-
W empik go
Danse Macabre - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
2 stycznia 2023
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
LUB
24,99 zł za tytuł
Tytuł dostępny w abonamencie Empik Go już od 24,99 zł / 30 dni
Sprawdź
Słuchaj i czytaj w abonamencie Go Standard już za 24,99 zł / 30 dni. Subskrypcja Go Standard daje możliwość dodania do biblioteki 3 dowolne tytuły w danym okresie rozliczeniowym (30 dni). Wybierasz z ponad 200 tys. audiobooków, ebooków i podcastów.
Danse Macabre - ebook
Człowiek w objęciach wolnej niewoli dzisiejszego świata. Upadek, śmierć, zwątpienie definiują debiutancki tomik „Danse Macabre”. Szarość dnia codziennego pogrzebana przez anioła ciemności. W okresie największego kryzysu człowiek odkrywa swoje prawdziwe oblicza, kierowany w stronę społecznego rozkładu — podejmuje walkę lub umiera w zapomnieniu.
| Kategoria: | Poezja |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-8324-592-8 |
| Rozmiar pliku: | 1 005 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Zdmuchnięte świece
Górnik z kopalni
Wraca zmęczony,
W taniec wpędzony…
Morderca zbrodnie
Zimne popełnia,
W taniec wpędzony…
Nędzarz pod mostem
Leżąc wpółżywy,
W taniec wpędzony…
Magnat obfity,
W luksusach tonie,
W taniec wpędzony…
Dureń bystrością
Olśnioną błyszczy,
W taniec wpędzony…
Naukowiec światły
Dzieło wynalazł,
W taniec wpędzony…
I wszyscy w korowodzie
Jakby jedna rodzina,
Piękna, trochę upiorna,
Wielka, lecz wspólną zjednał
Ich ideą ktoś większy,
Silniejszy…
Sprawniejszy…
Mocniejszy…
Tak jak im zagrała, tak
I stan wszelaki tańczył:
Zdziwiony…
Zdębiały…
Nijaki…
Żałobnym marszem,
W taniec wpędzony…Uczta
W białej, śnieżnej krainie,
Gdzie renifery żyją
Okazałe, a lasy,
Najgęstsze w świecie wielkim,
Zalewają swym polem
Północ, okrytą lodem,
I jakby snem odwiecznym
Gleba otumaniona,
Z lekka tylko zieleń spod
Kołderki woskowatej
Lśni przejrzyście i mimo
Trudu z ciemnością blasku,
Wojnę nierówną toczy.
W górskiej scenerii niczym
Słońce w zenicie, chatka
Na wzniesieniu się mieni,
Drewnem obita, z bali
Ogromnych złożona,
Wokół płotek z gałązek
Drobnych i furtka korą
Z brzózek przybrana ślicznie,
Pod lodem sztywnym ścieżka
Z kamieni kształtnych, szarych
Do kwatery prowadzi,
Jaskiniowego lokum,
Które wielkość stworzyła.
Pod przepaścią zdradliwą
Sosna samotna wzrasta,
Płatki z niebios zniżają
Się bez przerwy, postoju,
Zwierz brunatny jak owoc
Z drzewa, głód swój hamuje,
Jęzorem porosty jak
Na uczcie sennie wcina,
Podnosi łeb swój ciężki
Ku górze i ćwierkaczom
Swym porożem się chlubi,
Ci nawet nie spojrzeli,
Pracą swą zawłaszczeni.
Zaczął innych twór szukać
Do swej pozy cynicznej,
Na nic jednak tropienie.
I czekał zwierz próżnością
Zwiedziony, ptaki bystre
Radą życiową chciały
Biedaczynę obdarzyć,
Opowiedziały wreszcie:
Kto dumnym jak paw chodzi,
Bezcelowo, chełpliwie,
Ten ofiarą żywota,
Życia bynajmniej skończyć
Nie powinien szczęśliwie!
