Wielki reset - ebook
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
Wielki reset - ebook
Rok przed bankructwem banku Lehman Brothers, w 2007 roku, Willem Middelkoop przekonywał, że kryzys kredytowy to tylko kwestia czasu. Obecnie przewiduje zbliżający się „wielki reset” światowego systemu pieniężnego.
Zdaniem Middelkoopa system finansowy będzie potrzebował nowego zakotwiczenia przed 2020 rokiem. Dolar traci swój status światowej waluty rezerw, bezpieczną walutą nie jest już nawet frank szwajcarski. Według autora reset zostanie zaprojektowany w taki sposób, by Stany Zjednoczone utrzymały znaczenie, przy jednoczesnym włączeniu do nowego systemu innych walut, takich jak euro czy juan. Najprawdopodobniej jednym z filarów światowego systemu pieniężnego ponownie stanie się złoto.
„To wspaniała historia opisująca dzieje pieniądza i złota. Każdy powinien zrozumieć wnioski płynące z wywodu Middelkoopa”.
Eric Sprott, założyciel Sprott Asset Management
PRZYGOTUJ SIĘ NA NADCHODZĄCY WIELKI RESET
Willem Middelkoop (1962) jest założycielem funduszu inwestycyjnego Commodity Discovery Fund i autorem książek traktujących o światowym systemie finansowym. W latach 2001-2008 był komentatorem rynku dla holenderskiej telewizji RTL, współpracował także z CNBC. W swoim pierwszym bestsellerze z 2007 roku w książce Als de dollar valt (Jeśli upadnie dolar) przewidział kryzys kredytowy, który zachwiał światową gospodarką.
Dlaczego należy zakładać, że dojdzie do wielkiego resetu światowego systemu finansowego? Jak można zmienić międzynarodowy system pieniężny? Jak duże są chińskie rezerwy złota w porównaniu z zachodnimi? Czy Chiny nadal finansują Stany Zjednoczone? Dlaczego niektóre kraje rozpoczęły repatriację swojego złota z USA? Co się dzieje w czasie tak zwanych wojen walutowych? Czy jesteśmy w stanie pozbyć się zadłużenia? Czy należy się obawiać dalszej represji finansowej? Czy złoto będzie częścią resetu?
„Wielki reset” systemu finansowego dla wielu będzie szokiem. Książka Willema Middelkoopa pomoże każdemu, kto zechce się do nadchodzącej zmiany dobrze przygotować.
| Kategoria: | Handel i gospodarka |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-8116-205-0 |
| Rozmiar pliku: | 3,1 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Przedmowa
Gdy nie ma parytetu złota, nie istnieje żadna możliwość ochrony oszczędności przed konfiskatą w następstwie inflacji. Nie ma żadnej bezpiecznej metody magazynowania wartości. Gdyby była, rząd musiałby postanowić, że posiadanie takiego środka jest nielegalne, podobnie jak to zrobiono ze złotem. Gdyby na przykład wszyscy postanowili zamienić posiadane przez siebie wkłady bankowe na srebro, miedź bądź dowolne inne dobro, a następnie odmówili przyjmowania czeków jako formy zapłaty za towary, wkłady bankowe utraciłyby siłę nabywczą, a wytworzone przez rząd kredyty bankowe stałyby się bezwartościowe jako środek nabywczy. Polityka finansowa prowadzona przez państwo opiekuńcze wymaga tego, aby posiadacze składników majątków nie mogli się w żaden sposób chronić. To podły sekret kryjący się w tyradach wypowiadających się przeciwko złotu etatystów popierających państwo opiekuńcze z jego świadczeniami. Wydatki budżetowe pokrywane z wytwarzaniem deficytu to po prostu program umożliwiający konfiskatę składników majątku. Złoto w tym zdradzieckim procesie przeszkadza. Zapewnia bowiem ochronę praw własności. Ten, kto to pojmuje, doskonale rozumie wrogie nastawienie etatystów wobec parytetu złota.
