Umysł kreatywny. 62 ćwiczenia rozwijające intelekt - ebook

SŁOWA POCHWAŁY DLA EDWARDA DE BONO

„Edward nie tyl­ko my­śli. On jest jed­no­oso­bo­wą glo­bal­ną ga­łę­zią prze­my­słu, a jego pra­ca jest bi­blią dla rzą­dów, uni­wer­sy­te­tów, szkół, kor­po­ra­cji, a na­wet in­sty­tu­cji wię­zien­nych na ca­łym świe­cie”. „Ti­mes 2”

„Mistrz kre­atyw­ne­go my­śle­nia”. „In­de­pen­dent on Sun­day”

„Edward de Bono jest kul­to­wą po­sta­cią pre­zen­tu­ją­cą sztucz­ki, któ­re mają wy­ostrzyć umysł”. „The Ti­mes”

„Edward de Bono two­rzy na­rzę­dzia, któ­re po­wsta­ją, by po­móc w my­śle­niu, by ulep­szyć na­sze umy­sły”. Pe­ter Ga­briel

„Pra­ca de Bono jest być może naj­lep­szą rze­czą, jaka obec­nie po­ja­wia się na świe­cie”. Geo­r­ge Gal­lup, twór­ca Gal­lup Poll

„Guru przej­rzy­ste­go my­śle­nia”. „Mar­ke­ting Week”

WWW.EDWARD­DE­BO­NO.COMWSTĘP

Każ­dy chce być kre­atyw­ny.

Każ­dy po­wi­nien chcieć być kre­atyw­nym. Kre­atyw­ność spra­wia, że ży­cie jest przy­jem­niej­sze, bar­dziej in­te­re­su­ją­ce i peł­ne osią­gnięć.

Ba­da­nia po­ka­zu­ją, że 94 pro­cent mło­dych lu­dzi wy­mie­nia „osią­gnię­cia” jako naj­waż­niej­szą rzecz w ich ży­ciu. Kre­atyw­ność jest klu­czo­wą umie­jęt­no­ścią nie­zbęd­ną do osią­gnię­cia cze­goś.

Bez kre­atyw­no­ści są tyl­ko po­wtó­rze­nia i ru­ty­na. To spra­wy bar­dzo war­to­ścio­we i sta­no­wią zna­czą­cą część na­sze­go za­cho­wa­nia, ale wła­śnie kre­atyw­ność po­trzeb­na jest do umoż­li­wie­nia zmian, roz­wo­ju i wy­ty­cza­nia no­wych kie­run­ków.

W świe­cie biz­ne­su kre­atyw­ność sta­ła się nie­zbęd­na. Dzie­je się tak, po­nie­waż wszyst­ko inne sta­ło się sze­ro­ko do­stęp­nym to­wa­rem.

Je­śli two­ją je­dy­ną szan­są na prze­trwa­nie jest to, że two­ja fir­ma bę­dzie bar­dziej kom­pe­tent­na niż u kon­ku­ren­cji, je­steś na stra­co­nej po­zy­cji. Nie mo­żesz zro­bić nic, co po­wstrzy­ma­ło­by two­ich kon­ku­ren­tów przed sta­niem się rów­nie kom­pe­tent­ny­mi.

In­for­ma­cja sta­ła się do­stęp­na dla każ­de­go. Ak­tu­al­na tech­no­lo­gia stwo­rzy­ła sy­tu­ację, w któ­rej, z ma­ły­mi wy­jąt­ka­mi, szes­na­ście lat praw pa­ten­to­wych za­pew­nia swo­je­go ro­dza­ju ochro­nę.

Wy­obraź so­bie kon­kurs go­to­wa­nia i wie­lu ku­cha­rzy sto­ją­cych wzdłuż dłu­gie­go sto­łu. Każ­dy z nich ma do dys­po­zy­cji ta­kie same skład­ni­ki i taki sam sprzęt. Kto wy­gra te za­wo­dy?

Na niż­szym po­zio­mie kon­kur­su zwy­cię­ży ku­charz naj­wyż­szej ja­ko­ści. Ale na wyż­szym po­zio­mie wszy­scy mają do­sko­na­łe umie­jęt­no­ści. Któ­ry z nich w ta­kim ra­zie zwy­cię­ży? Szef kuch­ni, któ­ry po­tra­fi za­mie­nić do­stęp­ne skład­ni­ki w coś o wy­róż­nia­ją­cej się ja­ko­ści.

W biz­ne­sie kon­ku­ro­wa­nie z In­dia­mi i Chi­na­mi w dzie­dzi­nie cen jest nie­moż­li­we. Stwo­rze­nie no­wej war­to­ści sta­je się pod­sta­wą kon­ku­ren­cji. A to z ko­lei wy­ma­ga po­waż­niej­sze­go niż obec­nie za­an­ga­żo­wa­nia w kre­atyw­ność.

KRE­ATYW­NOŚĆ JAKO TA­LENT

Zbyt wie­le lu­dzi uwa­ża, że kre­atyw­ność jest ta­len­tem, z ja­kim nie­któ­rzy się ro­dzą, a resz­ta może im tyl­ko za­zdro­ścić. Jest to ne­ga­tyw­ne i cał­ko­wi­cie błęd­ne po­dej­ście.

Kre­atyw­ność jest umie­jęt­no­ścią, któ­rej moż­na się na­uczyć, a po­tem roz­wi­jać ją i sto­so­wać.

Uczę kre­atyw­ne­go my­śle­nia bar­dzo róż­nych lu­dzi od po­nad trzy­dzie­stu lat:

…OD CZTE­RO- DO DZIE­WIĘĆ­DZIE­SIĘ­CIO­LAT­KÓW

…OD DZIE­CI Z ZE­SPO­ŁEM DO­WNA PO LAU­RE­ATÓW NA­GRO­DY NO­BLA

…OD NIE­PI­ŚMIEN­NYCH GÓR­NI­KÓW W AFRY­CE PO OSO­BY NA KIE­ROW­NI­CZYCH STA­NO­WI­SKACH

Uży­wa­jąc tyl­ko jed­nej z tech­nik my­śle­nia la­te­ral­ne­go, gru­pa bio­rą­ca udział w warsz­ta­tach wy­su­nę­ła w jed­no po­po­łu­dnie 21 000 po­my­słów dla fir­my z bran­ży hut­ni­czej.

BEZ ZA­HA­MO­WAŃ

Zwy­kły męż­czy­zna idzie uli­cą. Gru­pa lu­dzi ła­pie go i zwią­zu­je sznu­rem. Na­stęp­nie po­ja­wia­ją się skrzyp­ce. Oczy­wi­ście czło­wiek zwią­za­ny sznu­rem nie może grać na skrzyp­cach. Co więc po­wie­my? Uzna­my, że gdy­by prze­ciąć sznur, męż­czy­zna za­grał­by na skrzyp­cach. Oczy­wi­ście jest to non­sens. Prze­cię­cie sznu­ra nie spra­wi, iż męż­czy­zna sta­nie się skrzyp­kiem.

Nie­ste­ty, po­dob­ne po­dej­ście mamy do kre­atyw­no­ści. Je­śli je­steś pe­łen za­ha­mo­wań, trud­no ci być kre­atyw­nym. Tym sa­mym, je­śli wpły­nie­my na po­zby­cie się two­ich za­ha­mo­wań, czy sta­niesz się kre­atyw­ny?

Jest to pod­sta­wą „bu­rzy mó­zgów” i in­nych po­pu­lar­nych tech­nik. Mają pew­ne do­bre stro­ny, ale po­dej­ście do nich jest nie­wła­ści­we. For­mal­ne i prze­my­śla­ne „na­rzę­dzia” my­śle­nia la­te­ral­ne­go są o wie­le bar­dziej ko­rzyst­ne.

Mózg za­pro­gra­mo­wa­ny jest na by­cie „nie­kre­atyw­nym”. Je­śli mózg był­by kre­atyw­ny, ży­cie sta­ło­by się nie­moż­li­we. Je­de­na­ście ubrań do wy­bo­ru każ­de­go po­ran­ka daje 39 916 800 kom­bi­na­cji stro­jów do za­ło­że­nia. Je­śli przy­mie­rze­nie jed­nej z nich zaj­mo­wa­ło­by mi­nu­tę, mu­siał­byś do­żyć do 76 lat, każ­dy swój dzień spę­dza­jąc na ubie­ra­niu się.

Na szczę­ście dla nas mózg jest za­pro­gra­mo­wa­ny tak, by two­rzyć sta­łe wzor­ce po­stę­po­wa­nia w sta­bil­nym wszech­świe­cie. Na tym po­le­ga wspa­nia­łość mó­zgu i za to po­win­ni­śmy być bar­dzo wdzięcz­ni.

Tak więc po­zby­cie się za­ha­mo­wań jest waż­ne, ale nie sta­no­wi do­brej dro­gi dla roz­wo­ju kre­atyw­no­ści.

KRE­ATYW­NOŚĆ JAKO UMIE­JĘT­NOŚĆ

Kre­atyw­ność jest umie­jęt­no­ścią, któ­rej każ­dy może się na­uczyć, ćwi­czyć ją i wy­ko­rzy­sty­wać.

Jest umie­jęt­no­ścią w ta­kim sa­mym stop­niu co jaz­da na nar­tach, gra w te­ni­sa, go­to­wa­nie czy na­uka ma­te­ma­ty­ki.

Każ­dy może zdo­być te umie­jęt­no­ści. Nie każ­dy jed­nak bę­dzie w nich rów­nie do­bry. Nie­któ­rzy go­tu­ją le­piej niż inni, tak­że le­piej niż inni gra­ją w te­ni­sa. Każ­dy jed­nak może się tego na­uczyć i tre­nu­jąc, też sta­rać się być lep­szy.

KRE­ATYW­NOŚĆ NIE JEST TA­JEM­NI­CĄ

Po raz pierw­szy w hi­sto­rii mo­że­my te­raz spoj­rzeć na kre­atyw­ność jako „lo­gicz­ne” za­cho­wa­nie pew­ne­go ro­dza­ju sys­te­mu in­for­ma­cyj­ne­go. Ta­jem­ni­czość i mi­sty­ka mogą zo­stać usu­nię­te z kre­atyw­no­ści.

