Ucieczka w dzicz - ebook
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
Ucieczka w dzicz - ebook
Nowe, pięknie ilustrowane wydanie
Od wieków cztery klany wojowniczych kotów dzieliły las według praw ustanowionych przez przodków. Jednak jeden z nich odrzucił odwieczny porządek, stwarzając zagrożenie dla pozostałych.
Bezwzględne koty z Klanu Cienia otaczają siedlisko walecznych, choć mniej licznych kotów z Klanu Pioruna. Błękitna Gwiazda, ich przywódczyni, i jej dumni wojownicy – Lwie Serce i Tygrysi Pazur – nie poddadzą się bez walki, zdecydowani bronić za wszelką cenę swoich pobratymców i młodych.
Gdy sytuacja wydaje się beznadziejna, w lesie pojawia się zwyczajny, domowy kot, o którym mówiło proroctwo i który odmieni losy tych ziem.
Dołącz do legionu fanów, którzy sprawili, że „Wojownicy” Erin Hunter to międzynarodowy fenomen i światowy bestseller! Ucieczka w dzicz to epickie przygody, bezwzględne kocie wojny i intrygujący świat pełen fantazji.
Ucieczka w dzicz to piękna opowieść o przyjaźni i lojalności. To lektura nie tylko dla miłośników futrzaków, ale przede wszystkim dla każdego, kto kocha świetną przygodę.
| Kategoria: | Dla młodzieży |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-65122-94-0 |
| Rozmiar pliku: | 9,4 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
KLANY
KLAN PIORUNA
PRZYWÓDCZYNI
Błękitna Gwiazda — niebieskoszara kocica ze srebrnym połyskiem wokół nozdrzy
ZASTĘPCA
Rudy Ogon — mały, szylkretowy kocur z charakterystycznym rudym ogonem
Uczeń: Zakurzona Łapa
MEDYCZKA
Nakrapiany Liść — piękna, ciemna, szylkretowa kotka o niezwykłej nakrapianej sierści
WOJOWNICY
(koty i kotki bez młodych)
Lwie Serce — wspaniały, złocisty, pręgowany kocur z sierścią gęstą jak lwia grzywa
Uczeń: Szara Łapa
Tygrysi Pazur — duży, ciemnobrązowy, pręgowany kocur o niezwykle długich pazurach przednich łap
Uczeń: Krucza Łapa
Biała Burza — duży, biały kot
Uczennica: Piaskowa Łapa
Ciemna Pręga — czarno-szary, pręgowany kocur krótkowłosy
Długi Ogon — jasny kot z ciemnymi pręgami
Szybki Wiatr — szybki, pręgowany kot
Wierzbowa Skóra — bardzo jasna, szara kotka o niezwykle niebieskich oczach
Mysie Futro — mała ciemnobrązowa kotka
UCZNIOWIE
(koty, które skończyły sześć księżyców, szkolące się na wojowników)
Zakurzona Łapa — ciemnobrązowy, pręgowany kot
Szara Łapa — postawny, szary kot o długiej sierści
Krucza Łapa — mały, chudy, czarny kot z białą plamką na piersi i białym koniuszkiem ogona
Piaskowa Łapa — jasnoruda kotka
KARMICIELKI
(kotki oczekujące młodych lub opiekujące się nimi)
Oszronione Futro — piękna, biała kotka o niebieskich oczach
Brązowy Pysk — ładna, pręgowana kotka
Złoty Kwiat — kotka o jasnorudej sierści
Nakrapiany Ogon — jasno pręgowana kotka, najstarsza karmicielka
STARSZYZNA
(byli wojownicy i karmicielki)
Różany Ogon — szara, pręgowana kocica z puszystym, rudawym ogonem
Obcięty Ogon — duży, ciemnobrązowy kocur z brakującą częścią ogona
Małe Ucho — szary kocur o bardzo małych uszach, najstarszy w Klanie Pioruna
Łaciata Skóra — mały, czarno-biały kocur
Jedno Oko — jasnoszara kocica, najstarsza samica w Klanie Pioruna; właściwie nie widzi i nie słyszy
Pstrokaty Ogon — niegdyś ładna, szylkretowa kocica o pięknej, cętkowanej sierści
KLAN CIENIA
PRZYWÓDCA
Złamana Gwiazda — długowłosy, ciemno pręgowany kocur
