- W empik go
Żony bogów. Muzy wielkich literatów - ebook
Żony bogów. Muzy wielkich literatów - ebook
Gombrowicz, Witkacy, Miłosz, Iwaszkiewicz, Mrożek czy Boy-Żeleński to pisarze, których zna każdy, a przynajmniej tak się wszystkim wydaje. Istniały jednak osoby, które znały ich naprawdę, były blisko i stawiały czoła wszelkim ludzkim słabościom wielkich artystów. Żony. Ta książka jest nie tylko wspaniałą biografią wybitnych polskich literatów, ale także opowieścią o ich partnerkach. Te wyjątkowe kobiety dbały o sprawy prozaiczne i mierzyły się z problemami codzienności, nierzadko pełniąc rolę muzy, doradcy, a niekiedy również pierwszego krytyka. Dodatkowo dźwigały brzemię niełatwego życia z wybitnymi artystami, u których lęki, niemoc twórcza, stres, a w konsekwencji załamania nerwowe czy walka z uzależnieniami nie były rzadkością. To, że żyły w cieniu swoich sławnych mężów nie oznacza jednak, że nie wywarły wpływu na ich najważniejsze decyzje i samą twórczość. Wręcz przeciwnie – współtworzyły nie tylko życie małżeńskie, ale też sztukę.
Nowe wydanie książki Sławomira Kopra, uaktualnione i poszerzone.
Kategoria: | Literatura faktu |
Zabezpieczenie: |
Watermark
|
ISBN: | 978-83-8343-461-2 |
Rozmiar pliku: | 1,4 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Od autora
Gdy kilkanaście lat temu pisałem książkę _Kobiety w życiu Mickiewicza_, wiele myślałem o partnerkach i żonach naszych najwybitniejszych pisarzy. Małżeństwo z geniuszem nigdy nie jest łatwym zadaniem, nie bez powodu ludzie obdarzeni niezwykłym talentem często tworzą toksyczne związki. Cierpią na tym ich partnerki i dzieci, a ognisko rodzinne często przypomina domowe piekło. Przykładów jest wiele – udane związki należą do rzadkości, a znacznie częściej mamy do czynienia z tymi kompletnie chybionymi.
My, Polacy, cierpimy na dziwną przypadłość. Pozbawiamy naszych bohaterów życia prywatnego i ograniczamy się co najwyżej do odnotowania faktu zawarcia małżeństwa i wyliczenia ewentualnego potomstwa. Niechętnie wspominamy o rozwodach i ponownych ślubach, wyrzucamy z pamięci zdrady małżeńskie i nieformalne związki. Nieślubne dzieci również są pomijane milczeniem, tak samo zresztą jak skłonności homoseksualne albo uzależnienie od alkoholu, narkotyków czy hazardu. W naszych podręcznikach tworzymy pomniki herosów albo raczej galerię papierowych postaci. Tymczasem ludzie „dotknięci palcem Boga”, twórcy o nieprawdopodobnych umysłach, byli i są szczególnie narażeni na pokusy tego świata. I często ulegają im ze szkodą dla siebie i swoich najbliższych.
Wielu gigantów naszej kultury założyło rodziny, jednak ich losy nie zawsze były godne pozazdroszczenia. Podczas gdy oni zdobywali sławę i na zawsze zapisywali się na kartach naszej historii, ich żony i dzieci pozostawały w cieniu, często przeklinając los, który związał ich z geniuszem.
Szczególna uwaga należy się ich partnerkom życiowym, tym mało znanym żonom bogów. To one musiały zapewnić codzienne funkcjonowanie rodziny i zadbać o jej najważniejsze potrzeby życiowe. Często też cierpiały niedostatek, nie zawsze bowiem sława partnera szła w parze z powodzeniem finansowym. Były żonami, muzami, kochankami, kucharkami, a często też pielęgniarkami troszczącymi się o swoich mężczyzn do ostatnich chwil ich życia.
Witold Gombrowicz, Sławomir Mrożek, Czesław Miłosz, Stanisław Ignacy Witkiewicz, Jarosław Iwaszkiewicz. Pięciu gigantów naszej literatury, jedni z najwybitniejszych polskich pisarzy XX stulecia. Pierwsza trójka w pewnym momencie życia znalazła się na emigracji. Tworzyli z dala od kraju, a na swój triumf musieli czekać latami. Ich nazwiska są znane każdemu Polakowi, ale czy wiele osób wie, jak nazywały się ich partnerki życiowe i jak potoczyły się ich losy? Jaki wpływ wywarły na życie i twórczość swoich mężów?
A w opozycji do nich Jarosław Iwaszkiewicz, który pozostał w kraju, a po zawarciu konsensusu z komunistami stał się najbardziej wpływowym literatem epoki PRL. Twórczość jego zresztą też przetrwała, prawdziwy talent bowiem zawsze się obroni. Ale nawet on nigdy nie osiągnąłby swojej pozycji literackiej, gdyby nie żona, która zawsze pozostawała w jego cieniu.
