Wędrowny amerykański mnich - ebook

Wstęp

Przedmowa do wydania polskiego Czcig. Hae Mahn

Choć Jongmae Kunsunim przyjeżdża do Polski już od kilku lat, to na książkę musieliśmy poczekać. I oto jest, pierwsza publikacja przetłumaczona na język polski.

Napisał ich o wiele więcej, zatem dziękując wszystkim, którzy pomimo wielu innych obowiązków włożyli w ten projekt całą swoją energię, mamy zarazem apetyt na ciąg dalszy.

Ta książka jest jak wędrówka przez… Stany Zjednoczone, stany wewnętrzne, stany umysłu. Lektura książki „Wędrowny amerykański mnich” to niezwykła okazja, aby przybliżyć się do nauczyciela zen i jego nauczania, ale przede wszystkim, aby nawiązać bliższy kontakt z osobą i jej życiem.

Wędrowny mnich… jakże inne jest dzisiaj wędrowanie, samochodem, samolotem, w sieci… jakże inny jest trud wędrowania współczesnego mnicha od trudu mnicha dawnego, który z tobołkiem na plecach przemierzał góry i doliny, setki kilometrów miesiącami i latami.

Ta książka to ciekawie opisana podróż życia, gdzie szczerość, taka do bólu, decyduje o tym, że nie jest to kolejna historia o tajemniczym mistrzu zen, który osiąga oświecenie w górskiej pustelni, a o nauczycielu, który żyje wśród nas i doświadcza tego i tamtego, co ty i ja.

Prowadzony naukami Buddy, Jongmae Kunsunim przemierza kontynenty, a w miarę poznawania Ameryki i Europy urzeczywistnia i coraz efektywniej szerzy Dharmę, w każdym miejscu propagując buddyjskie wartości. Wnikliwie rysuje tło polityczne, kulturowe i społeczne, a rozległa wiedza o buddyzmie, znakomita orientacja w zagadnieniach różnych jego szkół i nurtów, pozwala mu na zgrabne wplatanie nauk zen w różne wątki książki.

Cała jego „Droga”, ogromna ruchliwość, aktywność i niestrudzona praca, wydają owoce: wiele osiągnięć naukowych, napisanych książek, założonych ośrodków zen.

Na Zachodzie wśród praktykujących buddyzm szerzy się ideę pomagania, ale za formułką „jak mogę ci pomóc” często niewiele stoi. W tej publikacji można zobaczyć, jak Jongmae Kunsunim, spotykając się z ogromem cierpienia u młodych ludzi, pomaga im poprzez działanie. Działanie wynikające z rozumienia, miłości i współczucia.

W swojej książce Kunsunim mówi: „Sarva Anitya! Nic nie jest trwałe i wszystko podlega zmianom. Ta prosta buddyjska prawda okazała się bardzo przydatna w uspokajaniu moich studentów. Dodawałem im odwagi mówiąc, że stres, którego obecnie doświadczają, nie będzie trwał wiecznie. Często czułem, że przeżywany przez nich stres i psychiczny ból były znacznie silniejsze niż objawy jakiejkolwiek fizycznej choroby”.

Jongmae Kunsunim doświadczył wielu dramatycznych przeżyć — więzienie, tortury, prześladowania w Korei, emigracja polityczna, upokorzenia i rasizm w Ameryce, zaznał zimna i dotkliwej samotności w austriackich Alpach. Mimo to głęboko przeżywa miłość i współczucie wobec świata i ludzi.

W czasie jego pierwszej wizyty w Polsce odwiedziliśmy były niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny w Oświęcimiu, a że nie można było odprawiać tam ceremonii, przeszliśmy do ruin jednego z baraków w obozie obok, w Brzezince, gdzie razem, w ciszy wyrecytowaliśmy buddyjską modlitwę.

Tej nocy Kunsunim miał sen, po którym już nie zasnął. Śniły mu się dzieci w obozie. Płakał. Następnego dnia dowiedziałem się, że w tym właśnie baraku były przetrzymywane małe dzieci.

