Judaizm. Minibook - ebook
Judaizm. Minibook - ebook
"Tadeusz Gadacz | Małgorzata Naimska Lektura tekstów zamieszczonych w tym minibooku uświadamia nam po raz kolejny, że wspólna jest nasza – Żydów i chrześcijan – wiara w Boga, który nie tylko stworzył człowieka, ale też nieustannie go wyzwala. Przypominają o tym najważniejsze żydowskie święta: Pesach, Szawuot, Sukkot i Jom Noraim, tzw. Straszne Dni, w których – jeśli się im uważnie przyjrzeć – można dostrzec korzeń chrześcijańskiego świętowania Paschy (i przeżywania Wielkiego Postu)"
Kategoria: | Wiara i religia |
Zabezpieczenie: |
Watermark
|
ISBN: | 978-83-240-3247-1 |
Rozmiar pliku: | 456 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
„My, chrześcijanie, uważamy żydowskie dziedzictwo religijne za nieodłączną część naszej własnej wiary: jesteście naszymi starszymi braćmi” – mówił, zwracając się do naczelnych rabinów Izraela, papież Jan Paweł II.
To żydowskie „starszeństwo” dobrze widać w tekście Małgorzaty Naimskiej _Judaizm i święta żydowskie_, stanowiącym krótkie wprowadzenie do judaizmu. Lektura tego tekstu uświadamia nam po raz kolejny, że wspólna jest nasza – Żydów i chrześcijan – wiara w Boga, który nie tylko stworzył człowieka, ale też nieustannie go wyzwala. Przypominają o tym najważniejsze żydowskie święta: Pesach, Szawuot, Sukkot i Jom Noraim, tzw. Straszne Dni, w których – jeśli się im uważnie przyjrzeć – można dostrzec korzeń chrześcijańskiego świętowania Paschy (i przeżywania Wielkiego Postu).
Filozoficzną analizę relacji łączących judaizm z chrześcijaństwem przynosi artykuł Tadeusza Gadacza _Judaizm – chrześcijaństwo – prawda_, będący zwięzłym wprowadzeniem do _Gwiazdy Zbawienia_ Franza Rosenzweiga. Jak pisze Gadacz, relacjonując myśl autora _Gwiazdy…_, choć judaizm i chrześcijaństwo różnią się w swym odniesieniu do świata i historii, są jednak ze sobą ściśle złączone. Określa je bowiem to samo światło: światło „gwiazdy zbawienia”. Jego centrum to „wieczne życie” Żydów i ich przeżywanie czasu. Z kolei promienie tej gwiazdy wyznacza „wieczna droga” chrześcijan pokonujących przestrzeń poprzez relację miłości. A zatem – konstatuje Rosenzweig − „Żyd i chrześcijanin są przed Bogiem robotnikami tego samego dzieła”.
Prawdę tę coraz wyraźniej widzi również posoborowy Kościół. Warto, aby owa szczególna więź, łącząca Żydów i chrześcijan, stała się dziś przedmiotem refleksji naszych Czytelników.
Zapraszamy do lektury!
Redakcja miesięcznika „Znak”Tadeusz Gadacz Sp
JUDAIZM – CHRZEŚCIJAŃSTWO – PRAWDA
Franz Rosenzweig wychował się w rodzinie, która jak wiele innych rodzin żydowskich zasymilowała się z kulturą niemiecką i swe zwyczaje religijne przestrzegała jedynie powierzchownie. W okresie studiów stanął wobec duchowych napięć, które wynikały z jego wewnętrznej i filozoficznej rozterki, wahania między stanowiskiem subiektywnym i obiektywnym. Na tle tych napięć, coraz wyraźniej odkrywał pojęcie objawienia. Prowadzony od dłuższego czasu dialog z Eugenem Rosenstockiem i kuzynem Rudolfem Ehrenbergiem nawróconymi już na chrześcijaństwo, zaowocował u Rosenzweiga pragnieniem chrztu. Był już prawie zdecydowany. Chciał się jedynie upewnić. 11 października 1913 r. wybrał się do małej synagogi w Berlinie, by po raz ostatni przeżyć Jom Kippur. Przeżył dramat. Przeżył dramat. Odkrył na nowo judaizm. Postanowił pozostać żydem. Nie nawrócił się. Do oczekującego na wiadomość kuzyna napisał: „Drogi Rudi, muszę ci oznajmić coś, co napełni cię smutkiem, i przynajmniej na razie pozostanie dla ciebie niezrozumiałe: po długim i, jak sądzę, gruntownym namyśle postanowiłem odwołać moją decyzję. Nie wydaje mi się to już konieczne, a przeto w moim przypadku także możliwe. Pozostaję więc żydem (…). Chrześcijaństwo uznaje Boga judaizmu nie jako Boga, lecz jako Ojca Jezusa Chrystusa. Jest ono wierne Panu, ponieważ wie, że tylko On jest drogą do Ojca. Wraz ze swym Kościołem pozostaje Panem przez wszystkie dni aż do skończenia świata. Lecz wówczas przestaje być Panem. Także i On zostanie poddany Ojcu, który wtedy stanie się wszystkim we wszystkich (1 Kor 15, 28). _Czym jest Chrystus i Jego Kościół w świecie, co do tego jesteśmy zgodni: nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak przez Niego_ (J 14, 6). Nikt nie przychodzi do Ojca; inaczej jest jednak, kiedy ktoś nie potrzebuje więcej przychodzić do Ojca, ponieważ już jest u Niego. A to jest tylko przypadek narodu Izraelskiego (nie poszczególnych żydów)”¹. Rosenzweig, żyd z urodzenia, nawrócił się na judaizm. Było to jednak szczególne nawrócenie. Przyjął bowiem także chrześcijaństwo jako drugą, obok judaizmu, kategorię objawienia i zbawienia, jako drugą współrzędną absolutnej orientacji świata. Relacja między judaizmem i chrześcijaństwem stała się jednym z centralnych problemów jego głównego dzieła _Gwiazda Zbawienia_.
* * *
_Dalsza cześć książki dostępna w wersji pełnej_
1. F. Rosenzweig, _Briefe und Tagebücher_, Den Haag, 1979, t. I, s. 132 – 133. Por. Na ten temat artykuł: A. Żak, _Odroczone spotkanie. Judaizm I chrześcijaństwo w koncepcji Franza Rosenzweiga_, w: “Przegląd Powszechny”, 2(798), 1988, s. 222 – 235.