1. MU­SI­MY SPOJ­RZEĆ NA LUDZ­KI MÓZG JAK NA „SA­MO­OR­GA­NI­ZU­JĄ­CY SIĘ SYS­TEM IN­FOR­MA­CYJ­NY”.
2. SA­MO­OR­GA­NI­ZU­JĄ­CE SIĘ SYS­TE­MY IN­FOR­MA­CYJ­NE TWO­RZĄ PRA­WI­DŁO­WO­ŚCI.
3. WSZYST­KIE SYS­TE­MY TWO­RZĄ­CE PRA­WI­DŁO­WO­ŚCI SĄ „ASY­ME­TRYCZ­NE”.
4. TO JEST WŁA­ŚNIE POD­STA­WĄ HU­MO­RU I KRE­ATYW­NO­ŚCI. HU­MOR JEST ZDE­CY­DO­WA­NIE NAJ­BAR­DZIEJ ZNA­MIEN­NYM ZA­CHO­WA­NIEM LUDZ­KIE­GO MÓ­ZGU, PO­NIE­WAŻ WSKA­ZU­JE NA UKRY­TY SYS­TEM. RO­ZUM NIE­WIE­LE NAM MÓWI, PO­NIE­WAŻ KAŻ­DY „SYS­TEM PO­RZĄD­KU­JĄ­CY” DZIA­ŁA­JĄ­CY WSTECZ JEST SYS­TE­MEM LO­GICZ­NE­GO MY­ŚLE­NIA. HU­MOR WSKA­ZU­JE NA ASY­ME­TRYCZ­NE WZOR­CE. OZNA­CZA TO, ŻE DRO­GA Z A DO B NIE JEST TAKA SAMA JAK DRO­GA Z B DO A.

My­śle­nie la­te­ral­ne jest kre­atyw­no­ścią do­ty­czą­cą zmie­nia­ją­cych się idei, per­cep­cji i po­jęć. Za­miast pra­co­wać in­ten­syw­niej nad tymi sa­my­mi ide­ami, per­cep­cją i po­ję­cia­mi, pró­bu­je­my je zmie­nić. Ta „kre­atyw­ność ide­owa” nie jest tym sa­mym co „kre­atyw­ność ar­ty­stycz­na” i dla­te­go po­trzeb­ny był nowy ter­min.

Po­wyż­sze pro­ble­my wy­ja­śnio­ne są w mo­ich książ­kach o my­śle­niu la­te­ral­nym; zro­zu­mie­nie tych sys­te­mów jest lo­gicz­ną pod­sta­wą prak­tycz­nych na­rzę­dzi my­śle­nia la­te­ral­ne­go.

SŁO­WO „KRE­ATYW­NY”

W ję­zy­ku an­giel­skim sło­wo _cre­ate_ (kre­ować, two­rzyć – przyp. tłum.) zna­czy stwo­rzyć coś, co wcze­śniej nie ist­nia­ło.

Ktoś może więc „zro­bić ba­ła­gan” _(cre­ate a mess)_. Zna­czy to, że po­wstał ba­ła­gan, któ­re­go wcze­śniej nie było. Czy ta oso­ba jest kre­atyw­na?

Spie­szy­my do­dać, iż to, co po­wsta­ło, musi mieć ja­kąś war­tość. Kre­atyw­ność jest więc two­rze­niem cze­goś, co ma war­tość.

Jest tu rów­nież oczy­wi­ście ele­ment no­wo­ści, po­nie­waż po­wtó­rze­nie – nie­waż­ne jak war­to­ścio­we – nie jest uwa­ża­ne za kre­atyw­ne.

Sło­wo „kre­atyw­ny” w du­żej mie­rze zo­sta­ło prze­ję­te przez sztu­kę, po­nie­waż w tej dzie­dzi­nie każ­de dzie­ło jest nowe i ma war­tość. Co praw­da war­tość nie jest za­wsze od razu do­strze­ga­na. Na przy­kład ma­la­rze im­pre­sjo­ni­stycz­ni nie byli w peł­ni do­ce­nia­ni w swo­im cza­sie.

W ję­zy­ku an­giel­skim nie ist­nie­je osob­ne sło­wo, któ­re od­róż­nia­ło­by kre­atyw­ność no­wych po­my­słów od kre­atyw­no­ści sztu­ki. Dla­te­go kie­dy twier­dzę, że kre­atyw­no­ści rze­czy­wi­ście moż­na się na­uczyć, je­stem py­ta­ny, czy w ten spo­sób da­ło­by się stwo­rzyć Beetho­ve­na. Od­po­wiedź brzmi „nie”, ale kre­atyw­ność ide­owa może być na­uczo­na i roz­wi­nię­ta w for­mal­ny spo­sób. Ce­lem ćwi­czeń za­war­tych w tej książ­ce jest po­moc w roz­wi­nię­ciu kre­atyw­nych na­wy­ków ro­zu­mu.

Kre­atyw­ność świa­ta sztu­ki wią­że się z waż­nym ele­men­tem „oce­ny es­te­tycz­nej”. Ar­ty­sta oce­nia, że coś jest wła­ści­we. Taka oce­na to coś zu­peł­nie in­ne­go niż umie­jęt­ność two­rze­nia no­wych idei. Pod­czas gdy ar­ty­ści mogą być do­sko­na­li w swo­jej dzie­dzi­nie, nie są zbyt do­brzy w prze­kształ­ca­niu i two­rze­niu no­wych idei.

Ten pro­blem ję­zy­ko­wy ma po­waż­ne kon­se­kwen­cje.

Po pierw­sze, oso­by od­po­wie­dzial­ne za edu­ka­cję wie­rzą, że uczą kre­atyw­no­ści, za­chę­ca­jąc do tań­cze­nia i gra­nia na in­stru­men­tach. Jest to nie­wła­ści­we my­śle­nie. Te czyn­no­ści same w so­bie są war­to­ścio­we, ale nie uczą kre­atyw­no­ści.

Po dru­gie, nie­któ­rzy twier­dzą, że je­śli na za­mó­wie­nie nie stwo­rzysz Beetho­ve­na, to kre­atyw­no­ści tak na­praw­dę nie da się na­uczyć. Ta­kie stwier­dze­nie to rów­nież bzdu­ra. Kre­atyw­no­ści ide­owej moż­na na­uczyć.

Co cie­ka­we, moja pra­ca wy­ko­rzy­sty­wa­na jest dość po­wszech­nie w świe­cie sztu­ki, szcze­gól­nie w mu­zy­ce. Po­nie­waż mu­zy­ka nie re­pre­zen­tu­je ist­nie­ją­cych dźwię­ków, od­czu­wa się ogrom­ną po­trze­bę kre­atyw­no­ści, w więk­szym stop­niu niż po pro­stu eks­pre­sji.

PRZY­ZWY­CZA­JE­NIA UMY­SŁU

Nie ma zde­cy­do­wa­ne­go roz­róż­nie­nia po­mię­dzy umie­jęt­no­ścią a przy­zwy­cza­je­niem umy­słu. Obie te ce­chy na­kła­da­ją się na sie­bie i ze sobą mie­sza­ją. Ce­lem ni­niej­szej książ­ki jest za­pro­po­no­wa­nie ćwi­cze­nia kre­atyw­no­ści, jako umie­jęt­no­ści umy­słu, i roz­wi­nię­cie przy­zwy­cza­jeń, któ­re umoż­li­wia­ją kre­atyw­ność.

Za­łóż­my, że wy­kształ­ci­łeś w so­bie przy­zwy­cza­je­nie umy­słu, któ­re spra­wia, że pró­bu­jesz zna­leźć inne zna­cze­nia po­wszech­nie zna­nych akro­ni­mów.

Tak więc kie­dy pa­trzysz na skrót NASA, North Ame­ri­can Spa­ce Agen­cy nie jest je­dy­ną na­zwą, któ­ra przy­cho­dzi ci do gło­wy; my­ślisz o in­nych opcjach:

NOT AL­WAYS SAME ASTRO­NAUT

(NIE ZA­WSZE TEN SAM ASTRO­NAU­TA)

NOT AL­WAYS SAME ASCENT

(NIE ZA­WSZE TO SAMO WZNO­SZE­NIE SIĘ)

NOT AL­WAYS SAME AM­BI­TION

(NIE ZA­WSZE TA SAMA AM­BI­CJA)

Albo:

NEW AD­VEN­TU­RES SPLEN­DID ACHIE­VE­MENTS

(NOWE PRZY­GO­DY, WSPA­NIA­ŁE OSIĄ­GNIĘ­CIA)

NEW AM­BI­TIONS SE­RIO­US AT­TA­IN­MENTS

(NOWE AM­BI­CJE, PO­WAŻ­NE OSIĄ­GNIĘ­CIA)

Po­dob­nie jak z dow­ci­pem, nowe wy­ja­śnie­nie skró­tu bę­dzie ro­bi­ło więk­sze wra­że­nie, je­śli łą­czy się z wie­dzą lub na­wet z uprze­dze­nia­mi w sto­sun­ku do da­nej or­ga­ni­za­cji.

MOŻ­LI­WOŚĆ

Pla­ców­ki edu­ka­cyj­ne cał­ko­wi­cie lek­ce­wa­żą zna­cze­nie moż­li­wo­ści.

Dwa ty­sią­ce lat temu Chi­ny znacz­nie wy­prze­dza­ły Za­chód w dzie­dzi­nach na­uki i tech­no­lo­gii. Mia­ły ra­kie­ty i proch. Gdy­by utrzy­ma­ły ta­kie tem­po po­stę­pu, dziś z pew­no­ścią by­ły­by do­mi­nu­ją­cym mo­car­stwem.

Co się sta­ło? Co spo­wo­do­wa­ło wstrzy­ma­nie roz­wo­ju?

Chiń­scy ucze­ni za­czę­li wie­rzyć, że moż­li­we jest przej­ście od fak­tu do fak­tu. Nig­dy więc nie za­an­ga­żo­wa­li się w ry­zy­kow­ne dzia­ła­nia, moż­li­wo­ści (hi­po­te­zy itp.). W re­zul­ta­cie ich kraj prze­stał się roz­wi­jać.

Do­kład­nie to samo dzie­je się dzi­siaj. Dzię­ki do­sko­na­ło­ści kom­pu­te­rów lu­dzie za­czy­na­ją wie­rzyć, że wy­star­czy je­dy­nie zbie­rać i ana­li­zo­wać dane. Są­dzą, że to dość, by pod­jąć de­cy­zje, usta­lić po­stę­po­wa­nie i stra­te­gie. Jest to nie­bez­piecz­na sy­tu­acja, gdyż wstrzy­mu­je roz­wój. Ist­nie­je ogrom­na po­trze­ba kre­atyw­no­ści, aby: in­ter­pre­to­wać na róż­ne spo­so­by dane; łą­czyć je ze sobą w celu otrzy­ma­nia war­to­ści; wie­dzieć, gdzie szu­kać da­nych; for­mu­ło­wać hi­po­te­zy i spe­ku­la­cje itd., itp.

