MENU
Nasze ceny
Przeczytaj fragment on-line
Bajki, Satyry, Monachomachia - ebook
Bajki, Satyry, Monachomachia - ebook
Ignacy Krasicki był równocześnie księciem, biskupem i pierwszoplanowym przedstawicielem polskiego klasycyzmu, czyli nurtu w programie oświeceniowym, który pojmował literaturę jako narzędzie wychowa- nia i oświecenia społeczeństwa. W Bajkach. Satyrach. Monachomachii zebrane są utwory świadczące zarówno o szerokim zainteresowaniu Krasickiego postawami Polaków różnych stanów, o doskonałej orientacji w obyczajach i problemach współczesnego mu społeczeństwa oraz o wszechstronności jego pisarstwa, jeśli chodzi o formy wypowiedzi. W Bajkach autor posługuje się krótkimi, wierszowanymi utworami, których bohaterami są najczęściej zwierzęta, aby poruszać najważniejsze prawdy o ludzkiej naturze. W Satyrach, krótkich groteskowych formach, Krasicki piętnuje ludzkie przywary i godne reprymendy zachowania z życia codziennego. Monachomachia, czyli Wojna mnichów jest poematem heroikomicznym, w którym autor z utrzymanym w duchu oświecenia groteskowym humorem krytykuje zacofanie i zasobne życie duchownych.
Lektura dla klasy VI
| Kategoria: | Klasyka |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-66620-60-5 |
| Rozmiar pliku: | 478 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
SPIS TREŚCI
BAJKI
WSTĘP DO BAJEK
KRUK I LIS
LIS I OSIEŁ
MYSZ I KOT
MYSZY
LEW I ZWIERZĘTA
WILCZKI
JAGNIĘ I WILCY
LIS I WILK
SZCZYGIEŁ I KOS
PAW I ORZEŁ
WÓŁ MINISTER
DWA ŻÓŁWIE
ŻÓŁW I MYSZ
PTASZKI W KLATCE
WÓZ Z SIANEM
DZIECI I ŻABY
CZAPLA, RYBY I RAK
SYN I OJCIEC
PAN I PIES
RYBKA MAŁA I SZCZUPAK
ZAJĄCZEK
MĄDRY I GŁUPI
WYROK
CZŁOWIEK I ZDROWIE
PODRÓŻNY
PRZYJACIELE
OWIECZKA I PASTERZ
LIS MŁODY I STARY
OSIEŁ I BARAN
WOŁY KRNĄBRNE
SZCZUR I KOT
SŁOŃ I PSZCZOŁA
KSIĘGI
MALARZE
KAŁAMARZ I PIÓRO
FURMAN I MOTYL
POTOK I RZEKA
DĄB I MAŁE DRZEWKA
SKOWRONEK
KONIEC
SATYRY
Do krÓla
Świat zepsuty
ZŁość ukryta i jawna
Marnotrawstwo
Pijaństwo
Przestroga mŁodemu
Żona modna
Życie dworskie
Pan niewart sŁugi
PochwaŁa gŁupstwa
Klatki
MaŁŻeństwo
MONACHOMACHIA, czyli Wojna mnichów
PIEŚŃ PIERWSZA
PIEŚŃ DRUGA
PIEŚŃ TRZECIA
PIEŚŃ CZWARTA
PIEŚŃ PIĄTA
PIEŚŃ SZÓSTABAJKI
WstĘp do bajek
Był młody, który życie wstrzemięźliwie pędził;
Był stary, który nigdy nie łajał, nie zrzędził;
Był bogacz, który zbiorów potrzebnym udzielał;
Był autor, co się z cudzej sławy rozweselał;
Był celnik, który nie kradł; szewc, który nie pijał;
Żołnierz, co się nie chwalił; łotr, co nie rozbijał;
Był minister rzetelny, o sobie nie myślał;
Był na koniec poeta, co nigdy nie zmyślał
– A cóż to za bajka? Wszystko to być może!
– Prawda, jednakże ja to między bajki włożę.
Kruk i lis
(z Ezopa)
Bywa często zwiedzionym,
Kto lubi być chwalonym.
Kruk miał w pysku ser ogromny;
Lis, niby skromny,
Przyszedł do niego i rzekł: „Miły bracie,
Nie mogę się nacieszyć, kiedy patrzę na cię!
Cóż to za oczy!
