MENU
Nasze ceny
Przeczytaj fragment on-line
-
nowość
Chorwacja, która zostaje - ebook
Chorwacja, która zostaje - ebook
Chorwacja, która zostaje to nie jest przewodnik turystyczny. To opowieść o kraju, który zaczyna się tam, gdzie kończą się foldery i gotowe trasy. Poznajemy ukryte miasta i miasteczka, ciche wyspy, górskie szlaki, dziką naturę i miejsca, których nie da się „zaliczyć”. Opisuje Chorwację widzianą wolniej — przez rozmowy z mieszkańcami, smak prostych potraw, ciszę poza sezonem i detale, które umykają zwykłemu turyście. To książka o uważnym podróżowaniu. O patrzeniu bez pośpiechu. O kraju, który nie zachwyca jedynie widokami, ale zostaje w pamięci na długo. Chorwacja, która zostaje to osobista, literacka opowieść o kraju widzianym poza utartym szlakiem. O miasteczkach bez tłumów, wyspach nieobecnych w folderach, górach stojących w cieniu Adriatyku i ludziach, którzy mówią więcej ciszą niż słowami. To książka o zwalnianiu tempa, uważności i odkrywaniu sensu w drobnych gestach: filiżance kawy, kamiennej uliczce, wspólnym stole. Nie jest przewodnikiem.
Ta publikacja spełnia wymagania dostępności zgodnie z dyrektywą EAA.
| Kategoria: | Podróże |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 9788368732146 |
| Rozmiar pliku: | 11 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Niektóre miejsca ogląda się raz i zapomina. Inne zostają — nie jako obraz, ale jako uczucie, do którego wraca się bez wysiłku. Chorwacja należy do tych drugich.
Na pierwszy rzut oka wydaje się oczywista. Morze, słońce, kamienne miasta, wyspy rozrzucone wzdłuż wybrzeża. Wszystko wygląda znajomo, niemal przewidywalnie. A jednak bardzo szybko okazuje się, że to tylko warstwa zewnętrzna. Prawdziwa Chorwacja nie odsłania się od razu. Trzeba zwolnić, zboczyć z drogi, pozwolić sobie na chwilę bez planu.
Ta książka nie powstała z potrzeby opisania „najważniejszych miejsc”. Powstała z potrzeby zrozumienia, dlaczego pewne chwile nie chcą odejść z pamięci. Dlaczego kamienna uliczka potrafi znaczyć więcej niż widok z punktu widokowego. Dlaczego cisza na wyspie bywa głośniejsza niż tłum.
Chorwacja uczy uważności. Uczy patrzenia wolniej, słuchania bez oczekiwań i bycia obecnym tam, gdzie akurat się jest. To kraj kontrastów: między morzem a górami, między historią a codziennością, między gościnnością a dystansem. I właśnie w tych napięciach kryje się jego siła.
W kolejnych rozdziałach nie znajdziesz gotowych tras ani list rzeczy do odhaczenia. Znajdziesz za to opowieści o miejscach, które nie krzyczą, o wyspach, które nie zabiegają o uwagę, o ludziach, którzy mówią więcej ciszą niż słowami. O regionach, w których plaża znaczy coś innego niż tylko piasek i woda.
To książka dla tych, którzy nie szukają kolejnego kierunku podróży, lecz INNEGO SPOSOBU PODRÓŻOWANIA. Dla tych, którzy wierzą, że najważniejsze rzeczy dzieją się na marginesach — poza kadrem, poza planem, poza pośpiechem.
Jeśli po jej przeczytaniu będziesz chciał zostać gdzieś chwilę dłużej, wypić kawę bez sprawdzania godziny, skręcić z głównej drogi bez konkretnego powodu — ta książka spełniła swoje zadanie.
Bo Chorwacja nie jest krajem, który się zwiedza.
Jest krajem, który zostaje.ROZDZIAŁ 1
UKRYTE MIASTA I MIASTECZKA
Nie wszystkie miasta w Chorwacji chcą być odkryte. Niektóre sprawiają wrażenie, jakby wolały pozostać w cieniu – schowane za zakrętem drogi, na wzgórzu porośniętym oliwkami, poza trasą wycieczek z klimatyzowanymi autokarami. To właśnie tam Chorwacja oddycha spokojniej.
Pierwsze takie miasteczko odkrywa się zwykle przypadkiem. Zjeżdża się z głównej drogi tylko dlatego, że znak wydaje się intrygujący albo dlatego, że słońce zaczyna chylić się ku zachodowi i nagle wszystko wokół wygląda zbyt pięknie, by jechać dalej. Kamienna zabudowa pojawia się niespodziewanie, a cisza jest tak gęsta, że słychać własne kroki.
W takich miejscach czas nie znika – on po prostu przestaje być ważny.
Kamienne uliczki są wąskie, często nierówne, wygładzone przez setki lat stóp, kół i deszczu. Domy stoją blisko siebie, jakby trzymały się nawzajem, by nie osunąć się ze wzgórza. Okna są małe, czasem przysłonięte drewnianymi okiennicami, z których farba dawno już odprysła. To nie jest zaniedbanie. To ślad życia, które nie potrzebuje odświeżania pod turystów.
