12 kroków z Jezusem. Osobista historia uzdrowienia Daphne K. - ebook
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
12 kroków z Jezusem. Osobista historia uzdrowienia Daphne K. - ebook
Osobiste świadectwo kobiety, żony alkoholika. W bardzo prosty, bezpośredni, komunikatywny, a zarazem mądry i pogłębiony sposób autorka, Daphne K., dzieli się swoim doświadczeniem zmagań z nałogiem męża, odkrywania drogi Al-Anon, korzeni swojego współuzależnienia, a także swoich wątpliwości związanych z połączeniem tego wszystkiego z wiarą (jest zaangażowana w ruch Odnowy w Duchu Świętym, posługuje modlitwą wstawienniczą).
Książkę czyta się „jednym tchem”. Autorka ma dar przekazu, a i nie brakuje jej poczucia humoru. Lektura "12 kroków z Jezusem" może być wielką pomocą w zrozumieniu złożonego problemu uzależnienia i współuzależnienia, zarówno w naszym życiu jak i na drodze pomocy innym. Patronat nad książką objął Ośrodek Apostolstwa Trzeźwości w Zakroczymiu.
"Najcenniejsza rekomendacja książki Pani Daphne K. „Dwanaście Kroków z Jezusem” sprowadza się do jednego słowa – prawda. Właśnie dzięki niej opisana historia tak głęboko nas porusza, służy pomocą i przywraca nadzieję tym, którym zaczyna jej brakować. Autorka wykazała się gigantyczną odwagą, wpuszczając czytelnika do swojej najintymniejszej przestrzeni, sfery własnych lęków, rozterek, niepewności, bólu i wstydu, z którymi przyszło jej się zmierzyć. Nie stara się niczego ukryć, niczego nie koloryzuje, na nikogo się nie kreuje i co równie ważne, niczym nie chce epatować. Nie robi z siebie ani bohaterki, ani ofiary. Po prostu przedstawia historię człowieka, choć w szczegółowym ujęciu jej własną, to w planie uniwersalnym opowieść o wielu z nas. Prowadzi czytelnika drogą odkrywania prawdy o sobie samym, która wiedzie przez dwanaście zasadniczych etapów – 12 Kroków AA. Służy tu jako najlepszy z możliwych przewodników, gdyż sama powielekroć przez całe lata ją przemierzała. Ukazuje trudności i pułapki, jakie zastawiają na nas skostniała umysłowość, tłumione emocje i oczekiwania społeczeństwa. Przedstawia dramatyczne zmagania z samą sobą, jak i z otoczeniem niechętnym zmianom. Odtwarza nadludzki wręcz wysiłek, z jakim przebija się przez mur braku zrozumienia, najpierw własnego, a następnie swoich bliskich, przyjaciół i reszty świata. Robi to wszystko w jednym celu, żeby się uwolnić. Chce wyzdrowieć z choroby zwanej współuzależnieniem, która rujnuje jej życie i szczęście. Wybiera bardzo trudną drogę, lecz robi to mądrze, zgodnie z zasadą, że „prawda was wyzwoli” i pozwala się poprowadzić temu, który sam jest „drogą, prawdą i życiem”.
Co więcej, książka ta rzuca wiele światła na równie powszechny, co bagatelizowany w naszym społeczeństwie problem alkoholizmu. Pokazuje, co tak naprawdę skrywa się za zasłoną zdawkowego: „Bo, wiesz, on sobie popija”. Konsekwencje choroby na pozór jednej tylko osoby prowadzą do dramatu całych rodzin oraz kręgu przyjaciół i potrafią ciągnąć się przez pokolenia. Nikt nie wychodzi tu bez trwałych zranień i okaleczeń. Raz uruchomiona lawina zła pociąga za sobą wciąż nowe ofiary, a odwrócenie biegu zdarzeń wymaga kolosalnej odwagi, wysiłku i wytrwałości. Daphne K. z pomocą Boga wykazała się nimi wszystkimi i szczodrze wspiera nas swoim doświadczeniem, żebyśmy nie poddawali się, choć często może brakować sił i nadziei.
Jeśli czytelnik sam boryka się z problemem alkoholizmu bliskiej osoby, to w „Dwunastu Krokach z Jezusem” znajdzie szczerego i pełnego zrozumienia przyjaciela, służącego wsparciem, wiedzą i doświadczeniem, który nie pozostawi go samego z jego rozterkami na pastwę złych myśli, bólu i rozpaczy, spychanych za zasłonę wstydu przed otoczeniem. Jeśli zaś jest przyjacielem takiej osoby, to zacznie wreszcie rozumieć, co tak naprawdę się w jej duszy dzieje i nie pozwoli sobie więcej na „wspierające” uwagi i rady, które tylko potęgują frustrację i jątrzą rany. Biorąc pod uwagę przytaczane przez autorkę statystyki, z dużą dozą prawdopodobieństwa mieścimy się w którejś z tych grup, więc książkę tę warto polecić każdemu, kto jest gotów poszukiwać niełatwej, acz wyzwalającej prawdy."
- Ewa Sroczyńska -
| Kategoria: | Biografie |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-958478-0-6 |
| Rozmiar pliku: | 669 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
od autorki
Programy Dwunastu Kroków wyrosły z chrześcijańskiej grupy trzeźwiejących alkoholików. Kiedy inni, którzy nie koniecznie byli chrześcijanami, chcieli do nich dołączyć, powstało pytanie: „Czy Bóg odmówiłby swej pomocy tym, którzy nie są chrześcijanami?”. Pierwotna chrześcijańska grupa zdecydowała, że Bóg, jakim Go oni sami pojmują, podążyłby z pomocą każdemu, kto tylko przyzna, że jest w potrzebie i poprosi o pomoc. Spisując Dwanaście Kroków (patrz następne strony) mówili więc oni o „Bogu, jakim Go pojmujemy” i „Mocy większej niż my sami, która może po prostu stać się mocą grupy”. Sprawia to, że wspólnoty Dwunastu Kroków są dostępne dla wszystkich. Nie dyskutuje się w nich na temat kwestii religijnych, a wartości duchowe, takie jak miłość, uczciwość i nadzieja, są wspólne dla wszystkich.
