-
W empik go
9 wtorków na cześć naszego Anioła Stróża - ebook
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
LUB
24,99 zł za tytuł
Tytuł dostępny w abonamencie Empik Go już od 24,99 zł / 30 dni
Sprawdź
Słuchaj i czytaj w abonamencie Go Standard już za 24,99 zł / 30 dni. Subskrypcja Go Standard daje możliwość dodania do biblioteki 3 dowolne tytuły w danym okresie rozliczeniowym (30 dni). Wybierasz z ponad 200 tys. audiobooków, ebooków i podcastów.
9 wtorków na cześć naszego Anioła Stróża - ebook
9 wtorków na cześć naszego Anioła Stróża
„Boże, Ty w niewysłowionej opatrzności
posyłasz nam, jako stróżów, Twoich
świętych aniołów, spraw, abyśmy
zawsze znajdowali w nich obronę”.
Ksiądz Marcello Stanzione proponuje poświęcenie dziewięciu kolejnych wtorków naszemu Aniołowi Stróżowi, by podziękować mu za wszystkie dobrodziejstwa i gorliwiej prosić o jego opiekę. W trakcie tego nabożeństwa – odmawiając modlitwy zebrane w książce, uczestnicząc we Mszy Świętej i przyjmując Komunię Świętą – zbliżymy serce do naszego niebieskiego opiekuna i odkryjemy jego błogosławioną obecność w naszym życiu.
Ten praktyczny przewodnik pokaże ci, jaką moc ma twój Anioł Stróż, podpowie, kim tak naprawdę jest i jak najlepiej z nim współpracować.
Ks. Marcello Stanzione – włoski ksiądz, wybitny angelolog, autor licznych publikacji z zakresu nauki o aniołach, m.in.: Najpiękniejsze modlitwy do aniołów czy Ksiądz Dolindo i niebiańskie duchy.
| Kategoria: | Wiara i religia |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-67530-18-7 |
| Rozmiar pliku: | 902 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
WSTĘP
DZIEŃ TYGODNIA POŚWIĘCONY ANIOŁOM
W katolickiej tradycji pobożnościowej każdy dzień tygodnia jest przypisany konkretnym praktykom religijnym, na przykład w piątek wspominamy śmierć Chrystusa i w ten dzień jest odprawiana droga krzyżowa, środa jest poświęcona św. Józefowi, a sobota – Matce Bożej. Początkowo, od XV wieku, dniem tygodnia poświęconym aniołom był poniedziałek. Ta pobożna praktyka nie wydaje się jednak powszechna. Jan Gerson (1363–1429) zaleca poświęcenie aniołom jakiegokolwiek dnia tygodnia („Statuesque in vico uno beatos angelos, in alio prophetas”). Jeśli zajrzymy do sakramentarzy minionych wieków, zobaczymy, że msza wotywna o aniołach (Missa ad suffragia Angelorum, Missa pro suffragia Angelorum) była odprawiana prawie każdego dnia tygodnia. Autorzy duchowi tamtych czasów w dużym stopniu przyczynili się do tego, że wszyscy katolicy postrzegali poniedziałek jako dzień poświęcony aniołom.
Poniedziałek znajdujemy w sakramentarzu opactwa w Liège przystosowanym do użytku przez św. Bertina (XI w.)¹. Już za czasów bł. Alkuina mszał z Tours zawierał mszę ad suffragia angelica postulanda, prawdopodobnie celebrowaną w poniedziałek. Sam Alkuin przekazał tę mszę i zwyczaj mnichom z Saint-Vast d’Arras (ok. 796–804) oraz mnichom z Fuldy (należy wspomnieć także o piętnastowiecznym mszale z Tours). Wtorek wskazuje Sakramentarz z Figeac używany w Moissac (XI w.) czy też mszał z Winchester (początek XII w.); środę – sakramentarz św. Maksymina z Trèves (druga połowa X w.); czwartek – sakramentarz opactwa bretońskiego (początek XI w.); wreszcie piątek – sakramentarz z Cambrai (IX w.).