„Mnich to człowiek o wielu talentach” — mawia Kunsunim. Podczas jego wizyt w Polsce, w naszej Świątyni Dae Won Sa, ludzie przyjmowali wskazania i smakowali osobliwego uroku, dosłownie i w przenośni — po wystąpieniu na Uniwersytecie, w jednej chwili przeistaczał się w znakomitego mistrza kuchni, który serwował nam najsmaczniejsze koreańskie potrawy albo w bajarza, który długo opowiadał prawdziwe historie.

Jongmae Kunsunim pokazał, w jaki sposób stosował nauki buddyjskie w życiu codziennym, co jest dla nas jasnym drogowskazem, jak my możemy to robić. Pokazał, że życie i nauki nie są oddzielone — są jednym.

Nauczycielu, trzy pokłony dla Ciebie.

Dziękuję.

Czcigodny Hae Mahn

Opat, Główny Nauczyciel Świątyni Dae Won Sa

Szkoły Zen Taego Buddyzmu Koreańskiego w Polsce.

Chair of Congress, American-European Parish Taego Order.

Regional Head Leadership (Europe)

Czerwiec 2020 r.

Przedmowa Najczcigodniejszego Hae Cho Choi

Seung Sahn — koreański Mistrz zen i Patriarcha zen Ku Sahn postawili pierwsze kroki jako „Krzewiciele koreańskiego buddyzmu na Zachodzie”. Następnie Czcigodny Jongmae Kenneth Park poszedł w ich ślady, szerząc praktyki i nauki koreańskiego son/zen w XXI wieku. Jestem pod wrażeniem niestrudzonego wysiłku, jaki włożył Czcig. Jongmae na rzecz unowocześnienia buddyzmu dla dobra przyszłych pokoleń.

W Sutrze Diamentowej przeczytać możemy, że studiowanie pism i szerzenie Dharmy Buddy w tym doczesnym świecie jest sposobem poświęcenia się, który jest w stanie przynieść więcej zasług niż dawanie jałmużny (Dana) Sandze. Działanie takie prowadzi do ostatecznego wyzwolenia, Anutara samyak sambodhi bhumika!

Książka ta opisuje 37 lat propagowania Dharmy Buddy przez Czcigodnego Park’a na wielu kontynentach i w licznych krajach np. w USA, Kanadzie, Polsce, Węgrzech, Niemczech, Austrii, Wielkiej Brytanii, Hiszpanii, Tajlandii oraz Tajwanie.

Mam nadzieję, że dzięki lekturze czytelnicy uzyskają wiele cennych wskazówek. Pragnąłbym, aby pojawiło się coraz więcej czujących istot, takich jak Czcig. Jongmae, które wypełnią każdy zakątek, każdego kraju, poświęcając się służbie temu światu!

W Dharmie,

Listopad 2015

Najczcigodniejszy Hae Cho Choi

Najwyższy Patriarcha

Koreańskiego Buddyzmu

Zakonu Zen Taego

Przedmowa autora

„Amerykański mnich” to pseudonim nadany mi jeszcze w latach 80-tych XX wieku przez mojego najukochańszego brata w Dharmie, Czcigodnego Jongwon. W 1979 roku z powodów politycznych musiałem wyemigrować do Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. Do jesieni 1987 roku nie miałem możliwości wyjazdu do mojej w ojczyzny. Dlatego też, odkąd zmieniły się polityczne uwarunkowania, to podróżuję tam przynajmniej raz do roku, czasem nawet i dwa razy. Większość czasu spędzam wówczas w mojej rodzinnej świątyni Hwaeomsah w prowincji Jeolla-Namdo.

Szczerze mówiąc, nigdy nie planowałem, ani też nie miałem zamiaru wyjeżdżać do USA… Uczyniłem to tylko i wyłącznie z powodów politycznych. To właśnie one spowodowały, że przybyłem do tego jednego z największych na świecie państw, jak również popychają mnie przez ostatnie 37 lat do wędrówek po świecie, w trakcie których odwiedziłem już ponad 50 krajów pracując na rzecz buddyzmu, innymi słowy propagując Dharmę. Zdaję sobie sprawę, że szerząc Dharmę przez wszystkie te lata zdarzyło mi się popełnić wiele błędów, z powodu których czuję w sobie żal tak duży, że nieraz jest mi aż wstyd o tym mówić…

W 1979 roku, w pierwszym roku pobytu w USA, byłem jeszcze pełen obaw i odczuwałem ogromną niepewność, gdyż wszystko, co mnie otaczało, a zwłaszcza język i kultura, było zupełnie inne niż to, co do tej pory znałem. Niemniej jednak, dzięki wielu błogosławieństwom ze strony Buddy i Bodhisattwów, poczyniłem pierwsze kroki i powołałem do istnienia małą grupę misjonarzy buddyjskich.

