VI Olimpiada Szachowa - Warszawa 1935 - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
1 czerwca 2019
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
VI Olimpiada Szachowa - Warszawa 1935 - ebook
Po raz pierwszy w historii, Polska została gospodarzem Olimpiady Szachowej. W 1933 roku przyjechało do Warszawy 20 drużyn i był to kolejny rekord w tej kategorii. Zapowiadała się bojowa atmosfera, gdyż w tabeli turniejowej pojawili się wszyscy najważniejsi pretendenci do medali - Amerykanie, Węgrzy, Polacy, Jugosłowianie i Szwedzi. Przybył Mistrz Świata Alechin, oraz plejada znakomitości: Flohr, Grünfeld, Spielmann, Stahlberg, Kashdan i Marshall. Polaków reprezentowali mistrzowie: Ksawery Tartakower, Paulin Frydman oraz debiutujący: Mieczysław Najdorf i Henryk Friedmann. Warto odnotować, że w warszawskiej olimpiadzie pierwsze szlify zbierał 19-letni Estończyk - Paul Keres.
| Kategoria: | Literatura faktu |
| Zabezpieczenie: | brak |
| ISBN: | 978-1-911283-80-5 |
| Rozmiar pliku: | 5,6 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Seria Olimpiad
“Wielka Księga Olimpiad Szachowych” – poczynając od 1927 roku – opisuje kolejne rozgrywane zawody olimpijskie – firmowane przez FIDE - zarówno męskie jak i kobiece. Najbardziej aktualne informacje dotyczące wydanych pozycji książkowych w serii, znajdują się na oficjalnej stronie: https://szachy-kwi.eu
Seria będzie zawierać poniższe pozycje książkowe:
Olimpiady męskie
1. Pierwsza Olimpiada Szachowa - Londyn 1927
2. II Olimpiada Szachowa - Haga 1928
3. III Olimpiada Szachowa - Hamburg 1930
4. IV Olimpiada Szachowa - Praga 1931
5. V Olimpiada Szachowa - Folkestone 1933
6. VI Olimpiada Szachowa - Warszawa 1935
7. VII Olimpiada Szachowa - Sztokholm 1937
8. VIII Olimpiada Szachowa - Buenos Aires 1939
9. IX Olimpiada Szachowa - Dubrownik 1950
10. X Olimpiada Szachowa - Helsinki 1952
11. XI Olimpiada Szachowa - Amsterdam 1954
12. XII Olimpiada Szachowa - Moskwa 1956
13. XIII Olimpiada Szachowa - Monachium 1958
14. XIV Olimpiada Szachowa - Lipsk 1960
15. XV Olimpiada Szachowa - Złote Piaski 1962
16. XVI Olimpiada Szachowa - Tel Awiw 1964
17. XVII Olimpiada Szachowa - Hawana 1966
18. XVIII Olimpiada Szachowa - Lugano 1968
19. XIX Olimpiada Szachowa - Siegen 1970
20. XX Olimpiada Szachowa - Skopje 1972
21. XXI Olimpiada Szachowa - Nicea 1974
22. XXII Olimpiada Szachowa - Hajfa1976
23. XXIII Olimpiada Szachowa - Buenos Aires 1978
24. XXIV Olimpiada Szachowa - Valletta 1980
25. XXV Olimpiada Szachowa - Lucerna 1982
26. XXVI Olimpiada Szachowa - Saloniki 1984
27. XXVII Olimpiada Szachowa - Dubaj 1986
28. XXVIII Olimpiada Szachowa - Saloniki 1988
29. XXIX Olimpiada Szachowa - Nowy Sad 1990
30. XXX Olimpiada Szachowa - Manila 1992
31. XXXI Olimpiada Szachowa - Moskwa 1994
32. XXXII Olimpiada Szachowa - Erewań 1996
33. XXXIII Olimpiada Szachowa - Elista 1998
34. XXXIV Olimpiada Szachowa - Stambuł 2000
35. XXXV Olimpiada Szachowa - Bled 2002
36. XXXVI Olimpiada Szachowa - Calvia 2004
37. XXXVII Olimpiada Szachowa - Turyn 2006
38. XXXVIII Olimpiada Szachowa - Drezno 2008
39. XXXIX Olimpiada Szachowa – Chanty-Mansyjsk 2010
40. XL Olimpiada Szachowa – Stambuł 2012
41. XLI Olimpiada Szachowa - Tromso 2014
42. XLII Olimpiada Szachowa - Baku 2016
43. XLIII Olimpiada Szachowa - Batumi 2018
44. XLIV Olimpiada Szachowa - Chanty-Mansyjsk 2020
Olimpiady kobiece
1. Pierwsza Kobieca Olimpiada Szachowa - Emmen 1957
2. II Kobieca Olimpiada Szachowa - Split 1963
3. III Kobieca Olimpiada Szachowa - Oberhausen 1966
4. IV Kobieca Olimpiada Szachowa - Lublin 1969
5. V Kobieca Olimpiada Szachowa - Skopje 1972
6. VI Kobieca Olimpiada Szachowa - Medellin 1974
7. VII Kobieca Olimpiada Szachowa - Hajfa 1976
8. VIII Kobieca Olimpiada Szachowa - Buenos Aires 1978
9. IX Kobieca Olimpiada Szachowa - Valletta 1980
10. X Kobieca Olimpiada Szachowa - Lucerna 1982
11. XI Kobieca Olimpiada Szachowa - Saloniki 1984
12. XII Kobieca Olimpiada Szachowa - Dubaj 1986
13. XIII Kobieca Olimpiada Szachowa - Saloniki 1988
14. XIV Kobieca Olimpiada Szachowa - Nowy Sad 1990
15. XV Kobieca Olimpiada Szachowa - Manila 1992
16. XVI Kobieca Olimpiada Szachowa - Moskwa 1994
17. XVII Kobieca Olimpiada Szachowa - Erewań 1996
18. XVIII Kobieca Olimpiada Szachowa - Elista 1998
19. XIX Kobieca Olimpiada Szachowa – Stanbuł 2000
20. XX Kobieca Olimpiada Szachowa – Bled 2002
21. XXI Kobieca Olimpiada Szachowa – Calvia 2004
22. XXII Kobieca Olimpiada Szachowa – Turyn 2006
23. XXIII Kobieca Olimpiada Szachowa – Drezno 2008
24. XXIV Kobieca Olimpiada Szachowa – Chanty-Mansyjsk 2010
25. XXV Kobieca Olimpiada Szachowa – Stambuł 2012
26. XXVI Kobieca Olimpiada Szachowa – Tromso 2014
27. XXVII Kobieca Olimpiada Szachowa – Baku 2016
28. XXVIII Kobieca Olimpiada Szachowa – Batumi 2018
29. XXIX Kobieca Olimpiada Szachowa – Chanty-Mansyjsk 2020
Dodatkowe informacje znajdziesz
na oficjalnej stronie internetowej serii
“Wielka Księga Olimpiad Szachowych”
https://szachy-kwi.euVI Olimpiada
Warszawa, 16 – 31 sierpnia 1935 r.
Na XI Kongresie FIDE w Folkestone zaproponowano organizację kolejnej Olimpiady Polsce. Stało się to głównie dzięki Dawidowi Przepiórce, który zdążył już wycofać się z gry wyczynowej i cały swój wolny czas poświęcał pracy w Polskim Związku Szachowym oraz we władzach FIDE.
Jako miejsce rozgrywek wybrano duże i przestronne sale Oficerskiego Kasyna Garnizonowego mieszczącego się przy Alei Szucha. Budynek ten nie zachował się do dnia dzisiejszego: został rozebrany w latach sześćdziesiątych podczas budowy Trasy Łazienkowskiej. W każdym razie znajdował się wówczas w jednym z najładniejszych miejsc stolicy Polski. Dwie główne sale posłużyły za miejsce olimpijskich zmagań. W mniejszej zorganizowano m.in. biuro prasowe, pokój analiz dla zawodników, biuro komitetu organizacyjnego, pokój do gry w szachy dla publiczności itp. W dwóch reprezentacyjnych halach umieszczono wszelkiego rodzaju stoiska, kioski i wystawy.
Fotografia: sala gry w Kasynie Garnizonowym w Warszawie
Łączny koszt organizacji Olimpiady wynosił około 50 000 złotych i pieniędzy tych nie zmarnowano: ogromny rozmach organizacyjny był doskonałą wizytówką międzynarodową Polski, która była zaliczana w owym czasie do potęg szachowych!
Grano, jak poprzednio, systemem „każdy z każdym”, tempem dwie godziny na 36 posunięć i 18 na kolejną godzinę. Każda runda trwała cztery godziny: rano od 9,00 do 13,00 oraz wieczorem od 18,00 do 22,00. Co dwie rundy był dzień, w którym dogrywano niedokończone partie, co zapobiegło gromadzeniu się zbyt dużej ilości dogrywek i doskonale zdało egzamin.
Warszawa odniosła duży sukces organizacyjny: codziennie odwiedzało sale gry około 2000 widzów, a decydujące o podziale nagród – ostatnie rundy – nawet 2500!
Przewodniczącym Komitetu Organizacyjnego został Bronisław Nakoniecznikow – Klukowski, zaś dyrektorem turnieju mianowano Dawida Przepiórkę.
Rekord z Pragi został pobity i do Warszawy przybyły reprezentacje dwudziestu państw. Przyjechali nawet Litwini, którzy nie utrzymywali z Polską stosunków dyplomatycznych, co pozwoliło zatriumfować dewizie FIDE – „Gens una sumus”!
Przybyli Węgrzy (znowu w ich skład wchodzili Steiner L., Havasi i Lilienthal), Duńczycy, Czesi (z Flohrem na czele), Austriacy (w bardzo silnym składzie: Grünfeld, Spielmann i Eliskases!), Szwedzi (ze znaną trójką: Stahlberg, Stoltz i Lundin), a także Francuzi (z mistrzem świata Alechinem, któremu w czasie gry towarzyszył piękny syjamski kot). Wyżej wymienione zespoły nie opuściły żadnej Olimpiady!
Pojawiły się, nieobecne w Folkestone, ekipy Jugosławii i Szwajcarii.
Rolę głównego faworyta pełniła ekipa USA. Zabrakło w jej składzie znakomitego Kashdana, ale nazwiska Marshalla, Fine’a czy też Horowitza – sporo w świecie szachowym znaczyły.
Nie po raz pierwszy nie dotarły zespoły Niemiec i Holandii, ale pierwsza szóstka z Folkestone zjawiła się w komplecie!
Silnie zestawiono drużynę gospodarzy: czterech pierwszych z finału III Mistrzostw Polski, Łódź 1935: mistrz kraju – Ksawery Tartakower, Mieczysław Najdorf (debiutant!), Paulin Frydman i Henryk Friedmann (drugi debiutant!), którzy podzielili II – IV miejsce. Po naradach, na szachownicę rezerwową nominowano Makarczyka (VIII – IX miejsce) jako najbardziej doświadczonego „olimpijczyka”. Inna sprawa, że w pierwszej połowie łódzkiego turnieju zdobył on sześć punktów z ośmiu partii, potem się rozchorował, ale nie zrezygnował z udziału w mistrzostwach kraju! Znani z poprzednich Olimpiad, Appel i Regedziński podzielili dopiero X i XI miejsce, więc nie wzięto ich pod uwagę.
W Olimpiadzie zadebiutowały: Estonia, Palestyna i Irlandia. Bez rezerwy wystąpiła tylko ekipa Argentyny.
Według powszechnej opinii, największe szanse na skuteczną rywalizację z Amerykanami miały reprezentacje Polski (własne „podwórko”!), Czechosłowacji, Szwecji, Austrii i, mimo wszystko, Jugosławii oraz Węgier.
Mistrz Dawid Przepiórka, w wywiadzie prasowym tak oto oceniał skład polskiej drużyny i szanse poszczególnych drużyn w warszawskiej Olimpiadzie:
„Moim zdaniem polska drużyna posiada na Olimpiadzie pierwszorzędne szanse. Wystąpi w składzie odmłodzonym. Siły poszczególnych graczy nie chciałbym oceniać. Już wielokrotnie robione postępy niektórych z nich dają obraz wielkiej siły gry, lecz porównanie jest niezmiernie trudne. W każdym razie jasne jest, że Frydman P. i Najdorf reprezentują klasę dr Tartakowera, choć ten ostatni góruje w dalszym ciągu rutyną turniejową. Drużyna nasza jest obecnie, choć gra znowu bez Rubinsteina, tego fenomenalnego arcymistrza, mocniejsza niż na poprzedniej Olimpiadzie w Folkestone. Jednocześnie nie mogę stwierdzić faktu, że pośród głównych rywali, drużyny Austrii i Stanów Zjednoczonych zostały znacznie osłabione, wobec tego, że z jednej strony Kashdan, z drugiej zaś Grünfeld, znany arcymistrz wiedeński nie będą mogli grać w Warszawie. Poza tym wysokie szanse ma drużyna Czechosłowacji z Flohrem na czele, choć moim zdaniem, siła jej została przez prasę nieco przesadzona. Jestem, więc najlepszej myśli i liczę, że Polska zajmie jedno z pierwszych miejsc. Czy pierwsze? Najbliższa już przyszłość odpowie na to pytanie. Będzie zaś to miało wielkie znaczenie propagandowe dla Polski, a to oczywiście nie tylko ze względów szachowych, gdyż pobudzi niewątpliwie ruch turystyczny i w ogóle zainteresowanie Polską za granicą.”