Dziś niektórzy chrześcijanie zastanawiają się, czy nadal należeć do tak szeroko zakrojonych wspólnot. Kiedy w moim wczesnym okresie w Al-Anon sama doświadczałam takich wątpliwości i modliłam się w związku z nimi, to otrzymałam mentalny obraz¹ garnka formowanego z gliny przez dwie ręce. Czułam, że Bóg chciał mi pokazać, że to On wyrabia ów garnek (mnie!): jedną ręką poprzez Kościół, a drugą – poprzez Al-Anon, ale że obie te ręce należą do Niego. Utwierdziło mnie to i nadal pozostaje dla mnie żywym doświadczeniem.
Dwanaście Kroków jest przedrukowanych za zgodą Światowych Służb AA Alcoholics Anonymous World Services, Inc. (AAWS). Zgoda na przedruk nie oznacza, że AAWS zaopiniowały lub zatwierdziły zawartość tej książki lub że AAWS koniecznie musi zgadzać się z wyrażanymi w niej poglądami. AA jest jedynie programem wychodzenia z alkoholizmu – użycie Dwunastu Kroków w związku z innymi problemami lub w jakimkolwiek innym kontekście wykraczającym poza zagadnienia AA, nie powinien sugerować czegokolwiek innego. Choć Anonimowi Alkoholicy to program duchowy, nie jest on programem religijnym i użycie materiałów AA w niniejszej książce nie powinno sugerować, że jest on powiązany z lub udziela poparcia jakiejkolwiek sekcie, wyznaniu lub poszczególnym wierzeniom religijnym.
Zgodnie z wytycznymi AAWS Dwanaście Kroków jest podanych w oryginalnej formie, z użyciem słowa „alkohol” w Kroku 1 i „alkoholicy” w Kroku 12. (Inne wspólnoty używają „jedzenie”, „nasz nałóg”, etc. Anonimowi Współuzależnieni Codependent Anonymous (CODA) po prostu mówią „inni”).
Dwanaście Kroków Anonimowych Alkoholików
Krok Pierwszy:
Przyznaliśmy, że jesteśmy bezsilni wobec alkoholu, że przestaliśmy kierować własnym życiem.
Krok Drugi:
Uwierzyliśmy, że Siła Większa od nas samych może przywrócić nam zdrowie.
Krok Trzeci:
Postanowiliśmy powierzyć naszą wolę i nasze życie opiece Boga, jakkolwiek Go pojmujemy.
Krok Czwarty:
Zrobiliśmy gruntowny i odważny obrachunek moralny.
Krok Piąty:
Wyznaliśmy Bogu, sobie i drugiemu człowiekowi istotę naszych błędów.
Krok Szósty:
Staliśmy się całkowicie gotowi, aby Bóg uwolnił nas od wszystkich wad charakteru.
Krok Siódmy:
Zwróciliśmy się do Niego w pokorze, aby usunął nasze braki.
Krok Ósmy:
Zrobiliśmy listę osób, które skrzywdziliśmy i staliśmy się gotowi zadośćuczynić im wszystkim.
Krok Dziewiąty:
Zadośćuczyniliśmy osobiście wszystkim, wobec których było to możliwe, z wyjątkiem tych przypadków, gdy zraniłoby to ich lub innych.
Krok Dziesiąty:
Prowadziliśmy nadal obrachunek moralny, z miejsca przyznając się do popełnianych błędów.
Krok Jedenasty:
Dążyliśmy poprzez modlitwę i medytację do coraz doskonalszej więzi z Bogiem, jakkolwiek Go pojmujemy, prosząc jedynie o poznanie Jego woli wobec nas, oraz o siłę do jej spełnienia.
Krok Dwunasty:
Przebudzeni duchowo w rezultacie tych Kroków, staraliśmy się nieść posłanie innym alkoholikom i stosować te zasady we wszystkich naszych poczynaniach.
Dwanaście stopni Al-ANON
1. Przyznaliśmy, że jesteśmy bezsilni wobec alkoholu i że nie jesteśmy w stanie kierować naszym życiem.
2. Uwierzyliśmy, że Siła Większa od naszej własnej może nam przywrócić równowagę ducha i umysłu.
3. Postanowiliśmy powierzyć naszą wolę i nasze życie opiece Boga – jakkolwiek Go pojmujemy.
4. Przeprowadziliśmy szczery i odważny rachunek sumienia.
5. Wyznaliśmy Bogu, sobie - we własnym sumieniu - i innemu człowiekowi istotę naszych błędów.
6. Z całkowitą gotowością powierzyliśmy Bogu usuwanie wszelkich słabości naszego charakteru.
7. Prosiliśmy Boga z pokorą, aby usunął nasze wady.
8. Sporządziliśmy listę osób przez nas skrzywdzonych i postanowiliśmy im wszystkim zadośćuczynić.
9. Naprawiliśmy błędy popełnione wobec wszystkich ludzi, gdy tylko było to możliwe bez krzywdy dla nich lub dla innych.
10. Prowadziliśmy w dalszym ciągu rachunek sumienia; w razie popełnienia błędu jesteśmy gotowi przyznać się do tego.
11. Poszukiwaliśmy przez modlitwę i medytację coraz doskonalszej więzi z Bogiem, jakkolwiek Go pojmujemy, prosząc jedynie o poznanie Jego woli wobec nas i o siłę do jej spełnienia.
