MENU
Nasze ceny
Przeczytaj fragment on-line
Basia i śmieci - ebook
Dlaczego na świecie jest tyle śmieci? Co można zrobić, żeby było ich mniej? Jak można ocalić wieloryba? Co zrobić, żeby nie używać plastikowych torebek i słomek? Te wszystkie pytania zadaje sobie i innym Basia. Zadaje je podczas spaceru i w czasie sprzątania pokoju. Wszędzie tam, gdzie są śmieci. A one są, niestety, wszędzie...
| Kategoria: | Dla dzieci |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-276-7106-6 |
| Rozmiar pliku: | 6,9 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Basia wyszła z przedszkola zamyślona. Nie zwracała uwagi na zaczepiającego ją Franka. Nie odzywała się do Mamy. Szła przez park w milczeniu, wpatrzona ponuro w chodnik.
– Czy coś się stało? – zaniepokoiła się Mama.
Basia stanęła.
– Myślałaś kiedyś o tym, że jesteś wielorybem? – spytała.
– Wielorybem? – Mama zerknęła niepewnie w okolice brzucha. – Cóż... jeśli już to może raczej... delfinkiem?
– Wyobraź sobie, że jesteś wielorybem – rozkazała Basia. – Pływasz w oceanie, a tu nagle z drugiej strony nadpływa torebka.
– Jaka torebka? – zdziwiła się Mama.
– Plastikowa. Jest w wodzie, ty ją zjadasz, potem boli cię brzuch i umierasz. Bo wieloryby nie mogą jeść torebek.
– Och... No tak. Rzeczywiście nie mogą – potwierdziła Mama.
– Anielka powiedziała, że plastikowe torebki nie psują się i nie stają częścią Ziemi, tylko żyją i żyją bez końca, trafiają do śmieci, a potem do oceanu. Dlaczego masz plastikową torebkę? – Basia wskazała palcem siatkę pełną cebuli i ziemniaków dyndającą na rączce wózka. – Chcesz zabić wieloryba?
Mama westchnęła.
– Zdecydowanie nie – powiedziała. – Wieloryby powinny jeść plankton, czyli malutkie oceaniczne żyjątka, a nie plastik. Takie torebki są jednak jeszcze bardziej niebezpieczne dla mniejszych zwierząt niż wieloryby. Na przykład dla żółwi.
– Takich jak Kajetan? – przestraszyła się Basia.
_Dalsza część dostępna w wersji pełnej_
– Czy coś się stało? – zaniepokoiła się Mama.
Basia stanęła.
– Myślałaś kiedyś o tym, że jesteś wielorybem? – spytała.
– Wielorybem? – Mama zerknęła niepewnie w okolice brzucha. – Cóż... jeśli już to może raczej... delfinkiem?
– Wyobraź sobie, że jesteś wielorybem – rozkazała Basia. – Pływasz w oceanie, a tu nagle z drugiej strony nadpływa torebka.
– Jaka torebka? – zdziwiła się Mama.
– Plastikowa. Jest w wodzie, ty ją zjadasz, potem boli cię brzuch i umierasz. Bo wieloryby nie mogą jeść torebek.
– Och... No tak. Rzeczywiście nie mogą – potwierdziła Mama.
– Anielka powiedziała, że plastikowe torebki nie psują się i nie stają częścią Ziemi, tylko żyją i żyją bez końca, trafiają do śmieci, a potem do oceanu. Dlaczego masz plastikową torebkę? – Basia wskazała palcem siatkę pełną cebuli i ziemniaków dyndającą na rączce wózka. – Chcesz zabić wieloryba?
Mama westchnęła.
– Zdecydowanie nie – powiedziała. – Wieloryby powinny jeść plankton, czyli malutkie oceaniczne żyjątka, a nie plastik. Takie torebki są jednak jeszcze bardziej niebezpieczne dla mniejszych zwierząt niż wieloryby. Na przykład dla żółwi.
– Takich jak Kajetan? – przestraszyła się Basia.
_Dalsza część dostępna w wersji pełnej_
więcej..