Ich blask aż mroczy!
Takową postać?
A pióra jakie!
Szklniące, jednakie.
A jeśli nie jestem w błędzie,
Pewnie i głos śliczny będzie”.
Więc kruk w kantaty; skoro pysk rozdziawił,
Ser wypadł, lis go porwał i kruka zostawił.
LIS I OSIEŁ
Lis stary, wielki oszust, sławny swym rzemiosłem,
Że nie miał przyjaciela, narzekał przed osłem.
„Sameś sobie w tym winien – rzekł mu osieł na to –
Jakąś sobie zgotował, obchodź się zapłatą”.
Głupi ten, co wniść w przyjaźń z łotrem się ośmiela:
Umiej być przyjacielem, znajdziesz przyjaciela.
BAJKI
WSTĘP DO BAJEK
KRUK I LIS
LIS I OSIEŁ
MYSZ I KOT
MYSZY
LEW I ZWIERZĘTA
WILCZKI
JAGNIĘ I WILCY
LIS I WILK
SZCZYGIEŁ I KOS
PAW I ORZEŁ
WÓŁ MINISTER
DWA ŻÓŁWIE
ŻÓŁW I MYSZ
PTASZKI W KLATCE
WÓZ Z SIANEM
DZIECI I ŻABY
CZAPLA, RYBY I RAK
SYN I OJCIEC
PAN I PIES
RYBKA MAŁA I SZCZUPAK
ZAJĄCZEK
MĄDRY I GŁUPI
WYROK
CZŁOWIEK I ZDROWIE
PODRÓŻNY
PRZYJACIELE
OWIECZKA I PASTERZ
LIS MŁODY I STARY
OSIEŁ I BARAN
WOŁY KRNĄBRNE
SZCZUR I KOT
SŁOŃ I PSZCZOŁA
KSIĘGI
MALARZE
KAŁAMARZ I PIÓRO
FURMAN I MOTYL
POTOK I RZEKA
DĄB I MAŁE DRZEWKA
SKOWRONEK
KONIEC
SATYRY
Do krÓla
Świat zepsuty
ZŁość ukryta i jawna
Marnotrawstwo
Pijaństwo
Przestroga mŁodemu
Żona modna
Życie dworskie
Pan niewart sŁugi
PochwaŁa gŁupstwa
Klatki
MaŁŻeństwo
MONACHOMACHIA, czyli Wojna mnichów
PIEŚŃ PIERWSZA
PIEŚŃ DRUGA
PIEŚŃ TRZECIA
PIEŚŃ CZWARTA
PIEŚŃ PIĄTA
PIEŚŃ SZÓSTABAJKI
WstĘp do bajek
Był młody, który życie wstrzemięźliwie pędził;
Był stary, który nigdy nie łajał, nie zrzędził;
Był bogacz, który zbiorów potrzebnym udzielał;
Był autor, co się z cudzej sławy rozweselał;
Był celnik, który nie kradł; szewc, który nie pijał;
Żołnierz, co się nie chwalił; łotr, co nie rozbijał;
Był minister rzetelny, o sobie nie myślał;
Był na koniec poeta, co nigdy nie zmyślał
– A cóż to za bajka? Wszystko to być może!
– Prawda, jednakże ja to między bajki włożę.
Kruk i lis
(z Ezopa)
Bywa często zwiedzionym,
Kto lubi być chwalonym.
Kruk miał w pysku ser ogromny;
Lis, niby skromny,
Przyszedł do niego i rzekł: „Miły bracie,
Nie mogę się nacieszyć, kiedy patrzę na cię!
Cóż to za oczy!
Ich blask aż mroczy!
Takową postać?
A pióra jakie!
Szklniące, jednakie.
A jeśli nie jestem w błędzie,
Pewnie i głos śliczny będzie”.
Więc kruk w kantaty; skoro pysk rozdziawił,
Ser wypadł, lis go porwał i kruka zostawił.
LIS I OSIEŁ
Lis stary, wielki oszust, sławny swym rzemiosłem,
Że nie miał przyjaciela, narzekał przed osłem.
„Sameś sobie w tym winien – rzekł mu osieł na to –
Jakąś sobie zgotował, obchodź się zapłatą”.
Głupi ten, co wniść w przyjaźń z łotrem się ośmiela:
Umiej być przyjacielem, znajdziesz przyjaciela.
więcej..