12. Dzięki stosowaniu Dwunastu Stopni dostąpiliśmy duchowego przebudzenia i staraliśmy się nieść posłannictwo innym ludziom, a zasady te stosować we wszystkich naszych sprawach.
Anonimowość
Ostatnie z Dwunastu Tradycji Al-Anon brzmią następująco:
Tradycja 11:
Nasze oddziaływanie na społeczeństwo opiera się na przyciąganiu, a nie reklamowaniu. Powinniśmy dbać o zachowanie osobistej anonimowości w kontaktach z prasą, TV, radiem i filmem i w szczególny sposób ochraniać anonimowość członków AA.
Tradycja 12:
Anonimowość jest duchową podstawą wszystkich naszych Tradycji i przypomina nam zawsze o pierwszeństwie tych Tradycji przed osobistymi przekonaniami i korzyściami naszych członków.
Żeby pozostać w zgodzie z tymi tradycjami i chronić anonimowość mojej rodziny i przyjaciół, większość imion ludzi i nazw miejsc zostało zmienionych, lecz nie same fakty. Jest to również powód, dla którego piszę jako Daphne K., nie używając pełnej formy swojego imienia i nazwiska.
Nie napisałam zbyt wiele o moich synach, gdyż ich opowieści należą do nich, a nie do mnie. Zajmują oni wiele miejsca w moim sercu, lecz nie w tej książce.
Ponieważ nie mogłam opowiedzieć moich własnych losów bez napisania o moim mężu, uczyniłam to, lecz z jego błogosławieństwem.przedmowa
Uzależnienie stanowi główny problem naszych czasów, dotykając znacznie więcej ludzi niż zdajemy sobie sprawę. Niszczący wpływ na rodziny uzależnionych często sięga znacznie dalej i głębiej niż moglibyśmy sobie to wyobrazić i wszyscy powinniśmy to sobie uświadomić. „12 kroków z Jezusem” to cudowna książka napisana przez inteligentną i oddaną katoliczkę, która okazuje się również wspaniałą autorką o lekkim piórze. Wedle jej własnych słów, zamysłem książki było wprowadzenie do programów Dwunastu Kroków oraz do problemu współuzależnienia dla chrześcijan i nie tylko. Z pewnością będzie ogromną pomocą i zachętą dla tych, na których życie negatywny wpływ wywiera osoba uzależniona.
Książka stanowi również fascynujący zapis życia autorki: zabiera czytelnika w podróż od jej dzieciństwa, poprzez dojrzewanie, różnorakie wykonywane przez nią prace, do szczęśliwego małżeństwa i urodzenia męskich bliźniąt, również dalej do bólu, cierpienia i zagubienia, gdy obserwowała walkę ukochanego męża z alkoholem. Ostatecznie zmuszona do stawienia czoła swej niemocy, zwraca się w swej żywej wierze do Osoby Jezusa Chrystusa, prosząc Go, by użył Swej mocy uzdrawiania. Wyjaśnia to w następujący sposób: „Im bardziej przyznaję się do swej niemocy, tym bardziej możliwym staje się przyzywanie mocy Boga”.
Wraz z autorką udajemy się w podróż przez te wszystkie lata, kiedy musiała dojść do porozumienia z własnymi uczuciami, poczuciem zaniżonej samooceny, winy, wstydu, frustracji, złości i depresji, gdy próbowała odnaleźć sens tego, co jej się przydarzało. Wszystko to rozgrywa się na tle fascynującego życia rodzinnego – ich domu i przyjaciół we Francji, mieszkania w Londynie, odwiedzin rodziny, wsparcia wierzących i modlących się chrześcijan, czasu spędzonego na konferencjach Ruchu Charyzmatycznego. Daphne walczy, żeby wszystko biegło jakoś w miarę normalnie i żeby mogła poukładać się sama ze sobą.
Dla mnie najciekawszym oknem, dającym wgląd w jej świat, jest prowadzony przez autorkę dziennik, w którym zapisuje swoje przejmujące rozmowy z Jezusem. Właśnie to sprawia, że książkę przepełnia nadzieja, że staje się ona poruszającym zapisem mocy Boga, która odmienia życie ludziom dziś i przynosi nam uzdrowienie w sytuacjach, kiedy wszystko wydaje się wymykać naszej kontroli. Dokonany przez Daphne zwięzły opis kluczowych części programów Dwunastu Kroków można by podsumować: „Ja nie mogę, On (Bóg) może, pozwól Mu.” W tych wszystkich programach chodzi o „wartości duchowe takie jak miłość, prawda, cierpliwość, uprzejmość, uczciwość, etc. Chodzi w nich również o połączenie lub ponowne połączenie z Bogiem, jakim Go pojmujemy. Nie ma tu jednak religijnych nakazów, a zasady duchowe są uniwersalne.”
Spotykałem Daphne wiele razy przez te wszystkie lata, lecz nawet nie zdawałem sobie sprawy, jak wielką walkę toczy, kiedy dowiadywała się na drodze gorzkiego osobistego doświadczenia, że alkoholizm dotykający jednego członka rodziny może pociągać za sobą tak dramatyczne konsekwencje dla całej rodziny. Jednak pozostaje to historia o ogromnej nadziei, w której silna wiara chrześcijańska przy wsparciu programów Dwunastu Kroków, jak AA i Al-Anon, doprowadza autorkę do miejsca spokoju i uzdrowienia. Jest to opowieść, którą powinni przeczytać wszyscy ci, którzy czują, że może istnieć konflikt pomiędzy ich wiarą chrześcijańską i programami Dwunastu Kroków, wynika z niej bowiem jasno, że nie musi tak być. Książka jest wymagająca, lecz pełna humoru i zachęty, skłania do refleksji i bardzo dobrze się ją czyta. Zasługuje na to, żeby została bestsellerem.
