3G Pokolenia - ebook

Rekomendacje

Jeśli chcesz zostawić dziedzictwo przyszłym pokoleniom, kup książkę 3G: Sztuka życia ponad to, co doczesne, i zacznij stosować zawarte w niej zasady. Praktyczne, trafne i mające potencjał do życiowych zmian wskazówki w niej zawarte, pomogą ci na nowo przemyśleć to, co robisz, i jak to robisz.

- Bil Howard, krytyk serwisu internetowego Reader’s Favourite, 5 gwiazdek na 5, San Antonio del Prado, Kolumbia

Uwielbiam tę książkę! Wierzę w ciebie i w to, co głosisz!

- John Dawson, międzynarodowy prezes organizacji Youth With A Mission, Kailua-Kona, Hawaje

Podoba mi się zachęcający styl, autentyczność, płynność, praktyczność oraz zadania do wykonania! Jest to temat bliski mojemu sercu. Wspaniały materiał, który zmieni życie wielu ludzi. Życzę szerokiego grona czytelników, i wielu dodruków!

- Fawn Parsih, autor książki Honor, Ventura,
Kalifornia

Spójna i pełna niezwykłych cytatów, z odniesieniami do innych materiałów i praktycznych przykładów, które pomagają nam powracać na właściwe tory. Jest tu wszystko, co chciałbym przeczytać w dobrej książce. Będę z przyjemnością wręczał tę pozycję innym.

- Penn Clark, autor książek, międzynarodowy mówca konferencyjny, Penn Yan, stan Nowy Jork

Napisana prostym językiem, z wieloma perełkami i praktycznymi zastosowaniami. 3G ubiera w słowa to, co wielu z nas intuicyjnie stosuje.

- Joele Zeller, Międzynarodowy zespół przywódczy KKI, Yverdon, Szwajcaria

Wiele historii opowiadanych w pierwszej osobie sprawia, że ta książka jest tak przystępna i życiowa. Pokazuje, że wielu ludzi jest tak niedoskonałych jak choćby ja sam. Mnie również bardzo mi się podoba i zapada w pamięci obraz Castellers!

- Erin Healy, wydawca i autor bestsellerów, Colorado Springs, stan Kolorado

Wow! To jest naprawdę zmuszający do myślenia materiał z całym mnóstwem praktycznych rad na temat tego, jak my, rodzice, możemy prowadzić i wychowywać innych.

- Les Herron, pastor i terapeuta, Houston, stan Teksas

Nie pamiętam, kiedy ostatnio przeczytałem książkę podczas jednego wieczoru. Ale tak było z 3G. To nie pozycja w stylu „musisz to zrobić”, ale praktyczny poradnik na temat tego, jak sprawić, aby twój wpływ przetrwał do trzeciego i czwartego pokolenia, oraz żeby sam proces dochodzenia do tego sprawiał ci przyjemność. Ta książka potwierdza regułę, że „życie dobrze przeżyte nigdy się nie kończy”.

- Dan Secrist, pastor zakładający Kościoły, autor książek, Lacey, stan WaszyngtonPrzedmowa

Wraz z moją żoną Patti od dwudziestu pięciu lat mieszkamy w Hiszpanii. Wychowujemy czworo dzieci i mamy przywilej prowadzić służbę dla młodzieży, nazywaną „King’s Kids”. (Więcej na temat tego, jak to się stało, że zaangażowaliśmy się w tę niewinnie brzmiącą służbę, przeczytasz w rozdziale trzecim).

Jakiś czas temu, podróżując przez Stany Zjednoczone, usłyszeliśmy mnóstwo historii o dzieciach, które zeszły na złą drogę. Spotkało to dzieci naszych przyjaciół, z których spora część była o wiele bardziej prawa niż my. Zabolało nas to i przeraziło, kiedy pomyśleliśmy, że taki los może spotkać naszą rodzinę. Wydawało się, że nasze dzieci całkiem dobrze sobie radzą. Żadne z nich nie sięgało po narkotyki. Uczestniczyły we wspólnych wyjazdach z naszą posługą. Ale niebawem nadszedł czas na zderzenie z rzeczywistością!

Gdzieś w południowym Oregonie zatrzymaliśmy naszego vana, zablokowaliśmy drzwi i zapowiedzieliśmy wspólną naradę z naszym potomstwem – nie mieli wyboru. Patti przeszła prosto do sedna.

„Słuchajcie, moi drodzy! Czy każdy z was cały czas jest zdecydowany trzymać się swojej wiary? Jak wam to idzie? Czy dzieje się coś, o czym powinniśmy wiedzieć?” Kiedy upewniłem się, że żadne z nich nie skrywa alter ego podobnego do postaci pana Hyde, spytałam: „Zatem co takiego zrobiliśmy jako rodzice, lub czego nie zrobiliśmy, co uchroniło was od podążenia śladem swoich przyjaciół, którzy wybrali tak niszczący styl życia?”.

