- promocja
Beautiful Beast. Tom 1 - ebook
Beautiful Beast. Tom 1 - ebook
Po wypadku samochodowym, w wyniku którego umiera jego żona, Savier Stone staje się obiektem tajnego eksperymentu. Modyfikacja jego DNA sprawia, że mężczyzna zyskuje nowe, niemal nadnaturalne umiejętności. Równocześnie traci jednak wolność – staje się własnością tajnej organizacji, która zamierza uczynić z niego maszynę do zabijania. Kiedy otrzymuje zadanie ochrony Arii Mickelson, nie wie, że spotkanie z kobietą będzie kolejnym punktem zwrotnym w jego życiu…
Kategoria: | Romans |
Zabezpieczenie: |
Watermark
|
ISBN: | 978-83-287-2811-0 |
Rozmiar pliku: | 1,4 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
SAVIER
Przeszłość
Jak na mój gust trochę za dużo tu pozłacanych i posrebrzanych ozdobników, ale za taką cenę stolika w lokalu powinni nam serwować cholerne krewetki w sosie z diamentów i ostrygi z muszlami pełnymi pereł.
Ale jestem tylko zakochanym kretynem, więc gdyby roześmiana kobieta siedząca naprzeciwko mnie zażyczyła sobie teraz, żebym zaczął trenować hipopotamy do jazdy w siodle, zrobiłbym to bez wahania. Moja zdolność do odmawiania jej czegokolwiek znikła, kiedy Jane rozsiadła się przy mnie ubrana jak… Cóż, tak, że mój żołądek wywinął salto. I fiut też.
Właśnie wspominamy początki naszej znajomości, a ja staram się udawać, że mój mózg nie paruje.
– Zrobiłaś to – powtarzam, zanosząc się śmiechem.
Jane robi nadąsaną minę, uderzając umalowanym na pomarańczowo paznokciem o nóżkę kieliszka z szampanem.
– To nieprawda. Kłamiesz albo oszalałeś – upiera się.
– Śledziłaś mnie w przebraniu. To było w Halloween. Siedziałaś między skrzatami ogrodowymi i wyklinałaś dziewczynę, która wtedy próbowała wepchnąć mi język do ust – przypominam. – Nie udawaj, że nie pamiętasz. Byłaś tak potwornie zazdrosna, że wytrzymałaś tylko kilka minut, a potem rzuciłaś w nią krasnalem.
Moja żona zaciska pięści na krawędzi okrągłego stolika z ciemnego drewna. Piorunuje mnie wzrokiem.
– Celowałam w ciebie, ale spudłowałam. – Rzuca we mnie zmiętą serwetką, która ledwie mija płomienie świecy dekorującej nasz stolik.
Łapię papierowy pocisk, zanim trafia mnie w nos.
Jeszcze tego brakuje, żebyśmy wzniecili pożar w najdroższej restauracji w mieście. Same zasłony na oknach, obszywane srebrną nicią, wyglądają, jak gdyby były warte więcej niż niejeden piracki skarb.
– A więc nie zapomniałaś. – Rozciągam usta w uśmiechu, a potem marszczę czoło. – Dlaczego we mnie? Niczego nie zrobiłem. To ona próbowała mnie pocałować, a ja na to nie pozwoliłem.
– To nie dlatego. Wcześniej zachowałeś się okropnie.
– Niby kiedy?
Sięgam pamięcią do wieczora, gdy zaprosiłem moją żonę na pierwszą randkę. Przed oczami staje mi jej obraz. Umorusana błotem, roztrzepana i oklejona liśćmi wyglądała jak rozwścieczony mały kociak. Miała zaledwie szesnaście lat, a ja już wtedy wiedziałem, że stracę dla niej głowę.
Jane chwyta kolejną serwetkę i skręca ją w kulkę. Dziś mija dokładnie osiem lat od tamtego dnia, a ona wciąż złości się równie uroczo. Zagryza szkarłatną wargę, sprawiając, że temperatura w pomieszczeniu nagle wzrasta.
