Krótki kurs Tradycyjnej Medycyny Chińskiej - ebook
Krótki kurs Tradycyjnej Medycyny Chińskiej - ebook
Książka ta stanowi obszerne wprowadzenie w Tradycyjną Medycynę Chińską. Znajdziesz tutaj terapie i techniki, na których się ona opiera. Dowiesz się, na czym polega yin i yang, poznasz zasady pięciu żywiołów, energii chi, roślin leczniczych i ich wykorzystanie w codziennym życiu. Akupunktura, akupresura czy ziołolecznictwo, to również terapie, które wesprą twoje zdrowie na co dzień. W ćwiczeniach ruchowych tai chi, chi kung i medytacjach odnajdziesz spokój i relaks i odzyskasz energię życiową. Ponadto poradnik ten zawiera mnóstwo praktycznych wskazówek, dzięki którym możesz delikatnie i bez skutków ubocznych wzmocnić siebie i swoich bliskich w przypadku różnych codziennych dolegliwości oraz przywrócić równowagę organizmu i energii życiowej chi. Przyjemność i zdrowie płynące z tradycji.
Spis treści
Wstęp
Rozdział 1: Filary medycyny chińskiej
Perspektywa holistyczna
Historia i współczesność
Teoria yin i yang
Teoria pięciu elementów
Cykl sheng
Cykl ke
Podstawowe składniki
Układ meridianów
System zang-fu
Jak powstają choroby
Tradycyjne chińskie procedury diagnostyczne
Rozdział 2: Tradycyjne chińskie środki lecznicze
Rośliny
Składniki zwierzęce
Substancje mineralne
Chińskie środki lecznicze od A do Z
Rozdział 3: Akupresura i masaże lecznicze
Punkty akupunkturowe
Termopunktura
Stawianie baniek
Samoleczenie akupresurą
Samoleczenie masażem Tui Na
Rozdział 4: Qigong i tai chi
Dwa rodzaje qigong
Oddech podczas qigong
Działanie qigong
Ćwiczenia qigong na co dzień
Gimnastyka lecznicza tai chi
Działanie tai chi
Ćwiczenia tai chi do wykonywania w domu
Rozdział 5: Odżywianie według pięciu elementów
Właściwości termiczne produktów spożywczych
Smaki produktów spożywczych
Wzmacniająca odporność siedmiodniowa kuracja dietetyczna według pięciu elementów
Rozdział 6: Leczenie codziennych dolegliwości metodami TMC
Dolegliwości układu oddechowego
Choroby narządów zmysłów
Dolegliwości sercowo-krążeniowe
Dolegliwości układu trawiennego
Dolegliwości nerek i pęcherza moczowego
Dolegliwości kobiece
Dolegliwości aparatu ruchowego
Dolegliwości skórne
Dolegliwości układu nerwowego
Dodatek
Medytacje pięciu elementów
Masaże lecznicze
Medytacja serca i terapia próśb
Medytacja miłości
O Autorze
Użyteczne adresy
Użyteczne lektury
Indeks przepisów kulinarnych i leczniczych
Kategoria: | Zdrowie i uroda |
Zabezpieczenie: |
Watermark
|
ISBN: | 978-83-8272-318-2 |
Rozmiar pliku: | 4,0 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Co różni współczesną medycynę zachodnią od Tradycyjnej Medycyny Chińskiej (TMC)? Poszukajmy jakichś wskazówek. Jeśli spróbujemy zidentyfikować zasadnicze różnice, ważne okażą się dwie kwestie. Centralne miejsce w doskonalonej od tysiącleci chińskiej sztuce uzdrawiania zajmuje holistyczne, czyli całościowe postrzeganie człowieka. A diagnostyka dolegliwości i chorób oraz ich leczenie zawsze odbywają się z myślą o naturze, z której się wywodzimy. Oznacza to po pierwsze, że każdy człowiek stanowi organiczną jedność. Jego narządy – zarówno tak zwane narządy pełne, jak i puste (po chińsku, odpowiednio, zang oraz fu) – są wewnętrznie powiązane ze ścieżkami przepływu energii, czyli meridianami. Meridiany odgrywają ważną rolę w akupunkturze, akupresurze, masażu leczniczym, ale także w ziołolecznictwie. Przepływa nimi energia życiowa zwana po chińsku qi. Po drugie, medycyna chińska interpretuje wszystkie zjawiska występujące w świecie, całą martwą materię, wszystkie istoty żywe, a więc oczywiście także człowieka i otaczającą go przyrodę, w kategoriach równowagi przeciwnych właściwości yin i yang. Przyczyną każdej dolegliwości, czy to mającej naturę fizyczną czy psychiczną, jest zaburzenie tej równowagi. Dlatego podczas leczenia chodzi zawsze o to, by przywrócić naruszoną równowagę, a przez to obudzić funkcje samouzdrawiania organizmu i stymulować przepływ energii życiowej.