Gdy przyjrzeć się bliżej, w tej wielkiej różnorodności dostrzeże się pewną jednolitość. Można powiedzieć, że już od IX wieku na kult aniołów przeznaczono dzień następujący po dniu poświęconym Osobom Trójcy Przenajświętszej. Rzeczywiście, kiedy mszę wotywną o aniołach odprawiano w poniedziałek, niedziela była poświęcona Osobom Trójcy. Jeśli celebrowano tę mszę we wtorek, poniedziałek był poświęcony Słowu (Mądrości), ad petendam Sapientiam (mszał z Bayeux, pierwsza połowa XII w.). Kiedy wspomnienie aniołów przeniesione było na środę, niedziela pozostawała poświęcona Trójcy Świętej, poniedziałek Słowu (de Sapientia), a wtorek Duchowi Świętemu (de Spiritus Sancti dono postulando), jak w sakramentarzu z Reichnau (początek XI w.). Z kolei czwartek był zarezerwowany dla aniołów, kiedy poprzedzała go msza ku czci Boga bądź Trójcy Świętej (np. mszał z Kolonii, 1133, fer. II: De Spiritus Sancto, fer. III: De Sapientia, fer. IV: De Caritate). Natrafiliśmy na jeden tylko sakramentarz, w którym aniołowie są wspominani w piątek, lecz tam w połączeniu ze świętymi (sakramentarz z Cambrai, druga połowa IX w.). Stopniowo wyłącznie niedziela zaczęła być poświęcana Trójcy Świętej i od tej pory poniedziałek był zarezerwowany dla aniołów.
Praktyka ta, jak widzieliśmy, stała się popularna na początku XV wieku. Być może pisma Jana de Vos pomogły ustabilizować ją wśród zakonników. Ojcowie Towarzystwa Jezusowego sprawili, że prawie wszyscy chrześcijanie przyjęli poniedziałek za dzień poświęcony aniołom. Dziś jednak wielu katolików woli oddawać cześć aniołom we wtorek, również ze względu na to, że dawny mszał św. Piusa V wskazywał ten dzień jako wspomnienie duchów niebieskich. Również założyciel Opus Dei, św. Josemaría Escrivà, wolał wtorek.
Aby podziękować naszemu Aniołowi Stróżowi za wszystkie dobrodziejstwa, które nam wyświadczył, i z większą gorliwością prosić o Jego opiekę, proponujemy poświęcić mu dziewięć kolejnych wtorków, w czasie których będziemy się modlić i wzywać go z wdzięcznością i zaufaniem. Wtorek to dzień, który wielu katolików poświęca wspomnieniu aniołów (chociaż wielu innych woli poniedziałki), a dziewięć przywodzi na myśl liczbę chórów anielskich. Zaleca się, aby dziewięć wtorków poprzedzało ważną datę:
• dzień urodzin, by dziękować Bogu za dar życia;
• ważną dla nas rocznicę na znak głębokiej wdzięczności Panu;
• szczególnie ważne wydarzenie, by powierzyć je Bogu przez naszego Anioła Stróża;
• osobistą lub rodzinną intencję, która jest bliska naszemu sercu, aby przeżyć ją w świetle wiary.
W ten sposób przygotowujemy się do ważnego dnia z cenną pomocą naszego Anioła Stróża, którego – jak wiemy – jedynym celem jest nasze dobro na większą chwałę Boga. Można też wybrać dziewięć wtorków poprzedzających święto aniołów lub po nim następujących: na przykład 2 października – święto Aniołów Stróżów, lub 29 września – święto Świętych Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała.
Proponuje się, aby w każdy wtorek odmawiać modlitwę wprowadzającą, uczestniczyć we Mszy Świętej i przyjmować Komunię Świętą w intencji dziękczynnej za wielki dar naszego Anioła Stróża. W ciągu dnia jest wskazane częste przywoływanie go, odmawianie modlitwy Aniele Boży lub modlitwa słowami, które spontanicznie podpowiada nam serce.
W tej książce proponujemy czytelnikowi wiele modlitw do aniołów, które można odmawiać w czasie nabożeństwa dziewięciu wtorków.