(„Kurier Poranny” z 12 VIII 1935 roku).
Jak się potem okazało Grünfeld jednak dojechał do Warszawy, co jeszcze bardziej uatrakcyjniło warszawskie rozgrywki.
Miesięcznik The Chess Review w numerze 8/1935 r. donosił, że podjęto decyzję, co do składu zespołu USA na Olimpiadę w Warszawie: Frank J. Marshall (czempion USA), Reuben Fine (uczestnik olimpijski z lat 1931 i 1933), Abraham Kupchik (mistrz Klubu Szachowego „Manhattan”), Israel Horowitz (uczestnik olimpijski z 1931 r.) oraz Arthur W. Dake (uczestnik olimpijski z 1933 roku). Wypłynięcie w daleką podróż statkiem S. S. Pułaski zapowiedziano na 2 sierpnia 1935 roku i oczywiście wyrażono nadzieję na obronę pucharu Hamiltona – Russela.
Do gościnnej stolicy Polski przybyły reprezentacje dwudziestu krajów, z Europy, Azji i obu Ameryk! Dziewięćdziesięciu dziewięciu zawodników rozegrało 760 partii! Wszystkie te dane były oczywiście rekordowe względem poprzednich „Turniejów Nacji”!
Po raz pierwszy w historii Olimpiad wydawany był codzienny, oficjalny biuletyn turniejowy. Przygotowany do druku rękopis księgi olimpijskiej podzielił w czasie II wojny światowej los luksusowych kompletów szachowych i drogich szwajcarskich zegarów sprowadzonych do Warszawy specjalnie na rozgrywki – po prostu wszelki słuch o nim zaginął!
Wyniki losowania były następujące:
1. Polska, 2. Dania, 3. Austria, 4. Finlandia, 5. Litwa, 6. Estonia, 7. Palestyna, 8. Rumunia, 9. Anglia, 10. Czechosłowacja, 11. USA, 12. Węgry, 13. Szwecja, 14. Włochy, 15. Irlandia, 16. Francja, 17. Łotwa, 18. Szwajcaria, 19. Jugosławia i 20. Argentyna.
16 sierpnia, o godzinie 11,00 rozpoczęła się ceremonia otwarcia. Marian Steifer, kapitan Polskiego Związku Szachowego oficjalnie ogłosił otwarcie VI Olimpiady Szachowej. Na stole prezydialnym można było zobaczyć, przywieziony z Nowego Jorku, puchar Hamiltona – Russella!
W imieniu gości zagranicznych głos zabrał, serdecznie przyjmowany w Warszawie, mistrz świata Aleksander Alechin. Na końcu odczytano telegram nadesłany przez Prezydenta FIDE dr. Aleksandra Rueba.
Fotografia: otwarcie Olimpiady
Do zgromadzonych przemawia ppłk dr Marian SteiferRunda I, 16 sierpnia 1935 r.
„Zapominalski Najdorf”
Wyniki I rundy:
---------------- ----------- ------------
Polska 2,0 : 2,0 Argentyna
Dania 1,5 : 2,5 Jugosławia
Austria 3,5 : 0,5 Szwajcaria
Finlandia 1,5 : 2,5 Łotwa
Litwa 2,0 : 2,0 Francja
Estonia 3,5 : 0,5 Irlandia
Palestyna 2,0 : 2,0 Włochy
Rumunia 0,0 : 4,0 Szwecja
Anglia 1,5 : 2,5 Węgry
Czechosłowacja 1,0 : 3,0 USA
---------------- ----------- ------------
O godzinie 18,00 zostały uruchomione zegary i rozpoczęła się runda.
Najbardziej energicznie wystartowały Szwecja, Austria i Estonia. Szwedzi zdobyli komplet punktów z Rumunami (Silbermann – Stahlberg 0:1, Stoltz – Ichim 1:0, Brody – Lundin 0:1 i Danielsson – Erdelyi 1:0). Silbermann i Ichim nie tylko byli debiutantami, ale i liderami ekipy rumuńskiej. W ekipie szwedzkiej po raz pierwszy pojawił się Danielsson. Austriacy oddali tylko pół punktu Szwajcarom (Grünfeld – Naegeli 0,5:0,5, Michel – Spielmann 0:1, Eliskases – Stähelin 1:0 i Gygli – Müller 0:1).
Estonia, która w ostatniej chwili nie dotarła na Olimpiadę w Folkestone, do Warszawy przyjechała z młodziutkim liderem, wielką nadzieją szachów estońskich, Paulem Keresem. Nie dali żadnych szans debiutującej w szrankach olimpijskich Irlandii: Keres – Reilly 1:0, Creevey – Friedemann 0:1, Laurine – O’Hanlon 1:0 i Cranston – Kibbermann 0,5:0,5.
Mecz faworytów USA – Czechosłowacja wygrali Amerykanie. Treybal w ramach tego spotkania poniósł swoją jedyną porażkę! Rejfir przegrał z debiutantem Kupchikiem, a na pierwszej i drugiej szachownicy podpisano remisy (Flohr – Fine i Marshall – Opočensky).
Polska zmagała się z Argentyną. Debiutant Najdorf wykonał 36 (kontrolne!) posunięcie i wstał od stolika, ale… nie nacisnął wcześniej zegara! Jego oponent, doświadczony mistrz Pleci poczekał aż spadnie „chorągiewka” na zegarze polskiego szachisty i spokojnie zareklamował przekroczenie czasu. Pozycja była remisowa! Mimo odwoływania się do Komisji Arbitrażowej, wynik utrzymano, bo tak być musiało zgodnie z przepisami FIDE! Wydarzenie to jednak stanowiło „atrakcję dnia” i było szeroko komentowane przez prasę. Na szczęście Tartakower wygrał z Grauem, Frydman zremisował z Bolbochanem, podobnie jak Friedmann z doświadczonym Maderną i mecz zakończył się remisem.
Węgrzy zremisowali trzy partie z Anglią, a w jedynej rozstrzygniętej partii meczu Havasi pokonał Alexandra. Jugosławia „zgubiła” aż 1,5 p. ze słabo grającą na dwóch poprzednich Olimpiadach Danią!
Debiutantka Palestyna zremisowała z Włochami (Foerder – Monticelli 0,5:0,5, Rosselli del Turco – Enoch 0,5:0,5, Dobkin – Romi 0:1 i Napolitano – Winz 0:1). Po raz pierwszy Rosselli del Turco musiał ustąpić z pozycji lidera i walczył na drugiej szachownicy.
Jeszcze jeden mecz nie dał przewagi żadnej ze stron: Litwa zremisowała z Francją (Mikenas – Alechin 0,5:0,5, Betbeder – Machtas 0,5:0,5, Vistaneckis – Muffang 0:1 i Vaitonis – Raizman 1:0). Po raz pierwszy od 1928 roku, w ekipie francuskiej pojawił się silny Andre Muffang, zaś po pięciu latach przerwy do zespołu litewskiego powrócił Aleksander Machtas, przy czym była to jego ostatnia już Olimpiada.
Stan po I rundzie:
--------- ------------------------------------------------------- -----
1 Szwecja 4,0
2 – 3 Estonia i Austria 3,5
4 USA 3,0
5 – 7 Łotwa, Jugosławia i Włochy 2,5
8 – 13 Włochy, Palestyna, Litwa, Francja, Argentyna i Polska 2,0
14 – 16 Dania, Finlandia i Anglia 1,5
17 Czechosłowacja 1,0
18 – 19 Irlandia i Szwajcaria 0,5
20 Rumunia 0,0
--------- ------------------------------------------------------- -----
Fotografia: Mecz Polska (po prawej) – Argentyna
Na pierwszym planie: Tartakower (po prawej) – Grau; na drugim planie: Frydman P. (po prawej) – Bolbochan; na trzecim planie: Najdorf (po prawej) – Pleci; na czwartym planie: Friedmann (po prawej) – Maderna
1. Partia angielska
Tartakower (Polska) – Grau (Argentyna)
1.c4 e5 2.Sc3 Sf6 3.Sf3 d6 4.d4 ed4 5.Sd4 Ge7 6.g3 d5 7.Gg2 c5 8.Sb3 d4 9.Sd5 0–0 10.e3! Sd5 11.cd5 de3 12.Ge3 Gd6 13.Sc5 Gc5 14.Gc5 Ha5 15.b4 We8 16.Kd2! Ha6 17.We1 Wd8 18.He2 Ge6 19.Kc1 Gd7 20.Ha6 Sa6 21.Kb2 Sc5 22.bc5 Wac8 23.Wac1 Kf8 24.Kb3 We8 25.Kc4 a6 26.We8 Ke8 27.Kd4 Wd8 28.We1 Kf8 29.d6 b6 30.cb6 Ge6 31.b7 Wd6 32.Kc5 Wd8 33.Wb1 i czarne poddały się.
2. Obrona słowiańska
Andersen (Dania) – Pirc (Jugosławia)
1.d4 d5 2.Sf3 Sf6 3.c4 c6 4.Sc3 dc4 5.e3 b5 6.a4 b4 7.Sb1 e6 8.Gc4 Ge7 9.He2 a5 10.0–0 0–0 11.Sbd2 Ga6 12.e4 Hb6 13.e5 Sd5 14.Se4 Gc4 15.Hc4 Ha6 16.Hc2 Sd7 17.Gg5 Gg5 18.Sfg5 h6? 19.Sc5 hg5 20.Sa6 Wa6 21.Hd2 c5 22.dc5 Wc6 23.Hg5 Wfc8 24.Wfc1 Sc5 25.h4 Sb3 26.Wc6 Wc6 27.Wd1 Kh7 28.f4 g6 29.f5 gf5 30.h5 Wc4 31.Wd5 ed5 32.h6 Wg4 33.Hf5 Wg6 34.Hf7 Kh6 35.Hd5 i czarne poddały się. Spora niespodzianka!
3. Obrona sycylijska
Kostić (Jugosławia) – Enevoldsen (Dania)
1.e4 c5 2.Sc3 Sc6 3.g3 g6 4.Gg2 Gg7 5.Sge2 Sf6 6.d3 d6 7.h3 Gd7 8.Ge3 a6 9.Hd2 h6 10.0–0 Wb8 11.f4 b5 12.e5 de5 13.Gc5 0–0 14.Ge3 Kh7 15.a3 ef4 16.Sf4 e5 17.Sfe2 Hc7 18.Wf6 Gf6 19.Sd5 Hd6 20.Sf6 Hf6 21.Gh6 Wh8 22.Sc3 He7 23.Sd5 Hd8 24.Gg5 Hc8 25.Gf6 Hf8 26.Gh8 Kh8 27.Sf6 Gf5 28.Gc6 Hc5 29.Kh2 Kg7 30.Sd7 Gd7 31.Gd7 Hd4 32.Gg4 Hb2 33.Wf1 Ha3 34.He3 Hc3 35.Wf2 Wb7 36.Hg5 a5 37.Hf6 Kh7 38.Gf3 i czarne poddały się.
4. Obrona holenderska
Nielsen J. (Dania) – Trifunović (Jugosławia)
1.d4 e6 2.c4 f5 3.g3 Sf6 4.a3 d5 5.Gg2 c6 6.b3 Gd6 7.Sf3 Sbd7 8.Gb2 0–0 9.e3 He8 10.0–0 Hh5 11.Sbd2 Se4 12.Se4 fe4 13.Sd2 Hd1 14.Wad1 Sf6 15.f3 ef3 16.Gf3 Gd7 17.e4 de4 18.Se4 Se4 19.Ge4 Wf1 20.Wf1 Ge7 21.Gg2 Wd8 22.Kf2 Gf6 23.Ga1 Ge8 24.We1 Gf7 25.Ke3 Gg6 26.Ge4 Ge4 27.Ke4 Kf7 28.Wf1 Ke8 29.h3 a6 30.Wc1 Kd7 31.Gc3 b5 32.cb5 ab5 33.a4 Wb8 34.Ge1 ba4 35.ba4 Wb3 36.Wc2 Wa3 37.Wc4 Gd8 38.h4 h5 39.Kf4 g6 40.Gc3 Wa2 41.Ge1 Wa1 42.Gf2 Wf1 43.Wc2 Wa1 44.Wc4 Ge7 45.Ge3 Wf1 46.Ke4 Gd6 47.Gf4 Gf4 48.gf4 We1 49.Kf3 Wa1 50.Ke4 Wh1 51.Wc5 Wh4 52.Wg5 Wh1 53.Wg6 h4 54.Wh6 h3 55.Kf3 h2 56.a5 Wf1 57.Kg2 Wf4 58.a6 Kd6 59.a7 Wf8 60.Wh7 Wa8 61.Kh2 e5 62.de5 Ke5 63.Kg3 Kd4 64.Kf3 Kc5 65.Wb7 Kd6 66.Ke3 c5 67.Kd3 Kc6 68.Wh7 Kb5 69.Kc3 i remis.
