Toksyczne osobowości: narcyz. Rozpoznać, przeciwdziałać, pomóc - ebook
Toksyczne osobowości: narcyz. Rozpoznać, przeciwdziałać, pomóc - ebook
Na temat toksycznych typów osobowości napisano już wiele książek. Tę natomiast wyróżniają świadectwa osób, którym udało się wyrwać z narcystycznego zniewolenia doświadczanego w małżeństwie, rodzinie, miejscu pracy oraz wspólnocie religijnej.
Książka napisana jest w formie dialogu między autorkami, które podchodzą do zagadnienia z perspektywy wiary katolickiej.
Celem publikacji jest przekazanie czytelnikowi aktualnej wiedzy na temat zagadnienia, a także odpowiedź m.in. na pytania: Jakie są sygnały ostrzegawcze? Co zrobić, gdy zorientujemy się, że ten temat dotyczy nas bezpośrednio? Jak się chronić? Jak zapobiegać?
Kategoria: | Wiara i religia |
Zabezpieczenie: |
Watermark
|
ISBN: | 978-83-7906-616-2 |
Rozmiar pliku: | 1,5 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
powierzyć nam swoją historię. Wszystkie spisane
w tej książce świadectwa są autentyczne, a ich
autorzy zachowali anonimowość.
Jesteśmy również wdzięczne tym osobom, które
poświęciły swój czas na przeczytanie naszego
tekstu i wsparły nas swoimi radami.
Autorki
Niniejsza książka to owoc współpracy Bernadette Lemoine
i Inès Pélissié du Rausas. Jest zapisem rozmowy obu autorek.Wprowadzenie
Perwersja narcystyczna stała się w dzisiejszych czasach niezwykle popularna1 i napisano już na jej temat wiele książek. Można powiedzieć, że ten aspekt osobowości zdominował nasze postrzeganie niektórych osób: gdy ktoś ma naprawdę trudny charakter, natychmiast określamy go jako „perwersyjnego narcyza” czy „narcystycznie zaburzonego”, choć przecież istnieje wiele innych patologii, a także wiele innych problematycznych zachowań, które patologiczne nie są. Wszyscy znamy zatem ten termin, ale często jest on używany w sposób błędny i nieprzemyślany.
Jak to jednak możliwe, że tak liczne ofiary potrzebują długich lat, zanim zrozumieją, co się z nimi dzieje? Jak to możliwe, że ich otoczenie tak łatwo daje się oszukać, przez co pozostają same i bez pomocy?
Pojęcie „toksyczne osobowości” obejmuje szerokie spektrum osób o zachowaniach krzywdzących – czy to z powodu braku wychowania lub złego wychowania, czy w wyniku rozwinięcia się jakiejś psychopatologii, czy też na skutek traumatycznych wydarzeń. W tej książce zajmiemy się jednym z przykładów takich osobowości, czyli perwersją narcystyczną, która jest szczególnie krzywdząca. Pozostaje trudna do wykrycia, chociaż sieje ogromne spustoszenie w rodzinach, organizacjach, szkołach, wspólnotach… A ponieważ niełatwo ją rozpoznać, jest jeszcze wciąż zbyt słabo znana. Bywa też wskazywana rutynowo, ale nieprawidłowo.
Nasza książka ma pomóc w radzeniu sobie z tą niszczącą patologią. Wiele osób, które stały się toksyczne, nie musiały takimi się stać; wiele osób, które stały się ofiarami, mogły prowadzić życie normalniejsze, szczęśliwsze i piękniej rozwinięte. Istnieje bowiem pewna profilaktyka, ograniczająca rozprzestrzenianie się toksycznych relacji: ponieważ niemal zawsze wynikają one z niedojrzałości emocjonalnej, całkowitej lub prawie całkowitej, odpowiednie wychowanie i edukacja umożliwiają harmonijny rozwój dzieci ku dorosłości pełnej szacunku dla innych i samego siebie.
Chcemy w naszej książce rzucić snop światła na liczną grupę osób żyjących w sytuacjach na pozór niezrozumiałych. Pomoże ona w rozeznawaniu księżom i osobom towarzyszącym duchowo, psychologom i wychowawcom, którzy nie zawsze podejrzewają, co się kryje za tymi kilkoma faktami wspomnianymi przez ofiarę, albo zostają wykorzystani przez oprawcę, który… chce uchodzić za ofiarę. Kierujemy ten poradnik również do rodzin, by mogły zapobiegać i ochronić poprzez wychowywanie.
Dotykamy tu problemu zła. Czujemy się nim dotknięci i bezradni. Jesteśmy przecież bezbronni wobec tego, co pozostaje tajemnicą i nie da się wyjaśnić. Na zło możemy odpowiedzieć w jeden tylko sposób: współczuciem, miłością, przebaczeniem. „Zła nie wytłumaczy się jakimś równaniem! Odpowiadamy na nie wylaniem miłości”2.
I zbierzemy owoce radości i nadziei…
1 Perwersja narcystyczna to opisana po raz pierwszy przez psychoanalityka Paula-Claude’a Racamiera (rok 1986) forma dewiacji, która nie stanowi kryterium diagnostycznego psychiatrii ani psychoanalizy. Autor pojęcia, nawiązując do terminów perwersji i narcyzmu w znaczeniu, w jakim definiuje je psychoanaliza, opisał perwersję narcystyczną jako utrwaloną skłonność do dowartościowywania się kosztem manipulowanej osoby, traktowanej jako narzędzie lub wykorzystywanej. Perwersyjny narcyz to socjopata, który nierzadko ucieka się do manipulacji lub mobbingu. Perwersja narcystyczna wskazuje zatem nie na typ osobowości (tu: narcystyczne zaburzenie osobowości), ale na patologię relacji, która polega na przecenianiu siebie kosztem innych – przyp. red.
2 Ks. Matthieu Dauchez, Sekret radości dzieci ulicy w Manili, https://aleteia.org/.../video-le-secret-de-la-joiepar-les-enfants-des-rues-de-manille (dostęp: 21.03.2022).