-
W empik go
Teoria Względności - Wyniki - ebook
Słuchaj i czytaj w abonamencie Go Standard już za 24,99 zł / 30 dni. Subskrypcja Go Standard daje możliwość dodania do biblioteki 3 dowolne tytuły w danym okresie rozliczeniowym (30 dni). Wybierasz z ponad 200 tys. audiobooków, ebooków i podcastów.
Teoria Względności - Wyniki - ebook
„Teoria Względności – Wyniki” zawiera pomocnicze materiały do wykładu wygłoszonego przeze mnie dla słuchaczy Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Uniwersytecie Wrocławskim.
Spis treści
Spis treści
TEORIA WZGLĘDNOŚCI – WYNIKI
WSTĘP
WAŻNE WYNIKI DO 1955
• Hendrik Antoon Lorentz – 1904
• Albert Einstein – 1905, 1907, 1908, 1913, 1914, 1915, 1916, 1917
• Henri Poincaré – 1905
• David Hilbert – 1915
• Marcell Grossmann – 1913
• Max Karl Ernst Ludwig Planck – 1906, 1907
• Hermann Minkowski – 1908
• Carl Schwarzschild – 1916
• Willem de Sitter – 1916, 1917
• Hans Thirring – 1918
• Joseph Lense – 1918
• Tulio Levi-Civita – 1918, 1937, 1950
• Sir Arthur Stanley Eddington – 1919, 1930
• Hermann Claus Hugo Weyl – 1917, 1918
• Theodor Franz Eduard Kaluza – 1921
• Aleksander Aleksandrowicz Friedman – 1922, 1924
• Georges Henri Joseph Edouard Lemaître – 1925, 1927
• Elie Joseph Cartan – 1922, 1923-1925
• Edwin Powell Hubble – 1929
• Howard Percy Robertson – 1928, 1929, 1933
• Richard Chase Tolman – 1928, 1932, 1939
• John Lighton Synge – 1937
• Leopold Infeld – 1938
• Herbert Eugene Ives – 1938, 1941
• J. Robert Oppenheimer – 1939
• Hartland Sweet Snyder – 1939
• Lew Dawidowicz Landau – 1948
• Ewgenij Michajłowicz Lifszic – 1948
• Kurt Gödel – 1949, 1952
• Aleksiej Zinowiewicz Pietrow – 1954
WAŻNE WYNIKI PO 1955
• Kalendarium
• Władimir Aleksandrowicz Fock – 1956
• William Alfred Fowler – 1957
• Charles Hard Townes – 1958
• David Joseph Bohm – 1958
• Christian Møller – 1958, 1962, 1978
• Leonard Isaac Schiff – 1960
• George Szekeres – 1960
• Martin David Kruskal – 1960
• Sir Roger Penrose – 1960, 1970, 1971
• Robert Vivian Pound – 1960
• Joseph Weber – 1960
• Antony Hewish – 1960, 1967
• Martin Ryle – 1960
• Otto Hermann Leopold Heckmann – 1961
• Robert Henry Dicke – 1961, 1962, 1965, 1976, 1979
• Dennis William Sciama – 1962
• Hans Jürgen Treder – 1962, 1967, 1977
• Roy Patrick Kerr – 1963
• Nikołaj Siemionowicz Kardaszew – 1964
• Irwin I. Shapiro – 1964, 1968
• Arno Allan Penzias – 1965
• Robert Woodrow Wilson – 1965
• Andriej Dymitriewicz Sacharow – 1967
• Jocelyn Bell – 1967
• John Archibald Wheeler – 1967, 1968
• Thomas Gold – 1968
• Charles William Misner – 1969
• Martin John Rees – 1969
• Paul Adrien Maurice Dirac – 1970
• Stephen Wiliam Hawking – 1970, 1976, 1983
• Joseph Carl Hafele – 1971
• Władimir Borysowicz Bragiński – 1971
• Russell Alan Hulse – 1974
• Brandon Carter – 1974
• Robert F. C. Vessot – 1976
• Joseph Hooton Taylor – 1979
• Alan Harvey Guth – 1981
• Andriej Dymitrowicz Linde – 1982, 1983, 1986, 1994
• Sheldon Lee Glashow – 1997
• Satelita COBE – 1976
• John Cromwell Mather
• George Fitzgerald Smoot III
• Michael G. Hauser
• Satelita COBE – 1989, 1991/1992
• Nagroda Nobla z fizyki w 2006
• Saul Perlmutter – 1998
• Brian Paul Schmidt – 1998
• Adam Guy Riess – 1998
• Nagroda Nobla z fizyki w 2011
• Paweł Mazur – 2001
• Sergei Kopeikin – 2002
• Edward B. Fomalont – 2002
• Bruno Bertotti – 2003
• C. W. Francis Everitt – 2004
• Satelita Gravity Probe B – 2004
