Strona Guermantów - ebook

W rzeczywistości Meluzyna była założycielką rodu de Lusignan, rzekomych przodków rodziny de Guermantes (por. s. 595).

Childebert I (około 495–558) – syn Chlodwiga, pierwszego króla Franków.

W legendach arturiańskich Panią Jeziora jest Viviana, która kochała Merlina i wychowała Lancelota.

W języku francuskim _l’hôtel_ oznacza także miejską rezydencję arystokratyczną (przyp. tłum.).

To słynna replika ze sztuki Georges’a Feydeau, _La Dame de chez Maxim_, wystawionej po raz pierwszy w 1899 roku.

(fr.) _chanoine, chanoinesse _– kanonik, kanoniczka.

Założona w roku 1894 Schola Cantorum pełniła od roku 1896 funkcję oficjalnego paryskiego konserwatorium. Jednym z jej uczniów był Erik Satie.

Książę d’Aumale, czwarty syn Ludwika Filipa I, był właścicielem zamku w Chantilly. Około roku 1890 niedzielne obiady w Chantilly cieszyły się dużą sławą.

W przewodniku po kairskim muzeum Gaston Maspero pisał, że po zabalsamowaniu ciał dusze, uważane za sobowtóry istot ludzkich, nadal żyły i trzeba było dostarczać im pożywienia oraz rozmaitych niezbędnych przedmiotów, by z głodu nie przeniknęły w ciała żywych i nie „skonsumowały ich poprzez chorobę, doprowadzając do śmierci” (_Guide du visiteur au Musée du Caire_, Imprimerie de l’Institut Français d’Archéologie Orientale, Kair 1915, s. 9–11).

James Abbott McNeill Whistler (1834–1903) sygnował niektóre ze swych obrazów znakiem motyla.

Proust usłyszał to zdanie w roku 1895 podczas koncertu w Konserwatorium. Orkiestra grała andante _Symfonii c-moll_ Ludwiga van Beethovena: „W tym momencie usłyszałem tuż obok, jak jakaś dama mówi do drugiej: »Czy chce pani cukierka?«. Poczułem cierpienie pełne politowania, złego humoru, a zwłaszcza zdziwienia, że w tak heroicznych okolicznościach, gdy wielkoduszny umysł jest w pełni skupiony, ktoś nie może pokonać łakomstwa, jest łasy na słodycze”.

Tytuł komedii Henriego Meilhaca i Ludovica Halévy’ego.

Postaci z tragedii Woltera _Zaira_, napisanej w 1732 roku. Orosman, sułtan Jerozolimy, zakochuje się w uwięzionej Zairze. W napadzie zazdrości godzi ją sztyletem, po czym się zabija. Sarah Bernhardt zagrała rolę Zairy w 1873 roku.

Chodzi o scenę z _Fedry_ Jeana Racine’a, w której żona Tezeusza wyznaje miłość Hipolitowi (akt II, scena 5).

L’Urbaine była ważną paryską kompanią, wynajmującą fiakry i niewielkie powozy.