– Jak pomagałeś jej przypiąć ten tandetny ogonek króliczka playboya – mruczy. – Chciałeś, żeby ci nim pomerdała?
Łyk alkoholu, który właśnie biorę, niemal staje mi w gardle, a ja wydaję z siebie dławiący odgłos.
– Pomerdała?
– A może ty chciałeś pomerdać jej swoim?
Teraz już zanoszę się śmiechem, który wstrząsa moim ciałem.
Nie do wiary. Ożeniłem się z wariatką.
– Uwielbiam cię, Jane Stone – szepczę.
Jane nadziewa na widelec odrobinę tarty cappuccino.
– Nic z tego, to na mnie nie działa. – Zamyka usta na kruchym cieście i patrzy na mnie spod rzęs.
Poprawiam się na skórzanej kanapie, czując, że za moment będę miał poważny problem w spodniach. Mój kutas reaguje na tę szczyptę flirtu z niezwykłym entuzjazmem, a wyobraźnia natychmiast tworzy rozmaite perwersyjne wizje z udziałem tych słodkich warg. Głównie owiniętych wokół mojego fiuta nawet tutaj, w eleganckiej restauracji, pod obrusem tak białym, że przypomina pieprzoną suknię ślubną.
Opanuj się, stary. Wytrwasz jeszcze godzinę. No, może pół.
– A pocałunek? – Pochylam się nad blatem. – Trzysta pocałunków dziennie przez kolejne trzydzieści lat?
Jane zamiast pocałunku oferuje mi porcję ciasta z kremem kawowym.
– Negocjuj dalej, żołnierzu.
Mała zołza. Uwielbia się nade mną znęcać, ale ja też umiem grać w tę grę.
Szybko przyciskam wargi do jej ust i zlizuję z nich słodki smak deseru, a potem kąsam ją delikatnie zębami, sprawiając, że pod moim pocałunkiem wciąga łapczywie powietrze. Potem odsuwam się i wstaję od stołu.
– Wzniosę toast za moją wspaniałą żonę – oznajmiam wystarczająco głośno, by przykuć uwagę pozostałych gości w lokalu. – Drodzy państwo, mam na imię Savier, a to moja żona Jane. Dziś obchodzimy trzecią rocznicę ślubu.
Jane pochyla głowę, na jej policzkach wykwitają rumieńce.
– Nie rób scen – nakazuje, rozglądając się wokół.
Ludzie odwracają się w naszym kierunku z zaciekawieniem.
– Chciałbym prosić wszystkich państwa o wzniesienie ze mną toastu za miłość. Moją wielką miłość, moje szczęśliwe zakończenie. – Wskazuję dłonią z kieliszkiem na kobietę, która w tym momencie wygląda, jak gdyby chciała mnie udusić. – Oby moja żona wytrzymała ze mną kolejny rok, choć już teraz ma ochotę uciekać.
W sali roznosi się salwa śmiechów. Goście podnoszą kieliszki w geście toastu i mruczą coś do siebie, prawdopodobnie uznając mnie za ciut pojebanego.
Zasiadam ponownie na swoim miejscu i sięgam po rękę żony, tę z obrączką.
– Kocham cię. – Pieszczę złoty krążek palcem, a potem składam na nim pocałunek.
Błękitne oczy Jane, które jeszcze sekundę temu mrużyły się groźnie, teraz błyszczą czułością.
– Ja ciebie też – odpowiada, a moje serce przyspiesza, mimo że słyszałem to wyznanie już tysiące razy.
Pobraliśmy się trzy lata temu, ale Jane Stone zawładnęła mną bez reszty już osiem lat wcześniej. Była pierwszą i ostatnią dziewczyną, z którą się związałem. Gdy tylko skończyła dwadzieścia jeden lat, oświadczyłem się i bardzo szybko wzięliśmy ślub, chociaż sam byłem zaledwie rok starszy od niej, a teraz…
– Chcesz już wyjść?