Alan Greenspan
prezes Systemu Rezerwy Federalnej w latach 1987–2006,
amerykańskiego banku centralnego
(wypowiedź z 1966 roku)Prolog
Rok przed bankructwem banku Lehman Brothers, w 2007 roku, w Holandii ukazała się moja pierwsza książka, zatytułowana Als de dollar valt (Jeśli upadnie dolar). Po ponaddziesięcioletnich badaniach systemu finansowego doszedłem do przekonania, że upadek tego niestabilnego światowego systemu — z jego everestem zadłużenia — to tylko „kwestia czasu”. Rok później ten domek z kart się zawalił, a w moim życiu zaszła radykalna zmiana. W krótkim czasie stałem się w Holandii osobą dobrze znaną. Postanowiłem zrezygnować z posady komentatora rynków dla poświęconego problematyce biznesowej kanału telewizyjnego RTL Z, aby skoncentrować się na możliwościach biznesowych pojawiających się dzięki nowej rzeczywistości gospodarczej. Uważałem, że ta nowa rzeczywistość skłoni inwestorów do poważnego zainteresowania tak zwanymi twardymi aktywamii, przede wszystkim złotem i srebrem. Podobnie działo się w czasie każdego kryzysu w ostatnich trzech stuleciach. Uruchomiłem więc internetowy sklep oferujący złoty i srebrny kruszec w sztabach (AmsterdamGold.com) oraz fundusz umożliwiający inwestycje w towary masowe (Commodity Discovery Fund). Firma AmsterdamGold została sprzedana latem 2011 roku spółce giełdowej Value8, gdy roczne obroty doszły do 100 milionów euro. W tym samym okresie bestsellerami zostały moje trzy kolejne książki. Żadnej nie przełożono na angielski.
W tej książce zebrałem informacje ze wszystkich moich wcześniejszych publikacji oraz dodałem rozdział poświęcony oczekiwanemu przeze mnie wielkiemu resetowi obecnego światowego systemu pieniężnego. Jest to opowieść o ukrytym w większości świecie pieniądza i złota. Mam nadzieję, że wzbudzi również zainteresowanie szerszego grona odbiorców ze społeczności międzynarodowej.
------------------------------------------------------------------------
i Twarde aktywa (hard assets) to składniki majątku, których wartość wynika z ich charakteru. Należą do nich na przykład ropa, gaz ziemny, złoto, srebro, nieruchomości, kamienie szlachetne (przyp. tłum.).Wstęp
Przed I wojną światową prawie wszystkie najważniejsze waluty świata miały oparcie w złocie. Była to epoka parytetu złota. Podaż pieniądza była ograniczona — można ją było zwiększać o tyle, o ile wzrastała podaż złota. Ponieważ kraje europejskie musiały tworzyć pieniądz, aby pokrywać olbrzymie koszty wojny, większość z nich została zmuszona do porzucenia parytetu złota w drugiej dekadzie ubiegłego wieku. W większości krajów zamiast parytetu złota wprowadzono system pieniądza fiducjarnegoii, chociaż srebrne monety pozostały w obiegu w większości państw europejskich do lat osiemdziesiątych tamtego stulecia.
Złoto zawsze utrzymywało siłę nabywczą, w przeciwieństwie do pieniądza fiducjarnego. Dawny rzymski aureus, złota moneta zawierająca zaledwie osiem gramów tego kruszcu, nadal pozwala kupić kilkaset litrów taniego wina, podobnie jak dwa tysiące lat temu. Z tego powodu dawniej wielokrotnie wykorzystywano złoto do stabilizowania systemów pieniądza fiducjarnego.
Cena złota działa jak barometr. Gdy złoto drożeje, jest to ostrzeżeniem dla inwestorów, że coś jest nie tak z ich walutą. Często świadczy to o tym, że bankowcy wytwarzają zbyt wiele pieniędzy. Od 1971 roku, kiedy Stany Zjednoczone zrezygnowały z parytetu złota, ten drogocenny metal pozostaje finansowym wrogiem numer jeden Białego Domu i Wall Street. Powód? Cena złota — ostrzegając jak kanarek w kopalni — informuje o spadku wartości dolara.
