Zespół bólowy miednicy mniejszej. Problem interdyscyplinarny - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
13 lutego 2013
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
Zespół bólowy miednicy mniejszej. Problem interdyscyplinarny - ebook
Przewlekły ból w miednicy mniejszej jest dolegliwością, która w znacznym stopniu obniża jakość życia chorych. Jego przyczyną mogą być zmiany organiczne, zaburzenia czynnościowe lub psychosomatyczne. Rozpoznanie schorzenia i planowanie leczenia wymaga podejścia interdyscyplinarnego dlatego książka powstała we współpracy ze specjalistami z różnych dziedzin. Przedstawiono w niej aktualny stan wiedzy na temat przewlekłych bólów miednicy mniejszej z przyczyn: ginekologicznych, chirurgicznych, proktologicznych, gastrologicznych, ortopedycznych, urologicznych i psychologiczno-psychiatrycznych. Opisano również metody postępowania diagnostycznego i terapeutycznego. Liczne ryciny, w tym kolorowe, doskonale ilustrują zawartą w publikacji treść.
Autorami poszczególnych rozdziałów są doświadczeni klinicyści, którzy przekazali istotne praktyczne informacje pomocne w rozpoznawaniu tej jednostki chorobowej i leczeniu pacjentów cierpiących na przewlekłe dolegliwości bólowe.
Książka adresowana jest do lekarzy różnych specjalności, w tym ginekologów, proktologów, chirurgów , gastrologów, urologów i ortopedów. Powinna zainteresować również lekarzy rodzinnych.
| Kategoria: | Medycyna |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-200-6551-0 |
| Rozmiar pliku: | 10 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
AUTORZY
Dr n. med. Jerzy Jarosz
Instytut Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej im. Mirosława Mossakowskiego PAN w Warszawie,
Fundacja Hospicjum Onkologiczne Świętego Krzysztofa w Warszawie
Dr hab. n. med. Maciej Kielar
Zakład Onkologii i Pielęgniarstwa Onkologicznego przy Instytucie Pielęgniarstwa i Położnictwa,
Wydział Nauk o Zdrowiu, Uniwersytet im. Jana Kochanowskiego w Kielcach
Prof. dr hab. med. Andrzej Kokoszka
II Klinika Psychiatryczna, Warszawski Uniwersytet Medyczny
Dr hab. n. med. Włodzimierz Kokoszka
emerytowany pracownik Instytutu Ginekologii i Położnictwa Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie
Dr hab. n. med. Małgorzata Kołodziejczak
Oddział Chirurgii Ogólnej z Pododdziałem Proktologii, Szpital Solec w Warszawie
Dr n. med. Agnieszka Nalewczyńska
Klinika Ginekologii Onkologicznej,
Centrum Onkologii-Instytut im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie
Dr hab. n. med. Grzegorz Panek
I Katedra i Klinika Położnictwa i Ginekologii,
I Wydział Lekarski, Warszawski Uniwersytet Medyczny
Dr hab. n. med. Magdalena Pisarska-Krawczyk
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. Prezydenta Stanisława Wojciechowskiego w Kaliszu,
Katedra Zdrowia Matki i Dziecka, Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu
Prof. dr hab. n. med. Kazimierz Rąpała
Społeczna Akademia Nauk w Warszawie,
Klinika Ortopedii CMKP w Otwocku,
Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny im. Prof. Adama Grucy
Dr n. med. Małgorzata Reinholz-Jaskólska
Klinika Położnictwa, Chorób Kobiecych i Ginekologii Onkologicznej,
II Wydział Lekarski, Warszawski Uniwersytet Medyczny
Dr n. med. Piotr Sobiczewski
Klinika Ginekologii Onkologicznej,
Centrum Onkologii-Instytut im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie
Prof. dr hab. n. med. Jerzy Stelmachów
Konsultant Krajowy w dziedzinie ginekologii onkologicznej
Prof. dr hab. n. med. Iwona Sudoł-Szopińska
Zakład Radiologii, Instytut Reumatologii w Warszawie,
Zakład Diagnostyki Obrazowej,
II Wydział Lekarski, Warszawski Uniwersytet Medyczny
Dr hab. n. med. Dariusz Szukiewicz
Katedra i Zakład Patologii Ogólnej i Doświadczalnej,
II Wydział Lekarski, Warszawski Uniwersytet Medyczny
Prof. dr hab. n. med. Beata Śpiewankiewicz
Klinika Ginekologii Onkologicznej,
Centrum Onkologii-Instytut im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie
Dr n. kult. fiz. Aleksandra Truszczyńska
Wydział Rehabilitacji, Akademia Wychowania Fizycznego w Warszawie,
Klinika Ortopedii CMKP w Otwocku,
Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny im. Prof. Adama Grucy
Dr n. med. Piotr Walczak
Klinika Ortopedii CMKP w Otwocku,
Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny im. Prof. Adama GrucyPRZEDMOWA
Przewlekły ból w miednicy mniejszej jest jednostką chorobową, której przyczyną mogą być zmiany organiczne, zaburzenia czynnościowe lub psychosomatyczne. Bez względu na etiologię zespołu, podstawowa dolegliwość jest powodem znacznego pogorszenia jakości życia.