Tych twierdzeń TMC na temat ludzkiego organizmu i jego zaburzeń nie można wprawdzie zobiektywizować metodami nauk ścisłych, ale chodzi tutaj o analityczną, usystematyzowaną i opartą na doświadczeniu sztukę leczenia, w której aspekty materialny i energetyczny, fizyczny i psychiczny traktuje się jako nierozdzielne.
Książka ta stanowi obszerne wprowadzenie w Tradycyjną Medycynę Chińską. Znajdziesz tutaj koncepcje i idee, na których się ona opiera. Jeśli zastanawiasz się, czy nie poszukać wsparcia lekarza TMC w związku z jakimś problemem zdrowotnym, dowiesz się z tej publikacji, na czym w tym systemie polega diagnoza i leczenie. Ponadto poradnik ten zawiera mnóstwo praktycznych wskazówek, dzięki którym możesz delikatnie i bez skutków ubocznych wzmocnić siebie i swoich bliskich w przypadku różnych codziennych dolegliwości oraz przywrócić równowagę organizmu.ROZDZIAŁ 1
FILARY MEDYCYNY CHIŃSKIEJ
Tradycyjna Medycyna Chińska obejmuje złożony system metod diagnozy i leczenia, który rozwijano przez ponad 3500 lat. Jednym z podstawowych założeń filozoficznych tej sztuki uzdrawiania jest jedność ciała, umysłu i duszy. Każdy człowiek tworzy tę jedność – a ona z kolei jest częścią wypełnionego energią wszechświata, naszej planety i otaczającej nas natury. Te duchowe intuicje pochodzą ze światopoglądu znanego jako taoizm. Według niego wszystkie byty są powiązane i wzajemnie współzależne. Centralnym pojęciem tej nauki jest egzystencja w harmonii ze wszystkim, co żyje, a także osiągnięcie nieśmiertelności.
Laozi jest twórcą taoizmu.
W ramach tego systemu pojęciowego rozwinęły się niezmiernie wyrafinowane techniki zapobiegania oraz – jeśli jest już na nie za późno – holistycznego leczenia chorób. Należą do nich akupunktura, ziołolecznictwo, leczenie dietą, medytacja i ćwiczenia fizyczne. Medycyna zachodnia niewątpliwie odniosła wielkie sukcesy w wielu dziedzinach, zwłaszcza diagnostyce i chirurgii. Jednak w przypadku codziennych dolegliwości, lecz także chorób metabolicznych czy bólu, może co najwyżej złagodzić objawy. Toteż w ostatnich dziesięcioleciach akupunktura, akupresura, ale również ziołolecznictwo, tai chi, qigong i medytacja cieszą się rosnącą popularnością w krajach Zachodu.
Konfucjusz
Znany filozof Konfucjusz (551-479 p.n.e.) także wywarł swoje piętno na obrazie człowieka w starożytnych Chinach. Centralne miejsce w jego nauczaniu zajmował człowiek z jego prawami i obowiązkami jako część społeczeństwa. W ten sposób zabezpiecza on system społeczny, który z kolei zapewnia mu ochronę. Od Konfucjusza pochodzi cytat: „Człowiek pozbawiony wytrwałości nie zostanie ani dobrym szamanem, ani dobrym lekarzem”.