Charles Whitehead
wieloletni przewodniczący ICCRS
(Międzynarodowych Służb
Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej)
New Life Publishing wydało ostatnio bardzo pomocną książkę dla tych, którzy żyją z osobami cierpiącymi na alkoholizm. Napisała ją kobieta, od wielu lat zaangażowana w działalność w ruchu Odnowy w Duchu Świętym, której z trudem przychodziło radzenie sobie z faktem, że pomimo jej wszelkich modlitw mężowi się nie polepszało.
W swojej książce dzieli się ona wiedzą i intuicją, jakie nabyła, doświadczając zmagań z tym wszystkim. Jakże często jej jasna, uśmiechnięta twarz nie była wyrazem aktu wiary, lecz aktem zaprzeczania własnej sytuacji. Z gorzkiego doświadczenia autorka dowiedziała się, że alkoholizm nie odbija się jedynie na samym alkoholiku, lecz konsekwencje jego nałogu przenoszą się również na zachowanie całej rodziny, która równie mocno, jak on, potrzebuje uleczenia i wyzwolenia. Choroba męża skłoniła ją do przemyśleń na temat otrzymanego przez nią wychowania oraz roli, jaką odegrało ono w jej sposobach reagowania na zaistniałą sytuację. Rozważając cały problem współuzależnienia, Daphne K. ukazuje, jak program Dwunastu Kroków może okazać się pomocny przy docieraniu do prawdy, uzdrowienia i wyzwolenia dla wszystkich, których powyższy problem dotyka.
Recenzja w Good News Magazine, Styczeń/Luty 2003
Zamysłem tej książki jest przede wszystkim adresowane do chrześcijan wprowadzenie do programów Dwunastu Kroków i problemu współuzależnienia, jednakże będzie ona również bardzo pomocna dla każdego, kto mieszka z osobą cierpiącą z powodu jakiegoś uzależnienia.
Poprzez rozpoznawanie u siebie symptomów współuzależnienia – „opiekuńczości, zadowalania innych i ratowania” – oraz ich zgubnych skutków dla siebie samej, jak i dla swojego męża, autorka relacjonuje swą walkę z tym, co uważała za chrześcijańską zasadę „kochania innych ponad samego siebie”. Pokonawszy swój początkowy opór, udała się ona do Al-Anon, grupy wsparcia dla rodzin i przyjaciół alkoholików, opartej na idei Dwunastu Kroków. Zdobyte tam doświadczenia wykorzystała w celu wzmocnienia uzdrawiającej mocy swego chrześcijaństwa. Została zmotywowana do przyjrzenia się swoim własnym uczuciom, potrzebom i pragnieniom, żeby móc się o nie odpowiednio zatroszczyć: nie przestawać kochać bliźniego, lecz w równym stopniu pokochać siebie samą.
Autorka odsłania ból spowodowany wspólnym mieszkaniem z osobą uzależnioną i pewne sposoby przezwyciężania go. Dzieląc się swoją podróżą nadziei, opisuje własne poczucie niskiej samooceny, winy, wstydu, złości i depresji oraz to, jak sobie z nimi radziła. Nie jest to łatwa podróż, lecz ujawnia ona głębsze skutki nałogu oraz ukazuje proces, który umożliwił autorce odnalezienie własnego wyzdrowienia.
Recenzja w Adiction Today, Listopad/Grudzień 2003
Komentarze czytelników do pierwszego wydania
"12 kroków z Jezusem":
Cudowna – z pełnym przekonaniem polecam.
J.I.M.
Musiałem napisać, jak bardzo cenię Twoją książkę „12 kroków z Jezusem”. Nie mogę nazwać się praktykującym chrześcijaninem, czy praktykującym kimkolwiek, jeśli chodzi o te sprawy. Jednak Twoja książka w ożywczy sposób jest pozbawiona zadęcia religijnego, więc z pewnością ludzie wszelkich wyznań, lub też żadnego, mogą się z nią utożsamiać. Mam nadzieję, że w odbiorze wielu innych osób okaże się ona równie zachwycająca, inspirująca do przemyśleń i odkrywcza, co w moim własnym. Dziękuję.
H.D.
Twoja książka była niczym odpowiedź na moją modlitwę. Nie potrafię tego wyrazić słowami.
S.G.
Śmiałam się, płakałam, uczyłam.
E.B.
Cudowna książka, wspaniały dar dla ludzi, którzy będą ją czytać, teraz i w przyszłości.
F.C.-S.
Twoja książka jest tak dobra, że czynię starania, żeby została przetłumaczona na słowacki. Wiem, że moi przyjaciele i znajomi z pewnością ją docenią, a przecież istnieje jeszcze wielu innych, nam podobnych!
G.Z. (ze Słowacji)
Potężna i poruszająca, jakże wielki dar posiadasz, że ukazujesz nadzieję w zaskakującej miłości Boga – z pewnością polecę ją wielu osobom.
D.P.
Podczas czytania Wprowadzenia, zamurowało mnie – dziękuję – to bardzo odkrywcze i pomocne. Każdy powinien posiadać egzemplarz.
J.D.przypisy
W Odnowie w Duchu Świętym spotyka się praktykę duchową, która polega na otwartości i zwracaniu uwagi na wyobrażenia, które spontanicznie pojawiają się w kontekście modlitwy. Mogą one stanowić Boże „światło” ukazujące sytuację duchową człowieka albo być wynikiem aktywności ludzkiej podświadomości, która w konkretnych, obrazach na podobieństwo „snów na jawie”, ukazuje napięcia emocjonalne, jakie występują w człowieku. Tego typu obrazy mentalne, nieraz w tradycji duchowej określane jako wizje, zawsze wymagają gruntownego rozeznania (przypis red.).
