Córki Jałty Sarah Churchill, Anna Roosevelt, Kathleen Harriman i kulisy wielkiej polityki - ebook
Córki Jałty Sarah Churchill, Anna Roosevelt, Kathleen Harriman i kulisy wielkiej polityki - ebook
Nieznana Wielka Trójka
W lutym 1945 roku koniec wojny był już w zasięgu ręki, jednak napięcia podczas konferencji w Jałcie groziły zerwaniem kruchego porozumienia między Rooseveltem, Churchillem i Stalinem.
Trzy młode, wyjątkowe i błyskotliwe kobiety zostały zaproszone przez swoich sławnych ojców, by służyć im wsparciem i pomocą w czasie trudnych obrad. Kathleen Harriman, córka Averella Harrimana, ambasadora USA w Związku Radzieckim, pracowała jako korespondentka wojenna. Sarah Churchill, aktorka, która została oficerem RAF-u, była podporą dla ojca, polegającego na jej bystrym politycznym umyśle. Córka Roosevelta, Anna, przybyła na Krym w roli asystentki prezydenta i strażniczki jego tajemnic. Zmysł polityczny tych kobiet oraz ich dyskretny udział w obradach Wielkiej Trójki okazały się znaczące w kluczowych dla losów powojennego świata dniach.
Córki Jałty to zajmująca opowieść o kulisach jednej z najważniejszych konferencji, w której udział wzięły trzy lojalne wobec ojców, ale niepozbawione własnego zdania, kobiety.
„Gdy w lutym 1945 roku przywódcy mocarstw Zachodu w trakcie rozmów prowadzonych ze Stalinem w Jałcie starali się kreślić kształt powojennego świata, u ich boku znajdowały się córki. Podczas obrad pozostawały zwykle na drugim planie – choć bywały też w centrum wydarzeń. Zapomniane, odzyskują głos w opowieści o konferencji widzianej i komentowanej z ich własnej, niezwykle interesującej perspektywy. Fascynująca lektura!"
Dr hab. Wojciech Mazur, historyk, Uniwersytet Jagielloński
„Pasjonująca opowieść, odsłaniająca dyplomatyczne meandry konferencji w Jałcie. Warto spojrzeć na tamte dramatyczne dla naszej historii zimowe dni na Krymie z perspektywy trzech nieprzeciętnych kobiet, wówczas znajdujących się w cieniu, dziś - dzięki książce – inspirujących swoją odwagą, inteligencją i zaangażowaniem."
Iwona Sadecka, b. doradczyni ds. mediów i kultury w Konsulacie USA w Krakowie
„Córki Jałty to wyjątkowa książka, która ujawnia ludzki wymiar konferencji jałtańskiej, ukazując związane z nią tragedie, miłości, zdrady, ale też humor.”
Julian Fellowes, pisarz, aktor, reżyser i twórca scenariusza serialu Downton Abbey
„Catherine Grace Katz skrupulatnie porządkuje pamiętniki, listy, opowieści i wspomnienia, udowadniając, że wojenna presja wypaczyła więzi rodzinne. Relacje zachodnich przywódców z córkami bardziej przypominały stosunki między partnerami biznesowymi niż między rodzicem a dzieckiem. Przede wszystkim ceniono lojalność i dyskrecję”
„New York Times Book Review”
„Katherine Grace Katz ukazuje nieznaną dotąd mikrohistorię na tle wielkiej historii.”
Amy Pascal, producentka, Little Women (2019)
Spis treści
Lista najważniejszych delegatów na konferencję jałtańską • 9
CZĘŚĆ I „Poradzi sobie z nimi i dlatego ją ze sobą zabiorą”.
1. 1 lutego 1945 • 15
2. 2 lutego 1945 • 37
3. 2 lutego 1945 • 53
4. 2 lutego 1945 • 67
5. 2–3 lutego 1945 • 79
6. 3 lutego 1945 • 95
7. 3 lutego 1945 • 117
CZĘŚĆ I I „Tak jakby konferencja nie była ważniejsza od wszystkiego innego”.
8. 4 lutego 1945 • 131
9. 4 lutego 1945 • 139
10. 5 lutego 1945 • 153
11. 5 lutego 1945 • 169
12. 6 lutego 1945 • 185
13. 6–7 lutego 1945 • 205
14. 8 lutego 1945 • 227
15. 8 lutego 1945 • 243
16. 9–10 lutego 1945 • 263
17. 10–11 lutego 1945 • 279
CZĘŚĆ I I I „To wszystko i jeszcze więcej zachowam w pamięci na zawsze”.
18. 12 kwietnia–27 lipca 1945 • 301
Po Jałcie • 329
Podziękowania • 353
Skróty • 359
Przypisy • 361
Wybrana bibliografia • 419
Indeks • 427
| Kategoria: | Historia |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-233-7419-0 |
| Rozmiar pliku: | 917 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Niniejsza lista ma pomóc czytelnikowi w identyfikacji osób, które są głównymi bohaterami tej książki. Obejmuje ona tylko niewielką liczbę spośród setek uczestników konferencji jałtańskiej. Należy podkreślić, że niektóre z wymienionych osób miały po kilka tytułów. Podaję tylko te z nich, które są istotne z punktu widzenia roli, jaką ich posiadacze odegrali w tej historii.
