Składniki Twojego Sukcesu - ebook

Dedykacje i podziękowania

W pierwszej kolejności chciałbym zadedykować niniejszą książkę mojej ukochanej Kasi. Kochanie, dziękuję Ci za Twoją miłość, cierpliwość, wsparcie i za to, że pojawiłaś się w moim życiu. Droga Kasiu, pamiętaj, że wszystkie Twoje marzenia mogą stać się rzeczywistością, jeśli tylko będziesz miała odwagę je realizować.

W szczególności chciałbym podziękować i zadedykować tę książkę mojej Mamie, która jest prawdziwym architektem mojego poczucia własnej wartości. Pomimo trudnych warunków, w jakich przyszło mi dorastać, moja Mama zawsze mnie wspierała i kochała, budując przy tym moją pewność siebie i umiejętność radzenia sobie z każdym wyzwaniem. Mamo, Twoja miłość, wyrozumiałość i zaangażowanie w moje wychowanie to prawdziwe składniki mojego sukcesu.

Przy tej okazji chciałbym również podziękować i zadedykować niniejszą książkę mojej kochanej siostrze Marzence, która jako pierwsza wiele lat temu wspierała mnie w pisaniu krótkich opowiadań. Droga siostro, pamiętaj o tym, że Twoje życie pokazuje rezultaty Twoich dominujących myśli. Kocham Cię i życzę wszystkiego, co najlepsze.Wprowadzenie

Twój sukces życiowy jest wykładnikiem pewnych szczególnych kompetencji w konkretnych obszarach twojego życia, w których cały czas się poruszasz. Kompetencje te to nic innego jak pewne umiejętności, które już posiadasz lub których dopiero powinieneś się nauczyć. Te niezbędne kompetencje będziesz nabywał przez całe swoje życie, ucząc się w szkole, studiując, pracując i uczestnicząc w różnego rodzaju szkoleniach. Im więcej umiejętności posiądziesz, tym bardziej wzrosną twoje szanse na osiągnięcie sukcesu życiowego i realizację własnych celów. Dlatego tak ważne jest to, abyś cały czas rozwijał kompetencje, które już posiadasz i jednocześnie cały czas uczył się nowych. Umiejętności te będą wartością dodaną w pracy, którą wykonujesz, i zarazem stworzą przewagę konkurencyjną w stosunku do innych pracowników, z którymi tak czy inaczej konkurujesz na rynku pracy.

Będąc zatrudnionym w jakiejkolwiek firmie, prawdopodobnie nie pracujesz sam, lecz raczej jesteś częścią jakiegoś większego zespołu. No, chyba że wykonujesz tak specyficzny i rzadki zawód jak latarnik czy zegarmistrz. Jednak w dzisiejszych czasach masz znacznie większe szanse na to, że zaczynając pracę w danej firmie, staniesz się częścią jakiegoś działu, a tym samym zespołu, który ten dział tworzy. Możesz pracować np. w Dziale Obsługi Klientów, Dziale Sprzedaży, Dziale Zaopatrzenia, Dziale Administracji, Dziale Produkcji lub w dowolnym innym dziale firmy, w której jesteś zatrudniony. Nie ma kompletnie żadnego znaczenia, jaki to jest dział. Musisz jedynie pamiętać, że twoja umiejętność pracy zespołowej będzie wpływała w sposób bezpośredni i ciągły na rozwój twojej kariery. Ważne jest to, że twój wkład w pracę zespołu, którego jesteś częścią, powinien być wręcz nieoceniony z punktu widzenia współpracowników, ale przede wszystkim twoich przełożonych. Ten cel możesz osiągnąć dzięki swoim umiejętnościom, które już posiadasz lub których musisz się dopiero nauczyć. Powinieneś stać się pracownikiem, który cały czas podnosi swoją skuteczność i efektywność zawodową dzięki nabywaniu nowych, istotnych dla twojej profesji umiejętności. Jeśli twój szef zobaczy w tobie pracownika wnoszącego do pracy zespołu dużą wartość dodaną, to ten fakt pozwoli ci stać się specjalistą prawie nie do zastąpienia. To jest twój główny cel – bycie postrzeganym właśnie w taki sposób. Tylko to pozwoli ci szybko i skutecznie rozwijać własną karierę. Musisz wiedzieć, że wykreowanie własnej osoby jako pracownika nie do zastąpienia jest bardzo trudne, ale jednocześnie nie jest niemożliwe. Jeśli chciałbyś tego dokonać, w książce tej z pewnością znajdziesz konkretne wskazówki, które mogą ci w tym pomóc.

