- promocja
W poszukiwaniu imperium - ebook
W poszukiwaniu imperium - ebook
Francis Drake, Elżbieta I i burzliwe początki brytyjskiego imperium.
Laurence Bergreen, uznany biograf takich odkrywców, jak Magellan, Kolumb i Marco Polo, przedstawia w tej barwnej opowieści niezwykłe życie i przygody sir Francisa Drake’a, którego kunszt żeglarski zmienił bieg dziejów za panowania Elżbiety I.
Potajemnie wysłany przez nią w rejs dookoła świata, a później wezwany do ocalenia Anglii przed hiszpańską Wielką Armadą, zdobył renomę, rabując statki na morzach całego świata. W ojczyźnie uważany był za skrzyżowanie niedościgłego odkrywcy z bohaterem w typie Robin Hooda, choć wcześniej także handlował niewolnikami. Oczarował młodą królową Anglii, dla której urzeczywistnił to, co wydawało się niemożliwe.
Znacząco przyczynił się do powstania imperium brytyjskiego. Przez całą karierę, będąc narzędziem imperialnych ambicji Elżbiety, gromadził własny majątek. A jako wiceadmirał uosabiał przemianę Anglii w Wielką Brytanię.
Stosunki między Drakiem a Elżbietą, które stanowią brakujące ogniwo w zrozumieniu powstania imperium brytyjskiego, nie zostały dotąd w pełni opisane. W poszukiwaniu imperium z werwą wypełnia tę lukę.
Kategoria: | Historia |
Zabezpieczenie: |
Watermark
|
ISBN: | 978-83-8188-962-9 |
Rozmiar pliku: | 10,0 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
_Anglia_
Borough, William (1536–1599). Oficer i kontroler marynarki wojennej. W 1583 roku kazał powiesić dziesięciu kapitanów statków pirackich. Wiceadmirał podczas rajdu Francisa Drake’a na Kadyks w 1587 roku. Oskarżony o bunt, ale wyrokiem sądu uniewinniony.
Carder, Peter. Chłopiec okrętowy, który twierdził, że przeszedł Brazylię na piechotę z zachodu na wschód, po czym wrócił stamtąd do Anglii.
Cecil, William, 1. baron Burghley (1520–1598). Sekretarz generalny królowej Elżbiety. W 1572 roku powołany na lorda skarbnika. Zmarł w swym londyńskim domu w 1598 roku.
Cecil, Robert, syn Williama (1563–1612). Po śmierci ojca zastąpił go na stanowisku głównego doradcy królowej.
Dee, John (1527–1608). Matematyk, astronom, astrolog, alchemik. Wpływowy doradca królowej Elżbiety. Sformułował koncepcję „imperium brytyjskiego”.
Devereux, Robert, 2. hrabia Essex (1565–1601). W późnych latach życia Elżbiety jej faworyt. Kiedy jej się naraził, kazała go stracić.
Doughty, Thomas. Buntownik. Skazany na śmierć przez Drake’a.
Drake, sir Francis (1540–1596). Najstarszy z dwunastu synów Edmunda Drake’a. Krewny sir Johna Hawkinsa, z którym handlował niewolnikami na Karaibach. W latach 1577–1580 opłynął Ziemię. Wiceadmirał floty angielskiej podczas podboju Anglii przez hiszpańską Wielką Armadę. Zmarł na czerwonkę w Indiach Zachodnich. Pochowany w morzu w pobliżu Portobello w Panamie 27 stycznia 1596 roku.
Drake, John. Bratanek Francisa Drake’a.
Dudley, Robert, 1. hrabia Leicester (1532–1588). Piąty syn Johna Dudleya, straconego księcia Northumberland. Podejrzewany o zabójstwo pierwszej żony, Amy Robsart.
Elżbieta I (1533–1603). Córka Henryka VIII i Anny Boleyn, jego drugiej żony.
Fletcher, Francis (ok. 1555–ok. 1619). Kapelan Drake’a podczas wyprawy dookoła świata. Na statku prowadził dziennik, który stanowił podstawę _The World Encompassed_, relacji z tej podróży napisanej przez sir Francisa Drake’a.
Frobisher, sir Martin (1539–1595). Żeglarz. Poprowadził trzy wyprawy do Nowego Świata. Podczas starcia z Wielką Armadą dowodził okrętem _Triumph_. Zmarł w Plymouth.
Hawkins, sir John (1532–1595). Korsarz, handlarz niewolnikami i mentor Drake’a. Skarbnik marynarki wojennej. Podczas starcia z Wielką Armadą dowodził okrętem _Victory_. Pasowany na rycerza. Zginął w Portoryko podczas wspólnej wyprawy z Drakiem.
Howard, Charles, 2. baron Effingham (1536–1624). Najstarszy syn Williama Howarda. W 1585 roku mianowany lordem admirałem Anglii. W 1588 roku poprowadził angielską flotę do zwycięskiego starcia z hiszpańską Wielką Armadą. Walczył w bitwie pod Gravelines.
Maria I (1516–1558). Jedyne dziecko Henryka VIII i jego pierwszej żony Katarzyny Aragońskiej, które dożyło wieku dorosłego. W 1554 roku wyszła za mąż za króla Hiszpanii Filipa II. Zmarła bezdzietnie w Londynie.
