-
W empik go
Sprzysiężenie Fieska w Genui - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
5 lipca 2020
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
LUB
24,99 zł za tytuł
Tytuł dostępny w abonamencie Empik Go już od 24,99 zł / 30 dni
Sprawdź
Słuchaj i czytaj w abonamencie Go Standard już za 24,99 zł / 30 dni. Subskrypcja Go Standard daje możliwość dodania do biblioteki 3 dowolne tytuły w danym okresie rozliczeniowym (30 dni). Wybierasz z ponad 200 tys. audiobooków, ebooków i podcastów.
Sprzysiężenie Fieska w Genui - ebook
Ballada „Sprzysiężenie Fieska w Genui” powstała w 1784 roku. Piękna dziewica zostaje skrzywdzona przez księcia Genui, Gianettino Doria, który ma objąć tron po swoim ojcu, księciu Andrzeju. Jego rządy zapowiada się na okrutną tyranię. Rodzi się więc spisek przeciwko Dorii uknuty przez Fieska, który chce obalić władcę i samemu zasiąść na tronie. Rozpoczyna serię intryg na dworze, jednak współspiskowcy zaczynają podejrzewać, że Fiesko nie jest wcale lepszy niż Doria.
| Kategoria: | Klasyka |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-8217-612-4 |
| Rozmiar pliku: | 2,6 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Spis treści
OSOBY
AKT PIERWSZY
SCENA PIERWSZA
SCENA DRUGA
SCENA TRZECIA
SCENA CZWARTA
SCENA PIĄTA
SCENA SZÓSTA
SCENA SIÓDMA
SCENA ÓSMA
SCENA DZIEWIĄTA
SCENA DZIESIĄTA
SCENA JEDENASTA
SCENA DWUNASTA
SCENA TRZYNASTA
AKT DRUGI
SCENA PIERWSZA
SCENA DRUGA
SCENA TRZECIA
SCENA CZWARTA
SCENA PIĄTA
SCENA SZÓSTA
SCENA SIÓDMA
SCENA ÓSMA
SCENA DZIEWIĄTA
SCENA DZIESIĄTA
SCENA JEDENASTA
SCENA DWUNASTA
SCENA TRZYNASTA
SCENA CZTERNASTA
SCENA PIĘTNASTA
SCENA SZESNASTA
SCENA SIEDMNASTA
SCENA OŚMNASTA
SCENA DZIEWIĘTNASTA
AKT TRZECI
SCENA PIERWSZA
SCENA DRUGA
SCENA TRZECIA
SCENA CZWARTA
SCENA PIĄTA
SCENA SZÓSTA
SCENA SIÓDMA
SCENA ÓSMA
SCENA DZIEWIĄTA
SCENA DZIESIĄTA
SCENA JEDENASTA
AKT CZWARTY
SCENA PIERWSZA
SCENA DRUGA
SCENA TRZECIA
SCENA CZWARTA
SCENA PIĄTA
SCENA SZÓSTA
SCENA SIÓDMA
SCENA ÓSMA
SCENA DZIEWIĄTA
SCENA DZIESIĄTA
SCENA JEDENASTA
SCENA DWUNASTA
SCENA TRZYNASTA
SCENA CZTERNASTA
SCENA PIĘTNASTA
AKT PIĄTY
SCENA PIERWSZA
SCENA DRUGA
SCENA TRZECIA
SCENA CZWARTA
SCENA PIĄTA
SCENA SZÓSTA
SCENA SIÓDMA
SCENA ÓSMA
SCENA DZIEWIĄTA
SCENA DZIESIĄTA
SCENA JEDENASTA
SCENA DWUNASTA
SCENA TRZYNASTA
SCENA CZTERNASTA
SCENA PIĘTNASTA
SCENA SZESNASTA
SCENA SIEDEMNASTAOSOBY
ANDRZEJ DORIA, doża Genui.
GIANETTINO DORIA, jego synowiec.
FIESKO, hrabia Lawania.
WERRINA, sprzysiężony.
BURGONINO, sprzysiężony.
KALKANIO, sprzysiężony.
SAKKO, sprzysiężony.
LOMELLIN, powiernik Gianettina.
CENTURIONE, malkontent.
CIBO, malkontent.
ASSERATO, malkontent.
ROMANO, malarz.
MULEY-HASSAN, Murzyn z Tunisu.
NIEMIEC ze straży Doży.
TRZECH OBYWATELI.
LEONORA, żona Fieska.
HRABINA JULIA, wdowa po Imperialim.
BERTA, córka Werriny.
RÓŻA, pokojowa Leonory.
ARABELLA pokojowa Leonory.