Większość menadżerów wychodzi z założenia, że nie ma ludzi niezastąpionych. Często możesz zetknąć się z taką właśnie opinią. Jeśli jednak mówimy o pracowniku, który naprawdę, ale to naprawdę, tworzy konkretną wartość dodaną i osiąga przy tym ponadprzeciętne rezultaty, to prawda jest zupełnie inna (więcej o tym przeczytasz w rozdziale „Umiejętność robienia różnicy”). W takim przypadku odejście tak wartościowego pracownika wiąże się z kolosalnym problemem dla firmy i jego szefa. Nie da się załatwić tego problemu tak po prostu, zatrudniając inną osobę na zwolnione stanowisko. Dlatego twoim zadaniem jest to, aby stać się wybitnym pracownikiem, którego prawie nie da się zastąpić.

Jak już wspominałem wcześniej, jest to bardzo trudne wyzwanie, jednak mogę cię zapewnić, że opanowując konkretne umiejętności opisane w niniejszej książce, zadanie to stanie się dla ciebie całkiem realne. Są to uniwersalne umiejętności, które definiuję jako „składniki twojego sukcesu”. Opisywane przeze mnie sprawności są przydatne w każdym zawodzie, niezależnie od tego, gdzie pracujesz i czym się zajmujesz. Oczywiście, dla jednych zawodów będą bardziej odpowiednie, a dla drugich mniej. Jednak takie umiejętności, jak właściwa komunikacja z otaczającym cię światem czy efektywne zarządzanie własnymi dobrami, są czymś, co przydaje się niezależnie od tego, gdzie jesteś i co robisz. Musisz pamiętać, że istnieje bezpośredni związek pomiędzy ilością i jakością twoich umiejętności a sukcesem, jaki osiągasz.

W książce tej staram się stawiać i zarazem odpowiadać na szereg pytań, które cały czas każdy z nas w ramach samorozwoju powinien sobie zadawać podczas codziennych obowiązków. W moim przekonaniu to klucz do odkrycia pokładów niewyczerpanej inteligencji, którą każdy z nas posiada. Postawienie pytania już samo w sobie jest czymś przełomowym, ponieważ wymusza odpowiedź i nie pozwala pozostawić pewnych kwestii bez wyjaśnienia. Poza tym pytanie jest niejako kluczem do drzwi, za którymi kryje się odpowiedź, której poszukujesz. Najważniejszą korzyścią wynikającą z takiej pytającej postawy jest twój rozwój, na który w sposób bezpośredni i ciągły wpływają pytania stawiane sobie i innym. Musisz przyjąć postawę nowego pracownika, która wyróżnia się tym, że ciągle zadaje się pytania. Tylko takie podejście gwarantuje ci nabywanie nowych kluczowych umiejętności i ciągły rozwój tych, które już posiadasz. Zadawanie pytań przeważnie determinuje odpowiedź, którą można określić jako informację zwrotną. Jest to o tyle ważne, że uzyskana w ten sposób wiedza wskazuje ci twoje braki w zakresie kwalifikacji i konkretnych umiejętności, które musisz posiąść, aby osiągnąć sukces. Poza tym, zadając pytania, niejako potwierdzasz swoją inteligencję, gdyż tylko takie osoby stać na kreowanie własnej ciekawości poprzez stawianie inteligentnych pytań.

Jestem pewien, że czytając kolejne rozdziały niniejszej książki, będziesz w stanie zdefiniować nowe umiejętności, które musisz nabyć, aby realizować własne cele. Odkryjesz również, jak skutecznie i zarazem superefektywnie rozwijać te kompetencje, które już posiadasz.Rozdział I Umiejętność wyboru właściwej drogi rozwoju

„Moja recepta na życie jest prosta:

Trochę pracy, trochę psychologii

i do tego wiele optymizmu”.

Zino Davidoff

Niewiele osób zdaje sobie sprawę z tego, że ludzkiego potencjału intelektualnego nie da się zbadać za pomocą standardowego testu na inteligencję, gdzie miernikiem jest wskaźnik IQ. Już ponad ćwierć wieku temu dr Howard Gardner ogłosił teorię, która zupełnie zmieniła pojmowanie ludzkiej inteligencji. Poprzez swoje badania dowiódł, że ludzka psychika i osobowość jest bardzo złożona i wielowymiarowa, dlatego nie można badać jej jednym standardowym testem IQ. Dr Gardner stwierdził również, że każdy człowiek ma inne predyspozycje psychiczne, co w konsekwencji oznacza, że w jednej dziedzinie jest lepszy, a w innej gorszy.