A teraz rujnuję wieczór, który miał romantycznie uczcić naszą rocznicę, bo jestem tylko facetem. I jeśli zostanę tu chwilę dłużej, to prawdopodobnie wybuchną mi jaja.
Jane uśmiecha się i zdejmuje torebkę z oparcia kanapy.
– Zdecydowanie – odpowiada i wstaje. Zgarnia z blatu wielki bukiet róż, który dziś jej podarowałem.
Pomagam jej szczelnie otulić się płaszczem, bo na dworze jest chyba minus dwadzieścia. Niestety moja żona jest wielbicielką zimy i jak przystało na królową śniegu, wymarzyła sobie ślub wśród śnieżnych płatków i lodowych gór.
Gdy tylko wychodzimy na zewnątrz, atakuje nas podmuch mroźnego powietrza. Liczę, że przynajmniej dzięki temu trochę rozjaśni mi się umysł i przestanę snuć fantazje o seksie z żoną, siedząc za kółkiem.
– Proszę. – Otwieram jej drzwi do auta i wpuszczam ją do środka.
– Zawsze, kiedy masz ochotę na figle, robisz się bardziej szarmancki. – Chichocze rozbawiona.
Figle? Trudno nazwać to, czego pragnę, figlami. Właśnie jestem w trakcie rozważania, czy powinniśmy zaliczyć pierwszą rundkę szybkiego pieprzenia na tylnym siedzeniu mojego zabytkowego GTO.
– Dopóki jesteś ubrana – mówię i odpalam samochód.
– Co powiesz na seks w aucie?
A nie mówiłem? Wiedźma. Czyta w myślach.
Sunąc ostrożnie drogą w mroku, rozluźniam nieco krawat.
– Nie kuś mnie.
– Daj spokój, ja też nie chcę czekać. – Rozpina zamek z boku swojej czarnej, obcisłej sukienki. – Pragnę cię. – Wpija się paznokciami w moje udo, niebezpiecznie blisko krocza.
– Jane – upominam ją, gdy lekko znosi mnie na bok. – Prowadzę.
– Jakby cię to powstrzymało. – Śmieje się. – Pamiętasz, jak zakończyła się nasza poprzednia rocznica? Jak szybko zjechałeś na pobocze, żeby się ze mną pieprzyć?
– Pamiętam.
Jane układa na kokpicie GTO swoje długie nogi odziane w błyszczące kozaki.
– Może to powinna być nasza kolejna rocznicowa tradycja?
Zerkam na fragmenty jej obnażonej skóry, czując, jak zasycha mi w gardle.
Niech piekło pochłonie tę podstępną seksowną kobietę i władzę, jaką ma nade mną czy też raczej nad moim kutasem. Rok temu igrała sobie ze mną w ten sam sposób, a ja oczywiście uległem, ale przysiągłem sobie, że tym razem będzie inaczej.
– To, że nas przyłapują, też? – odzywam się nieco zbyt ochrypłym tonem.
Jane posyła mi psotne spojrzenie.
– Nie mam nic przeciwko.
Zaciskam palce na kierownicy i skręcam. Na drodze panują naprawdę chujowe warunki, więc potrzebuję koncentracji. Gdy tylko dotrzemy do domu, Jane zapłaci mi za to, że mnie tak rozpraszała.
– Cholera – mamroczę, choć mam ochotę wyrzucić z siebie znacznie bardziej wulgarne słowa.
– To cię podnieca? – pyta, jakby, kurwa, można było to ukryć. – Zrobiłeś się taki twardy. – Przesuwa dłonią po wypukłości mojego penisa.
Wypuszczam z sykiem powietrze.
– Mam tę pierdoloną erekcję, odkąd weszłaś do tej restauracji taka wystrojona.
Włożyła tak wyciętą sukienkę, że w pierwszym momencie zastanawiałem się, czy przypadkiem nie zapomniała włożyć jakiejś części tego kostiumu, który idealnie sprawdziłby się również jako nieco bardziej przyzwoita wersja bikini.