5. Partia hiszpańska
König (Jugosławia) – Sörensen (Dania)
1.e4 e5 2.Sf3 Sc6 3.Gb5 a6 4.Ga4 Sf6 5.0–0 Ge7 6.He2 0–0 7.Gc6 dc6 8.Se5 We8 9.d3 Gd6 10.Sc4 Gh2 11.Kh2 Sg4 12.Kg1 Hh4 13.Gf4 We6 14.f3 Wh6 15.fg4 Gg4 16.He1 Hh1 17.Kf2 Hh4 18.Ke3 Hh5 19.Gh6 Hh6 20.Kf2 We8 21.He3 Hh5 22.Sc3 We6 23.Wh1 i czarne poddały się.
6. Obrona Bogoljubowa
Grünfeld (Austria) – Naegeli (Szwajcaria)
1.d4 Sf6 2.c4 e6 3.Sf3 Gb4 4.Gd2 Gd2 5.Hd2 d5 6.Sc3 Sbd7 7.e3 0–0 8.cd5 ed5 9.Gd3 We8 10.Hc2 Sf8 11.0–0 c6 12.b4 He7 13.b5 Gd7 14.bc6 Gc6 15.Se5 Wec8 16.Hb3 Wc7 17.Sc6 bc6 18.Wab1 g6 19.Wfc1 Se6 20.Sa4 c5 21.Sc5 Sc5 22.dc5 Wc5 23.Wc5 Hc5 24.Hb2 Kg7 25.Ga6 Wd8 i remis.
7. Obrona Nimzowitscha
Eliskases (Austria) – Stähelin (Szwajcaria)
1.d4 Sf6 2.c4 e6 3.Sc3 Gb4 4.Hb3 c5 5.dc5 Sc6 6.Sf3 Se4 7.Gd2 Sc5 8.Hc2 f5 9.g3 0–0 10.Gg2 b6 11.0–0 Gb7 12.Wfd1 a6 13.a3 Gc3 14.Gc3 Se4 15.Sd2 Sc3 16.Hc3 Hc7 17.b4 Se7 18.Gb7 Hb7 19.f4 Wac8 20.Wac1 Wc7 21.Hf3 Wfc8 22.Hb7 Wb7 23.Sf3 Kf8 24.Se5 Wcc7 25.a4 Sc8 26.c5 bc5 27.bc5 Se7 28.Wd6 Sc6 29.Sd7 Ke7 30.Se5 Sb4 31.Wcd1 Wc5 32.Wd7 Wd7 33.Wd7 Kf8 34.Wf7 Ke8 35.Wg7 Wa5 36.Wg8 Ke7 37.Wb8 Wa4 38.Wb4 Wa2 39.Wb7 Kd6 40.Wh7 a5 41.Wa7 a4 42.h4 a3 43.Wa3 i czarne poddały się.
8. Obrona sycylijska
Böök (Finlandia) – Pietrow (Łotwa)
1.e4 c5 2.Sf3 d6 3.d4 cd4 4.Sd4 Sf6 5.Sc3 g6 6.Gg5 Gg7 7.Hd2 Sc6 8.Sb3 h6 9.Gh4 Ge6 10.Ge2 Sd7 11.0–0 Sb6 12.f4 Sc4 13.Hc1 Sd4 14.Gd3 Hc8 15.Gf2 Sb3 16.ab3 Sb6 17.Gb6 ab6 18.Wa8 Ha8 19.f5 gf5 20.Gb5 Gd7 21.Gd7 Kd7 22.Wf5 Gd4 23.Kh1 Gc3 24.bc3 f6 25.h3 Wg8 26.c4 Wg5 27.He3 Ha1 28.Kh2 Kc6 29.Hf3 Kc7 30.He3 Hd1 31.Wg5 hg5 32.Hd3 Hc1 33.c3 Hf4 34.Kg1 Hc1 35.Kh2 Hf4 36.Kg1 Hc1 i remis.
9. Partia pionem hetmańskim
Mikenas (Litwa) – Alechin (Francja)
1.d4 e6 2.Sd2 c5 3.dc5 Ha5 4.c3 Hc5 5.g3 Sf6 6.Gg2 d5 7.Sgf3 Hc7 8.0–0 Sc6 9.e4 Ge7 10.ed5 Sd5 11.Sc4 0–0 12.Se3 Sf6 13.b3 a5 14.Gb2 Wd8 15.He2 a4 16.Sd4 a3 17.Sc6 bc6 18.Gc1 Sd5 19.Gd2 Gf6 20.Wac1 Ga6 21.c4 Gb2 22.Wc2 Wd7 23.We1 Wad8 24.Sd5 cd5 25.Gg5 Wf8 26.Gc1 Gc1 27.Wec1 dc4 28.bc4 Wfd8 29.He1 Hc5 30.h4 Wd3 31.Kh2 g6 32.Gf1 W3d4 33.He3 Gb7 34.Gg2 Gg2 35.Kg2 e5 36.Wc3 Hc6 37.Kh2 Wd1 38.Wd1 Wd1 39.Hf3 Hf3 40.Wf3 Wd2 41.Kg2 Wa2 42.c5 Wc2 43.Wa3 Wc5 44.Wa7 Kg7 45.Wa6 e4 46.Wa4 f5 47.Wa7 Kh6 48.We7 Wc2 49.g4 Wc3 50.We5 fg4 51.We4 Kh5 52.We7 h6 53.We6 Wh3 54.Wa6 Wh4 55.Wa5 g5 56.Wa6 Wh3 57.Wb6 Wd3 58.Wa6 g3 59.f3 i remis!
10. Gambit hetmański
Vistaneckis (Litwa) – Muffang (Francja)
1.d4 d5 2.c4 e6 3.Sc3 Sf6 4.Sf3 Ge7 5.Gg5 b6 6.e3 Gb7 7.Wc1 a6 8.Hc2 Sbd7 9.Gd3 h6 10.Gf4 dc4 11.Gc4 b5 12.Gd3 c5 13.a4 c4 14.Ge2 Ha5 15.0–0 0–0 16.Sd2 Sd5 17.Gg3 Wfc8 18.e4 Sc3 19.bc3 Sb6 20.ab5 ab5 21.f4 Ha4 22.f5 Ga3 23.fe6 fe6 24.Gg4 We8 25.Ha4 Sa4 26.Wc2 Gb2 27.Wf3 Wa6 28.Gh5? Wf8 29.Ge5 Wf3 30.gf3 Gc3 31.Ge8 Gd2 32.Wd2 Gc6 33.Gc6 Wc6 34.d5 ed5 35.ed5 c3 36.Wc2 Wc5 37.Wc1 Wd5 38.Gc3 Wc5 39.Gd2 Wc1 40.Gc1 b4 i białe poddały się.
11. Obrona Caro – Kann
Keres (Estonia) – Reilly (Irlandia)
1.e4 c6 2.d4 d5 3.ed5 cd5 4.c4 Sf6 5.Sc3 e6 6.Sf3 Ge7 7.Gf4 0–0 8.c5 Gd7 9.b4 b6 10.Gd3 a5 11.a3 ab4 12.ab4 Wa1 13.Ha1 Sc6 14.Hb2 bc5 15.bc5 Gc5 16.dc5 e5 17.Se5 We8 18.Se2 Ha5 19.Kf1 Se5 20.Ge5 Ha4 21.Sc3 i czarne poddały się. Debiut olimpijski sławnego Paula Keresa, który rozgrywając powyższą partię miał dopiero 19 lat!
Fotografia: Mecz Litwa – Francja (Runda 1)
Na pierwszym planie: Alechin- Mikenas (nieobecny)
Na drugim planie: Betbeder (po lewej) – Machtas)
Na trzecim planie:Vistaneckis (po lewej – Muffang (odwrócony)
Na czwartym planie: Vaitonis (po lewej) – Raizman (odwrócony)
12. Obrona Benoni
Napolitano (Włochy) – Winz (Palestyna)
1.d4 c5 2.d5 e5 3.e4 d6 4.Gd3 g6 5.Sf3 Gg7 6.Gg5 Se7 7.Sc3 a6 8.a4 h6 9.Ge3 0–0 10.Hd2 Kh7 11.h4 Gg4 12.Sh2 Gd7 13.f4 ef4 14.Gf4 f5 15.0–0–0 Hc7 16.h5 g5 17.Ge3 b5 18.ef5 Gf5 19.Whf1 b4 20.Gf5 Sf5 21.Se2 Kh8 22.g4 Se3 23.Wf8 Gf8 24.He3 Sd7 25.Wf1 Se5 26.Sg3 Hd7 27.b3 We8 (27...Sg4?! 28.Sg4 Hg4 29.Wf7!) 28.He4 c4 29.Hf5 Hc7 30.Kb1 cb3 31.Wc1 (31.cb3 Hc3!) 31...b2 32.Kb2 Hc3 i białe poddały się.
13. Obrona Nimzowitscha
Silbermann (Rumunia) – Stahlberg (Szwecja)
1.d4 Sf6 2.c4 e6 3.Sc3 Gb4 4.a3 Gc3 5.bc3 c5 6.f3 d5 7.e3 0–0 8.Gd3 Sc6 9.Se2 dc4 10.Gc4 e5 11.0–0 We8 12.dc5 Ge6 i tu zapis partii, niestety urywa się. Pozycja jest równa, ale wygrały ją czarne.
14. Gambit hetmański
Stoltz (Szwecja) – Ichim (Rumunia)
1.d4 Sf6 2.Sf3 d5 3.c4 e6 4.Sc3 c6 5.Gg5 Ge7 6.e3 0–0 7.Hc2 Sbd7 8.Wd1 h6 9.Gh4 a6 10.Ge2 dc4 11.Gc4 b5 12.Ge2 Gb7 13.0–0 Hb6 14.Se5 Wfe8 15.Sd7 Sd7 16.Ge7 We7 17.Se4 Wd8 18.f4 f5 19.Sf2 Wc8 20.b4 a5 21.a3 ab4 22.ab4 Wa8 23.Wa1 Sf6 24.Gf3 Wee8 25.Sd3 Sd7 26.Wa8 Ga8 27.Gh5 We7 28.Wc1 Kh7 29.Gf3 Sb8 30.Sc5 Sd7 31.Sd7 Wd7 32.Ha2 Wa7 33.He6 g6 34.g4 fg4 35.Ge4 Wg7 36.f5 gf5 37.Gf5 Kh8 38.Hh6 i czarne poddały się.
15. Obrona słowiańska
Winter (Anglia) – Steiner L. (Węgry)
1.d4 d5 2.c4 c6 3.Sc3 e5 4.cd5 cd5 5.Sf3 e4 6.Se5 Ha5 7.e3 Gb4 8.Gd2 Se7 9.f3 f6 10.Sg4 Gg4 11.fg4 Sbc6 12.a3 Gc3 13.bc3 0–0 14.c4 Hd8 15.cd5 Hd5 16.Hc2 Kh8 17.Gc4 Hg5 18.0–0 Hg4 19.Wf4 Hd7 20.He4 f5 21.Ge6 Hd6 22.Gf5 Sf5 23.Wf5 Wf5 24.Hf5 Sd4 25.Hg4 Sc2 26.Gb4 He5 27.Wd1 He3 28.Kh1 Sb4 29.ab4 We8 30.h3 h6 31.Wd7 He1 32.Kh2 He5 33.Hg3 Hg3 34.Kg3 b5 35.Kf4 We2 36.Wa7 Wb2 37.Kf5 Kh7 38.h4 Wb4 39.h5 Wh4 40.g4 Wh1 41.Wb7 Wb1 42.Kf4 b4 43.Kf3 b3 44.Kg2 Kg8 45.Kh2 b2 46.Kg2 Kf8 47.Kh2 Ke8 48.Kg2 Kd8 49.Wb8 Kc7 50.Wb5 Kc6 51.Wb4 Kd5 52.Wb5 Ke4 53.Wb4 Kd5 54.Wb5 Ke4 55.Wb3 Kf4 56.Wb7 Wc1 57.Wb2 Wc7 58.Wb4 Kg5 59.Kg3 Wc3 60.Kf2 Kh4 61.Wb7 i remis.