W swojej teorii zawarł dwa przełomowe dla psychologii twierdzenia. Po pierwsze, poszczególne typy inteligencji można rozwijać, ćwiczyć i doskonalić. Po drugie, inteligencja nie jest jednowymiarowa i istnieje wiele jej typów, które są niezależne od siebie. Twoje IQ nie jest więc według niego stałe i, co najważniejsze, dziedziczone przez geny, które otrzymujesz od swoich przodków. Twierdzi on również, że każdy człowiek jest potencjalnym geniuszem. I to jest dla ciebie bardzo dobra wiadomość. Być może do tej pory nie zdawałeś sobie z tego sprawy, ale takie są fakty: jesteś potencjalnym geniuszem! Dlatego jeśli będziesz w stanie wystarczająco ciężko nad sobą pracować, to masz ogromne szanse stać się wybitną jednostką. Jednak aby tak się stało, musisz odkryć, w jakiej dziedzinie masz największy potencjał i tym samym starać się rozwijać swój własny pierwiastek geniuszu. Zdefiniowanie własnych predyspozycji może być początkiem twojej drogi do sukcesu.

Wyróżniamy dziewięć różnych typów inteligencji:

1. Inteligencja językowo-werbalna – osoba obdarzona tym rodzajem inteligencji z dużą łatwością i inteligencją wyraża swoje myśli za pomocą słów, jest w stanie zapamiętywać szybciej i skuteczniej niż inni; poza tym jest również zdolna do szybkiego i sprawnego uczenia się języków obcych.

2. Inteligencja logiczno-matematyczna – ten rodzaj inteligencji sprawia, że osoby nią obdarzone potrafią logicznie i szybko analizować sytuację i wydarzenia, rozwiązywać łamigłówki i różne zadania, gdzie kluczowe jest logiczne myślenie; poza tym z łatwością radzą sobie z nowymi elektronicznymi urządzeniami.

3. Inteligencja muzyczna – osoba z tym typem inteligencji ma zdolności zapamiętywania brzmienia słów i konstrukcji językowych, tonacji, dźwięków i łatwo uczy się grania na różnych instrumentach muzycznych.

4. Inteligencja ruchowa – Howard Gardner uważa, że nie jest możliwa właściwa koordynacja ruchów ciała bez zdolności umysłowych. Dlatego właśnie inteligencja ruchowa też jest przez niego definiowana jako jeden z typów inteligencji, która nie może istnieć bez umiejętności umysłowych, które kierują całym naszym ciałem.

5. Inteligencja przestrzenna – osoby z tym typem inteligencji szybko zapamiętują wszelkiego rodzaju kształty i miejsca, z łatwością poruszają się w przestrzeni, doceniają każdą sztukę, w szczególności fotografię. W szkole zdecydowanie wolą geometrię niż algebrę.

6. Inteligencja interpersonalna (emocjonalna) – ten typ inteligencji sprawia, że osoby nią obdarzone dobrze czują się w towarzystwie innych. Z łatwością się dogadują i znajdują kompromisy, a także są w stanie odgadnąć intencje i zamierzenia swoich rozmówców. Posiadacze tego typu inteligencji potrafią również wpływać na innych. Inteligencję interpersonalną można zaliczyć do szeroko rozumianej inteligencji emocjonalnej (więcej o tym rodzaju inteligencji będziesz mógł przeczytać w rozdziale VI).

7. Inteligencja intrapersonalna (inteligencja emocjonalna) – umożliwia rozumienie siebie jako człowieka, swoich potrzeb, uczuć i pragnień. Właściwe odczytywanie swoich potrzeb jest w wielu przypadkach podstawą szczęścia i sukcesu życiowego. Można powiedzieć, że inteligencja intrapersonalna wywodzi się z inteligencji emocjonalnej, gdyż ma wiele jej cech, takich jak samoświadomość czy motywacja własna. Osoby obdarzone tym typem inteligencji posiadają intuicję, motywację do działania i tak zwaną mądrość życiową.

8. Inteligencja przyrodnicza – osoby z tym typem inteligencji uwielbiają wręcz przebywać na łonie natury i tym samym obserwować otaczający je świat. Poza tym cały czas chcą mieć kontakt z naturalnym środowiskiem.

9. Inteligencja egzystencjalna – ten typ inteligencji nie został przez Gardnera dodany do klasyfikacji, jednak został zdefiniowany. Osoba obdarzona taką inteligencją przede wszystkim zajmuje się rozważaniami o sensie życia i ludzkiej egzystencji.

Jak widzisz, jest wiele typów inteligencji, które możesz posiadać. Dlatego definiowanie inteligencji jako jednej, intelektualnej, mierzonej wskaźnikiem IQ, jest błędem. Powyżej masz dowody świadczące o tym, że istnieje coś takiego jak inteligencja wieloraka, która definiuje wielopłaszczyznowość ludzkich możliwości i potencjału.