ZASTĘPCA
Czarna Stopa — duży, biały kocur o wielkich atramentowoczarnych łapach
MEDYK
Cieknący Nos — mały, szaro-biały kocur
WOJOWNICY
Gruby Ogon — brązowy, pręgowany kot
Uczeń: Brązowa Łapa
Głaz — srebrny, pręgowany kot
Uczeń: Mokra Łapa
Podrapany Pysk — brązowy kocur poznaczony bliznami po bitwach
Uczeń: Mała Łapa
KARMICIELKI
Poranna Chmura — mała, pręgowana kotka
Jasny Kwiat — ruda, pręgowana kotka
STARSZYZNA
Jesionowe Futro — chudy, szary kocur
Nocna Skóra — czarny kot
KLAN WIATRU
PRZYWÓDCA
Wysoka Gwiazda — czarno-biały kocur o bardzo długim ogonie
KLAN RZEKI
PRZYWÓDCA
Krzywa Gwiazda — wielki, jasno pręgowany kocur z krzywą szczęką
ZASTĘPCA
Dębowe Serce — rudawobrązowy kocur
KOTY NIENALEŻĄCE DO KLANÓW
Rdzawy — ładny, rudy kot
Żółty Kieł — stara, ciemnoszara kocica o szerokim, spłaszczonym pysku
Łatek — pulchny, przyjazny, czarno-biały kociak mieszkający w domu na skraju lasu
Jęczmień — czarno-biały kot mieszkający na farmie niedaleko lasuProlog
Blask księżyca odbijał się na granitowych skałach, barwiąc je srebrzyście. Ciszę przerywał tylko szum bystrej, ciemnej rzeki i delikatny szelest liści w pobliskim lesie.
W cieniu coś się poruszyło, a na skały zaczęły wpełzać zwinne, czarne sylwetki. Wysunięte pazury błyskały w świetle księżyca, czujne oczy lśniły bursztynowo. I nagle, jakby na sygnał, zwierzęta rzuciły się na siebie, a skały zaroiły się walczącymi, prychającymi kotami.
W samym środku kłębowiska sierści i pazurów potężny, ciemno pręgowany kot przyszpilił brązoworudego rywala do ziemi i z triumfem uniósł głowę.
— Dębowe Serce! — warknął pręgowany. — Jak śmiesz polować na naszym terytorium? Słoneczne Skały należą do Klanu Pioruna!
— Dzisiaj przyłączymy je do terytorium Klanu Rzeki, Tygrysi Pazurze! — parsknął brązowy kocur.
Od strony brzegu dobiegł przenikliwy ostrzegawczy pisk.
— Uważaj! Nadchodzą wojownicy Klanu Rzeki!
Tygrysi Pazur odwrócił się; z wody u stóp skał wynurzały się kolejne koty. Przemoczeni wojownicy Klanu Rzeki wyskakiwali bezszelestnie na brzeg i nawet nie otrząsając futra z wody, rzucali się do bitwy.
Ciemno pręgowany kocur obrzucił Dębowe Serce wściekłym spojrzeniem.
— Pływacie jak wydry, ale w lesie nie macie czego szukać! — uniósł wargę i wyszczerzył kły na wijącego się w jego pazurach kota.
Nad zgiełk bitwy wybił się rozpaczliwy wrzask kotki z Klanu Pioruna, rozpłaszczonej na brzuchu i przyciśniętej do ziemi przez żylastego, brązowego wojownika z Klanu Rzeki, który nagle sięgnął do jej szyi szczękami wciąż jeszcze ociekającymi wodą po przepłynięciu rzeki.
Usłyszawszy jej krzyk, Tygrysi Pazur puścił Dębowe Serce. Jednym energicznym skokiem zrzucił wojownika z pleców kotki.
— Uciekaj, Mysie Futro! — rozkazał i odwrócił się do wojownika Klanu Rzeki, który napadł kotkę. Mysie Futro podniosła się niepewnie, krzywiąc się z bólu od głębokiego cięcia na łopatce, i rzuciła się do ucieczki.
Za jej plecami Tygrysi Pazur prychał z wściekłości, gdyż kocur z Klanu Rzeki rozciął mu nos. Nie zważając na zalewającą oczy krew, rzucił się do przodu i zatopił zęby w tylnej łapie wroga. Kocur z Klanu Rzeki wrzasnął i wyszarpnął łapę.
— Tygrysi Pazurze! — rozległ się wrzask wojownika z ogonem rudym jak lisia kita. — To nie ma sensu! Tych z Klanu Rzeki jest zbyt wielu!