16. Gambit hetmański
Lilienthal (Węgry) – Thomas (Anglia)
1.d4 d5 2.c4 e6 3.Sc3 Sf6 4.Gg5 Ge7 5.e3 Se4 6.Ge7 He7 7.Hc2 c6 8.Gd3 f5 9.cd5 ed5 10.Sd5 Hf7 11.Sf4 g5 12.Sfe2 Ge6 13.h4 Sd7 14.Sf3 h6 15.hg5 0–0–0 16.g6 Hg6 17.Sf4 Hf7 18.b3 Gd5 19.0–0–0 Kb8 20.Kb2 Hf6 21.Sd5 cd5 22.Wc1 Wc8 23.He2 Whe8 24.Gb5 Hd6 25.g3 a6 26.Gd7 Hd7 27.Se5 He6 28.Sd3 Hd6 29.Sc5 Sc5 30.dc5 Hf6 31.Kb1 d4 32.Hf3 de3 33.fe3 We4 34.Wh5 Hd8 35.He2 Hf8 36.Hc2 Hf6 37.g4 We3 38.Wf5 Hd4 39.Hc4 He4 40.He4 We4 41.g5 hg5 42.Wg5 We2 43.Wg6 Wf8 44.Wc2 Wc2 45.Kc2 Wf2 46.Kb1 Kc7 47.b4 Wh2 48.Wg4 Kc6 49.a4 Wf2 50.Wg6 Kc7 51.b5 ab5 52.ab5 Wf5 53.b6 Kd7 54.Wg7 Kc6 55.Wc7 Kb5 56.Wb7 Wc5 57.Wc7 Kb6 58.Wc5 Kc5 i remis.
17. Partia wiedeńska
Alexander (Anglia) – Havasi (Węgry)
1.e4 e5 2.Sc3 Sc6 3.Gc4 Sf6 4.d3 Gc5 5.f4 ef4 6.Sf3 Sg4 7.Gf4 Gf2 8.Ke2 Sd4 9.Sd4 Gd4 10.Hd2 d6 11.Waf1 0–0 12.h3 Se5 13.Gg5 Sc4 14.dc4 Gc3 15.bc3 He8 16.Hd4 f6 17.Ge3 Ge6 18.Wb1 b6 19.Wb2 Hc6 20.We1 Gc4 21.Kd1 Wfe8 22.Gd2 We7 23.a3 Wae8 24.Wb4 Gf7 25.Hd3 Kf8 26.g4 Gg6 27.g5 We4 28.Wee4 We4 29.We4 He4 30.He4 Ge4 31.gf6 gf6 32.Gf4 Kf7 33.h4 Kg6 34.Kd2 Kh5 35.Gg3 Kg4 36.Ge1 f5 37.a4 f4 38.c4 h5 i białe poddały się.
Fotografia: Trwa mecz USA – Czechosłowacja (runda 1)
Na pierwszym planie: Treybal (Dake jest nieobecny)
Na drugim planie: Rejfir (po lewej) – Kupchik
Na trzecim planie: Opočensky (ręka na czole) – Marshall
Na czwartym planie: Flohr (po lewej)
18. Obrona Grünfelda
Szabo (Węgry) – Atkins (Anglia)
1.d4 Sf6 2.c4 g6 3.Sc3 d5 4.cd5 Sd5 5.Hb3 Sc3 6.bc3 Gg7 7.Sf3 c5 8.e3 0–0 9.Ge2 Hc7 10.0–0 Sc6 11.Ga3 cd4 12.cd4 Ge6 13.Hb5 Wfd8 14.Sg5 Gd5 15.Wfc1 h6 16.Sf3 Hd7 17.Gc4 Gc4 18.Hc4 e5 19.Gb2 ed4 20.Wd1 Wac8 21.Hb3 He6 22.ed4 Hb3 23.ab3 Wd5 24.Kf1 Wcd8 25.Ke2 a6 26.Wd3 f5 27.Wad1 g5 28.Gc3 Kf7 29.h3 g4 30.hg4 fg4 31.Se5 Se5 32.de5 Ke6 33.Wd5 Wd5 34.Wd5 Kd5 35.e6 Gf8 36.Gg7 Gc5 37.Gh6 Ke6 38.Ge3 i remis. Debiut olimpijski późniejszego, wieloletniego lidera szachów węgierskich!
19. Gambit hetmański
Flohr (Czechosłowacja) – Fine (USA)
1.d4 Sf6 2.c4 e6 3.Sc3 d5 4.Gg5 Sbd7 5.e3 Ge7 6.Sf3 0–0 7.Hc2 c6 8.a3 a6 9.Wc1 We8 10.Gd3 h6 11.Gf4 dc4 12.Gc4 b5 13.Ga2 c5 14.d5 ed5 15.Sd5 Wa7 16.Se7 He7 17.0–0 Gb7 18.Wfd1 Ge4 19.He2 c4 20.Se1 Sd5 21.Gg3 Sc5 22.Wd4 Wd7 23.Wcd1 Wed8 24.h3 Gd3 25.Sd3 Sd3 26.Kh2 Sb6 27.Wd7 Wd7 28.Gb1 Hd8 29.b3 Sc5 30.Wd7 Hd7 31.bc4 Sc4 32.Hc2 g6 33.Hc3 He7 34.Hb4 Hf8 35.Hc3 He7 36.Hb4 Hf8 37.Hc3 Hd8 38.Gc2 He7 39.a4 Se4 40.Ge4 He4 41.ab5 ab5 42.Hb4 Hd5 43.He7 i remis. Debiutujący w Folkestone w charakterze olimpijczyka, Fine awansował w Warszawie na pierwszą szachownicę!
Fotografia: otwarcie Olimpiady
Fotografia: Ekipa Czechosłowacji – Warszawa 1935
Od lewej: NN, Rejfir, Pelikan, Treybal, Flohr z małżonką, OpočenskyRunda II, 17 sierpnia 1935 r.
„Europa na prowadzeniu”
Wyniki II rundy:
------------ ----------- ----------------
Argentyna 1,5 : 2,5 USA
Węgry 2,0 : 2,0 Czechosłowacja
Szwecja 2,5 : 1,5 Anglia
Włochy 2,0 : 2,0 Rumunia
Irlandia 0,0 : 4,0 Palestyna
Francja 2,5 : 1,5 Estonia
Łotwa 1,5 : 2,5 Litwa
Szwajcaria 0,5 : 3,5 Finlandia
Jugosławia 1,0 : 3,0 Austria
Polska 3,0 : 1,0 Dania
------------ ----------- ----------------
Najwyższy wynik padł w spotkaniu Palestyny z Irlandią (Reilly – Foerder 0:1, Enoch – Creevey 1:0, O’Hanlon – Dobkin 0:1 i Czerniak – Cranston 0:1). Na czwartej szachownicy ekipy Palestyny zadebiutował 25-letni Moshe Czerniak, który uczestniczył w jedenastu Olimpiadach! Ostatni raz w Nicei w 1974 roku. Urodził się w Warszawie, ale w roku 1930 wyemigrował do Palestyny. Największe sukcesy odnosił w latach 1941 – 1963, natomiast w rok po omawianej tu Olimpiadzie został mistrzem Palestyny.
W meczu Węgry – Czechosłowacja zadebiutował Jiri Pelikan, który obok Flohra okazał się najmocniejszym ogniwem ekipy czeskiej. W roku warszawskich zmagań podzielił 2 – 4 miejsce w niezłym turnieju w Luhaczowicach (zwyciężył Opočensky) i wygrał turniej w Pradze, co dało mu miejsce w ekipie olimpijskiej. Reprezentował barwy czeskie do 1939 roku, czyli do pamiętnej „wojennej” Olimpiady w Buenos Aires. Jak wielu tam grających szachistów (Najdorf, Eliskases i inni) pozostał na stałe w Argentynie i już więcej w zmaganiach olimpijskich nie wystąpił.
Austria pokonała silną Jugosławię. Utalentowany Pirc przegrał drugą z rzędu partię! Jedynym dorobkiem punktowym Jugosłowian były remisy w partiach Vidmar – Grünfeld i Müller – König. Polacy wygrali z Danią (Tartakower – Andersen 1:0, Enevoldsen – Frydman P. 0,5:0,5, Friedmann – Nielsen J. 0,5:0,5 i Sörensen – Makarczyk 0:1).
Niespodziewanie Finlandia oddała Szwajcarii tylko pół punktu (Naegeli – Böök 0,5:0,5, Rasmusson – Grob 1:0, Michel – Solin 0:1 i Krogius – Stähelin 1:0)! Po raz drugi i ostatni w ekipie fińskiej zagrał Ragnar Krogius.
W meczu Francja – Estonia, mistrz świata Alechin pokonał doskonałego Keresa. Pozostałe wyniki: Friedemann – Betbeder 1:0, Muffang – Laurine 1:0 i Raud – Raizman 0,5:0,5.
Amerykanie z wielkim trudem pokonali Argentynę. Dake w partii z Plecim zainkasował punkt i legitymował się pięknym startem: 2 p. z 2 partii! W spotkaniu debiutantów Kupchik – Bolbochan podpisano remis.
Udany dzień mieli Szwedzi, którzy triumfowali w konfrontacji z Anglikami. Jedyny remis padł w partii Lundin – Atkins.
Spotkanie Łotwa – Litwa na dwóch pierwszych szachownicach dało rezultat 1:1, ale na niższych, sumarycznie lepsi okazali się Litwini (Feigins – Vistaneckis 0,5:0,5 i Vaitonis – Hasenfuss 1:0).
Mecz Włochy – Rumunia nie przyniósł zwycięzcy (Monticelli – Silbermann 0,5:0,5, Ichim – Rosselli del Turco 1:0, Romi – Brody 0,5:0,5 i Erdelyi – Napolitano 0:1).
Stan po II rundzie:
--------- ----------------------------- -----
1 – 2 Austria i Szwecja 6,5
3 Palestyna 6,0
4 USA 5,5
5 – 7 Polska, Finlandia i Estonia 5,0
8 – 10 Litwa, Francja i Węgry 4,5
11 – 12 Włochy i Łotwa 4,0
13 – 14 Jugosławia i Argentyna 3,5
15 – 16 Czechosłowacja i Anglia 3,0
17 Dania 2,5
18 Rumunia 2,0
19 Szwajcaria 1,0
20 Irlandia 0,5
--------- ----------------------------- -----
20. Obrona Nimzowitscha
Grau (Argentyna) – Fine (USA)
1.d4 Sf6 2.c4 e6 3.Sc3 Gb4 4.g3 Gc3 5.bc3 0–0 6.Gg2 d6 7.Sf3 Sc6 8.0–0 Sa5 9.Hd3 He7 10.Sd2 e5 11.Wb1 Wb8 12.Ga3 b6 13.c5 Wd8 14.cd6 cd6 15.de5 He5 16.f4 Hh5 17.e4 Gg4 18.Wfe1 Sb7 19.Ha6 Sc5 20.Hf1 Gc8 21.Gf3 Hh6 22.Gc5 dc5 23.Wbd1 Gb7 24.c4 Sd7 25.e5 Gf3 26.Hf3 He6 27.f5 He7 28.Hf4 Sf8 29.Se4 Wd1 30.Wd1 Wd8 31.Wd5 He8?? 32.Hg5 Sd7 33.Wd7 i czarne poddały się.
21. Partia wiedeńska
Horowitz (USA) – Maderna (Argentyna)
1.e4 e5 2.Sc3 Sf6 3.f4 d5 4.d3 Sc6 5.fe5 Se5 6.d4 Sc6 7.e5 Se4 8.Se4 de4 9.Ge3 Ge7 10.Se2 0–0 11.Sf4 Gg5 12.c3 Se7 13.Gc4 Sf5 14.He2 b5 15.Gb3 Gb7 16.0–0 Kh8 17.Sd5 Se3 18.Se3 c5 19.Wad1 cd4 20.cd4 f6 21.Sf5 fe5 22.de5 Hb6 23.Kh1 g6 24.Sd6 e3 25.Sf7 Wf7 26.Wf7 Gc6 27.Hg4 Gh6 28.Wdd7 i czarne poddały się.
22. Obrona Caro – Kann
Steiner L. (Węgry) – Flohr (Czechosłowacja)
1.e4 c6 2.d4 d5 3.Sc3 de4 4.Se4 Gf5 5.Sg3 Gg6 6.h4 h6 7.Sf3 Sd7 8.Gd3 Gd3 9.Hd3 e6 10.Gd2 Sgf6 11.0–0–0 Hc7 12.Kb1 Gd6 13.Se4 Se4 14.He4 0–0–0 15.c4 c5 16.Gc3 Sf6 17.He2 Whe8 18.Whe1 We7 19.dc5 Hc5 20.b4 Hf5 21.Kb2 Wed7 22.c5 Gc7 23.Wd7 Wd7 24.c6 Wd6 25.Sd4 Hh5 26.Sb5 Wd5 27.Hh5 Sh5 28.Sc7 Kc7 29.cb7 Kb7 30.Kb3 Sf6 31.We5 g6 32.Wd5 Sd5 33.Gd4 Se7 34.Kc4 Sf5 35.g3 Sd6 36.Kd3 a6 37.Gc5 Se8 38.a4 Kc6 39.Kc4 Sc7 40.Ge3 h5 41.Gf4 Sd5 42.b5 ab5 43.ab5 Kb6 44.Gg5 f6 45.Gd2 Se7 46.Ge3 Kc7 47.Kc5 Sf5 48.Gd2 Sd6 49.b6 Kd7 50.f3 Sb7 51.Kb5 e5 52.Gc3 Kd6 53.Gb4 Kd5 54.Ka6 Kc6 55.Gc3 Sc5 56.Ka7 Sb7 57.g4 Sd6 58.Ka6 Sb7 59.g5 fg5 60.hg5 Sc5 61.Ka7 Kd5 62.Gb4 Sd7 63.b7 h4 64.Ge1 h3 65.Gg3 e4 66.fe4 Ke4 67.Gd6 Kf5 68.Ka6 Kg5 69.Kb5 Kf5 70.Kc6 Ke6 71.Gg3 i remis.
