MENU
Nasze ceny
Przeczytaj fragment on-line
-
W empik go
Czego po świecie szuka smutek? - ebook
Czego po świecie szuka smutek? - ebook
Klasyka na e-czytnik to kolekcja lektur szkolnych, klasyki literatury polskiej, europejskiej i amerykańskiej w formatach ePub i Mobi. Również miłośnicy filozofii, historii i literatury staropolskiej znajdą w niej wiele ciekawych tytułów.
Seria zawiera utwory najbardziej znanych pisarzy literatury polskiej i światowej, począwszy od Horacego, Balzaca, Dostojewskiego i Kafki, po Kiplinga, Jeffersona czy Prousta. Nie zabraknie w niej też pozycji mniej znanych, pióra pisarzy średniowiecznych oraz twórców z epoki renesansu i baroku.
| Kategoria: | Klasyka |
| Zabezpieczenie: | brak |
| Rozmiar pliku: | 156 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Eliza Orzeszkowa
CZEGO PO ŚWIECIE SZUKA SMUTEK?
Pewnego razu polem bardzo pięknie przez naturę ubranym szedł Smutek, wielkie sprawiając szkody i spustoszenia; czarne bowiem zasłony, którymi był okryty, zachmurzały jasność słoneczną, od bladości jego oblicza padała na kwiaty barwa trupia, a od ciężkiego jego oddechu kłosy gięły się ku ziemi i mamie roniły napełniające je ziarna. Nie dziw, że śród istot, zamieszkujących pole, wielkie przeciwko natrętnemu szkodnikowi temu powstało szemranie.
– O, widmo ponure – zawołały – po co wyszedłeś z otchłani złego i wtoczysz się po świecie, aby wszystko, co na nim wzrasta, czynić płonnym, ciemnym i trującym?!
– Ukażcie mi istotę pewną, której dotąd nadaremnie pośród was upatruję – odpowiedział Smutek – a wnet zstąpię do otchłani mojeji nigdy już ziemi naprzykrzać się nie będę; ale dopóki nie znajdę tego, czego szukam, chodzić po niej nie przestanę jak pierworodne i niepozbyte przekleństwo.
CZEGO PO ŚWIECIE SZUKA SMUTEK?
Pewnego razu polem bardzo pięknie przez naturę ubranym szedł Smutek, wielkie sprawiając szkody i spustoszenia; czarne bowiem zasłony, którymi był okryty, zachmurzały jasność słoneczną, od bladości jego oblicza padała na kwiaty barwa trupia, a od ciężkiego jego oddechu kłosy gięły się ku ziemi i mamie roniły napełniające je ziarna. Nie dziw, że śród istot, zamieszkujących pole, wielkie przeciwko natrętnemu szkodnikowi temu powstało szemranie.
– O, widmo ponure – zawołały – po co wyszedłeś z otchłani złego i wtoczysz się po świecie, aby wszystko, co na nim wzrasta, czynić płonnym, ciemnym i trującym?!
– Ukażcie mi istotę pewną, której dotąd nadaremnie pośród was upatruję – odpowiedział Smutek – a wnet zstąpię do otchłani mojeji nigdy już ziemi naprzykrzać się nie będę; ale dopóki nie znajdę tego, czego szukam, chodzić po niej nie przestanę jak pierworodne i niepozbyte przekleństwo.
więcej..