Spotkanie w USA Mistrzów, takich jak Czcig. Seung Sahn czy Czcig. Do Ahn w USA okazało się mnie największym szczęściem i błogosławieństwem. Ci dwaj wielcy Mistrzowie mocno wsparli mnie swoimi dobrymi radami. Za każdy razem, gdy miałem okazję słuchać ich mów Dharmy, bądź być świadkiem, gdy dzielili się z innymi swoją wiedzą, pilnie chłonąłem każde ich słowo; gdyż sam nie miałem jeszcze doświadczenia w życiu Sanghi ani głębokiej wiedzy o Dharmie Buddy. Na początku lat 80-tych XX wieku spotkałem wielkiego uczonego, reprezentującego tradycję therawady, Czcigodnego dr Havanpola Ratanasara. Była to najszczęśliwsza chwila w moim życiu, gdyż nauczał mnie on całej Nikayasutty, a później, dzięki jego pomocy i pod jego kierunkiem udało mi się uzyskać tytuł doktora.

Jestem naprawdę szczęśliwym mnichem zen, który miał okazję studiować, by zdobyć wyższe wykształcenie i samemu nauczać na wielu uniwersytetach, jak również podróżować po całym świecie w celu buddyjskiej misyjnej działalności. Jednakże, należy pamiętać, że to nie była gra solo… w rzeczywistości to wspólna praca wielu członków Sanghi, braci w Dharmie, zgromadzeń w USA i Europie, a co najważniejsze mojej rodziny, która udzieliła mi nieograniczonego wręcz wsparcia.

Byłem pierwszym buddyjskim kapelanem i wykładowcą na Uniwersytecie Południowej Kalifornii oraz adiunktem na Uniwersytecie Loyola Marymount. Potem zostałem dziekanem Instytutu Studiów Buddyjskich w USA — wszystko to było możliwe dzięki łańcuchowi Pratiya-Samutpada, powinowactwa karmicznego

Teraz, jako emerytowany profesor oraz starszy główny opat w Północnoamerykańsko-Europejskiej Szkole Koreańskiego Buddyzmu Zen — Taego, dedykuję „Wędrownego Amerykańskiego Mnicha” mojemu umiłowanemu nauczycielowi Dharmy, mistrzowi zen Do Kwang’owi, braciom w Dharmie: Czcig. Jongwon’owi i Czcig. Jonggeol’owi, mojej pięknej małżonce Young Park, moim dzieciom Kapitanowi Albertowi Parkowi, Mayi Heddon i Johnowi Heddon. Chciałbym złożyć także specjalne podziękowania mojemu redaktorowi, który przysłużył się wieloletnią pracą, Wielebnemu Johnowi Maxwell’owi oraz moim uczniom Karinie Sima, Haraldowi Skrabal, Theodorowi Strohal.

Na koniec składam trzy pełne pokłony Czcigodnemu Hae Cho, Najwyższemu Patriarsze Zakonu Taego.

Listopad 2015

Jongmae Kenneth Park

Anaheim Hills, Kalifornia

Krótko o Czcig. Jongmae Kenneth Park

1954 — urodzony w Seulu, Korea Południowa

1972 — akolita, nowicjusz zen (Haenja) pod okiem Czcig. Moo-Gong

1975 — został mnichem zen pod okiem Czcig. Do Kwang w świątyni HwaomSah

1976 — przyjął pełne święcenia mnicha Bhikkhu pod okiem Najczcig. Ku-San

1979 — emigracja do USA

1986 — założył świątynię Bo Kwang w Anaheim

1992 — założył świątynię Bo Kwang w Środkowym L.A.