Wiele kwestii dotyczących przewlekłego bólu w miednicy mniejszej jest do dziś przedmiotem dyskusji. W rozpoznawaniu schorzenia potrzebne są interdyscyplinarne działania, wymagające współpracy wielu specjalistów. Dotyczy to również planowania leczenia i jego realizacji.
Podstawowym celem tego opracowania jest przedstawienie aktualnego stanu wiedzy na temat zespołu bólowego miednicy mniejszej i modelu postępowania w wybranych przypadkach. W przygotowywaniu
poszczególnych rozdziałów brali udział doświadczeni klinicyści, którzy w oparciu o własne doświadczenia starali się przekazać Czytelnikowi informacje istotne i pomocne w diagnostyce oraz leczeniu pacjentów cierpiących na przewlekłe dolegliwości bólowe w miednicy mniejszej. Te cenne wskazówki, a także wysiłek i zaangażowanie Autorów są dużym walorem książki.
Chciałabym serdecznie podziękować Autorom za podjęcie trudu uczestniczenia w tym przedsięwzięciu. Pragnę również wyrazić moje uznanie dla Wydawnictwa Lekarskiego PZWL. Mam nadzieję, że przeczytanie monografii pozwoli Czytelnikowi pomóc osobom cierpiącym.
Prof. dr hab. n. med. Beata Śpiewankiewicz1 BUDOWA NARZĄDÓW PŁCIOWYCH ŻEŃSKICH MAGDALENA PISARSKA-KRAWCZYK
1.1. Podstawy embriologiczne
Narządy płciowe i moczowe powstają wspólnie, dlatego embriologicznie i anatomicznie ich rozwój rozpatrywany jest łącznie. Używa się nazwy „układ moczowo-płciowy”, jednak w sensie czynnościowym układy moczowy i płciowy są całkowicie odrębne.
Zawiązki gonad, dróg wyprowadzających mocz oraz zewnętrznych narządów płciowych męskich i żeńskich, początkowo niezróżnicowane, są identyczne, mimo że płeć jest zdeterminowana w chwili zapłodnienia. W okresie płodowym następuje różnicowanie narządów płciowych w kierunku określonej płci. Rozwijają się one z mezodermy w powiązaniu z układem moczowym i mają początkowo wspólny przewód wyprowadzający, uchodzący do steku (kloaki), gdzie otwiera się również jelito.
Bocznie od śródnercza powstają przewody okołośródnerczowe (Müllera), których części dogłowowe tworzą jajowody. Z połączonych dolnych odcinków tworzy się kanał maciczno-pochwowy, następnie macica oraz górna część pochwy. Dolny odcinek pochwy powstaje z zatoki moczowo-płciowej. Pęcherz moczowy rozwija się z górnej części zatoki moczowo-płciowej, a z jej dolnej części tworzy się cewka moczowa. Śródnercze funkcjonuje w okresie od 6. do 10. tygodnia, następnie ulega stopniowemu zanikowi. Z przewodu śródnercza powstaje zawiązek moczowodu w postaci pączka moczowodowego.