Anioł Stróż z pewnością doceni naszą wdzięczność i nie da się zwyciężyć w hojności, wyjednując u Boga dla nas i dla naszych bliskich obfitość łask i błogosławieństw. Poza czczeniem aniołów w wybrany dzień tygodnia musimy jednak także rozjaśnić nasze pojęcie o nich: anioł nie jest „aniołkiem” ani też jakimś „aniołkiem stróżem”. Jest potężną osobą, ma o wiele więcej zdolności niż my i znacznie nas przewyższa. Nie jest naszym sługą. Jest sługą Boga Wszechmogącego w pełnej wolności swojej woli. Jeśli Bóg powołuje go do służby jako Anioła Stróża, służy on Bogu w nas. Nieustannie wpatruje się w Boże oblicze i tylko przez Niego patrzy na nas, nawet największy grzesznik nie jest w stanie odwrócić jego wzroku od Boga. Nie mamy żadnego prawa rozkazywać naszemu Aniołowi Stróżowi czy wręcz grozić mu karą, jeśli nie robi tego, czego chcemy, bowiem służy on woli Bożej, a nie naszej. Powinniśmy szanować go z bojaźnią, ponieważ stoi przed obliczem Boga, powinniśmy codziennie dziękować Bogu za to, że dał nam tak wielkiego sojusznika. Widzimy jednak, jak niegodziwość szatana czai się wokół nas, narzucając swoją tyranię również krajom i narodom. Tylko Bóg może nas od tego wybawić, ten sam Bóg, który posłał swego anioła, sługę, aby nam pomagał. To wystarczający powód do wdzięczności.
Musimy też słuchać naszego anioła, jeśli go kochamy. Ktokolwiek mówi, że go nie słyszy, musi być już zatwardziałym grzesznikiem, ponieważ głos sumienia słyszy każdy człowiek, nawet poganin. Ów głos sumienia jest głosem ostrzegawczym anioła pełnego sprawiedliwości Bożej. Anioł zawsze słyszy nasze modlitwy, nawet jeśli nie może ich wysłuchać. Za naszymi modlitwami zbyt często stoją krótkowzroczność i egoizm, które sprawiają, że zapominamy o znaczeniu i prawdziwym celu naszego życia. Anioł jednak zawsze wie, jak nami, ludźmi, kierować, jest nieustraszony wobec tego, co istotne, wobec Boga. Nie chce niczego dla siebie, on chce wszystkiego dla Boga. Im bardziej jesteśmy pełni czci i uważni w stosunku do naszego anioła, tym więcej światła może nam dać przez bojaźń Bożą i z miłości do Boga. Te dwa przykazania są dla niego istotne: „Będziesz miłował Boga całym twoim sercem i ze wszystkich sił” oraz „Będziesz miłował bliźniego jak siebie samego”. W nim możemy pokładać bezwarunkową ufność w modlitwie i błogosławieństwie, w walce z grzechem, w miłości i radości, w imię naszego Pana Jezusa Chrystusa.
DZIEŃ TYGODNIA POŚWIĘCONY ANIOŁOM
W katolickiej tradycji pobożnościowej każdy dzień tygodnia jest przypisany konkretnym praktykom religijnym, na przykład w piątek wspominamy śmierć Chrystusa i w ten dzień jest odprawiana droga krzyżowa, środa jest poświęcona św. Józefowi, a sobota – Matce Bożej. Początkowo, od XV wieku, dniem tygodnia poświęconym aniołom był poniedziałek. Ta pobożna praktyka nie wydaje się jednak powszechna. Jan Gerson (1363–1429) zaleca poświęcenie aniołom jakiegokolwiek dnia tygodnia („Statuesque in vico uno beatos angelos, in alio prophetas”). Jeśli zajrzymy do sakramentarzy minionych wieków, zobaczymy, że msza wotywna o aniołach (Missa ad suffragia Angelorum, Missa pro suffragia Angelorum) była odprawiana prawie każdego dnia tygodnia. Autorzy duchowi tamtych czasów w dużym stopniu przyczynili się do tego, że wszyscy katolicy postrzegali poniedziałek jako dzień poświęcony aniołom.