Pia­sto­wa­łem sta­no­wi­ska na­uko­we na uni­wer­sy­te­tach w Oks­for­dzie, Cam­brid­ge, Lon­dy­nie i Ha­rvar­dzie. Mu­szę po­wie­dzieć, że w każ­dej z tych wspa­nia­łych in­sty­tu­cji czas po­świę­ca­ny na fun­da­men­tal­ne zna­cze­nie moż­li­wo­ści rów­nał się zeru.

Na­sza kul­tu­ra i przy­zwy­cza­je­nia my­ślo­we zwal­nia­ją nas z szu­ka­nia al­ter­na­tyw­nych drg. Mu­si­my po­świę­cać jed­na­ko­wą uwa­gę moż­li­wo­ściom.

Wrzód prze­wo­du po­kar­mo­we­go (żo­łąd­ka lub dwu­nast­ni­cy) jest po­waż­ną do­le­gli­wo­ścią wie­lu osób. Przez dwa­dzie­ścia lub wię­cej lat za­ży­wa­ły one środ­ki zo­bo­jęt­nia­ją­ce kwas. Ko­niecz­ne były ope­ra­cje usu­wa­ją­ce część żo­łąd­ka (lub na­wet cały). W szpi­ta­lach wie­le łó­żek zaj­mo­wa­nych było przez pa­cjen­tów w trak­cie le­cze­nia lub dia­gno­zo­wa­nia tego scho­rze­nia. Set­ki uczo­nych pro­wa­dzi­ło ba­da­nia nad tą cho­ro­bą.

Wte­dy mło­dy le­karz, Bar­ry J. Mar­shall z Perth w Za­chod­niej Au­stra­lii, za­su­ge­ro­wał, że wrzód tra­wien­ny może być in­fek­cją. Wszy­scy się śmia­li z tej hi­po­te­zy, po­nie­waż kwas chlo­ro­wo­do­ro­wy w żo­łąd­ku był w sta­nie za­bić każ­dą bak­te­rię. Nikt nie wziął ta­kiej su­ge­stii na po­waż­nie. Wie­le lat póź­niej oka­za­ło się, że Mar­shall miał ra­cję. Za­miast za­ży­wa­nia przez dwa­dzie­ścia lat środ­ków zo­bo­jęt­nia­ją­cych kwas i ry­zy­ka utra­ty ca­łe­go lub czę­ści żo­łąd­ka, dzi­siaj wy­star­czy brać an­ty­bio­ty­ki przez ty­dzień!

Moż­li­wość to po­ję­cie bar­dzo waż­ne. Jest bo­wiem klu­czem do kre­atyw­no­ści.JAK KORZYSTAĆ Z TEJ KSIĄŻKI

Nie ma moż­li­wo­ści na­by­cia ja­kiej­kol­wiek umie­jęt­no­ści bez jej ćwi­cze­nia. Nie ma in­ne­go spo­so­bu na roz­wi­ja­nie zdol­no­ści. Nie ma dro­gi na skró­ty. Za­sa­da ta do­ty­czy rów­nież kre­atyw­no­ści.

Nie isnie­je ma­gicz­ne źró­dło, z któ­re­go skosz­to­wa­nie uczy­ni­ło­by nas kre­atyw­ny­mi. Przy­bli­że­niem się do ta­kie­go źró­dła mo­gło­by być prze­czy­ta­nie tej książ­ki!

Ko­rzy­sta­nie z kre­atyw­no­ści i ćwi­cze­nie jej to naj­lep­szy spo­sób roz­wi­ja­nia umy­sło­wej umie­jęt­no­ści i na­wy­ku kre­atyw­ne­go my­śle­nia.

Je­śli chcesz być do­bry w grze w gol­fa, so­lid­niej po­ćwicz ude­rze­nia. Je­śli pra­gniesz roz­wi­nąć umie­jęt­no­ści ku­li­nar­ne, ru­szaj do kuch­ni. Je­śli na­praw­dę pra­gniesz roz­wi­nąć umie­jęt­ność kre­atyw­ne­go my­śle­nia, le­piej po­trak­tuj tę książ­kę po­waż­nie i pil­nie ją prze­stu­diuj. Im wię­cej bę­dziesz ćwi­czył, tym lep­szy się sta­niesz – za­rów­no w gol­fie, jak i w go­to­wa­niu.

Książ­ka ta jest pro­sta, prak­tycz­na i ła­twa w uży­ciu. Te­mat kre­atyw­no­ści moż­na bar­dzo skom­pli­ko­wać, ale wte­dy ta książ­ka dla wszyst­kich – oprócz uczo­nych – by­ła­by bez­war­to­ścio­wa. Książ­ka jed­nak­że po­wsta­ła z my­ślą

o każ­dym, kto chce stać się bar­dziej kre­atyw­ny i kto chce się do­brze ba­wić pod­czas tego pro­ce­su.

Książ­ka zbu­do­wa­na jest wo­kół se­rii gier i ćwi­czeń. Mo­żesz grać sam w te gry – mo­żesz grać z in­ny­mi. Mo­żesz ko­rzy­stać z nich, by każ­de­go dnia cho­ciaż tro­chę ćwi­czyć kre­atyw­ność.

ĆWI­CZE­NIA/GRY

Ce­lem gier za­miesz­czo­nych w książ­ce jest tre­ning kre­atyw­ne­go my­śle­nia. Na­wy­ki, umie­jęt­no­ści i po­dej­ście do ta­kie­goż my­śle­nia będą roz­wi­ja­ne w mia­rę sys­te­ma­tycz­ne­go i zdy­scy­pli­no­wa­ne­go wy­ko­ny­wa­nia ćwi­czeń.

Jed­no­cze­śnie ćwi­cze­nia są przy­jem­ne, moż­na je więc uznać za za­ba­wę. Z re­gu­ły bę­dziesz w te gry ba­wić się sam (po­dob­nie jak przy roz­wią­zy­wa­niu krzy­żów­ki); gdy ci się uda, bę­dziesz czuć, że cze­goś do­ko­na­łeś. Moż­li­we jest rów­nież gra­nie od cza­su do cza­su z in­ny­mi i po­rów­ny­wa­nie swo­ich wy­ni­ków.

Tak więc są to przy­jem­ne ćwi­cze­nia, któ­re moż­na na­zy­wać ćwi­cze­nia­mi bądź gra­mi. Ich ce­lem jest tre­ning kre­atyw­ne­go umy­słu.

Książ­ka ta jest pla­cem za­baw. Je­śli zna­la­zł­byś się na pla­cu za­baw, na któ­rym by­ła­by pił­ka, z pew­no­ścią za­czął­byś ją ko­pać i się nią ba­wić. W taki wła­śnie spo­sób po­wi­nie­neś trak­to­wać tę książ­kę.

Baw się do­brze. Pa­mię­taj jed­nak, że to po­waż­na za­ba­wa. Kre­atyw­ność jest bar­dzo waż­ną umie­jęt­no­ścią. W prze­ci­wień­stwie do wie­lu in­nych zdol­no­ści mo­żesz ją roz­wi­jać i jed­no­cze­śnie do­brze się ba­wić.

Od tego mo­men­tu wszyst­ko za­le­ży od cie­bie. Tyle sko­rzy­stasz z tej książ­ki, ile wy­sił­ku wło­żysz w wy­ko­na­nie ćwi­czeń w niej za­war­tych.

PRO­BLE­MY I SY­TU­ACJE

Wy­ko­rzy­staj opi­sa­ne pro­ble­my i sy­tu­acje, na­wet je­śli uznasz, że są trud­ne.

Mo­żesz rów­nież sam wy­naj­dy­wać pro­ble­my i sy­tu­acje. Rób to jed­nak do­pie­ro, kie­dy spró­bo­wa­łeś wy­ko­rzy­stać za­pro­po­no­wa­ne w książ­ce. W prze­ciw­nym ra­zie pra­co­wał­byś za­pew­ne tyl­ko nad ła­twy­mi pro­ble­ma­mi, któ­re sam wy­bra­łeś.

OGRA­NI­CZE­NIA CZA­SO­WE

Ćwi­cze­nia (gry) mogą być wy­ko­ny­wa­ne bez żad­nych ogra­ni­czeń cza­so­wych.

Mo­żesz wy­zna­czyć so­bie li­mit cza­su. Za­cznij od czte­rech, pię­ciu mi­nut na ćwi­cze­nie.

W mia­rę jak bę­dziesz co­raz spraw­niej­szy, li­mit cza­su może być ogra­ni­czo­ny do dwóch lub trzech mi­nut.

PRA­WI­DŁO­WE OD­PO­WIE­DZI

Je­śli cho­dzi o kre­atyw­ność, nie ma jed­nej pra­wi­dło­wej od­po­wie­dzi.

Nie ma jed­nej pra­wi­dło­wej od­po­wie­dzi w przy­pad­ku ćwi­czeń (gier) w tej książ­ce. Każ­da od­po­wiedź zgod­na z okre­ślo­ny­mi wy­mo­ga­mi za­da­nia jest rów­nie do­bra. Gra­cze jed­nak stwier­dzą, że nie­któ­re od­po­wie­dzi są istot­nie lep­sze od in­nych – po­nie­waż są prak­tycz­niej­sze, bar­dziej nie­spo­ty­ka­ne lub war­to­ścio­we.

UWA­GA: FAKT, ŻE NIE MA PRA­WI­DŁO­WYCH OD­PO­WIE­DZI, NIE ZNA­CZY, ŻE ŻAD­NA OD­PO­WIEDŹ NIE JEST DO­BRA. OD­PO­WIEDŹ MUSI SPEŁ­NIAĆ WY­MO­GI DA­NE­GO ĆWI­CZE­NIA.

Je­śli po­pro­szo­no by cię o za­su­ge­ro­wa­nie „je­dze­nia na śnia­da­nie”, nie uzy­skał­byś je­dy­nej pra­wi­dło­wej od­po­wie­dzi. Jed­nak­że gdy­byś za­pro­po­no­wał „sa­mo­cho­do­wą skrzy­nię bie­gów”, by­ła­by to zła od­po­wiedź.