— Nie, Rudy Ogonie! Nikt nie pokona Klanu Pioruna! — odkrzyknął Tygrysi Pazur, jednym skokiem stając u boku wojownika. — To nasze terytorium! — Krew spływała mu po ciemnych nozdrzach; strząsnął ją niecierpliwie, opryskując skały ciemnymi kroplami.
— Klan Pioruna doceni twoją odwagę, Tygrysi Pazurze, ale nie możemy już stracić ani jednego wojownika — nalegał Rudy Ogon. — Błękitna Gwiazda nigdy nie oczekuje od wojowników niemożliwego. Znajdziemy jeszcze okazję do pomsty za tę porażkę. — Nie spuścił oczu pod spojrzeniem Tygrysiego Pazura, potem wycofał się i wskoczył na głaz na skraju lasu.
— Odwrót! Klan Pioruna! Odwrót! — wrzasnął. Jego wojownicy zaczęli wyślizgiwać się i wywijać spod pazurów przeciwników. Prychając i sycząc, wycofywali się w stronę Rudego Ogona. Przez krótką chwilę wojownicy Klanu Rzeki wydawali się zdezorientowani. Czyżby zwycięstwo przyszło im aż tak łatwo? Dębowe Serce wydał okrzyk bojowy. Wojownicy Klanu Rzeki natychmiast dołączyli do swojego zastępcy i zaczęli wielogłosową pieśń zwycięstwa.
Rudy Ogon rozejrzał się po swoich wojownikach. Poruszył ogonem, dając sygnał do odwrotu. Członkowie Klanu Pioruna pobiegli na odległy skraj Słonecznych Skał, zeskoczyli w cień i zniknęli w lesie.
Tygrysi Pazur biegł na końcu. Na skraju lasu zawahał się na moment i odwrócił, by spojrzeć na zalane krwią pole bitwy. Oczy miał zmrużone w szparki, minę ponurą. Potem skoczył za swoim klanem w cichy las.
*
Na pustej polanie siedziała samotnie stara siwa kocica, wpatrzona w czyste nocne niebo. Wokół słyszała oddechy i poruszenia pogrążonych we śnie kotów.
Z ciemnego zakątka wynurzyła się kotka o szylkretowej sierści; szła szybkim, bezszelestnym krokiem.
Szara kocica pochyliła głowę w pozdrowieniu.
— Jak się ma Mysie Futro? — miauknęła.
— Jej rany są głębokie, Błękitna Gwiazdo — odparła szylkretka, sadowiąc się na chłodnej nocnej trawie. — Ale jest młoda i szybko dojdzie do siebie.
— A co z innymi?
— Również wyzdrowieją.
Błękitna Gwiazda westchnęła.
— Mamy szczęście, że tym razem nie straciliśmy żadnego z wojowników. Zdolna z ciebie medyczka, Nakrapiany Liściu. — Znów uniosła głowę ku gwiazdom. — Niepokoi mnie dzisiejsza porażka. Odkąd zostałam przywódczynią, Klan Pioruna nie dał się pokonać na swoim terytorium — wymruczała. — Dla klanu nastały trudne czasy. Pąki na drzewach pojawiają się późno, rodzi się mniej młodych. Jeśli Klan Pioruna ma przetrwać, potrzebuje więcej wojowników.
— Ale rok dopiero się zaczyna — zauważyła spokojnie Nakrapiany Liść. — Będzie ich więcej w porze zielonych liści.
Szara kocica poruszyła szerokimi barkami.
— Być może. Ale wyszkolenie kociąt na wojowników wymaga czasu. Jeśli Klan Pioruna ma bronić swojego terytorium, musi jak najszybciej znaleźć sobie nowych wojowników.
— Chcesz zapytać o radę Klan Gwiazdy? — miauknęła cicho Nakrapiany Liść, podążając za wzrokiem Błękitnej Gwiazdy i unosząc spojrzenie na rój gwiazd migoczących na ciemnym niebie.
— W takich czasach potrzebujemy słów starożytnych wojowników. Czy Klan Gwiazdy przemówił do ciebie? — zapytała Błękitna Gwiazda.
— Od kilku księżyców milczą, Błękitna Gwiazdo.
Nagle nad czubkami drzew przemknęła spadająca gwiazda. Nakrapiany Liść poruszyła ogonem i nastroszyła sierść.
Błękitna Gwiazda postawiła uszy, lecz zachowała milczenie, podczas gdy Nakrapiany Liść nadal wpatrywała się w niebo.
Po kilku chwilach Nakrapiany Liść opuściła głowę i spojrzała na Błękitną Gwiazdę.