1999 — 2003 — studia doktoranckie (studia buddyjskie) na USC i CBS LA

1999 — objęcie posady buddyjskiego dyrektora Uniwersytetu Południowej Kalifornii

2003 — obecnie Założyciel i dziekan Instytutu Studiów Buddyjskich USA

2006 — Patriarcha w Szkole Zen Taego, Koreańskiego Buddyzmu w Ameryce i Europie

2007 — 2014 — adiunkt w Loyola Marymount University, CA

członek Amerykańskiej Akademii Religii (AAR)

członek Światowej Wspólnoty Buddyjskiej / Mook Rim Society

członek Rady Patriarchów Szkoły Zen Taego, Koreańskiego Buddyzmu

członek Stowarzyszenia Profesorów Koreańsko-Amerykańskiego Uniwersytetu

<< Jongmae Kunsunim, 06.2020 r. >>Buda była oddzielnym miastem, przez pewien czas także stolicą Węgier. Znaczącym krokiem do połączenia jej z Pesztem było zbudowanie w 1849 roku pierwszego mostu nad Dunajem. W 1873 roku doszło do oficjalnego połączenia obu miast w jedno — Budapeszt.

Zamek Królewski.

Właściwie: Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej.

Sanskrycki poemat o życiu Buddy.

Zbiór długich mów, jeden ze zbiorów sutr.

Jedna z sutr Digha Nikaya. Mówi o ostatnich latach życia Buddy.

Przed oświeceniem Buddy, nazwa miejsca — Gaya, stanowi jedno z kluczowych miejsc dla buddyzmu, każdego roku udaje się tam wiele pielgrzymek, jest symbolem osiągnięcia oświecenia i stanu Buddy przez Gotamę.

oryginal. Korean Central Intelligence of Defense. Najprawdopodobniej błąd autora. Chodzi o organizację National Intelligence Agency (NIS/KCIA), Narodowa Służba Wywiadu (ang. NIA — National Intelligence Service, kor. Gukga Jeongbowon.

Port lotniczy w Los Angeles.

Najprawdopodobniej chodzi tutaj o cale, co stanowi około 10 x 5cm.

Niecałe 5 metrów.

Czwarta z pięciu Nikaj (zbiorów sutr), pt. “Rozprawy wg liczb”.

Znana również jako „Wielka Dharani” albo „Dharani Wielkiego Współczucia”.

Sieć Indry.

Popularna amerykańska harcerska przekąska: połączenie krakersów, czekolady i pianki pieczonych nad ogniskiem.

ok. 0,25 kg.

Najprawdopodobniej chodzi tutaj o Goczudżang — pastę z ostrej papryki używanej najczęściej do potraw mięsnych.

Sutra Awatamsaka.

100 jardów to około 91 metrów.ang. anode — elektroda.

ang. votrex — wir, kłębowisko.

W kosmologii buddyjskiej — jedno z wysoko położonych niebios, w którym bodhisattwowie oczekują na przyszłe narodziny. W tym niebie wg sutr przebywa również Budda Maitreja, który to ma stać się Buddą przyszłości naszego świata.

Mala — sznur medytacyjny złożony ze 108 koralików (choć występują też krótsze lub dłuższe odmiany), wykonany najczęściej z drewna, służący do odliczania powtarzanych mantr i wykonywanych pokłonów. Największy koralik zwany stupą, symbolizujący wyzwolenie, dodatkowo ozdabiany jest chwostem w postaci frędzelków. Mala bywa również noszona przez buddystów na nadgarstku jako bransoleta lub też na szyi jako naszyjnik stanowiąc przypomnienie o podążaniu Drogą Buddy.

UCLA East Asian Studies Program.

Najstarsza szkoła buddyjska popularna w szczególności w Birmie, Kambodży, Laosie, Tajlandii i Sri Lance.

Buddyzm tybetański; buddyzm Diamentowego Wozu.

Sutra Serca.

Sutra Buddy Amitaby.

Sutra Lotosu.

Sutra Girlandowa / Sutra Awatamsaka.

Dwanaście Ogniw Współzależnego Powstawania: 1. niewiedza, 2. umyślne działanie, 3. świadomość, 4. nazwa i forma, 5. bramy percepcji (postrzeganie zmysłowe), 6. kontakt, 7. uczucia (przyjemne, negatywne, obojętne), 8. pożądanie, 9. lgnięcie, 10. działanie (fizyczne, mentalne, słowne), 11. narodziny, 12. starość i śmierć.