W oryginale angielskim zgrabna, acz trudna do przetłumaczenia na język polski gra słów: „dis-ease or disease”; dosłowne znaczenie neologizmu „dis-ease” można zinterpretować jako niepokój, emocjonalne rozbicie, dezintegrację, dyskomfort, poczucie skrępowania lub bycia nie na miejscu, czy w bardzo trudnej sytuacji. Termin ten używany będzie w dalszych częściach książki, dlatego, aby ułatwić jego zrozumienie, podkreślony został takim właśnie zapisem w języku polskim (przyp. tłum.).
Henri J.M. Nouwen, Życie Umiłowanego, Kraków 2003.
Pozostawiono brzmienie z przekładu Biblii na języki narodowe, z którego korzystała Autorka. Tłumaczenie z Biblii Tysiąclecia niniejszego fragmentu brzmi: „Ja nie zważam na świadectwo człowieka” (przypis tłum.).
Rz 8, 28.
Pia Mellody, Andrea Wells i Kenneth Miller, Facing Love Addiction, San Francisco 1992.
David Stafford, Liz Hodgkinson, Codependency: How to break free and live your own life (Współuzależnienie: Jak się uwolnić i żyć swoim własnym życiem), Londyn 1991.
Dennis Linn SJ, Sheila Fabricant Linn, Matthew Linn SJ, Belonging: Bonds of Healing and Recovery, Nowy Jork/Mahwah, 1991.
Peter Anderson, Excess morality associated with alcohol consumption. (Moralność nieumiarkowania w powiązaniu ze spożyciem alkoholu). Artykuł w „The British Medical Journal”, tom 297, 1988, s. 824-826.
Joseph C. Martin, No laughing Matter (Sprawa nie do śmiechu), San Francisco 1982.
Ruth Gledhill, Dethroning King Alcohol; spiritual steps to freedom, (Detronizacja Króla-Alkoholu; duchowe kroki ku wolności). Artykuł w „The Tablet”, 28 stycznia 1995.
Bill W., Pass it On, Nowy Jork 1984.
Barbara Yoder, The Recovery Resource Book (Księga Źródeł Zdrowienia), Nowy Jork 1990
Rich Buhler, Healing the Inside (Uzdrawianie wnętrza), w: Conference Handbook Healing ’95 (Pokonferencyjny Podręcznik Uzdrawiania ’95), współautorstwo: John Wimber, Mahesh Chavda oraz Francis Mac Nutt. Rich Buhler jest pastorem, prezenterem radiowym i autorem, który prowadzi ogólnonarodowy program radiowy Table Talk (Rozmowy przy stole) w Stanach Zjednoczonych. Niniejszy artykuł pierwotnie ukazał się w Equipping the Saints (Wyposażanie świętych), 1992.
The Life Recovery Bible, Wheaton, IL, 1992.
Programy Dwunastu Kroków wyrosły z chrześcijańskiej grupy trzeźwiejących alkoholików. Kiedy inni, którzy nie koniecznie byli chrześcijanami, chcieli do nich dołączyć, powstało pytanie: „Czy Bóg odmówiłby swej pomocy tym, którzy nie są chrześcijanami?”. Pierwotna chrześcijańska grupa zdecydowała, że Bóg, jakim Go oni sami pojmują, podążyłby z pomocą każdemu, kto tylko przyzna, że jest w potrzebie i poprosi o pomoc. Spisując Dwanaście Kroków (patrz następne strony) mówili więc oni o „Bogu, jakim Go pojmujemy” i „Mocy większej niż my sami, która może po prostu stać się mocą grupy”. Sprawia to, że wspólnoty Dwunastu Kroków są dostępne dla wszystkich. Nie dyskutuje się w nich na temat kwestii religijnych, a wartości duchowe, takie jak miłość, uczciwość i nadzieja, są wspólne dla wszystkich.
Dziś niektórzy chrześcijanie zastanawiają się, czy nadal należeć do tak szeroko zakrojonych wspólnot. Kiedy w moim wczesnym okresie w Al-Anon sama doświadczałam takich wątpliwości i modliłam się w związku z nimi, to otrzymałam mentalny obraz¹ garnka formowanego z gliny przez dwie ręce. Czułam, że Bóg chciał mi pokazać, że to On wyrabia ów garnek (mnie!): jedną ręką poprzez Kościół, a drugą – poprzez Al-Anon, ale że obie te ręce należą do Niego. Utwierdziło mnie to i nadal pozostaje dla mnie żywym doświadczeniem.
Dwanaście Kroków jest przedrukowanych za zgodą Światowych Służb AA Alcoholics Anonymous World Services, Inc. (AAWS). Zgoda na przedruk nie oznacza, że AAWS zaopiniowały lub zatwierdziły zawartość tej książki lub że AAWS koniecznie musi zgadzać się z wyrażanymi w niej poglądami. AA jest jedynie programem wychodzenia z alkoholizmu – użycie Dwunastu Kroków w związku z innymi problemami lub w jakimkolwiek innym kontekście wykraczającym poza zagadnienia AA, nie powinien sugerować czegokolwiek innego. Choć Anonimowi Alkoholicy to program duchowy, nie jest on programem religijnym i użycie materiałów AA w niniejszej książce nie powinno sugerować, że jest on powiązany z lub udziela poparcia jakiejkolwiek sekcie, wyznaniu lub poszczególnym wierzeniom religijnym.
Zgodnie z wytycznymi AAWS Dwanaście Kroków jest podanych w oryginalnej formie, z użyciem słowa „alkohol” w Kroku 1 i „alkoholicy” w Kroku 12. (Inne wspólnoty używają „jedzenie”, „nasz nałóg”, etc. Anonimowi Współuzależnieni Codependent Anonymous (CODA) po prostu mówią „inni”).
Dwanaście Kroków Anonimowych Alkoholików
Krok Pierwszy:
Przyznaliśmy, że jesteśmy bezsilni wobec alkoholu, że przestaliśmy kierować własnym życiem.
Krok Drugi:
Uwierzyliśmy, że Siła Większa od nas samych może przywrócić nam zdrowie.