Być może to tej pory tego nie wiedziałeś, ale każdy człowiek, ty również, posiada wszystkie typy inteligencji, które zostały powyżej opisane. Cały szkopuł w tym, że każdy rodzaj inteligencji jest w różnym stopniu rozwinięty u danej osoby. Natomiast posiadasz je wszystkie – to właśnie jedno z podstawowych założeń teorii Howarda Gardnera dotyczących inteligencji wielorakiej. Zadanie, jakie przed tobą stoi, jest kluczowe, ale wydaje się też bardzo proste. Abyś mógł osiągnąć życiowe szczęście i upragniony sukces, powinieneś zdefiniować, który rodzaj inteligencji jest właściwy dla twojej osobowości i własnego potencjału. To jest klucz do dobrego startu na początku twojego życia zawodowego. Takie określenie samego siebie nie jest tylko dla osób, które są na początku swojej drogi życiowej i zawodowej. Stanowić może również wskazówki do zredefiniowania trwającej od wielu lat kariery zawodowej. Pomóc mogą ci w tym np. proste testy, które określą poziomy poszczególnych typów inteligencji. Możesz również przeanalizować je wszystkie i na bazie własnych upodobań, predyspozycji i możliwości być może sam będziesz w stanie zdefiniować siebie na nowo. Gdy już określisz swój obszar aktywności intelektualnej, w którym czujesz się najlepiej, wystarczy, abyś wybrał właściwy zawód lub firmę, w której będziesz w stanie wykorzystywać swoje talenty i naturalne predyspozycje do osiągania ponadprzeciętnych rezultatów. Może oczywiście zdarzyć się tak, że podejmiesz decyzję, że chcesz popracować nad którymś z rodzajów inteligencji wielorakiej. Jeśli tak, poniżej znajdziesz kilka wskazówek:

1. Co robić, aby rozwinąć inteligencję językową?

- Brać udział w publicznych wystąpieniach, przemawiać i mówić,

- uczyć się języków obcych, czytać, pisać,

- rozwiązywać gry słowne i krzyżówki.

Osoby z rozwiniętą inteligencją lingwistyczną najchętniej wybierają zawody: pisarza, poety, dziennikarza, filologa, językoznawcy. Są dobrymi mówcami i negocjatorami.

2. Co robić, aby rozwinąć inteligencję logiczno-matematyczną?

- Pracować z liczbami i komputerem,

- interesować się łamigłówkami i zadaniami matematycznymi.

Osoby z rozwiniętą inteligencją matematyczno-logiczną najchętniej wybierają profesje związane z naukami ścisłymi, zostają matematykami, fizykami, inżynierami, prawnikami, księgowymi. Są dobrze zorganizowane i uporządkowane.

3. Co robić, aby rozwinąć inteligencję muzyczną?

- Słuchać dużo różnego rodzaju muzyki z różnych stron świata,

- próbować komponować własną muzykę i uczyć się grać na instrumentach,

- próbować śpiewać i brać udział w konkursach z tym związanych.

Osoby z rozwiniętą inteligencją muzyczną najchętniej wybierają zawody związane z muzyką – zostają kompozytorami, wykonawcami, dyrygentami, nauczycielami muzyki, akustykami.

4. Co robić, aby rozwinąć inteligencję ruchową?

- Dużo chodzić, tańczyć, biegać, uprawiać różnego rodzaju sporty,

- brać udział w zajęciach teatralnych,

- zająć się jakimiś czynnościami manualnymi np. garncarstwo.

Osoby z rozwiniętą inteligencją kinestetyczną chętnie wybierają zawód sportowca, aktora, tancerza, wynalazcy, chirurga, nauczyciela w-f, mechanika, budowniczego.

5. Co robić, aby rozwinąć inteligencję przestrzenną?

- Zająć się sztuką wizualną, taką jak malarstwo, rzeźba, grać w szachy, zajmować się modelarstwem lub majsterkowaniem,

- rysować diagramy, schematy i obrazowe przedstawienia najważniejszych informacji do zapamiętania – używać przy tym wielu kolorów, korzystać z grafiki komputerowej.

Osoby z rozwiniętą inteligencją wizualno-przestrzenną najchętniej wybierają zawód architekta, malarza, rzeźbiarza, nawigatora, dekoratora wnętrz, projektanta i konstruktora.

6. Co robić, aby rozwinąć inteligencję interpersonalną?

- Pracować zespołowo,

- brać udział w spotkaniach i imprezach towarzyskich,

- zainteresować się skutecznymi sposobami porozumiewania się.

Osoby z rozwiniętą inteligencją interpersonalną dobrze sprawdzają się jako nauczyciele, terapeuci, politycy, sprzedawcy, menedżerowie.

7. Co robić, aby rozwinąć inteligencję intrapersonalną?

- Rozmawiać o własnych uczuciach z najbliższymi osobami,

- prowadzić zapiski czy też pamiętnik, w którym można zapisać własne przemyślenia i odczucia,

- czytać lektury pobudzające do refleksji.