Szczodrości, dyscypliny, cierpliwości, odwagi, medytacji i mądrości.

Zgodnie z 25 rozdziałem Sutry Lotosu, a także Sutrą Serca, Awalokiteśwara to bodhisattwa Wsłuchujący się w Głosy Świata i Wysłuchujący Próśb, który pojawia się w różnych postaciach, także kobiecych i męskich, zależnie od potrzeb. Postać niezwykle popularna w wielu azjatyckich krajach, znana pod różnymi imionami: chiń. Kuan Yin lub Guan Shi Yin, jap. Kannon lub Kanzeon, kor. Kuanum lub Kwan Seum Bosal, tyb. Czenrezig. W buddyzmie tybetańskim za jego obecną inkarnację uważa się XIV Dalajlamę Tenzina Gjaco (ur. 1935 r.).

Awatamsaka Sutra.

Materialnego wszechświata.

Buddhist Council of Southern California.

Rady Sangi.

Samanera.

Pięć wskazań, podstawowy kodeks etyczny dla świeckich wyznawców.

Supreme court.

Koreatown.

Budda Siakjamuni nauczał: „«Skrzywdził mnie, uderzył mnie, pokonał mnie, ograbił mnie» — kto utrzymuje podobne myśli, nie uspokoi swej nienawiści. «Skrzywdził mnie, uderzył mnie, pokonał mnie, ograbił mnie» — kto nie utrzymuje podobnych myśli, uspokaja swą nienawiść. Nienawiści w tym świecie nigdy nie uspokoi się nienawiścią; jedynie przez nie-nienawiść nienawiść się uspokaja. To jest Odwieczne Prawo” — _Dhammapada_ rozdział 1, wersy 3—5 w tłumaczeniu Zbigniewa Beckera.

Autor nawiązuje tu do Ewangelii wg św. Mateusza: Mt 18,21—22 „Wtedy Piotr zbliżył się do Niego i zapytał: «Panie, ile razy mam przebaczyć, jeśli mój brat wykroczy przeciwko mnie? Czy aż siedem razy?». Jezus mu odrzekł: «Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy»” czy Ewangelii wg św. Łukasza: Łk 17,1 „Jeśli brat twój zawini, upomnij go; i jeśli żałuje, przebacz mu! I jeśliby siedem razy na dzień zawinił przeciw tobie i siedem razy zwróciłby się do ciebie, mówiąc: «Żałuję tego», przebacz mu!”; cytaty za _Biblią Tysiąclecia._

Tradycyjna przekąska przygotowywana przy ognisku, pochodząca z USA i Kanady. W skład smores wchodzi zapieczona pianka marshmallow, kostka czekolady oraz krakers z zewnątrz z którym całość stanowi formę kanapki.

Buddyjski kanon, wyjaśniający wskazania, normy i reguły.1mila = 1,609 km.

Jest to tradycyjna ceremonia konsekracji nowego posągu. Podczas niej w obecności całej sangi następuje namalowanie źrenic, a w tym czasie zgromadzeni recytują imię Buddy lub bodhisattwy, którego posąg przedstawia.

Jeden z największych koreańskich klasztorów buddyjskich. Znajduje się w prowincji Chollanam w Korei Południowej. Zbudowany został na południowym zboczu góry Chiri.

Co stanowi około 12,19 m.

kor. changsam, długa szata koloru szarego.

Wierzchnia część szaty wyróżniająca się kolorem zależnie od zakonu bądź tradycji.

Zgodnie z obejmowaną pozycją i stażem.

Pełna nazwa ceremonii to Baru Gong Yang; jest to również forma medytacji, którą wykonuje się podczas posiłku spożywanego z 4 misek. Na sygnał uderzenia czukpi (bambusowy instrument) uczestnicy jednocześnie wykonują kolejne ruchy, począwszy od rozłożenia misek poprzez spożywanie posiłku, aż po obmycie naczyń po jego zakończeniu.

272—317 kg.

około 226 kg.

około 158 kg.