“Wielka Księga Olimpiad Szachowych” – poczynając od 1927 roku – opisuje kolejne rozgrywane zawody olimpijskie – firmowane przez FIDE - zarówno męskie jak i kobiece. Najbardziej aktualne informacje dotyczące wydanych pozycji książkowych w serii, znajdują się na oficjalnej stronie: https://szachy-kwi.eu
Seria będzie zawierać poniższe pozycje książkowe:
Olimpiady męskie
1. Pierwsza Olimpiada Szachowa - Londyn 1927
2. II Olimpiada Szachowa - Haga 1928
3. III Olimpiada Szachowa - Hamburg 1930
4. IV Olimpiada Szachowa - Praga 1931
5. V Olimpiada Szachowa - Folkestone 1933
6. VI Olimpiada Szachowa - Warszawa 1935
7. VII Olimpiada Szachowa - Sztokholm 1937
8. VIII Olimpiada Szachowa - Buenos Aires 1939
9. IX Olimpiada Szachowa - Dubrownik 1950
10. X Olimpiada Szachowa - Helsinki 1952
11. XI Olimpiada Szachowa - Amsterdam 1954
12. XII Olimpiada Szachowa - Moskwa 1956
13. XIII Olimpiada Szachowa - Monachium 1958
14. XIV Olimpiada Szachowa - Lipsk 1960
15. XV Olimpiada Szachowa - Złote Piaski 1962
16. XVI Olimpiada Szachowa - Tel Awiw 1964
17. XVII Olimpiada Szachowa - Hawana 1966
18. XVIII Olimpiada Szachowa - Lugano 1968
19. XIX Olimpiada Szachowa - Siegen 1970
20. XX Olimpiada Szachowa - Skopje 1972
21. XXI Olimpiada Szachowa - Nicea 1974
22. XXII Olimpiada Szachowa - Hajfa1976
23. XXIII Olimpiada Szachowa - Buenos Aires 1978
24. XXIV Olimpiada Szachowa - Valletta 1980
25. XXV Olimpiada Szachowa - Lucerna 1982
26. XXVI Olimpiada Szachowa - Saloniki 1984
27. XXVII Olimpiada Szachowa - Dubaj 1986
28. XXVIII Olimpiada Szachowa - Saloniki 1988
29. XXIX Olimpiada Szachowa - Nowy Sad 1990
30. XXX Olimpiada Szachowa - Manila 1992
31. XXXI Olimpiada Szachowa - Moskwa 1994
32. XXXII Olimpiada Szachowa - Erewań 1996
33. XXXIII Olimpiada Szachowa - Elista 1998
34. XXXIV Olimpiada Szachowa - Stambuł 2000
35. XXXV Olimpiada Szachowa - Bled 2002
36. XXXVI Olimpiada Szachowa - Calvia 2004
37. XXXVII Olimpiada Szachowa - Turyn 2006
38. XXXVIII Olimpiada Szachowa - Drezno 2008
39. XXXIX Olimpiada Szachowa – Chanty-Mansyjsk 2010
40. XL Olimpiada Szachowa – Stambuł 2012
41. XLI Olimpiada Szachowa - Tromso 2014
42. XLII Olimpiada Szachowa - Baku 2016
43. XLIII Olimpiada Szachowa - Batumi 2018
44. XLIV Olimpiada Szachowa - Chanty-Mansyjsk 2020
Olimpiady kobiece
1. Pierwsza Kobieca Olimpiada Szachowa - Emmen 1957
2. II Kobieca Olimpiada Szachowa - Split 1963
3. III Kobieca Olimpiada Szachowa - Oberhausen 1966
4. IV Kobieca Olimpiada Szachowa - Lublin 1969
5. V Kobieca Olimpiada Szachowa - Skopje 1972
6. VI Kobieca Olimpiada Szachowa - Medellin 1974
7. VII Kobieca Olimpiada Szachowa - Hajfa 1976
8. VIII Kobieca Olimpiada Szachowa - Buenos Aires 1978
9. IX Kobieca Olimpiada Szachowa - Valletta 1980
10. X Kobieca Olimpiada Szachowa - Lucerna 1982
11. XI Kobieca Olimpiada Szachowa - Saloniki 1984
12. XII Kobieca Olimpiada Szachowa - Dubaj 1986
13. XIII Kobieca Olimpiada Szachowa - Saloniki 1988
14. XIV Kobieca Olimpiada Szachowa - Nowy Sad 1990
15. XV Kobieca Olimpiada Szachowa - Manila 1992
16. XVI Kobieca Olimpiada Szachowa - Moskwa 1994
17. XVII Kobieca Olimpiada Szachowa - Erewań 1996
18. XVIII Kobieca Olimpiada Szachowa - Elista 1998
19. XIX Kobieca Olimpiada Szachowa – Stanbuł 2000
20. XX Kobieca Olimpiada Szachowa – Bled 2002
21. XXI Kobieca Olimpiada Szachowa – Calvia 2004
22. XXII Kobieca Olimpiada Szachowa – Turyn 2006
23. XXIII Kobieca Olimpiada Szachowa – Drezno 2008
24. XXIV Kobieca Olimpiada Szachowa – Chanty-Mansyjsk 2010
25. XXV Kobieca Olimpiada Szachowa – Stambuł 2012
26. XXVI Kobieca Olimpiada Szachowa – Tromso 2014
27. XXVII Kobieca Olimpiada Szachowa – Baku 2016
28. XXVIII Kobieca Olimpiada Szachowa – Batumi 2018
29. XXIX Kobieca Olimpiada Szachowa – Chanty-Mansyjsk 2020
Dodatkowe informacje znajdziesz
na oficjalnej stronie internetowej serii
“Wielka Księga Olimpiad Szachowych”
https://szachy-kwi.euVI Olimpiada
Warszawa, 16 – 31 sierpnia 1935 r.
Na XI Kongresie FIDE w Folkestone zaproponowano organizację kolejnej Olimpiady Polsce. Stało się to głównie dzięki Dawidowi Przepiórce, który zdążył już wycofać się z gry wyczynowej i cały swój wolny czas poświęcał pracy w Polskim Związku Szachowym oraz we władzach FIDE.
Jako miejsce rozgrywek wybrano duże i przestronne sale Oficerskiego Kasyna Garnizonowego mieszczącego się przy Alei Szucha. Budynek ten nie zachował się do dnia dzisiejszego: został rozebrany w latach sześćdziesiątych podczas budowy Trasy Łazienkowskiej. W każdym razie znajdował się wówczas w jednym z najładniejszych miejsc stolicy Polski. Dwie główne sale posłużyły za miejsce olimpijskich zmagań. W mniejszej zorganizowano m.in. biuro prasowe, pokój analiz dla zawodników, biuro komitetu organizacyjnego, pokój do gry w szachy dla publiczności itp. W dwóch reprezentacyjnych halach umieszczono wszelkiego rodzaju stoiska, kioski i wystawy.
Fotografia: sala gry w Kasynie Garnizonowym w Warszawie
Łączny koszt organizacji Olimpiady wynosił około 50 000 złotych i pieniędzy tych nie zmarnowano: ogromny rozmach organizacyjny był doskonałą wizytówką międzynarodową Polski, która była zaliczana w owym czasie do potęg szachowych!
Grano, jak poprzednio, systemem „każdy z każdym”, tempem dwie godziny na 36 posunięć i 18 na kolejną godzinę. Każda runda trwała cztery godziny: rano od 9,00 do 13,00 oraz wieczorem od 18,00 do 22,00. Co dwie rundy był dzień, w którym dogrywano niedokończone partie, co zapobiegło gromadzeniu się zbyt dużej ilości dogrywek i doskonale zdało egzamin.
Warszawa odniosła duży sukces organizacyjny: codziennie odwiedzało sale gry około 2000 widzów, a decydujące o podziale nagród – ostatnie rundy – nawet 2500!
Przewodniczącym Komitetu Organizacyjnego został Bronisław Nakoniecznikow – Klukowski, zaś dyrektorem turnieju mianowano Dawida Przepiórkę.
Rekord z Pragi został pobity i do Warszawy przybyły reprezentacje dwudziestu państw. Przyjechali nawet Litwini, którzy nie utrzymywali z Polską stosunków dyplomatycznych, co pozwoliło zatriumfować dewizie FIDE – „Gens una sumus”!
Przybyli Węgrzy (znowu w ich skład wchodzili Steiner L., Havasi i Lilienthal), Duńczycy, Czesi (z Flohrem na czele), Austriacy (w bardzo silnym składzie: Grünfeld, Spielmann i Eliskases!), Szwedzi (ze znaną trójką: Stahlberg, Stoltz i Lundin), a także Francuzi (z mistrzem świata Alechinem, któremu w czasie gry towarzyszył piękny syjamski kot). Wyżej wymienione zespoły nie opuściły żadnej Olimpiady!
Pojawiły się, nieobecne w Folkestone, ekipy Jugosławii i Szwajcarii.
Rolę głównego faworyta pełniła ekipa USA. Zabrakło w jej składzie znakomitego Kashdana, ale nazwiska Marshalla, Fine’a czy też Horowitza – sporo w świecie szachowym znaczyły.
Nie po raz pierwszy nie dotarły zespoły Niemiec i Holandii, ale pierwsza szóstka z Folkestone zjawiła się w komplecie!
Silnie zestawiono drużynę gospodarzy: czterech pierwszych z finału III Mistrzostw Polski, Łódź 1935: mistrz kraju – Ksawery Tartakower, Mieczysław Najdorf (debiutant!), Paulin Frydman i Henryk Friedmann (drugi debiutant!), którzy podzielili II – IV miejsce. Po naradach, na szachownicę rezerwową nominowano Makarczyka (VIII – IX miejsce) jako najbardziej doświadczonego „olimpijczyka”. Inna sprawa, że w pierwszej połowie łódzkiego turnieju zdobył on sześć punktów z ośmiu partii, potem się rozchorował, ale nie zrezygnował z udziału w mistrzostwach kraju! Znani z poprzednich Olimpiad, Appel i Regedziński podzielili dopiero X i XI miejsce, więc nie wzięto ich pod uwagę.
W Olimpiadzie zadebiutowały: Estonia, Palestyna i Irlandia. Bez rezerwy wystąpiła tylko ekipa Argentyny.
Według powszechnej opinii, największe szanse na skuteczną rywalizację z Amerykanami miały reprezentacje Polski (własne „podwórko”!), Czechosłowacji, Szwecji, Austrii i, mimo wszystko, Jugosławii oraz Węgier.
Mistrz Dawid Przepiórka, w wywiadzie prasowym tak oto oceniał skład polskiej drużyny i szanse poszczególnych drużyn w warszawskiej Olimpiadzie:
„Moim zdaniem polska drużyna posiada na Olimpiadzie pierwszorzędne szanse. Wystąpi w składzie odmłodzonym. Siły poszczególnych graczy nie chciałbym oceniać. Już wielokrotnie robione postępy niektórych z nich dają obraz wielkiej siły gry, lecz porównanie jest niezmiernie trudne. W każdym razie jasne jest, że Frydman P. i Najdorf reprezentują klasę dr Tartakowera, choć ten ostatni góruje w dalszym ciągu rutyną turniejową. Drużyna nasza jest obecnie, choć gra znowu bez Rubinsteina, tego fenomenalnego arcymistrza, mocniejsza niż na poprzedniej Olimpiadzie w Folkestone. Jednocześnie nie mogę stwierdzić faktu, że pośród głównych rywali, drużyny Austrii i Stanów Zjednoczonych zostały znacznie osłabione, wobec tego, że z jednej strony Kashdan, z drugiej zaś Grünfeld, znany arcymistrz wiedeński nie będą mogli grać w Warszawie. Poza tym wysokie szanse ma drużyna Czechosłowacji z Flohrem na czele, choć moim zdaniem, siła jej została przez prasę nieco przesadzona. Jestem, więc najlepszej myśli i liczę, że Polska zajmie jedno z pierwszych miejsc. Czy pierwsze? Najbliższa już przyszłość odpowie na to pytanie. Będzie zaś to miało wielkie znaczenie propagandowe dla Polski, a to oczywiście nie tylko ze względów szachowych, gdyż pobudzi niewątpliwie ruch turystyczny i w ogóle zainteresowanie Polską za granicą.”
(„Kurier Poranny” z 12 VIII 1935 roku).