Nie upłynęła chwila,
Gdy pod sosną kompletna
Cisza nastała, wolna
Od śpiewów błogich, ptasich,
Ani już ssaka pod nią
Nie widać wcale, znalazł
Wielbiciela zapewne
Swojego wybranego,
Przy drzewie tylko plama
Krasna się uchowała,
Biel bazgrając niechlujnie,
A kula skrawek jego
Ołowiem wypełniła.
Renifer chyba w końcu
Zadowolony, duma
Go rozpiera, wszak wieniec
Ze łba jego ujrzany
Wreszcie — prezentuje się,
Jakże bajecznie, gładko
Jak diament traktowany,
Błyszczący naturalnie,
Olśniewająco, obok
Kominka żarzystego
Na ścianie wypoczywa,
A przy stole ogromnym
Wyborna uczta z niego.Czerwony las
Sljedjuszy! — krzyknął oficer.
Z komnaty pchany, kopany
Mąż polski z raną na czole,
Przez braci swoich sądzony,
Bez prawdy, prawa, godności.
Kompania zaś znając los swój
Przykry, bez nadziei czeka,
Sami wiedzą na co, przecież
Wyrok ich przed tygodniami
Znany był wszystkim bez reszty.
Wtem huk ogromny w komnacie,
Jedni do modlitwy smętnej
Uklęknęli, jeszcze inni
Przeklinają rzeczywistość
Ciemną, w jakiej się znaleźli.
Strzał czaszkę i mózg na wylot
Przedziurawił, kości rozbił,
Z rany ciecz krwista pociekła,
Ciało bezwolne pod masą
Załamało się i padło.Nie-wieczny wyścig
Za końcem nadążyć…
Kłębek nici toczy
Się przez kuchnię, wśród
Krzeseł i stolika,
Pędzi pospiesznie
Jak pionierski, świeży
Samolot szturmowy,
Autopilotem w bój
Samobójczy słany.
Wnet i do sypialni
Bez przeszkód dotarła
Większych, na ogródek
Też trafiła w końcu,
Gdzie cudem przecięcia
Uniknęła, biegnąc
Wprost pod kosy ostrza,
Furtką wydostała
Się do miasta ślizgiem.
A kocur za nią
Mknął jakże szalenie,
I błazeńsko w pogoń
Wyruszył po świecie
Jakże rozszalałym,
Nitka przez spokojną
Jezdnię przechodząc — wprost
Pod koła powozu
Wpadła, za nią zaś zwierz,
Życie swe pauzując
Nagle, bezpowrotnie.Audiencja u Bolesława, zwanego Wielkim
W swym jakże pięknym, dorodnym
Stroju, książę znamienity,
Z królem jaśnie oświeconym
Spotkać się chce natarczywie
I uparcie; w dłoniach jego
nie widziano jednak listu,
Stąd pan swą łaskę uzyskać
U ludzi poczciwych pragnie,
W kaplicy, grodzie, domostwie,
O środki pytał błagalnie.
Jako iż swym stanem trwogi,
Alboż szacunku nie wzmagał
Ani trochę, aby notę
Z inwitacją wypracować,
Cwaniak swój majątek sprzedać
Calusieńki postanowił,
Dorobek jego obfity
Zaś nie był wcale, wszak książkę
W szacie poszarpanej co dzień,
Jakby na dionizje kroczył.
Tułał się beztrosko, chwiejnie
Aż cel swój osiągnął pierwszy,
List z zaproszeniem prędko
W spotkanie z monarchą mężnym
Obrócił i nad osobą
Jego zaczął się rozwodzić:
Persona o wielkim sercu,
Wierna, łaskawa, oddana,
Wąsik dorodny pod nosem
Swym chowa, lśniąca korona.