Krok Trzeci:
Postanowiliśmy powierzyć naszą wolę i nasze życie opiece Boga, jakkolwiek Go pojmujemy.
Krok Czwarty:
Zrobiliśmy gruntowny i odważny obrachunek moralny.
Krok Piąty:
Wyznaliśmy Bogu, sobie i drugiemu człowiekowi istotę naszych błędów.
Krok Szósty:
Staliśmy się całkowicie gotowi, aby Bóg uwolnił nas od wszystkich wad charakteru.
Krok Siódmy:
Zwróciliśmy się do Niego w pokorze, aby usunął nasze braki.
Krok Ósmy:
Zrobiliśmy listę osób, które skrzywdziliśmy i staliśmy się gotowi zadośćuczynić im wszystkim.
Krok Dziewiąty:
Zadośćuczyniliśmy osobiście wszystkim, wobec których było to możliwe, z wyjątkiem tych przypadków, gdy zraniłoby to ich lub innych.
Krok Dziesiąty:
Prowadziliśmy nadal obrachunek moralny, z miejsca przyznając się do popełnianych błędów.
Krok Jedenasty:
Dążyliśmy poprzez modlitwę i medytację do coraz doskonalszej więzi z Bogiem, jakkolwiek Go pojmujemy, prosząc jedynie o poznanie Jego woli wobec nas, oraz o siłę do jej spełnienia.
Krok Dwunasty:
Przebudzeni duchowo w rezultacie tych Kroków, staraliśmy się nieść posłanie innym alkoholikom i stosować te zasady we wszystkich naszych poczynaniach.
Dwanaście stopni Al-ANON
1. Przyznaliśmy, że jesteśmy bezsilni wobec alkoholu i że nie jesteśmy w stanie kierować naszym życiem.
2. Uwierzyliśmy, że Siła Większa od naszej własnej może nam przywrócić równowagę ducha i umysłu.
3. Postanowiliśmy powierzyć naszą wolę i nasze życie opiece Boga – jakkolwiek Go pojmujemy.
4. Przeprowadziliśmy szczery i odważny rachunek sumienia.
5. Wyznaliśmy Bogu, sobie - we własnym sumieniu - i innemu człowiekowi istotę naszych błędów.
6. Z całkowitą gotowością powierzyliśmy Bogu usuwanie wszelkich słabości naszego charakteru.
7. Prosiliśmy Boga z pokorą, aby usunął nasze wady.
8. Sporządziliśmy listę osób przez nas skrzywdzonych i postanowiliśmy im wszystkim zadośćuczynić.
9. Naprawiliśmy błędy popełnione wobec wszystkich ludzi, gdy tylko było to możliwe bez krzywdy dla nich lub dla innych.
10. Prowadziliśmy w dalszym ciągu rachunek sumienia; w razie popełnienia błędu jesteśmy gotowi przyznać się do tego.
11. Poszukiwaliśmy przez modlitwę i medytację coraz doskonalszej więzi z Bogiem, jakkolwiek Go pojmujemy, prosząc jedynie o poznanie Jego woli wobec nas i o siłę do jej spełnienia.
12. Dzięki stosowaniu Dwunastu Stopni dostąpiliśmy duchowego przebudzenia i staraliśmy się nieść posłannictwo innym ludziom, a zasady te stosować we wszystkich naszych sprawach.
Anonimowość
Ostatnie z Dwunastu Tradycji Al-Anon brzmią następująco:
Tradycja 11:
Nasze oddziaływanie na społeczeństwo opiera się na przyciąganiu, a nie reklamowaniu. Powinniśmy dbać o zachowanie osobistej anonimowości w kontaktach z prasą, TV, radiem i filmem i w szczególny sposób ochraniać anonimowość członków AA.
Tradycja 12:
Anonimowość jest duchową podstawą wszystkich naszych Tradycji i przypomina nam zawsze o pierwszeństwie tych Tradycji przed osobistymi przekonaniami i korzyściami naszych członków.
Żeby pozostać w zgodzie z tymi tradycjami i chronić anonimowość mojej rodziny i przyjaciół, większość imion ludzi i nazw miejsc zostało zmienionych, lecz nie same fakty. Jest to również powód, dla którego piszę jako Daphne K., nie używając pełnej formy swojego imienia i nazwiska.
Nie napisałam zbyt wiele o moich synach, gdyż ich opowieści należą do nich, a nie do mnie. Zajmują oni wiele miejsca w moim sercu, lecz nie w tej książce.
Ponieważ nie mogłam opowiedzieć moich własnych losów bez napisania o moim mężu, uczyniłam to, lecz z jego błogosławieństwem.przedmowa
Uzależnienie stanowi główny problem naszych czasów, dotykając znacznie więcej ludzi niż zdajemy sobie sprawę. Niszczący wpływ na rodziny uzależnionych często sięga znacznie dalej i głębiej niż moglibyśmy sobie to wyobrazić i wszyscy powinniśmy to sobie uświadomić. „12 kroków z Jezusem” to cudowna książka napisana przez inteligentną i oddaną katoliczkę, która okazuje się również wspaniałą autorką o lekkim piórze. Wedle jej własnych słów, zamysłem książki było wprowadzenie do programów Dwunastu Kroków oraz do problemu współuzależnienia dla chrześcijan i nie tylko. Z pewnością będzie ogromną pomocą i zachętą dla tych, na których życie negatywny wpływ wywiera osoba uzależniona.
