-
W empik go
Blask w mroku - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
1 sierpnia 2016
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
LUB
24,99 zł za tytuł
Tytuł dostępny w abonamencie Empik Go już od 24,99 zł / 30 dni
Sprawdź
Słuchaj i czytaj w abonamencie Go Standard już za 24,99 zł / 30 dni. Subskrypcja Go Standard daje możliwość dodania do biblioteki 3 dowolne tytuły w danym okresie rozliczeniowym (30 dni). Wybierasz z ponad 200 tys. audiobooków, ebooków i podcastów.
Blask w mroku - ebook
Mała, medenglarska wioska jest wciąż nękana przez górskich bandytów, a jej mieszkańcy nie mogą zbyt długo cieszyć się spokojem. Młody Hrabia Protektor, Karon, będzie musiał temu zaradzić. Wydarzenia pewnej nocy sprawią jednak, że szlachic stanie w obliczu znacznie większych kłopotów, w które wplątani zostaną jego wierni żołnierze, a także — przybysze z nieba. „Blask w mroku” stanowi pierwszy rozdział „Zmierzchu nad Medenglarem”, powstającej obecnie powieści fantasy Wojciecha Koniecznego.
| Kategoria: | Fantasy |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-8104-128-7 |
| Rozmiar pliku: | 1,8 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Przedmowa
Dziękuję.
To jest pierwsze słowo, które pragnę skierować do każdego Czytelnika. Dziękuję za zaufanie, za wsparcie, jakim jest dla mnie zakup każdego egzemlarza Blasku w mroku.
Z wielką radością prezentuję Państwu owoc wielu godzin pracy twórczej, sprawdzania i czytania po wielokroć na nowo całego tekstu, aby powstały tekst był jak najbardziej spójny, dopracowany, przygotowany do, mam nadzieję, fascynującej kontynuacji w kolejnych rozdziałach.
Blask w mroku to zaledwie pierwszy rozdział, zalążek powieści, która już teraz, w mojej głowie, rozciąga się na całą trylogię, pod roboczym tytułem Wedrówka słońca nad Medenglarem. Wyobrażenie o tym, jak daleko mogą potoczyć się losy bohaterów, których poznacie Państwo na kolejnych stronach, wciąż mnie przerasta i nie wiem, czy podołam doprowadzeniu tej historii do końca. Częściowo właśnie dlatego zdecydowałem się wydać tylko ten jeden, gotowy rozdział. Może dzięki tej publikacji, znajdzie się ktoś, kto w taki czy inny sposób zechce mnie wspomóc. Jeśli tak by się stało, a wymagałoby to osobistego kontaktu, pozostawię tutaj swój adres e-mail: [email protected].
Poniższa publikacja nie ukazałaby się jednak, gdyby nie serwis Ridero, dlatego w tym miejscu pragnę podziękować właśnie jego założycielom. Jest to, jak sądzę, wielki krok na drodze rozwoju nowych, nieznanych jeszcze twórców.
Zapraszam Państwa w niecodzienną podróż do krainy Medenglaru i życzę miłej lektury!I
Następny! — krzyknął Karon zniecierpliwiony, gdy kolejny chłop skierował się do wyjścia z sali. Hrabia siedział tam od południa i zrezygnował nawet z obiadu, żeby szybciej zakończyć audiencję. Swoją drogą, później bardzo żałował tej decyzji. Chciał już wrócić do komnaty, położyć się na miękkim łóżku, zatopić w aksamitnej pościeli, wsłuchać się w trzask ognia na kominku i powoli odpłynąć do krainy snu. Ale obowiązek to obowiązek. Wiedział, że musi wysłuchiwać tych ludzi, bo oni potrzebują jego pomocy, a jako poddani na nią zasługują.