Świątynia, w której przebywał na stałe Jongmae Kunsunim, nosi nazwę Hwaeomsa z koreańskiego Hwaeom = Sutra Awatamsaka. Hua Yen to chińska nazwa tej samej sutry.

jap. zen; kor. son; chin. chan; wiet. thien.

Konsekwencją podbojów dokonanych w starożytności przez armię grecko-macedońską dowodzoną przez Aleksandra Wielkiego (356—323 p.n.e.) stało się utworzenie imperium rozciągającego się na obszarze rozpościerającym się od Azji Mniejszej i Egiptu, aż po Persję i północne Indie. Po śmierci tego wodza obszar ten podzielono na mniejsze królestwa, którymi władali jego najbliżsi towarzysze broni i ich potomkowie. Na tereny te przenosili się greccy osadnicy, a kultury z czasem zaczęły na siebie oddziaływać.

„Doktryna Starszych”, jest szkołą buddyzmu, która czerpie swoje duchowe inspiracje z Tipitaki lub kanonu palijskiego, która zawiera, powszechnym zdaniem uczonych, najwcześniejsze zapiski nauczania Buddy. Przez wiele stuleci Theravada była dominującą religią kontynentalnej części Azji Południowo-Wschodniej (Tajlandia, Birma, Kambodża, Laos) i Sri Lanki. Dziś liczba wyznawców Theravady na świecie przekracza 100 milionów. Przez ostatnie kilka dekad Theravada zaczęła zakorzeniać się na zachodzie. (http://sasana.wikidot.com/czym-jest-buddyzm-theravada).

„Doktryna, że wszystko jest prawdziwe” również nazywana Vaibhashika, szkoła wczesnego buddyzmu. Podstawową koncepcją buddyjskiej metafizyki jest założenie o istnieniu dharm, czynników kosmicznych i wydarzeń, które łączą się chwilowo pod wpływem przeszłych czynów danej osoby, tworząc jej strumień życia, który uważany jest za jego osobowość i rozwój. W różnych wczesnych szkołach buddyjskich pojawiły się różnice dotyczące ontologicznej rzeczywistości tych dharm. Podczas gdy, jak wszyscy buddyści, sarwastiwadyni uważają wszystko empiryczne za nietrwałe, utrzymują, że czynniki dharmy są wiecznie istniejącą rzeczywistością. Uważa się, że dharmy funkcjonują chwilowo, wytwarzając zjawiska empiryczne świata, który jest iluzoryczny, ale istnieją poza światem empirycznym. W przeciwieństwie do tego, sautrantiki (te, dla których sutry lub pisma święte są autorytatywne) utrzymywały, że czynniki dharmy nie są wieczne, lecz chwilowe, a jedynymi faktycznie istniejącymi dharmami są te, które obecnie funkcjonują(https://www.britannica.com/topic/Sarvastivada).

Abhidharma to starożytne (3 wiek p.n.e. i później) teksty buddyjskie, które zawierają szczegółowe przeróbki scholastyczne materiału doktrynalnego pojawiającego się w sutrach buddyjskich, zgodnie ze schematycznymi klasyfikacjami. Dzieła Abhidhammy nie zawierają systematycznych traktatów filozoficznych, ale streszczenia lub abstrakcyjne i systematyczne listy. W porównaniu z potocznymi sutrami teksty Abhidharmy są znacznie bardziej techniczne, analityczne i systematyczne pod względem treści i stylu. (https://en.wikipedia.org/wiki/Abhidharma).

Mowa tutaj o „The Pali Text Society” — Towarzystwo prowadzi działalność non-profit i zależy od sprzedaży publikacji, subskrypcji członków i hojności darczyńców. Oprócz działalności wydawniczej, zapewnia stypendia naukowe dla wielu osób w różnych krajach, które pracują w dziedzinie studiów Pali. (http://www.palitext.com).

Jako przykład tej myśli można przytoczyć tutaj słowa Jezusa z Ewangelii wg św. Mateusza, Mt 7, 18—20: „Nie może dobre drzewo wydać złych owoców ani złe drzewo wydać dobrych owoców. Każde drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, będzie wycięte i w ogień wrzucone. A więc: poznacie ich po ich owocach”; cyt. za _Biblią Tysiąclecia_.

Chrześcijaństwo.

Nikaja — zbiór wczesno powstałych sutr.