Jak się potem okazało Grünfeld jednak dojechał do Warszawy, co jeszcze bardziej uatrakcyjniło warszawskie rozgrywki.
Miesięcznik The Chess Review w numerze 8/1935 r. donosił, że podjęto decyzję, co do składu zespołu USA na Olimpiadę w Warszawie: Frank J. Marshall (czempion USA), Reuben Fine (uczestnik olimpijski z lat 1931 i 1933), Abraham Kupchik (mistrz Klubu Szachowego „Manhattan”), Israel Horowitz (uczestnik olimpijski z 1931 r.) oraz Arthur W. Dake (uczestnik olimpijski z 1933 roku). Wypłynięcie w daleką podróż statkiem S. S. Pułaski zapowiedziano na 2 sierpnia 1935 roku i oczywiście wyrażono nadzieję na obronę pucharu Hamiltona – Russela.
Do gościnnej stolicy Polski przybyły reprezentacje dwudziestu krajów, z Europy, Azji i obu Ameryk! Dziewięćdziesięciu dziewięciu zawodników rozegrało 760 partii! Wszystkie te dane były oczywiście rekordowe względem poprzednich „Turniejów Nacji”!
Po raz pierwszy w historii Olimpiad wydawany był codzienny, oficjalny biuletyn turniejowy. Przygotowany do druku rękopis księgi olimpijskiej podzielił w czasie II wojny światowej los luksusowych kompletów szachowych i drogich szwajcarskich zegarów sprowadzonych do Warszawy specjalnie na rozgrywki – po prostu wszelki słuch o nim zaginął!
Wyniki losowania były następujące:
1. Polska, 2. Dania, 3. Austria, 4. Finlandia, 5. Litwa, 6. Estonia, 7. Palestyna, 8. Rumunia, 9. Anglia, 10. Czechosłowacja, 11. USA, 12. Węgry, 13. Szwecja, 14. Włochy, 15. Irlandia, 16. Francja, 17. Łotwa, 18. Szwajcaria, 19. Jugosławia i 20. Argentyna.
16 sierpnia, o godzinie 11,00 rozpoczęła się ceremonia otwarcia. Marian Steifer, kapitan Polskiego Związku Szachowego oficjalnie ogłosił otwarcie VI Olimpiady Szachowej. Na stole prezydialnym można było zobaczyć, przywieziony z Nowego Jorku, puchar Hamiltona – Russella!
W imieniu gości zagranicznych głos zabrał, serdecznie przyjmowany w Warszawie, mistrz świata Aleksander Alechin. Na końcu odczytano telegram nadesłany przez Prezydenta FIDE dr. Aleksandra Rueba.
Fotografia: otwarcie Olimpiady
Do zgromadzonych przemawia ppłk dr Marian SteiferRunda I, 16 sierpnia 1935 r.
„Zapominalski Najdorf”
Wyniki I rundy:
---------------- ----------- ------------
Polska 2,0 : 2,0 Argentyna
Dania 1,5 : 2,5 Jugosławia
Austria 3,5 : 0,5 Szwajcaria
Finlandia 1,5 : 2,5 Łotwa
Litwa 2,0 : 2,0 Francja
Estonia 3,5 : 0,5 Irlandia
Palestyna 2,0 : 2,0 Włochy
Rumunia 0,0 : 4,0 Szwecja
Anglia 1,5 : 2,5 Węgry
Czechosłowacja 1,0 : 3,0 USA
---------------- ----------- ------------
O godzinie 18,00 zostały uruchomione zegary i rozpoczęła się runda.
Najbardziej energicznie wystartowały Szwecja, Austria i Estonia. Szwedzi zdobyli komplet punktów z Rumunami (Silbermann – Stahlberg 0:1, Stoltz – Ichim 1:0, Brody – Lundin 0:1 i Danielsson – Erdelyi 1:0). Silbermann i Ichim nie tylko byli debiutantami, ale i liderami ekipy rumuńskiej. W ekipie szwedzkiej po raz pierwszy pojawił się Danielsson. Austriacy oddali tylko pół punktu Szwajcarom (Grünfeld – Naegeli 0,5:0,5, Michel – Spielmann 0:1, Eliskases – Stähelin 1:0 i Gygli – Müller 0:1).
Estonia, która w ostatniej chwili nie dotarła na Olimpiadę w Folkestone, do Warszawy przyjechała z młodziutkim liderem, wielką nadzieją szachów estońskich, Paulem Keresem. Nie dali żadnych szans debiutującej w szrankach olimpijskich Irlandii: Keres – Reilly 1:0, Creevey – Friedemann 0:1, Laurine – O’Hanlon 1:0 i Cranston – Kibbermann 0,5:0,5.
Mecz faworytów USA – Czechosłowacja wygrali Amerykanie. Treybal w ramach tego spotkania poniósł swoją jedyną porażkę! Rejfir przegrał z debiutantem Kupchikiem, a na pierwszej i drugiej szachownicy podpisano remisy (Flohr – Fine i Marshall – Opočensky).
Polska zmagała się z Argentyną. Debiutant Najdorf wykonał 36 (kontrolne!) posunięcie i wstał od stolika, ale… nie nacisnął wcześniej zegara! Jego oponent, doświadczony mistrz Pleci poczekał aż spadnie „chorągiewka” na zegarze polskiego szachisty i spokojnie zareklamował przekroczenie czasu. Pozycja była remisowa! Mimo odwoływania się do Komisji Arbitrażowej, wynik utrzymano, bo tak być musiało zgodnie z przepisami FIDE! Wydarzenie to jednak stanowiło „atrakcję dnia” i było szeroko komentowane przez prasę. Na szczęście Tartakower wygrał z Grauem, Frydman zremisował z Bolbochanem, podobnie jak Friedmann z doświadczonym Maderną i mecz zakończył się remisem.
Węgrzy zremisowali trzy partie z Anglią, a w jedynej rozstrzygniętej partii meczu Havasi pokonał Alexandra. Jugosławia „zgubiła” aż 1,5 p. ze słabo grającą na dwóch poprzednich Olimpiadach Danią!
Debiutantka Palestyna zremisowała z Włochami (Foerder – Monticelli 0,5:0,5, Rosselli del Turco – Enoch 0,5:0,5, Dobkin – Romi 0:1 i Napolitano – Winz 0:1). Po raz pierwszy Rosselli del Turco musiał ustąpić z pozycji lidera i walczył na drugiej szachownicy.
Jeszcze jeden mecz nie dał przewagi żadnej ze stron: Litwa zremisowała z Francją (Mikenas – Alechin 0,5:0,5, Betbeder – Machtas 0,5:0,5, Vistaneckis – Muffang 0:1 i Vaitonis – Raizman 1:0). Po raz pierwszy od 1928 roku, w ekipie francuskiej pojawił się silny Andre Muffang, zaś po pięciu latach przerwy do zespołu litewskiego powrócił Aleksander Machtas, przy czym była to jego ostatnia już Olimpiada.
Stan po I rundzie:
--------- ------------------------------------------------------- -----
1 Szwecja 4,0
2 – 3 Estonia i Austria 3,5
4 USA 3,0
5 – 7 Łotwa, Jugosławia i Włochy 2,5
8 – 13 Włochy, Palestyna, Litwa, Francja, Argentyna i Polska 2,0
14 – 16 Dania, Finlandia i Anglia 1,5
17 Czechosłowacja 1,0
18 – 19 Irlandia i Szwajcaria 0,5
20 Rumunia 0,0
--------- ------------------------------------------------------- -----
Fotografia: Mecz Polska (po prawej) – Argentyna
Na pierwszym planie: Tartakower (po prawej) – Grau; na drugim planie: Frydman P. (po prawej) – Bolbochan; na trzecim planie: Najdorf (po prawej) – Pleci; na czwartym planie: Friedmann (po prawej) – Maderna
1. Partia angielska
Tartakower (Polska) – Grau (Argentyna)
1.c4 e5 2.Sc3 Sf6 3.Sf3 d6 4.d4 ed4 5.Sd4 Ge7 6.g3 d5 7.Gg2 c5 8.Sb3 d4 9.Sd5 0–0 10.e3! Sd5 11.cd5 de3 12.Ge3 Gd6 13.Sc5 Gc5 14.Gc5 Ha5 15.b4 We8 16.Kd2! Ha6 17.We1 Wd8 18.He2 Ge6 19.Kc1 Gd7 20.Ha6 Sa6 21.Kb2 Sc5 22.bc5 Wac8 23.Wac1 Kf8 24.Kb3 We8 25.Kc4 a6 26.We8 Ke8 27.Kd4 Wd8 28.We1 Kf8 29.d6 b6 30.cb6 Ge6 31.b7 Wd6 32.Kc5 Wd8 33.Wb1 i czarne poddały się.
2. Obrona słowiańska
Andersen (Dania) – Pirc (Jugosławia)
1.d4 d5 2.Sf3 Sf6 3.c4 c6 4.Sc3 dc4 5.e3 b5 6.a4 b4 7.Sb1 e6 8.Gc4 Ge7 9.He2 a5 10.0–0 0–0 11.Sbd2 Ga6 12.e4 Hb6 13.e5 Sd5 14.Se4 Gc4 15.Hc4 Ha6 16.Hc2 Sd7 17.Gg5 Gg5 18.Sfg5 h6? 19.Sc5 hg5 20.Sa6 Wa6 21.Hd2 c5 22.dc5 Wc6 23.Hg5 Wfc8 24.Wfc1 Sc5 25.h4 Sb3 26.Wc6 Wc6 27.Wd1 Kh7 28.f4 g6 29.f5 gf5 30.h5 Wc4 31.Wd5 ed5 32.h6 Wg4 33.Hf5 Wg6 34.Hf7 Kh6 35.Hd5 i czarne poddały się. Spora niespodzianka!
3. Obrona sycylijska
Kostić (Jugosławia) – Enevoldsen (Dania)
1.e4 c5 2.Sc3 Sc6 3.g3 g6 4.Gg2 Gg7 5.Sge2 Sf6 6.d3 d6 7.h3 Gd7 8.Ge3 a6 9.Hd2 h6 10.0–0 Wb8 11.f4 b5 12.e5 de5 13.Gc5 0–0 14.Ge3 Kh7 15.a3 ef4 16.Sf4 e5 17.Sfe2 Hc7 18.Wf6 Gf6 19.Sd5 Hd6 20.Sf6 Hf6 21.Gh6 Wh8 22.Sc3 He7 23.Sd5 Hd8 24.Gg5 Hc8 25.Gf6 Hf8 26.Gh8 Kh8 27.Sf6 Gf5 28.Gc6 Hc5 29.Kh2 Kg7 30.Sd7 Gd7 31.Gd7 Hd4 32.Gg4 Hb2 33.Wf1 Ha3 34.He3 Hc3 35.Wf2 Wb7 36.Hg5 a5 37.Hf6 Kh7 38.Gf3 i czarne poddały się.
4. Obrona holenderska
Nielsen J. (Dania) – Trifunović (Jugosławia)
1.d4 e6 2.c4 f5 3.g3 Sf6 4.a3 d5 5.Gg2 c6 6.b3 Gd6 7.Sf3 Sbd7 8.Gb2 0–0 9.e3 He8 10.0–0 Hh5 11.Sbd2 Se4 12.Se4 fe4 13.Sd2 Hd1 14.Wad1 Sf6 15.f3 ef3 16.Gf3 Gd7 17.e4 de4 18.Se4 Se4 19.Ge4 Wf1 20.Wf1 Ge7 21.Gg2 Wd8 22.Kf2 Gf6 23.Ga1 Ge8 24.We1 Gf7 25.Ke3 Gg6 26.Ge4 Ge4 27.Ke4 Kf7 28.Wf1 Ke8 29.h3 a6 30.Wc1 Kd7 31.Gc3 b5 32.cb5 ab5 33.a4 Wb8 34.Ge1 ba4 35.ba4 Wb3 36.Wc2 Wa3 37.Wc4 Gd8 38.h4 h5 39.Kf4 g6 40.Gc3 Wa2 41.Ge1 Wa1 42.Gf2 Wf1 43.Wc2 Wa1 44.Wc4 Ge7 45.Ge3 Wf1 46.Ke4 Gd6 47.Gf4 Gf4 48.gf4 We1 49.Kf3 Wa1 50.Ke4 Wh1 51.Wc5 Wh4 52.Wg5 Wh1 53.Wg6 h4 54.Wh6 h3 55.Kf3 h2 56.a5 Wf1 57.Kg2 Wf4 58.a6 Kd6 59.a7 Wf8 60.Wh7 Wa8 61.Kh2 e5 62.de5 Ke5 63.Kg3 Kd4 64.Kf3 Kc5 65.Wb7 Kd6 66.Ke3 c5 67.Kd3 Kc6 68.Wh7 Kb5 69.Kc3 i remis.