Książka stanowi również fascynujący zapis życia autorki: zabiera czytelnika w podróż od jej dzieciństwa, poprzez dojrzewanie, różnorakie wykonywane przez nią prace, do szczęśliwego małżeństwa i urodzenia męskich bliźniąt, również dalej do bólu, cierpienia i zagubienia, gdy obserwowała walkę ukochanego męża z alkoholem. Ostatecznie zmuszona do stawienia czoła swej niemocy, zwraca się w swej żywej wierze do Osoby Jezusa Chrystusa, prosząc Go, by użył Swej mocy uzdrawiania. Wyjaśnia to w następujący sposób: „Im bardziej przyznaję się do swej niemocy, tym bardziej możliwym staje się przyzywanie mocy Boga”.
Wraz z autorką udajemy się w podróż przez te wszystkie lata, kiedy musiała dojść do porozumienia z własnymi uczuciami, poczuciem zaniżonej samooceny, winy, wstydu, frustracji, złości i depresji, gdy próbowała odnaleźć sens tego, co jej się przydarzało. Wszystko to rozgrywa się na tle fascynującego życia rodzinnego – ich domu i przyjaciół we Francji, mieszkania w Londynie, odwiedzin rodziny, wsparcia wierzących i modlących się chrześcijan, czasu spędzonego na konferencjach Ruchu Charyzmatycznego. Daphne walczy, żeby wszystko biegło jakoś w miarę normalnie i żeby mogła poukładać się sama ze sobą.
Dla mnie najciekawszym oknem, dającym wgląd w jej świat, jest prowadzony przez autorkę dziennik, w którym zapisuje swoje przejmujące rozmowy z Jezusem. Właśnie to sprawia, że książkę przepełnia nadzieja, że staje się ona poruszającym zapisem mocy Boga, która odmienia życie ludziom dziś i przynosi nam uzdrowienie w sytuacjach, kiedy wszystko wydaje się wymykać naszej kontroli. Dokonany przez Daphne zwięzły opis kluczowych części programów Dwunastu Kroków można by podsumować: „Ja nie mogę, On (Bóg) może, pozwól Mu.” W tych wszystkich programach chodzi o „wartości duchowe takie jak miłość, prawda, cierpliwość, uprzejmość, uczciwość, etc. Chodzi w nich również o połączenie lub ponowne połączenie z Bogiem, jakim Go pojmujemy. Nie ma tu jednak religijnych nakazów, a zasady duchowe są uniwersalne.”
Spotykałem Daphne wiele razy przez te wszystkie lata, lecz nawet nie zdawałem sobie sprawy, jak wielką walkę toczy, kiedy dowiadywała się na drodze gorzkiego osobistego doświadczenia, że alkoholizm dotykający jednego członka rodziny może pociągać za sobą tak dramatyczne konsekwencje dla całej rodziny. Jednak pozostaje to historia o ogromnej nadziei, w której silna wiara chrześcijańska przy wsparciu programów Dwunastu Kroków, jak AA i Al-Anon, doprowadza autorkę do miejsca spokoju i uzdrowienia. Jest to opowieść, którą powinni przeczytać wszyscy ci, którzy czują, że może istnieć konflikt pomiędzy ich wiarą chrześcijańską i programami Dwunastu Kroków, wynika z niej bowiem jasno, że nie musi tak być. Książka jest wymagająca, lecz pełna humoru i zachęty, skłania do refleksji i bardzo dobrze się ją czyta. Zasługuje na to, żeby została bestsellerem.
Charles Whitehead
wieloletni przewodniczący ICCRS
(Międzynarodowych Służb
Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej)
New Life Publishing wydało ostatnio bardzo pomocną książkę dla tych, którzy żyją z osobami cierpiącymi na alkoholizm. Napisała ją kobieta, od wielu lat zaangażowana w działalność w ruchu Odnowy w Duchu Świętym, której z trudem przychodziło radzenie sobie z faktem, że pomimo jej wszelkich modlitw mężowi się nie polepszało.
W swojej książce dzieli się ona wiedzą i intuicją, jakie nabyła, doświadczając zmagań z tym wszystkim. Jakże często jej jasna, uśmiechnięta twarz nie była wyrazem aktu wiary, lecz aktem zaprzeczania własnej sytuacji. Z gorzkiego doświadczenia autorka dowiedziała się, że alkoholizm nie odbija się jedynie na samym alkoholiku, lecz konsekwencje jego nałogu przenoszą się również na zachowanie całej rodziny, która równie mocno, jak on, potrzebuje uleczenia i wyzwolenia. Choroba męża skłoniła ją do przemyśleń na temat otrzymanego przez nią wychowania oraz roli, jaką odegrało ono w jej sposobach reagowania na zaistniałą sytuację. Rozważając cały problem współuzależnienia, Daphne K. ukazuje, jak program Dwunastu Kroków może okazać się pomocny przy docieraniu do prawdy, uzdrowienia i wyzwolenia dla wszystkich, których powyższy problem dotyka.
Recenzja w Good News Magazine, Styczeń/Luty 2003
Zamysłem tej książki jest przede wszystkim adresowane do chrześcijan wprowadzenie do programów Dwunastu Kroków i problemu współuzależnienia, jednakże będzie ona również bardzo pomocna dla każdego, kto mieszka z osobą cierpiącą z powodu jakiegoś uzależnienia.
Poprzez rozpoznawanie u siebie symptomów współuzależnienia – „opiekuńczości, zadowalania innych i ratowania” – oraz ich zgubnych skutków dla siebie samej, jak i dla swojego męża, autorka relacjonuje swą walkę z tym, co uważała za chrześcijańską zasadę „kochania innych ponad samego siebie”. Pokonawszy swój początkowy opór, udała się ona do Al-Anon, grupy wsparcia dla rodzin i przyjaciół alkoholików, opartej na idei Dwunastu Kroków. Zdobyte tam doświadczenia wykorzystała w celu wzmocnienia uzdrawiającej mocy swego chrześcijaństwa. Została zmotywowana do przyjrzenia się swoim własnym uczuciom, potrzebom i pragnieniom, żeby móc się o nie odpowiednio zatroszczyć: nie przestawać kochać bliźniego, lecz w równym stopniu pokochać siebie samą.