Austriackiej Federacji Buddyjskiej.

chin. chan.

W Polsce ukazała się Sutra Wimalakirtiego wydana przez wydawnictwo Impress.

Dla zobrazowania tej tezy warto przytoczyć fragment listu św. Jakuba Apostoła, Jk 1, 6—8: „Kto bowiem żywi wątpliwości, podobny jest do fali morskiej wzbudzonej wiatrem i miotanej to tu, to tam. Człowiek ten niech nie myśli, że otrzyma cokolwiek od Pana, bo jest mężem chwiejnym, niestałym we wszystkich swych drogach”, jak również fragment Ewangelii wg św. Marka, Mk 11, 23: „Zaprawdę, powiadam wam: Kto powie tej górze: «Podnieś się i rzuć się w morze», a nie wątpi w duszy, lecz wierzy, że spełni się to, co mówi, tak mu się stanie”; cytaty za _Biblią Tysiąclecia_.

Nagrzewanie punktów akupunkturowych ziołami (główny składnik to bylica) zrolowanymi w formie cygra bądź stożka.

1219 m.n.p.m.

ok. 91 m.

ok. 274 m.

182 cm.

161 cm.

Najwyższa kasta kapłańska społeczeństwa indyjskiego.

Indyjskich ascetów.

Wedyjska literatura religijno-filozoficzna.

Asceta.

Ostatecznego wyzwolenia.

Współzależne powstawanie.

Droga środka.

Reguły monastyczne dla mnichów i mniszek buddyjskich.

Tantra; buddyzm tybetański.

45 kg.

182 cm.

Mechanizmu funkcjonowania umysłu.

Cierpienie i splamienie.

Österreichischen Buddhistischen Religionsgesellschaft.

Osiąganie ekstazy dzięki pięciu rzeczom: winu, mięsu, rybom, ziarnom zbóż oraz dzięki współżyciu seksualnemu (maithuna), we wtajemniczonych kręgach czci się żywą nagą kobietę — wcielenie Parwati.

Cykl narodzin i śmierci.

Inkarnacji.

Sakya Tashi Ling.Los Angeles Buddhist Sangha Council.

Buddhist-Catholic Dialogue; BCD.

Interfaith Forum.

Wspólne doświadczenie grupy istot dzielących to samo środowisko lub uczestniczących w społecznej sytuacji i zdarzeniach. (https://studybuddhism.com/).

Kod kursu między 300 a 400 oznacza, że student będzie wykazywał się spójnością, szeroką wiedzą i umiejętnościami. Konieczne może okazać się odbycie wcześniej kursu wymagającego do poznania nauki na poziomie 300—400. Kursów takich podejmuje się zazwyczaj na trzecim bądź czwartym roku studiów stacjonarnych. (http://usc.custhelp.com/).

W zasadniczy sposób przyczynił się do ukształtowania tradycji teologicznej Szkoły Aleksandryjskiej. Znany jest również jako twórca, odrzuconej później przez Magisterium, teorii preegzystencji dusz (istnienie duszy przed poczęciem). Ogół poglądów mu przypisywanych nazywany jest orygenizmem. (http://wikipedia.org).

152 cm.

31 kg.

Odrodzenie w sześciu krainach. 1. Świat istot niebiańskich 2. Świat asurów (gniewnych bogów) 3. Świat ludzi 4. Świat zwierząt 5. Świat głodnych duchów 6. Świat piekielny.

Japońska dzielnica.

BAD; Buddyści Afrykańskiego Pochodzenia.

Koreańskie Buddyjskie Radio i Telewizja; KBBS.Autor ma tu na myśli piuskę.

“Ojcze Święty, witaj w USA. Nie jestem baptyjskim pastorem, lecz buddyjskim mnichem, a także profesorem na kalifornijskim uniwersytecie jezuickim. Życzę Waszej Świątobliwości spokojnego wypoczynku”.

„Tak, wiem o tym! Wiem! Już wszystko dobrze Profesorze Park! Bardzo dziękuję!”

_Dźwięki Muzyki_.

Little Tokio.

Młodzi-starzy.

Celibatariusze i żonaci.

37°C.

Sangha Council of Southern California; SCSC.

Laksaną.