5. Partia hiszpańska
König (Jugosławia) – Sörensen (Dania)
1.e4 e5 2.Sf3 Sc6 3.Gb5 a6 4.Ga4 Sf6 5.0–0 Ge7 6.He2 0–0 7.Gc6 dc6 8.Se5 We8 9.d3 Gd6 10.Sc4 Gh2 11.Kh2 Sg4 12.Kg1 Hh4 13.Gf4 We6 14.f3 Wh6 15.fg4 Gg4 16.He1 Hh1 17.Kf2 Hh4 18.Ke3 Hh5 19.Gh6 Hh6 20.Kf2 We8 21.He3 Hh5 22.Sc3 We6 23.Wh1 i czarne poddały się.
6. Obrona Bogoljubowa
Grünfeld (Austria) – Naegeli (Szwajcaria)
1.d4 Sf6 2.c4 e6 3.Sf3 Gb4 4.Gd2 Gd2 5.Hd2 d5 6.Sc3 Sbd7 7.e3 0–0 8.cd5 ed5 9.Gd3 We8 10.Hc2 Sf8 11.0–0 c6 12.b4 He7 13.b5 Gd7 14.bc6 Gc6 15.Se5 Wec8 16.Hb3 Wc7 17.Sc6 bc6 18.Wab1 g6 19.Wfc1 Se6 20.Sa4 c5 21.Sc5 Sc5 22.dc5 Wc5 23.Wc5 Hc5 24.Hb2 Kg7 25.Ga6 Wd8 i remis.
7. Obrona Nimzowitscha
Eliskases (Austria) – Stähelin (Szwajcaria)
1.d4 Sf6 2.c4 e6 3.Sc3 Gb4 4.Hb3 c5 5.dc5 Sc6 6.Sf3 Se4 7.Gd2 Sc5 8.Hc2 f5 9.g3 0–0 10.Gg2 b6 11.0–0 Gb7 12.Wfd1 a6 13.a3 Gc3 14.Gc3 Se4 15.Sd2 Sc3 16.Hc3 Hc7 17.b4 Se7 18.Gb7 Hb7 19.f4 Wac8 20.Wac1 Wc7 21.Hf3 Wfc8 22.Hb7 Wb7 23.Sf3 Kf8 24.Se5 Wcc7 25.a4 Sc8 26.c5 bc5 27.bc5 Se7 28.Wd6 Sc6 29.Sd7 Ke7 30.Se5 Sb4 31.Wcd1 Wc5 32.Wd7 Wd7 33.Wd7 Kf8 34.Wf7 Ke8 35.Wg7 Wa5 36.Wg8 Ke7 37.Wb8 Wa4 38.Wb4 Wa2 39.Wb7 Kd6 40.Wh7 a5 41.Wa7 a4 42.h4 a3 43.Wa3 i czarne poddały się.
8. Obrona sycylijska
Böök (Finlandia) – Pietrow (Łotwa)
1.e4 c5 2.Sf3 d6 3.d4 cd4 4.Sd4 Sf6 5.Sc3 g6 6.Gg5 Gg7 7.Hd2 Sc6 8.Sb3 h6 9.Gh4 Ge6 10.Ge2 Sd7 11.0–0 Sb6 12.f4 Sc4 13.Hc1 Sd4 14.Gd3 Hc8 15.Gf2 Sb3 16.ab3 Sb6 17.Gb6 ab6 18.Wa8 Ha8 19.f5 gf5 20.Gb5 Gd7 21.Gd7 Kd7 22.Wf5 Gd4 23.Kh1 Gc3 24.bc3 f6 25.h3 Wg8 26.c4 Wg5 27.He3 Ha1 28.Kh2 Kc6 29.Hf3 Kc7 30.He3 Hd1 31.Wg5 hg5 32.Hd3 Hc1 33.c3 Hf4 34.Kg1 Hc1 35.Kh2 Hf4 36.Kg1 Hc1 i remis.
9. Partia pionem hetmańskim
Mikenas (Litwa) – Alechin (Francja)
1.d4 e6 2.Sd2 c5 3.dc5 Ha5 4.c3 Hc5 5.g3 Sf6 6.Gg2 d5 7.Sgf3 Hc7 8.0–0 Sc6 9.e4 Ge7 10.ed5 Sd5 11.Sc4 0–0 12.Se3 Sf6 13.b3 a5 14.Gb2 Wd8 15.He2 a4 16.Sd4 a3 17.Sc6 bc6 18.Gc1 Sd5 19.Gd2 Gf6 20.Wac1 Ga6 21.c4 Gb2 22.Wc2 Wd7 23.We1 Wad8 24.Sd5 cd5 25.Gg5 Wf8 26.Gc1 Gc1 27.Wec1 dc4 28.bc4 Wfd8 29.He1 Hc5 30.h4 Wd3 31.Kh2 g6 32.Gf1 W3d4 33.He3 Gb7 34.Gg2 Gg2 35.Kg2 e5 36.Wc3 Hc6 37.Kh2 Wd1 38.Wd1 Wd1 39.Hf3 Hf3 40.Wf3 Wd2 41.Kg2 Wa2 42.c5 Wc2 43.Wa3 Wc5 44.Wa7 Kg7 45.Wa6 e4 46.Wa4 f5 47.Wa7 Kh6 48.We7 Wc2 49.g4 Wc3 50.We5 fg4 51.We4 Kh5 52.We7 h6 53.We6 Wh3 54.Wa6 Wh4 55.Wa5 g5 56.Wa6 Wh3 57.Wb6 Wd3 58.Wa6 g3 59.f3 i remis!
10. Gambit hetmański
Vistaneckis (Litwa) – Muffang (Francja)
1.d4 d5 2.c4 e6 3.Sc3 Sf6 4.Sf3 Ge7 5.Gg5 b6 6.e3 Gb7 7.Wc1 a6 8.Hc2 Sbd7 9.Gd3 h6 10.Gf4 dc4 11.Gc4 b5 12.Gd3 c5 13.a4 c4 14.Ge2 Ha5 15.0–0 0–0 16.Sd2 Sd5 17.Gg3 Wfc8 18.e4 Sc3 19.bc3 Sb6 20.ab5 ab5 21.f4 Ha4 22.f5 Ga3 23.fe6 fe6 24.Gg4 We8 25.Ha4 Sa4 26.Wc2 Gb2 27.Wf3 Wa6 28.Gh5? Wf8 29.Ge5 Wf3 30.gf3 Gc3 31.Ge8 Gd2 32.Wd2 Gc6 33.Gc6 Wc6 34.d5 ed5 35.ed5 c3 36.Wc2 Wc5 37.Wc1 Wd5 38.Gc3 Wc5 39.Gd2 Wc1 40.Gc1 b4 i białe poddały się.
11. Obrona Caro – Kann
Keres (Estonia) – Reilly (Irlandia)
1.e4 c6 2.d4 d5 3.ed5 cd5 4.c4 Sf6 5.Sc3 e6 6.Sf3 Ge7 7.Gf4 0–0 8.c5 Gd7 9.b4 b6 10.Gd3 a5 11.a3 ab4 12.ab4 Wa1 13.Ha1 Sc6 14.Hb2 bc5 15.bc5 Gc5 16.dc5 e5 17.Se5 We8 18.Se2 Ha5 19.Kf1 Se5 20.Ge5 Ha4 21.Sc3 i czarne poddały się. Debiut olimpijski sławnego Paula Keresa, który rozgrywając powyższą partię miał dopiero 19 lat!
Fotografia: Mecz Litwa – Francja (Runda 1)
Na pierwszym planie: Alechin- Mikenas (nieobecny)
Na drugim planie: Betbeder (po lewej) – Machtas)
Na trzecim planie:Vistaneckis (po lewej – Muffang (odwrócony)
Na czwartym planie: Vaitonis (po lewej) – Raizman (odwrócony)
12. Obrona Benoni
Napolitano (Włochy) – Winz (Palestyna)
1.d4 c5 2.d5 e5 3.e4 d6 4.Gd3 g6 5.Sf3 Gg7 6.Gg5 Se7 7.Sc3 a6 8.a4 h6 9.Ge3 0–0 10.Hd2 Kh7 11.h4 Gg4 12.Sh2 Gd7 13.f4 ef4 14.Gf4 f5 15.0–0–0 Hc7 16.h5 g5 17.Ge3 b5 18.ef5 Gf5 19.Whf1 b4 20.Gf5 Sf5 21.Se2 Kh8 22.g4 Se3 23.Wf8 Gf8 24.He3 Sd7 25.Wf1 Se5 26.Sg3 Hd7 27.b3 We8 (27...Sg4?! 28.Sg4 Hg4 29.Wf7!) 28.He4 c4 29.Hf5 Hc7 30.Kb1 cb3 31.Wc1 (31.cb3 Hc3!) 31...b2 32.Kb2 Hc3 i białe poddały się.
13. Obrona Nimzowitscha
Silbermann (Rumunia) – Stahlberg (Szwecja)
1.d4 Sf6 2.c4 e6 3.Sc3 Gb4 4.a3 Gc3 5.bc3 c5 6.f3 d5 7.e3 0–0 8.Gd3 Sc6 9.Se2 dc4 10.Gc4 e5 11.0–0 We8 12.dc5 Ge6 i tu zapis partii, niestety urywa się. Pozycja jest równa, ale wygrały ją czarne.
14. Gambit hetmański
Stoltz (Szwecja) – Ichim (Rumunia)
1.d4 Sf6 2.Sf3 d5 3.c4 e6 4.Sc3 c6 5.Gg5 Ge7 6.e3 0–0 7.Hc2 Sbd7 8.Wd1 h6 9.Gh4 a6 10.Ge2 dc4 11.Gc4 b5 12.Ge2 Gb7 13.0–0 Hb6 14.Se5 Wfe8 15.Sd7 Sd7 16.Ge7 We7 17.Se4 Wd8 18.f4 f5 19.Sf2 Wc8 20.b4 a5 21.a3 ab4 22.ab4 Wa8 23.Wa1 Sf6 24.Gf3 Wee8 25.Sd3 Sd7 26.Wa8 Ga8 27.Gh5 We7 28.Wc1 Kh7 29.Gf3 Sb8 30.Sc5 Sd7 31.Sd7 Wd7 32.Ha2 Wa7 33.He6 g6 34.g4 fg4 35.Ge4 Wg7 36.f5 gf5 37.Gf5 Kh8 38.Hh6 i czarne poddały się.
15. Obrona słowiańska
Winter (Anglia) – Steiner L. (Węgry)
1.d4 d5 2.c4 c6 3.Sc3 e5 4.cd5 cd5 5.Sf3 e4 6.Se5 Ha5 7.e3 Gb4 8.Gd2 Se7 9.f3 f6 10.Sg4 Gg4 11.fg4 Sbc6 12.a3 Gc3 13.bc3 0–0 14.c4 Hd8 15.cd5 Hd5 16.Hc2 Kh8 17.Gc4 Hg5 18.0–0 Hg4 19.Wf4 Hd7 20.He4 f5 21.Ge6 Hd6 22.Gf5 Sf5 23.Wf5 Wf5 24.Hf5 Sd4 25.Hg4 Sc2 26.Gb4 He5 27.Wd1 He3 28.Kh1 Sb4 29.ab4 We8 30.h3 h6 31.Wd7 He1 32.Kh2 He5 33.Hg3 Hg3 34.Kg3 b5 35.Kf4 We2 36.Wa7 Wb2 37.Kf5 Kh7 38.h4 Wb4 39.h5 Wh4 40.g4 Wh1 41.Wb7 Wb1 42.Kf4 b4 43.Kf3 b3 44.Kg2 Kg8 45.Kh2 b2 46.Kg2 Kf8 47.Kh2 Ke8 48.Kg2 Kd8 49.Wb8 Kc7 50.Wb5 Kc6 51.Wb4 Kd5 52.Wb5 Ke4 53.Wb4 Kd5 54.Wb5 Ke4 55.Wb3 Kf4 56.Wb7 Wc1 57.Wb2 Wc7 58.Wb4 Kg5 59.Kg3 Wc3 60.Kf2 Kh4 61.Wb7 i remis.
16. Gambit hetmański
Lilienthal (Węgry) – Thomas (Anglia)
1.d4 d5 2.c4 e6 3.Sc3 Sf6 4.Gg5 Ge7 5.e3 Se4 6.Ge7 He7 7.Hc2 c6 8.Gd3 f5 9.cd5 ed5 10.Sd5 Hf7 11.Sf4 g5 12.Sfe2 Ge6 13.h4 Sd7 14.Sf3 h6 15.hg5 0–0–0 16.g6 Hg6 17.Sf4 Hf7 18.b3 Gd5 19.0–0–0 Kb8 20.Kb2 Hf6 21.Sd5 cd5 22.Wc1 Wc8 23.He2 Whe8 24.Gb5 Hd6 25.g3 a6 26.Gd7 Hd7 27.Se5 He6 28.Sd3 Hd6 29.Sc5 Sc5 30.dc5 Hf6 31.Kb1 d4 32.Hf3 de3 33.fe3 We4 34.Wh5 Hd8 35.He2 Hf8 36.Hc2 Hf6 37.g4 We3 38.Wf5 Hd4 39.Hc4 He4 40.He4 We4 41.g5 hg5 42.Wg5 We2 43.Wg6 Wf8 44.Wc2 Wc2 45.Kc2 Wf2 46.Kb1 Kc7 47.b4 Wh2 48.Wg4 Kc6 49.a4 Wf2 50.Wg6 Kc7 51.b5 ab5 52.ab5 Wf5 53.b6 Kd7 54.Wg7 Kc6 55.Wc7 Kb5 56.Wb7 Wc5 57.Wc7 Kb6 58.Wc5 Kc5 i remis.