Osoby z rozwiniętą inteligencją intrapersonalną to pisarze, psychoterapeuci, psycholodzy, filozofowie.

8. Co zrobić, aby rozwinąć inteligencję przyrodniczą?

- Spędzać dużo czasu na łonie natury,

- wsłuchiwać się w naturalne odgłosy w otaczającym nas świecie.

Osoby obdarzone inteligencją przyrodniczą to myśliwi, leśnicy, biolodzy, ekolodzy.

9. Co zrobić, aby rozwinąć inteligencję egzystencjalną?

- Czytać fachową lekturę poświęconą filozofii,

- rozmyślać i wyciągać wnioski w zakresie ludzkiej egzystencji i sensu życia.

Osoby z tym typem inteligencji często wybierają zawód filozofa, myśliciela, teologa.

Przy tej okazji warto wspomnieć o tym, że we wszystkich typach szkół, do których prawdopodobnie uczęszczałeś lub w dalszym ciągu uczęszczasz, bada się i zarazem najbardziej pracuje tylko nad dwoma typami inteligencji. Mam na myśli inteligencję językowo-werbalną i logiczno-matematyczną. Zapewne doskonale jest ci znana sytuacja, w której uczniowie, którzy mają dobre oceny z przedmiotów ścisłych i humanistycznych, są postrzegani jako osoby zdolne i najbardziej perspektywiczne. Zdecydowanie jest tak, że posiadacze inteligencji językowo-werbalnej i logiczno-matematycznej są oceniani przez większość nauczycieli i profesorów jako osoby najzdolniejsze. Co nie jest prawdą i jest w moim przekonaniu swego rodzaju stereotypem. Przecież osoby nieposiadające zdolności we wspomnianych dwóch najpopularniejszych typach inteligencji mogą posiadać inne zdolności, których typowe zajęcia szkolne nie są w stanie zdefiniować, prawda? Jest wiele przykładów osób, które miały bardzo kiepskie oceny w szkole i wręcz same rezygnowały z edukacji, dlatego że nie widziały dalszego sensu w kształceniu. Zamieniały więc wkuwanie na działanie. Potem okazywało się, że osoby te robiły sporą karierę, która niekoniecznie musiała wiązać się z liczbami czy literaturą. Dobrym przykładem takiego mechanizmu jest Agnieszka Chylińska, która w II klasie liceum rzuciła szkołę i, jak wiesz, teraz jest jedną z najpopularniejszych piosenkarek w naszym kraju. A dlaczego tak się stało? Ponieważ odkryła w sobie pokłady inteligencji muzycznej, która pozwoliła jej osiągnąć prawdziwy sukces i zrealizować swoje marzenia.

Jest wiele przykładów milionerów lub wynalazców, którzy mieli podobne problemy z własną edukacją. Doskonałym przykładem jest Albert Einstein, który wielokrotnie był uznawany za mało zdolnego ucznia w zakresie przedmiotów humanistycznych. Bezpośrednim tego powodem, jak zapewne wiesz, było to, że jego inteligencja była umiejscowiona w zupełnie innych obszarach. Poza tym osoby takie jak Bill Gates, Mark Zuckerberg czy słynny reżyser James Cameron nie ukończyły swojej edukacji i w dalszym ciągu, pomimo tylu sukcesów na koncie, mają wykształcenie średnie. Doskonałym przykładem niepokornej postawy jest również Thomas Edison, który został wyrzucony ze szkoły podstawowej w wieku 10 lat za to między innymi, że zadawał nauczycielom zbyt dużo szczegółowych pytań i nie chciał wkuwać szablonowej szkolnej wiedzy. W konsekwencji Edison już nigdy nie powrócił do typowej edukacji i został samoukiem. Co, jak zapewne wiesz, nie przeszkodziło mu zostać jednym z najsłynniejszych wynalazców naszych czasów. Wspomniany wcześniej Albert Einstein mawiał o edukacji w następujący sposób: „Fakty nie są najważniejsze. Zresztą żeby je poznać, nie trzeba wcale studiować na uczelni - można się ich nauczyć z książek. Istota kształcenia w szkole wyższej nie polega zatem na wpajaniu wiedzy faktograficznej, lecz na ćwiczeniu umysłu w dochodzeniu do tego, czego nie da się znaleźć w podręcznikach”. Dlatego moim skromnym zdaniem słabe oceny w szkole o niczym nie świadczą, a jedynie wskazują drogę, którą nie należy iść, lub podpowiadają, co trzeba poprawić i nad czym pracować.

