Bezsenność w Tokio - ebook
Bezsenność w Tokio - ebook
– Sean!
– No...?
– Opowiedz mi, gdzie w Tokio o trzeciej rano można kupić piwo w nielegalnym automacie. I jak napić się w pubie, kiedy się nie ma ani grosza przy duszy. Wiesz, na trick ze spirytusem.
– Przecież ty to wiesz, aż nadto dobrze zresztą.
– Tak, ale moi czytelnicy nie wiedzą.
– Jacy czyte... książkę piszesz??? Pogięło cię. Zwariowany Polak...
– Zamknij się, nie mniej zwariowany Irlandczyku. I lepiej mi pomóż, bo muszę zmieścić dziesięć lat naszych przygód w Japonii w jednej powieści, w której ty...
– Dlaczego ja?
– Nie przerywaj. No więc ty masz napisać, jak się podrywa Japonki, i o majteczkach. Różowych w białe płatki wiśni. I o cerowaniu dziewic...
– Nawet nie śmiej, małpo wredna! Jeszcze Mayumi przeczyta i będę miał prze-chla-pa-ne! Jak wspomnisz o podrywaniu, to ja napiszę o nocy na zardzewiałym rowerze w Ikebukuro.
– I oku tuńczyka?
– I jak cię aresztowali!
– I o Przyjacielu Kalorii, koniecznie!
– I o żubrówce!
– I o..
Marcin Bruczkowski wyjechał do Japonii na rok, a został tam dziesięć lat. Jak twierdzi, zatrzymała go miłość do japońskiego piwa i łaźni koedukacyjnych. Jego pierwsza powieść, „Bezsenność w Tokio”, natychmiast stała się bestsellerem.
Kategoria: | Reportaże |
Zabezpieczenie: |
Watermark
|
ISBN: | 978-83-8367-077-5 |
Rozmiar pliku: | 9,8 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Dwadzieścia lat minęło jak jeden dzień i chociaż moja wdzięczność dla oryginalnej ekipy nigdy nie osłabnie, to chciałbym wykorzystać okazję wydania jubileuszowego do przemycenia jeszcze kilku podziękowań. Do tablicy są wzywani w kolejności losowej:
mój syn Alexander Bruczkowski, który w momencie pisania _Bezsenności_ _w_ _Tokio_ miał 5 lat, a teraz wyrósł na wspaniałego młodego człowieka i jestem z niego bardzo dumny;
mój brat Paweł Bruczkowski, który 20 lat temu zrobił zdjęcie autora do pierwszego wydania książki, a do tego kolejne, o innych formach wsparcia braterskiego nie wspominając;
Bogna Rosińska, fenomenalna redaktorka i mentorka literacka, oaza cierpliwości i mądrości i w ogóle przecudowna osoba;
Jakub Kamieński, lektor, który zrobił fenomenalną robotę, nagrywając audiobooka _Bezsenności_ _w_ _Tokio_ (audiobook jest dostępny na stronie woblink.com, polecam);
dr Gabriela Matusiak, bez której inteligencji, wiedzy i przyjaźni pewnie nie napisałbym następnych czterech książek, bo by mi się nie chciało;
Анастасіа Димовска і всі мої друзі з України;
zespół AM:PM, który jest najlepszym lekarstwem na bluesa, w obecnym składzie: Weronika Braun (wokal, klawisze), Tomasz Kuźniak (gitara), Ola Pruszyńska (bas), niżej podpisany (perkusja);
Ania Martyniuk-Tofiluk, wybitna artystka i pedagożka, która mimo moich najlepszych starań nadal twierdzi, że ponadpięćdziesięcioletnich gajdzinów da się nauczyć gry na fortepianie;
Watson i Huey, którzy nie powinni być ostatni, ale żyjemy w tak dziwnym świecie, że najpierw wymienia się ludzi, a potem koty, choć powinno być na odwrót.
よろしくお願いします!