Poniedziałek znajdujemy w sakramentarzu opactwa w Liège przystosowanym do użytku przez św. Bertina (XI w.)¹. Już za czasów bł. Alkuina mszał z Tours zawierał mszę ad suffragia angelica postulanda, prawdopodobnie celebrowaną w poniedziałek. Sam Alkuin przekazał tę mszę i zwyczaj mnichom z Saint-Vast d’Arras (ok. 796–804) oraz mnichom z Fuldy (należy wspomnieć także o piętnastowiecznym mszale z Tours). Wtorek wskazuje Sakramentarz z Figeac używany w Moissac (XI w.) czy też mszał z Winchester (początek XII w.); środę – sakramentarz św. Maksymina z Trèves (druga połowa X w.); czwartek – sakramentarz opactwa bretońskiego (początek XI w.); wreszcie piątek – sakramentarz z Cambrai (IX w.).
Gdy przyjrzeć się bliżej, w tej wielkiej różnorodności dostrzeże się pewną jednolitość. Można powiedzieć, że już od IX wieku na kult aniołów przeznaczono dzień następujący po dniu poświęconym Osobom Trójcy Przenajświętszej. Rzeczywiście, kiedy mszę wotywną o aniołach odprawiano w poniedziałek, niedziela była poświęcona Osobom Trójcy. Jeśli celebrowano tę mszę we wtorek, poniedziałek był poświęcony Słowu (Mądrości), ad petendam Sapientiam (mszał z Bayeux, pierwsza połowa XII w.). Kiedy wspomnienie aniołów przeniesione było na środę, niedziela pozostawała poświęcona Trójcy Świętej, poniedziałek Słowu (de Sapientia), a wtorek Duchowi Świętemu (de Spiritus Sancti dono postulando), jak w sakramentarzu z Reichnau (początek XI w.). Z kolei czwartek był zarezerwowany dla aniołów, kiedy poprzedzała go msza ku czci Boga bądź Trójcy Świętej (np. mszał z Kolonii, 1133, fer. II: De Spiritus Sancto, fer. III: De Sapientia, fer. IV: De Caritate). Natrafiliśmy na jeden tylko sakramentarz, w którym aniołowie są wspominani w piątek, lecz tam w połączeniu ze świętymi (sakramentarz z Cambrai, druga połowa IX w.). Stopniowo wyłącznie niedziela zaczęła być poświęcana Trójcy Świętej i od tej pory poniedziałek był zarezerwowany dla aniołów.
Praktyka ta, jak widzieliśmy, stała się popularna na początku XV wieku. Być może pisma Jana de Vos pomogły ustabilizować ją wśród zakonników. Ojcowie Towarzystwa Jezusowego sprawili, że prawie wszyscy chrześcijanie przyjęli poniedziałek za dzień poświęcony aniołom. Dziś jednak wielu katolików woli oddawać cześć aniołom we wtorek, również ze względu na to, że dawny mszał św. Piusa V wskazywał ten dzień jako wspomnienie duchów niebieskich. Również założyciel Opus Dei, św. Josemaría Escrivà, wolał wtorek.
Aby podziękować naszemu Aniołowi Stróżowi za wszystkie dobrodziejstwa, które nam wyświadczył, i z większą gorliwością prosić o Jego opiekę, proponujemy poświęcić mu dziewięć kolejnych wtorków, w czasie których będziemy się modlić i wzywać go z wdzięcznością i zaufaniem. Wtorek to dzień, który wielu katolików poświęca wspomnieniu aniołów (chociaż wielu innych woli poniedziałki), a dziewięć przywodzi na myśl liczbę chórów anielskich. Zaleca się, aby dziewięć wtorków poprzedzało ważną datę:
• dzień urodzin, by dziękować Bogu za dar życia;
• ważną dla nas rocznicę na znak głębokiej wdzięczności Panu;
• szczególnie ważne wydarzenie, by powierzyć je Bogu przez naszego Anioła Stróża;
• osobistą lub rodzinną intencję, która jest bliska naszemu sercu, aby przeżyć ją w świetle wiary.