Wspomniane przykłady udowadniają, że brak jakiejkolwiek edukacji nie stanowi o twojej porażce. Natomiast pełna edukacja nie gwarantuje ci pełnego i bezwarunkowego sukcesu. Czy zastanawiasz się, dlaczego tak się dzieje? Odpowiedź jest bardzo prosta. Ponieważ główną rolę w procesie tworzenia własnego sukcesu odgrywają twoje marzenia, umiejętności i determinacja w ich realizacji. Pozwól, że dla podkreślenia wagi tematu raz jeszcze posłużę się słowami jednego z najbardziej inteligentnych ludzi XX wieku. Albert Einstein powiedział, że „wyobraźnia jest ważniejsza od wiedzy nabytej”. Jest tak, ponieważ wiedza, którą posiadasz, ogranicza cię, gdyż w pewnym momencie się kończy, natomiast twoja wyobraźnia nie zna granic. Dlatego pamiętaj, prawdziwy sukces rodzi się w głowie, a nie w ławach szkolnych.

Podsumowując – z jednej strony słabe oceny i brak edukacji nie świadczą o braku jakichkolwiek perspektyw dla danej osoby, z drugiej zaś strony dobre oceny i skończone z wyróżnieniem studia nie gwarantują żadnego sukcesu, który taka osoba może osiągnąć. Przecież gdy skończysz dobrą szkołę z doskonałym wynikiem, to nie daje ci to gwarancji, że za kilka lat będziesz miał dobrze płatną pracę, samochód, dom i wszystkie inne atrybuty człowieka sukcesu, prawda?

Pewnego razu natknąłem się w „Dzienniku Gazecie Prawnej” na artykuł, którego tytuł brzmiał: Prymusom dziękujemy. Sukces na rynku pracy nie zależy od ocen na świadectwie. Tytuł mówi wszystko i zarazem potwierdza moją wcześniejszą tezę. Poza tym autor artykułu zadaje podchwytliwe pytanie i niejako sam na nie odpowiada: „Czy wciąż wierzymy, że świadectwo z czerwonym paskiem to dla naszych dzieci przepustka do lepszej przyszłości? Ale na rynku pracy prymusi wcale nie wygrywają”. O tym, co, poza świadectwem, jest istotne i kluczowe dla twoich potencjalnych i obecnych pracodawców, będziesz mógł przeczytać w niniejszej książce. Szczególnie zwróć uwagę na rozdział V: „Umiejętność inteligentnego rozpoznawania wszelkich emocji”. To jest w mojej opinii kluczowa umiejętność, która jest niezbędnym składnikiem twojego sukcesu.

W tym miejscu należy postawić konkretne pytanie:

Jeśli z jednej strony słabe oceny czy też brak edukacji nie stanowią o twojej porażce, a z drugiej strony dobre oceny i porządna edukacja nie gwarantują sukcesu, to w takim razie Kto lub Co może zagwarantować twój upragniony sukces i tym samym realizację wyznaczonych celów?

Myślę, że znajdziesz odpowiedź na te i inne pytania, czytając kolejne rozdziały tej książki.

Właściwe środowisko

Wyobraź sobie dwa drzewa, które sadzisz w dwóch różnych miejscach. Obydwa krzewy są bardzo dobre gatunkowo i mają duży potencjał rozwojowy. Pierwsze drzewo sadzisz w ziemi przeznaczonej do tego typu roślin, drugie natomiast sadzisz na plaży. Jak myślisz, które drzewo lepiej i szybciej zacznie rosnąć, rozwijać się i rodzić owoce? Pytanie retoryczne, prawda? Oczywiście odpowiedź może być tylko jedna. Drzewo zasadzone w ziemi dobrej gatunkowo i przeznaczonej do tego typu roślin będzie rosło i rozwijało się, rodząc przez lata mnóstwo owoców. Można powiedzieć, że drzewo to dzięki właściwemu podłożu osiągnie doskonałą symbiozę z otoczeniem i przyrodą. Drugie drzewo natomiast nie będzie w stanie zapuścić nawet korzeni i tym samym rosnąć i rozwijać się w sposób prawidłowy. Nie wspominając o rodzeniu jakichkolwiek owoców czy osiągnięciu symbiozy, która jest podstawą egzystencji wszystkich żywych organizmów na naszej planecie. Zwróć uwagę, że pomimo sporego potencjału już na starcie drugie drzewo zasadzone na plaży było skazane na porażkę z powodu niewłaściwego środowiska, w którym przyszło mu funkcjonować. Dokładnie tak samo jest z tobą. Nie pozwól, aby spotkał cię los drugiego drzewa, które musiało radzić sobie z niewłaściwymi warunkami.