Szlachta, obywatele, Niemcy, żołnierze, służący, złodzieje.
Rzecz dzieje się w Genui, 1547 r.SCENA PIERWSZA
Leonora w masce. Róża, Arabella w pomieszaniu wpadają na scenę.
LEONORA
zrzucając maskę
Nie więcej! – ani słowa – to jak dzień widoczne. Rzuca się na krzesło. Ach! to –
ARABELLA
Łaskawa pani!...
LEONORA
powstając z krzesła
W moich oczach! na całe miasto głośna rozpustnica! w obliczu szlachty genueńskiej! Z boleścią. Różo! Bello! przed mymi oczyma zalanymi łzami!
RÓŻA
Weź pani tę rzecz za to, czym była w istocie – za grzeczność kawalerską. –
LEONORA
Grzeczność kawalerska? – A ta ich oczów gra nieustanna? To śledzenie jej ruchów, ten długi ssący całus na jej obnażonym ramieniu, tak że ślad jego zębów w czerwono-płomienistym znaku zajaśniał? A to ogłuszenie nieme, kamienne, w którym siedział pogrążony jak malują zachwycenie, jakby świat cały w około niego zniknął i on tylko jeden z tą Julią w wiecznej próżni pozostał. Grzeczność kawalerska? – Niewinna istoto, coś nigdy nie kochała! Przynajmniej ze mną nie wiedź sporu: co jest grzeczność kawalerska, a co jest kochanie!
RÓŻA
Tym lepiej, pani! Strata małżonka dziesięciu cicisbeów sprowadza.
LEONORA
Strata małżonka? – Lekkie podniesienie pulsu rozgrzanego, i już Fiesko byłby stracony? Idź, jadowita szczebiotko – nigdy się oczom moim nie pokazuj! – To żart niewinny – może grzeczność przelotna? Nieprawda, moja czuła Bello?
ARABELLA
O! Tak bez wątpienia!
LEONORA
w zadumieniu
Ale żeby się mniemała panią jego serca? – żeby jej imię za każdą myślą stawało mu w pamięci? – przemawiało w każdym głosie natury? – Ha! co to jest? – gdzie ja się zapędzam? Żeby świat cały, piękny, majestatyczny był dla niego kosztownym brylantem, na którym tylko jej obraz – jej obraz wyryty? – Żeby on ją kochał? – tę Julię kochał? O daj mi rękę – wspieraj mnie, Bello!
Chwila milczenia – słychać znowu muzykę.
Słuchaj! Czy to nie głos Fieska z tego się zgiełku przebija? Możeż on śmiać się, gdy w samotni jego Leonora płacze? O nie, moje dziecko! To był głos chłopski Gianettina Dorii.
ARABELLA
W istocie to głos jego! Przejdźmy, pani, do drugiego pokoju.
LEONORA
Bledniejesz, Bello! kłamiesz – ja czytam w twoich oczach, w obliczach Genueńczyków coś – coś. Zasłaniając twarz. O zaiste! Ci Genueńczycy wiedzą więcej, aniżeli dla ucha małżonki wiedzieć potrzeba.
RÓŻA
O zazdrości wszystko zwiększająca!
LEONORA
w smętnym rozmarzeniu
Wonczas, gdy on Fieskiem był jeszcze – zjawił się w pomarańczowym gaju, gdzieśmy dziewczęta na igraszki biegły, kwitnący Apollo z męsko pięknym Antinousem zlany. Tak dumnym i wspaniałym postępował krokiem, jak gdyby prześwietna Genua na jego młodych kołysała się barkach; nasze oczy do jego lica się zakradały, ale spotkawszy błyszczące spojrzenie w lot się cofały, jakby je kto na świętokradzkim złowił uczynku. Ach! Bello, jakże z nas każda chwytała jego spojrzenia, liczyła błyski oka do sąsiadki posłane. Oczy jego jak złote jabłko niezgody między nas padały, tkliwe źrenice tlały dzikszym ogniem, łagodne piersi gwałtowniej tętniły, zazdrość naszą harmonię rozdarła.
ARABELLA
Przypominam sobie. Cała Genua niewieścia na odgłos pięknego zwycięstwa buntem zagrzmiała.