Najstarsza córka, Kari, od razu wypaliła: „Nasze wspólne wakacje!”.

Wspólne wakacje? Miałem nadzieję, że usłyszę coś w stylu „wspaniali rodzice”, „poprawna dyscyplina”, „bycie doskonałym przykładem” lub inne przyjemne, jak poklepanie po plecach, słowa. Ale wspólne wakacje?

Kari wyjaśniła, jak ten z dala od presji wielu obowiązków czas opowiadania sobie historii bez patrzenia na zegarek z obawy, że spóźnię się na spotkanie, pomógł zbudować jej tożsamość jako członka naszej rodziny. Ta odpowiedź nas zaskoczyła i zmusiła do myślenia. Ponownie włożyliśmy klucz do stacyjki i rozpoczęliśmy nową podróż w kierunku zrozumienia 3G, czyli innymi słowy: stylu życia trzeciego pokolenia.

Zaczęliśmy nauczać na temat 3G w 2010 roku na konferencjach i spotkaniach w Europie i wielu innych miejscach na świecie. Nieustannie przychodzili do nas młodzi ludzie, którzy ze łzami w oczach dziękowali, że już nie boją się ślubu; a także rodzice, którzy otrzymywali zachętę, nadzieję i instrukcje na przyszłość; ale też spotykaliśmy biznesowych czy kościelnych liderów, zdeterminowanych, żeby wdrażać styl przywództwa oparty na zasadach 3G. Wielu prosiło, żebyśmy spisali nasze pomysły w postaci książki. Efekt tych próśb trzymasz w rękach.Wstęp

Czy to możliwe, żeby żyć po zakończeniu swojego życia?

Zanim przyjdą ci do głowy metafizyczne myśli, zadaj sobie następujące pytania: Jakie najważniejsze wartości i kluczowe poglądy kształtują moją egzystencję? Czy istnieje sposób na to, żeby głęboko odcisnąć je w życiu następujących po mnie pokoleń, dosłownie przedłużając moje życie ponad fizyczną śmierć?

Odpowiedź brzmi: tak! W wersetach starotestamentowego prawa zapisany jest prosty plan, który instruuje nas, jak tego dokonać:

Niechaj słowa te, które Ja ci dziś nakazuję, będą w twoim sercu. Będziesz je wpajał w twoich synów i będziesz o nich mówił, przebywając w swoim domu, idąc drogą, kładąc się i wstając. Przywiążesz je jako znak do swojej ręki i będą jako przepaska między twoimi oczyma. Wypiszesz je też na odrzwiach twojego domu i na twoich bramach.
(Pwt 6,6–9)

Brzmi zbyt prosto, prawda? Wszystko, co musimy zrobić, to połączyć codzienne prozaiczne chwile – kładzenie się do łóżka, wstawanie, wychodzenie czy spędzanie czasu w domu – z wiecznymi zasadami i sprawianiem, że najważniejsze wartości staną się widoczne. Termin opisujący ten proces to uczniostwo. To metoda, którą stosował Jezus, żeby wyszkolić swoich dwunastu czyniących zamęt w tym świecie uczniów. Zadawanie głębokich pytań dotyczących zwyczajnych czynności było sposobem, w jaki wielcy greccy filozofowie przekazywali swoje rewolucyjne myśli kolejnym pokoleniom. Abraham położył fundament swojej niezłomnej wiary dla swoich potomków, dzięki czemu wywiera wpływ na świat aż po dziś dzień. Celem tej książki jest pomóc ci odkryć, jak oni tego dokonali, oraz w jaki sposób ty sam możesz zacząć myśleć nad zostawianiem dziedzictwa następnym pokoleniom: dzieciom, swoim podwładnym czy znajomym.

Niektórzy mogą pomyśleć, że nie mają nic do przekazania. Pewien czterdziestoczteroletni, bezdzietny rozwodnik zapytał: „Co niby mam zostawić po sobie przyszłym pokoleniom?”.

Całe mnóstwo! Każdy posiada pewien zestaw mozolnie wyuczonych lekcji czy życiowych zasad, które zostały wypróbowane ogniem. Są one warte przekazania. Każdy, kto ma jakiekolwiek relacje z innymi istotami ludzkimi, ma na nie gorszy lub lepszy wpływ. Dlaczego więc nie mielibyśmy wywierać wpływu w świadomy sposób?