Jak w transie, komplementami
Książę królowi rozpylał
Łaskawie, w końcu na spacer
Mniejszy większego zaprosił
I na przechadzkę prywatną
Obaj radośnie ruszyli,
Rzemieślników jak i kupców
Często mijali, zbiorowo
Jakże pracą uwiązani,
Książę z obrzydzeniem patrzył.
I do karczmy poszli chłopcy,
Tam trunkowych na ławeczkach
Dopatrzyli, ku zdziwieniu
Bolka — książę do rozmowy
Z prostakami lgnie uparcie,
Gdy filozoficznych myśli
Magia ustała, do środka
Weszli, królewicz monarchę
Na ladę rzucił i ze swym
Napitkiem do bandy ruszył.
Górnik z kopalni
Wraca zmęczony,
W taniec wpędzony…
Morderca zbrodnie
Zimne popełnia,
W taniec wpędzony…
Nędzarz pod mostem
Leżąc wpółżywy,
W taniec wpędzony…
Magnat obfity,
W luksusach tonie,
W taniec wpędzony…
Dureń bystrością
Olśnioną błyszczy,
W taniec wpędzony…
Naukowiec światły
Dzieło wynalazł,
W taniec wpędzony…
I wszyscy w korowodzie
Jakby jedna rodzina,
Piękna, trochę upiorna,
Wielka, lecz wspólną zjednał
Ich ideą ktoś większy,
Silniejszy…
Sprawniejszy…
Mocniejszy…
Tak jak im zagrała, tak
I stan wszelaki tańczył:
Zdziwiony…
Zdębiały…
Nijaki…
Żałobnym marszem,
W taniec wpędzony…Uczta
W białej, śnieżnej krainie,
Gdzie renifery żyją
Okazałe, a lasy,
Najgęstsze w świecie wielkim,
Zalewają swym polem
Północ, okrytą lodem,
I jakby snem odwiecznym
Gleba otumaniona,
Z lekka tylko zieleń spod
Kołderki woskowatej
Lśni przejrzyście i mimo
Trudu z ciemnością blasku,
Wojnę nierówną toczy.
W górskiej scenerii niczym
Słońce w zenicie, chatka
Na wzniesieniu się mieni,
Drewnem obita, z bali
Ogromnych złożona,
Wokół płotek z gałązek
Drobnych i furtka korą
Z brzózek przybrana ślicznie,
Pod lodem sztywnym ścieżka
Z kamieni kształtnych, szarych
Do kwatery prowadzi,
Jaskiniowego lokum,
Które wielkość stworzyła.
Pod przepaścią zdradliwą
Sosna samotna wzrasta,
Płatki z niebios zniżają
Się bez przerwy, postoju,
Zwierz brunatny jak owoc
Z drzewa, głód swój hamuje,
Jęzorem porosty jak
Na uczcie sennie wcina,
Podnosi łeb swój ciężki
Ku górze i ćwierkaczom
Swym porożem się chlubi,
Ci nawet nie spojrzeli,
Pracą swą zawłaszczeni.
Zaczął innych twór szukać
Do swej pozy cynicznej,
Na nic jednak tropienie.
I czekał zwierz próżnością
Zwiedziony, ptaki bystre
Radą życiową chciały
Biedaczynę obdarzyć,
Opowiedziały wreszcie:
Kto dumnym jak paw chodzi,
Bezcelowo, chełpliwie,
Ten ofiarą żywota,
Życia bynajmniej skończyć
Nie powinien szczęśliwie!
Nie upłynęła chwila,
Gdy pod sosną kompletna
Cisza nastała, wolna
Od śpiewów błogich, ptasich,
Ani już ssaka pod nią
Nie widać wcale, znalazł
Wielbiciela zapewne
Swojego wybranego,
Przy drzewie tylko plama
Krasna się uchowała,
Biel bazgrając niechlujnie,
A kula skrawek jego
Ołowiem wypełniła.
