-
W empik go
Rytmika dla dzieci - ebook
Wydawnictwo:
Rok wydania:
2008
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
LUB
24,99 zł za tytuł
Tytuł dostępny w abonamencie Empik Go już od 24,99 zł / 30 dni
Sprawdź
Słuchaj i czytaj w abonamencie Go Standard już za 24,99 zł / 30 dni. Subskrypcja Go Standard daje możliwość dodania do biblioteki 3 dowolne tytuły w danym okresie rozliczeniowym (30 dni). Wybierasz z ponad 200 tys. audiobooków, ebooków i podcastów.
Rytmika dla dzieci - ebook
Proponowana pozycja wydawnicza: Rytmika dla dzieci stawia sobie za cel rozwinięcie naturalnej potrzeby rytmu u dziecka.
Całość obejmuje 120 zabaw i ćwiczeń rytmicznych przeprowadzanych w sposób systematyczny z uwzględnieniem stopnia trudności. Wprowadzenie wartości rytmicznych przez zabawy, grę na dziecięcych instrumentach perkusyjnych, rysowanie, ekspresję ruchu czyni zajęcia atrakcyjnymi, przyjemnymi i pożytecznymi. Dokładny opis ćwiczeń, rysunki i wiele praktycznych wskazówek umożliwią prowadzenie ciekawych zajęć. Schematyczne rysunki ilustrujące ćwiczenia i zabawy ułatwią nauczycielowi przeprowadzenie zabaw i ćwiczeń. Publikacja jest przeznaczona dla nauczycieli przedszkoli, ognisk, szkół muzycznych i studentów kierunków pedagogicznych.
| Kategoria: | Pedagogika |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-7308-948-8 |
| Rozmiar pliku: | 4,1 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
1. Dźwięki i czary muzyczne
Dzieci poznają się z nauczycielem, z salą, w której odbywają się zajęcia, i ze sobą, wymawiając głośno swoje imiona. Nauczyciel zapoznaje dzieci z fortepianem, jego brzmieniem i zewnętrznym wyglądem, po czym gromadzi je blisko instrumentu, by posłuchały, ile pięknych melodii i bajek można wydobyć z fortepianu.
Nauczyciel improwizuje bajkę muzyczną pt. Dźwięki i czary. Zachęca dzieci, by przeniosły się wyobraźnią nad morze, na leśną polankę lub wzniosły się wysoko, tam gdzie latają ptaki.
2. Sygnał muzyczny
Dzieci słuchają muzyki fortepianowej, która zachęca do marszu lub biegu. Gdy usłyszą sygnał muzyczny (pojedynczy dźwięk lub arpeggio w wysokim rejestrze), zwracają się w przeciwną stronę i idą lub biegną dalej. Ćwiczenie można też przeprowadzić przy akompaniamencie dwóch instrumentów perkusyjnych, np. bębenka i dzwonków (cymbałków).
3. Przerwa w muzyce
Dzieci maszerują przy akompaniamencie fortepianu lub wybranego instrumentu perkusyjnego. Gdy akompaniament milknie, siadają i czekają w ciszy, aż muzyka ponownie zaprosi je do marszu.
4. Marsz i bieg w dwóch grupach
Pierwsza grupa dzieci maszeruje w rytmie ćwierćnut przy akompaniamencie tamburyna, w tym czasie druga grupa siedzi. Gdy nauczyciel zagra na kastaniecie ósemki, druga grupa biega, a pierwsza siedzi i czeka na ćwierćnuty. Zmiany następują coraz częściej.
5. Ćwierćnuty i ósemki – formowanie koła
Dzieci maszerują w kole, klaszcząc w ręce w tempie ćwierćnut. Gdy usłyszą rytm ósemek, wbiegają do środka koła i biegają tak długo, aż znów usłyszą ćwierćnuty. Wówczas ponownie sprawnie i szybko formują koło i dalej maszerują.