Dlatego właśnie musisz odnaleźć swoje miejsce, z którym będziesz mógł stworzyć symbiozę. Tylko we właściwym otoczeniu będziesz mógł wykorzystać cały swój potencjał, który tylko przy odpowiednich warunkach ma szanse pokazać się i rozwinąć. Kiedy już odnajdziesz takie miejsce, w którym będziesz mógł obrać właściwy kierunek własnego rozwoju, to będzie to niewątpliwie jeden z kluczowych składników twojego sukcesu i pomoże ci stać się skutecznym i efektywnym pracownikiem. Jeśli obecnie pracujesz w firmie, w której czujesz, że nie jesteś w stanie w pełni się rozwijać i uczyć tego, czego naprawdę chciałbyś się uczyć, to natychmiast powinieneś podjąć działania, aby zmienić tę sytuację.

Przykład z własnego podwórka

Zaraz po skończeniu szkoły średniej w 1997 r. doszedłem do wniosku, że najwłaściwszym zawodem, w którym będę mógł się spełnić, jest zawód handlowca. Nie do końca jestem w stanie wyjaśnić, dlaczego tak wtedy myślałem. Pamiętam tylko, iż wierzyłem, że jestem w stanie poradzić sobie w tej trudnej branży i że ten rodzaj pracy może przynieść mi zadowolenie, rozwój i spełnienie zawodowe. Zawsze lubiłem i, co najważniejsze, umiałem rozmawiać z ludźmi. Być może właśnie dlatego podświadomie dopasowałem specyfikę tego zawodu do moich predyspozycji. Umiejętność budowania relacji poprzez rozmowę to podstawa w każdym zawodzie, ale w profesji handlowca jest umiejętnością kluczową.

Przez następne lata imałem się kilkunastu dość przypadkowych zajęć. Każde z nich związane było ze sprzedażą jakichś produktów lub usług. W końcu w 2001 r. zacząłem pracę w salonie samochodowym na stanowisku sprzedawcy. Już pierwszego dnia w nowej pracy wiedziałem, że salon samochodowy nie jest dla mnie właściwym miejscem, w którym mógłbym się rozwinąć jako pracownik i człowiek. Nie wiem, skąd to wtedy wiedziałem, ale chyba po raz kolejny moja podświadomość podpowiadała mi, że muszę poszukać innego, bardziej odpowiedniego środowiska dla siebie. Powoli miałem już dość różnego rodzaju prac, w których nie widziałem dla siebie potencjału rozwojowego. Dlatego od razu pierwszego dnia w nowej pracy zacząłem szukać innego, bardziej odpowiedniego, pracodawcy. Niestety, brak konkretnego doświadczenia i umiejętności powodował, że przez długie miesiące nie mogłem znaleźć żadnej ciekawej pracy. W końcu po ponad pięciu latach mozolnych poszukiwań udało mi się wykreować właściwy kierunek własnego rozwoju. Pod koniec 2002 r. rozpocząłem pracę w firmie Raben, w której spędziłem prawie 11 lat. Po tak długim czasie udało mi się znaleźć firmę, w której mogłem pokazać pełnię swoich możliwości, rozwijać się, awansować i osiągać cele zawodowe. Z perspektywy czasu wiem, że warto było tak długo szukać i czekać na właściwe środowisko pasujące do moich predyspozycji i potencjału.

Dlatego właśnie tak ważne jest to, abyś starał się zdefiniować swój rodzaj inteligencji, dzięki któremu możesz stworzyć jak najlepsze warunki rozwoju. To z kolei może być jeden z kluczowych czynników twojego sukcesu zawodowego. Pod warunkiem oczywiście, że właściwie dopasujesz rodzaj inteligencji do zawodu, jaki chcesz wykonywać. Ja odkryłem w sobie duże pokłady inteligencji emocjonalnej, którą postanowiłem wykorzystać w zawodzie handlowca, a potem osoby zarządzającej grupą ponad trzydziestu pracowników. Twierdzę, że twoim pierwszym podstawowym celem jest właśnie określenie własnych zakresów inteligencji zgodnych z twoimi wewnętrznymi potrzebami i pragnieniami. Odpowiedz zatem, proszę, na poniższe pytania:

- Która z powyższych inteligencji pasuje do ciebie najbardziej?

- Jak zamierzasz wykorzystać do realizacji swoich celów zawodowych swój rodzaj inteligencji?

- Czy w obecnej pracy wykorzystujesz wszystkie swoje umiejętności i predyspozycje?