Je­śli ktoś spy­tał­by cię o „al­ter­na­tyw­ne me­to­dy trans­por­tu”, a ty za­su­ge­ro­wał­byś „pa­tel­nię”, by­ła­by to nie­pra­wi­dło­wa od­po­wiedź.

Czy­tel­ni­cy tej książ­ki wy­ro­bią w so­bie kre­atyw­ne przy­zwy­cza­je­nia umy­słu i płyn­nie będą się po­słu­gi­wać po­my­sła­mi, kon­cep­cja­mi, per­cep­cja­mi i war­to­ścia­mi. Na­cisk po­ło­żo­ny jest ra­czej na kre­atyw­ność „tego, co może być”, niż na to, co jest ty­po­we w przy­pad­ku edu­ka­cji, czy­li „to, co jest”.

JED­NO DZIEN­NIE

Wie­lu lu­dzi co­dzien­nie wy­ko­nu­je ja­kieś ćwi­cze­nia fi­zycz­ne. Nie­któ­rzy każ­de­go dnia cho­dzą na si­łow­nię.

Chciał­bym, abyś wy­ro­bił w so­bie na­wyk wy­ko­ny­wa­nia przy­najm­niej jed­ne­go ćwi­cze­nia dzien­nie.

Po­dob­nie jak w przy­pad­ku ćwi­czeń fi­zycz­nych, waż­ne jest tu zdy­scy­pli­no­wa­nie.

1. WY­BIERZ ĆWI­CZE­NIE.
2. WY­ZNACZ SO­BIE LI­MIT CZA­SO­WY.
3. WY­KO­NAJ ĆWI­CZE­NIE.JAK KORZYSTAĆ Z PRZYPADKOWYCH WYRAZÓW

Cała książ­ka opie­ra się na Przy­pad­ko­wych Wy­ra­zach. Waż­ne jest więc, by zro­zu­mieć, jak ich uży­wać.

Przy­pad­ko­wy Wy­raz znaj­du­je się tu bez żad­ne­go po­wo­du – jest przy­pad­ko­wy. Wszyst­kie wy­ra­zy są rze­czow­ni­ka­mi, po­nie­waż ła­twiej ich uży­wać.

Ta­be­le Przy­pad­ko­wych Wy­ra­zów znaj­du­ją się na stro­nach 183-195.

Mo­żesz zdo­być swój Przy­pad­ko­wy Wy­raz na wie­le spo­so­bów:

1. MO­ŻESZ RZU­CIĆ JED­NĄ KOST­KĄ CZTE­RY RAZY:
…pierw­szy rzut wska­że ci nu­mer ta­be­li, z któ­rej sko­rzy­stasz
…DRU­GI RZUT WSKA­ŻE NU­MER KO­LUM­NY, Z KTÓ­REJ SKO­RZY­STASZ
…TRZE­CI RZUT PO­WIE CI, Z KTÓ­REJ CZĘ­ŚCI KO­LUM­NY BĘ­DZIE PO­CHO­DZIŁ WY­RAZ
…CZWAR­TY RZUT PO­KA­ŻE NU­MER WY­RA­ZU Z DA­NEJ SEK­CJI
MO­ŻESZ RÓW­NIEŻ RZU­CIĆ CZTE­RY KOST­KI NA­RAZ I UŁO­ŻYĆ Z NICH CIĄG LICZB. MO­ŻESZ UŻYĆ KO­LO­RO­WEJ KOST­KI Z DANĄ SE­KWEN­CJĄ KO­LO­RÓW.
2. MO­ŻESZ SKO­RZY­STAĆ Z MAP LICZ­BO­WYCH NA STRO­NACH 196-199. Z ZA­MKNIĘ­TY­MI OCZA­MI WSKAŻ OŁÓW­KIEM, ZA­PAŁ­KĄ LUB WY­KA­ŁACZ­KĄ MIEJ­SCE NA MA­PIE. ZO­BACZ, W KTÓ­RY NU­MER TRA­FI­ŁEŚ. JE­ŚLI WY­CE­LU­JESZ W LI­NIĘ LUB NIE TRA­FISZ W ŻA­DEN NU­MER – SPRÓ­BUJ JESZ­CZE RAZ. PO­WTÓRZ TĘ CZYN­NOŚĆ CZTE­RY RAZY, ABY ZDO­BYĆ CZTE­RY NU­ME­RY (NU­MER TA­BE­LI, KO­LUM­NY, GRU­PY WY­RA­ZÓW I NU­MER WY­RA­ZU).
3. SKO­RZY­STAJ Z TA­BE­LI PRZY­PAD­KO­WYCH LICZB NA STRO­NACH 201-203. UŻY­WAJ LICZB W KO­LEJ­NO­ŚCI I ZA­ZNA­CZAJ TE, KTÓ­RE JUŻ WY­KO­RZY­STA­ŁEŚ. MO­ŻESZ RÓW­NIEŻ WZIĄĆ CIĄG LICZB Z TA­BE­LI PRZY­PAD­KO­WYCH LICZB I ZMIE­NIĆ JED­NĄ LICZ­BĘ W DA­NEJ SE­KWEN­CJI. MO­ŻESZ TAK­ŻE WCZE­ŚNIEJ SPO­RZĄ­DZIĆ WŁA­SNĄ TA­BE­LĘ Z PRZY­PAD­KO­WY­MI LICZ­BA­MI I KO­RZY­STAĆ Z NIEJ, KIE­DY CHCESZ.
4. WY­MYŚL CIĄG NU­ME­RÓW. KAŻ­DY MUSI BYĆ NU­ME­REM OD I DO 6. UŻY­WAJ ICH TAK, JAK­BY BYŁY WY­RZU­CO­NE KOST­KĄ.
5. WE WCZE­ŚNIEJ USTA­WIO­NYCH TA­BE­LACH (ZE STRON 205-206) CIĄ­GI LICZB SĄ JUŻ PO­DA­NE. MO­ŻESZ WSTA­WIĆ LICZ­BĘ (OD I DO 6) W PU­STE MIEJ­SCE I OTRZY­MASZ NOWĄ SE­KWEN­CJĘ NU­ME­RÓW.

BAR­DZO WAŻ­NE: NIE PRÓ­BUJ WY­BIE­RAĆ RÓŻ­NYCH PRZY­PAD­KO­WYCH WY­RA­ZÓW, DO­PÓ­KI NIE TRA­FISZ NA JA­KIŚ, KTÓ­RY CI SIĘ SPODO­BA. NI­WE­CZY TO CE­LO­WOŚĆ ĆWI­CZEŃ. MU­SISZ STA­RAĆ SIĘ WY­KO­RZY­STAĆ PIERW­SZE SŁO­WO, KTÓ­RE WY­LO­SU­JESZ. JE­ŚLI JED­NAK NIE BĘ­DZIESZ RO­ZU­MIEĆ ZNA­CZE­NIA PRZY­PAD­KO­WE­GO WY­RA­ZU, WY­BIERZ KO­LEJ­NY LUB WEŹ WY­RAZ PO­NI­ŻEJ.Jest to wie­le wię­cej niż gra. To po­waż­ne kre­atyw­ne na­rzę­dzie – jed­no z pod­sta­wo­wych, je­śli cho­dzi o my­śle­nie la­te­ral­ne. Po­słu­gu­jąc się tyl­ko tym na­rzę­dziem, gru­pie bio­rą­cej udział w warsz­ta­tach w jed­no po­po­łu­dnie na­su­nę­ło się 21 000 po­my­słów dla fir­my z bran­ży hut­ni­czej.

Jest to naj­prost­sza z kre­atyw­nych gier i ćwi­czeń – w żad­nym wy­pad­ku nie jest jed­nak grą naj­ła­twiej­szą.

PRO­CES

1. JA­SNO DE­FI­NIU­JESZ TO, NA CZYM CHCESZ SIĘ SKU­PIĆ. GDZIE I DLA­CZE­GO PO­TRZE­BU­JESZ NO­WYCH KRE­ATYW­NYCH PO­MY­SŁÓW? WAŻ­NE, ABY BYĆ BAR­DZO PRE­CY­ZYJ­NYM W KWE­STII PRZED­MIO­TU ZA­IN­TE­RE­SO­WA­NIA. JE­ŚLI NIE WIESZ, DO CZE­GO STRZE­LASZ, RA­CZEJ NIE UDA CI SIĘ TRA­FIĆ DO CELU!
2. PO­SŁU­GU­JĄC SIĘ JED­NĄ Z ME­TOD ZE STRO­NY 25-26, ZDO­BĄDŹ JA­KIŚ PRZY­PAD­KO­WY WY­RAZ.
3. UŻYJ PRZY­PAD­KO­WYCH WY­RA­ZÓW, ABY PO­BU­DZIĆ PO­WSTA­WA­NIE NO­WYCH PO­MY­SŁÓW DO­TY­CZĄ­CYCH TWO­JE­GO PRZED­MIO­TU ZA­IN­TE­RE­SO­WA­NIA.

UWA­GA: NA­LE­ŻY BYĆ ZDY­SCY­PLI­NO­WA­NYM I SKU­PIO­NYM. W ŻAD­NYM PRZY­PAD­KU NIE JEST TO KWE­STIA ZA­BA­WY I NA­DZIEI, ŻE JA­KIŚ PO­MYSŁ PO PRO­STU SIĘ PO­JA­WI.

LO­GI­KA

Lo­gi­ków zwy­kle bar­dzo zło­ści ta me­to­da. Je­śli wy­raz jest przy­pad­ko­wy, to każ­dy Przy­pad­ko­wy Wy­raz może po­móc. Tak więc każ­dy Przy­pad­ko­wy Wy­raz może po­móc w przy­pad­ku każ­de­go przed­mio­tu za­in­te­re­so­wa­nia. Wy­da­je się to de­fi­ni­cją „non­sen­su”.

Jed­nak­że w„sys­te­mie two­rzą­cym wzor­ce” (PAT­TER­NING SYS­TEM) pro­ces taki jest jak naj­bar­dziej lo­gicz­ny.