• Detektory LIGO zarejestrowały fale grawitacyjne – 2015
TEMATYKA BADAWCZA CZOŁOWYCH RELATYWISTÓW
• Wilhelm Heinrich Walter Baade – 1958
• Dymitr Dymitrowicz Iwanienko – 1983
• Gerald Maurice Clemence – 1962
• Victor Frederick Weisskopf – 1960
• Olivier Costa de Beauregard
• Madge Gertrude Adam – 1948, 1952, 1955, 1958, 1959
• Jakow Borysowicz Zeldowicz
• Witalij Łazariewicz Ginzburg
• Bronisław Edward Średniawa – 1980
• Abdus Salam
• Isaak Markowicz Chałatnikow
• Andrzej Trautman
• Steven Weinberg – 1987
• Igor Dymitrowicz Nowikow
• Kip Stephen Thorne
• Edward Witten
| Kategoria: | Nauki przyrodnicze |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-272-3393-6 |
| Rozmiar pliku: | 792 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
W 2011 i 2012 wygłosiłem dla słuchaczy Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Uniwersytecie Wrocławskim cykl wykładów:
01. Teoria Względności – Podstawy
02. Teoria Względności – Wyniki/Rezultaty
03. Teoria Względności – Testy
04. Teoria Względności – Zastosowania
05. Teoria Względności – Problemy
06. Teoria Względności – Błędne Interpretacje
07. Teoria Względności – Prekursorzy
08. Teoria Względności – Twórcy
09. Teoria Względności – Kulisy
10. Teoria Względności – Kosmologia Relatywistyczna
11. Teoria Względności – Czarne Dziury
12. Teoria Względności – Fale Grawitacyjne
13. Teoria Względności – Antygrawitacja
14. Teoria Względności – Kalendarium
Szczegółowe informacje dotyczące sygnalizowanych tam zagadnień zainteresowani Czytelnicy znajdą w innych moich eBookach:
• Z. Osiak: Szczególna Teoria Względności. Self Publishing (2012).
• Z. Osiak: Ogólna Teoria Względności. Self Publishing (2012).
• Z. Osiak: Antygrawitacja. Self Publishing (2012).
• Z. Osiak: Giganci Teorii Względności. Self Publishing (2012).
• Z. Osiak: Energia w Szczególnej Teorii Względności. Self Publishing (2012).
• Z. Osiak: Ilustrowany Słownik Fizyki. Self Publishing (2012).
• Z. Osiak: Wykłady z Fizyki – Teoria Względności. Self Publishing (2012).Albert Einstein – 1905, 1907, 1908, 1913, 1914, 1915, 1916, 1917
• Sformułował 30 czerwca 1905 podstawy Szczególnej Teorii Względności.
• Uzasadnił 27 września 1905 wzór E = mc².
• Sformułował 4 grudnia 1907 zasadę równoważności i wywnioskował z niej istnienie grawitacyjnego przesunięcia ku czerwieni oraz odchylenia promieni świetlnych w polu grawitacyjnym.
• A. Einstein i J. Laub badali w 1908 równania Maxwella-Hertza oraz równania materiałowe w poruszającym się ośrodku. Podali wzory transformacyjne dla wielkości charakteryzujących pole elektromagnetyczne i jego źródła.
• Jakościowo i ilościowo wyjaśnił 18 listopada 1915 anomalny obrót peryhelium Merkurego (i pozostałych planet) oraz odchylenie promieni świetlnych w polu grawitacyjnym.
• Zaproponował 25 listopada 1915 poprawne ogólnie kowariantne równania polowe grawitacji.
• Zapisał 3 lutego 1916 równania Maxwella w postaci ogólnie kowariantnej, wcześniej uczynił to również w 1913 oraz 1914.
• Sformułował 22 czerwca 1916 teorię fal grawitacyjnych.
• Zaproponował 8 lutego 1917 równanie pola grawitacyjnego z członem kosmologicznym i w oparciu o nie przedstawił w ramach OTW pierwszy model Wszechświata.
• Praca ta dała początek kosmologii relatywistycznej.
• Albert Einstein (1879-1955), genialny fizyk-teoretyk, laureat Nagrody Nobla z fizyki w 1921.
• Jakob Johann Laub (1872-1962), niemiecko-argentyński fizyk.