LEONORA
w uniesieniu
A dziś go moim nazywać! Zuchwała, straszna szczęśliwość! Moim nazywać męża w Genui największego, który w piękności kończonej wyszedł spod dłuta niewyczerpanego sztukmistrza, wszystkie płci swojej wielkości w najcudowniejszej harmonii połączył. – Słuchajcie, dziewczęta, już teraz przemilczeć nie mogę! Słuchajcie, dziewczęta, coś wam powierzę, tajemniczo myśl wam jedną powierzę. Gdym przed ołtarzem przy Fiesku stanęła z dłonią w jego dłoni złożoną – miałam myśl, o której myśleć kobiecie nie wolno: – ten Fiesko, którego rękę w twojej ręce trzymasz – twój Fiesko – ale cicho, niech żaden mężczyzna nie podsłucha, jak się wysoko nadymamy ździebełkami jego doskonałości – ten twój Fiesko – Biada, jeśli swym uczuciem wyżej się nie wznosicie! – ten Fiesko nam Genuę od tyranów zbawi.
ARABELLA
zdziwiona
I to widzenie przyszło dziewicy na dniu jej wesela?
LEONORA
Dziw się, Bello! – ale tak jest – przyszło to oblubienicy w dniu jej szczęścia weselnego! Żywiej. Jestem kobietą, ale czuję krwi mojej szlachetność – ścierpieć nie mogę, aby ten dom Doriów nad naszymi przodkami miał górę zabierać. Ten łagodny Andrzej! – sprzyjać jemu dla serca jest rozkoszą – on – bodajby się wiecznie księciem Genui mianował; ale Gianettino jest jego synowcem, jego dziedzicem – a Gianettino ma bezczelnie dumne serce. Genua drży przed nim, a Fiesko – o, płaczcie nade mną! – Fiesko kocha siostrę Gianettina.
ARABELLA
Biedna, nieszczęśliwa kobieto!
LEONORA
Idźcie obaczyć to bożyszcze Genui, jak zasiada w bezwstydnym kole pijaków i rozpustnic, głaszcze im uszy niezgrabnym dowcipem, bajki o zaklętych księżniczkach opowiada – oto macie Fieska. – Ach, dziewczyno! nie tylko Genua swojego utraciła bohatera – ja także tracę swojego małżonka!
RÓŻA
Mów pani ciszej. Ktoś przez galerię przechodzi.
LEONORA
przestraszona
Fiesko idzie. Uciekajcie! Uciekajcie! Mój widok mógłby jemu przykrą chwilę sprawić.
Wbiega do bocznego pokoju, służące za nią.SCENA DRUGA
Gianettino Doria zamaskowany, w zielonym płaszczu. Murzyn. Wchodzą rozmawiając.
GIANETTINO
Zrozumiałeś mnie?
MURZYN
Doskonale.
GIANETTINO
Maska biała.
MURZYN
Wiem.
GIANETTINO
Powiadam – biała maska.
MURZYN
Wiem, wiem, wiem.
GIANETTINO
Słyszysz? jeśli ją masz chybić – wskazując na pierś to jeno tu uderz.
MURZYN
Nie troszcz się, panie!
GIANETTINO
Tylko silnym pchnięciem!
MURZYN
Nie będzie się żalił.
To jest bezpłatna wersja demonstracyjna ebooka. Zapraszamy do zakupu pełnej wersji publikacji.
OSOBY
AKT PIERWSZY
SCENA PIERWSZA
SCENA DRUGA
SCENA TRZECIA
SCENA CZWARTA
SCENA PIĄTA
SCENA SZÓSTA
SCENA SIÓDMA
SCENA ÓSMA
SCENA DZIEWIĄTA
SCENA DZIESIĄTA
SCENA JEDENASTA
SCENA DWUNASTA
SCENA TRZYNASTA
AKT DRUGI
SCENA PIERWSZA
SCENA DRUGA
SCENA TRZECIA
SCENA CZWARTA
SCENA PIĄTA
SCENA SZÓSTA
SCENA SIÓDMA
SCENA ÓSMA
SCENA DZIEWIĄTA
SCENA DZIESIĄTA
SCENA JEDENASTA
SCENA DWUNASTA
SCENA TRZYNASTA
SCENA CZTERNASTA
SCENA PIĘTNASTA
SCENA SZESNASTA
SCENA SIEDMNASTA
SCENA OŚMNASTA
SCENA DZIEWIĘTNASTA
AKT TRZECI
SCENA PIERWSZA
SCENA DRUGA
SCENA TRZECIA
SCENA CZWARTA
SCENA PIĄTA
SCENA SZÓSTA
SCENA SIÓDMA
SCENA ÓSMA
SCENA DZIEWIĄTA
SCENA DZIESIĄTA
SCENA JEDENASTA
AKT CZWARTY
SCENA PIERWSZA
SCENA DRUGA
SCENA TRZECIA
SCENA CZWARTA
SCENA PIĄTA
SCENA SZÓSTA
SCENA SIÓDMA
SCENA ÓSMA
SCENA DZIEWIĄTA
SCENA DZIESIĄTA
SCENA JEDENASTA
SCENA DWUNASTA
SCENA TRZYNASTA
SCENA CZTERNASTA
SCENA PIĘTNASTA
AKT PIĄTY
SCENA PIERWSZA
SCENA DRUGA
SCENA TRZECIA
SCENA CZWARTA
SCENA PIĄTA
SCENA SZÓSTA
SCENA SIÓDMA
SCENA ÓSMA
SCENA DZIEWIĄTA
SCENA DZIESIĄTA
SCENA JEDENASTA
SCENA DWUNASTA
SCENA TRZYNASTA
SCENA CZTERNASTA
SCENA PIĘTNASTA
SCENA SZESNASTA
SCENA SIEDEMNASTAOSOBY
ANDRZEJ DORIA, doża Genui.