Wy­obraź so­bie, że miesz­kasz w nie­du­żym mie­ście. Za każ­dym ra­zem, gdy wy­cho­dzisz z domu, je­dziesz głów­ną dro­gą, by do­trzeć do celu po­dró­ży. Pew­ne­go dnia na obrze­żach mia­sta psu­je ci się sa­mo­chód albo masz wy­pa­dek. Z ja­kie­goś po­wo­du mu­sisz wra­cać do domu na pie­cho­tę. Py­tasz prze­chod­niów o dro­gę. Oka­zu­je się, że do miej­sca za­miesz­ka­nia do­cie­rasz tra­są, któ­rej nig­dy byś nie wy­brał, wy­cho­dząc z domu.

Gdy za­czy­nasz po­wrót na pe­ry­fe­riach, mo­żesz od­kryć ścież­ki, któ­rych nig­dy byś nie zna­lazł, za­czy­na­jąc dro­gę w cen­trum. Przy­pad­ko­wy Wy­raz wy­rzu­ca cię na pe­ry­fe­riach. Gdy ob­my­ślasz dro­gę z po­wro­tem do cen­trum, znaj­du­jesz nowe po­my­sły.

Ra­zem z in­ny­mi tech­ni­ka­mi my­śle­nia la­te­ral­ne­go me­to­da Przy­pad­ko­we­go Wej­ścia zo­sta­ła prze­ze mnie opi­sa­na w książ­ce z 1972 roku _La­te­ral Thin­king. A Te­xt­bo­ok of Cre­ati­vi­ty (My­śle­nie la­te­ral­ne: pod­ręcz­nik do kre­atyw­no­ści)_. Od tam­tej pory po­ja­wi­ło się wie­lu na­śla­dow­ców tej me­to­dy.

WY­KO­RZY­STA­NIE ME­TO­DY

1. NIE PO­WI­NIE­NEŚ SZU­KAĆ JE­DY­NIE JA­KIE­GOŚ PO­WIĄ­ZA­NIA MIĘ­DZY PRZY­PAD­KO­WYM WY­RA­ZEM A PRZED­MIO­TEM ZA­IN­TE­RE­SO­WA­NIA. TA­KIE PO­STĘ­PO­WA­NIE NIE MA ŻAD­NE­GO STY­MU­LU­JĄ­CE­GO EFEK­TU. ZA­DA­NIE NIE PO­LE­GA NA PO­ŁĄ­CZE­NIU TYCH DWÓCH RZE­CZY, ALE NA WY­KO­RZY­STA­NIU PRZY­PAD­KO­WE­GO WY­RA­ZU DO STY­MU­LA­CJI.
2. NIE PO­WI­NIE­NEŚ PRZE­STA­WIAĆ LI­TER W PRZY­PAD­KO­WYM WY­RA­ZIE ANI UŻY­WAĆ ICH JAKO AKRO­NI­MU. UŻYJ WY­RA­ZU W NIE­ZMIE­NIO­NEJ FOR­MIE.
3. NIE PO­WI­NIE­NEŚ PO­DEJ­MO­WAĆ KRO­KÓW PRO­WA­DZĄ­CYCH DO UZY­SKA­NIA NO­WE­GO PRZY­PAD­KO­WE­GO WY­RA­ZU. NIE PO­WI­NIE­NEŚ MÓ­WIĆ (NA PRZY­KŁAD): „STA­TEK SU­GE­RU­JE MO­RZE; MO­RZE SU­GE­RU­JE NA­WI­GA­CJĘ; NA­WI­GA­CJA SU­GE­RU­JE GWIAZ­DY – UŻYJ­MY WIĘC SŁO­WA «GWIAZ­DY»”.
4. PRAW­DO­PO­DOB­NIE BĘ­DZIESZ MU­SIAŁ PO­PRA­CO­WAĆ NAD KON­CEP­CJA­MI I WAR­TO­ŚCIA­MI, A NIE PRO­STY­MI SKO­JA­RZE­NIA­MI.
5. NA KAŻ­DYM KRO­KU ZWRA­CAJ UWA­GĘ NA MOŻ­LI­WO­ŚCI, WAR­TO­ŚCI I NOWE KIE­RUN­KI. KIE­DY MOŻ­LI­WOŚĆ SIĘ PO­JA­WI, PO­DĄ­ŻAJ ZA NIĄ.
6. NIG­DY, NIG­DY, NIG­DY NIE MÓW: „NIE PO­DO­BA MI SIĘ TEN PRZY­PAD­KO­WY WY­RAZ, WE­ZMĘ JA­KIŚ INNY”. ZMUŚ SIĘ DO WY­KO­RZY­STA­NIA PIERW­SZE­GO NA­SU­WA­JĄ­CE­GO SIĘ PRZY­PAD­KO­WE­GO WY­RA­ZU. W PRZE­CIW­NYM RA­ZIE BĘ­DZIESZ PO PRO­STU CZE­KAŁ NA PRO­STE SKO­JA­RZE­NIE, A NIE STY­MU­LO­WAŁ PO­WSTA­WA­NIE NO­WYCH PO­MY­SŁÓW.

RE­ZUL­TA­TY

Twój nowy po­mysł może spo­wo­do­wać wie­le na­stępstw:

1. ROZ­WIĄ­ZAĆ DANY PRO­BLEM.
2. ZA­PRO­PO­NO­WAĆ PO­LEP­SZE­NIE ALBO UPROSZ­CZE­NIE DA­NE­GO PRO­CE­SU.
3. DO­STAR­CZYĆ NOWY PO­MYSŁ.
4. WSKA­ZAĆ ZU­PEŁ­NIE NOWY KIE­RU­NEK.
5. ZDE­FI­NIO­WAĆ NOWE PO­JĘ­CIE.
6. ZDE­FI­NIO­WAĆ NOWĄ WAR­TOŚĆ.

Za­da­nie: Wy­na­leźć nowy po­mysł dla no­wej re­stau­ra­cji.

Przy­pad­ko­wy Wy­raz: PE­LE­RY­NA (z ang. _clo­ak_ – przyp. tłum.).

Na­tych­mia­sto­we sko­ja­rze­nia:

…NA­PAD NA AU­TO­STRA­DZIE

…MO­TYW WE­NEC­KI I WI­ZE­RU­NEK GON­DO­LI

…KEL­NE­RZY I KEL­NER­KI W MA­SKACH.

Dal­sze my­śli:

…BRAK MENU; MÓ­WISZ GŁÓW­NE­MU KEL­NE­RO­WI MNIEJ WIĘ­CEJ, NA CO MASZ OCHO­TĘ; ON LUB ONA NA­STĘP­NIE DE­CY­DU­JE, CO CI PO­DAĆ

…NIE WI­DZISZ PO­TRAW, KTÓ­RE JESZ (SĄ ZA­KRY­TE); RE­STAU­RA­CJE, W KTÓ­RYCH JE SIĘ W CIEM­NO, JUŻ IST­NIE­JĄ

…WE­GE­TA­RIAŃ­SKA RE­STAU­RA­CJA, ALE JE­DZE­NIE WY­GLĄ­DA JAK MIĘ­SO

…DO ZA­MA­WIA­NIA PO­TRAW UŻY­WA­NY JEST SPE­CJAL­NY KOD.

Wy­raź­nie wi­dać, że po­ja­wi­ły się dwa kie­run­ki my­śle­nia. Pierw­szy to mo­tyw zwią­za­ny z okry­ciem.

Dru­gi kie­ru­nek zwią­za­ny jest z po­ję­ciem „ukry­cia”, cze­goś za­ma­sko­wa­ne­go, prze­bra­ne­go, ukry­te­go.

ZA­DA­NIA

Oto czte­ry za­da­nia do roz­wią­za­nia dla cie­bie. Mo­żesz też sa­me­mu zde­fi­nio­wać ja­kiś pro­blem i się nim za­jąć.

Może to być „pro­blem” lub tyl­ko ja­kaś dzie­dzi­na, w któ­rej po­trzeb­ne ci są nowe po­my­sły.

1. PO­MY­SŁY, JAK SPRA­WIĆ, BY BANK BYŁ BAR­DZIEJ ATRAK­CYJ­NY DLA KLIEN­TÓW.
2. PRO­BLEM NIE­LE­GAL­NE­GO MA­LO­WA­NIA GRAF­FI­TI NA ŚCIA­NACH BU­DYN­KÓW W MIE­ŚCIE.
3. PRO­BLEM ZBYT SZYB­KO JEŻ­DŻĄ­CYCH SA­MO­CHO­DÓW NA PRO­STYM OD­CIN­KU DRO­GI.
4. NOWE PO­MY­SŁY DLA GA­ZE­TY CO­DZIEN­NEJ.

SU­GE­STIA

Do­brze jest no­to­wać swo­je po­my­sły. Być może uda ci się na­wet stwo­rzyć re­jestr swo­ich po­my­słów i po­stę­pów.Jest to wa­riant Gry 1, ale wy­ma­ga o wie­le więk­sze­go kre­atyw­ne­go wy­sił­ku.

Jed­no­cze­śnie są zde­fi­nio­wa­ne dwa przed­mio­ty za­in­te­re­so­wa­nia.

Lo­su­jesz tyl­ko je­den Przy­pad­ko­wy Wy­raz.

Za­da­nie po­le­ga na tym, by zo­ba­czyć, jak ten sam Przy­pad­ko­wy Wy­raz może do­star­czyć po­my­słów do­ty­czą­cych obu przed­mio­tów za­in­te­re­so­wa­nia.

UWA­GA: Ten sam kon­cept może być uzy­ska­ny z Przy­pad­ko­we­go Wy­ra­zu i po­tem za­sto­so­wa­ny dla obu przed­mio­tów za­in­te­re­so­wa­nia.

Dwa róż­ne kon­cep­ty mogą zo­stać uzy­ska­ne z Przy­pad­ko­we­go Wy­ra­zu i wy­ko­rzy­sta­ne dla dwóch róż­nych przed­mio­tów za­in­te­re­so­wa­nia.

Przed­miot za­in­te­re­so­wa­nia 1: sy­gna­li­za­cja świetl­na.

Przed­miot za­in­te­re­so­wa­nia 2: wła­ma­nie.

Przy­pad­ko­wy Wy­raz: WAR­TOŚĆ.

Na­tych­mia­sto­we sko­ja­rze­nia:

…WAR­TOŚĆ NA­LE­ŻY PRZE­WI­DZIEĆ Z WY­PRZE­DZE­NIEM; TAK WIĘC PRZY­JĄĆ PE­WIEN SPO­SÓB PRZE­WI­DY­WA­NIA, JAK ZA­CHO­WA SIĘ SY­GNA­LI­ZA­CJA ŚWIETL­NA

…SPO­SÓB DA­NIA DO ZRO­ZU­MIE­NIA WŁA­MY­WA­CZOM, ŻE W DOMU NIE MA NIC WAR­TO­ŚCIO­WE­GO, CO WAR­TO BY SKRAŚĆ, BYĆ MOŻE WI­DOCZ­NY CER­TY­FI­KAT UBEZ­PIE­CZE­NIA.