W tej książce przedstawiono wszystkie dowody konieczne do tego, aby wykazać słuszność twierdzenia, że amerykański System Rezerwy Federalnej i inne banki centralne toczą skrytą wojnę ze złotem (piszę o tym w rozdziale 4) przynajmniej od lat sześćdziesiątych XX wieku, kiedy po raz pierwszy od końca II wojny światowej — wtedy go wprowadzono — został zagrożony system oparty na dolarze.
Teraz bezpieczną walutą nie jest już nawet frank szwajcarski. W 2012 roku szwajcarski bank centralny postanowił, że frank będzie powiązany z euro, aby ograniczyć dalszy wzrost jego wartości, uważano bowiem, iż szkodzi to szwajcarskiej branży turystycznej i eksporterom. To tylko jedna z wojen walutowych toczonych od upadłości banku Lehman Brothers w 2008 roku. Aby wspierać własny eksport, coraz więcej krajów dąży do deprecjacji swoich walut.
Walcząc z gospodarczymi skutkami kryzysu kredytowego, dopuszczono do ogromnego wzrostu deficytów budżetowych krajów. Aby opłacić rachunki, rządy musiały sprzedawać olbrzymie ilości obligacji. Ponieważ coraz więcej inwestorów przestawało nabywać te obligacje skarbowe, do akcji musiały wkroczyć banki centralne. Włączywszy (cyfrowe) maszyny drukarskie, od roku 2008 do 2013 kupowały złe długi i obligacje skarbowe o łącznej wartości wynoszącej 10 bilionów dolarów. Ekonomiści nazywają ten proces monetyzacją zadłużenia przez banki centralne. W podręcznikach ekonomii mówi się, że ten proces to „rozwiązanie nuklearne”, które należy stosować, tylko gdy nie można efektywnie wdrożyć żadnej innej metody finansowania. Łatwo ten proces zapoczątkować, ale zatrzymanie go jest prawie niemożliwe.
Na uczelniach całego świata nadal propaguje się koncepcje chicagowskiej szkoły ekonomicznej. Podstawowe założenia tej szkoły mają za podstawę tworzenie pieniądza fiducjarnego przez banki centralne we współpracy z bankami prywatnymi. Obecni studenci nadal korzystają z tych samych podręczników ekonomii, z tymi samymi przestarzałymi modelami mającymi za podstawę efektywne rynki — dokładnie tak samo, jak to robili przed kryzysem. Z tego powodu większość ekonomistów, dziennikarzy i szefów przedsiębiorstw do tej pory nie rozumie w pełni roli pieniądza w naszej gospodarce.
Nie ogranicza mnie tytuł naukowy w dziedzinie ekonomii, a do tego zawsze posługiwałem się rozumem w dążeniu do zrozumienia zasad funkcjonowania pieniądza. Dawno temu przekonałem się, że należy polegać na poświęconych pieniądzowi i kryzysom finansowym książkach pisanych przez historyków. Obecny kryzys, który można było przewidzieć na podstawie mniej więcej sześciu tysięcy lat udokumentowanej historii pieniądza, przeczy keynesowskiej doktrynie tworzenia pieniądza z niczego. Systemy pieniądza fiducjarnego poddawano próbom ponad dwieście razy. Za każdym razem zawiodły. Możliwość krachu takiego systemu należy teraz uważać nie za teoretyczne nieprawdopodobieństwo, lecz za statystyczny pewnik.
W pewnym momencie politycy zaczną sobie zdawać sprawę, że jedynie poważna zmiana — wielki reset, jak to nazywam — może uratować nasz światowy system monetarny. Uświadomią to sobie przypuszczalnie mniej więcej wtedy, gdy już nie będą w stanie refinansować everestów swojego zadłużenia.
W niniejszej książce przedstawiono wytłumaczenie, dlaczego powiększanie zadłużenia ujmowanego w saldach banków centralnych nie może zapewnić trwałego rozwiązania, które umożliwi przywrócenie dobrej kondycji gospodarek. Decydenci polityczni jednak zawsze wybiorą możliwą śmierć gospodarczą w przyszłości zamiast prawie pewnej śmierci gospodarczej teraz. Dowodzi to nieadekwatności naszego systemu, który koncentruje się na leczeniu objawów, ignorując faktyczną chorobę. Ten system przypomina śmiertelnie chorego pacjenta, który może żywić nadzieję wyłącznie na jeszcze kilka lat przetrwania. Da się go utrzymać przy życiu, tylko aplikując mu mieszankę najsilniejszych leków. Nigdy już nie będzie tak silny jak kiedyś, ale przez coraz częstsze wizyty w gabinecie lekarskim może jeszcze na chwilę odsunąć to, co nieuchronne.