6. Obraz graficzny
Na tablicy są narysowane trzy ćwierćnuty. Dzieci stają naprzeciwko i mówią głośno: ćwierć-nu-ty. Jedno dziecko pokazuje nuty zgodnie z akompaniamentem dowolnego instrumentu. Gdy akompaniament zmieni się na ósemkowy, dzieci rozbiegają się po sali. Na powrót ćwierćnut w akompaniamencie, znów stają przed tablicą i mówią: ćwierć-nu-ty.
7. Spostrzeganie zmian dynamicznych (głośności dźwięku)
Dzieci siadają koło fortepianu i słuchają gry nauczyciela, który stosuje zmiany dynamiczne. Następnie wypowiadają swoje spostrzeżenia i próbują klaskać, a potem chodzić zgodnie ze zmianami dynamiki. Padają pojęcia: głośno – cicho, mocno – lekko. To samo ćwiczenie można przeprowadzić, grając na wybranych instrumentach perkusyjnych.
8. Wyrabianie wyczucia ruchu miarowych ćwierćnut Zabawa z piłkami.
Dzieci bawią się kolorowymi piłkami w dowolny sposób przy akompaniamencie fortepianu. Gdy usłyszą ćwierćnuty, stają i odbijają piłki od podłogi, mówiąc za każdym razem: „bęc”. Dzieci, które nie potrafią jeszcze odbijać piłki w ten sposób, uderzają w nią ręką.
9. Słuchanie śpiewu nauczyciela – osłuchanie z piosenką Piłka Dzieci słuchają I zwrotki piosenki Piłka J. Wasowskiego:
Piłka, piłka w górę leci Piłką, piłką grają dzieci Bęc i buch! Bęc i buch! Piłkę złapie zuch!
wesoło
10. Reagowanie na znaną melodię
Dzieci spacerują z piłkami przy akompaniamencie fortepianu. Gdy usłyszą melodię piosenki Piłka, zatrzymują się i ze słowami „piłka w górę leci” podrzucają piłkę wysoko w górę.
11. Rozpoznawanie ćwierćnut Zabawa w domek ćwierćnut.
Dzieci biegają dookoła dywanu-domku. Gdy usłyszą zaproszenie ćwierćnut, wchodzą do domku, siadają, uderzają rękami o kolana tak długo, jak długo słyszą ćwierćnuty. Zabawa powtarza się kilkakrotnie.
12. Rysowanie domków z nutami
Dzieci rysują kredkami domki, w których mieszkają nuty.
13. Zabawa w dwóch grupach
Koty i myszy wybiegają ze swych domków wówczas, gdy usłyszą odpowiednią muzykę: koty – ćwierćnuty, myszy – ósemki.
14. Rysowanie nut
Grupa dzieci-kotów rysuje ćwierćnuty, a grupa myszy – ósemki.
15. Opowiadanie bajek, słuchanie muzyki
Nauczyciel zadaje dzieciom pytania:
– A może któreś z was wymyśli własną bajkę o kotku i myszce?
– Spróbujcie opowiadać bajki, a potem posłuchacie bajki muzycznej granej na fortepianie.
Można posłużyć się także dwoma instrumentami perkusyjnymi, np. bębenkiem, grając dla kotów i trójkątem – dla myszek. Następnie nauczyciel pyta:
– Czy słyszałyście, jak spacerował kot i jak biegały myszki?
16. Rejestr wysoki i niski
Dzieci tworzą koło, jedno z nich stoi w środku i pokazuje narysowane na zmianę ćwierćnutę i ósemkę. Dzieci klaszczą nutę pokazaną przez jedno z nich. Jeśli kartka z nutą jest trzymana wysoko – klaszczą, trzymając ręce nad głowami; jeśli kartka jest trzymana nisko – klaszczą, trzymając ręce nisko. Nauczyciel, akompaniując, dostosowuje rejestr fortepianu do położenia nuty. Jeżeli w sali nie ma fortepianu, można akompaniować np. na bębenku i trójkącie.
