wybaczcie mi, proszę. – Doktor Filbert wgramolił się na tył ciężarówki i zamknął za sobą drzwi.
– To było trochę dziwne – zauważyła Velma.
– Dobra! Dobra! Nie traćmy już więcej czasu – powiedział Kudłaty. – Mieliście chyba kupować jakieś prezenty. – Delikatnie popychał pozostałych w kierunku sklepu.
– Nie tak nerwowo, Scooby – pouczał przyjaciela Kudłaty.
Obydwaj siedzieli na tylnym siedzeniu Wehikułu Tajemnic pochłonięci budowaniem wieży z pustych kubków po budyniu czekoladowym, które ustawiali jeden na drugim.
– Jeszcze tylko jeden i nasza wieża będzie gotowa – powiedział z dumą Kudłaty.
Scooby miał właśnie postawić ostatni kubek, gdy niespodziewanie Wehikuł Tajemnic gwałtownie skręcił.
– O nie! – jęknął Scooby, tracąc równowagę.
Upadł prosto na szczyt wieży i kubki potoczyły się po całej podłodze furgonetki.
– Ech… – westchnął Scooby.
– Nic się nie martw, Scooby – powiedział Kudłaty. – Jak mawia moja mama, nie ma co płakać nad rozsypanymi kubkami po budyniu czekoladowym.
Kudłaty i Scooby zachichotali.
– Przepraszam za ten gwałtowny skręt – zawołał do nich Fred – ale jakiś pirat drogowy o mało nie przeciął nas na pół. Na szczęście jesteśmy już na miejscu.
– To znaczy gdzie? – zapytał Kudłaty.
– „U Howarda” – powiedziała Daphne.
– Kto to jest Howard? – dopytywał dalej Kudłaty.
– Howard to nie jest ktoś – odpowiedziała Velma.
– O rany! Nie wiem i właśnie dlatego pytam – zirytował się Kudłaty.
– „U Howarda” to dom towarowy – odpowiedziała Daphne. – Zatrzymaliśmy się tu, żeby kupić prezent urodzinowy.
– A czyje to urodziny? – zapytał Kudłaty.
– Twoje – odpowiedziała Velma.
– Niemożliwe, moje urodziny były w zeszłym tygodniu – odparł Kudłaty zdecydowanym tonem.
– Nic podobnego – powiedziała Velma.
– Na pewno – upierał się Kudłaty. – Pamiętam, że siedzieliśmy ze Scoobym w pizzerii. Powiedzieliśmy kelnerowi, że są moje urodziny i powinniśmy dostać darmową pizzę.
– Przecież ty zawsze mówisz, że są twoje urodziny, aby dostać dodatkową porcję czegoś do jedzenia – roześmiała się Daphne.
– Chyba już tyle razy używałem tego podstępu – zauważył Kudłaty – że zapomniałem, kiedy naprawdę są moje urodziny.
– Ale ja nie – odpowiedział Fred.
– I właśnie po to mamy przyjaciół – wtrąciła Daphne.
– No tak, to co mi kupisz? – zapytał Kudłaty.
– To niespodzianka – odrzekła Velma.
– Z której nic nie wyjdzie, jeżeli będziemy całe popołudnie siedzieć w furgonetce – dodał Fred. – Chodźmy.
Członkowie Tajemniczej Spółki wysiedli z samochodu i ruszyli przez parking. Nagle zobaczyli dużą szarą ciężarówkę zaparkowaną tuż przy sklepie.
– FILBERT – SYSTEMY BEZPIECZEŃSTWA – przeczytała napis na samochodzie Daphne.
– Moim zdaniem ten system bezpieczeństwa bynajmniej nie jest doskonały – powiedziała Velma.
– Co masz na myśli, młoda damo? – zapytał niespodziewanie męski głos.
Młodzi detektywi spojrzeli w kierunku, z którego dochodził, i ujrzeli mężczyznę stojącego po drugiej stronie ciężarówki. Miał na sobie długi biały fartuch laboratoryjny.
– Taką, że pozostawianie pojazdów ochroniarskich z szeroko otwartymi drzwiami, tak jak ta ciężarówka, nie jest szczególnie bezpieczne – odparła bez wahania Velma.
– To dlatego, że jeszcze nie aktywowałem systemu bezpieczeństwa – odpowiedział mężczyzna. – Jestem doktor Filbert, a to jest jeden z moich najnowszych wynalazków.
Mężczyzna wyciągnął z kieszeni płaszcza małego pilota. Nacisnął przycisk i poczekał chwilę. Nacisnął jeszcze kilka razy. Następnie zaczął uderzać pilotem o dłoń.
– Ech… wybaczcie mi, proszę. – Doktor Filbert wgramolił się na tył ciężarówki i zamknął za sobą drzwi.
– To było trochę dziwne – zauważyła Velma.
– Dobra! Dobra! Nie traćmy już więcej czasu – powiedział Kudłaty. – Mieliście chyba kupować jakieś prezenty. – Delikatnie popychał pozostałych w kierunku sklepu.
więcej..