Szefowie banków centralnych i politycy po prostu kupują czas, licząc, że przedłużą kończącą grę fazę naszego światowego systemu finansowego, utrzymując go w tej wersji, w której istnieje obecnie. Są jednak ludzie, którzy potajemnie zaczęli się szykować na wielki reset potrzebny do tego, by ten system finansowy wznieść na następny poziom. Do podobnego resetu doszło w 1944 roku, gdy zapoczątkowano system oparty na dolarze. W moim przekonaniu sporo przed rokiem 2020 światowy system finansowy trzeba będzie przestawić na nowy paradygmat, w którym ważniejsze stanie się złoto, dolar utraci status jedynej waluty rezerw i znacznie potężniejsze będą takie kraje jak Chiny.
Krótko po publikacji w Europie (przez Amsterdam University Press) i Ameryce Północnej (Chicago University Press) w styczniu 2014 roku Wielki reset wzbudził duże zainteresowanie na całym świecie. Umowy wydawnicze zawarto z czołowymi oficynami niemal we wszystkich najważniejszych regionach. Wkrótce książkę będzie można czytać w ośmiu językach, w tym po chińsku i arabsku.
Zawsze chciałem pomóc moim czytelnikom w zdobyciu wiedzy, na podstawie której będą mogli świadomie podejmować swoje decyzje finansowe i dzięki temu najlepiej oszczędzać i inwestować. Od Zachodu można się wiele nauczyć, ale równie ważne jest to, by zdawać sobie sprawę ze słabości zachodniego systemu finansowego wzniesionego na pazerności i spekulacji.
Nie zamierzam udawać, że mam zdolności pozwalające ujrzeć przyszłość, ale często jest tak, że można ustalić rozwiązania potrzebne w kolejnych fazach, badając przeszłość. Ta praca jednak trwa, proces się odbywa, wobec czego za kilka lat trzeba będzie tę książkę uaktualnić. Mam nadzieję, że czytelnicy zechcą, abym był ich przewodnikiem w tym bardzo trudnym i złożonym okresie w historii naszego światowego systemu finansowego. Po rozpadzie Związku Sowieckiego i otwarciu Chin rozwinął się naprawdę światowy system. Z powodu wzajemnych powiązań często jest tak, że problem jednego staje się problemem wszystkich.
Willem Middelkoop
Amsterdam, styczeń 2014 roku
------------------------------------------------------------------------
ii Pieniądz fiducjarny (nazwa pochodzi od łacińskiego słowa fides oznaczającego „wiarę” i „zaufanie”), zwany też pieniądzem fiat, to waluta, której wartość nie wynika z oparcia w dobrach materialnych, na przykład kruszcach, lecz z deklaracji władz, które ten pieniądz wprowadzają jako środek płatniczy. Stąd określenie „pieniądz fiat” (od łacińskiego czasownika „niech się stanie”) (przyp. tłum.).
Gdy nie ma parytetu złota, nie istnieje żadna możliwość ochrony oszczędności przed konfiskatą w następstwie inflacji. Nie ma żadnej bezpiecznej metody magazynowania wartości. Gdyby była, rząd musiałby postanowić, że posiadanie takiego środka jest nielegalne, podobnie jak to zrobiono ze złotem. Gdyby na przykład wszyscy postanowili zamienić posiadane przez siebie wkłady bankowe na srebro, miedź bądź dowolne inne dobro, a następnie odmówili przyjmowania czeków jako formy zapłaty za towary, wkłady bankowe utraciłyby siłę nabywczą, a wytworzone przez rząd kredyty bankowe stałyby się bezwartościowe jako środek nabywczy. Polityka finansowa prowadzona przez państwo opiekuńcze wymaga tego, aby posiadacze składników majątków nie mogli się w żaden sposób chronić. To podły sekret kryjący się w tyradach wypowiadających się przeciwko złotu etatystów popierających państwo opiekuńcze z jego świadczeniami. Wydatki budżetowe pokrywane z wytwarzaniem deficytu to po prostu program umożliwiający konfiskatę składników majątku. Złoto w tym zdradzieckim procesie przeszkadza. Zapewnia bowiem ochronę praw własności. Ten, kto to pojmuje, doskonale rozumie wrogie nastawienie etatystów wobec parytetu złota.