Dal­sze my­śli:

…WAR­TOŚĆ ZA­LE­ŻY OD OKO­LICZ­NO­ŚCI; ZA­CHO­WA­NIE SY­GNA­LI­ZA­CJI ŚWIETL­NEJ PO­WIN­NO ZA­TEM ZA­LE­ŻEĆ OD PORY DNIA I NA­TĘ­ŻE­NIA RU­CHU

…PRZED­MIO­TY NIE MAJĄ WAR­TO­ŚCI DLA WŁA­MY­WA­CZY, JE­ŚLI NIE MOŻ­NA ICH PÓŹ­NIEJ SPRZE­DAĆ; TAK WIĘC JA­KIŚ NIE­WI­DOCZ­NY SPRAY, KTÓ­RY PO­MÓGŁ­BY ZI­DEN­TY­FI­KO­WAĆ SKRA­DZIO­NE DO­BRA, A SPRZE­DA­JĄ­CY ZO­STAŁ­BY PO­CIĄ­GNIĘ­TY DO OD­PO­WIE­DZIAL­NO­ŚCI.Jest to bar­dzo pro­ste ćwi­cze­nie. Po­dob­ne do tych z se­rii kart Think Link, któ­re stwo­rzy­łem na po­cząt­ku lat sie­dem­dzie­sią­tych dla dzie­ci. (Kar­ty Think Link po­ka­zu­ją­ce sło­wo lub ry­su­nek uży­wa­ne były do po­bu­dza­nia po­my­słów).

PRO­CES

1. Wy­lo­suj czte­ry Przy­pad­ko­we Wy­ra­zy.
2. Na ja­kiejś pod­sta­wie zde­cy­duj, że je­den z tych wy­ra­zów nie pa­su­je do resz­ty.
3. Uza­sad­nij swo­ją de­cy­zję.

UWA­GA: Po­sta­raj się unik­nąć naj­bar­dziej oczy­wi­stych po­wo­dów od­rzu­ce­nia jed­ne­go wy­ra­zu. Te oczy­wi­ste po­wo­dy to mię­dzy in­ny­mi: licz­ba li­ter; pierw­sza lub ostat­nia li­te­ra itp. Naj­le­piej wy­strze­gać się de­cy­zji opar­tych na or­to­gra­fii lub „wy­glą­dzie” wy­ra­zu.

PRZY­KŁAD

Czte­ry Przy­pad­ko­we Wy­ra­zy to: FU­TRO; OKUP; SZYM­PANS; ZMAR­TWIE­NIE.

Na­tych­mia­sto­we sko­ja­rze­nia:

…„ZMAR­TWIE­NIE” TO JE­DY­NY WY­RAZ OPI­SU­JĄ­CY LUDZ­KIE UCZU­CIA

…„SZYM­PANS” TO JE­DY­NY WY­RAZ OZNA­CZA­JĄ­CY ŻYWE STWO­RZE­NIE PO­ŚRÓD TYCH WY­RA­ZÓW.

Dal­sze my­śli:

…„OKUP” TO JE­DY­NY WY­RAZ SU­GE­RU­JĄ­CY JA­KIEŚ DZIA­ŁA­NIE PRZE­STĘP­CZE

…„FU­TRO”, „OKUP”, „ZMAR­TWIE­NIE” SĄ NIE­PRZY­JEM­NE (DLA NIE­KTÓ­RYCH), A „SZYM­PANS” NIE.

WA­RIAN­TY

1. MOŻ­NA GRAĆ RÓW­NIEŻ W TEN SPO­SÓB, ŻE Z TEJ SA­MEJ GRU­PY PRZY­PAD­KO­WYCH WY­RA­ZÓW MU­SISZ WY­BRAĆ DRU­GI, NIE­PA­SU­JĄ­CY DO RESZ­TY.
2. MOŻ­NA GRAĆ RÓW­NIEŻ W TEN SPO­SÓB, ŻE NA­LE­ŻY PO­KA­ZAĆ, W JAKI SPO­SÓB KAŻ­DY Z PRZY­PAD­KO­WYCH WY­RA­ZÓW Z DA­NEJ GRU­PY NIE PA­SU­JE DO RESZ­TY.To ko­lej­ne pro­ste ćwi­cze­nie po­cho­dzą­ce z se­rii gier Think Link, któ­ra uka­za­ła się na po­cząt­ku lat sie­dem­dzie­sią­tych.

Po­now­nie pro­ces kre­atyw­ny po­le­ga na zba­da­niu po­jęć, sko­ja­rzeń i funk­cji każ­de­go z wy­lo­so­wa­nych Przy­pad­ko­wych Wy­ra­zów.

PRO­CES

1. WY­LO­SUJ SZEŚĆ PRZY­PAD­KO­WYCH WY­RA­ZÓW.
2. PO­DZIEL SZEŚĆ PRZY­PAD­KO­WYCH WY­RA­ZÓW NA DWIE GRU­PY (PO TRZY W KAŻ­DEJ), KIE­RU­JĄC SIĘ WY­BRA­NĄ PRZEZ SIE­BIE POD­STA­WĄ.
3. WY­TŁU­MACZ, NA JA­KIEJ ZA­SA­DZIE DO­KO­NA­ŁEŚ PO­DZIA­ŁU.

UWA­GA: Po­dob­nie jak po­przed­nio, uni­kaj po­dzia­łu ze wzglę­du na licz­bę li­ter, pi­sow­nię, pierw­szą lub ostat­nią li­te­rę itp. Spró­buj za­jąć się zna­cze­niem wy­ra­zów, a nie tym, jak wy­glą­da­ją.

PRZY­KŁAD

Sześć Przy­pad­ko­wych Wy­ra­zów to: ŁZY; NOC; UPRZE­DZE­NIE; SZPI­NAK; KĄT; PI­ŻA­MA.

Na­tych­mia­sto­we sko­ja­rze­nia:

…„UPRZE­DZE­NIE”, „NOC” I „ŁZY” SĄ Z NA­TU­RY MROCZ­NE, A INNE WY­RA­ZY NIE

…„KĄT”, „ŁZY” I „UPRZE­DZE­NIE” SĄ SPO­SO­BA­MI PO­STRZE­GA­NIA CZE­GOŚ.

Dal­sze my­śli:

…„UPRZE­DZE­NIE”, „SZPI­NAK” I „ŁZY” MOGĄ BYĆ SKOM­PLI­KO­WA­NE; PO­ZO­STA­ŁE WY­RA­ZY NIE SĄ.

WA­RIAN­TY

1. WY­KO­RZY­STAJ TE SAME PRZY­PAD­KO­WE WY­RA­ZY, ALE PO­STA­RAJ SIĘ ZNA­LEŹĆ RÓŻ­NE KRY­TE­RIA PO­DZIE­LE­NIA ICH NA GRU­PY.
2. UŻYJ CZTE­RECH LUB OŚMIU WY­RA­ZÓW.
3. PO­DZIEL PRZY­PAD­KO­WE WY­RA­ZY (SZEŚĆ LUB WIĘ­CEJ) NA TRZY GRU­PY JAK W PUNK­CIE 1.Ko­lej­ne pro­ste ćwi­cze­nie z se­rii Think Link.

Cho­ciaż gra wy­da­je się bar­dzo pro­sta, mo­men­ta­mi wy­ma­ga du­że­go kre­atyw­ne­go wy­sił­ku – kie­dy wznie­siesz się po­nad to, co oczy­wi­ste.

PRO­CES

1. Wy­lo­suj dwie li­sty Przy­pad­ko­wych Wy­ra­zów – każ­da po czte­ry wy­ra­zy. Będą to Li­sta A i Li­sta B.
2. Na ja­kiejś pod­sta­wie do każ­de­go wy­ra­zu z Li­sty A do­bierz parę z Li­sty B.
3. Zde­fi­niuj za­sa­dę, jaką się kie­ro­wa­łeś przy do­bie­ra­niu par.

UWA­GA: Po­dob­nie jak wcze­śniej uni­kaj pro­stych po­do­bieństw, jak licz­ba li­ter itp.

PRZY­KŁAD

Li­sta A: TOST; PRO­ROK; CHIP (z ang. – układ sca­lo­ny; ale też chips); OGON.

Li­sta B: PAS STAR­TO­WY; FOR­MU­ŁA; LI­ZAK; PI­RA­MI­DA.

Na­tych­mia­sto­we sko­ja­rze­nia:

…„TOST” I „LI­ZAK” SĄ JA­DAL­NE

…„PRO­ROK” I „PI­RA­MI­DA” WY­STĘ­PU­JĄ W KUL­TU­RACH STA­RO­ŻYT­NYCH

…„OGON” I „PAS STAR­TO­WY” KO­JA­RZĄ SIĘ Z SA­MO­LO­TA­MI

…„CHIP” I „FOR­MU­ŁA” ZWIĄ­ZA­NE SĄ Z MA­TE­MA­TY­KĄ.

Dal­sze my­śli:

…„TOST” I „PI­RA­MI­DA” MOGĄ BYĆ TEGO SA­ME­GO KSZTAŁ­TU

…„CHIPS” I „LI­ZAK” SĄ BAR­DZO LU­BIA­NE PRZEZ DZIE­CI

…„OGON” I „FOR­MU­ŁA” MOGĄ BYĆ BAR­DZO DŁU­GIE

…„PRO­ROK” I „PAS STAR­TO­WY” SU­GE­RU­JĄ WY­BIE­GNIĘ­CIE W PRZY­SZŁOŚĆ.

WA­RIAN­TY

1. SPRÓ­BUJ RÓŻ­NYCH MOŻ­LI­WO­ŚCI ŁĄ­CZE­NIA W PARY (JAK W PO­DA­NYM PRZY­KŁA­DZIE).
2. KIL­KA WY­RA­ZÓW Z LI­STY A MOŻE PA­SO­WAĆ DO JED­NE­GO WY­RA­ZU Z LI­STY B I NA OD­WRÓT. NIE­KO­NIECZ­NIE TYL­KO JE­DEN WY­RAZ Z LI­STY B MOŻE BYĆ DO­BRA­NY W PARĘ Z JED­NYM WY­RA­ZEM Z LI­STY A.
3. DO­ŁĄCZ JESZ­CZE JE­DEN WY­RAZ DO LI­STY A.Ce­lem tej gry jest zna­le­zie­nie związ­ku. To ćwi­cze­nie jest inne niż po­przed­nie, gdzie na­cisk po­ło­żo­no na zna­le­zie­nie ogni­wa łą­czą­ce­go dane wy­ra­zy.