– I nie powiedziałeś mi? – Podciąga skraj sukienki, odsłaniając koronkę bielizny. – Zajęłabym się tym już w środku, przy stoliku. – Przesuwa się na siedzeniu i zaczyna ssać płatek mojego ucha. Jej ręka ponownie zatacza okręgi wokół mojego wzwodu.
Chce mnie zabić. Jeszcze kilka sekund i zaliczę zderzenie z jakimś drzewem.
– Trzymaj łapy z dala od mojego fiuta, dopóki nie zaparkuję przed domem – nakazuję. – To ma być romantyczna noc.
– Wedle rozkazu, żołnierzu. – Kąsa moją szyję. – Ale przyspiesz. – Przekręca się tak, by jej stopa trafiła w pedał gazu. Samochód szarpie lekko w przód.
– Prosisz się o klapsa – warczę i odpycham ją. – Nie dotykaj pedałów.
– Włożysz dla mnie swój seksowny mundur?
– Mieliśmy się rozbierać, a nie ubierać. – Skręcam. Dzięki Bogu, już prawie jesteśmy w domu. W łóżku. – Co robisz? – pytam, kiedy zauważam, że moja żona straciła zainteresowanie kokietowaniem mnie, a teraz grzebie w swojej torebce i wyjmuje z niej długopis.
– Rysuję ci serce na ręce. – Przyciska pisak do grzbietu mojej dłoni i zaczyna po niej kreślić.
– Po co?
– Na pamiątkę tego dnia – oznajmia skupiona. – Powinieneś je sobie wytatuować.
Patrzę na rysunek na mojej skórze i potrząsam głową. Moja żona czasami wciąż jest niczym czteroletnia dziewczynka. Teraz na przykład podziwia swoje mazidła, jak gdyby były dziełem na miarę obrazów Picassa.
– Jest krzywe.
Ta uwaga ją obraża, więc wbija mi skuwkę w nadgarstek.
– Jest moje – syczy. – Należy do ciebie, dupku.
Parskam śmiechem i cmokam ją w policzek.
– Jak ty pięknie mówisz o uczuciach.
Jane najwyraźniej ma w dupie moje komplementy, bo dalej bazgrze coś długopisem. Tym razem na swojej dłoni.
– A to twoje. – Demonstruje mi kolejne koślawe serce.
– Nie powinienem sam go narysować na ciele mojej ukochanej?
Jane zdmuchuje z twarzy blond pasemka, które wymknęły jej się z upięcia.
– Cisza – żąda, splatając palce z moimi. – Liczy się przekaz. Nigdy więcej nie będziesz miział ogonków żadnych seksownych króliczków, jasne?
Jej zazdrość o kobietę, której nawet nie pamiętam, jest niedorzeczna, ale też urocza.
I w pewien sposób również podniecająca.
– Nie jestem pewi… – Moje słowa zagłusza jej przeraźliwy krzyk:
– Uważaj!
Koncentruję wzrok na drodze, ale jest już za późno. Samochód z naprzeciwka buja się na oblodzonej nawierzchni, co jednoznacznie wskazuje, że jego kierowca stracił panowanie nad wozem, a teraz sunie prosto na nas.
Ja pierdolę, to się nie dzieje.
Skręcam gwałtownie w bok, chcąc uniknąć zderzenia, ale to na nic – drugie auto wali w bok mojego GTO.
– Kurwa. – Wciskam hamulec, gdy dociera do mnie, że impet zderzenia posyła nas prosto na drzewo, i to stroną pasażera. Stroną, po której siedzi moja żona.
Nie. Tylko nie ona.
Ostatnim dźwiękiem, który słyszę, zanim tracę przytomność, jest przeszyty paniką głos Jane:
– Savier!
* * *
koniec darmowego fragmentu
zapraszamy do zakupu pełnej wersji