Najważniejszy klient

Wielu specjalistów od motywacji i coachingu twierdzi, że najważniejszym twoim klientem jest twój szef. Po części oczywiście mają rację, gdyż to właśnie od niego w dużej mierze zależy, jak będzie przebiegała twoja kariera, jak szybko awansujesz i czy na przykład dostaniesz podwyżkę. Tak, to zdecydowanie kluczowa osoba, której zadowolenie jest twoim głównym celem. Jednak pomimo tego, że jest to tak ważna i kluczowa postać w twoim życiu zawodowym, moim zdaniem twój przełożony nie jest twoim najważniejszy klientem. Jeśli nie twój szef, to w takim razie któż inny mógłby ubiegać się o miano kluczowego klienta? Być może już się domyślasz, jaka jest odpowiedź na to pytanie. Otóż twierdzę, że najważniejszym twoim klientem, o którego w pierwszej kolejności powinieneś zadbać, jesteś ty sam! Tylko tyle albo aż tyle – myślę, że nie jest to nic odkrywczego? Jeśli do tej pory nie zdawałeś sobie z tego sprawy, to po przeczytaniu tej książki stwierdzisz, że jest to dość oczywiste. Nie możesz przecież ciągle starać się zadowalać innych, jeśli ty sam nie będziesz zaspokojony na wszystkich płaszczyznach.

Zbadaj potrzeby swojego najważniejszego klienta

Jeśli praca, którą wykonujesz, polega na kontakcie z klientem, to zapewne wiesz, że aby poznać potrzeby klienta, trzeba zadać mu kilkanaście otwartych pytań. Jeśli natomiast twoja praca ma zupełnie inny charakter, to być może ta wiedza będzie dla ciebie czymś zupełnie nowym. Jednak niezależnie od tego, czym się zajmujesz, musisz posiadać umiejętności, które pozwolą ci w sposób rzetelny i profesjonalny zbadać potrzeby twojego kluczowego klienta. Dopiero wtedy tak naprawdę wiesz, czego oczekuje klient. Poniżej przykładowe ogólne pytania skierowane do potencjalnego klienta, które mogą brzmieć następująco:

- Co jest dla ciebie, drogi kliencie, najważniejsze w zakresie (i tu wymieniasz obszar, o którym rozmawiacie…)?

- Co cenisz sobie najbardziej u dostawcy produktów lub usług w zakresie (i tu wymieniasz branżę, którą jako handlowiec reprezentujesz)?

- Co może skłonić cię, drogi kliencie, do podjęcia współpracy z firmą, którą reprezentuję?

- Jakie masz plany rozwojowe w zakresie (i tu wymieniasz obszar, który cię interesuje jako handlowca) i jak firma, którą reprezentuję, może ci w tym pomóc?

- Jakie procesy, drogi kliencie, chciałbyś usprawnić w swojej firmie?

To typowy sposób badania potrzeb potencjalnego klienta przez handlowców pracujących na naszym rynku i sprzedających różnego rodzaju produkty lub usługi. Jeśli zgodzisz się ze mną, że jesteś swoim najważniejszym i najistotniejszym klientem, to sam sobie musisz zadać bardzo podobne pytania, aby dokładnie poznać swoje potrzeby i pragnienia. Przykładowe pytania, jakie możesz sobie stawiać:

- Jakie są moje priorytety w życiu prywatnym i zawodowym?

- Co muszę zrobić, aby zrealizować zamierzone cele zawodowe i prywatne?

- Jakie czynności codziennie muszę wykonywać, abym mógł realizować moje cele?

- Jakie umiejętności, które już posiadam, mogą pomóc mi realizować moje cele?

- Jakie umiejętności muszę nabyć, aby móc sprawnie i szybko realizować moje cele?

- Kto może mi pomóc w realizacji moich zamierzeń?

- Jaki jeden wybrany cel muszę osiągnąć, aby poczuć się wspaniale?

- Co mogę zrobić, aby osiągnąć ten cel jak najszybciej?

Takie badanie potrzeb własnych powinieneś robić cyklicznie, gdyż twoje cele i priorytety mogą się przecież co jakiś czas zmieniać. To tylko niektóre z pytań, jakie możesz zadawać swojemu najważniejszemu klientowi, którym jesteś ty sam. Już samo postawienie pytań zmusi cię do refleksji i zastanowienia się nad własnym życiem. Z pewnością taka analiza przybliży cię do poznania samego siebie, co możesz osiągnąć szybciej i skuteczniej dzięki tzw. „pytaniom własnym”. Pamiętaj, że patrzenie na świat przez pryzmat własnego szczęścia jest o tyle dobre, że jeśli ty sam jesteś szczęśliwy, to wtedy łatwiej jest ci dawać szczęście twoim bliskim i całemu światu.

------------------------------------------------------------------------

A. Calaprice: Einstein w cytatach. Tłum. M. Krośniak. Warszawa 1997, s. 65.

Tamże, s. 219.

http://serwisy.gazetaprawna.pl/edukacja/artykuly/749226,prymusom-dziekujemy-malo-ktory-pracodawca-zwraca-uwage-na-oceny-na-dyplomie.html .