Newman, Mary (ok. 1552–1583). Pierwsza żona Francisa Drake’a w latach 1569–1581.
Norreys, sir John (1547–1597). Dowódca wojskowy zaangażowany w masakrę Szkotów na wyspie Rathlin. Pasowany na rycerza przez Leicestera. W 1589 roku wraz z Drakiem stał na czele nieudanej kampanii mającej na celu osadzenie na tronie Portugalii dom Antónia.
Oxenham, John. Pierwszy niehiszpański odkrywca, który przemierzył Przesmyk Panamski (1575). Walczył wraz z Drakiem przeciwko Hiszpanom w dwóch wczesnych kampaniach w Ameryce Środkowej. W 1578 roku schwytany przez Hiszpanów i stracony w Limie 30 września 1580.
Pretty, Francis. Marynarz i zbrojny w załodze Drake’a.
Sydenham, Elizabeth (1540–1596). Druga żona Francisa Drake’a.
Walsingham, sir Francis (1532–1590). Szpieg i minister królowej Elżbiety. Pasowany na rycerza w 1577 roku. Zmarł w Londynie, tonąc w długach.
Winter (Wynter), sir William (ok. 1521–1589). Kontroler marynarki wojennej, admirał. W starciu z hiszpańską Wielką Armadą dowodził okrętem _Vanguard_.
_Szkocja_
Jakub VI Stuart, król Szkocji (1566–1625). Syn Marii, królowej Szkotów. Następca Elżbiety I na tronie Anglii jako Jakub I.
Maria I Stuart, królowa Szkotów (1542–1587). Jedyna prawowita spadkobierczyni króla Szkocji Jakuba V, który zmarł sześć dni po jej urodzeniu. Domniemana spadkobierczyni korony Anglii jako córka starszej siostry Henryka VIII, Małgorzaty. W 1568 roku uciekła ze Szkocji do Anglii. Zatrzymana przez Elżbietę I dziewiętnaście lat była jej więźniem, dopóki nie została przez nią stracona.
_Hiszpania_
de Antón, San Juan. Kapitan „Cacafuego”, schwytany przez Drake’a u wybrzeży Brazylii.
de Figueroa, Gómez Suárez, 5. hrabia de Feria (1520–1571). Książę Feria, jak go później nazwano, pełnił funkcję przedstawiciela Filipa II w Anglii w latach 1557–1559.
de Guzmán y Zúñiga-Sotomayor, Alonso Pérez, 7. książę Mediny-Sidonii (1550–1615). Dowódca Wielkiej Armady, która w 1588 roku miała zaatakować południe Anglii.
de Mendoza, Bernardino (1540–1604). Ambasador i szpieg hiszpański w Londynie w latach 1578–1584.
Farnese, Aleksander, książę Parmy (1545–1592). Jego matka była przyrodnią siostrą króla Filipa. Nie dotarł na miejsce spotkania z okrętami Wielkiej Armady dowodzonej przez Medinę-Sidonię.
Filip II, król Hiszpanii, zwany Roztropnym (1527–1598). Wstąpił na tron w 1556 roku po abdykacji ojca, cesarza Karola V. W różnych okresach był królem Hiszpanii, Portugalii, Neapolu, Sycylii, Anglii i Irlandii. Zmarł w pałacu Escorial.
_Watykan_
Grzegorz XIII (1502–1585). Papież w latach 1572–1585. Reformator, który próbował zniechęcić do szerzenia się protestantyzmu, zakładając nowe seminaria duchowne. Odprawił w Rzymie mszę za masakrę protestanckich hugenotów w Paryżu w 1572 roku.
Pius V (1504–1572). Papież 1566–1572. 25 lutego 1570 roku ekskomunikował Elżbietę I.
Sykstus V (1520–1590). Papież w latach 1585–1590. Chociaż lubił Elżbietę I, odnowił ekskomunikę i obiecał udzielić Filipowi II hojnej subwencji po przybyciu Wielkiej Armady do Anglii.UWAGA NA TEMAT DAT
W trosce o spójność tekstu postanowiłem podawać daty wydarzeń we wszystkich miejscach na świecie zgodnie z kalendarzem gregoriańskim.
W 1582 roku papież Grzegorz XIII zastąpił kalendarz juliański, obowiązujący od 45 roku p.n.e., nowym, aby zniwelować narosłe w czasie różnice między kalendarzem juliańskim a słonecznym. Kalendarz gregoriański omijał dziesięć dat dziennych, a więc 5 października 1582 roku stał się 15 października w krajach katolickich, takich jak Hiszpania. Ale kraje protestanckie nadal trzymały się tradycyjnego kalendarza juliańskiego, niektóre aż do XX wieku. Anglia dokonała zmiany w 1752 roku.
Reforma kalendarza spowodowała pewne zamieszanie. Na przykład dokumenty sprzed reformy mówią, że Francis Drake wyruszył z Plymouth w swą wyprawę dookoła świata 23 grudnia, którego odpowiednikiem w naszym współczesnym kalendarzu jest 13 grudnia.