Ten sam listek zarodkowy – mezoderma – stanowi punkt wyjścia macicy, jajowodów, górnej części pochwy i trójkąta pęcherza moczowego. Również z mezodermy powstają nerki. Komórki mezodermy i grzebienie płciowe, utworzone z proliferującego nabłonka pokrywającego pierwotną jamę ciała, są zaczątkiem gonad. Mezodermalne sznury płciowe, po ukształtowaniu się z grzebieni płciowych i rozwijających się komórek mezenchymy, formują część rdzenną i korową tworzącego się jajnika. Pierwotne pęcherzyki jajnikowe z własnymi komórkami rozrodczymi wywodzą się z sznurów płciowych, których większość pozostaje w przyszłej korze jajnika.
1.2. Zależności anatomiczne miednicy mniejszej
1.2.1. Budowa miednicy mniejszej
Miednicę kostną (boni pelvis) tworzą: kość miedniczna (os coxae), kość krzyżowa (os sacrum) i kość ogonowa (os coccygis). Na kość miedniczną składają się: kość biodrowa (os ilium), kość łonowa (os pubis) i kość kulszowa (os ischii).
Połączone przestrzenie, mniejsza i większa, tworzą miednicę. Punkty podziału wyznaczają wzgórek kości krzyżowej i kresa graniczna, łagodnie zaokrąglona linia wyznaczona przez kość biodrową, kresę grzebieniową i grzebień kości łonowej. Miednica większa, utworzona przez kości biodrowe, kość krzyżową i ściany brzucha, ma wpływ na budowę anatomiczną miednicy mniejszej, którą kształtują od dołu mięśnie dna miednicy. Pozostałe ograniczenia to ramiona kości łonowej i spojenie łonowe, kości krzyżowa i guziczna, a także połączone kości biodrowe i kulszowe.
Mięśnie dna miednicy tworzą dwie warstwy: przeponę moczowo-płciową i przeponę miednicy, na którą składają się mięsień dźwigacz odbytu (wieloelementowy) i mięsień guziczny. Przeponę moczowo-płciową tworzą mięśnie: poprzeczny głęboki krocza i zwieracz cewki moczowej. Zapewniają one statykę w miejscach dna miednicy wymagających zwiększonego wsparcia – przejściach cewki moczowej, pochwy i odbytnicy. W rozwoju tej zwłaszcza grupy mięśni obserwuje się różnice rasowe i osobnicze. Tkanka łączna pokrywająca mięśnie przepony miednicy tworzy powięzie, dolną i górną. Przepona miednicy i przepona moczowo-płciowa układają się wobec siebie piętrowo, co powoduje, że powięź dolna przepony miednicy leży na powięzi górnej przepony moczowo-płciowej. W obrębie wrót mięśni dźwigaczy odbytu obie te powięzie zrastają się. Nazwy nadawane przez poszczególnych autorów nie zawsze są zgodne. Powięź trzewna miednicy, leżąca poniżej otrzewnej, mająca miejscami bardziej zwartą strukturę, tworzy więzadła krzyżowo-maciczne i więzadła podstawowe macicy. Istotną funkcję podtrzymującą sprawują więzadła obłe macicy.
Położone w miednicy mniejszej narządy układu moczowo-płciowego i pokarmowego łączą się ze sobą przebiegającymi w płaszczyźnie pośrodkowej strukturami łącznotkankowymi, wzmocnionymi przez włókna mięśni gładkich. Ku przodowi od pęcherza moczowego znajduje się przestrzeń załonowa, zamknięta od dołu przez więzadła łonowo-pęcherzowe. Ta przestrzeń, wspólnie z przestrzeniami przypęcherzowymi, stanowi część przestrzeni głównej – zaotrzewnowej. Przednią ścianę pochwy i cewkę moczową oddziela przegroda cewkowo-pochwowa. W płaszczyźnie pośrodkowej między szyjką macicy a brzegiem pęcherza biegnie więzadło nadpochwowe, oddzielające przestrzenie pęcherzowo-pochwową i pęcherzowo-szyjkową od przestrzeni pęcherzowo-macicznej. Opisane przestrzenie, wyraźnie widoczne podczas operacji po usunięciu wiotkiej tkanki łącznej, w naukowych opracowaniach przyjmują różne nazwy lub nie są uznawane za odrębne struktury.