W ten sposób przygotowujemy się do ważnego dnia z cenną pomocą naszego Anioła Stróża, którego – jak wiemy – jedynym celem jest nasze dobro na większą chwałę Boga. Można też wybrać dziewięć wtorków poprzedzających święto aniołów lub po nim następujących: na przykład 2 października – święto Aniołów Stróżów, lub 29 września – święto Świętych Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała.
Proponuje się, aby w każdy wtorek odmawiać modlitwę wprowadzającą, uczestniczyć we Mszy Świętej i przyjmować Komunię Świętą w intencji dziękczynnej za wielki dar naszego Anioła Stróża. W ciągu dnia jest wskazane częste przywoływanie go, odmawianie modlitwy Aniele Boży lub modlitwa słowami, które spontanicznie podpowiada nam serce.
W tej książce proponujemy czytelnikowi wiele modlitw do aniołów, które można odmawiać w czasie nabożeństwa dziewięciu wtorków.
Anioł Stróż z pewnością doceni naszą wdzięczność i nie da się zwyciężyć w hojności, wyjednując u Boga dla nas i dla naszych bliskich obfitość łask i błogosławieństw. Poza czczeniem aniołów w wybrany dzień tygodnia musimy jednak także rozjaśnić nasze pojęcie o nich: anioł nie jest „aniołkiem” ani też jakimś „aniołkiem stróżem”. Jest potężną osobą, ma o wiele więcej zdolności niż my i znacznie nas przewyższa. Nie jest naszym sługą. Jest sługą Boga Wszechmogącego w pełnej wolności swojej woli. Jeśli Bóg powołuje go do służby jako Anioła Stróża, służy on Bogu w nas. Nieustannie wpatruje się w Boże oblicze i tylko przez Niego patrzy na nas, nawet największy grzesznik nie jest w stanie odwrócić jego wzroku od Boga. Nie mamy żadnego prawa rozkazywać naszemu Aniołowi Stróżowi czy wręcz grozić mu karą, jeśli nie robi tego, czego chcemy, bowiem służy on woli Bożej, a nie naszej. Powinniśmy szanować go z bojaźnią, ponieważ stoi przed obliczem Boga, powinniśmy codziennie dziękować Bogu za to, że dał nam tak wielkiego sojusznika. Widzimy jednak, jak niegodziwość szatana czai się wokół nas, narzucając swoją tyranię również krajom i narodom. Tylko Bóg może nas od tego wybawić, ten sam Bóg, który posłał swego anioła, sługę, aby nam pomagał. To wystarczający powód do wdzięczności.
Musimy też słuchać naszego anioła, jeśli go kochamy. Ktokolwiek mówi, że go nie słyszy, musi być już zatwardziałym grzesznikiem, ponieważ głos sumienia słyszy każdy człowiek, nawet poganin. Ów głos sumienia jest głosem ostrzegawczym anioła pełnego sprawiedliwości Bożej. Anioł zawsze słyszy nasze modlitwy, nawet jeśli nie może ich wysłuchać. Za naszymi modlitwami zbyt często stoją krótkowzroczność i egoizm, które sprawiają, że zapominamy o znaczeniu i prawdziwym celu naszego życia. Anioł jednak zawsze wie, jak nami, ludźmi, kierować, jest nieustraszony wobec tego, co istotne, wobec Boga. Nie chce niczego dla siebie, on chce wszystkiego dla Boga. Im bardziej jesteśmy pełni czci i uważni w stosunku do naszego anioła, tym więcej światła może nam dać przez bojaźń Bożą i z miłości do Boga. Te dwa przykazania są dla niego istotne: „Będziesz miłował Boga całym twoim sercem i ze wszystkich sił” oraz „Będziesz miłował bliźniego jak siebie samego”. W nim możemy pokładać bezwarunkową ufność w modlitwie i błogosławieństwie, w walce z grzechem, w miłości i radości, w imię naszego Pana Jezusa Chrystusa.
więcej..