Alan Greenspan
prezes Systemu Rezerwy Federalnej w latach 1987–2006,
amerykańskiego banku centralnego
(wypowiedź z 1966 roku)Prolog
Rok przed bankructwem banku Lehman Brothers, w 2007 roku, w Holandii ukazała się moja pierwsza książka, zatytułowana Als de dollar valt (Jeśli upadnie dolar). Po ponaddziesięcioletnich badaniach systemu finansowego doszedłem do przekonania, że upadek tego niestabilnego światowego systemu — z jego everestem zadłużenia — to tylko „kwestia czasu”. Rok później ten domek z kart się zawalił, a w moim życiu zaszła radykalna zmiana. W krótkim czasie stałem się w Holandii osobą dobrze znaną. Postanowiłem zrezygnować z posady komentatora rynków dla poświęconego problematyce biznesowej kanału telewizyjnego RTL Z, aby skoncentrować się na możliwościach biznesowych pojawiających się dzięki nowej rzeczywistości gospodarczej. Uważałem, że ta nowa rzeczywistość skłoni inwestorów do poważnego zainteresowania tak zwanymi twardymi aktywamii, przede wszystkim złotem i srebrem. Podobnie działo się w czasie każdego kryzysu w ostatnich trzech stuleciach. Uruchomiłem więc internetowy sklep oferujący złoty i srebrny kruszec w sztabach (AmsterdamGold.com) oraz fundusz umożliwiający inwestycje w towary masowe (Commodity Discovery Fund). Firma AmsterdamGold została sprzedana latem 2011 roku spółce giełdowej Value8, gdy roczne obroty doszły do 100 milionów euro. W tym samym okresie bestsellerami zostały moje trzy kolejne książki. Żadnej nie przełożono na angielski.
W tej książce zebrałem informacje ze wszystkich moich wcześniejszych publikacji oraz dodałem rozdział poświęcony oczekiwanemu przeze mnie wielkiemu resetowi obecnego światowego systemu pieniężnego. Jest to opowieść o ukrytym w większości świecie pieniądza i złota. Mam nadzieję, że wzbudzi również zainteresowanie szerszego grona odbiorców ze społeczności międzynarodowej.
------------------------------------------------------------------------
i Twarde aktywa (hard assets) to składniki majątku, których wartość wynika z ich charakteru. Należą do nich na przykład ropa, gaz ziemny, złoto, srebro, nieruchomości, kamienie szlachetne (przyp. tłum.).Wstęp
Przed I wojną światową prawie wszystkie najważniejsze waluty świata miały oparcie w złocie. Była to epoka parytetu złota. Podaż pieniądza była ograniczona — można ją było zwiększać o tyle, o ile wzrastała podaż złota. Ponieważ kraje europejskie musiały tworzyć pieniądz, aby pokrywać olbrzymie koszty wojny, większość z nich została zmuszona do porzucenia parytetu złota w drugiej dekadzie ubiegłego wieku. W większości krajów zamiast parytetu złota wprowadzono system pieniądza fiducjarnegoii, chociaż srebrne monety pozostały w obiegu w większości państw europejskich do lat osiemdziesiątych tamtego stulecia.
Złoto zawsze utrzymywało siłę nabywczą, w przeciwieństwie do pieniądza fiducjarnego. Dawny rzymski aureus, złota moneta zawierająca zaledwie osiem gramów tego kruszcu, nadal pozwala kupić kilkaset litrów taniego wina, podobnie jak dwa tysiące lat temu. Z tego powodu dawniej wielokrotnie wykorzystywano złoto do stabilizowania systemów pieniądza fiducjarnego.