3G oparta jest na długofalowym przyglądaniu się swoim relacjom. Nie chodzi o kontrolowanie swoich potomków, a raczej o takie kształtowanie relacji, by miały one wpływ na trzecią generację (3G), a nawet na kolejne.

Życie w oparciu o zasady 3G nie tylko wpływa na ludzi, ale zaraża bliskie ci osoby. Nie tylko ich nauczasz, ale przekazujesz im kluczowe wartości, które ukształtowały ciebie, twoją rodzinę bądź organizację.

Zasadnicze koncepcje systemu 3G mogą być podsumowane następująco:

1.Doświadczaj życia z innymi ludźmi.

2.Świadomie oceniaj swoje doświadczenia i łącz je z najważniejszymi wartościami.

3.Już na wczesnym etapie deleguj odpowiedzialność.

Pomysł jest bardzo prosty, ale jego zastosowanie już nie, ponieważ żyjemy w dwudziestym pierwszym wieku, który za pomocą elektroniki promuje społeczną izolację.

Jeden z rodziców po przeczytaniu wstępnego szkicu niniejszej książki zechciał podzielić się z nami swoją opinią:

Większość z rodziców, których znam, martwi się o to, czy właściwie wychowuje swoje dzieci. Mamy wielkie poczucie winy i porażki. Nasza kultura lansuje przekonanie, jakoby wszelkie dziecięce problemy mogły być rozwiązane dzięki mądremu wychowaniu, a powodem, że mamy dziś tak wiele problemów, jest to, że rodzice są po prostu do kitu. Dlatego większość z nas jest zniechęconych. Nosimy ciężkie brzemiona lub przyjmujemy postawy obronne, a zarazem mamy nadzieję, że nasze rodzicielstwo będzie wystarczająco dobre, żeby mieć pozytywny wpływ na przyszłe pokolenia. Ale szczerze mówiąc, będziemy szczęśliwi, jeśli uda się nam zająć własnymi dziećmi. Sama myśl, że możemy ponieść w tym zakresie porażkę, jest dla nas zbyt trudna do zniesienia. czuję, że coś we mnie opiera się presji robienia więcej i bycia kimś lepszym.

Dobra myśl! Te komentarze pobudziły nas do gruntownego przejrzenia manuskryptu i upewnienia się, że jest to książka o nadziei, a nie o winie – o zachęceniu, a nie o potępieniu!

Jeśli jesteś zdesperowanym rodzicem lub zniechęconym liderem, to się nie poddawaj! W rozdziale dwunastym przeczytasz historie liderów, którzy doznali porażki, oraz rozgoryczonych rodziców, którzy z trudem wydeptują drogę do odbudowania relacji z oddalonymi dziećmi lub niemiłymi pracownikami. Jeśli potrzebujesz szybkiej zachęty, czytaj dalej!

Większość tej książki to nic odkrywczego. Przypomina ona album składający się z powycinanych i powklejanych myśli mądrzejszych ludzi, ozdobiony biblijnymi cytatami i śladami naszego rozumienia 3G.

Jako że służymy w chrześcijańskich kręgach od czterdziestu lat, będę odwoływał się do autorytetu Pisma Świętego, choć nie jestem apologetą. Drogi czytelniku, jeśli nie podzielasz moich przekonań, proszę, żebyś cierpliwie ze mną został i rozważył moje słowa w kontekście autorytetów, które uznajesz. Jestem przekonany, że zasady tu zawarte są uniwersalne. Modlę się, żeby pomysły umieszczone na kartach tej książki były dla ciebie pomocne bez względu na twoje filozoficzne czy religijne zapatrywania.

Przypisy znajdujące się na końcu każdego rozdziału ograniczają się do cytatów, danych statystycznych i myśli, których nie jestem autorem. Owszem, można byłoby zrobić to w sposób bardziej naukowy. Jednak jednym ze wspaniałych odkryć w naszej podróży jest moc, jaka kryje się w opowiadaniu historii. To one zbliżają nas do człowieka i łączą nasze uczucia z logicznymi wnioskami. Oto cytat, który przypisuje się Einsteinowi:

Jeśli chcesz, żeby twoje dzieci były bystre, opowiadaj im historie. Jeśli chcesz, żeby były naprawdę bystre, opowiadaj im więcej historii. A jeśli chcesz, żeby twoje dzieci były genialne, to opowiadaj im jeszcze więcej historii1.

Moglibyśmy to sparafrazować i powiedzieć: „Jeśli chcesz, żeby następujące po tobie pokolenie uchwyciło właściwe wartości, opowiadaj im historie”. Mam nadzieję, że spodoba ci się nieformalny aspekt tej książki. (Mam też nadzieję, że przy okazji nie zawstydzę zbyt mocno mojej żony i dzieci!)