Jaki jest zwią­zek po­mię­dzy dwo­ma Przy­pad­ko­wy­mi Wy­ra­za­mi?

Może to być na­wet ja­kiś po­śred­ni ele­ment, któ­ry je po­łą­czy.

PRO­CES

1. Wy­lo­suj li­stę pię­ciu Przy­pad­ko­wych Wy­ra­zów.
2. Wy­lo­suj jesz­cze je­den Przy­pad­ko­wy Wy­raz.
3. Spró­buj po­łą­czyć ostat­ni wy­lo­so­wa­ny Przy­pad­ko­wy Wy­raz z każ­dym z po­zo­sta­łych pię­ciu.

PRZY­KŁAD

Pięć Przy­pad­ko­wych Wy­ra­zów to: KO­REK; PO­LI­TYK; MENU; SZYN­KA; WŁA­DZA.

Po­je­dyn­czy Przy­pad­ko­wy Wy­raz to: DOK­TRY­NA.

Na­tych­mia­sto­we sko­ja­rze­nia:

…DOK­TRY­NA BLO­KU­JE PEW­NE RZE­CZY – TO SAMO ROBI KO­REK

…PO­LI­TY­CY ZA­WSZE MAJĄ WŁA­SNE DOK­TRY­NY

…DOK­TRY­NA MA W SWO­IM MENU WIE­RZE­NIA I WAR­TO­ŚCI

…NIE­KTÓ­RE DOK­TRY­NY ZA­BRA­NIA­JĄ JE­DZE­NIA SZYN­KI

…DOK­TRY­NA MOŻE BYĆ WY­KO­RZY­STA­NA JAKO POD­STA­WA WŁA­DZY.

Dal­sze my­śli:

…NIE­KTÓ­RE DOK­TRY­NY ZA­BRA­NIA­JĄ SPO­ŻY­WA­NIA AL­KO­HO­LU („KO­REK”)

…PO­LI­TY­CY PRÓ­BU­JĄ WY­KO­RZY­STY­WAĆ DOK­TRY­NY RE­LI­GIJ­NE

…DOK­TRY­NY MOGĄ WPŁY­WAĆ NA MENU W RE­STAU­RA­CJI.DOK­TRY­NĘ, PO­DOB­NIE JAK SZYN­KĘ, MOŻ­NA PRZE­CIĄĆ; PO­DZIE­LIĆ NA FRAG­MEN­TY

…DOK­TRY­NY WY­KO­RZY­STU­JĄ WŁA­DZĘ WIA­RY.

WA­RIAN­TY

1. ZA­CHO­WAJ WY­LO­SO­WA­NYCH PIĘĆ PRZY­PAD­KO­WYCH WY­RA­ZÓW, ALE DO­BIERZ NOWY PO­JE­DYN­CZY PRZY­PAD­KO­WY WY­RAZ I SPRÓ­BUJ PO­ŁĄ­CZYĆ GO, PO­DOB­NIE JAK PO­PRZED­NIO, Z PIĘ­CIO­MA PRZY­PAD­KO­WY­MI WY­RA­ZA­MI.
2. ZA­CHO­WU­JĄC WY­LO­SO­WA­NE PRZY­PAD­KO­WE WY­RA­ZY, SPRÓ­BUJ ZNA­LEŹĆ INNE ZWIĄZ­KI.Ce­lem tej gry jest po­łą­cze­nie dwóch róż­nych rze­czy tak, by otrzy­mać nową war­tość.

Efek­tyw­ność da­ne­go po­łą­cze­nia może być okre­ślo­na na pod­sta­wie war­to­ści biz­ne­so­wej – czy na­da­je się na biz­nes i czy przy­nie­sie do­cho­dy. Taka jest mia­ra efek­tyw­no­ści. Po­mysł, któ­ry wy­da­je się in­te­re­su­ją­cy, ale nie mógł­by stać się pod­sta­wą biz­ne­su, nie kwa­li­fi­ku­je się jako roz­wią­za­nie tego ćwi­cze­nia.

PRO­CES

1. Wy­lo­suj dwa Przy­pad­ko­we Wy­ra­zy.
2. Spró­buj po­łą­czyć te dwa Przy­pad­ko­we Wy­ra­zy tak, aby stwo­rzy­ły nowy biz­nes. Po­sta­raj się po­łą­czyć je w jak naj­bar­dziej bez­po­śred­ni spo­sób, a nie bio­rąc pod uwa­gę tyl­ko dany aspekt.
3. Po­każ, jak ten nowy biz­nes mógł­by funk­cjo­no­wać i dla­cze­go moż­na by ocze­ki­wać, że przy­nie­sie zy­ski.

UWA­GA: NA­CISK PO­ŁO­ŻO­NY JEST BAR­DZIEJ NA BEZ­PO­ŚRED­NIE KOM­BI­NA­CJE DA­NYCH DWÓCH WY­RA­ZÓW NIŻ NA CZER­PA­NIE PO­MY­SŁU Z JED­NE­GO WY­RA­ZU I ZA­STO­SO­WA­NIE GO DO DRU­GIE­GO (TAK JAK W NIE­KTÓ­RYCH WCZE­ŚNIEJ­SZYCH ĆWI­CZE­NIACH).

PRZY­KŁAD

Przy­pad­ko­we Wy­ra­zy to: DOK i DO­MEK (KA­BI­NA).

Na­tych­mia­sto­we sko­ja­rze­nia:

…SPE­CJAL­NE PAR­KI, W KTÓ­RYCH PRZE­NO­ŚNE DOM­KI LET­NI­SKO­WE MO­GŁY­BY ŁA­TWO I WY­GOD­NIE „CU­MO­WAĆ”.

Dal­sze po­my­sły:

…STWO­RZE­NIE SPE­CJAL­NYCH DO­KÓW DLA DO­MÓW („KA­BI­NA”); BY­ŁY­BY TO MIEJ­SCA, GDZIE MOŻ­NA BY PRZE­CHO­WY­WAĆ RÓŻ­NE RZE­CZY, TA­KIE JAK APA­RA­TY, KOM­PU­TE­RY, TECZ­KI ITD.; SPRZE­DAŻ TYCH SPE­CJAL­NIE ZA­PRO­JEK­TO­WA­NYCH „DO­KÓW”.

WA­RIAN­TY

1. ZA­MIAST TWO­RZE­NIA BIZ­NE­SU PRZY­NO­SZĄ­CE­GO ZY­SKI, MO­ŻESZ PRÓ­BO­WAĆ STWO­RZYĆ Z DA­NYCH PRZY­PAD­KO­WYCH WY­RA­ZÓW COŚ, CO BY­ŁO­BY KO­RZYST­NE DLA LU­DZI LUB ŚRO­DO­WI­SKA – NA­WET JE­ŚLI NIE PRZY­NIO­SŁO­BY ZY­SKÓW JAKO BIZ­NES.
2. WY­LO­SUJ TRZE­CI WY­RAZ I SPRAWDŹ, CZY MÓGŁ­BY BYĆ DO­DA­NY DO IST­NIE­JĄ­CEJ JUŻ KOM­BI­NA­CJI LUB JĄ ZMIE­NIĆ.Po­stęp może na­stą­pić w kie­run­ku uprosz­cze­nia cze­goś, więk­szej wy­go­dy, ob­ni­że­nia kosz­tów itd. Może tak­że ozna­czać ro­bie­nie cze­goś szyb­szym spo­so­bem. Ist­nie­je wie­le kie­run­ków po­stę­pu.

Cza­sem po­stęp zna­czy, że roz­wią­za­no ist­nie­ją­cy, mniej­szy lub więk­szy, pro­blem. Po­stęp może rów­nież na­stę­po­wać tam, gdzie ist­nie­nie pro­ble­mów nie jest oczy­wi­ste.

PRO­CES

1. Wy­lo­suj je­den Przy­pad­ko­wy Wy­raz. Jest to twój pod­sta­wo­wy wy­raz.
2. Wy­lo­suj dru­gi Przy­pad­ko­wy Wy­raz.
3. Spró­buj po­ka­zać, jak dru­gi Przy­pad­ko­wy Wy­raz może zo­stać wy­ko­rzy­sta­ny do po­pra­wy pro­ce­su, funk­cji lub na­tu­ry pierw­sze­go Przy­pad­ko­we­go Wy­ra­zu.
4. Po­każ, jak ten po­stęp miał­by na­stą­pić i dla­cze­go był­by moż­li­wy.

UWA­GA: PO­STA­RAJ SIĘ WY­KO­RZY­STAĆ PIERW­SZY PRZY­PAD­KO­WY WY­RAZ, KTÓ­RY WY­LO­SU­JESZ, NA­WET JE­ŚLI WY­DA­JE SIĘ TO TRUD­NE. JE­ŚLI TO NIE­MOŻ­LI­WE, WY­LO­SUJ KO­LEJ­NY PRZY­PAD­KO­WY WY­RAZ. NIE CZE­KAJ JED­NAK NA ŁA­TWY PRZY­KŁAD PO­STĘ­PU.

PRZY­KŁAD

Pierw­szy Przy­pad­ko­wy Wy­raz to: MI­KRO­FA­LÓW­KA.

Dru­gi Przy­pad­ko­wy Wy­raz to: ŁYŻ­KA DO BU­TÓW.

Na­tych­mia­sto­we sko­ja­rze­nia:

…PLA­STI­KO­WY PRZED­MIOT W KSZTAŁ­CIE PO­DOB­NYM DO ŁYŻ­KI DO BU­TÓW UŻY­WA­NY DO WYJ­MO­WA­NIA GO­RĄ­CYCH NA­CZYŃ Z MI­KRO­FA­LÓW­KI.

Dal­sze my­śli:

…SPO­SÓB WKŁA­DA­NIA WIL­GOT­NYCH BU­TÓW DO MI­KRO­FA­LÓW­KI PO TO, ŻEBY JE WY­SU­SZYĆ.