Perspektywa holistyczna
We wszechświecie ciało, umysł i dusza są pewnymi przejawami uniwersalnej siły życiowej. Dlatego lekarz TMC podczas diagnozowania dolegliwości zawsze dostrzega współzależności objawów psychicznych, uczuć i czynników środowiskowych. W ten sposób rozpoznaje, jak mogą powstać ewentualne dysharmonie. Celem leczenia jest wówczas przywrócenie równowagi energetycznej człowieka, który w swoim otoczeniu czuje się komfortowo i zdrowo. Bardzo ważna jest tutaj rozsądna dawka osobistej odpowiedzialności i uważności w postępowaniu ze sobą i otoczeniem. Idealne jest połączenie medycyny zachodniej z chińską wiedzą leczniczą. Na przykład leczenie TMC może wywierać działanie równoważące i regenerujące po operacji chirurgicznej lub farmakoterapii.
Zasady życia i zrozumienie natury
W medycynie chińskiej najważniejsze jest unikanie chorób. Dlatego określone zasady życia i rozumienie natury należą do całkowicie naturalnych codziennych „ćwiczeń”, które służą jako środek zapobiegawczy. Zioła lecznicze są też stosowane w kuchni, a tai chi jest popularne jako ćwiczenie poranne – nie tylko dla sprawnych seniorów. Ta codzienna użyteczność stanowi z kolei podstawę systemu leczenia. Ochrona zdrowia zapewnia bowiem dobre samopoczucie, utrzymanie produktywności i kreatywności jednostki, rodziny, a ostatecznie całego społeczeństwa.
Przyjrzyj się w spokoju temu napisowi. Już sam jego widok oraz wniknięcie w jego znaczenie obiecują uzdrawiające doświadczenie. Ukazane tu chińskie znaki oznaczają „uzdrowienie”.
Historia i współczesność
Można śmiało założyć, że wszystkie zabiegi medyczne i zalecenia dotyczące zachowania zdrowia wyewoluowały z obserwacji przyrody. Na przykład ważny symbol głowy smoka, o którym mówi się, że ma silny wpływ na przepływ energii, pochodzi od szamańskich uzdrowicieli. Oprócz zjawisk naturalnych także pewne postaci mityczne odgrywają ważną rolę w chińskiej filozofii i sztuce leczenia. Na przykład szybujące ruchy qigong wzorowane są na locie dzikich gęsi. Wydaje się, że już w czasach dynastii Shang około 1000 roku p.n.e. zajmowano się bliżej chorobami i uzdrawianiem. Wtedy jednak na pierwszym planie stała wiara w to, że dolegliwości wywoływane są przez demony. Prawdopodobnie w owym czasie takie czy inne przypadłości „odczarowywano” za pomocą zaklęć lub znieczulającego działania żarzących się pręcików moksy… Jeszcze w VI wieku p.n.e. bliskie były związki między szamanami a uzdrowicielami. Wytrwale rozwijano dalej medycynę. Tak powstały akupunktura i masaż, także na podstawie wielosetletnich obserwacji ich działania. W III wieku p.n.e. rozpoczęto systematyczne spisywanie wiedzy medycznej. Około 200 lat później ukończono słynny Wewnętrzny kanon (Kanon medycyny Żółtego Cesarza), zawierający dialog między legendarnym Żółtym Cesarzem a jego ministrem Qi Bo.
Siddharta Gautama (450-370 p.n.e.), historyczny Budda, pochodził z rejonu na północy dawnych Indii, obecnie w Nepalu. W Chinach jego nauka o przygotowaniu człowieka do wyzwolenia z kręgu ziemskich cierpień znalazła wielu zwolenników. Dzięki słusznemu poglądowi i słusznemu postępowaniu, a także skupieniu wewnętrznemu – mówi w zarysie jego doktryna – człowiek może uwolnić się z nieskończonego cyklu odrodzeń i osiągnąć nirwanę. Budda to trzeci ważny nauczyciel, obok Laozi i Konfucjusza, którego filozofia znalazła sobie miejsce w Tradycyjnej Medycynie Chińskiej.
Siddharta Gautama, twórca buddyzmu.