Delegaci amerykańscy
- Franklin D. Roosevelt – prezydent Stanów Zjednoczonych
- Anna Roosevelt – córka i adiutantka Franklina Roosevelta; znana także jako Anna Roosevelt Boettiger
- W. Averell Harriman – ambasador USA w Związku Radzieckim
- Kathleen (Kathy) Harriman – córka Averella Harrimana
- generał dywizji Frederick Anderson – zastępca naczelnego dowódcy Strategicznych Sił Powietrznych USA w Europie
- Charles Bohlen – asystent sekretarza stanu, tłumacz Franklina Roosevelta
- komandor podporucznik Howard Bruenn – lekarz Franklina Roosevelta, kardiolog
- James Byrnes – dyrektor Urzędu ds. Mobilizacji Wojennej
- Steve Early – sekretarz prasowy administracji Roosevelta
- Edward Flynn – były przewodniczący Krajowego Komitetu Partii Demokratycznej; przyjaciel Franklina Roosevelta
- Wilder Foote – asystent sekretarza stanu
- Alger Hiss – zastępca dyrektora Biura Specjalnych Spraw Politycznych w Departamencie Stanu
- Harry Hopkins – doradca specjalny prezydenta
- sierżant Robert Hopkins – syn Harry’ego Hopkinsa, fotograf w Korpusie Łączności Armii USA
- admirał Ernest King – naczelny dowódca Marynarki Wojennej USA; szef operacji morskich
- generał dywizji Laurence Kuter – asystent szefa sztabu Sił Powietrznych USA ds. planistyki, przedstawiciel generała armii Henry’ego „Hapa” Arnolda
- admirał floty William Leahy – szef sztabu naczelnego dowódcy (Franklina Roosevelta) Armii i Marynarki Wojennej USA
- generał George Marshall – szef sztabu Armii USA, generał armii
- H. Freeman Matthews – dyrektor Biura Spraw Europejskich w Departamencie Stanu
- wiceadmirał Ross T. McIntire – naczelny chirurg Marynarki Wojennej USA; lekarz Franklina Roosevelta
- Eddie Page – drugi sekretarz i konsul w ambasadzie amerykańskiej w Moskwie
- Edward R. Stettinius – sekretarz stanu
- generał dywizji Erwin „Pa” Watson – doradca wojskowy i sekretarz Franklina Roosevelta; emerytowany oficer Armii USA
Delegaci brytyjscy
- Winston Churchill – premier
- Sarah Churchill – córka i adiutantka Winstona Churchilla, sekcyjna w żeńskiej służbie pomocniczej Sił Powietrznych; znana także jako Sarah Oliver
- marszałek polny sir Harold Alexander – głównodowodzący sił sprzymierzonych w rejonie Morza Śródziemnego
- major Arthur Birse – tłumacz Winstona Churchilla
- marszałek polny sir Alan Brooke – szef Imperialnego Sztabu Generalnego
- sir Alexander Cadogan – stały podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych
- sir Archibald Clark-Kerr – ambasador Wielkiej Brytanii w Związku Radzieckim
- admirał floty sir Andrew Cunningham – Pierwszy Lord Admiralicji i szef sztabu Marynarki Wojennej
- Anthony Eden – minister spraw zagranicznych
- generał sir Hastings „Pug” Ismay – szef sztabu Winstona Churchilla, zastępca sekretarza Gabinetu Wojennego
- lord Moran – lekarz Winstona Churchilla
- generał broni sir Charles „Peter” Portal – szef sztabu Królewskich Sił Powietrznych
- komandor podporucznik Charles „Tommy” Thompson – adiutant Winstona Churchilla, oficer Marynarki Wojennej
Delegaci radzieccy
- Józef Stalin – marszałek Związku Radzieckiego, sekretarz generalny Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii (bolszewików)
- generał armii Aleksiej Antonow – pierwszy zastępca szefa sztabu Armii Czerwonej
- Ławrientij Beria – ludowy komisarz spraw zagranicznych (NKWD)
- Sergo Beria – syn Ławrientija Berii
- Andriej Gromyko – ambasador Związku Radzieckiego w Stanach Zjednoczonych
- Fiodor Gusiew – ambasador Związku Radzieckiego w Wielkiej Brytanii
- marszałek lotnictwa Siergiej Chudiakow – zastępca szefa sztabu radzieckich Sił Powietrznych
- admirał floty Nikołaj Kuzniecow – ludowy komisarz radzieckiej Marynarki Wojennej
- Iwan Majski – zastępca ludowego komisarza spraw zagranicznych Związku Radzieckiego; były ambasador Związku Radzieckiego na dworze św. Jakuba (w Wielkiej Brytanii)
- Wiaczesław Mołotow – ludowy komisarz spraw zagranicznych
- Władimir Pawłow – tłumacz Józefa Stalina
- Andriej Wyszynski – pierwszy zastępca ludowego komisarza spraw zagranicznych