Cena złota działa jak barometr. Gdy złoto drożeje, jest to ostrzeżeniem dla inwestorów, że coś jest nie tak z ich walutą. Często świadczy to o tym, że bankowcy wytwarzają zbyt wiele pieniędzy. Od 1971 roku, kiedy Stany Zjednoczone zrezygnowały z parytetu złota, ten drogocenny metal pozostaje finansowym wrogiem numer jeden Białego Domu i Wall Street. Powód? Cena złota — ostrzegając jak kanarek w kopalni — informuje o spadku wartości dolara.
W tej książce przedstawiono wszystkie dowody konieczne do tego, aby wykazać słuszność twierdzenia, że amerykański System Rezerwy Federalnej i inne banki centralne toczą skrytą wojnę ze złotem (piszę o tym w rozdziale 4) przynajmniej od lat sześćdziesiątych XX wieku, kiedy po raz pierwszy od końca II wojny światowej — wtedy go wprowadzono — został zagrożony system oparty na dolarze.
Teraz bezpieczną walutą nie jest już nawet frank szwajcarski. W 2012 roku szwajcarski bank centralny postanowił, że frank będzie powiązany z euro, aby ograniczyć dalszy wzrost jego wartości, uważano bowiem, iż szkodzi to szwajcarskiej branży turystycznej i eksporterom. To tylko jedna z wojen walutowych toczonych od upadłości banku Lehman Brothers w 2008 roku. Aby wspierać własny eksport, coraz więcej krajów dąży do deprecjacji swoich walut.
Walcząc z gospodarczymi skutkami kryzysu kredytowego, dopuszczono do ogromnego wzrostu deficytów budżetowych krajów. Aby opłacić rachunki, rządy musiały sprzedawać olbrzymie ilości obligacji. Ponieważ coraz więcej inwestorów przestawało nabywać te obligacje skarbowe, do akcji musiały wkroczyć banki centralne. Włączywszy (cyfrowe) maszyny drukarskie, od roku 2008 do 2013 kupowały złe długi i obligacje skarbowe o łącznej wartości wynoszącej 10 bilionów dolarów. Ekonomiści nazywają ten proces monetyzacją zadłużenia przez banki centralne. W podręcznikach ekonomii mówi się, że ten proces to „rozwiązanie nuklearne”, które należy stosować, tylko gdy nie można efektywnie wdrożyć żadnej innej metody finansowania. Łatwo ten proces zapoczątkować, ale zatrzymanie go jest prawie niemożliwe.
Na uczelniach całego świata nadal propaguje się koncepcje chicagowskiej szkoły ekonomicznej. Podstawowe założenia tej szkoły mają za podstawę tworzenie pieniądza fiducjarnego przez banki centralne we współpracy z bankami prywatnymi. Obecni studenci nadal korzystają z tych samych podręczników ekonomii, z tymi samymi przestarzałymi modelami mającymi za podstawę efektywne rynki — dokładnie tak samo, jak to robili przed kryzysem. Z tego powodu większość ekonomistów, dziennikarzy i szefów przedsiębiorstw do tej pory nie rozumie w pełni roli pieniądza w naszej gospodarce.
Nie ogranicza mnie tytuł naukowy w dziedzinie ekonomii, a do tego zawsze posługiwałem się rozumem w dążeniu do zrozumienia zasad funkcjonowania pieniądza. Dawno temu przekonałem się, że należy polegać na poświęconych pieniądzowi i kryzysom finansowym książkach pisanych przez historyków. Obecny kryzys, który można było przewidzieć na podstawie mniej więcej sześciu tysięcy lat udokumentowanej historii pieniądza, przeczy keynesowskiej doktrynie tworzenia pieniądza z niczego. Systemy pieniądza fiducjarnego poddawano próbom ponad dwieście razy. Za każdym razem zawiodły. Możliwość krachu takiego systemu należy teraz uważać nie za teoretyczne nieprawdopodobieństwo, lecz za statystyczny pewnik.