— To była wiadomość z Klanu Gwiazdy — wymruczała, a jej spojrzenie zamgliło się. — Tylko ogień ocali nasz klan.
— Ogień? — powtórzyła Błękitna Gwiazda. — Ale przecież ogień wywołuje trwogę u wszystkich klanów! Jakże zdoła nas ocalić?
Nakrapiany Liść pokręciła głową.
— Nie wiem — przyznała. — Ale taką wiadomość przesłał mi Klan Gwiazdy.
Przywódczyni Klanu Pioruna wbiła wzrok w medyczkę.
— Nigdy dotąd się nie pomyliłaś, Nakrapiany Liściu — miauknęła. — Jeśli Klan Gwiazdy przemówił, to musi być prawda. Ogień ocali nasz klan.
KLAN PIORUNA
PRZYWÓDCZYNI
Błękitna Gwiazda — niebieskoszara kocica ze srebrnym połyskiem wokół nozdrzy
ZASTĘPCA
Rudy Ogon — mały, szylkretowy kocur z charakterystycznym rudym ogonem
Uczeń: Zakurzona Łapa
MEDYCZKA
Nakrapiany Liść — piękna, ciemna, szylkretowa kotka o niezwykłej nakrapianej sierści
WOJOWNICY
(koty i kotki bez młodych)
Lwie Serce — wspaniały, złocisty, pręgowany kocur z sierścią gęstą jak lwia grzywa
Uczeń: Szara Łapa
Tygrysi Pazur — duży, ciemnobrązowy, pręgowany kocur o niezwykle długich pazurach przednich łap
Uczeń: Krucza Łapa
Biała Burza — duży, biały kot
Uczennica: Piaskowa Łapa
Ciemna Pręga — czarno-szary, pręgowany kocur krótkowłosy
Długi Ogon — jasny kot z ciemnymi pręgami
Szybki Wiatr — szybki, pręgowany kot
Wierzbowa Skóra — bardzo jasna, szara kotka o niezwykle niebieskich oczach
Mysie Futro — mała ciemnobrązowa kotka
UCZNIOWIE
(koty, które skończyły sześć księżyców, szkolące się na wojowników)
Zakurzona Łapa — ciemnobrązowy, pręgowany kot
Szara Łapa — postawny, szary kot o długiej sierści
Krucza Łapa — mały, chudy, czarny kot z białą plamką na piersi i białym koniuszkiem ogona
Piaskowa Łapa — jasnoruda kotka
KARMICIELKI
(kotki oczekujące młodych lub opiekujące się nimi)
Oszronione Futro — piękna, biała kotka o niebieskich oczach
Brązowy Pysk — ładna, pręgowana kotka
Złoty Kwiat — kotka o jasnorudej sierści
Nakrapiany Ogon — jasno pręgowana kotka, najstarsza karmicielka
STARSZYZNA
(byli wojownicy i karmicielki)
Różany Ogon — szara, pręgowana kocica z puszystym, rudawym ogonem
Obcięty Ogon — duży, ciemnobrązowy kocur z brakującą częścią ogona
Małe Ucho — szary kocur o bardzo małych uszach, najstarszy w Klanie Pioruna
Łaciata Skóra — mały, czarno-biały kocur
Jedno Oko — jasnoszara kocica, najstarsza samica w Klanie Pioruna; właściwie nie widzi i nie słyszy
Pstrokaty Ogon — niegdyś ładna, szylkretowa kocica o pięknej, cętkowanej sierści
KLAN CIENIA
PRZYWÓDCA
Złamana Gwiazda — długowłosy, ciemno pręgowany kocur
ZASTĘPCA
Czarna Stopa — duży, biały kocur o wielkich atramentowoczarnych łapach
MEDYK
Cieknący Nos — mały, szaro-biały kocur
WOJOWNICY
Gruby Ogon — brązowy, pręgowany kot
Uczeń: Brązowa Łapa
Głaz — srebrny, pręgowany kot
Uczeń: Mokra Łapa
Podrapany Pysk — brązowy kocur poznaczony bliznami po bitwach
Uczeń: Mała Łapa
KARMICIELKI
Poranna Chmura — mała, pręgowana kotka
Jasny Kwiat — ruda, pręgowana kotka
STARSZYZNA
Jesionowe Futro — chudy, szary kocur
Nocna Skóra — czarny kot
KLAN WIATRU
PRZYWÓDCA
Wysoka Gwiazda — czarno-biały kocur o bardzo długim ogonie
KLAN RZEKI
PRZYWÓDCA
Krzywa Gwiazda — wielki, jasno pręgowany kocur z krzywą szczęką
ZASTĘPCA
Dębowe Serce — rudawobrązowy kocur
KOTY NIENALEŻĄCE DO KLANÓW
Rdzawy — ładny, rudy kot
Żółty Kieł — stara, ciemnoszara kocica o szerokim, spłaszczonym pysku
Łatek — pulchny, przyjazny, czarno-biały kociak mieszkający w domu na skraju lasu
Jęczmień — czarno-biały kot mieszkający na farmie niedaleko lasuProlog
Blask księżyca odbijał się na granitowych skałach, barwiąc je srebrzyście. Ciszę przerywał tylko szum bystrej, ciemnej rzeki i delikatny szelest liści w pobliskim lesie.