17. Kształtowanie wyobraźni działaniem dźwięków
Dzieci słuchają muzyki fortepianowej improwizowanej przez nauczyciela w wysokim rejestrze fortepianu i poruszają się dowolnie po sali, idąc lub biegając na palcach. Na sygnał muzyczny w wiolinie unoszą ręce w górę, zatrzymują się i „wypatrują”, co dzieje się wysoko w górze. Początkowo nauczyciel podsuwa różne tematy: łąka, las, miasto, góry. Po chwili dzieci same wybierają tematykę i każdy przenosi się tam w wyobraźni. Analogicznie dzieje się z rejestrem niskim: dzieci idą schylone, po czym zatrzymują się i „szukają” niskich przedmiotów bądź przenoszą się w myśli do kopalni, pod wodę lub obserwują chrabąszcze.
Dzieci poznają się z nauczycielem, z salą, w której odbywają się zajęcia, i ze sobą, wymawiając głośno swoje imiona. Nauczyciel zapoznaje dzieci z fortepianem, jego brzmieniem i zewnętrznym wyglądem, po czym gromadzi je blisko instrumentu, by posłuchały, ile pięknych melodii i bajek można wydobyć z fortepianu.
Nauczyciel improwizuje bajkę muzyczną pt. Dźwięki i czary. Zachęca dzieci, by przeniosły się wyobraźnią nad morze, na leśną polankę lub wzniosły się wysoko, tam gdzie latają ptaki.
2. Sygnał muzyczny
Dzieci słuchają muzyki fortepianowej, która zachęca do marszu lub biegu. Gdy usłyszą sygnał muzyczny (pojedynczy dźwięk lub arpeggio w wysokim rejestrze), zwracają się w przeciwną stronę i idą lub biegną dalej. Ćwiczenie można też przeprowadzić przy akompaniamencie dwóch instrumentów perkusyjnych, np. bębenka i dzwonków (cymbałków).
3. Przerwa w muzyce
Dzieci maszerują przy akompaniamencie fortepianu lub wybranego instrumentu perkusyjnego. Gdy akompaniament milknie, siadają i czekają w ciszy, aż muzyka ponownie zaprosi je do marszu.
4. Marsz i bieg w dwóch grupach
Pierwsza grupa dzieci maszeruje w rytmie ćwierćnut przy akompaniamencie tamburyna, w tym czasie druga grupa siedzi. Gdy nauczyciel zagra na kastaniecie ósemki, druga grupa biega, a pierwsza siedzi i czeka na ćwierćnuty. Zmiany następują coraz częściej.
5. Ćwierćnuty i ósemki – formowanie koła
Dzieci maszerują w kole, klaszcząc w ręce w tempie ćwierćnut. Gdy usłyszą rytm ósemek, wbiegają do środka koła i biegają tak długo, aż znów usłyszą ćwierćnuty. Wówczas ponownie sprawnie i szybko formują koło i dalej maszerują.
6. Obraz graficzny
Na tablicy są narysowane trzy ćwierćnuty. Dzieci stają naprzeciwko i mówią głośno: ćwierć-nu-ty. Jedno dziecko pokazuje nuty zgodnie z akompaniamentem dowolnego instrumentu. Gdy akompaniament zmieni się na ósemkowy, dzieci rozbiegają się po sali. Na powrót ćwierćnut w akompaniamencie, znów stają przed tablicą i mówią: ćwierć-nu-ty.
7. Spostrzeganie zmian dynamicznych (głośności dźwięku)
Dzieci siadają koło fortepianu i słuchają gry nauczyciela, który stosuje zmiany dynamiczne. Następnie wypowiadają swoje spostrzeżenia i próbują klaskać, a potem chodzić zgodnie ze zmianami dynamiki. Padają pojęcia: głośno – cicho, mocno – lekko. To samo ćwiczenie można przeprowadzić, grając na wybranych instrumentach perkusyjnych.