Między pochwą a bocznymi ścianami miednicy mniejszej znajduje się tkanka łączna okołopochwowa z przebiegającymi w niej naczyniami i nerwami zaopatrującymi pochwę. Płyta mięśniowo-łącznotkankowa, powstała z wymienionych więzadeł i mięśni, stanowi rusztowanie dla naczyń i nerwów zaopatrujących miednicę mniejszą.
Dr n. med. Jerzy Jarosz
Instytut Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej im. Mirosława Mossakowskiego PAN w Warszawie,
Fundacja Hospicjum Onkologiczne Świętego Krzysztofa w Warszawie
Dr hab. n. med. Maciej Kielar
Zakład Onkologii i Pielęgniarstwa Onkologicznego przy Instytucie Pielęgniarstwa i Położnictwa,
Wydział Nauk o Zdrowiu, Uniwersytet im. Jana Kochanowskiego w Kielcach
Prof. dr hab. med. Andrzej Kokoszka
II Klinika Psychiatryczna, Warszawski Uniwersytet Medyczny
Dr hab. n. med. Włodzimierz Kokoszka
emerytowany pracownik Instytutu Ginekologii i Położnictwa Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie
Dr hab. n. med. Małgorzata Kołodziejczak
Oddział Chirurgii Ogólnej z Pododdziałem Proktologii, Szpital Solec w Warszawie
Dr n. med. Agnieszka Nalewczyńska
Klinika Ginekologii Onkologicznej,
Centrum Onkologii-Instytut im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie
Dr hab. n. med. Grzegorz Panek
I Katedra i Klinika Położnictwa i Ginekologii,
I Wydział Lekarski, Warszawski Uniwersytet Medyczny
Dr hab. n. med. Magdalena Pisarska-Krawczyk
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. Prezydenta Stanisława Wojciechowskiego w Kaliszu,
Katedra Zdrowia Matki i Dziecka, Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu
Prof. dr hab. n. med. Kazimierz Rąpała
Społeczna Akademia Nauk w Warszawie,
Klinika Ortopedii CMKP w Otwocku,
Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny im. Prof. Adama Grucy
Dr n. med. Małgorzata Reinholz-Jaskólska
Klinika Położnictwa, Chorób Kobiecych i Ginekologii Onkologicznej,
II Wydział Lekarski, Warszawski Uniwersytet Medyczny
Dr n. med. Piotr Sobiczewski
Klinika Ginekologii Onkologicznej,
Centrum Onkologii-Instytut im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie
Prof. dr hab. n. med. Jerzy Stelmachów
Konsultant Krajowy w dziedzinie ginekologii onkologicznej
Prof. dr hab. n. med. Iwona Sudoł-Szopińska
Zakład Radiologii, Instytut Reumatologii w Warszawie,
Zakład Diagnostyki Obrazowej,
II Wydział Lekarski, Warszawski Uniwersytet Medyczny
Dr hab. n. med. Dariusz Szukiewicz
Katedra i Zakład Patologii Ogólnej i Doświadczalnej,
II Wydział Lekarski, Warszawski Uniwersytet Medyczny
Prof. dr hab. n. med. Beata Śpiewankiewicz
Klinika Ginekologii Onkologicznej,
Centrum Onkologii-Instytut im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie
Dr n. kult. fiz. Aleksandra Truszczyńska
Wydział Rehabilitacji, Akademia Wychowania Fizycznego w Warszawie,
Klinika Ortopedii CMKP w Otwocku,
Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny im. Prof. Adama Grucy
Dr n. med. Piotr Walczak
Klinika Ortopedii CMKP w Otwocku,
Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny im. Prof. Adama GrucyPRZEDMOWA
Przewlekły ból w miednicy mniejszej jest jednostką chorobową, której przyczyną mogą być zmiany organiczne, zaburzenia czynnościowe lub psychosomatyczne. Bez względu na etiologię zespołu, podstawowa dolegliwość jest powodem znacznego pogorszenia jakości życia.