W cieniu coś się poruszyło, a na skały zaczęły wpełzać zwinne, czarne sylwetki. Wysunięte pazury błyskały w świetle księżyca, czujne oczy lśniły bursztynowo. I nagle, jakby na sygnał, zwierzęta rzuciły się na siebie, a skały zaroiły się walczącymi, prychającymi kotami.
W samym środku kłębowiska sierści i pazurów potężny, ciemno pręgowany kot przyszpilił brązoworudego rywala do ziemi i z triumfem uniósł głowę.
— Dębowe Serce! — warknął pręgowany. — Jak śmiesz polować na naszym terytorium? Słoneczne Skały należą do Klanu Pioruna!
— Dzisiaj przyłączymy je do terytorium Klanu Rzeki, Tygrysi Pazurze! — parsknął brązowy kocur.
Od strony brzegu dobiegł przenikliwy ostrzegawczy pisk.
— Uważaj! Nadchodzą wojownicy Klanu Rzeki!
Tygrysi Pazur odwrócił się; z wody u stóp skał wynurzały się kolejne koty. Przemoczeni wojownicy Klanu Rzeki wyskakiwali bezszelestnie na brzeg i nawet nie otrząsając futra z wody, rzucali się do bitwy.
Ciemno pręgowany kocur obrzucił Dębowe Serce wściekłym spojrzeniem.
— Pływacie jak wydry, ale w lesie nie macie czego szukać! — uniósł wargę i wyszczerzył kły na wijącego się w jego pazurach kota.
Nad zgiełk bitwy wybił się rozpaczliwy wrzask kotki z Klanu Pioruna, rozpłaszczonej na brzuchu i przyciśniętej do ziemi przez żylastego, brązowego wojownika z Klanu Rzeki, który nagle sięgnął do jej szyi szczękami wciąż jeszcze ociekającymi wodą po przepłynięciu rzeki.
Usłyszawszy jej krzyk, Tygrysi Pazur puścił Dębowe Serce. Jednym energicznym skokiem zrzucił wojownika z pleców kotki.
— Uciekaj, Mysie Futro! — rozkazał i odwrócił się do wojownika Klanu Rzeki, który napadł kotkę. Mysie Futro podniosła się niepewnie, krzywiąc się z bólu od głębokiego cięcia na łopatce, i rzuciła się do ucieczki.
Za jej plecami Tygrysi Pazur prychał z wściekłości, gdyż kocur z Klanu Rzeki rozciął mu nos. Nie zważając na zalewającą oczy krew, rzucił się do przodu i zatopił zęby w tylnej łapie wroga. Kocur z Klanu Rzeki wrzasnął i wyszarpnął łapę.
— Tygrysi Pazurze! — rozległ się wrzask wojownika z ogonem rudym jak lisia kita. — To nie ma sensu! Tych z Klanu Rzeki jest zbyt wielu!
— Nie, Rudy Ogonie! Nikt nie pokona Klanu Pioruna! — odkrzyknął Tygrysi Pazur, jednym skokiem stając u boku wojownika. — To nasze terytorium! — Krew spływała mu po ciemnych nozdrzach; strząsnął ją niecierpliwie, opryskując skały ciemnymi kroplami.
— Klan Pioruna doceni twoją odwagę, Tygrysi Pazurze, ale nie możemy już stracić ani jednego wojownika — nalegał Rudy Ogon. — Błękitna Gwiazda nigdy nie oczekuje od wojowników niemożliwego. Znajdziemy jeszcze okazję do pomsty za tę porażkę. — Nie spuścił oczu pod spojrzeniem Tygrysiego Pazura, potem wycofał się i wskoczył na głaz na skraju lasu.