GIANETTINO DORIA, jego synowiec.
FIESKO, hrabia Lawania.
WERRINA, sprzysiężony.
BURGONINO, sprzysiężony.
KALKANIO, sprzysiężony.
SAKKO, sprzysiężony.
LOMELLIN, powiernik Gianettina.
CENTURIONE, malkontent.
CIBO, malkontent.
ASSERATO, malkontent.
ROMANO, malarz.
MULEY-HASSAN, Murzyn z Tunisu.
NIEMIEC ze straży Doży.
TRZECH OBYWATELI.
LEONORA, żona Fieska.
HRABINA JULIA, wdowa po Imperialim.
BERTA, córka Werriny.
RÓŻA, pokojowa Leonory.
ARABELLA pokojowa Leonory.
Szlachta, obywatele, Niemcy, żołnierze, służący, złodzieje.
Rzecz dzieje się w Genui, 1547 r.SCENA PIERWSZA
Leonora w masce. Róża, Arabella w pomieszaniu wpadają na scenę.
LEONORA
zrzucając maskę
Nie więcej! – ani słowa – to jak dzień widoczne. Rzuca się na krzesło. Ach! to –
ARABELLA
Łaskawa pani!...
LEONORA
powstając z krzesła
W moich oczach! na całe miasto głośna rozpustnica! w obliczu szlachty genueńskiej! Z boleścią. Różo! Bello! przed mymi oczyma zalanymi łzami!
RÓŻA
Weź pani tę rzecz za to, czym była w istocie – za grzeczność kawalerską. –
LEONORA
Grzeczność kawalerska? – A ta ich oczów gra nieustanna? To śledzenie jej ruchów, ten długi ssący całus na jej obnażonym ramieniu, tak że ślad jego zębów w czerwono-płomienistym znaku zajaśniał? A to ogłuszenie nieme, kamienne, w którym siedział pogrążony jak malują zachwycenie, jakby świat cały w około niego zniknął i on tylko jeden z tą Julią w wiecznej próżni pozostał. Grzeczność kawalerska? – Niewinna istoto, coś nigdy nie kochała! Przynajmniej ze mną nie wiedź sporu: co jest grzeczność kawalerska, a co jest kochanie!
RÓŻA
Tym lepiej, pani! Strata małżonka dziesięciu cicisbeów sprowadza.
LEONORA
Strata małżonka? – Lekkie podniesienie pulsu rozgrzanego, i już Fiesko byłby stracony? Idź, jadowita szczebiotko – nigdy się oczom moim nie pokazuj! – To żart niewinny – może grzeczność przelotna? Nieprawda, moja czuła Bello?
ARABELLA
O! Tak bez wątpienia!
LEONORA
w zadumieniu
Ale żeby się mniemała panią jego serca? – żeby jej imię za każdą myślą stawało mu w pamięci? – przemawiało w każdym głosie natury? – Ha! co to jest? – gdzie ja się zapędzam? Żeby świat cały, piękny, majestatyczny był dla niego kosztownym brylantem, na którym tylko jej obraz – jej obraz wyryty? – Żeby on ją kochał? – tę Julię kochał? O daj mi rękę – wspieraj mnie, Bello!
Chwila milczenia – słychać znowu muzykę.
Słuchaj! Czy to nie głos Fieska z tego się zgiełku przebija? Możeż on śmiać się, gdy w samotni jego Leonora płacze? O nie, moje dziecko! To był głos chłopski Gianettina Dorii.
ARABELLA
W istocie to głos jego! Przejdźmy, pani, do drugiego pokoju.
LEONORA
Bledniejesz, Bello! kłamiesz – ja czytam w twoich oczach, w obliczach Genueńczyków coś – coś. Zasłaniając twarz. O zaiste! Ci Genueńczycy wiedzą więcej, aniżeli dla ucha małżonki wiedzieć potrzeba.