I o tym właśnie jest ta książka – o losach kobiet, które miały szczęście (lub pecha) związać się z najwybitniejszymi postaciami naszej kultury i towarzyszyć im na dobre i na złe; o paniach, które, pozostając w cieniu, nie tylko wypełniały domowe obowiązki, ale też inspirowały swoich bogów, wspinających się przy ich pomocy na literacki olimp.
_Sławomir Koper_Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki
1.
Za: R. Gombrowicz, _Gombrowicz w Europie. Świadectwa i dokumenty 963–1969_, Kraków 1993, s. 251.
2.
W. Gombrowicz, _Dziennik 1961–1966_, t. 3, Kraków 1988, s. 186–188.
3.
Za: R. Gombrowicz, _op. cit_., s. 298.
4.
_Ibidem_, s. 331.
5.
_Ibidem_.
6.
_Ibidem_, s. 330.
7.
_Ibidem_.
8.
Za: _ibidem_, s. 359.
9.
_Ibidem_, s. 332.
10.
W. Gombrowicz, _Kronos_, Kraków 2013, s. 319.
11.
R. Gombrowicz, _op. cit._, s. 332.
12.
_Ibidem_, s. 321.
13.
Za: _ibidem_, s. 363.
14.
Za: T. Kępiński, _Witold Gombrowicz i świat jego młodości_, Warszawa 1974, s. 59–60.
15.
Za: _ibidem_, s. 69.
16.
Za: _ibidem_.
17.
_Ibidem_, s. 72.
18.
Za: _ibidem_.
19.
W. Gombrowicz, _Kronos,_ s. 43.
20.
T. Kępiński, _op. cit._, s. 75.
21.
_Ibidem_.
22.
Za: J. Siedlecka, _Jaśnie panicz. O Witoldzie Gombrowiczu_, Gdańsk 1992, s. 165.
23.
Za: _ibidem_, s. 168.
24.
Za: _ibidem_, s. 172.
25.
Za: _ibidem_, s. 178.
26.
T. Kępiński, _op. cit._, s. 189.
27.
_Ibidem_, s. 193.
28.
_Ibidem_, s. 187–188.
29.
W. Gombrowicz, _Wspomnienia polskie_, _Dzieła_, t. 15, Kraków 1996, s. 48.
30.
T. Kępiński, _op. cit._, s. 221–222.
31.
_Ibidem_, s. 48.
32.
J. Kaden-Bandrowski, _Niemoc moralna Gombrowicza w „Pamiętniku”_, „Gazeta Polska”, 16.08.1933.
33.
_Ibidem._
34.
Za: J. Siedlecka, _op. cit._, s. 197–198.
35.
W. Gombrowicz, _Wspomnienia…_, s. 108.
36.
_Ibidem._
37.
_Ibidem_, s. 108–109.
38.
_Ibidem_, s. 109.
39.
Za: J. Siedlecka, _op. cit._, s. 208.
40.
W. Gombrowicz, _Wspomnienia…_, s. 108.
41.
_Ibidem_, s. 112.
42.
Za: J. Siedlecka, _op. cit._, s. 210.
43.
Za: _ibidem_, s. 219.
44.
Za: _Wspomnienia o Zofii Nałkowskiej,_ Warszawa 1965, s. 254.
45.
W. Gombrowicz, _Wspomnienia…_, s. 147.
46.
_Ibidem_, s. 115.
47.
Za: K. Tomasik, _Homobiografie_, Warszawa 2009, e-book.
48.
W. Gombrowicz, _Podróże i przygody. Niesmak w permanencji_, „Kurier Poranny”, 16.07.1937.
49.
Za: J. Siedlecka, _op. cit._, s. 211.
50.
W. Gombrowicz, _Dziennik 1953–1956_, t. 1, Kraków 1997, s. 264.
51.
W. Gombrowicz, _Wspomnienia…_, s. 101.
52.
_Ibidem_, s. 184.
53.
_Ibidem_, s. 186–187.
54.
_Ibidem_, s. 187.
55.
Za: R. Gombrowicz, _Gombrowicz w Argentynie. Świadectwa i dokumenty 1939–1963_, Kraków 2004, s. 16.
56.
Za: _ibidem_, s. 22.
57.
Za: _ibidem_, s. 44.
58.
Za: _ibidem_, s. 27.
59.
Za: _ibidem_, s. 39.
60.
W. Gombrowicz, _Kronos,_ s. 70.
61.
R. Gombrowicz, _Gombrowicz w Argentynie…_, s. 31.
62.
Za: _ibidem_, s. 32.
63.
Za: _ibidem_, s. 36.