W podobnych chwilach, posiadanie własnego lenna bywa bardzo uciążliwe i wydawać by się mogło, że lepiej było nie przyjmować tego zaszczytu tak młodo. Każdy mężczyzna w jego wieku pragnie przygód i zabaw, a nie siedzenia w wielkiej sali, pośród wieśniaków cuchnących krowami, kozami i Bóg wie, czym jeszcze. Jednakże nie mógł odmówić, bo ściągnąłby na siebie nieprzychylne spojrzenia wielu baronów, hrabiów i markizów, a nade wszystko gniew króla. Kilka miesięcy temu wszedł w dorosłość i nie było już odwrotu — musiał robić to, co konieczne, zanim zabrał się za przyjemności.
Jednak lenno to przecież głównie korzyści — można nim władać wedle własnego pomysłu, rozkazywać wszystkim dookoła, a ludzie darzą swojego pana wielkim szacunkiem. Szczególnie, jeśli jest sprawiedliwy, łagodny, nie każe wieszać nikogo za drobne wykroczenia i ściąga niskie podatki. A Karon taki właśnie był i wiedział, że nie powinien narzekać na swój los, gdyż wielu szlachcicom, dużo poważniejsze problemy niż dzień audiencyjny spędzały sen z powiek. On zaś żył spokojnie, z dala od wielkomiejskich intryg, a jego jedynym zmartwieniem pozostawali górscy bandyci, którzy co jakiś czas nawiedzali wioskę.
Hrabia ukończył niedawno dwadzieścia jeden lat, był silnym mężczyzną z charakterem przywódcy, a po śmierci ojca miał odziedziczyć tytuł markiza Medenglaru — północnej, granicznej marchii Królestwa Tevangardu. Była ona bogata w złoża metali i przecinały ją ważne szlaki handlowe. Nic dziwnego, że przyczyniała się do znacznego wzrostu zamożności rodu Białogierów. Urodę Karona można by określić jako zupełnie przeciętną. Miał krótkie, ciemne włosy, zawsze powykręcane we wszystkie strony. Nie odznaczał się dużym wzrostem, ale zadbany zarost i wyrzeźbiona sylwetka dodawały mu powagi, a nawet atrakcyjności. Na co dzień nosił drogie, aksamitne ubrania, którym prosty krój oraz stonowane barwy nadawały wyjątkowo eleganckiego wyglądu, lecz nie raziły prostych ludzi, jakimi się otaczał.
— Jaśnie panie — skłonił się wysoki, czarnowłosy mężczyzna. Był przystojny, odziany w solidny i schludny strój, na który raczej nie mógłby sobie pozwolić żaden z mieszkańców wsi. Jest tu obcy, pomyślał hrabia. — Czy zechcesz poświęcić chwilę, by mnie wysłuchać?
Darmowy fragment
Dziękuję.
To jest pierwsze słowo, które pragnę skierować do każdego Czytelnika. Dziękuję za zaufanie, za wsparcie, jakim jest dla mnie zakup każdego egzemlarza Blasku w mroku.
Z wielką radością prezentuję Państwu owoc wielu godzin pracy twórczej, sprawdzania i czytania po wielokroć na nowo całego tekstu, aby powstały tekst był jak najbardziej spójny, dopracowany, przygotowany do, mam nadzieję, fascynującej kontynuacji w kolejnych rozdziałach.
Blask w mroku to zaledwie pierwszy rozdział, zalążek powieści, która już teraz, w mojej głowie, rozciąga się na całą trylogię, pod roboczym tytułem Wedrówka słońca nad Medenglarem. Wyobrażenie o tym, jak daleko mogą potoczyć się losy bohaterów, których poznacie Państwo na kolejnych stronach, wciąż mnie przerasta i nie wiem, czy podołam doprowadzeniu tej historii do końca. Częściowo właśnie dlatego zdecydowałem się wydać tylko ten jeden, gotowy rozdział. Może dzięki tej publikacji, znajdzie się ktoś, kto w taki czy inny sposób zechce mnie wspomóc. Jeśli tak by się stało, a wymagałoby to osobistego kontaktu, pozostawię tutaj swój adres e-mail: [email protected].