Autorka odsłania ból spowodowany wspólnym mieszkaniem z osobą uzależnioną i pewne sposoby przezwyciężania go. Dzieląc się swoją podróżą nadziei, opisuje własne poczucie niskiej samooceny, winy, wstydu, złości i depresji oraz to, jak sobie z nimi radziła. Nie jest to łatwa podróż, lecz ujawnia ona głębsze skutki nałogu oraz ukazuje proces, który umożliwił autorce odnalezienie własnego wyzdrowienia.
Recenzja w Adiction Today, Listopad/Grudzień 2003
Komentarze czytelników do pierwszego wydania
"12 kroków z Jezusem":
Cudowna – z pełnym przekonaniem polecam.
J.I.M.
Musiałem napisać, jak bardzo cenię Twoją książkę „12 kroków z Jezusem”. Nie mogę nazwać się praktykującym chrześcijaninem, czy praktykującym kimkolwiek, jeśli chodzi o te sprawy. Jednak Twoja książka w ożywczy sposób jest pozbawiona zadęcia religijnego, więc z pewnością ludzie wszelkich wyznań, lub też żadnego, mogą się z nią utożsamiać. Mam nadzieję, że w odbiorze wielu innych osób okaże się ona równie zachwycająca, inspirująca do przemyśleń i odkrywcza, co w moim własnym. Dziękuję.
H.D.
Twoja książka była niczym odpowiedź na moją modlitwę. Nie potrafię tego wyrazić słowami.
S.G.
Śmiałam się, płakałam, uczyłam.
E.B.
Cudowna książka, wspaniały dar dla ludzi, którzy będą ją czytać, teraz i w przyszłości.
F.C.-S.
Twoja książka jest tak dobra, że czynię starania, żeby została przetłumaczona na słowacki. Wiem, że moi przyjaciele i znajomi z pewnością ją docenią, a przecież istnieje jeszcze wielu innych, nam podobnych!
G.Z. (ze Słowacji)
Potężna i poruszająca, jakże wielki dar posiadasz, że ukazujesz nadzieję w zaskakującej miłości Boga – z pewnością polecę ją wielu osobom.
D.P.
Podczas czytania Wprowadzenia, zamurowało mnie – dziękuję – to bardzo odkrywcze i pomocne. Każdy powinien posiadać egzemplarz.
J.D.przypisy
W Odnowie w Duchu Świętym spotyka się praktykę duchową, która polega na otwartości i zwracaniu uwagi na wyobrażenia, które spontanicznie pojawiają się w kontekście modlitwy. Mogą one stanowić Boże „światło” ukazujące sytuację duchową człowieka albo być wynikiem aktywności ludzkiej podświadomości, która w konkretnych, obrazach na podobieństwo „snów na jawie”, ukazuje napięcia emocjonalne, jakie występują w człowieku. Tego typu obrazy mentalne, nieraz w tradycji duchowej określane jako wizje, zawsze wymagają gruntownego rozeznania (przypis red.).
W oryginale angielskim zgrabna, acz trudna do przetłumaczenia na język polski gra słów: „dis-ease or disease”; dosłowne znaczenie neologizmu „dis-ease” można zinterpretować jako niepokój, emocjonalne rozbicie, dezintegrację, dyskomfort, poczucie skrępowania lub bycia nie na miejscu, czy w bardzo trudnej sytuacji. Termin ten używany będzie w dalszych częściach książki, dlatego, aby ułatwić jego zrozumienie, podkreślony został takim właśnie zapisem w języku polskim (przyp. tłum.).
Henri J.M. Nouwen, Życie Umiłowanego, Kraków 2003.
Pozostawiono brzmienie z przekładu Biblii na języki narodowe, z którego korzystała Autorka. Tłumaczenie z Biblii Tysiąclecia niniejszego fragmentu brzmi: „Ja nie zważam na świadectwo człowieka” (przypis tłum.).
Rz 8, 28.
Pia Mellody, Andrea Wells i Kenneth Miller, Facing Love Addiction, San Francisco 1992.
David Stafford, Liz Hodgkinson, Codependency: How to break free and live your own life (Współuzależnienie: Jak się uwolnić i żyć swoim własnym życiem), Londyn 1991.
Dennis Linn SJ, Sheila Fabricant Linn, Matthew Linn SJ, Belonging: Bonds of Healing and Recovery, Nowy Jork/Mahwah, 1991.
Peter Anderson, Excess morality associated with alcohol consumption. (Moralność nieumiarkowania w powiązaniu ze spożyciem alkoholu). Artykuł w „The British Medical Journal”, tom 297, 1988, s. 824-826.
Joseph C. Martin, No laughing Matter (Sprawa nie do śmiechu), San Francisco 1982.
Ruth Gledhill, Dethroning King Alcohol; spiritual steps to freedom, (Detronizacja Króla-Alkoholu; duchowe kroki ku wolności). Artykuł w „The Tablet”, 28 stycznia 1995.
Bill W., Pass it On, Nowy Jork 1984.
Barbara Yoder, The Recovery Resource Book (Księga Źródeł Zdrowienia), Nowy Jork 1990
Rich Buhler, Healing the Inside (Uzdrawianie wnętrza), w: Conference Handbook Healing ’95 (Pokonferencyjny Podręcznik Uzdrawiania ’95), współautorstwo: John Wimber, Mahesh Chavda oraz Francis Mac Nutt. Rich Buhler jest pastorem, prezenterem radiowym i autorem, który prowadzi ogólnonarodowy program radiowy Table Talk (Rozmowy przy stole) w Stanach Zjednoczonych. Niniejszy artykuł pierwotnie ukazał się w Equipping the Saints (Wyposażanie świętych), 1992.
The Life Recovery Bible, Wheaton, IL, 1992.
więcej..