W pewnym momencie politycy zaczną sobie zdawać sprawę, że jedynie poważna zmiana — wielki reset, jak to nazywam — może uratować nasz światowy system monetarny. Uświadomią to sobie przypuszczalnie mniej więcej wtedy, gdy już nie będą w stanie refinansować everestów swojego zadłużenia.
W niniejszej książce przedstawiono wytłumaczenie, dlaczego powiększanie zadłużenia ujmowanego w saldach banków centralnych nie może zapewnić trwałego rozwiązania, które umożliwi przywrócenie dobrej kondycji gospodarek. Decydenci polityczni jednak zawsze wybiorą możliwą śmierć gospodarczą w przyszłości zamiast prawie pewnej śmierci gospodarczej teraz. Dowodzi to nieadekwatności naszego systemu, który koncentruje się na leczeniu objawów, ignorując faktyczną chorobę. Ten system przypomina śmiertelnie chorego pacjenta, który może żywić nadzieję wyłącznie na jeszcze kilka lat przetrwania. Da się go utrzymać przy życiu, tylko aplikując mu mieszankę najsilniejszych leków. Nigdy już nie będzie tak silny jak kiedyś, ale przez coraz częstsze wizyty w gabinecie lekarskim może jeszcze na chwilę odsunąć to, co nieuchronne.
Szefowie banków centralnych i politycy po prostu kupują czas, licząc, że przedłużą kończącą grę fazę naszego światowego systemu finansowego, utrzymując go w tej wersji, w której istnieje obecnie. Są jednak ludzie, którzy potajemnie zaczęli się szykować na wielki reset potrzebny do tego, by ten system finansowy wznieść na następny poziom. Do podobnego resetu doszło w 1944 roku, gdy zapoczątkowano system oparty na dolarze. W moim przekonaniu sporo przed rokiem 2020 światowy system finansowy trzeba będzie przestawić na nowy paradygmat, w którym ważniejsze stanie się złoto, dolar utraci status jedynej waluty rezerw i znacznie potężniejsze będą takie kraje jak Chiny.
Krótko po publikacji w Europie (przez Amsterdam University Press) i Ameryce Północnej (Chicago University Press) w styczniu 2014 roku Wielki reset wzbudził duże zainteresowanie na całym świecie. Umowy wydawnicze zawarto z czołowymi oficynami niemal we wszystkich najważniejszych regionach. Wkrótce książkę będzie można czytać w ośmiu językach, w tym po chińsku i arabsku.
Zawsze chciałem pomóc moim czytelnikom w zdobyciu wiedzy, na podstawie której będą mogli świadomie podejmować swoje decyzje finansowe i dzięki temu najlepiej oszczędzać i inwestować. Od Zachodu można się wiele nauczyć, ale równie ważne jest to, by zdawać sobie sprawę ze słabości zachodniego systemu finansowego wzniesionego na pazerności i spekulacji.
Nie zamierzam udawać, że mam zdolności pozwalające ujrzeć przyszłość, ale często jest tak, że można ustalić rozwiązania potrzebne w kolejnych fazach, badając przeszłość. Ta praca jednak trwa, proces się odbywa, wobec czego za kilka lat trzeba będzie tę książkę uaktualnić. Mam nadzieję, że czytelnicy zechcą, abym był ich przewodnikiem w tym bardzo trudnym i złożonym okresie w historii naszego światowego systemu finansowego. Po rozpadzie Związku Sowieckiego i otwarciu Chin rozwinął się naprawdę światowy system. Z powodu wzajemnych powiązań często jest tak, że problem jednego staje się problemem wszystkich.
Willem Middelkoop
Amsterdam, styczeń 2014 roku
------------------------------------------------------------------------
ii Pieniądz fiducjarny (nazwa pochodzi od łacińskiego słowa fides oznaczającego „wiarę” i „zaufanie”), zwany też pieniądzem fiat, to waluta, której wartość nie wynika z oparcia w dobrach materialnych, na przykład kruszcach, lecz z deklaracji władz, które ten pieniądz wprowadzają jako środek płatniczy. Stąd określenie „pieniądz fiat” (od łacińskiego czasownika „niech się stanie”) (przyp. tłum.).
więcej..