17. Partia wiedeńska
Alexander (Anglia) – Havasi (Węgry)
1.e4 e5 2.Sc3 Sc6 3.Gc4 Sf6 4.d3 Gc5 5.f4 ef4 6.Sf3 Sg4 7.Gf4 Gf2 8.Ke2 Sd4 9.Sd4 Gd4 10.Hd2 d6 11.Waf1 0–0 12.h3 Se5 13.Gg5 Sc4 14.dc4 Gc3 15.bc3 He8 16.Hd4 f6 17.Ge3 Ge6 18.Wb1 b6 19.Wb2 Hc6 20.We1 Gc4 21.Kd1 Wfe8 22.Gd2 We7 23.a3 Wae8 24.Wb4 Gf7 25.Hd3 Kf8 26.g4 Gg6 27.g5 We4 28.Wee4 We4 29.We4 He4 30.He4 Ge4 31.gf6 gf6 32.Gf4 Kf7 33.h4 Kg6 34.Kd2 Kh5 35.Gg3 Kg4 36.Ge1 f5 37.a4 f4 38.c4 h5 i białe poddały się.
Fotografia: Trwa mecz USA – Czechosłowacja (runda 1)
Na pierwszym planie: Treybal (Dake jest nieobecny)
Na drugim planie: Rejfir (po lewej) – Kupchik
Na trzecim planie: Opočensky (ręka na czole) – Marshall
Na czwartym planie: Flohr (po lewej)
18. Obrona Grünfelda
Szabo (Węgry) – Atkins (Anglia)
1.d4 Sf6 2.c4 g6 3.Sc3 d5 4.cd5 Sd5 5.Hb3 Sc3 6.bc3 Gg7 7.Sf3 c5 8.e3 0–0 9.Ge2 Hc7 10.0–0 Sc6 11.Ga3 cd4 12.cd4 Ge6 13.Hb5 Wfd8 14.Sg5 Gd5 15.Wfc1 h6 16.Sf3 Hd7 17.Gc4 Gc4 18.Hc4 e5 19.Gb2 ed4 20.Wd1 Wac8 21.Hb3 He6 22.ed4 Hb3 23.ab3 Wd5 24.Kf1 Wcd8 25.Ke2 a6 26.Wd3 f5 27.Wad1 g5 28.Gc3 Kf7 29.h3 g4 30.hg4 fg4 31.Se5 Se5 32.de5 Ke6 33.Wd5 Wd5 34.Wd5 Kd5 35.e6 Gf8 36.Gg7 Gc5 37.Gh6 Ke6 38.Ge3 i remis. Debiut olimpijski późniejszego, wieloletniego lidera szachów węgierskich!
19. Gambit hetmański
Flohr (Czechosłowacja) – Fine (USA)
1.d4 Sf6 2.c4 e6 3.Sc3 d5 4.Gg5 Sbd7 5.e3 Ge7 6.Sf3 0–0 7.Hc2 c6 8.a3 a6 9.Wc1 We8 10.Gd3 h6 11.Gf4 dc4 12.Gc4 b5 13.Ga2 c5 14.d5 ed5 15.Sd5 Wa7 16.Se7 He7 17.0–0 Gb7 18.Wfd1 Ge4 19.He2 c4 20.Se1 Sd5 21.Gg3 Sc5 22.Wd4 Wd7 23.Wcd1 Wed8 24.h3 Gd3 25.Sd3 Sd3 26.Kh2 Sb6 27.Wd7 Wd7 28.Gb1 Hd8 29.b3 Sc5 30.Wd7 Hd7 31.bc4 Sc4 32.Hc2 g6 33.Hc3 He7 34.Hb4 Hf8 35.Hc3 He7 36.Hb4 Hf8 37.Hc3 Hd8 38.Gc2 He7 39.a4 Se4 40.Ge4 He4 41.ab5 ab5 42.Hb4 Hd5 43.He7 i remis. Debiutujący w Folkestone w charakterze olimpijczyka, Fine awansował w Warszawie na pierwszą szachownicę!
Fotografia: otwarcie Olimpiady
Fotografia: Ekipa Czechosłowacji – Warszawa 1935
Od lewej: NN, Rejfir, Pelikan, Treybal, Flohr z małżonką, OpočenskyRunda II, 17 sierpnia 1935 r.
„Europa na prowadzeniu”
Wyniki II rundy:
------------ ----------- ----------------
Argentyna 1,5 : 2,5 USA
Węgry 2,0 : 2,0 Czechosłowacja
Szwecja 2,5 : 1,5 Anglia
Włochy 2,0 : 2,0 Rumunia
Irlandia 0,0 : 4,0 Palestyna
Francja 2,5 : 1,5 Estonia
Łotwa 1,5 : 2,5 Litwa
Szwajcaria 0,5 : 3,5 Finlandia
Jugosławia 1,0 : 3,0 Austria
Polska 3,0 : 1,0 Dania
------------ ----------- ----------------
Najwyższy wynik padł w spotkaniu Palestyny z Irlandią (Reilly – Foerder 0:1, Enoch – Creevey 1:0, O’Hanlon – Dobkin 0:1 i Czerniak – Cranston 0:1). Na czwartej szachownicy ekipy Palestyny zadebiutował 25-letni Moshe Czerniak, który uczestniczył w jedenastu Olimpiadach! Ostatni raz w Nicei w 1974 roku. Urodził się w Warszawie, ale w roku 1930 wyemigrował do Palestyny. Największe sukcesy odnosił w latach 1941 – 1963, natomiast w rok po omawianej tu Olimpiadzie został mistrzem Palestyny.
W meczu Węgry – Czechosłowacja zadebiutował Jiri Pelikan, który obok Flohra okazał się najmocniejszym ogniwem ekipy czeskiej. W roku warszawskich zmagań podzielił 2 – 4 miejsce w niezłym turnieju w Luhaczowicach (zwyciężył Opočensky) i wygrał turniej w Pradze, co dało mu miejsce w ekipie olimpijskiej. Reprezentował barwy czeskie do 1939 roku, czyli do pamiętnej „wojennej” Olimpiady w Buenos Aires. Jak wielu tam grających szachistów (Najdorf, Eliskases i inni) pozostał na stałe w Argentynie i już więcej w zmaganiach olimpijskich nie wystąpił.
Austria pokonała silną Jugosławię. Utalentowany Pirc przegrał drugą z rzędu partię! Jedynym dorobkiem punktowym Jugosłowian były remisy w partiach Vidmar – Grünfeld i Müller – König. Polacy wygrali z Danią (Tartakower – Andersen 1:0, Enevoldsen – Frydman P. 0,5:0,5, Friedmann – Nielsen J. 0,5:0,5 i Sörensen – Makarczyk 0:1).
Niespodziewanie Finlandia oddała Szwajcarii tylko pół punktu (Naegeli – Böök 0,5:0,5, Rasmusson – Grob 1:0, Michel – Solin 0:1 i Krogius – Stähelin 1:0)! Po raz drugi i ostatni w ekipie fińskiej zagrał Ragnar Krogius.
W meczu Francja – Estonia, mistrz świata Alechin pokonał doskonałego Keresa. Pozostałe wyniki: Friedemann – Betbeder 1:0, Muffang – Laurine 1:0 i Raud – Raizman 0,5:0,5.
Amerykanie z wielkim trudem pokonali Argentynę. Dake w partii z Plecim zainkasował punkt i legitymował się pięknym startem: 2 p. z 2 partii! W spotkaniu debiutantów Kupchik – Bolbochan podpisano remis.
Udany dzień mieli Szwedzi, którzy triumfowali w konfrontacji z Anglikami. Jedyny remis padł w partii Lundin – Atkins.
Spotkanie Łotwa – Litwa na dwóch pierwszych szachownicach dało rezultat 1:1, ale na niższych, sumarycznie lepsi okazali się Litwini (Feigins – Vistaneckis 0,5:0,5 i Vaitonis – Hasenfuss 1:0).
Mecz Włochy – Rumunia nie przyniósł zwycięzcy (Monticelli – Silbermann 0,5:0,5, Ichim – Rosselli del Turco 1:0, Romi – Brody 0,5:0,5 i Erdelyi – Napolitano 0:1).
Stan po II rundzie:
--------- ----------------------------- -----
1 – 2 Austria i Szwecja 6,5
3 Palestyna 6,0
4 USA 5,5
5 – 7 Polska, Finlandia i Estonia 5,0
8 – 10 Litwa, Francja i Węgry 4,5
11 – 12 Włochy i Łotwa 4,0
13 – 14 Jugosławia i Argentyna 3,5
15 – 16 Czechosłowacja i Anglia 3,0
17 Dania 2,5
18 Rumunia 2,0
19 Szwajcaria 1,0
20 Irlandia 0,5
--------- ----------------------------- -----
20. Obrona Nimzowitscha
Grau (Argentyna) – Fine (USA)
1.d4 Sf6 2.c4 e6 3.Sc3 Gb4 4.g3 Gc3 5.bc3 0–0 6.Gg2 d6 7.Sf3 Sc6 8.0–0 Sa5 9.Hd3 He7 10.Sd2 e5 11.Wb1 Wb8 12.Ga3 b6 13.c5 Wd8 14.cd6 cd6 15.de5 He5 16.f4 Hh5 17.e4 Gg4 18.Wfe1 Sb7 19.Ha6 Sc5 20.Hf1 Gc8 21.Gf3 Hh6 22.Gc5 dc5 23.Wbd1 Gb7 24.c4 Sd7 25.e5 Gf3 26.Hf3 He6 27.f5 He7 28.Hf4 Sf8 29.Se4 Wd1 30.Wd1 Wd8 31.Wd5 He8?? 32.Hg5 Sd7 33.Wd7 i czarne poddały się.
21. Partia wiedeńska
Horowitz (USA) – Maderna (Argentyna)
1.e4 e5 2.Sc3 Sf6 3.f4 d5 4.d3 Sc6 5.fe5 Se5 6.d4 Sc6 7.e5 Se4 8.Se4 de4 9.Ge3 Ge7 10.Se2 0–0 11.Sf4 Gg5 12.c3 Se7 13.Gc4 Sf5 14.He2 b5 15.Gb3 Gb7 16.0–0 Kh8 17.Sd5 Se3 18.Se3 c5 19.Wad1 cd4 20.cd4 f6 21.Sf5 fe5 22.de5 Hb6 23.Kh1 g6 24.Sd6 e3 25.Sf7 Wf7 26.Wf7 Gc6 27.Hg4 Gh6 28.Wdd7 i czarne poddały się.
22. Obrona Caro – Kann
Steiner L. (Węgry) – Flohr (Czechosłowacja)
1.e4 c6 2.d4 d5 3.Sc3 de4 4.Se4 Gf5 5.Sg3 Gg6 6.h4 h6 7.Sf3 Sd7 8.Gd3 Gd3 9.Hd3 e6 10.Gd2 Sgf6 11.0–0–0 Hc7 12.Kb1 Gd6 13.Se4 Se4 14.He4 0–0–0 15.c4 c5 16.Gc3 Sf6 17.He2 Whe8 18.Whe1 We7 19.dc5 Hc5 20.b4 Hf5 21.Kb2 Wed7 22.c5 Gc7 23.Wd7 Wd7 24.c6 Wd6 25.Sd4 Hh5 26.Sb5 Wd5 27.Hh5 Sh5 28.Sc7 Kc7 29.cb7 Kb7 30.Kb3 Sf6 31.We5 g6 32.Wd5 Sd5 33.Gd4 Se7 34.Kc4 Sf5 35.g3 Sd6 36.Kd3 a6 37.Gc5 Se8 38.a4 Kc6 39.Kc4 Sc7 40.Ge3 h5 41.Gf4 Sd5 42.b5 ab5 43.ab5 Kb6 44.Gg5 f6 45.Gd2 Se7 46.Ge3 Kc7 47.Kc5 Sf5 48.Gd2 Sd6 49.b6 Kd7 50.f3 Sb7 51.Kb5 e5 52.Gc3 Kd6 53.Gb4 Kd5 54.Ka6 Kc6 55.Gc3 Sc5 56.Ka7 Sb7 57.g4 Sd6 58.Ka6 Sb7 59.g5 fg5 60.hg5 Sc5 61.Ka7 Kd5 62.Gb4 Sd7 63.b7 h4 64.Ge1 h3 65.Gg3 e4 66.fe4 Ke4 67.Gd6 Kf5 68.Ka6 Kg5 69.Kb5 Kf5 70.Kc6 Ke6 71.Gg3 i remis.
więcej..