Wiele kwestii dotyczących przewlekłego bólu w miednicy mniejszej jest do dziś przedmiotem dyskusji. W rozpoznawaniu schorzenia potrzebne są interdyscyplinarne działania, wymagające współpracy wielu specjalistów. Dotyczy to również planowania leczenia i jego realizacji.
Podstawowym celem tego opracowania jest przedstawienie aktualnego stanu wiedzy na temat zespołu bólowego miednicy mniejszej i modelu postępowania w wybranych przypadkach. W przygotowywaniu
poszczególnych rozdziałów brali udział doświadczeni klinicyści, którzy w oparciu o własne doświadczenia starali się przekazać Czytelnikowi informacje istotne i pomocne w diagnostyce oraz leczeniu pacjentów cierpiących na przewlekłe dolegliwości bólowe w miednicy mniejszej. Te cenne wskazówki, a także wysiłek i zaangażowanie Autorów są dużym walorem książki.
Chciałabym serdecznie podziękować Autorom za podjęcie trudu uczestniczenia w tym przedsięwzięciu. Pragnę również wyrazić moje uznanie dla Wydawnictwa Lekarskiego PZWL. Mam nadzieję, że przeczytanie monografii pozwoli Czytelnikowi pomóc osobom cierpiącym.
Prof. dr hab. n. med. Beata Śpiewankiewicz1 BUDOWA NARZĄDÓW PŁCIOWYCH ŻEŃSKICH MAGDALENA PISARSKA-KRAWCZYK
1.1. Podstawy embriologiczne
Narządy płciowe i moczowe powstają wspólnie, dlatego embriologicznie i anatomicznie ich rozwój rozpatrywany jest łącznie. Używa się nazwy „układ moczowo-płciowy”, jednak w sensie czynnościowym układy moczowy i płciowy są całkowicie odrębne.
Zawiązki gonad, dróg wyprowadzających mocz oraz zewnętrznych narządów płciowych męskich i żeńskich, początkowo niezróżnicowane, są identyczne, mimo że płeć jest zdeterminowana w chwili zapłodnienia. W okresie płodowym następuje różnicowanie narządów płciowych w kierunku określonej płci. Rozwijają się one z mezodermy w powiązaniu z układem moczowym i mają początkowo wspólny przewód wyprowadzający, uchodzący do steku (kloaki), gdzie otwiera się również jelito.
Bocznie od śródnercza powstają przewody okołośródnerczowe (Müllera), których części dogłowowe tworzą jajowody. Z połączonych dolnych odcinków tworzy się kanał maciczno-pochwowy, następnie macica oraz górna część pochwy. Dolny odcinek pochwy powstaje z zatoki moczowo-płciowej. Pęcherz moczowy rozwija się z górnej części zatoki moczowo-płciowej, a z jej dolnej części tworzy się cewka moczowa. Śródnercze funkcjonuje w okresie od 6. do 10. tygodnia, następnie ulega stopniowemu zanikowi. Z przewodu śródnercza powstaje zawiązek moczowodu w postaci pączka moczowodowego.
Ten sam listek zarodkowy – mezoderma – stanowi punkt wyjścia macicy, jajowodów, górnej części pochwy i trójkąta pęcherza moczowego. Również z mezodermy powstają nerki. Komórki mezodermy i grzebienie płciowe, utworzone z proliferującego nabłonka pokrywającego pierwotną jamę ciała, są zaczątkiem gonad. Mezodermalne sznury płciowe, po ukształtowaniu się z grzebieni płciowych i rozwijających się komórek mezenchymy, formują część rdzenną i korową tworzącego się jajnika. Pierwotne pęcherzyki jajnikowe z własnymi komórkami rozrodczymi wywodzą się z sznurów płciowych, których większość pozostaje w przyszłej korze jajnika.
