Defraudacja czasoprzestrzeni - ebook

ILUZJA

Iluzja ludzkiego umysłu

karmiąc się obłąkańczymi wizjami

realne życie zamienia w cudzysłów

zadowalając się fantazjami

za miłość zdradę bierze

fałszywą monetę za majątek

marzenia hojnie składa w ofierze

dla ślepego losu obowiązkowy datek

narzuca natłok chorych złud

całkowite zobojętnienie na codzienność

gdy los miażdżący daremny trud

szturmem zdobywa ostatni szaniec

agonia zajmuje ostatnie lata

organy po kolei odmawiają posłuszeństwa

heroiczna rozpoczyna się walka

o przywrócenie resztek pamięciCD

Przemijania dziś ciąg dalszy

patrzyć na to mam w milczeniu

nie przerywać i nie przeszkadzać

fachowemu ewentualnie poddać leczeniu

czas zawsze nas odnajdzie

i wtłoczy w swe ciasne ramy

niedostrzegalnie z dnia na dzień

dopasuje nam nicości ornament

ciągle mi wmawia że jestem gorszy

moim prawem jedynie milczenie

na karku mam swe lata taszczyć

gromadzić niepotrzebne mienie

i zająć się czymkolwiek

tylko nie tym co trzeba

dopuszczalna wilgoć powiek

a wspomnienia mam zagrzebać…INNY

Podobno z Bogiem był na Ty

lecz nawet On go nie rozumiał

ponoć chciał na jawie śnić

nie znał gdzie fantazji umiar

spoufalił się z własną wyobraźnią

że jest to możliwe uznał

oswoił z rozdwojoną jaźnią

i w tym postanowieniu uparcie trwał

rozpisał plan zajęć dla Syzyfa

na kilka wieków naprzód

tak niezbyt żmudnych aby wytrwał

i koniec z końcem jakoś splótł

i chciał naoliwić ziemską oś

bo zbyt mu skrzypiała

bo jak zauważył trafnie ktoś

uczony bez mała

że jest po prostu nienaoliwiona

dlatego wciąż się zacina

tu nie pomogą prawa Newtona

ni dodatkowa sprężynaINNY ŚWIAT

Z drugiej strony powiek

lepszy świat się układa

kurtyna rzęs opada

broni dostępu odgradza

od świata niechcianego

przemocą narzuconego mi

nie wpuści nieproszonego

obroni przed natrętnymi

śniąc długie noce przemierzam

chodząc po miastach z moich snów

kroki starannie odmierzam

i już pragnę wrócić znów

znowu mnie świt zaskoczył

po bezsennej nocy wspominania pełnej

kolejny dzień będę psioczył

słuchając z płyt muzyki rzewnej

na następną noc czekam

powrót do moich miast

kolejną senną wędrówkę

nim zaskoczy mnie brzask

kurtyna rzęs opada

tam nikt nie ma dostępu

intruzów gromada

chwyta się podstępu

wdziera się w mój sen!RZECZYWISTOŚĆ

Kwintesencja niedosytu i przesytu

kuriozum zaprogramowania

równie urojona jak rzeczywistość

i jak ona równie nierzeczywista

monstrualną małostkowością

pulsująca w labiryncie wspomnień

trawi zakodowany rytuał

rytualnym przedawnieniem dogmatów

urzeczywistniając archetypy złudzeń

myśli, niewidzialne i bezpieczne

w swoim świecie mroku

biegną do granicy aorty

dalej już tylko obojętna cisza

niedorzecznie zaistniała w rzeczywistości.

A rzeczywistość dziwi się

zdziwieniem żyjącychDWULICOWOŚĆ

Dwulicowość nie jest wadą

to tylko wymóg czasu taki

zaletą towarzyską ogładą

system myślenia dwojaki

nie liczą się w towarzystwie

ubodzy w lica jednotwarzowcy

świadczy to o ich lenistwie

podejrzani nie budzą ufności

jedna twarz małością jest

świat żąda zbioru większego

twarz bez maski niczym test

świadectwo ubóstwa wewnętrznego

nowa maska na każdy dzień

to szczyt elegancji

innych usuwa w cień

daje dowód gwarancji

(Wiersz ukazał się w zbiorze „Wióry”)SPRZECZNOŚĆ

Świadomość i podświadomość

zderzające się w ciasnocie mózgu

wysyłają zaszyfrowaną wiadomość

smagającą umysł niezrozumienia rózgą

nieodczytywane w życia pogoni

podświadomości cenne przekazy

przyglądają się już tylko agonii

wychwytującej pojedyncze wyrazy

na świat przyjściem zaczynającej się agonii

przedłużanej przez los w nieskończoność

by świat zaprezentował swój demonizm

gdy los znienacka zawyrokuje: „dość”