Renifer chyba w końcu
Zadowolony, duma
Go rozpiera, wszak wieniec
Ze łba jego ujrzany
Wreszcie — prezentuje się,
Jakże bajecznie, gładko
Jak diament traktowany,
Błyszczący naturalnie,
Olśniewająco, obok
Kominka żarzystego
Na ścianie wypoczywa,
A przy stole ogromnym
Wyborna uczta z niego.Czerwony las
Sljedjuszy! — krzyknął oficer.
Z komnaty pchany, kopany
Mąż polski z raną na czole,
Przez braci swoich sądzony,
Bez prawdy, prawa, godności.
Kompania zaś znając los swój
Przykry, bez nadziei czeka,
Sami wiedzą na co, przecież
Wyrok ich przed tygodniami
Znany był wszystkim bez reszty.
Wtem huk ogromny w komnacie,
Jedni do modlitwy smętnej
Uklęknęli, jeszcze inni
Przeklinają rzeczywistość
Ciemną, w jakiej się znaleźli.
Strzał czaszkę i mózg na wylot
Przedziurawił, kości rozbił,
Z rany ciecz krwista pociekła,
Ciało bezwolne pod masą
Załamało się i padło.Nie-wieczny wyścig
Za końcem nadążyć…
Kłębek nici toczy
Się przez kuchnię, wśród
Krzeseł i stolika,
Pędzi pospiesznie
Jak pionierski, świeży
Samolot szturmowy,
Autopilotem w bój
Samobójczy słany.
Wnet i do sypialni
Bez przeszkód dotarła
Większych, na ogródek
Też trafiła w końcu,
Gdzie cudem przecięcia
Uniknęła, biegnąc
Wprost pod kosy ostrza,
Furtką wydostała
Się do miasta ślizgiem.
A kocur za nią
Mknął jakże szalenie,
I błazeńsko w pogoń
Wyruszył po świecie
Jakże rozszalałym,
Nitka przez spokojną
Jezdnię przechodząc — wprost
Pod koła powozu
Wpadła, za nią zaś zwierz,
Życie swe pauzując
Nagle, bezpowrotnie.Audiencja u Bolesława, zwanego Wielkim
W swym jakże pięknym, dorodnym
Stroju, książę znamienity,
Z królem jaśnie oświeconym
Spotkać się chce natarczywie
I uparcie; w dłoniach jego
nie widziano jednak listu,
Stąd pan swą łaskę uzyskać
U ludzi poczciwych pragnie,
W kaplicy, grodzie, domostwie,
O środki pytał błagalnie.
Jako iż swym stanem trwogi,
Alboż szacunku nie wzmagał
Ani trochę, aby notę
Z inwitacją wypracować,
Cwaniak swój majątek sprzedać
Calusieńki postanowił,
Dorobek jego obfity
Zaś nie był wcale, wszak książkę
W szacie poszarpanej co dzień,
Jakby na dionizje kroczył.
Tułał się beztrosko, chwiejnie
Aż cel swój osiągnął pierwszy,
List z zaproszeniem prędko
W spotkanie z monarchą mężnym
Obrócił i nad osobą
Jego zaczął się rozwodzić:
Persona o wielkim sercu,
Wierna, łaskawa, oddana,
Wąsik dorodny pod nosem
Swym chowa, lśniąca korona.
Jak w transie, komplementami
Książę królowi rozpylał
Łaskawie, w końcu na spacer
Mniejszy większego zaprosił
I na przechadzkę prywatną
Obaj radośnie ruszyli,
Rzemieślników jak i kupców
Często mijali, zbiorowo
Jakże pracą uwiązani,
Książę z obrzydzeniem patrzył.
I do karczmy poszli chłopcy,
Tam trunkowych na ławeczkach
Dopatrzyli, ku zdziwieniu
Bolka — książę do rozmowy
Z prostakami lgnie uparcie,
Gdy filozoficznych myśli
Magia ustała, do środka
Weszli, królewicz monarchę
Na ladę rzucił i ze swym
Napitkiem do bandy ruszył.
więcej..