WA­RIAN­TY

1. ZMIEŃ KO­LEJ­NOŚĆ. UŻYJ PIERW­SZE­GO WY­RA­ZU, ABY PO­LEP­SZYĆ DZIA­ŁA­NIE DRU­GIE­GO WY­RA­ZU.
2. WY­LO­SUJ NOWY DRU­GI PRZY­PAD­KO­WY WY­RAZ I PRZE­KO­NAJ SIĘ, CZY UDA CI SIĘ WY­MY­ŚLIĆ COŚ IN­NE­GO.War­tość jest klu­czo­wa dla każ­de­go za­cho­wa­nia. Ist­nie­ją róż­ne jej ro­dza­je. War­tość zmie­nia się w za­leż­no­ści od oko­licz­no­ści i oso­by.

Po­niż­sze za­da­nie po­le­ga na wy­do­by­wa­niu i oce­nia­niu war­to­ści. War­tość jest czę­sto su­biek­tyw­na, więc two­ja oce­na jest rów­nie pra­wi­dło­wa jak czy­jaś inna oce­na. Coś może mieć szcze­gól­ną war­tość tyl­ko dla cie­bie. War­tość ta jest uza­sad­nio­na. Dla­te­go wła­śnie twór­cze my­śle­nie jest waż­ne, na­wet w sy­tu­acji za­leż­nej od oso­bi­ste­go po­glą­du.

PRO­CES

1. WY­LO­SUJ PIĘĆ PRZY­PAD­KO­WYCH WY­RA­ZÓW.
2. ZDE­FI­NIUJ, WE­DŁUG CZE­GO BĘ­DZIESZ OKRE­ŚLAĆ ICH WAR­TOŚĆ. PO­NI­ŻEJ PO­DA­NE ZO­STA­ŁO KIL­KA OPCJI. MO­ŻESZ DO­DAĆ DO NICH, CO TYL­KO CHCESZ:
NAJ­DROŻ­SZY
NAJ­BAR­DZIEJ UŻY­TECZ­NY
NAJ­BAR­DZIEJ NIE­BEZ­PIECZ­NY
NAJA­TRAK­CYJ­NIEJ­SZY
NAJ­BAR­DZIEJ TRWA­ŁY
NAJ­TAŃ­SZY
3. WY­BIERZ PRZY­PAD­KO­WY WY­RAZ, KTÓ­RY MA NAJ­WIĘK­SZĄ WAR­TOŚĆ W WY­BRA­NEJ PRZEZ CIE­BIE KA­TE­GO­RII.
4. WY­TŁU­MACZ SWÓJ WY­BÓR.

UWA­GA: WAR­TOŚĆ ZA­LE­ŻY OD OKO­LICZ­NO­ŚCI. MOŻ­LI­WE, ŻE W BAR­DZO SZCZE­GÓL­NYCH OKO­LICZ­NO­ŚCIACH (NA PRZY­KŁAD GDY KTOŚ TO­NIE) DANY PRZED­MIOT MOŻE MIEĆ SZCZE­GÓL­NĄ WAR­TOŚĆ. WY­KO­NU­JĄC TO ĆWI­CZE­NIE, WY­KLUCZ SZCZE­GÓL­NE OKO­LICZ­NO­ŚCI I KON­CEN­TRUJ SIĘ TYL­KO NA OKO­LICZ­NO­ŚCIACH NOR­MAL­NYCH.

PRZY­KŁAD

Pięć Przy­pad­ko­wych Wy­ra­zów to: CZAP­KA Z DASZ­KIEM; AB­SOL­WENT; KRY­TYK; BE­TON; ALGI.

Na­tych­mia­sto­we sko­ja­rze­nia:

…NAJ­DROŻ­SZY: AB­SOL­WENT

…NAJ­BAR­DZIEJ UŻY­TECZ­NY: BE­TON

…NAJ­BAR­DZIEJ NIE­BEZ­PIECZ­NY: KRY­TYK

…NAJ­TAŃ­SZE: ALGI

…NAJ­BAR­DZIEJ TRWA­ŁY: BE­TON.

…NAJ­BAR­DZIEJ UŻY­TECZ­NA Z OSO­BI­STE­GO PUNK­TU WI­DZE­NIA: CZAP­KA Z DASZ­KIEM

…NAJ­BAR­DZIEJ ATRAK­CYJ­NA: CZAP­KA Z DASZ­KIEM

…PO­SIA­DA­JĄ­CE NAJ­WIĘK­SZY PO­TEN­CJAŁ: ALGI.

WA­RIAN­TY

1. WY­BIERZ JA­KĄŚ KA­TE­GO­RIĘ WAR­TO­ŚCI I PRZY­ZNAJ KAŻ­DE­MU PRZY­PAD­KO­WE­MU WY­RA­ZO­WI PUNK­TY OD JED­NE­GO DO PIĘ­CIU.
2. WY­BIERZ JA­KĄŚ KA­TE­GO­RIĘ WAR­TO­ŚCI I UŁÓŻ WSZYST­KIE PRZY­PAD­KO­WE WY­RA­ZY W KO­LEJ­NO­ŚCI WE­DŁUG TEJ WAR­TO­ŚCI: PIERW­SZY, DRU­GI, TRZE­CI ITD.Oczy­wi­sta od­po­wiedź albo po­mysł zwy­kle po­wstrzy­mu­je dal­sze po­my­sły. W tym ćwi­cze­niu na­cisk jest po­ło­żo­ny na to, by wpaść na po­my­sły mniej oczy­wi­ste.

Być może mię­dzy da­ny­mi wy­ra­za­mi zaj­dzie oczy­wi­sta re­la­cja, ale ty po­sta­raj się pójść da­lej i wy­my­ślić tyle związ­ków mię­dzy nimi, ile tyl­ko ci się uda.

Jest to ko­lej­ne ćwi­cze­nie z se­rii Think Link.

PRO­CES

1. Wy­lo­suj dwa Przy­pad­ko­we Wy­ra­zy.
2. Prze­ko­naj się, jak wie­le związ­ków uda ci się zna­leźć mię­dzy tymi dwo­ma Przy­pad­ko­wy­mi Wy­ra­za­mi.
3. Zde­fi­niuj ja­sno pod­sta­wę każ­dej z ta­kich re­la­cji.

UWA­GA: Jak zwy­kle uni­kaj naj­prost­szych po­do­bieństw opar­tych na licz­bie li­ter, or­to­gra­fii itp.

PRZY­KŁAD

Pierw­szy Przy­pad­ko­wy Wy­raz to: BIUR­KO.

Dru­gi Przy­pad­ko­wy Wy­raz to: SZOR­TY.

Na­tych­mia­sto­we sko­ja­rze­nia:

…OBIE RZE­CZY SĄ FUNK­CJO­NAL­NE I UŻY­TECZ­NE POD­CZAS DA­NEJ CZYN­NO­ŚCI, NA PRZY­KŁAD ZA­ŁA­TWIA­NIA IN­TE­RE­SÓW ALBO UPRA­WIA­NIA SPOR­TU

…OBIE RZE­CZY PO­WIN­NY BYĆ ZA­PRO­JEK­TO­WA­NE DLA SWO­BOD­NE­GO WY­KO­NY­WA­NIA DA­NYCH CZYN­NO­ŚCI

…BIUR­KA MAJĄ MIEJ­SCE NA NOGI, A SZOR­TY EKS­PO­NU­JĄ NOGI.

Dal­sze my­śli:

…OBA PO­LE­GA­JĄ NA „OCZE­KI­WA­NIACH”; PRZY BIUR­KU PO­WIN­NO SIĘ PRA­CO­WAĆ; SZOR­TY PO­WIN­NO SIĘ ZA­KŁA­DAĆ POD­CZAS WY­KO­NY­WA­NIA ZU­PEŁ­NIE IN­NYCH USTA­LO­NYCH CZYN­NO­ŚCI

…TRA­DY­CYJ­NIE OBIE TE RZE­CZY KO­JA­RZO­NO Z MĘŻ­CZY­ZNA­MI; JED­NAK TE­RAZ JUŻ NIE.

WA­RIAN­TY

1. OCEŃ KAŻ­DY ZE ZWIĄZ­KÓW, KTÓ­RY STWO­RZYSZ, JAKO MOC­NY LUB SŁA­BY.
2. ZNAJDŹ SZCZE­GÓL­NE OKO­LICZ­NO­ŚCI, W KTÓ­RYCH MO­GŁY­BY PO­JA­WIĆ SIĘ INNE ZWIĄZ­KI MIĘ­DZY TYMI PRZY­PAD­KO­WY­MI WY­RA­ZA­MI.Jest to ko­lej­ne ćwi­cze­nie po­le­ga­ją­ce na zna­le­zie­niu związ­ków mię­dzy wy­ra­za­mi. Jak prze­cho­dzisz od jed­nej rze­czy do dru­giej? Mo­żesz tego do­ko­nać na pod­sta­wie cze­goś, co jest dla nich wspól­ne – ja­kie­goś po­ję­cia albo po­do­bień­stwa. Ćwi­cze­nie to jest po­dob­ne do gry Con­cept Snap z se­rii Think Link.

Za­da­nie po­le­ga na zbu­do­wa­niu „mo­stu” po­mię­dzy dwo­ma krań­ca­mi.

PRO­CES

1. Wy­lo­suj pięć Przy­pad­ko­wych Wy­ra­zów.
2. Z tych pię­ciu Przy­pad­ko­wych Wy­ra­zów wy­bierz dwa. Będą one dwo­ma krań­ca­mi mo­stu.
3. Te­raz ułóż po­zo­sta­łe trzy wy­ra­zy tak, aby stwo­rzy­ły most. Każ­dy wy­raz musi się łą­czyć z wy­ra­za­mi po jego obu stro­nach, tak że mo­żesz gład­ko po­ru­szać się z jed­ne­go koń­ca mo­stu na dru­gi.
4. Wy­ja­śnij, na ja­kiej za­sa­dzie do­ko­na­łeś każ­de­go z po­łą­czeń mię­dzy wy­ra­za­mi. Dla­cze­go dane sło­wo pro­wa­dzi do ko­lej­ne­go?

UWA­GA: Ty de­cy­du­jesz, któ­re wy­ra­zy będą na obu koń­cach mo­stu i w ja­kiej ko­lej­no­ści uło­żysz po­zo­sta­łe wy­ra­zy. Być może bę­dziesz mu­siał po­eks­pe­ry­men­to­wać, żeby stwo­rzyć jak naj­bar­dziej sta­bil­ny most.

PRZY­KŁAD