— Odwrót! Klan Pioruna! Odwrót! — wrzasnął. Jego wojownicy zaczęli wyślizgiwać się i wywijać spod pazurów przeciwników. Prychając i sycząc, wycofywali się w stronę Rudego Ogona. Przez krótką chwilę wojownicy Klanu Rzeki wydawali się zdezorientowani. Czyżby zwycięstwo przyszło im aż tak łatwo? Dębowe Serce wydał okrzyk bojowy. Wojownicy Klanu Rzeki natychmiast dołączyli do swojego zastępcy i zaczęli wielogłosową pieśń zwycięstwa.
Rudy Ogon rozejrzał się po swoich wojownikach. Poruszył ogonem, dając sygnał do odwrotu. Członkowie Klanu Pioruna pobiegli na odległy skraj Słonecznych Skał, zeskoczyli w cień i zniknęli w lesie.
Tygrysi Pazur biegł na końcu. Na skraju lasu zawahał się na moment i odwrócił, by spojrzeć na zalane krwią pole bitwy. Oczy miał zmrużone w szparki, minę ponurą. Potem skoczył za swoim klanem w cichy las.
*
Na pustej polanie siedziała samotnie stara siwa kocica, wpatrzona w czyste nocne niebo. Wokół słyszała oddechy i poruszenia pogrążonych we śnie kotów.
Z ciemnego zakątka wynurzyła się kotka o szylkretowej sierści; szła szybkim, bezszelestnym krokiem.
Szara kocica pochyliła głowę w pozdrowieniu.
— Jak się ma Mysie Futro? — miauknęła.
— Jej rany są głębokie, Błękitna Gwiazdo — odparła szylkretka, sadowiąc się na chłodnej nocnej trawie. — Ale jest młoda i szybko dojdzie do siebie.
— A co z innymi?
— Również wyzdrowieją.
Błękitna Gwiazda westchnęła.
— Mamy szczęście, że tym razem nie straciliśmy żadnego z wojowników. Zdolna z ciebie medyczka, Nakrapiany Liściu. — Znów uniosła głowę ku gwiazdom. — Niepokoi mnie dzisiejsza porażka. Odkąd zostałam przywódczynią, Klan Pioruna nie dał się pokonać na swoim terytorium — wymruczała. — Dla klanu nastały trudne czasy. Pąki na drzewach pojawiają się późno, rodzi się mniej młodych. Jeśli Klan Pioruna ma przetrwać, potrzebuje więcej wojowników.
— Ale rok dopiero się zaczyna — zauważyła spokojnie Nakrapiany Liść. — Będzie ich więcej w porze zielonych liści.
Szara kocica poruszyła szerokimi barkami.
— Być może. Ale wyszkolenie kociąt na wojowników wymaga czasu. Jeśli Klan Pioruna ma bronić swojego terytorium, musi jak najszybciej znaleźć sobie nowych wojowników.
— Chcesz zapytać o radę Klan Gwiazdy? — miauknęła cicho Nakrapiany Liść, podążając za wzrokiem Błękitnej Gwiazdy i unosząc spojrzenie na rój gwiazd migoczących na ciemnym niebie.
— W takich czasach potrzebujemy słów starożytnych wojowników. Czy Klan Gwiazdy przemówił do ciebie? — zapytała Błękitna Gwiazda.
— Od kilku księżyców milczą, Błękitna Gwiazdo.
Nagle nad czubkami drzew przemknęła spadająca gwiazda. Nakrapiany Liść poruszyła ogonem i nastroszyła sierść.
Błękitna Gwiazda postawiła uszy, lecz zachowała milczenie, podczas gdy Nakrapiany Liść nadal wpatrywała się w niebo.
Po kilku chwilach Nakrapiany Liść opuściła głowę i spojrzała na Błękitną Gwiazdę.
— To była wiadomość z Klanu Gwiazdy — wymruczała, a jej spojrzenie zamgliło się. — Tylko ogień ocali nasz klan.
— Ogień? — powtórzyła Błękitna Gwiazda. — Ale przecież ogień wywołuje trwogę u wszystkich klanów! Jakże zdoła nas ocalić?
Nakrapiany Liść pokręciła głową.
— Nie wiem — przyznała. — Ale taką wiadomość przesłał mi Klan Gwiazdy.
Przywódczyni Klanu Pioruna wbiła wzrok w medyczkę.
— Nigdy dotąd się nie pomyliłaś, Nakrapiany Liściu — miauknęła. — Jeśli Klan Gwiazdy przemówił, to musi być prawda. Ogień ocali nasz klan.
więcej..