8. Wyrabianie wyczucia ruchu miarowych ćwierćnut Zabawa z piłkami.
Dzieci bawią się kolorowymi piłkami w dowolny sposób przy akompaniamencie fortepianu. Gdy usłyszą ćwierćnuty, stają i odbijają piłki od podłogi, mówiąc za każdym razem: „bęc”. Dzieci, które nie potrafią jeszcze odbijać piłki w ten sposób, uderzają w nią ręką.
9. Słuchanie śpiewu nauczyciela – osłuchanie z piosenką Piłka Dzieci słuchają I zwrotki piosenki Piłka J. Wasowskiego:
Piłka, piłka w górę leci Piłką, piłką grają dzieci Bęc i buch! Bęc i buch! Piłkę złapie zuch!
wesoło
10. Reagowanie na znaną melodię
Dzieci spacerują z piłkami przy akompaniamencie fortepianu. Gdy usłyszą melodię piosenki Piłka, zatrzymują się i ze słowami „piłka w górę leci” podrzucają piłkę wysoko w górę.
11. Rozpoznawanie ćwierćnut Zabawa w domek ćwierćnut.
Dzieci biegają dookoła dywanu-domku. Gdy usłyszą zaproszenie ćwierćnut, wchodzą do domku, siadają, uderzają rękami o kolana tak długo, jak długo słyszą ćwierćnuty. Zabawa powtarza się kilkakrotnie.
12. Rysowanie domków z nutami
Dzieci rysują kredkami domki, w których mieszkają nuty.
13. Zabawa w dwóch grupach
Koty i myszy wybiegają ze swych domków wówczas, gdy usłyszą odpowiednią muzykę: koty – ćwierćnuty, myszy – ósemki.
14. Rysowanie nut
Grupa dzieci-kotów rysuje ćwierćnuty, a grupa myszy – ósemki.
15. Opowiadanie bajek, słuchanie muzyki
Nauczyciel zadaje dzieciom pytania:
– A może któreś z was wymyśli własną bajkę o kotku i myszce?
– Spróbujcie opowiadać bajki, a potem posłuchacie bajki muzycznej granej na fortepianie.
Można posłużyć się także dwoma instrumentami perkusyjnymi, np. bębenkiem, grając dla kotów i trójkątem – dla myszek. Następnie nauczyciel pyta:
– Czy słyszałyście, jak spacerował kot i jak biegały myszki?
16. Rejestr wysoki i niski
Dzieci tworzą koło, jedno z nich stoi w środku i pokazuje narysowane na zmianę ćwierćnutę i ósemkę. Dzieci klaszczą nutę pokazaną przez jedno z nich. Jeśli kartka z nutą jest trzymana wysoko – klaszczą, trzymając ręce nad głowami; jeśli kartka jest trzymana nisko – klaszczą, trzymając ręce nisko. Nauczyciel, akompaniując, dostosowuje rejestr fortepianu do położenia nuty. Jeżeli w sali nie ma fortepianu, można akompaniować np. na bębenku i trójkącie.
17. Kształtowanie wyobraźni działaniem dźwięków
Dzieci słuchają muzyki fortepianowej improwizowanej przez nauczyciela w wysokim rejestrze fortepianu i poruszają się dowolnie po sali, idąc lub biegając na palcach. Na sygnał muzyczny w wiolinie unoszą ręce w górę, zatrzymują się i „wypatrują”, co dzieje się wysoko w górze. Początkowo nauczyciel podsuwa różne tematy: łąka, las, miasto, góry. Po chwili dzieci same wybierają tematykę i każdy przenosi się tam w wyobraźni. Analogicznie dzieje się z rejestrem niskim: dzieci idą schylone, po czym zatrzymują się i „szukają” niskich przedmiotów bądź przenoszą się w myśli do kopalni, pod wodę lub obserwują chrabąszcze.
więcej..