Poniższa publikacja nie ukazałaby się jednak, gdyby nie serwis Ridero, dlatego w tym miejscu pragnę podziękować właśnie jego założycielom. Jest to, jak sądzę, wielki krok na drodze rozwoju nowych, nieznanych jeszcze twórców.
Zapraszam Państwa w niecodzienną podróż do krainy Medenglaru i życzę miłej lektury!I
Następny! — krzyknął Karon zniecierpliwiony, gdy kolejny chłop skierował się do wyjścia z sali. Hrabia siedział tam od południa i zrezygnował nawet z obiadu, żeby szybciej zakończyć audiencję. Swoją drogą, później bardzo żałował tej decyzji. Chciał już wrócić do komnaty, położyć się na miękkim łóżku, zatopić w aksamitnej pościeli, wsłuchać się w trzask ognia na kominku i powoli odpłynąć do krainy snu. Ale obowiązek to obowiązek. Wiedział, że musi wysłuchiwać tych ludzi, bo oni potrzebują jego pomocy, a jako poddani na nią zasługują.
W podobnych chwilach, posiadanie własnego lenna bywa bardzo uciążliwe i wydawać by się mogło, że lepiej było nie przyjmować tego zaszczytu tak młodo. Każdy mężczyzna w jego wieku pragnie przygód i zabaw, a nie siedzenia w wielkiej sali, pośród wieśniaków cuchnących krowami, kozami i Bóg wie, czym jeszcze. Jednakże nie mógł odmówić, bo ściągnąłby na siebie nieprzychylne spojrzenia wielu baronów, hrabiów i markizów, a nade wszystko gniew króla. Kilka miesięcy temu wszedł w dorosłość i nie było już odwrotu — musiał robić to, co konieczne, zanim zabrał się za przyjemności.
Jednak lenno to przecież głównie korzyści — można nim władać wedle własnego pomysłu, rozkazywać wszystkim dookoła, a ludzie darzą swojego pana wielkim szacunkiem. Szczególnie, jeśli jest sprawiedliwy, łagodny, nie każe wieszać nikogo za drobne wykroczenia i ściąga niskie podatki. A Karon taki właśnie był i wiedział, że nie powinien narzekać na swój los, gdyż wielu szlachcicom, dużo poważniejsze problemy niż dzień audiencyjny spędzały sen z powiek. On zaś żył spokojnie, z dala od wielkomiejskich intryg, a jego jedynym zmartwieniem pozostawali górscy bandyci, którzy co jakiś czas nawiedzali wioskę.
Hrabia ukończył niedawno dwadzieścia jeden lat, był silnym mężczyzną z charakterem przywódcy, a po śmierci ojca miał odziedziczyć tytuł markiza Medenglaru — północnej, granicznej marchii Królestwa Tevangardu. Była ona bogata w złoża metali i przecinały ją ważne szlaki handlowe. Nic dziwnego, że przyczyniała się do znacznego wzrostu zamożności rodu Białogierów. Urodę Karona można by określić jako zupełnie przeciętną. Miał krótkie, ciemne włosy, zawsze powykręcane we wszystkie strony. Nie odznaczał się dużym wzrostem, ale zadbany zarost i wyrzeźbiona sylwetka dodawały mu powagi, a nawet atrakcyjności. Na co dzień nosił drogie, aksamitne ubrania, którym prosty krój oraz stonowane barwy nadawały wyjątkowo eleganckiego wyglądu, lecz nie raziły prostych ludzi, jakimi się otaczał.
— Jaśnie panie — skłonił się wysoki, czarnowłosy mężczyzna. Był przystojny, odziany w solidny i schludny strój, na który raczej nie mógłby sobie pozwolić żaden z mieszkańców wsi. Jest tu obcy, pomyślał hrabia. — Czy zechcesz poświęcić chwilę, by mnie wysłuchać?
Darmowy fragment
więcej..