Był to pierwszy istniejący zapis na temat krążenia krwi u człowieka. Z biegiem lat Wewnętrzny kanon był stale poszerzany, w tym o akupunkturę i zioła lecznicze. Znany traktat o lekach Shennong bencao pochodzi z II wieku p.n.e. Z tych początków rozwinęło się pięć filarów medycyny chińskiej:
• akupunktura, akupresura i termopunktura;
• ziołolecznictwo;
• odżywianie według pięciu elementów;
• masaż leczniczy (terapia Tui Na);
• ćwiczenia qigong i tai chi.
Teoria yin i yang
Aby zrozumieć medycynę chińską, zajmiemy się jej kluczowymi pojęciami: yin i yang. Koncepcję yin-yang spisano po raz pierwszy w wielkiej księdze wróżebnej Yijing, pochodzącej mniej więcej z XI wieku p.n.e. Także ta koncepcja jest efektem obserwacji natury i spostrzeżenia, że zawsze występują w niej określone pary przeciwieństw. Są one od siebie zależne, lecz zarazem przeciwstawne: i tak bez dnia nie ma nocy, bez zimna – ciepła, bez lata – zimy, bez doliny – szczytu, a bez dołu – góry.
Wszystko pozostaje tutaj w dynamicznej współgrze nastawionej na zmiany. Z jednego powstaje drugie. Istnieją tylko przejściowe fazy, w których jedno zawsze dąży do drugiego. W każdym człowieku działa zasada yin i yang, jasnego i ciemnego.
O yin i yang…
Yin znaczy dosłownie „ciemna strona góry”. Symbolizuje księżyc, noc, zimę, zimno, spokój, bierność, kobietę, miękkość, wydawanie na świat, ciemność, wewnętrzne i ukryte zdolności.
Yang natomiast znaczy „jasna strona góry”. Symbolizuje słońce, dzień, lato, ciepło, aktywność, mężczyznę, twardość, poczęcie, zewnętrzność i ekspresję.
W teorii zdrowia ciało człowieka traktuje się jako wzorzec yin i yang. Jeżeli między obydwoma biegunami panuje dynamiczna równowaga, oznacza to zdrowie. Jej naruszenie świadczy o chorobie. Celem tradycyjnego chińskiego leczenia jest zawsze zrównoważenie aspektów yin i yang w organizmie. Na przykład gorączkę interpretuje się jako nadmiar yang. Jeśli temperatura ciała obniży się, staje się ono znowu bardziej yin. Kiedy jednak gorączce towarzyszą dreszcze, oznacza to nadmiar yin. W tym przypadku ciepło pomaga wytworzyć yang.
• Ciało yin: dolna część ciała, przednia strona ciała, prawa połowa ciała, wewnętrzne części ciała, otwory ciała, narządy pełne, skóra i kości.
• Ciało yang: górna część ciała, tylna strona ciała, lewa połowa ciała, zewnętrzne części ciała, strona zewnętrzna, narządy puste, ścięgna i chrząstka.
Teoria pięciu elementów
Druga koncepcja kluczowa dla zrozumienia Tradycyjnej Medycyny Chińskiej to teoria pięciu elementów (żywiołów). Piątka jest w chińskiej filozofii liczbą życia. Teoria pięciu elementów jest wynikiem uogólnienia różnych dynamicznych procesów, które opierają się na wzajemnym oddziaływaniu yin i yang. I tak z nasienia (yin) powstaje roślina (yang), która po obumarciu ponownie staje się yin (martwa). Obrazy te widzimy w systemie pięciu elementów oraz pięciu przemian. Pięć elementów odnajdujemy też w procesach dynamicznych, w środowisku, porach roku, porach dnia, stronach świata, klimacie, kolorach, smakach i zapachach, a także narządach yin (zang) oraz yang (fu), narządach zmysłów, tkankach, uczuciach. Także fazy życia człowieka i jakość energetyczną można przyporządkować tym elementom (patrz: tabela na stronie 18 i następnych).
Chińscy lekarze opisują interakcje między poszczególnymi narządami ciała, wykorzystując różne sposoby, w jaki elementy te łączą się ze sobą.