RÓŻA
O zazdrości wszystko zwiększająca!
LEONORA
w smętnym rozmarzeniu
Wonczas, gdy on Fieskiem był jeszcze – zjawił się w pomarańczowym gaju, gdzieśmy dziewczęta na igraszki biegły, kwitnący Apollo z męsko pięknym Antinousem zlany. Tak dumnym i wspaniałym postępował krokiem, jak gdyby prześwietna Genua na jego młodych kołysała się barkach; nasze oczy do jego lica się zakradały, ale spotkawszy błyszczące spojrzenie w lot się cofały, jakby je kto na świętokradzkim złowił uczynku. Ach! Bello, jakże z nas każda chwytała jego spojrzenia, liczyła błyski oka do sąsiadki posłane. Oczy jego jak złote jabłko niezgody między nas padały, tkliwe źrenice tlały dzikszym ogniem, łagodne piersi gwałtowniej tętniły, zazdrość naszą harmonię rozdarła.
ARABELLA
Przypominam sobie. Cała Genua niewieścia na odgłos pięknego zwycięstwa buntem zagrzmiała.
LEONORA
w uniesieniu
A dziś go moim nazywać! Zuchwała, straszna szczęśliwość! Moim nazywać męża w Genui największego, który w piękności kończonej wyszedł spod dłuta niewyczerpanego sztukmistrza, wszystkie płci swojej wielkości w najcudowniejszej harmonii połączył. – Słuchajcie, dziewczęta, już teraz przemilczeć nie mogę! Słuchajcie, dziewczęta, coś wam powierzę, tajemniczo myśl wam jedną powierzę. Gdym przed ołtarzem przy Fiesku stanęła z dłonią w jego dłoni złożoną – miałam myśl, o której myśleć kobiecie nie wolno: – ten Fiesko, którego rękę w twojej ręce trzymasz – twój Fiesko – ale cicho, niech żaden mężczyzna nie podsłucha, jak się wysoko nadymamy ździebełkami jego doskonałości – ten twój Fiesko – Biada, jeśli swym uczuciem wyżej się nie wznosicie! – ten Fiesko nam Genuę od tyranów zbawi.
ARABELLA
zdziwiona
I to widzenie przyszło dziewicy na dniu jej wesela?
LEONORA
Dziw się, Bello! – ale tak jest – przyszło to oblubienicy w dniu jej szczęścia weselnego! Żywiej. Jestem kobietą, ale czuję krwi mojej szlachetność – ścierpieć nie mogę, aby ten dom Doriów nad naszymi przodkami miał górę zabierać. Ten łagodny Andrzej! – sprzyjać jemu dla serca jest rozkoszą – on – bodajby się wiecznie księciem Genui mianował; ale Gianettino jest jego synowcem, jego dziedzicem – a Gianettino ma bezczelnie dumne serce. Genua drży przed nim, a Fiesko – o, płaczcie nade mną! – Fiesko kocha siostrę Gianettina.
ARABELLA
Biedna, nieszczęśliwa kobieto!
LEONORA
Idźcie obaczyć to bożyszcze Genui, jak zasiada w bezwstydnym kole pijaków i rozpustnic, głaszcze im uszy niezgrabnym dowcipem, bajki o zaklętych księżniczkach opowiada – oto macie Fieska. – Ach, dziewczyno! nie tylko Genua swojego utraciła bohatera – ja także tracę swojego małżonka!
RÓŻA
Mów pani ciszej. Ktoś przez galerię przechodzi.
LEONORA
przestraszona
Fiesko idzie. Uciekajcie! Uciekajcie! Mój widok mógłby jemu przykrą chwilę sprawić.
Wbiega do bocznego pokoju, służące za nią.SCENA DRUGA
Gianettino Doria zamaskowany, w zielonym płaszczu. Murzyn. Wchodzą rozmawiając.
GIANETTINO
Zrozumiałeś mnie?
MURZYN
Doskonale.
GIANETTINO
Maska biała.
MURZYN
Wiem.
GIANETTINO
Powiadam – biała maska.
MURZYN
Wiem, wiem, wiem.
GIANETTINO
Słyszysz? jeśli ją masz chybić – wskazując na pierś to jeno tu uderz.
MURZYN
Nie troszcz się, panie!
GIANETTINO
Tylko silnym pchnięciem!
MURZYN
Nie będzie się żalił.
To jest bezpłatna wersja demonstracyjna ebooka. Zapraszamy do zakupu pełnej wersji publikacji.
więcej..