1.2. Zależności anatomiczne miednicy mniejszej
1.2.1. Budowa miednicy mniejszej
Miednicę kostną (boni pelvis) tworzą: kość miedniczna (os coxae), kość krzyżowa (os sacrum) i kość ogonowa (os coccygis). Na kość miedniczną składają się: kość biodrowa (os ilium), kość łonowa (os pubis) i kość kulszowa (os ischii).
Połączone przestrzenie, mniejsza i większa, tworzą miednicę. Punkty podziału wyznaczają wzgórek kości krzyżowej i kresa graniczna, łagodnie zaokrąglona linia wyznaczona przez kość biodrową, kresę grzebieniową i grzebień kości łonowej. Miednica większa, utworzona przez kości biodrowe, kość krzyżową i ściany brzucha, ma wpływ na budowę anatomiczną miednicy mniejszej, którą kształtują od dołu mięśnie dna miednicy. Pozostałe ograniczenia to ramiona kości łonowej i spojenie łonowe, kości krzyżowa i guziczna, a także połączone kości biodrowe i kulszowe.
Mięśnie dna miednicy tworzą dwie warstwy: przeponę moczowo-płciową i przeponę miednicy, na którą składają się mięsień dźwigacz odbytu (wieloelementowy) i mięsień guziczny. Przeponę moczowo-płciową tworzą mięśnie: poprzeczny głęboki krocza i zwieracz cewki moczowej. Zapewniają one statykę w miejscach dna miednicy wymagających zwiększonego wsparcia – przejściach cewki moczowej, pochwy i odbytnicy. W rozwoju tej zwłaszcza grupy mięśni obserwuje się różnice rasowe i osobnicze. Tkanka łączna pokrywająca mięśnie przepony miednicy tworzy powięzie, dolną i górną. Przepona miednicy i przepona moczowo-płciowa układają się wobec siebie piętrowo, co powoduje, że powięź dolna przepony miednicy leży na powięzi górnej przepony moczowo-płciowej. W obrębie wrót mięśni dźwigaczy odbytu obie te powięzie zrastają się. Nazwy nadawane przez poszczególnych autorów nie zawsze są zgodne. Powięź trzewna miednicy, leżąca poniżej otrzewnej, mająca miejscami bardziej zwartą strukturę, tworzy więzadła krzyżowo-maciczne i więzadła podstawowe macicy. Istotną funkcję podtrzymującą sprawują więzadła obłe macicy.
Położone w miednicy mniejszej narządy układu moczowo-płciowego i pokarmowego łączą się ze sobą przebiegającymi w płaszczyźnie pośrodkowej strukturami łącznotkankowymi, wzmocnionymi przez włókna mięśni gładkich. Ku przodowi od pęcherza moczowego znajduje się przestrzeń załonowa, zamknięta od dołu przez więzadła łonowo-pęcherzowe. Ta przestrzeń, wspólnie z przestrzeniami przypęcherzowymi, stanowi część przestrzeni głównej – zaotrzewnowej. Przednią ścianę pochwy i cewkę moczową oddziela przegroda cewkowo-pochwowa. W płaszczyźnie pośrodkowej między szyjką macicy a brzegiem pęcherza biegnie więzadło nadpochwowe, oddzielające przestrzenie pęcherzowo-pochwową i pęcherzowo-szyjkową od przestrzeni pęcherzowo-macicznej. Opisane przestrzenie, wyraźnie widoczne podczas operacji po usunięciu wiotkiej tkanki łącznej, w naukowych opracowaniach przyjmują różne nazwy lub nie są uznawane za odrębne struktury.
Między pochwą a bocznymi ścianami miednicy mniejszej znajduje się tkanka łączna okołopochwowa z przebiegającymi w niej naczyniami i nerwami zaopatrującymi pochwę. Płyta mięśniowo-łącznotkankowa, powstała z wymienionych więzadeł i mięśni, stanowi rusztowanie dla naczyń i nerwów zaopatrujących miednicę mniejszą.
więcej..
